następna zostawiona.............

[ciociawladzia]

Nigdy nie trafiałam na taki temat forum....., wczoraj przeczytałam posty magdy i jej doradczyn, czytajac chcialam znależć siebie i jakikolwiek dobre zakończenie........
Pisałayście bedzie dobrze masz tylko 30 lat, a co byś zrobiła mając 40..........
JA MAM 48, od 2 m-cy nie mam pracy ,od m-ca wiem że jest inna kobieta - prawie rówieśnica, od tygodnia z nią mieszka, znów gdzieś wyjechali, ja samotnie spedzalam uropy bo nie bawilo go chodzenie,nie bylo juz dobrze ale probowalam poprawic , splywalo to jak po kaczce, nie pamietam kiedy normalnie cos powiedzial bo juz tylko krzyczal,nie przytulil, czekalam, pamietacie Wislocką, kobieto przeczekaj jak ja sie o to burzylam, dzisiaj tesknie za nim takim jaki byl dla mnie dawno temu a teraz jest dla innej, teraz ona budzi sie w jego ramionach i usypia, jak to BOLI,nie pamietam juz kiedy bylam dla niego wazna, wiem bylam silna kobieta, pewna siebie a teraz sie zlamalam, juz wylam po kryjomu,tylko zapytalam sie czy ta kobieta jest warta zamiany 26 lat małzenstwa i rodziny bo jej juz nie ma .Ale ona podala mu reke i go rozumie . A ja myslalam ze maz idiota jet tylko w moim ulubionym filnie Nigdy w Zyciu. Dzieci sie od niego odwrocily ( zaskoczony), z haslem po.........lo go (nigdy nie mowia brzydkich slow ale tym razem nie wydzierzyly.
Jestem sama, gdzies wiem ze tego chcialam bo bylo juz zle , ale nie wiedzialam ze pocieszy sie kilkumiesieczna znajomoscia , tylko towarzysko-hotelowa i na tym zaklada zwiazek.
JAK PORADZIĆ sobie z soba, ja juz jestem stara, niepotrzebna, wymieniona na kogos nawet nie mlodszego,spotkanego kilka razy w hotelu i na imprezach, jestem bez bez pracy, miotam sie w czterech scianach,
M.

[fiolusiek]

wiesz nie narzekaj bo moglobyc gorzej widac ze na ciebie nie zasluguje. a ty poszukaj pracy poczytaj w gazetach duzo osob poszukuje chocby nianki do dziecka odpowiednim wieku i doswiadczeniem a co do milosci to znajdziesz kogos odpowiedniego

[All_that_jazz]

Kochana,musisz się pozbierać. Jak najszybciej, dla własnego dobra. Ja w każdym wieku postąpiłabym tak samo bo epizod depresyjny jest równie zdradliwy w każdym wieku. A jak to mówią-lepiej zapobiegać niż leczyć.Jestem w miarę młoda-mam 26 lat ale sporo przeżyłam( ciężkie choroby-moje i bliskich,nagłe śmierci,romanse,przemoc w związku itd.)Jestem spokojna z natury i rodzice chowali mnie na panienkę z dobrego domu ale nauczyłam się ,że życie nie jest dla potulnych.
Samotni ludzie są w każdej kategorii wiekowej, więc nie jest przesądzone,że masz być samotna.
Trzeba umieć cieszyć się tym co się ma a nie rozpamiętywać straty.
I nie gódź się na kompromisy,które cię ranią. Chyba gdzieś zgubiłaś radość życia, a masz je jedno i nie musisz zbawiać świata i cierpieć za miliony.Masz prawo się nim cieszyć i walnąć ręką w stół jak ci się coś nie podoba.Jedyni ludzie,których unieszczęśliwia nagle odzyskana wolność to ludzie którzy dali zrobić z siebie niewolników. Nie chciałaś chyba nigdy zostać niewolnicą,prawda?
A jak się w Polsce kończą romanse to akurat dość dobrze wiem i on ma 80% szans na to,że zostanie sam.

[ciociawladzia]

Obie macie racje, ładnie to napisalas All_that_jazz:"
Jedyni ludzie,których unieszczęśliwia nagle odzyskana wolność to ludzie którzy dali zrobić z siebie niewolników. Nie chciałaś chyba nigdy zostać niewolnicą,prawda?"
Filusiek wiem ze moglo byc gorzej ale ja sie boje co ze mna bedzie,
Im sie uda , kobieta po przejsciach, mezczyzna z przeszloscia,spotkali się w odpowiednim czasie i miejscu.
Ja zostalam na popiolach i cos musze z tym zrobic, dla siebie dzieci rodziny bo teraz ja jestem"mezczyzną" bo dom zostal z samymi kobietami- corki i babcie ale ja juz nie potrafie byc silna. Narazie przemeblowuje mieszkanie zebym pamietala ze go nie ma, ze nie jest jak zwykle ze wyszedl i przyjdzie że jest juz inaczej.Tylko te skrajne nastroje, raz winie siebie raz nie....
Jak mu sie uda peknie mi serce i jak sie nie uda tez, a wiem ze tego nie jest wart.Bardzo speszy sie z rozwodem.
Jak czlowiek potrafi zyc zludzeniami , to straszne................. .
M.

[mara30]

Witaj
Na początek polecę Ci lekturę wątku Odnowy, bardzo optymistycznie nastraja
Poza tym... ja uważam, że wiek tak naprawdę nie ma znaczenia. Tak samo cierpi się po rozstaniu z bliską osobą, no może mając 30 jest łatwiej żyć, bo lepiej się pamięta, jak to jest być wolną
No ale do rzeczy. Napisałaś:

Jestem sama, gdzies wiem ze tego chcialam bo bylo juz zle

i to Ci powinno dać do myślenia
Jest ciężko, ale nauczysz się żyć sama. Masz jeszcze mnóstwo czasu przed sobą. Moja mama, rozwiedziona od dawna, w wieku 60 lat chodzi na imprezy, do teatru, pływa na żaglowcu, ma nawet znajomych młodszych ode mnie A "odżywać" zaczęła jakoś koło 50-tki Tak więc głowa do góry!

[mara30]

Napisane przez ciociawladzia

Narazie przemeblowuje mieszkanie zebym pamietala ze go nie ma, ze nie jest jak zwykle ze wyszedl i przyjdzie że jest juz inaczej.Tylko te skrajne nastroje, raz winie siebie raz nie....

Bardzo dobrze, że coś robisz, sama wiem z doświadczenbia, że skupienie się na mieszkaniu, chociaż w moim przypadku było to malowanie i urządzanie, pomaga przestać myśleć. A nastroje będą, tego nie unikniesz, tylko z czasem coraz rzadziej

[fiolusiek]

wiem ze nie moge cie pouczac i prawic kazan ale musisz sie wziasc w garsc nic samo ci nie przyjdzie nie zazdrosc im ze maja siebie bo nie wiesz co ciebie czeka tuz za rogiem moze jest ten wysniony ksiaze z bajki nie martw sie tak podejsc do tego z dystansem zrob sobie ladna fryzure makijaz ladnie sie ubierz i idz na jakis podryw a nie siedz przed kompem i nie smec tak glow do gory

[beata mama amelki]

Napisane przez ciociawladzia

Obie macie racje, ładnie to napisalas All_that_jazz:"
Jedyni ludzie,których unieszczęśliwia nagle odzyskana wolność to ludzie którzy dali zrobić z siebie niewolników. Nie chciałaś chyba nigdy zostać niewolnicą,prawda?"
Filusiek wiem ze moglo byc gorzej ale ja sie boje co ze mna bedzie,
Im sie uda , kobieta po przejsciach, mezczyzna z przeszloscia,spotkali się w odpowiednim czasie i miejscu.
Ja zostalam na popiolach i cos musze z tym zrobic, dla siebie dzieci rodziny bo teraz ja jestem"mezczyzną" bo dom zostal z samymi kobietami- corki i babcie ale ja juz nie potrafie byc silna. Narazie przemeblowuje mieszkanie zebym pamietala ze go nie ma, ze nie jest jak zwykle ze wyszedl i przyjdzie że jest juz inaczej.Tylko te skrajne nastroje, raz winie siebie raz nie....
Jak mu sie uda peknie mi serce i jak sie nie uda tez, a wiem ze tego nie jest wart.Bardzo speszy sie z rozwodem.
Jak czlowiek potrafi zyc zludzeniami , to straszne................. .
M.

krótko: Twoj mąż to palant
Wyjdż z domu, dbaj o siebie, z uczuciami powoli się uporasz. Masz wsparcie u dzieci, pokaż byłemu że jest Ci dobrze, że się uśmiechasz , otrzyj łzę i pierś do przodu. Jeżli możesz idż do kosmetyczki, posluchaj dobrej muzyki, naluż dobrą maseczkę .Walcz o siebie samą .
Trzymamy kciuki
i jeszcze jedna sprawa, jak stracilaś pracę to niech ten twój palant płaci Ci alimenty, nie zapomnij o nie wystąpić z okazji szybkiego rozwodu. Nie daj się.

[mara30]

Napisane przez mara30

Witaj
Na początek polecę Ci lekturę wątku Odnowy, bardzo optymistycznie nastraja

O matko, nieprzytomna jestem, dopiero zauważyłam, że nie wkleiłam linku
Już się poprawiam https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=266576

[st_ella]

Napisane przez ciociawladzia

....
Pisałayście bedzie dobrze masz tylko 30 lat, a co byś zrobiła mając 40..........
JA MAM 48, od 2 m-cy nie mam pracy..

przykre jest to co piszesz i na pewnoe kobiecie w Twoim wieku trudniej niz młodszym...
bardo dobrze robisz ze zmieniasz odmieniasz dom...
napisze tak - wez to wszystko za dobra karte dla siebie
praca- odpocznij chwile od niej... moze to dobry czas na odpoczynek i za szukanie czegos nowego w zupełnie iinej dziedzinie?
sama piszesz ze to nie było dokońca to ze ty chciałaś czegoś innnego niz on... to rób teraz to czego wcześńiej nie mogłas!!!
fajnie ze masz córki fajnie ze masz rodzinę!!!
ale pamietaj nie nastawiaj dzieci przeciwko ojcu... one naprawde potrafia same zajac stanowisko.... a za buntowanie ty mozęsz słono zapłacić...

pamietaj ze jestesmy z Tobą....i początek jest najtrudniejszy - trudno w to uwierzyc ale pewnie któegoś dnia obudzisz sie i podziekujesz za to że inna go opiera

[jagussia]

Ciociawladzia jaka stara?? pewnie najlepsze jeszcze przed toba, tylko nie wmawiaj sobie ze jestes stara i niepotrzebna, bo nie wierze, ze tak naprawde myslisz. ja tez nie raz zapominam sie i tez tak mysle o sobie kiedy np widze, ze mojemu facetowi podobaja sie dwudziestolatki, ale potem sie opamietuje, bo co to mnie wlasciwie obchodzi co podoba sie jemu.... poza tym pociesz sie faktem, ze on tez teraz cierpi i jeszcze bedzie cierpial, bo zgodzisz sie chyba ze 26 lat spedzonych razem nie da sie wyrzucic z pamieci. podejrzewam, ze predzej czy pozniej bedzie myslal o tym by wrocic, czy ci o tym powie czy nie zalezy od jego charakteru

[ciociawladzia]

Stella nie ja nie buntuje dzieci , sa juz dorosle , wrecz przeciwnie, one sie na mnie zloszcza ze jeszcze o tym mysle i placze, ze jest nam lepiej bez niego( straszne!!) a ja tesknie za nim takim jakim jest dla tej kobiety a dla mnie juz dawnnnno nie byl, jednak potrafi.Wolał popsuć niz naprawic , poszedl na latwizne. Problemy zostawil ze mna z nia jest latwiej bo od nowa, jest szcześliwy to widac -niestety mieszkaja b. blisko. A mnie jest żal.Jeszcze nie potrafie zadbac tak specjalnie o siebi.Boje sie co ze mna bedzie dalej, dalej nie mam pracy.
Mieszkanie pomalowane przemeblowane.A ja w naszym ogromnym lóżku sama.
M.

[ciociawladzia]

Mara, przeczytalam watek Odnowy i bede go sledzic, bardzo sie bede cieszyć powodzeniami, będa mi tez potrzebne, A teatr, kino,wakacje juz dawno chodzilam sama........ , I zapytacie kobieto to o co buczysz - bo zal, bo tesknie , a to byly tylko zludzenia

[ciociawladzia]

Dziekuje za wsparcie, dzis mi jest bardzo zle.

[kropka75]

Napisane przez ciociawladzia

ja samotnie spedzalam uropy bo nie bawilo go chodzenie,nie bylo juz dobrze

nie pamietam kiedy normalnie cos powiedzial bo juz tylko krzyczal,nie przytulil,

nie pamietam juz kiedy bylam dla niego wazna,

A ja myslalam ze maz idiota jet tylko w moim ulubionym filnie Nigdy w Zyciu.

Napisane przez ciociawladzia

Jak mu sie uda peknie mi serce i jak sie nie uda tez, a wiem ze tego nie jest wart.

Przepraszam za szczere pytanie... ale czego Ci brakuje? Za czym tak tęsknisz? Za samotnymi urlopami? Za jego krzykiem? Za brakiem ciepła?
Boli Cię brak człowieka, którego pośrednio nazywasz idiotą? Który niczego nie jest wart?

Cierpisz, to widzę, ale wątpię czy z miłości. Chyba raczej z urażonej dumy kobiety porzuconej... Nie mam racji?

Nie jesteś stara. Masz przed sobą sporo życia. Możesz przestać czekać na cud, na faceta, na to aż wróci z pracy, aż krzyknie, padnie przed tv, możesz żyć jak lubisz, sama albo z kimś innym, masz rodzinę, świat nie kończy się na mężu, któremu nic się nie chce...
Znam pary, które rozwiodły się po 50-tce, niektórzy są sami i świetnie się bawią, inni założyli nowe związki i są szczęśliwi. Wszystko przed Tobą. Jeśli zechcesz będziesz jeszcze przeszczęśliwa.

[gosia261282]

To bardzo przykre,ale pamiętaj,że czas leczy rany.Lepiej żyć szczęśliwie bez faceta niż nieszczęśliwie przy jego boku.

[st_ella]

Napisane przez ciociawladzia

Stella nie ja nie buntuje dzieci , sa juz dorosle , wrecz przeciwnie, one sie na mnie zloszcza ze jeszcze o tym mysle i placze, ze jest nam lepiej bez niego( straszne!!)

mądre dzieciaki!!!

Napisane przez ciociawladzia

a ja tesknie za nim takim jakim jest dla tej kobiety a dla mnie juz dawnnnno nie byl,

kobieto! co Ty piszesz! nie wiesz jaki jest dla tej kobiety!! siedzisz i wyobrażasz sobie różne rzeczy.... żyjesz w jakimś wyimaginowanym swiecie.. wiem bo przez to przechodziłam...
no i pomyl skoro teraz jest "ksieciem z Bajki" dla tej kobiety to za kilka lat bedzie dla niej taki sam jak dla Ciebie wiec za czym tu tesknić???
dziewczyno - masz szansę na poznanie kogoś! tylko nie siedź w domu... idź do pracy.... wychodź - moze gdzieś za rogiem to na Ciebie czeka praWDZIWA MIŁOSĆ tWOJEGO ŻYCIA!
a moze warto wyjechac!?
znam osoby w Twoim wieku które zaczęły zycie od nowa np w Irlandii
i tam pracują - opiekuja sie dziećmi sprzataja i maja nowych przyjaciół....

Napisane przez ciociawladzia

A ja w naszym ogromnym lóżku sama.
M.

przynajmniej Ci nie chrapie żaruję - ale prosze spróbuj znaleść dobre strony tego co sie stało.... i pamietaj nadal masz szansę na ułozenie sobie zycia....
musisz w to wierzyć....
moze właśnie teraz to co najlepsze przed Toba? nikt z nas tego nie wie

Napisane przez ciociawladzia

....A teatr, kino,wakacje juz dawno chodzilam sama........ , I zapytacie kobieto to o co buczysz - bo zal, bo tesknie , a to byly tylko zludzenia

właśnie to były złudzenia...
potrzebujesz czasu ale zobaczysz ze Twój zal i ałoba szybciej minie niż się spodziewasz...

Napisane przez kropka75

Przepraszam za szczere pytanie... ale czego Ci brakuje? Za czym tak tęsknisz? Za samotnymi urlopami? Za jego krzykiem? Za brakiem ciepła?
Boli Cię brak człowieka, którego pośrednio nazywasz idiotą? Który niczego nie jest wart?

Cierpisz, to widzę, ale wątpię czy z miłości. Chyba raczej z urażonej dumy kobiety porzuconej... Nie mam racji?

Nie jesteś stara. Masz przed sobą sporo życia. Możesz przestać czekać na cud, na faceta, na to aż wróci z pracy, aż krzyknie, padnie przed tv, możesz żyć jak lubisz, sama albo z kimś innym, masz rodzinę, świat nie kończy się na mężu, któremu nic się nie chce...
Znam pary, które rozwiodły się po 50-tce, niektórzy są sami i świetnie się bawią, inni założyli nowe związki i są szczęśliwi. Wszystko przed Tobą. Jeśli zechcesz będziesz jeszcze przeszczęśliwa.

i ja sie również pod tym podpisuje
trzymam kciuki i jestem z Tobą!

[ciociawladzia]

Podsumowałyście mnie dokładnie i tak jest naprawde, dzieci zloszcza sie ze znow sobie cos wkrecam..... tak macie racje duma ........ i zal, i strach co ze mna bedzie.

[kliwia]

ciociawladzia, w moim otoczeniu sa dwie pary, jedna mniejwięcej po 20 latach się rozeszła, druga po trochu więcej.
Obie kobiety radzą sobie wspaniale!
Dopiero teraz korzystają z życia, jezdzą na wycieczki, zapisały się na basen, chodza do klubów, poznajanowych ludzi itp. Jedna jest ma ok 45, druga po 50.

Myślę, że w Twoim przypadku będzie tak samo, staniesz na nogi zamykając rozdział pozycia z mężem. Złóż sama pozew o rozwód (nie czytałam całego wątku, więc jeśli już to zorbiłaś to super).
Poszukaj pracy, chociażby dorywczej, nop bo z czegoś trzeba żyć...
Dzieci na pewno Cię wesprą, już wspierają, więc nie pozwolą aby stała Ci się krzywda, byś była samotna.

Z czasem spojrzysz na małżeństwo przez inny pryzmat, i sama zobaczysz że samej jest Ci dobrze. Jesteś Panią sama dla siebie, nie musisz liczyć się z niczyim zdaniem. Robisz to na co masz ochotę.

Na początek idź do fryzjera i zapisz się na jakiś masaż relaksujący do kosmetyczki, kup nowe perfumy i nowy ciuch (w lumpeksach tanie i fajne rzeczy mozna wygrzebać - z myślą o Twojej sytuacji finansowej)

Życzę powodzenia.

[kropka75]

Napisane przez ciociawladzia

Podsumowałyście mnie dokładnie i tak jest naprawde, dzieci zloszcza sie ze znow sobie cos wkrecam..... tak macie racje duma ........ i zal, i strach co ze mna bedzie.

Schowaj dumę do kieszeni. Nie Ty pierwsza, nie ostatnia.

I posłuchaj sobie piosenki Hanny Banaszak "żegnaj kotku" . Myślę, że Ci spasuje w sam raz.
Uszy do góry, żal się skończy, a wtedy poczujesz ulgę i wdzięczność dla niego, że Cię w końcu od siebie uwolnił! A wtedy sobie zaśpiewasz: "o Boże co za radość, gdy się czegoś tak już ma dość... ".

A co będzie? Dobrze będzie. Zrób się na bóstwo, to Ci od razu doda wigoru!

[aga378]

A może ciociuwladziu odpowiedz sobie sama, tak w głębi duszy, czy kochasz go jeszcze? Czy rzeczywiście jest człowiekiem z którym chciałabyś spędzić resztę życia? Bo jeśli nie, to chyba "dobrze" się stało. A zmian i przyszłości nie bój się, nieraz coś co wydaje się końcem świata po czasie wcale tym nie jest.

I przepraszam za uwagę i pytanie ale nie mogę się powstrzymać: czy on był złym ojcem? Bo wiesz to, że odszedł to jedno, ale słowa córek w stosunku do ojca " po.........lo go, to tak troche nie teges mimo wszystko...

[ciociawladzia]

Aga ojcem juz nie byl dobrym bo dzieci stracily do niego szacunek , zachowywal sie do nich jak kumpel nie jak ojciec a to im przeszkadazło,Moj mąż to Piotruś Pan, żyje chwila i nie interesuje go co bedzie jutro ( choc widze ze ma przeblyski ale tylko do swojego nowego związku). Jego pomysly byly powalajace a dzieci mi tlumaczyly ze byl tykajaca bomba.
JA WIEM ZE DOBRZE SIE STALO i powinnam być wdzięczna kobiecie bo inaczej by nie odszedł,choć chciałam naprawiać ale już za póżno. Dzieci juz tylko martwia sie mna ze sie rozlecialam i nie rozumieja dlaczego.A mnie zal, kiedys byl tez dobry dla nas i bylam dla niego kims waznym a teraz dla nikogo procz dzieci. Tez mysle ze czas pomoze, musze sobie to w glowie poukladać.
Nie chce wyladowac w klubie seniora.
Do fryzjera systematycznie chodze, kosmetyczki nie potrzebuje , schudlam 10 kg ( tylko wagi nie akceptowalam) lubie sie taka i nie chce nic w sobie zmieniać............. bo taka jestem.
Dziekuje,WAM, potrzebuję kubła zimnej wody choć "złe "momenty skasowały mi się w głowie .
M.

[beata mama amelki]

gdy ktoś odchodzi to zawsze nasz mózg pamięta tylko to co dobre, to naturalne i tak jest.
Czas musi uplynąć żeby na wszystko spojrzeć na trzezwo. Powoli wszystko wroci do rownowagi. Teraz potrzebni są Ci życzliwe osoby. Pojdż w tlumy nawet na przekor sobie. Wychodż z domu. Jeżeli Cię stać jedż na wycieczkę.
Trzymaj się.

[aga378]

Wiesz ciociuwladziu, Twoje rany są bardzo świeże (Twoich córek zapewne też), czujesz żal, rozgoryczenie to oczywiste.
Ale wiesz, co się stało to się nie odtanie, czasu nie cofniesz, ale moim zdaniem trzeba postępować tak aby jeszcze nie pogorszyć i tak już złej sytuacji.
(Wiem, wiem łatwo pisać...)
A zmierzam do tego, że jaki jest Twój mąż taki jest, ale jednak ojciec dziewczyn, innego mieć nie będą , może jednak nie warto żeby się od niego mimo żalu tak całkowicie odwracały , życie nawet dorosłego już dziecka bez kontaktu z ojcem jest bardzo trudne..Wiesz, chodi mi o to, żeby z biegiem lat nie żałowały, że nie mają kontaktu. Bo moim zdaniem z czasem one też moga zapomnieć te złe chwile.
Ale oczywiście to tylko moje dywagacjie, każdy przypadek jest inny, a zreszta nie sposób opisąc 26 lat życia w kilku postach. Zapewne same wiecie lepiej co robić.
I jeszcze jedna uwaga: życie można sobie ułożyc w każdym wieku, szczęście i miłość to nie jest coś , co należy się tylko młodym, bogatym i pięknym. I nie daj zwieść się pozorom, podejrzewam, że Twój mąż wcale nie jest taki uchchany i szczęśliwy - sądzę, że tez przeżywa to i to bardzo.

[Jolmiras]

ciociuwladziu sama 10 lat temu przez to przeszlam.
U mnie to moze bylo i bolezniejsze, ze to moja koleżanka odbiła mi męza a my nie mieliśmy dzieci. Pozostalam samotna, w tym czasie własnie pomogla mi przyjażń chociaż niektorzy odwrócili się ode mnie (jego znajomi)
Na początku był wielki ból (chociaż to ja po wiadomości od niego, ze odchodzi - zmienilam zamki w drzwiach) ból i tęsknota i wiara chyba tez, ze jednak zastanowi się i wróci. Potem przyszła myśl by coś zrobić ze swym życiem, na początku częste przemeblowywania mieszkania, potem jakiś kurs dokształcający, nowe kursy - to pomaga bo znajdowalam się wśród ludzi a nie tylko samotnie w domu.
Chcialam podjąc przerwane studia no niestety to akurat mi się nie udalo
Kilka lat pózniej poznałam kogoś, wyjście na spotkania to było coś, zapomnieć o męzu. Zapominałam a jednak - nie udalo się mi związac z kims tym nowo poznanym i dzisiaj nie żaluję tego nawet.
Chociaz bylo pózniej i cięzko - w ub.r. straciłam prace, bylam ponad pół roku osobą bezrobotną, ale uczęszczałam na kursy organizowane przez UP
Dzisiaj pracuję, dalej samotną jestem ale poznalam tez wielu przyjaciół przez net z którymi sie od czasu do czasu spotykam.
Nie jest idealnie ale życie takim wcale nie jest też. Wzięlam jakieś 5 lat temu kotka do domu i baardzo ją kocham. To mi wystarcza a gdy czasem smutno i żle - wychodzę na spacery i spotkania.
Po jakimś czasie dojdziesz i sama do tego wniosku chociaż na razie możesz miec chwile zwątpienia.
Dobrze, ze jest net, tutaj też mozna wylac to co nas boli a to pomaga, wtedy gdy ja zostalam samotną nie było go.
UWIERZ W SIEBIE. I zacznij żyć pelnią życia.
Cieplutko pozdrawiam

PS> o qrcze ale się rozpisałam teraz nie do wiary hihihih

[karolinkamalinka]

Ciociawładzia przeczytałam Twoje wypowiedzi jednym tchem. Trudno mi sobie wyobrazić żyć z kimś 26 lat, bo sama mam niewiele więcej. To kawał życia. Zapewne dobre i złe okresy, ale w chwili samotności pamięta się głównie dobre.Wiem.Masz prawo do wszystkich uczuć, które teraz przeżywasz żal, złość, gniew, smutek, rozpacz, urażona duma, strach...Jednak nie pozwól by te uczucia Tobą teraz kierowały, żeby Cię zdominowały.Czepiaj się wszystkiego co poprawia Ci nastrój, sprawia przyjemność, uspokaja, rozwesela. Z czasem będzie lepiej.
Twoje życie może być teraz i w przyszłości bardzo udane, ale to zależy głównie od Ciebie. Eh wiem,że to banalna gadka, ale działa.Pozdrawiam bardzo ciepło

[ciociawladzia]

Jolmiras smutne mimo wszystko to co piszesz.
u mnie bez zmian , jak piszecie - narazie poddaje sie uplywowi czasu, probę kontaktu ze mna( chodzi tylko o finansowe sprawy) zbyłam, nie chce go widziec ani slyszec,dzieci sa przy mnie.Podupadlam troche na zdrowiu,doszły kłopoty z rodzicami.......
Wszystko pod gorke
Pozdrawiam M.

[Jolmiras]

Ciociu tak to bywa niestety czasami, borykamy się z kłopotami a Bozia daje nam ich więcej jeszcze ........ próbuje nas wzmocnić tym?

Pisz proszę z nami, to jakby spotkania, przypomnij sobie wcześniejsze hobby, coś na co wczesniej nie starczało Ci czasu i wróc do tego....... pomaga trochę - uwierz mi

Buziaczki

[babkawdeche]

Jestem w podobnej sytuacji, mój partner odchodzi i nie potrafie się z tym pogodzić. Rozmyślam jaki był na początku naszej znajomosci, ile lat spędziliśmy razem, jak dalej potoczą się nasze losy i najgorzej boli mnie to
że on może być taki kochany dla innej. Teraz w zwiazku naszym było koszmarnie: ciągłe oskarżenia, pretensje. olewanie moich potrzeb, odrzucenie, brak bliskości, jego materializm itd. Sama juz nie mogłam na niego patrzeć a jednak gdy istnieje realna sytuacja rozejscia sie naszych drog nie chce go wypuscic bo wiem JAKI BYŁ KIEDYŚ
To strasznie błedne rozumowanie, i chyba wspolne dla nas dwoch. On "stary" już nie wróci. Coś sie wypaliło, skończyło, choćby mial odejśc od tamtej musisz pamietac ze to co Ci zrobił bedzie fermentowało między wami.
Faceci są egoistami, zawsze dużymi dziećmi. Ja dawałam mu tysiace szans bo myslalam o przeszłosci Meżczyzni nie ida takim tokiem rozumowania. Można powiedzieć kontrowersyjnie że sa ograniczenie i na niższym poziomie emocjonalnym.
Przez swój przydługi wywód chciałam Ci przekazać, że musisz nawet na siłe wychodzić do ludzi i szukac zajęc by nie rozmyślac. Może to paskudne ale założ sobiekonto na jakims portalu randkowym i chociażby poflirtuj. Zobaczysz, że inni dostrzegą w tobie KOBIETĘ a nie sprzet domowy
Trzymaj sie ciepło

[ciociawladzia]

KarolinkaMalinka - ja mialam tysiace zajeć a teraz nic nie potrafie robic,hafty, szydelko, ksiazki, druty, wycieczki, szycie, placki,kino, poszly na bok , nic mnie nie cieszy...........
Babkowdeche jak ja ce rozumiem o czym piszesz!!! Tak zle i tak niedobrze.
Bylo juz lepiej, wczoraj puscilam plyte i..... ech!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!
M.