Zmiana kierunku studiów

[ewkra]

Hejka. Jestem studentką I roku prawa na UMCS i nie chcę już dlużej tego studiować, mam poprawkę z prawa rzymskiego. Poszłam na prawo będąc pewna, że będę po aplikacji zarabiała kokosy, karmiłam się wizją zdjęć z pinteresta (aestehtic lawyer), widziałam siebie jako prokurator udzielającą wywiadów, w eleganckim garniturze, z czerwoną szminką etc. Jak poznałam rynek i prawdziwe realia pracy prokuratora i ogólnie innych zawodów prawniczych, zderzyłam się ze ścianą. Chciałabym zmienić ten kierunek na moją ukochaną filologię regionów. Czas na zapisanie się mam do 9 lipca. Problem jest taki, że musiałabym przenieść się do dalkiego Poznania. No i też nie chcę rozczarować moich bliskich, bo wiem, że chcieliby mnie jako prawniczkę i też mówili mi, że będę jadła homary w restauracjach drogi i pdoróżowała po świecie, bo prawników na to stać. Mają taka wizje tego zawodu, zwłaszcza, że córka koleżanki mojej mamy jest radcą prawnym świeżo upieczonym, a koleżanka jeszcze tam mojej siostry ma kilka mieszkań i atuo z salony po 2 latach prowadzenia kancelarii. I że można przed 30 pierwszy milion zarobić. To dość utopijne wizje, jak czytam opinie dziewczyn, które często zarabiaja salbo na aplikacji. Dla moich rodziców moja przeprowadzka do Poznania byłaby pewnie ciężka, bo wywrócenie wszystkiego do góry nogami, ale myślę, że by to przyjęli, bo zawsze mam od nich wsparcie. No i też mam ciocię, która sądzi, że takie moje marzenie to głupota (skończyła prawo i wykłada na mniejszej uczelni jako adiunkt)

[Aelora]

Nie no, prokuratorzy w Polsce to tak super nie żyją zwłaszcza jak trafisz do jakiegoś mniejszego miasta. Z drugiej strony po aplikacji praca w zasadzie pewna bo to państwo mocno reguluje dostęp do zawodu.
Jakie masz perspektywy w ramach tej filologii regionów? Z tego co widzę to nauka rzadkich języków i kultur z jakiegoś określonego bloku, przemyśl na spokojnie jakie masz potem możliwości zatrudnienia czy np. raczej korpo.
Na pewno wybujałe oczekiwania co do zawodu i spełnianie oczekiwań rodziny jest kiepskim sposobem podejmowania decyzji.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Proszę Cię, chcesz zmienić fajne studia na jakąś filologię? Języka się można nauczyć samemu, oszczędzając OGROM czasu w porównaniu do studiowania filologii. Filologie są bez sensu, odradzam.

---------- Dopisano o 15:08 ---------- Poprzedni post napisano o 15:04 ----------

Napisane przez Aelora

Na pewno wybujałe oczekiwania co do zawodu i spełnianie oczekiwań rodziny jest kiepskim sposobem podejmowania decyzji.

Na pewno lepszym niż pogoń za uczuciami, bo komuś się marzą jakieś niszowe, bezwartościowe (w sensie finansowym) studia. Studenci są okłamywani przez uczelnie, że taki czy inny humanistyczny kierunek coś daje - a jak ktoś się chce nauczyć np. francuskiego, to lepiej, żeby się uczył francuskiego, zamiast szedł na studia, gdzie 90% materiału będzie nudna, bezsensowna i zbędna.
Poza tym na filologii regionów jest nauka 2 języków - czyli tak naprawdę obu słabo, bo nauka jednego języka, jeśli się to robi poważnie, zajmuje strasznie dużo czasu i sił. Zawalą ją bezsensownymi przedmiotami, potrzebnych rzeczy nauczą byle jak i zostawią z niczym.

[Camillie32]

Skoro nie odnajdujesz się w prawie, to pomyślałabym nad innym kierunkiem - ale nie takim… bo to naprawdę brzmi bezsensownie w kwestii późniejszego szukania pracy itp.

[Aelora]

Napisane przez Bruma_w_Hogsmeade

Na pewno lepszym niż pogoń za uczuciami, bo komuś się marzą jakieś niszowe, bezwartościowe (w sensie finansowym) studia. Studenci są okłamywani przez uczelnie, że taki czy inny humanistyczny kierunek coś daje - a jak ktoś się chce nauczyć np. francuskiego, to lepiej, żeby się uczył francuskiego, zamiast szedł na studia, gdzie 90% materiału będzie nudna, bezsensowna i zbędna.
Poza tym na filologii regionów jest nauka 2 języków - czyli tak naprawdę obu słabo, bo nauka jednego języka, jeśli się to robi poważnie, zajmuje strasznie dużo czasu i sił. Zawalą ją bezsensownymi przedmiotami, potrzebnych rzeczy nauczą byle jak i zostawią z niczym.

Też nie odmawiam do końca racji bo od znajomych po filologiach słyszałam że mieli dużo zapychaczy, a języka tak naprawdę nauczyli się na Erasmusie czy jakimś stażu zagranicznym więc trzeba jechać żeby obyć się w danej kulturze. Z drugiej strony bez problemu pracowali w trakcie studiów, więc chyba dramatu nie ma. I formalne potwierdzenie kwalifikacji, czyli dyplom studiów, też może się przydać gdyby ktoś myślał np. o specjalizacji tłumacza.
Ale skoro autorka po prostu nie lubi prawa i jest rozczarowana perspektywami w tym zawodzie (co też jest słuszne) to chyba lepiej szukać alternatywy już teraz, po 1 roku i nie tracić dużo czasu niż męczyć się żeby spełnić oderwane od rzeczywistości oczekiwania rodziców.
Może faktycznie jakiś inny, bardziej perspektywiczny kierunek niż taki ogólnikowy?

[Wicked_Girl]

. Studia ciężkie albo bardzo ciężkie , wiem bo sama skończyłam narzekać nie mogę jak tego nie lubisz albo widzisz tylko pieniądz z ig to będzie 5 letnia droga przez mękę. Jest wiele opcji to na plus. Prokurator, sędzia , notariusz , radca i adwokat (a i komornik). Do wszystkich trzeba mieć określone predyspozycje i osobowość. Do tego lepiej aplikacje (do wszystkich potrzebna, albo zdanie egzaminu zawodowego ze stażu pracy lub z doktoratem - wymogi w ustawach ). Dzieli je wiele, łączy ciężka orka . Opcja inna to skończenie studiów i chociaż angielski na c1 i korpo w dużym mieście możesz spokojnie zarobić kilkanaście tysięcy na rękę. Radca prawny i adwokat - kosmiczna konkurencja i konieczne wyspecjalizowanie się w określonej dziedzinie (adwokat nie może w przeciwieństwie do radcy pracować na etacie). Sky is the limit nie znam biednego radcy, adwokata i lekarza. Zawody zaufania publicznego w dodatku. Na aplikacji niestety różnie bywa , ale znam mnóstwo aplikantów godnie zarabiających.

[skara]

Moim zdaniem nie ma sensu się męczyć jeśli nie widzisz siebie w zawodzie prawniczym, ale ta filologia regionów nie brzmi zbyt perspektywicznie. Wg informacji w internecie po licencjacie będziesz miała podstawową znajomość dwóch języków egzotycznych i polityki oraz kultury regionów - to się może chyba tylko w dyplomacji przydać, a to nie jest ścieżka, którą łatwo obrać. Do tłumaczeń potrzebujesz dużo lepszej znajomości, do korpo też podstawy nie wystarczą. Myślę że studia będą ciekawe, ale mało perspektywiczne.
Może przenieś się na zaoczne prawo i dodatkowo rób filologię? To już Ci daje zaczepienie w korpo, urzędach, tłumaczeniach itd. Albo może zrób 3 lata administracji - pewnie dużo przedmiotów ci przepiszą i dodatkowo język?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Nadiaa33]

A możesz faktycznie się przenieść, czy musiałabyś tą filologię zaczynać od zera, od pierwszego roku? Na filologii też może być sporo rzeczy, które cię nie będą ciekawic, jest np bardzo dużo historii, wiem od znajomych, że szczególnie na niższych latach jest bardzo mało albo wcale zajęć z tłumaczenia. I z praca po tym też nie najlepiej jeśli nie chcesz być nauczycielką. Nikt ci nie da po filologii magicznie kilkanaście tysięcy na rękę 😅

[ewkra]

Musiałabym zacząć od zera. Ewentualnie myślałam, żeby dokończyć prawo i na 20 urodziny kupić sobie kurs fińskiego bądź szwedzkiego

---------- Dopisano o 18:15 ---------- Poprzedni post napisano o 18:13 ----------

Napisane przez Wicked_Girl

. Studia ciężkie albo bardzo ciężkie , wiem bo sama skończyłam narzekać nie mogę jak tego nie lubisz albo widzisz tylko pieniądz z ig to będzie 5 letnia droga przez mękę. Jest wiele opcji to na plus. Prokurator, sędzia , notariusz , radca i adwokat (a i komornik). Do wszystkich trzeba mieć określone predyspozycje i osobowość. Do tego lepiej aplikacje (do wszystkich potrzebna, albo zdanie egzaminu zawodowego ze stażu pracy lub z doktoratem - wymogi w ustawach ). Dzieli je wiele, łączy ciężka orka . Opcja inna to skończenie studiów i chociaż angielski na c1 i korpo w dużym mieście możesz spokojnie zarobić kilkanaście tysięcy na rękę. Radca prawny i adwokat - kosmiczna konkurencja i konieczne wyspecjalizowanie się w określonej dziedzinie (adwokat nie może w przeciwieństwie do radcy pracować na etacie). Sky is the limit nie znam biednego radcy, adwokata i lekarza. Zawody zaufania publicznego w dodatku. Na aplikacji niestety różnie bywa , ale znam mnóstwo aplikantów godnie zarabiających.

ja z kolei słyszłam na wiekszosci grup prawniczych, ze ledwo wiązą koniec z końcem aplikanci

[Wicked_Girl]

Słyszałam , a ja wiem. Aplikacja adwokacka i radcowska po 6 miesiącach możesz zastępować radcę i adwokata przed sądem. Notariusz - najtrudniejsza i największa kasa jednak myślę . Nie możesz zstępować notariusza dopóki nie zdasz kolokwium. Zdaje średnio 1/3 przystępujących . Tylko nauka, krew pot i łzy, nieprzespane noce i dużo wiary w siebie . Jak chcesz mieć łatwo to po co ci studia.

---------- Dopisano o 19:29 ---------- Poprzedni post napisano o 19:28 ----------

Słyszałaś * myślę że szkoda kasy na zaoczne chyba że kiepsko maturę zdałaś albo chcesz pracować jednoczenie.

---------- Dopisano o 19:33 ---------- Poprzedni post napisano o 19:29 ----------

Aa i aplikacja średnio 6 tys za rok książki są bardzo drogie. Do tego praktyki i patronat . Albo teraz nastawiasz się maks na naukę i ciężkie kilka lat a później będziesz żyć jak chcesz (nie chodzi tylko o prawo, znalezienie czegoś co cię pasjonuje, zdobycie kwalifikacji i ewentualnie przekłucie tego w biznes) albo potem będziesz żałować, że tego nie zrobiłaś .

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Aelora

dyplom studiów, też może się przydać gdyby ktoś myślał np. o specjalizacji tłumacza.
Ale skoro autorka po prostu nie lubi praw

Nie zostanie tłumaczem, branża tłumaczeniowa już teraz się zwija, a zanim skończy te studia to AI już w stu procentach wyeliminuje tłumaczy. To jest właśnie problem naszych czasów, że nie wiadomo czego się uczyć, w jakie umiejętności inwestować, skoro za chwilę mogą być już zupełnie nieprzydatne.
Zresztą, jeśli się już uczyć języka, to np. niemieckiego bo dużo ofert pracy, a nie jakiegoś niszowego.

---------- Dopisano o 19:01 ---------- Poprzedni post napisano o 18:45 ----------

Napisane przez ewkra

Musiałabym zacząć od zera. Ewentualnie myślałam, żeby dokończyć prawo i na 20 urodziny kupić sobie kurs fińskiego bądź szwedzkiego

Każdy Szwed mówi biegle po angielsku, nie wiem czemu ma to być opłacalny język? Sama się go uczę i to bardzo intensywnie, po kilka godzin dziennie, ale żałuję, że nie wybrałam niemieckiego.
Fiński - język obezwładniająco trudny. Za trudny. Prawdopodobnie byś wymiękła po kilku lekcjach.

---------- Dopisano o 19:07 ---------- Poprzedni post napisano o 19:01 ----------

Napisane przez skara

Może przenieś się na zaoczne prawo i dodatkowo rób filologię?

Filologia tylko opóźni jej naukę języka. Wziąć jeden język i po prostu się go uczyć po 2h dziennie (czego raczej i tak nie zrobi studiując prawo, bo nie da się robić wielu rzeczy na raz). Filologia jest dla kogoś kto ma kasę i ma z czego żyć, ale się nudzi, więc sobie coś studiuje dla zabicia czasu. Sama bym se poszła na jakąś filo, ale to na starość.
Studia w PL są dla profesorów. Nie chodzi w nich o nauczenie człowieka języka, tylko o zapewnienie etatów nierobom i pasożytom.

[ewkra]

na studiach ucze się hiszpanskiego, ten szwedzki to dlatego, ze no w korpo cv by ladnie wygladalo prawo + znajomosc jezyka szwedzkiego/fińskiego

[skara]

Napisane przez ewkra

na studiach ucze się hiszpanskiego, ten szwedzki to dlatego, ze no w korpo cv by ladnie wygladalo prawo + znajomosc jezyka szwedzkiego/fińskiego

Ty się po prostu zastanów w czym się widzisz. Masz dopiero zrobione niecałe 20% studiów, a samo prawo, bez aplikacji niewiele ci da. Przed tobą kolejne 6-7 lat nauki, jeśli robisz to dla rodziców i wyimaginowanych pieniędzy to będzie Ci ciężko. Praca w nielubianym zawodzie też nie jest miłą perspektywą.
To nie jest zły moment na zmianę kierunku, ale trzeba to zrobić z głową.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Nadiaa33]

W korpo szwedzki jest w ogóle niepotrzebny, Nie wiem, skąd ci się to wzięło, sama mam w firmie Szwedów i mówią super po angielsku. Jeśli już, to niemiecki by ci się bardziej przydał pod kątem pracy. Na filologii będziesz miała masę niepraktycznych przedmiotów, więc zastanów się dobrze, czy ci się na pewno opłaca zaczynać studia od zera. W końcu masz tylko jedną poprawkę, to nie jest żadna katastrofa po pierwszym roku.

---------- Dopisano o 21:19 ---------- Poprzedni post napisano o 21:15 ----------

Jeżeli autorka chce mieć na wszelki wypadek papierek, że ma wyższe wykształcenie, to nie sądzę, żeby prawo jej mniej dało niż filologia . Na niektórych uczelniach można zrobić licencjat z prawa, więc ja bym się wolała zmobilizować i to skończyć jeśli już cały rok byłby za mną i po licencjacie zmieniać.

[skara]

Wydaje mi się że nie ma prawa licencjackiego, a już na pewno nie bezpłatnie. To z pokrewnych zostaje chyba tylko administracja.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Rogatka_Ozdobna]

Popełniłaś fatalny błąd wybierając kierunek studiów zupełnie bez researchu, jedynie na podstawie popkulturowych wyobrażeń. A teraz, mam wrażenie, chcesz powtórzyć ten błąd.

[nojaniewiemmmm]

Pierwszy rok to głównie przedmioty wprowadzające. Typowo prawniczych przedmiotów tam mało (oprócz konsty, no i pierwszego semestru cywila - nie wiem jaki macie program, a kończyłam dość dawno inną uczelnię).

Tak, możesz chodzić w sukience, garsonce i z czerwoną szminką pracując w prokuraturze - nikt Ci nie zabroni.

Tak, będziesz jeździć na zdarzenia (czyli do trupa), mieć nocne dyżury (telefoniczne, w razie trupa), wywiadów raczej na co dzień udzielać nie będziesz, choć kiedyś możesz trafić głośną sprawę. Będziesz przesłuchiwać i robić dużo papierkowej roboty, będziesz też pilnować terminów i statystyki (życie).

Najpierw jednak musisz trochę się pouczyć, skończyć studia i zdać egzamin wstępny, który do kssip taki łatwy nie jest.

PS nie, nie jestem prokuratorem, ale trochę znajomych po studiach poszło. Nie jest to tak straszna praca, jak się wydaje. Ale jest to praca, nie amerykański serial. Trzeba mieć też predyspozycje do tego zawodu.

---------- Dopisano o 01:14 ---------- Poprzedni post napisano o 01:13 ----------

@skara - nie ma licencjatu z prawa. Prawo jest jednolite magisterskie. Była swego czasu opcja „uzupełniająca” - szybsza magisterka dla magistrów innych kierunków, ale była to skrajnie głupia opcja, produkująca niedouczone osoby z papierem magistra prawa.

[skara]

Napisane przez nojaniewiemmmm

@skara - nie ma licencjatu z prawa. Prawo jest jednolite magisterskie. Była swego czasu opcja „uzupełniająca” - szybsza magisterka dla magistrów innych kierunków, ale była to skrajnie głupia opcja, produkująca niedouczone osoby z papierem magistra prawa.

Właśnie to piszę, bo ktoś proponował zrobić licencjat z prawa, ale ten kierunek, podobnie jak np. medycyna czy weterynaria nie występują w tej formie.



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[ewkra]

Tak, chyba najlepiej dac sobie czas. Na drugim roku jesgem ciekawa karnego i wyznaniowego, na pierwszym nie znosiłam rzymskiego i historii prawa

[Rogatka_Ozdobna]

Napisane przez ewkra

na pierwszym nie znosiłam rzymskiego i historii prawa

Jeżeli nie znosisz prawa rzymskiego, to mam dla ciebie złą wiadomość: dzisiejsze prawo cywilne, to jest w zasadzie nic innego, jak prawo rzymskie. Już teraz zaryzykuję stwierdzenie, że nie będziesz dobrym prawnikiem, skoro prawo samo w sobie ciebie nie interesuje. Lepiej idź na kierunek bliższy twoim realnym zainteresowaniom. A przynajmniej zrób jak najszybciej przegląd przedmiotów, które będziesz miała w kolejnych latach. Bo jeżeli masz problem z prawem rzymskim, to co dopiero będzie z procesowym?

[pseudofeministka]

Napisane przez ewkra

Hejka. Jestem studentką I roku prawa na UMCS i nie chcę już dlużej tego studiować, mam poprawkę z prawa rzymskiego. Poszłam na prawo będąc pewna, że będę po aplikacji zarabiała kokosy, karmiłam się wizją zdjęć z pinteresta (aestehtic lawyer), widziałam siebie jako prokurator udzielającą wywiadów, w eleganckim garniturze, z czerwoną szminką etc. Jak poznałam rynek i prawdziwe realia pracy prokuratora i ogólnie innych zawodów prawniczych, zderzyłam się ze ścianą. Chciałabym zmienić ten kierunek na moją ukochaną filologię regionów. Czas na zapisanie się mam do 9 lipca. Problem jest taki, że musiałabym przenieść się do dalkiego Poznania. No i też nie chcę rozczarować moich bliskich, bo wiem, że chcieliby mnie jako prawniczkę i też mówili mi, że będę jadła homary w restauracjach drogi i pdoróżowała po świecie, bo prawników na to stać. Mają taka wizje tego zawodu, zwłaszcza, że córka koleżanki mojej mamy jest radcą prawnym świeżo upieczonym, a koleżanka jeszcze tam mojej siostry ma kilka mieszkań i atuo z salony po 2 latach prowadzenia kancelarii. I że można przed 30 pierwszy milion zarobić. To dość utopijne wizje, jak czytam opinie dziewczyn, które często zarabiaja salbo na aplikacji. Dla moich rodziców moja przeprowadzka do Poznania byłaby pewnie ciężka, bo wywrócenie wszystkiego do góry nogami, ale myślę, że by to przyjęli, bo zawsze mam od nich wsparcie. No i też mam ciocię, która sądzi, że takie moje marzenie to głupota (skończyła prawo i wykłada na mniejszej uczelni jako adiunkt)

Zastanow sie jaka masz realna szanse na prace po tej konkretnej filologii?? Bo mysle, ze ukonczenie tego kierunku mocno zderzy Cie z rzeczywistoscia i z rynkiem pracy.

Znam osoby po humanistycznych kierunkach i niestety... zdecydowana czesc pracuje na kasach w marketach , a druga czesc zaczela od nowa studiowac inny kirunek zeby zmienic swoje kwalifikacje. Tylko, ze w wieku ok 30 lat zmieniac pozniej kwalifikacje , plus zanim zdobedzie sie dowiaczenie w nowym zawodzie... to coz. Sporo straconego czasu.

Ja zostalabym przy prawie. Nawet jezeli nie bedziesz chciala wyykonywac zawodu prawniczego , to skonczenie tego kieruku daje rozne mozliwosci i tez poszerza ogolna wiedze. Z prawem stykamy sie w zasadzie wszedzie, wiec umiejetnosc interpretacji przepisow czy napisania pisma w oparciu o przepisy to spory atut.

Zreszta nie wiem jak badalas rynek.. Moze rzeczywiscie wykonywanie zawodu prawniczego nie wyglada jak w filmach, ale ja obracam sie w srodowisku prawniczym i jezeli chodzi o tych prawnikow, ktorych ja znam(adwokaci, radcowie, notariusze), no to na pewno nie jest tak zle jak TY to przedstawiasz. Na pewno wykonywanie tego zawodu daje mozliwosci zarobkowe.

[nojaniewiemmmm]

Nie wygląda jak w filmach, nie jest tak źle,, jak przedstawia autorka. zgadzam się z przedmówczynią.



Cywil a rzymskie to jednak różnica - realnie funkcjonujące obecnie przepisy vs regulacje historyczne. Nie miałam problemu z Rzymem, ale jednak nie był top 1 w zakresie moich zainteresowań. Zakułam i zaliczyłam.

Plus nie każdy musi zostać cywilistą. Od zawsze byłam team karne, mam 32 lata, tak zostało. Co nie znaczy, że nie musi go znać, ale nie musi też pałać do niego wielką miłością. Kc jak kc, ale fanką kpc to nie byłam nigdy

[Wicked_Girl]

Daj sobie czas, tak jak napisałaś . Masz dopiero 20 lat, szukasz swojej drogi. Próbuj różnych rzeczy, jak ci prawo nie przypasuje to zmienisz na coś

Innego . Grunt to iść swoją drogą, a nie realizować niespełnionych marzeń naszych rodziców. Języki zawsze będą w cenie , ucz się tego który ci odpowiada.

[rose97]

Daj sobie czas, bo można nie lubić prawa, ale zamienianie go na filologie to strzał w stopę. A ty sama piszesz że wymarzyłaś sobie instagramowe zycie po studiach.

[ewkra]

Jeszcze myślałam, żeby pójść na histoię lub filo polską i zostać nauczycielką. To fajne pracować w szkole, mieć swoją klasę, móc być wsparciem dla młodzieży.

[Aelora]

Napisane przez ewkra

Jeszcze myślałam, żeby pójść na histoię lub filo polską i zostać nauczycielką. To fajne pracować w szkole, mieć swoją klasę, móc być wsparciem dla młodzieży.

O rany nie, znowu wpadasz w pułapkę budowania wizji jakiegoś zawodu na podstawie mediów/popkulturowych wyobrażeń. Patrz trochę bardziej realistycznie na życie, praca w szkole to dużo żmudnej papierologii, oceniania sprawdzianów, szykowania konspektów lekcji itd. Omawiasz w kółko ten sam materiał i widzisz że to jak rzucanie grochem o ścianę, co może podcinać skrzydła i wypalać entuzjazm. Młodzież jest coraz bardziej rozpuszczona, osoby chcące się rozwijać to raczej mniejszość. Praktycznie każdy nauczyciel jakiego znam, czy to szkolny, czy akademicki, szybko doznaje brutalnego zetknięcia z rzeczywistością i w najgorszym razie wypalenia. Już lepiej trzymaj się tego prawa.

[Bruma_w_Hogsmeade]

Napisane przez Wicked_Girl

Daj sobie czas, tak jak napisałaś . Masz dopiero 20 lat, szukasz swojej drogi. Próbuj różnych rzeczy, jak ci prawo nie przypasuje to zmienisz na coś

Innego . Grunt to iść swoją drogą, a nie realizować niespełnionych marzeń naszych rodziców. Języki zawsze będą w cenie , ucz się tego który ci odpowiada.

Idiotyczna porada. Zmienianie, zaczynanie od nowa, na ogół się kończy źle - osoba nie zrobi ostatecznie nic, bo wszystko okaże się "nie takie". I nie, języki nie zawsze będą w cenie. W najbliższych latach AI drastycznie ograniczy przydatność języków, a języki niszowe to już w ogóle się nie liczą - chyba, że dla garstki specjalistów.

[aaVanti]

Wydaje mi się, że powinnaś skupić się bardziej na materialnych kwestiach tzn. która praca da Ci pieniądze, jakie to będą pieniądze, gdzie chciałabyś mieszkać, gdzie pracować, czy chcesz mieć rodzinę - dzieci? Jestem od ciebie kilkanaście lat starsza, też skończyłam prawo na UMCS i gdybym miała tyle lat ci ty teraz to właśnie chciałabym żeby ktoś mi te pytania zadał. Mieszkanie, praca, rodzina, pieniądze to bardzo ważne kwestie i nie można ich planować na podstawie zdjęć z pinteresta. Prawdziwe życie tak nie wygląda. Jeśli czujesz że to prawo wyjątkowo ci nie odpowiada, nie widzisz się w żadnym z prawniczych zawodów to pomyśl nad inną opcją, ale pomysł realnie - nie wizjami i marzeniami.
Dla mnie osobiście ten kierunek z językami by odpadał, nie widzę tu jakichś dużych możliwości, języki to teraz dodatek a nie główną specjalizacja (poza pracą tłumasza, ale to dla mnie odpada). Nad pracą nauczyciela zastanowiłabym się, w sumie chętnie bym nim została te 15 lat temu, ale tu wzięłabym pod uwagę że nauczyciele nie zarabiają dużo więc musiałabym mieć dużo więcej zarabiającego męża i raczej planować mieszkania w Warszawie żeby być w stanie kupić mieszkanie/dom.

Wysłane z mojego 23021RAA2Y przy użyciu Tapatalka

[Camillie32]

Znowu popełniasz ten sam błąd z zawodem nauczyciela… Przecież to jest dużo pracy w domu, zarobki przeciętne, użeranie się często z trudnymi dziećmi i ich rodzicami, brak możliwości urlopu w dowolnym czasie. Zacznij patrzeć bardziej realnie na życie, bo ponownie tego tu brakuje. I żeby nie było, że nie wiem o czym mówię, jeden z moich rodziców był nauczycielem przez wiele lat.