Kiedy te zaręczyny...ile jeszcze mam czekać :(

[Soy Marisol]

Napisane przez chiante

(...) Dlatego dziewczęta rozmawiajcie ze swoimi TŻ-ami o swoich pragnieniach i potrzebach. A jeśli facet nie chce ślubu to nic tego nie zmieni... Cóż, znajdzie się taki, co zechce

Popieram Gdy jest sie w związku parę lat, powinno się myśleć o przyszłości.

Chiante, to przykre, że Twój były zachowuje się w taki sposób wobec swojej obecnej kobiety... Cóż, przynajmniej z Tobą był szczery Porozmawialiście o swoich pragnieniach, Twoich nadziejach na przyszłość. Okazało się , że inaczej widzicie swój związek za te parę lat - więc się rozstaliście, bo nie było sensu ciągnąć tego dalej. Nie rozumiem natomiast czemu nie może się zdobyć na taką rozmowę z obecną partnerką Co to za odpowiedź , że "tak jest mu wygodnie" ??? Narcyz się znalazł.

[martha330]

Napisane przez chiante

P.S.
Chilanes, trzymaj kciuki w następną niedzielę

a czy ja tez moge trzymac?
tylko co to bedzie?

[najfajniejsza]

Napisane przez martha330

a czy ja tez moge trzymac?
tylko co to bedzie?

i ja! i ja! będę kciukała, ok?
i też podpisuję się pod pytaniem koleżanki

[chiante]

Napisane przez Soy Marisol

Nie rozumiem natomiast czemu nie może się zdobyć na taką rozmowę z obecną partnerką Co to za odpowiedź , że "tak jest mu wygodnie" ??? Narcyz się znalazł.

To dłuuuga historia, przesiąknięta egoizmem i narcyzmem właśnie Nie chcę nikogo oczerniać, ale wierz mi, to typ faceta, który lubi proste i wygodne rozwiązania. Oczywiście najlepsze dla niego

Napisane przez martha330

a czy ja tez moge trzymac?
tylko co to bedzie?

Napisane przez najfajniejsza

i ja! i ja! będę kciukała, ok?
i też podpisuję się pod pytaniem koleżanki

Już Wam zdradzam:
Mój Miły planuje COŚ

Więc trzymajcie za mnie kciuki, co bym nie zemdlała

[martha330]

Napisane przez chiante

Już Wam zdradzam:
Mój Miły planuje COŚ

Więc trzymajcie za mnie kciuki, co bym nie zemdlała

o ja,o ja!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!! to trzymam juz teraz i nie puszczam!:jup i::jupi :
a ja ...... niezle dzis zrobilam...zla jestem
tz przeczytal posty o zareczynach,nie przeszkadza mi to.bo niech sobie czyta. i mowi,ze w takim razie na swieta trzeba zaplanowac zareczyny,a ja co...ze nie,ze mamy czas,ze poczekam spokojnie....aaaaaa,czemu tak powiedzialam? teraz klapa i czekanie w nieskonczonosc..zle mi...
co nie zmienia faktu,ze trzymam kicukasy!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
najwyzej bede cieszyc sie Twoim szczesciem chiante

[Diamante]

To teraz ja coś powiem. Zgadzam się właściwie z każdą z Was. A teraz mój przykład. Dlaczego to piszę? Bo mam wrażenie, że kobiety bujają w obłokach a mężczyźni twardo stąpają po ziemi.
Kiedy poznałam mojego TŻ miałam 19 lat. TŻ był po 1 roku studiów, ja przed klasą maturalną. Dosłownie po kilku dniach padły od obydwu stron deklaracje: "albo Ty, albo nikt". I wiedziałam, że tak będzie. Ustaliliśmy też, że ślub będzie rok przed skończeniem studiów przez TŻ - bo na pewno będzie już wtedy pracował I niby wszystko było wiadomo, mówił do mnie Moja Żono, rodzice jego i moi też już wiedzieli, a jednak... Pierwszy rok związku był jedną wielką pewnością o wszystko, więc TŻ miał przez pierwszy rok od poznania się spokój. Ale później wierciłam mu dziurę w brzuchu o zaręczyny przez 2 lata, aż do czasu zaręczyn. Nawet w dzień, kiedy mi się oświadczył marudziłam o pierścionku Ostatecznie data ślubu została ustalona na 2 lata po tym, jak sobie o tym marzyliśmy, czyli rok po skończeniu studiów przez TŻ.
Dlaczego mi zależało? - Bo dla mnie oświadczyny były naturalnym, kolejnym etapem Naszego związku no i czułam, że wtedy będę się czuła bezpiecznie, bo narzeczona to co innego, niż dziewczyna. Narzeczoną ma się z reguły jedną a dziewczyn kilka, kilkanaście... Chciałam czuć się wyróżniona!!!
Dlaczego TŻ to odwlekał? - Bo był odpowiedzialny. Dla niego zaręczyny = ślub = wspólne życie. A po ślubie wspólne życie, na które trzeba mieć pieniądze.
Natomiast dla mnie ślub to etap po narzeczeństwie, a wspólne życie to etap po ślubie. I wcale nie musi być tu jedności czasu, to tylko MOJE zdanie, więc proszę mnie nie atakować. Dla mnie ślub to obietnica "będę z Tobą do końca życia, będziemy mieli siebie na wyłączność". Obietnica umacniana wspólnym utrzymywaniem się. Ale dla mnie nie musiało nastąpić to od razu po ślubie. Ślub - sacrum i wspólne życie - profanum dopełniają się, ale widziałam możliwość czasowego oddzielenia tych dwóch płaszczyzn.
Co przyspieszyło decyzję mojego TŻ? Ksiądz Mamy znajomego, przesympatycznego Ojca Dominikanina. Rozmawialiśmy z nim kiedyś o ślubie i takich tam. I TŻ stwierdził - "trzeba mieć pieniądze". A ojciec powiedział: "pieniądze??? Do zawarcia małżeństwa nie są potrzebne pieniądze. Ja wam udzielę ślubu bez pieniędzy. A gdzie jest napisane, że po ślubie trzeba żyć razem???" I to mojego TŻ skłoniło do myślenia. No i ostatecznie uznaliśmy, że jednak nas stać i zaplanowaliśmy ślub.
Ps. No i jednak zasada jedności czasu będzie zachowana. Po ślubie będziemy razem mieszkać i razem się utrzymywać. Ale gdyby tak nie było to również bym to zaakceptowała.

[martha330]

Napisane przez Diamante

To teraz ja coś powiem. Zgadzam się właściwie z każdą z Was. A teraz mój przykład. Dlaczego to piszę? Bo mam wrażenie, że kobiety bujają w obłokach a mężczyźni twardo stąpają po ziemi.
Kiedy poznałam mojego TŻ miałam 19 lat. TŻ był po 1 roku studiów, ja przed klasą maturalną. Dosłownie po kilku dniach padły od obydwu stron deklaracje: "albo Ty, albo nikt". I wiedziałam, że tak będzie. Ustaliliśmy też, że ślub będzie rok przed skończeniem studiów przez TŻ - bo na pewno będzie już wtedy pracował I niby wszystko było wiadomo, mówił do mnie Moja Żono, rodzice jego i moi też już wiedzieli, a jednak... Pierwszy rok związku był jedną wielką pewnością o wszystko, więc TŻ miał przez pierwszy rok od poznania się spokój. Ale później wierciłam mu dziurę w brzuchu o zaręczyny przez 2 lata, aż do czasu zaręczyn. Nawet w dzień, kiedy mi się oświadczył marudziłam o pierścionku Ostatecznie data ślubu została ustalona na 2 lata po tym, jak sobie o tym marzyliśmy, czyli rok po skończeniu studiów przez TŻ.
Dlaczego mi zależało? - Bo dla mnie oświadczyny były naturalnym, kolejnym etapem Naszego związku no i czułam, że wtedy będę się czuła bezpiecznie, bo narzeczona to co innego, niż dziewczyna. Narzeczoną ma się z reguły jedną a dziewczyn kilka, kilkanaście... Chciałam czuć się wyróżniona!!!
Dlaczego TŻ to odwlekał? - Bo był odpowiedzialny. Dla niego zaręczyny = ślub = wspólne życie. A po ślubie wspólne życie, na które trzeba mieć pieniądze.
Natomiast dla mnie ślub to etap po narzeczeństwie, a wspólne życie to etap po ślubie. I wcale nie musi być tu jedności czasu, to tylko MOJE zdanie, więc proszę mnie nie atakować. Dla mnie ślub to obietnica "będę z Tobą do końca życia, będziemy mieli siebie na wyłączność". Obietnica umacniana wspólnym utrzymywaniem się. Ale dla mnie nie musiało nastąpić to od razu po ślubie. Ślub - sacrum i wspólne życie - profanum dopełniają się, ale widziałam możliwość czasowego oddzielenia tych dwóch płaszczyzn.
Co przyspieszyło decyzję mojego TŻ? Ksiądz Mamy znajomego, przesympatycznego Ojca Dominikanina. Rozmawialiśmy z nim kiedyś o ślubie i takich tam. I TŻ stwierdził - "trzeba mieć pieniądze". A ojciec powiedział: "pieniądze??? Do zawarcia małżeństwa nie są potrzebne pieniądze. Ja wam udzielę ślubu bez pieniędzy. A gdzie jest napisane, że po ślubie trzeba żyć razem???" I to mojego TŻ skłoniło do myślenia. No i ostatecznie uznaliśmy, że jednak nas stać i zaplanowaliśmy ślub.
Ps. No i jednak zasada jedności czasu będzie zachowana. Po ślubie będziemy razem mieszkać i razem się utrzymywać. Ale gdyby tak nie było to również bym to zaakceptowała.

zdaje sie,ze mysle podobnie ja Ty.
spodobalo mi sie spostrzezenie,ze dziewczyn ma sie kilka
no coz....

[chiante]

Dużo prawdy w tym, co piszesz Diamante
I powiem Ci, że ja mam podobne zdanie jak Twój TŻ Dla mnie również zaręczyny = ślub = wspólne życie, bycie razem, w zdrowiu czy chorobie, na dobre i na złe.

Dużo szczęścia Wam życzę

A Ty, martha330, swoją drogą moja imienniczko , nie bądź zła na siebie. Ważne, że Twój man podjął taką rozmowę, a nie unika jej. Także moim zdaniem to on może Cię jeszcze zaskoczyć
I dziękuję za 'kciukasy', przydadzą się. Boże, już mi słabo się robi na samą myśl...

[martha330]

Napisane przez chiante

Dużo prawdy w tym, co piszesz Diamante
I powiem Ci, że ja mam podobne zdanie jak Twój TŻ Dla mnie również zaręczyny = ślub = wspólne życie, bycie razem, w zdrowiu czy chorobie, na dobre i na złe.

Dużo szczęścia Wam życzę

A Ty, martha330, swoją drogą moja imienniczko , nie bądź zła na siebie. Ważne, że Twój man podjął taką rozmowę, a nie unika jej. Także moim zdaniem to on może Cię jeszcze zaskoczyć
I dziękuję za 'kciukasy', przydadzą się. Boże, już mi słabo się robi na samą myśl...

trzymam kciuki i potwierdzam gotowosc

podjal rozmowe,bo widzial co tutaj napisalam,ze sie doczekac nie moge. nie zaskoczy mnie,bo sama mu potem powiedzialam,ze mozemy poczekac <wbrew swojej woli,bo nie chce,zeby wygladalo,ze go namawiam> i on sie zgodzil,ze poczekamy....potwierdzil, ze jest czas na to.....aaaaa...wrrrrrr,al ez ze mnie niemadra istota,chce,a zaprzeczam!

[ilonkaczapela]

to teraz znowu przeczyta i będzie chłopak skonfundowany

[Soy Marisol]

Napisane przez chiante

Już Wam zdradzam:
Mój Miły planuje COŚ

Więc trzymajcie za mnie kciuki, co bym nie zemdlała

O ja o ja Kochana , pewnie że będe trzymać za Ciebie kciuki

Napisane przez Diamante

(...) Bo dla mnie oświadczyny były naturalnym, kolejnym etapem Naszego związku no i czułam, że wtedy będę się czuła bezpiecznie, bo narzeczona to co innego, niż dziewczyna. Narzeczoną ma się z reguły jedną a dziewczyn kilka, kilkanaście... Chciałam czuć się wyróżniona!!!

Dlaczego TŻ to odwlekał? - Bo był odpowiedzialny. Dla niego zaręczyny = ślub = wspólne życie. A po ślubie wspólne życie, na które trzeba mieć pieniądze.

Natomiast dla mnie ślub to etap po narzeczeństwie, a wspólne życie to etap po ślubie. I wcale nie musi być tu jedności czasu, to tylko MOJE zdanie, więc proszę mnie nie atakować. Dla mnie ślub to obietnica "będę z Tobą do końca życia, będziemy mieli siebie na wyłączność". Obietnica umacniana wspólnym utrzymywaniem się. Ale dla mnie nie musiało nastąpić to od razu po ślubie. Ślub - sacrum i wspólne życie - profanum dopełniają się, ale widziałam możliwość czasowego oddzielenia tych dwóch płaszczyzn.

Ehh, Diamante , jestem dokładnie tego samego zdania. Narzeczona to już brzmi poważnie, to ktoś , z kim chce się związać do końca dni... To kolejny stopień w związku, a następnym jest ślub.
Muszę przyznać , że jak rozmawiałam na ten temat z różnymi kolegami, odpowiedź zawsze brzmiała podobnie - że dla nich zaręczyny, to etap tuż przed ślubem, a więc dopiero wtedy, kiedy ma się już kontretne plany. Że pierscionek , ich zdaniem, powinno się kupować dopiero jak już się ustala datę ślubu. Na dodatek niemal zawsze padało zdanie: "Przecież zaręczyny można zawsze zerwać" Ehhh, ci mężczyźni.
Dla mnie z kolei zaręczyny, to obietnica dana sobie, jakby kolejny etap "wtajemnieczenia" w związku Chyba jestem romatyczką

[martha330]

Napisane przez ilonkaczapela

to teraz znowu przeczyta i będzie chłopak skonfundowany

pewnie tak bedzie. tylko ja nie wiem,co mam zrobic??????????????????? ??

[Taverney]

Napisane przez martha330

pewnie tak bedzie. tylko ja nie wiem,co mam zrobic??????????????????? ??

chyba tylko cierpliwie poczekać, zobaczysz że jeszcze będziesz tu skakać z radości

[Soy Marisol]

Napisane przez martha330

trzymam kciuki i potwierdzam gotowosc

podjal rozmowe,bo widzial co tutaj napisalam,ze sie doczekac nie moge. nie zaskoczy mnie,bo sama mu potem powiedzialam,ze mozemy poczekac <wbrew swojej woli,bo nie chce,zeby wygladalo,ze go namawiam> i on sie zgodzil,ze poczekamy....potwierdzil, ze jest czas na to.....aaaaa...wrrrrrr,al ez ze mnie niemadra istota,chce,a zaprzeczam!

Hehe, mam to samo Tzn. mój TŻ nie czytał tego na pewno, no ale chodzi o to , że też jak Ty nie mogę się doczekać naszych zaręczyn i też mówię, że możemy poczekać... Ale tak na prawdę to chciałabym już, teraz

Swoją drogą, może Twoje Kochanie bada już grunt pod zaręczyny, hę??

[chiante]

Napisane przez martha330

pewnie tak bedzie. tylko ja nie wiem,co mam zrobic??????????????????? ??

Może porozmawiaj z nim szczerze? Ja bym tak zrobiła
Nie możesz udawać, że jest ok, jeśli tak nie jest, lepiej powiedz co czujesz, czego pragniesz, o czym marzysz. Przecież go kochasz, prawda? No to powiedz mu to co Ci leży na serduchu!

[evil minded]

Napisane przez Soy Marisol

Narzeczona to już brzmi poważnie, to ktoś , z kim chce się związać do końca dni... To kolejny stopień w związku, a następnym jest ślub.

No i co z tego, że brzmi poważnie?
Jestem z moim TŻtem 3 lata, on ma mniej niż 25 lat, ale zarabia dość sporo, więcej niż te wymieniane tutaj kwoty. Mieszkamy razem, jeszcze mi się nie oświadczył.
Śmiem twierdzić, że nasz związek jest poważniejszy niż "narzeczeństwo" po roku związku, gdzie tylko leciało sto smsów dziennie o treści "Misiu, pysiu, skarbeczku cio tam u ciebie słychać, koteczku " i potem oświadczyny.
Rozumiem, że nieco popadam w skrajność, ale jak widzę niektóre związku, to robi mi się niedobrze od nadmiaru słodyczy, i przewiduję, że owszem, zaręczyny będa miały miejsce szybko, szybciutko...ale czy o to w życiu chodzi? (I gdy skończy się "misiowanie", szara rzeczywistość zje ten związek, jakkolwiek by się zwał - chodzeniem czy narzeczeństwem.)

O te oświadczyny i pierścionek?
Bo "dziewczyny tego potrzebują"?
Zaczynam współczuć tym biednym facetom, jak czytam o tych płaczach i lamentach, bo po 2 latach związku oświadczyn nie ma
Nie popieram czekania w nieskończoność na ten moment, ale uważam, że trzeba zachować zdrowy rozsądek: zaręczyny i ślub to łącznie dwa dni, a codzienna rzeczywistość jest raczej szara, i jak "miś" zarabia 1000 złotych, to "se można". Właściwie nic nie można.

Zauważyłam także tak ogólnie, że niektóre dziewczyny dość płytko patrzą na swoje związki i partnera życiowego, ważne żeby koleś się ładnie ubrał, był miły, smsy o misiach pysiach wysyłał milion razy na dzień (el dramatto, jak nie odpowie na smsa). I nieważne, że leń z niego i obibok do kwadratu czasem I tak, na chłopakach od misiopysiowania łatwo się oświadczyny wymusza, bo co im tam.
Poważny, odpowiedzialny facet, nie oświadczy się tak hop-siup. Wie, że musi przyzwoicie zarabiać, więcej niż 1200, bo za to nie utrzyma rodziny, gdyby dziecko się pojawiło. Chce coś sobą reprezentować, a nie tylko bawić się w słoneczka i skarbki.

Zmierzając do meritum, uważam, że można podejmować poważne rozmowy co do powaznych decyzji o ślubie, gdy mamy jakąś tam sensowną sytuację materialną, nie musi być to kawior i szampan, ale damy rade się utrzymać na spokojnie.
I nie męczyć tych nieszczęsnych facetów, co to ledwo od fartucha mamusi się oderwali, żeby już tak zaraz się oświadczali.

Niech najpierw staną się mężczyznami.

[chiante]

Przepraszam, że spytam, ale piszesz, że Twój chłopak zarabia "krocie", co za tym idzie macie oboje sensowną sytuację materialną ( która jak stwierdziłaś jest niezbędna by podjąć jakąkolwiek decyzję związaną ze ślubem ) - więc dlaczego jeszcze Ci się nie oświadczył?

[evil minded]

Nigdzie o "krociach" nie pisałam. Raczej o dochodach umożliwiających normalne życie, bez liczenia każdej złotówki, gdzie nagły wydatek w stylu kilkuset zł nie rujnuje całego budżetu domowego.
I po prostu jakoś niewiarygodne wydają mi się kredyty na mieszkanie przy łącznych zarobkach pary rzędu 3 tys złotych...

Widocznie nie czuje się jeszcze gotowy. Ma do tego prawo. Poza tym ja jeszcze studiuję, i to dziennie.
Nie mam parcia na oświadczyny i ślub. Owszem, w nieskończoność czekać nie zamierzam, bo pewne decyzje muszą być kiedyś podjęte, chociażby ze względów prawnych i praktycznych. Ale płakać wieczorami nie będę, bo mi się konkubent nie oświadczył jeszcze

Wolę, żeby mi się oświadczył, kiedy rzeczywiście poczuje się na to gotowy, niż z poczucia przymusu, bo ja stroję fochy i wypisuję na forach wielkie pretensje, że mi się nie oświadcza, a to "już" trzy lata związku.

Uważam, że nie należy się spieszyć. W naszych czasach dzieciństwo i młodość się bardzo wydłużyła, dlatego przeraża mnie gonienie przed ołtarz 21 letnich i niewiele starszych chłopaczków, którzy ledwo co ten pierwszy 1000 zł zaczęli zarabiać.

Dlatego pisze, niech chłopcy staną się mężczyznami, zarówno w sensie finansownym i psychicznym, niech zdążą się oderwać mentalnie od mamusi i jej obiadków, od beztroskiego stylu życia, wtedy można zacząć snuć poważne plany matrymonialne.
Inaczej wychodzą z tego małżeństwa niedojrzałych dzieciaków, gdzie dziewczyna "wypłakała" sobie wieczorami oświadczyny, facet dla świętego spokoju i pod presją się oświadczył. I gdzie efektem jest brak dobrej komunikacji, a drobne problemy rosną do rangi wielkich.

[Soy Marisol]

Hehe, rozbroiło mnie to „misiowanie” ,Evil minded

Otóż moja droga, my „misiowanki” mamy poniekąd za sobą Poważnie myślimy o naszej przyszłości i temat ślubu nie jest nam obcy Z moim TŻ jesteśmy już ponad 5 lat , nasza miłość dojrzewała wraz z nami, bo zaczęliśmy chodzić ze sobą jeszcze w liceum, jako szczeniaki. Dlatego z taką niecierpliwością czekam na wymarzony pierścionek.
Mój TŻ jest wyjątkowy, dlatego nie chcę już mówić o nim „mój chłopak” - dla mnie to takie pospolite słowo, chłopaków można mieć na pęczki(!) Mówiąc „to mój narzeczony” dajesz do zrozumienia innym, że to mężczyzna bliski twojemu sercu, z którym łączą cię poważne plany na przyszłość i z którym chcesz spędzić resztę życia.

Zgadzam się z Tobą co do tego, że aby móc myśleć o ślubie, należy pomyśleć też z czego będzie się żyło. Sytuacja materialna to bardzo ważna rzecz, bo samą miłością się nie wyżyje.

[evil minded]

Napisane przez Soy Marisol

Hehe, rozbroiło mnie to „misiowanie” ,Evil minded

Ale tak jest
O ile jeszcze rozumiem "misiowanie" w gimnazjum czy liceum, to już u dwudziestoparoletnich ludzi wysyłanie NIEUSTAJĄCE smsów z pytaniami, co misio porabia, uważam za żenujące. I w pewnym sensie niebezpieczne, bo ludzie mydlą sobie łatwo oczy tymi misiami-pysiami, słodzą sobie, a nie zwracają uwagi na to, co naprawdę ważne.

I zgadzam się, słowo "mój chłopak", jakoś szczeniacko brzmi. Dlatego mówię przeważnie "mój <imię chłopaka>"

[ilonkaczapela]

evil minded, przyjemnie jest w końcu poczytać coś sensownego w tym wątku

Nie znalazłam chyba ani jednego zdania, z którym się nie mogę zgodzić. Poza tym, że u nas to ponad 6 lat, ale sytuacja taka sama

[chilanes]

Chiante - korzystając z okazji życzę Ci wszystkiego co najlepsze i trzymam mocno kciuki

[chiante]

Napisane przez evil minded

Ale tak jest
O ile jeszcze rozumiem "misiowanie" w gimnazjum czy liceum, to już u dwudziestoparoletnich ludzi wysyłanie NIEUSTAJĄCE smsów z pytaniami, co misio porabia, uważam za żenujące. I w pewnym sensie niebezpieczne, bo ludzie mydlą sobie łatwo oczy tymi misiami-pysiami, słodzą sobie, a nie zwracają uwagi na to, co naprawdę ważne.

Tu się z Tobą całkowicie zgadzam. Poza tym wydaje mi się, że większość facetów nie przepada za tytułowaniem go per misiu Ja osobiście nie używam takich zdrobnień - z jednej strony dlatego, że z misiem to ja spałam w przedszkolu na leżaku, a z drugiej ponieważ mój Mężczyzna nie jest Polakiem i zwyczajnie tego nie rozumie.
Zresztą misiu jak misiu, mnie bardziej żenują te pseudo obrączki... Ale w końcu to nie my to nosimy

Napisane przez chilanes

Chiante - korzystając z okazji życzę Ci wszystkiego co najlepsze i trzymam mocno kciuki

Dziękuję Kochana, ślicznie dziękuję

[chilanes]

Chiante - trzymam kciuki za sobotę
ja już nie czekam wczoraj dostałam pierścionek

[motylek1007]

Napisane przez evil minded

i jak "miś" zarabia 1000 złotych, to "se można". Właściwie nic nie można.

to juz wiem dlaczego ja "se" nic nie moge

[Soy Marisol]

Napisane przez chilanes

ja już nie czekam wczoraj dostałam pierścionek

Moje gratulacje Szczęściaro

[madmuazelle]

Napisane przez chilanes

Chiante - trzymam kciuki za sobotę
ja już nie czekam wczoraj dostałam pierścionek

Wkońcu wyjęczałaś ten pierścionek. Gratulacje.

[L_V]

Napisane przez madmuazelle

Wkońcu wyjęczałaś ten pierścionek. Gratulacje.

Hahaha

[martha330]

chilanes szczesciaro! tez kolej na...............wszystki e pozostale,chyba pierwsza w kolejnosci bedzie chiante....och,dziewczyny,to musi byc przezycie...wiedziec,ze jest sie zareczona i baaa...wiedziec,ze ten dzien nadchodzi!
ja tez ustawiam sie w kolejce,ale na szarym koncu...

[evil minded]

Napisane przez motylek1007

to juz wiem dlaczego ja "se" nic nie moge

Chyba wielkiej tajemnicy nie odkryłam, że za 1000 zł wypłaty to się nie zaszaleje.