Problemy z pasierbem.

[Luba]

Napisane przez dobrarada

wychowuję ją jak chłopaków
i oni nie byli uparci, a ona jest
metod nie zmieniłam, tylko tatuś inny
może w genach odziedziczyła
po dziadku ze strony ojca

nie we wszystkim ustępujemy
jak coś zagraża jej życiu, zdrowiu albo naszemu bytowi rodzinnemu - raczej nie ma szans na ustąpienie i ona o tym dobrze wie - ale jak coś jest mało istotne (wybiera sama w czym pójdzie do przedszkola, co je - w granicach rozsądku oczywiście, czym się bawi itd...) pozwalamy jej na dokonanie wyboru

w każdym razie twierdzę, że wiele zachowań dzieci dziedziczą w genach
metoda zalewania dziecka miłością też jak widać nie zawsze przynosi dobre skutki
bo tak jak to dziecko jest kochane to już więcej chyba nie można

urodziłam ją późno (12 lat róznicy między nią a młodszym synem)
dziewczynka! więc szał - bo strasznie chciałam dziewczynkę
po uprzedniej ciązy którą poroniłam
utęskniona, wyczekana, ze związku z wspaniałym facetem
no i odbiło mamuni

No własnie, więc nie zwalaj na dziecko, że wredne, bo sama sobie jestes winna.

A dzieci nie wychowuje się tak samo, tak się tylko mówi.
Nawet jesli dziecko ma tych samych rodziców co starsze rodzeństwo, to już jest chowane w innych warunkach, rodzice są starsi, czasem inaczej podchodzą do różnych kwestii niż wcześniej, w innych warunkach dzieci dorastają, także materialnych, ludzie się zmieniają, rodzice też.
I gadanie, że wszystkie dzieci wychowuje się tak samo, to bzdura.
Tym bardziej w przypadku Twojej córki, która ma innego niz bracia ojca i dodatkowo dwóch braci, którzy ją tez rozpuścili.

[Lexie]

No właśnie, skoro najmłodsza, wyczekana, upragniona, to nie sądzę żebyś ją traktowała tak samo jak synów. Rozpieszczana, zalewana miłością, nieznośna - ale wszyscy ją pieszczą, wielbią i ustępują. Gdyby mnie wszyscy wielbili, pieścili i ustępowali, pewnie też bym była nieznośna, ba, uważałabym że mam do tego prawo i tak jest świat urządzony, że ja jestem nieznośna a wszyscy i tak mnie wielbią i dostaję o co chcę

Ty pewnie też się zmieniłaś nieco przez 12 lat, inny partner... Trudno więc porównywać wychowanie córki i synów.

Jasne, że jakieś cechy się dziedziczy, ale nie jest to decydujące... Dlatego dziecko się wychowuje, a nie tylko zeka jakie odziedziczone cechy się ujawnią.

[***luna]

Napisane przez dobrarada

przeczytałam cały wątek

co do upartości i złośliwości dzieci - mam córkę (5lat), trzeci mój dzieciak(rodzeństwo z innego tatusia - praktycznie dorosłe chłopy 17 i 20), bardzo inteligentna, wypieszczona (miłości ma aż nadto), ja pracuję w domu, mąż tak samo, cały dzień jesteśmy w domu i widzi nas całą dobę, nigdzie nie wyjeżdżamy na dłużej niż 48 h - kilka razy w roku, zawsze zostawiamy ją z nianią którą uwielbia jak własną matkę
ma się jak w raju, jeździmy z małą wszędzie gdzie się da, atrakcje, wczasy, figloparki, wesołe miasteczka i inne cuda (nawet z nianią - trójka dorosłych do jednej małej dziewczynki), poświęcamy jej multum czasu, starań, pieniędzy
wszyscy ją uwielbiają, pieszczą, ustępują jej itd....

i co?
psińco
jest uparta, złośliwa, tyranizuje całe otoczenie, manipuluje wszystkimi, teraz np. jest awantura bo znalazła otręby i chce z nich piec babeczki (pomyliła sobie z takimi babeczkami w proszku) i wrzeszczy i robi grandę ....

ani nikt jej nie bije, ani nie prześladuje, zajmujemy się nią, bracia ją kochają (mimo, że potrafi ich wystrzelać po buzi, albo opluć, nawrzeszczeć etc) - a jest po prostu nieznośna
ja mam ogromne pokłady cierpliwości, ale czasami wymiękam...

dlatego nikt mi nie powie, że dzieci nie rodzą się złośliwe i wredne
chlopaki spokojne, nie złośliwe
mała - czasami mam dość jej
może po ojcu taka jest?
ale ojciec az taki nie jest złośliwy

Dobrarado: jak dbasz tak masz

Z tego co napisałaś Twojej córce brakuje głównie jednego: granic- ustalonych przez dorosłych, zdrowych sensownych granic.

Tutaj geny mają niewiele do powiedzenia.

Jeśli jest tak jak piszesz to... zapewniasz jej zbyt wiele atrakcji, a za mało codzienności i zwyczajności. (chyba, że źle interpretuję ten post).




Funieczko twój pasierb to nieszczęśliwe dziecko, a Ty jesteś nieszczęśliwą kobietą, któa zaplątała się w toksyczny dość związek.
Ty chcesz chronić siebie i swoje dziecko, co jest zupełnie zrozumiałe (matka potrzebuje być w dobry stanie fizycznym i psychicznym by móc się dzieckiem zajmować).
Różnica jest taka: Ty jesteś dorosła, a Twój pasierb to dziecko, żyjące w chaosie, które zostanie samo.

[gOsieK2]

Miłość do dziecka to umiar. I nie piszę tutaj o umiarze w dawkowaniu uczucia. Raczej mam na myśli zdrowy rozsądek. Według mnie należy tak pokierować dzieciakiem, w taki sposób go wychowywać, aby nie zachowywało się tak, jak opisała to dobrarada. Szlag mnie trafia jak rodzice nie widzą, że wychowują społeczną kalekę. Rozwydrzona, rozpieszczona księżniczka, co to w ogóle ma być? Sorki, że to napiszę ale dziecko powinno znać swoje miejsce, wiedzieć co można, a czego nie. Być karanym za złe zachowanie, i nie mówię, aby stosować kary fizyczne, ale w jakiś sposób (spojrzeniem, słowem, mimiką twarzy) należy pokazać mu, że jego postępowanie jest nie na miejscu. No bo ludzie kochani, narzekamy na społeczeństwo, na to że jest niedostosowane, a sami przecież takie stwarzamy. Potem się ciężko dziwimy, że młodzież dzisiaj jest taka podła...

[LadyMK]

dziecko nie rodzi się złośliwe - to rodzice są podli i leniwi.

[Klarissa]

Napisane przez dobrarada

wychowuję ją jak chłopaków
i oni nie byli uparci, a ona jest
metod nie zmieniłam, tylko tatuś inny
może w genach odziedziczyła
po dziadku ze strony ojca

nie we wszystkim ustępujemy
jak coś zagraża jej życiu, zdrowiu albo naszemu bytowi rodzinnemu - raczej nie ma szans na ustąpienie i ona o tym dobrze wie - ale jak coś jest mało istotne (wybiera sama w czym pójdzie do przedszkola, co je - w granicach rozsądku oczywiście, czym się bawi itd...) pozwalamy jej na dokonanie wyboru

w każdym razie twierdzę, że wiele zachowań dzieci dziedziczą w genach
metoda zalewania dziecka miłością też jak widać nie zawsze przynosi dobre skutki
bo tak jak to dziecko jest kochane to już więcej chyba nie można

urodziłam ją późno (12 lat róznicy między nią a młodszym synem)
dziewczynka! więc szał - bo strasznie chciałam dziewczynkę
po uprzedniej ciązy którą poroniłam
utęskniona, wyczekana, ze związku z wspaniałym facetem
no i odbiło mamuni

Dobrarada to nie geny tylko jak sama piszesz ostatnie dziecko, jedyna dziewczynka - rozpuściłaś ją jak dziadowski bicz a teraz sobie wymyślasz, że to z dzieckiem jest coś nie tak "w genach". Z dzieckiem jest ok, to twoje metody wychowawcze (czy tam twojego faceta) są źle dobrane.

[Hultaj]

ech.
http://www.focus.pl/przyroda/zobacz/...edne-z-natury/