Scent Bar V

[madziczka]

Moniko - powodzenia jutro

[Sabbath]

Napisane przez ivanna

Sabacie drogi dziękuje za miłe slowa a ja Tobie życze zdrówka, zdrówka i jeszcze więcej zdrówka

Spałam 3 godziny ale zawsze coś... od 6 kręciłam się niemiłosiernie w tą i we wtą

Ivanno, kiedy wrócisz? Kiedy koniec? Kiedy wreszcie dowiemy się, jak poszło?

Napisane przez ancynamonka

Sabbath jestem naszprycowana rutinoskorbinem i echinaceą i jakoś tak do końca się nie daje Tobie też życzę szybkiego powrotu do pełni formy

I wzajemnie. Ja mam w planie jutro wrócić do normalnej aktywności. To znaczy... nie mam wyjścia. A pocę się jak szczur i z myśleniem nadal nietęgo.

Napisane przez Aragonte

Wiem, że warto, dlatego przemęczyłam się te trzy godziny. Druga i trzecia były zresztą lajtowe, bo puściłam sobie Supernatural i czas przestał się dłużyć

No i jaki efekt?

Napisane przez Aragonte

Na Midichloriany zareagowałam wytrzeszczem i potężnym wkurzeniem przy oglądaniu pierwszej części, potem już tylko prychałam

Podobnie jak ja.

Napisane przez Aragonte

A konkretnie czym się leczysz, hę?

Tabcinem, Rutinoscorbinem i herbatkami z miodem.
Oraz snem.

Napisane przez Aragonte

Świetna historia

Samo życie.

Napisane przez Zuziunia

Tak mam właśnie w planach, no nie przepuszczę takiej okazji by poznać Ciebie osobiście i mam nadzieję, że inne dziewczyny też by wpadły, najprawdopodobniej będzie to 13 październik poniedziałek, a może 12..no do końca nie wiem.

Zapisałam sobie.

Napisane przez Fenris

Zuziuniu - ja zawsze źle trafiam. Raz miałam małolatów myślących o "małoletnich" sprawach, a potem raczej ludzi nie dla mnie - nie te klimaty. I nie było wypadów na piwko, choć bym chciała. Ty chyba mówisz o studiach stacjonarnych lub publicznych. Na prywatnych i na zaocznych nie jest tak fajnie i wesoło, a ja pracować muszę. Spotykamy się raz na 2 tygodnie, siedzimy w szkole, bo przecież i tak rzadko ta szkoła jest i tyle. NUDA.

Fenris, ja tam myślę, że zawsze można coś skręcić.
Na podyplomówce większośc ekipy to byli prezesi i wiceprezesi firm, tacy w mocno zaawansowanym wieku, a jednak udało się przecedzić towarzycho i wyłapać cztery osoby zdatne do imprezowania.
Wystarczy poszukać.

Napisane przez SpanishMyszka

Mi cieknie od piątku

Oby szybko minęło...

Napisane przez vesenka

Wiesz, z moich doświadczeń wynika,że im więcej mam zajęć, tym,paradoksalnie, więcej wolnego czasu. To chyba kwestia organizacji, kiedy wiem,że mam sporo na głowie zaczynam bardziej szanować swój czas i mniej mi go przecieka przez palce.

Jeśli się chce, to wszystko da się pogodzić, jeśli się nie chce, znajduje się problemy i wymówki, które nam uniemożliwiają osiągnięcie celu. Tak to wygląda na moje i według moich doświadczeń

To i ja mam podobne doświadczenia. Bez względu na to, ile nie mam na głowie, czasu wolnego mam zawsze tyle samo. Tak samo mało w sumie. Ale ten wygospodarowany między pasjonującymi zajęciami lepiej smakuje.

[bluegirl]

Napisane przez Zuziunia

Dostałam się

Gratuluję.

[anka_bzzz]

Napisane przez Paulinka_S

nie wiem jak flakony ale probki wysyłają przesyłka nierejestrowaną, zamawiałam 3 razy i trzecia przesyłka mi zaginęła jeżeli flakony tez wysyłają przesyłką nierejestrowaną to bym nie ryzykowała

No to lipa
A gdzie jeszcze można zamówić L'Artisany? Może był jakiś wątek a ja przeoczyłam... ?

Bardzo dziękuję za odzew

Napisane przez vesenka

Wiesz, z moich doświadczeń wynika,że im więcej mam zajęć, tym,paradoksalnie, więcej wolnego czasu. To chyba kwestia organizacji, kiedy wiem,że mam sporo na głowie zaczynam bardziej szanować swój czas i mniej mi go przecieka przez palce.

Jeśli się chce, to wszystko da się pogodzić, jeśli się nie chce, znajduje się problemy i wymówki, które nam uniemożliwiają osiągnięcie celu. Tak to wygląda na moje i według moich doświadczeń

Zgadzam się w 100% zarówno z pierwszą jak i drugą częścią wypowiedzi.

Ja niestety mam tendencje do szukania dziury w całym i wynajdowania sobie problemów. Czy na to jest jakiś lek?

Napisane przez zuziunia

Od siebie polecam tez magnetyczne art deco, bardzo je lubię i nie wiem skąd tyle negatywnych opinii o nich, ja je mam i mam mimo ze malutkie. Kolorów full do wyboru, ja mam 4 kolorki.

Ja Art Deco nie lubię. Kupiłam sobie piękny, intensywny fiolet do paletki z wymiany i bardzo się rozczarowałam - przy rozcieraniu ściera się zupełnie. Ale muszę przyznać, że w paletce wyglądają pięknie, dlatego nie idą na wymianę Może w przypadku brązów to lepiej wygląda. Przy innych kolorach głupio wyglądają takie bardziej lub mniej łyse placki na powiece.

[madziczka]

Napisane przez anka_bzzz

Ja niestety mam tendencje do szukania dziury w całym i wynajdowania sobie problemów. Czy na to jest jakiś lek?

Środki uspokajające Serio.


Mam ten sam problem - czasem udaje mi się nad tym zapanować, a czasem myślę, że pogrążam się w jakimś natręctwie.

[Fenris]

Napisane przez madziczka

Środki uspokajające Serio.

Czy ja wiem, nie polecałabym.
Raz wzięłam jakoś koło południa i czułam się przez cały dzień okropnie, nie wiedziałam co ze sobą zrobić, było mi źle. Nie mogłabym wyjść tak z domu.

[anka_bzzz]

Napisane przez madziczka

Środki uspokajające Serio.


Mam ten sam problem - czasem udaje mi się nad tym zapanować, a czasem myślę, że pogrążam się w jakimś natręctwie.

Jakbym mamę słyszała:/ Ona mi mówi, że chyba mam depresję...

Ja z powodu ślubu, który brałam w czerwcu miałam praktycznie całą sesję na wrzesień (robię studia uzupełniające, zaoczne) i momentami myślałam, że sfiksuję, że się tak wyrażę. Raz - egzaminy, dwa - praca, trzy - dom, mój własny, więc ważny i chcę, żeby w nim było jak w domu, a nie jak w "chlewiku"

A śmialiśmy się, jak kolega przed egzaminem z historii łykał Persen...

Napisane przez Fenris

Czy ja wiem, nie polecałabym.
Raz wzięłam jakoś koło południa i czułam się przez cały dzień okropnie, nie wiedziałam co ze sobą zrobić, było mi źle. Nie mogłabym wyjść tak z domu.

Tego się właśnie boję...

[madziczka]

Napisane przez Fenris

Czy ja wiem, nie polecałabym.
Raz wzięłam jakoś koło południa i czułam się przez cały dzień okropnie, nie wiedziałam co ze sobą zrobić, było mi źle. Nie mogłabym wyjść tak z domu.

Ja biorę je na noc - bo głównie wieczorami i w nocy miewam natrętne myśli. Np. obudzę się w środku nocy - pomyślę, że nie mam pracy, albo o innym problemie... i nie zasnę do rana. Dostaję takiego kręćka, że jak czegoś nie wezmę to nie zasnę.


ankaa - ja nawet nie mówię mamie o połowie moich rozterek i obaw. Moja mama uważa, że do depresji trzeba mieć poważny powód, a ja sobie wymyślam problemy. Leki uspokajające biorę tak, że mama nie widzi - wyśmiałaby mnie od lekomanek. A ja po prostu czasem mam lekką "histerię" i staram się to jakoś opanować.

[anka_bzzz]

Napisane przez madziczka

Ja biorę je na noc - bo głównie wieczorami i w nocy miewam natrętne myśli. Np. obudzę się w środku nocy - pomyślę, że nie mam pracy, albo o innym problemie... i nie zasnę do rana. Dostaję takiego kręćka, że jak czegoś nie wezmę to nie zasnę.


ankaa - ja nawet nie mówię mamie o połowie moich rozterek i obaw. Moja mama uważa, że do depresji trzeba mieć poważny powód, a ja sobie wymyślam problemy. Leki uspokajające biorę tak, że mama nie widzi - wyśmiałaby mnie od lekomanek. A ja po prostu czasem mam lekką "histerię" i staram się to jakoś opanować.

Wiesz co, Twoja mama nie ma do końca racji. Mój brat np. pozdawał wszystkie egzaminy (na prawie) i chciał studia rzucać... Wydaje mi się, że depresja nie musi się brać z jakichś traumatycznych doznań czy natłoku problemów.

A co do leków uspokajających - jeśli to potrzeba wspomagania się takowymi występuje czasami, (bo jesteśmy w dość trudnej sytuacji) to to chyba normalne. Ale jeśli się to powtarza, to może warto zasięgnąć porady? Pogadać z kimś? Moja mama mi mówi, że jakby było ze mną źle, to ona mnie wyśle do ich szkolnej psycholog.
Teraz jestem spokojniejsza, bo mam chociaż pracę i egzaminy prawie za mną, ale sierpień miałam podły:/

[madziczka]

Wiesz, moja mama ma wokłó siebie przypadki, znajomych czy kogoś z rodziny, kto ma depresję. Niby widzi, że można mieć pracę, dobrego męża czy żonę, nie martwić się o byt materialny i być chorym na depresję. Niby to widzi, ale pewne przekonania trudno jest jej wykorzenić ( to, że do depresji trzeba mieć powód, musi się wydarzyć jakaś tragedia).

Ja nie umiem/ mam pecha/ itd. znaleźć sobie fajnej pracy. Wogóle ciężko znaleźć mi coś "dla siebie" i to mi spędza sen z powiek.

[ivanna]

dziewczyny wróciłam z egzaminu... rewelacji nie było, takie pytania że cała sala miała przerażenie w oczach niby odpowiedziałam na wszystko - w piątek się okarze bo są wyniki. Dziękuje za trzymanie kciuków


Sabb Tobie dziękuje za to że jesteś, i za to jaka jesteś... nie da się opisać słowami Twojej dobroci

[MoniaK]

Napisane przez Zuziunia

Ja mam mało cieni to w sumie sobie taka jedną paletkę kupiłam właśnie na tru, kolorki bardzo delikatne, oko wygląda jakby było prawie nie umalowane, są bardzo drobno zmielone i ładnie można je cieniować. Chociaż to sa tak delikatne kolorki że cieniowania prawie nie widać.
Od siebie polecam tez magnetyczne art deco, bardzo je lubię i nie wiem skąd tyle negatywnych opinii o nich, ja je mam i mam mimo ze malutkie. Kolorów full do wyboru, ja mam 4 kolorki.

dzięki za opinię

Napisane przez madziczka

Moniko - powodzenia jutro

dziękuję, przyda się mam wrażenie że nic nie wiem

Napisane przez madziczka

Moja mama uważa, że do depresji trzeba mieć poważny powód, a ja sobie wymyślam problemy. Leki uspokajające biorę tak, że mama nie widzi - wyśmiałaby mnie od lekomanek. A ja po prostu czasem mam lekką "histerię" i staram się to jakoś opanować.

madzik, ja nie wiem czy to dobrze tak brać te leki kurczę, przecież to nie jest rozwiązanie

[Paulinka_S]

Napisane przez anka_bzzz

No to lipa
A gdzie jeszcze można zamówić L'Artisany? Może był jakiś wątek a ja przeoczyłam... ?

Bardzo dziękuję za odzew

na lucky, przesyłka co prawda 40usd ale moze dopisz sie do jakichś wspólnych zakupów, zawsze wtedy koszta wysyłki się dziela na kilka osób i nie wychodzi to tak źle

[madziczka]

Napisane przez MoniaK

madzik, ja nie wiem czy to dobrze tak brać te leki kurczę, przecież to nie jest rozwiązanie

Pewnie, że niedobrze, ale czasem nie mam wyjścia. Biorę je sporadycznie, kilka razy w miesiącu. Zauważyłam, że większość takich ataków paniki zdarza mi się w tygodniu poprzedzającym miesiączkę, albo kiedy ją już mam Dziwne, nie-dziwne...

[anka_bzzz]

Napisane przez madziczka

Wiesz, moja mama ma wokół siebie przypadki, znajomych czy kogoś z rodziny, kto ma depresję. Niby widzi, że można mieć pracę, dobrego męża czy żonę, nie martwić się o byt materialny i być chorym na depresję. Niby to widzi, ale pewne przekonania trudno jest jej wykorzenić ( to, że do depresji trzeba mieć powód, musi się wydarzyć jakaś tragedia).

Ja nie umiem/ mam pecha/ itd. znaleźć sobie fajnej pracy. Wogóle ciężko znaleźć mi coś "dla siebie" i to mi spędza sen z powiek.

Trochę Cię rozumiem. Miałam sierpień wyjęty z życiorysu Póki mieszkałam z rodzicami, to wiedziałam, że jakoś będzie, ale odkąd mieszkam z mężem i musimy rachunki popłacić, coś jeść, itp to przeżywam masę stresów:/ U niego z pracą ostatnio też niepewnie. Póki co ja jestem na zastępstwo na rok i boję się, że kolejny sierpień w stresie mnie czeka.

Ale w Twoim przypadku to może być kwestia czasu. Satysfakcjonującą pracę jest naprawdę ciężko znaleźć, ale trzeba mieć nadzieję. Przecież burza z piorunami nie może trwać okrągły rok

[madziczka]

Napisane przez anka_bzzz

Ale w Twoim przypadku to może być kwestia czasu. Satysfakcjonującą pracę jest naprawdę ciężko znaleźć, ale trzeba mieć nadzieję. Przecież burza z piorunami nie może trwać okrągły rok

Czasem może Dzięki za głasia

[anka_bzzz]

Napisane przez Paulinka_S

na lucky, przesyłka co prawda 40usd ale moze dopisz sie do jakichś wspólnych zakupów, zawsze wtedy koszta wysyłki się dziela na kilka osób i nie wychodzi to tak źle

No nie pozostaje mi nic innego Dzięki wielkie

Napisane przez madziczka

Czasem może Dzięki za głasia

Pomyśl - jak ten wielki kawał czegośtam z kosmosu walnął w Ziemię (wtedy, co dinozaury wyginęły) to też się wydawało, że już nic z tej naszej planety nie będzie. A tu niespodzianka - trochę czasu minęło i co? I jesteśmy my
Wiem, że to głupie porównanie, ale co tam, obrazowe chociaż.

Może jesteś pesymistką (jak ja) i sama się nakręcasz niepotrzebnie? Jak mnie mąż próbuje pocieszać czasem to potrafi zwątpić jak mu zacznę każdy argument negować.
Ale to nierozsądne zbytnio:/
Głowa do góry, bo jutro będzie nowy dzień (chociaż - tak całkiem szczerze - nie lubię poniedziałków).

[madziczka]

Napisane przez anka_bzzz

Pomyśl - jak ten wielki kawał czegośtam z kosmosu walnął w Ziemię (wtedy, co dinozaury wyginęły) to też się wydawało, że już nic z tej naszej planety nie będzie. A tu niespodzianka - trochę czasu minęło i co? I jesteśmy my
Wiem, że to głupie porównanie, ale co tam, obrazowe chociaż.

Może jesteś pesymistką (jak ja) i sama się nakręcasz niepotrzebnie? Jak mnie mąż próbuje pocieszać czasem to potrafi zwątpić jak mu zacznę każdy argument negować.
Ale to nierozsądne zbytnio:/
Głowa do góry, bo jutro będzie nowy dzień (chociaż - tak całkiem szczerze - nie lubię poniedziałków).

Anka - poprawiłaś mi humor

[anka_bzzz]

:d

[Sabbath]

Napisane przez Fenris

Czy ja wiem, nie polecałabym.
Raz wzięłam jakoś koło południa i czułam się przez cały dzień okropnie, nie wiedziałam co ze sobą zrobić, było mi źle. Nie mogłabym wyjść tak z domu.

No, ja tez nie polecałabym.
Leki uspokajające, przeciwlękowe etc to przecież LEKI. Substancje ingerujące w nasz organizm, a tym przypadku paprające nam z mózgu i układzie nerwowym.
Może się wydawać, że to takie sobie ziołowe środki, ale nie można zapominać, że zioła mogą nawet zabić.
Tak więc jeśli ktoś chce używać leków "na psychikę" niech najpierw uda się do lekarza, który zdiagnozuje, czy sa mu potrzebne, a jeśli są to je odpowiedzialnie dobierze i będzie czuwał nad skutkami.

Niefrasobliwość w tej materii może prowadzić do skutków gorszych, niż leczone trudności.

Napisane przez ivanna

dziewczyny wróciłam z egzaminu... rewelacji nie było, takie pytania że cała sala miała przerażenie w oczach niby odpowiedziałam na wszystko - w piątek się okarze bo są wyniki. Dziękuje za trzymanie kciuków

Wiem już. Jesteś dzielna. Szanuję twardzieli.
I prędzej, czy później - będzie dobrze.

Napisane przez ivanna

Sabb Tobie dziękuje za to że jesteś, i za to jaka jesteś... nie da się opisać słowami Twojej dobroci

Ivanno, aż mi głupio.
Chcę, żebyś wiedziała, że to żadna dobroczynność nie jest z mojej strony.
Po prostu szczera sympatia i troska.

[vesenka]

Nie wykurowałam się przez weekend nadal mam temperaturę, niezbyt wysoką, ale jednak. Do tego pocę się jak mysz nawet gdy idę zrobić sobie herbatę, a to przecież nie wymaga wysiłku. Ciekawe jak ja w takiej kondycji pójdę jutro do pracy i będę się skupiać przez jakieś 10 godzin na tym co mam do zrobienia? A do pracy iść muszę

[gryx82]

Napisane przez Fenris

Myślę o rosyjskim. Chciałabym się go uczyć, ale chyba nie na studiach. Wróciłabym do WSF na angielski, gdyby mnie to nie kosztowało miesięcznie 500zł (dlatego zrezygnowałam w ubiegłym roku z tej szkoły)

Ja któryś już raz z kolei zastanawiam się nad hebrajskim, ew. jidysz, a z drugiej strony chciałbym udoskonalić angielski, bo niby coś tam umiem, ale to stanowczo za mało. No i przydałby się drugi fakultet, ew. podyplomówka, ale poza filozofią nic mi do głowy nie przychodzi

Napisane przez SpanishMyszka

PS. Jeżeli chodzi o avatar to ja chętnie widziałabym Johnnego Depp'a (), Vivien Leigh, Liz Taylor albo Sherilyn Fenn.

Odnotowane

Napisane przez anka_bzzz

Wydaje mi się, że depresja nie musi się brać z jakichś traumatycznych doznań czy natłoku problemów

Tak było/jest ze mną Patrząc z boku - pełnia szczęścia, brak poważnych problemów, normalny (pomijając ewentualne "wyskoki" ojca) dom. A jaka była prawda? Tygodnie szarych, beznadziejnych dni, totalne zrezygnowanie, chęć rzucenia wszystkiego w cholerę i brak jakiegokolwiek sensu życia (bo skoro na końcu i tak czeka mnie śmierć, to nie ma znaczenia, czy za pięćdziesiąt lat, czy jutro). Więc po co starać się, robić cokolwiek?
Nikomu oczywiście o tym nie wspominałem, takie moje "osobiste piekło".

Na chwilę obecną żyję "tu i teraz", nie roztrząsam przeszłości, nie snuję wizji przyszłości, nie zgłębiam egzystencjalnych problemów naszego istnienia. Mogę stwierdzić - jest dobrze.

Wiem jednak, że prędzej czy później stare demony (pretensjonalne, wiem ) powrócą. Nie martwi mnie to.

Być może jestem nikim i nie zasługuję na szczęście, ale jestem tu. Żyję...

Napisane przez ivanna

dziewczyny wróciłam z egzaminu... rewelacji nie było, takie pytania że cała sala miała przerażenie w oczach niby odpowiedziałam na wszystko - w piątek się okarze bo są wyniki. Dziękuje za trzymanie kciuków

To teraz za wyniki.

[Fenris]

gryx - a po co Ci ten hebrajski?

[Aragonte]

Napisane przez Fenris

gryx - a po co Ci ten hebrajski?

Bo ma świetne, głębokie brzmienie? Mam kumpla Żyda, więc miałam okazję posłuchać

Gryx, czytałam Cię z duuużym zrozumieniem Mnie też podobne rzeczy chodzą po głowie dość często, niestety. Ściskam ciepło.
A z tymi demonami to wcale nie takie pretensjonalne, moim zdaniem

[anka_bzzz]

Napisane przez gryx82

(...)
Tak było/jest ze mną Patrząc z boku - pełnia szczęścia, brak poważnych problemów, normalny (pomijając ewentualne "wyskoki" ojca) dom. A jaka była prawda? Tygodnie szarych, beznadziejnych dni, totalne zrezygnowanie, chęć rzucenia wszystkiego w cholerę i brak jakiegokolwiek sensu życia (bo skoro na końcu i tak czeka mnie śmierć, to nie ma znaczenia, czy za pięćdziesiąt lat, czy jutro). Więc po co starać się, robić cokolwiek?
Nikomu oczywiście o tym nie wspominałem, takie moje "osobiste piekło".

Na chwilę obecną żyję "tu i teraz", nie roztrząsam przeszłości, nie snuję wizji przyszłości, nie zgłębiam egzystencjalnych problemów naszego istnienia. Mogę stwierdzić - jest dobrze.

Wiem jednak, że prędzej czy później stare demony (pretensjonalne, wiem ) powrócą. Nie martwi mnie to.

Być może jestem nikim i nie zasługuję na szczęście, ale jestem tu. Żyję...

(...)

Skąd my to znamy
moim zdaniem na depresję cierpią tylko ludzie wrażliwi. Ci mało wrażliwi (używam eufemizmu) nie muszą się tym martwić. Nie mam pracy? Luz, póki jest od kogo wyciągnąć kasę. Brak drugiej (lepszej?) połówki? A po co mi ktoś, kto będzie robił wyrzuty. itp.
Człowiek jak jest wrażliwcem, to każde niepowodzenie tłumaczy swoją niedoskonałością. Jeśli nim nie jest - wszystko zwala na innych lub niesprzyjające okoliczności. (Może jest w tym trochę generalizowania, ale trudno.)

A jak jeszcze zerknę na Twój opis... to od razu mi szarzej i zimniej i bardziej ponuro...

[irkax]

Napisane przez anka_bzzz

Skąd my to znamy
moim zdaniem na depresję cierpią tylko ludzie wrażliwi. Ci mało wrażliwi (używam eufemizmu) nie muszą się tym martwić. Nie mam pracy? Luz, póki jest od kogo wyciągnąć kasę. Brak drugiej (lepszej?) połówki? A po co mi ktoś, kto będzie robił wyrzuty. itp.
Człowiek jak jest wrażliwcem, to każde niepowodzenie tłumaczy swoją niedoskonałością. Jeśli nim nie jest - wszystko zwala na innych lub niesprzyjające okoliczności. (Może jest w tym trochę generalizowania, ale trudno.)

Anko a nie wydaje Ci się, że pomiędzy tym białym i czarnym (wrażliwymi i niewrażliwymi jak ich nazwałaś) są jeszcze ludzie, którzy po prostu starają się radzić sobie w dzisiejszym świecie bez względu na to jakie niepowodzenia/przykrości/kłopoty ich spotykają? Nie zrzucają winy za niepowodzenia na innych, ale też z byle powodu nie wpadają w doły i depresje.
A jeśli już się im zdarzy, to szukają siły w sobie by z tych dołów wychodzić i odnajdować w życiu piękno, które naprawdę w nim jest?
A może oni nie myślą tak jak napisałaś:

"Nie mam pracy? Luz, póki jest od kogo wyciągnąć kasę. Brak drugiej (lepszej?) połówki? A po co mi ktoś, kto będzie robił wyrzuty. itp."

a zamiast tego

Nie mam pracy? - zrobię wszystko żeby ją znaleźć, bo przecież jestem w stanie to zrobić.
Brak drugiej połówki? - w końcu trafię na kogoś, kto będzie dla mnie idealnym partnerem, którego pokocham z wzajemnością.

[ancynamonka]

Ja okropne doły przeżywałam gdy miałam po naście lat. Moi rodzice odbierali to jako bunt i pewnie mieli sporo racji bo był to rodzaj niezgody i wstrętu do całego świata. Kilka mało fajnych historii się wtedy przytrafiło jak nieudana próba odebrania sobie życia, bożonarodzeniowe wizyty na Sobieskiego. Ale w pewnym momencie po prostu musiałam przestać się przejmować i jest dokładnie tak jak napisał gryx :

"Na chwilę obecną żyję "tu i teraz", nie roztrząsam przeszłości, nie snuję wizji przyszłości, nie zgłębiam egzystencjalnych problemów naszego istnienia. Mogę stwierdzić - jest dobrze."

Jedyny sposób nie myśleć za dużo, nie roztrząsać. W pewnym sensie popaść w znieczulicę. Dziś mówię sobie, że nie mam na TO czasu.
Dziś ciesze sie drobiazgami, z drobiazgów składa się całe życie

[taka taka]

Napisane przez irkax

Anko a nie wydaje Ci się, że pomiędzy tym białym i czarnym (wrażliwymi i niewrażliwymi jak ich nazwałaś) są jeszcze ludzie, którzy po prostu starają się radzić sobie w dzisiejszym świecie bez względu na to jakie niepowodzenia/przykrości/kłopoty ich spotykają? Nie zrzucają winy za niepowodzenia na innych, ale też z byle powodu nie wpadają w doły i depresje.
A jeśli już się im zdarzy, to szukają siły w sobie by z tych dołów wychodzić i odnajdować w życiu piękno, które naprawdę w nim jest?
A może oni nie myślą tak jak napisałaś:

"Nie mam pracy? Luz, póki jest od kogo wyciągnąć kasę. Brak drugiej (lepszej?) połówki? A po co mi ktoś, kto będzie robił wyrzuty. itp."

a zamiast tego

Nie mam pracy? - zrobię wszystko żeby ją znaleźć, bo przecież jestem w stanie to zrobić.
Brak drugiej połówki? - w końcu trafię na kogoś, kto będzie dla mnie idealnym partnerem, którego pokocham z wzajemnością.

wpadłam do Baru, czytam sobie i już miałam ochotę coś napisać ..... ale widzę, że Irkax już napisała ...... to co się będę wysilać

[ancynamonka]

Zmieniając temat udało mi się pożyczyć aparat. Może jutro znajdę czas na zrobienie kilku przyjemniejszych dla oka zdjęć flaszek

[Layila]

Napisane przez gryx82

Ja któryś już raz z kolei zastanawiam się nad hebrajskim, ew. jidysz, a z drugiej strony chciałbym udoskonalić angielski, bo niby coś tam umiem, ale to stanowczo za mało. No i przydałby się drugi fakultet, ew. podyplomówka, ale poza filozofią nic mi do głowy nie przychodzi

Hebrajski jest super - melodyjny, piękny i w zasadzie łatwy do opanowania.
Jeśli tylko masz okazję, to polecam, warto opanować chociażby podstawy - później można już szlifować samodzielnie