Miłośnicy języka polskiego. Stwórzmy miejsce do dyskusji! :)

[Heroldin]

Uf, przeczytałam cały wątek . Ciekawy .

Pozwólcie, że zapytam - co jest złego w pisaniu zaimków osobowych dużą literą ? Ja tak piszę z szacunku do danej osoby / osób . Tak mnie uczono . Jeśli już "tą" książkę wielu nie razi, zdrobnienia traktuje się jako coś normalnego i słowo "witam" jest do zaakceptowania, to może i ja robię błąd ? Chętnie dowiem się, bo nie chciałabym nikogo "doprowadzać do szewskiej pasji" .

Napisane przez --Olka--

I duże '"piniondze".

Typowy warszawki, miejski slang . Tak jak i "cuś" . Mój Ojciec do śmierci nie oduczył się takich kwiatków .

[Chatul]

Napisane przez Heroldin

Pozwólcie, że zapytam - co jest złego w pisaniu zaimków osobowych dużą literą ? Ja tak piszę z szacunku do danej osoby / osób . Tak mnie uczono .

Znalazłam coś takiego na stronie poradni językowej PWN-u:

Szanowni Państwo,
czy pisanie dużą literą zaimków w trzeciej osobie, gdy w korespondencji z kimś piszemy o innej osobie: Ona, Jemu, Ich itp. jest ogólnie przyjętym zwyczajem, czy też pewną ekstrawagancją? Spotykam różne opinie na ten temat – niektórzy twierdzą, że to niezbędny przejaw szacunku do osób, o których piszemy. Inni skłonni sa uznać to za przesadną egzaltację stylu.
Z poważaniem,
Łukasz

Zaimki, za pomocą których piszemy o osobach trzecich, zapisujemy zasadniczo małą literą, np. „Skąd taki pomysł przyszedł mu do głowy?”. Są jednak sytuacje nadzwyczajne, w których chcemy o kimś wyrazić się ze szczególnym szacunkiem. Wówczas stosujemy literę wielką. Do takich sytuacji należą okoliczności związane ze śmiercią. W nekrologach informujących o czyjejś śmierci, w nekrologach kondolencyjnych, rocznicowych czy w listach kondolencyjnych piszemy na przykład: „Cześć Ich pamięci”, „Zapamiętamy Go jako kogoś, na kim zawsze mogliśmy polegać”, „Bardzo będzie nam Jej brakowało”.
O nieżyjących osobach ważnych i zasłużonych również możemy napisać, używając wielkiej litery. Na przykład o papieżu Janie Pawle II zwykle piszemy w ten sposób. Nie jest to jednak – jak w wypadku nekrologów i pisemnych kondolencji – zasada obowiązkowa.
Indywidualnie możemy również zastosować tę konwencję w odniesieniu do osób nam bliskich, szczególnie jednak starszych bądź nieżyjących. Np. „Tęsknię za Babcią. Napisz, jak Ona się czuje”, „Jak czuje się Twoja Mama? Przy okazji pozdrów Ją ode mnie”, „Ojca wspominam jako osobę prawą – On nigdy by mnie nie oszukał”.
— Małgorzata Marcjanik, prof., Uniwersytet Warszawski

źródło: http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=13229

[kawa_tylko_z_mlekiem]

Napisane przez Andriejewna

Łojezu dziewczyny czajcie to:



Bydgoszczaki mnie nie zawodzą!

Nie wierzę, że ktoś mógł tak napisać.

[Lidia Paulina]

Pod moim blokiem jest osiedlowy sklepik. Panie, które w nim pracują, nie grzeszą poprawnością językową, ale największe emocje budzi we mnie pani Halinka, mająca tendencję do zdrabniania... wszystkiego.
Współlokatorka poszła ostatnio po serek wiejski.
Pani Halinka zdrobniła... serek wiejściusieńki.

To takie słodziusieńkie, że aż się porzygusiać można

[201609062117]

Również, z dużym zainteresowaniem, przeczytałam cały watek i oby tak dalej.
Może się powtórzę, ale mnie irytują nagminne powtórzenia w zdaniach (po prostu, no wiesz, rozumiesz itd.) i mylenie znaczenia słów bynajmniej/przynajmniej. A bawią mnie "wizażowi puryści" czy też poloniści z bożej łaski, którzy lubują się w poszukiwaniu wszelkiej maści błędów oczywiście "pokornie kajając się, jeżeli jakikolwiek błąd popełnią"

Napisane przez Heroldin

Uf, przeczytałam cały wątek . Ciekawy .

Pozwólcie, że zapytam - co jest złego w pisaniu zaimków osobowych dużą literą ? Ja tak piszę z szacunku do danej osoby / osób . Tak mnie uczono . Jeśli już "tą" książkę wielu nie razi, zdrobnienia traktuje się jako coś normalnego i słowo "witam" jest do zaakceptowania, to może i ja robię błąd ? Chętnie dowiem się, bo nie chciałabym nikogo "doprowadzać do szewskiej pasji" .

Mnie w szkole uczono, że z szacunku mogę pisać dużą literą. Ba! w sumie to nawet należy. Pamiętam że polonistka wszystkie zaimki typu: Ci, Ciebie, Tobie poprawiała z małej na dużą literę.

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Napisane przez pinkswan

Może się powtórzę, ale mnie irytują nagminne powtórzenia w zdaniach (po prostu, no wiesz, rozumiesz itd.) i mylenie znaczenia słów bynajmniej/przynajmniej. A bawią mnie "wizażowi puryści" czy też poloniści z bożej łaski, którzy lubują się w poszukiwaniu wszelkiej maści błędów oczywiście "pokornie kajając się, jeżeli jakikolwiek błąd popełnią"

Oj tak, podsłuchiwałam ostatnio rozmowę 3 nieco wstawionych panów, którzy pod moim oknem dyskutowali. Jeden z nich, każde zdanie rozpoczynał od "Andrzej, ale powiem ci jedno..." Najzabawniejsze było to, że oni byli tak zaaferowani tą dyskusją, że ciągle sobie nawzajem przerywali i ten jeden nie mógł dojść do sedna swojej wypowiedzi, bo co zaczął: "Andrzej, ale powiem Ci jedno..." to już ktoś mu przerywał. Strasznie mnie to rozbawiło

[Andriejewna]

Napisane przez Chatul

Znalazłam coś takiego na stronie poradni językowej PWN-u:

Szanowni Państwo,
czy pisanie dużą literą zaimków w trzeciej osobie, gdy w korespondencji z kimś piszemy o innej osobie: Ona, Jemu, Ich itp. jest ogólnie przyjętym zwyczajem, czy też pewną ekstrawagancją? Spotykam różne opinie na ten temat – niektórzy twierdzą, że to niezbędny przejaw szacunku do osób, o których piszemy. Inni skłonni sa uznać to za przesadną egzaltację stylu.
Z poważaniem,
Łukasz

Zaimki, za pomocą których piszemy o osobach trzecich, zapisujemy zasadniczo małą literą, np. „Skąd taki pomysł przyszedł mu do głowy?”. Są jednak sytuacje nadzwyczajne, w których chcemy o kimś wyrazić się ze szczególnym szacunkiem. Wówczas stosujemy literę wielką. Do takich sytuacji należą okoliczności związane ze śmiercią. W nekrologach informujących o czyjejś śmierci, w nekrologach kondolencyjnych, rocznicowych czy w listach kondolencyjnych piszemy na przykład: „Cześć Ich pamięci”, „Zapamiętamy Go jako kogoś, na kim zawsze mogliśmy polegać”, „Bardzo będzie nam Jej brakowało”.
O nieżyjących osobach ważnych i zasłużonych również możemy napisać, używając wielkiej litery. Na przykład o papieżu Janie Pawle II zwykle piszemy w ten sposób. Nie jest to jednak – jak w wypadku nekrologów i pisemnych kondolencji – zasada obowiązkowa.
Indywidualnie możemy również zastosować tę konwencję w odniesieniu do osób nam bliskich, szczególnie jednak starszych bądź nieżyjących. Np. „Tęsknię za Babcią. Napisz, jak Ona się czuje”, „Jak czuje się Twoja Mama? Przy okazji pozdrów Ją ode mnie”, „Ojca wspominam jako osobę prawą – On nigdy by mnie nie oszukał”.
— Małgorzata Marcjanik, prof., Uniwersytet Warszawski

źródło: http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=13229

Też to czytałam, ale nie chwaliłam się, żeby jak najmniej osób wiedziało bo teraz każdy się może wymówić szacunkiem
Szkoda, że w kontaktach międzyludzkich tego szacunku nie widzę

No nie podoba mi się taki liberalizm akurat w tym przypadku, nie, nie, NIEE!

[Heroldin]

Napisane przez Chatul

Znalazłam coś takiego na stronie poradni językowej PWN-u

Tego samego autorstwa :
"Zasady pisowni zaimków (osobowych i dzierżawczych) są takie same i w korespondencji tradycyjnej, i w internecie (także w SMS-ach). Powinniśmy więc pisać: „Myślę o Tobie”, „Chcę Cię zapytać...”, „Odpowiem Wam jutro”, „Twój pomysł mi się nie podoba”.
Wątpliwości co do pisowni omawianych zaimków mają zapewne związek z tym, że grzeczność językowa się demokratyzuje i upraszcza. Mówimy i piszemy szybko, stąd piszącemu w szybkim tempie na klawiaturze komputera wygodniej jest nie używać klawisza shift. Być może w przyszłości wskazane zasady się zmienią. Na razie ze względów grzecznościowych adresata każdego komunikatu, niezależnie od medium, należy zapisać wielką literą.
— Małgorzata Marcjanik, prof., Uniwersytet Warszawski "

I jak już cytujemy, to pozwolę sobie na przytoczenie wypowiedzi dr Lucyny Sikorskiej {Poradnia Językowa również}
"W korespondencji tradycyjnej bądź elektronicznej formy zaimków osobowych odnoszących się do adresata piszemy wielką literą, okazując w ten sposób szacunek rozmówcy, np. Przepraszam, że piszę do Was tak późno; Napisz, co Ty o tym myślisz itp. To, że formy zaimków osobowych odnoszące się do nadawcy (czyli twórcy tekstu) nie piszemy wielką literą nie wynika wcale z faktu, że siebie nie szanujemy(!), lecz z obowiązujących norm grzeczności językowej, której jedną z nadrzędnych zasad jest okazywanie szacunku partnerowi dialogu przy jednoczesnym umniejszaniu roli własnej osoby. W każdej formie korespondencyjnej zaimki te należy pisać wielką literą (pisownia taka obejmuje nie tylko zaimki osobowe, ale i dzierżawcze, właściwe nazwy osób). (..) polecam książkę prof. Małgorzaty Marcjanik, Grzeczność w komunikacji językowej, Warszawa 2007 ..."

Ja również polecam tę książkę . Bardzo przydatny podręcznik i jestem jak najbardziej przeciwna, że się posłużę określeniem zastosowanym przez prof. Małgorzatę Marcjanik : demokratyzowaniu grzeczności językowej i jej upraszczaniu .

[PaulinciaKWC]

Po przeczytaniu zdrobnienia serka wiejskiego.. WTF?! skojarzyło mi się, że nic mnie tak nie drażni jak zdrobnienia bluzeczka i spódniczka.

Ja kupuję bluzkę i spódnicę. Spódniczkę można kupić małemu dziecku.

[anibiaa]

A powiedzcie, jak podchodzicie do błędów językowych popełnianych przez Waszych TŻ? Czy zdarza im się robić błędy ortograficzne? Czy ich poprawiacie?
Nie, nie jestem trollem, magisterki i inne badania już wieki za mną, śledzę wątek, teraz już mniej pisząc, ale od początku

[Chatul]

Napisane przez anibiaa

A powiedzcie, jak podchodzicie do błędów językowych popełnianych przez Waszych TŻ? Czy zdarza im się robić błędy ortograficzne? Czy ich poprawiacie?
Nie, nie jestem trollem, magisterki i inne badania już wieki za mną, śledzę wątek, teraz już mniej pisząc, ale od początku

Tak, poprawiam ewentualne błędy. TŻ nie ma niczego przeciwko.

[Lidia Paulina]

Napisane przez PaulinciaKWC

nic mnie tak nie drażni jak zdrobnienia bluzeczka i spódniczka.

Ja kupuję bluzkę i spódnicę. Spódniczkę można kupić małemu dziecku.

Oj, nie popadajmy w skrajności Tego typu zdrobnienia się już tak zakorzeniły, a nie są niepoprawne, że z przyjemnością ich używam. Zresztą mam jakieś takie rozróżnienie, że spódnica jest dłuższa, a spódniczka - krótsza. Nie pasuje mi na miniówkę powiedzieć "spódnica" A bluzeczka? Zależy, w jakiej sytuacji. W każdym razie - mnie nie razi ;-)

Napisane przez anibiaa

A powiedzcie, jak podchodzicie do błędów językowych popełnianych przez Waszych TŻ? Czy zdarza im się robić błędy ortograficzne? Czy ich poprawiacie?
Nie, nie jestem trollem, magisterki i inne badania już wieki za mną, śledzę wątek, teraz już mniej pisząc, ale od początku

TŻ bardzo rzadko popełnia błędy, ale jak go już poprawię, to czasami się kłóci - na szczęście nie tak, że daj mi spokój, wiadomo, o co chodzi, bla, bla, bla... Tylko bardziej rozumnie Ostatecznie zapamiętuje, tylko musi wiedzieć, dlaczego tak, a nie inaczej powinien powiedzieć/napisać.

[Andriejewna]

Napisane przez anibiaa

A powiedzcie, jak podchodzicie do błędów językowych popełnianych przez Waszych TŻ? Czy zdarza im się robić błędy ortograficzne? Czy ich poprawiacie?
Nie, nie jestem trollem, magisterki i inne badania już wieki za mną, śledzę wątek, teraz już mniej pisząc, ale od początku

Ja do wszelkich błędów popełnionych więcej niż 1 - 2 razy podchodzę z agresją

Co do Tż... Kiedyś poprawiałam, teraz tylko urwuję i ujuję, często wrzucając jeszcze jakiegoś głupka czy idiotę w środek
Facet jest z tych, co to "wyżej s*a niż ma"; jak jeszcze raz usłyszę "bo u nas tak się mówi" (palcy? ), to przysięgam, dostanie po pysku

[lovebird]

Napisane przez Chatul

A dlaczego „Naj” miałby być rodzaju nijakiego? Moim zdaniem, „Naj”, tak samo jak słowa typu gaj czy liszaj, są rodzaju męskiego.

Tak na wyczucie mi się wydawało Ale napisałam, że to moim zdaniem i mogę się mylić

Napisane przez Andriejewna

O i jeszcze przyszło mi na myśl to nieszczęsne "być do czegoś obowiązanym"

Ale co w tym złego? To słówko jest przecież poprawne

Napisane przez coffee

Czas zaprzeszły jest niepoprawny? ;o Pierwsze słyszę.
(Właściwie powinno to brzmieć inaczej, ale podejrzewam, że o to w tym zabiegu chodziło tzn. o czas zaprzeszły).
Choć rzadko używa się go na co dzień (głównie z czasownikiem powinien), to jest jak najbardziej dopuszczalny. Mnie się zdarza, raczej jako zabawę słowną niż w potocznych rozmowach. Nie ma w tym nic złego.

Dobrze gadasz, polać Ci!
Chatul, chodzi o to, że dziewczyna, która to tutaj wrzuciła (nie chce mi się szukać nicka, nie ma to teraz znaczenia), nazwała to "kwiatkiem", a więc tak samo, jak wszystkie błędy językowe, które tutaj są wymieniane. Nie wiem, czy wiedziała, że to jest/było poprawne i tyko wrzuciła, żeby zwrócić uwagę, że ktoś tak jeszcze mówi, ale z kontekstu ja wysunęłam wniosek, że nie wiedziała. Tak samo użytkowniczki po niej - stwierdziły, że to z translaltora, a nikt nie zwrócił uwagi na to, że to czas zaprzeszły

Napisane przez Lidia Paulina

serek wiejściusieńki.

Płakać mi się zachciało...

Napisane przez pinkswan

Mnie w szkole uczono, że z szacunku mogę pisać dużą literą. Ba! w sumie to nawet należy. Pamiętam że polonistka wszystkie zaimki typu: Ci, Ciebie, Tobie poprawiała z małej na dużą literę.

Tak, ale chodzi o zwrot grzecznościowy w stosunku do osoby, do której mówisz! A nam codzi o wszystkie inne zaimki, w sensie odnoszących się do innych osób, np. on, oni, my itd. Nie przesadzajmy... Czyli co, jak ktoś piszę "Był u Mnie Mój brat", to pokazuje nam, jak bardzo się szanuje? No bo przecież każdy z nas musi siebie szanować, co nie? Może głupi przykład, ale nie mam teraz siły na wymyślanie nic innego. I w takim razie pisanie czasowników w drugiej osobie liczby pojedynczej też jest szacunkiem dla tej osoby? Bo z tym się coraz częściej spotykam, np. "Dlaczego Jesteś taka zła?"

A co do spódniczki, to na te krótsze też tak mówię i nie widzę w tym nic złego

[201609062117]

Napisane przez anibiaa

A powiedzcie, jak podchodzicie do błędów językowych popełnianych przez Waszych TŻ? Czy zdarza im się robić błędy ortograficzne? Czy ich poprawiacie?
Nie, nie jestem trollem, magisterki i inne badania już wieki za mną, śledzę wątek, teraz już mniej pisząc, ale od początku

Poprawiacie ale zdarza się to w miarę rzadko

Napisane przez lovebird

Tak, ale chodzi o zwrot grzecznościowy w stosunku do osoby, do której mówisz! A nam codzi o wszystkie inne zaimki, w sensie odnoszących się do innych osób, np. on, oni, my itd. Nie przesadzajmy... Czyli co, jak ktoś piszę "Był u Mnie Mój brat", to pokazuje nam, jak bardzo się szanuje? No bo przecież każdy z nas musi siebie szanować, co nie? Może głupi przykład, ale nie mam teraz siły na wymyślanie nic innego. I w takim razie pisanie czasowników w drugiej osobie liczby pojedynczej też jest szacunkiem dla tej osoby? Bo z tym się coraz częściej spotykam, np. "Dlaczego Jesteś taka zła?"

widocznie nie mam szacunku dla samej siebie, ale pogrubione napisałabym z małej. A te wszystkie inne zaimki, o których piszesz, oczywiście, z małej.

[lovebird]

Napisane przez pinkswan

widocznie nie mam szacunku dla samej siebie, ale pogrubione napisałabym z małej. A te wszystkie inne zaimki, o których piszesz, oczywiście, z małej.

Przecież właśnie o tym piszę Chyba źle mnie zrozumiałaś...

____________________
https://fbcdn-sphotos-a.akamaihd.net...52008953_n.jpg
Myślałam, że padnę

[Andriejewna]

lovebird, dzięki
Nie wiedziałam, że to słowo też jest poprawne, myślałam, że to taki wymyślony ozdobnik dla podniesienia stylu wypowiedzi
Choć i tak nadal mi to dziwnie brzmi. I zastanawiam się, po co komu dwa słowa o takim samym znaczeniu. I czy wobec tego istnieje też rzeczownik - obowiązanie?

[lovebird]

Napisane przez Andriejewna

czy wobec tego istnieje też rzeczownik - obowiązanie?

Dwa slowa o identycznym znaczeniu, to u nas nic nowego O rzeczowniku "obowiązanie" nie słyszałam i wydaje mi się, że nie ma, ale z "obowiązanym" bardzo często się spotykam

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Napisane przez Andriejewna

lovebird, dzięki
Nie wiedziałam, że to słowo też jest poprawne, myślałam, że to taki wymyślony ozdobnik dla podniesienia stylu wypowiedzi
Choć i tak nadal mi to dziwnie brzmi. I zastanawiam się, po co komu dwa słowa o takim samym znaczeniu. I czy wobec tego istnieje też rzeczownik - obowiązanie?

Wydaje mi się, że to zależy też od kontekstu. Np.: powiemy raczej:

obowiązują pewne zasady - niż - zobowiązują pewne zasady

bo to już sens zdania trochę inny jest. Coś obowiązuje gdzieś, ale ktoś jest do czegoś zobowiązany lub ewentualnie właśnie obowiązany (czymś). Mam nadzieję, że rozumiecie o co mi chodzi?

[lovebird]

[1=0f0603ed06f411a5d3d78a7 f01b50240947bf49a_6024742 79be1e;35391323]Wydaje mi się, że to zależy też od kontekstu. Np.: powiemy raczej:

obowiązują pewne zasady - niż - zobowiązują pewne zasady

bo to już sens zdania trochę inny jest. Coś obowiązuje gdzieś, ale ktoś jest do czegoś zobowiązany lub ewentualnie właśnie obowiązany (czymś). Mam nadzieję, że rozumiecie o co mi chodzi?[/QUOTE]
Masz rację, ale "obowiązany" można też [chyba ] użyć w znaczeniu słowa "zobowiązany"
edit:
Wpadłam teraz na to, że "zobowiązany" pochodzi od "zobowiązania", a "obowiązany" od "obowiązku", ale nie wiem, czy dobrze myślę

[0f0603ed06f411a5d3d78a7f01b50240947bf49a_602474279be1e]

Napisane przez lovebird

Masz rację, ale "obowiązany" można też [chyba ] użyć w znaczeniu słowa "zobowiązany"

Być może, nie neguję tego, po prostu mnie się od razu skojarzyło z kontekstem i sensem zdania jakie chcemy powiedzieć.

[lovebird]

Mam! Z kodeksu cywilnego:

(...)kto uległ zakłóceniu czynności psychicznych wskutek użycia napojów odurzających lub innych podobnych środków, ten obowiązany jest do naprawienia szkody (...)

Czyli można użyć również w sensie zbliżonym do "zobowiązany" i podtrzymuję to, co dopisałam do poprzedniego posta.
Teraz tylko czekam, aż ktoś mnie poprawi, bo ciekawa jestem, jakie Wy macie zdanie na ten temat

[coffee]

Napisane przez Chatul

No cóż, stosowanie go w obecnych czasach (jeśli nie jest to jakaś stylizacja) poprawne nie jest. Czas zaprzeszły wyszedł dawno z użycia.

Naprawdę pierwsze słyszę o tym, że czas zaprzeszły jest niepoprawny. Poradnia PWN nic o tym nie wspomina. Mogę prosić o jakieś źródło tych rewelacji?
Psujesz mi trochę życie takimi rewelacjami , więc jeśli już chcesz mi zepsuć całkowicie, to poproszę o źródło. Bardzo proszę.
Żyję z przekonaniem, że czas zaprzeszły jest poprawny i naprawdę nie potrafię znaleźć NIGDZIE nic o tym, że nie jest poprawny...

Chatul, nie mówisz nigdy "powinnam była wstać o 7, zamiast o 7:30" albo "powinieneś był kupić ten ser na promocji"? Nigdy?
Jeśli ktoś używa to to jest wg Ciebie niepoprawne? Tzn. wg językoznawców też - tak?
Kurde, serio, za duża to rewolucja, bym nie wypytywała.

[Chatul]

Napisane przez coffee

Naprawdę pierwsze słyszę o tym, że czas zaprzeszły jest niepoprawny. Poradnia PWN nic o tym nie wspomina. Mogę prosić o jakieś źródło tych rewelacji?
Psujesz mi trochę życie takimi rewelacjami , więc jeśli już chcesz mi zepsuć całkowicie, to poproszę o źródło. Bardzo proszę.
Żyję z przekonaniem, że czas zaprzeszły jest poprawny i naprawdę nie potrafię znaleźć NIGDZIE nic o tym, że nie jest poprawny...

Chatul, nie mówisz nigdy "powinnam była wstać o 7, zamiast o 7:30" albo "powinieneś był kupić ten ser na promocji"? Nigdy?
Jeśli ktoś używa to to jest wg Ciebie niepoprawne? Tzn. wg językoznawców też - tak?
Kurde, serio, za duża to rewolucja, bym nie wypytywała.

„Powinnam była” jest pozostałością po czasie zaprzeszłym, tak samo jak „dwoje oczu” pozostałością po liczbie podwójnej.

I proszę, oto źródło tych rewelacji
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=12083

[lovebird]

coffee, spokojnie, nie ma się co stresować
Jeśli mogę się wtrącić...

Napisane przez coffee

Chatul, nie mówisz nigdy "powinnam była wstać o 7, zamiast o 7:30" albo "powinieneś był kupić ten ser na promocji"? Nigdy?
Jeśli ktoś używa to to jest wg Ciebie niepoprawne? Tzn. wg językoznawców też - tak?
Kurde, serio, za duża to rewolucja, bym nie wypytywała.

Wierzę, że Chatul i sporo innych osób tak nie mówią (choć nie wiem, może mówi, nie wypowiadała się jeszcze), bo sama nie słyszę tego na ulicy, ale ja tak mówię, bo widzę różnicę między "powinnam wstać" a "powinnam była wstać" i nie lubię, jak coś brzmi dwuznacznie. Za to wszyscy moi znajomi i całe otoczenie mają to gdzieś i i tak mówią "powinnam wstać", bo tak jest łatwiej
Mnie na rozróżnianie tego wzięło przy nauce języków obcych, wcześniej też się tym nie przejmowałam

[201609062117]

Napisane przez lovebird

Przecież właśnie o tym piszę Chyba źle mnie zrozumiałaś...

a faktycznie. teraz doczytałam, albo też przeczytałam ze zrozumieniem

Napisane przez coffee

Chatul, nie mówisz nigdy "powinnam była wstać o 7, zamiast o 7:30" albo "powinieneś był kupić ten ser na promocji"? Nigdy?
Jeśli ktoś używa to to jest wg Ciebie niepoprawne? Tzn. wg językoznawców też - tak?
Kurde, serio, za duża to rewolucja, bym nie wypytywała.

hmm ja używam czasu zaprzeszłego nagminnie, inaczej cięzko byłoby mi wyrazić precyzyjnie, to co chcę powiedzieć

[coffee]

Napisane przez Chatul

„Powinnam była” jest pozostałością po czasie zaprzeszłym, tak samo jak „dwoje oczu” pozostałością po liczbie podwójnej.

I proszę, oto źródło tych rewelacji
http://poradnia.pwn.pl/lista.php?id=12083

Ulżyło mi. Już myślałam, żem ignorantka, a jednak nie.
Wbrew temu, co napisałaś wcześniej, w podanym przez Ciebie linku (i wszystkich innych odpowiedziach na ten temat w poradni językowej PWN) nie ma słowa o tym, że czas zaprzeszły jest niepoprawny... Wręcz przeciwnie. Fakt, że jest używany rzadko nie znaczy, że jest niepoprawny.
Sama pisałam, że używam go najczęściej w formie zabawy słownej - o tym chyba mniej więcej pisał Bańko, używając słów 'w celach stylizacyjnych'.
Na co dzień w języku polskim często nie ma potrzeby użycia czasu zaprzeszłego, mimo wszystko będę się trzymać tego, że jest poprawny. O!

Więc raz jeszcze proszę o źródło rewelacji, jakoby czas zaprzeszły był niepoprawny, a jeśli takiego źródła nie ma, proszę tak nie pisać w Internetach i nie psuć innym światopoglądu.

[--Olka--]

Co sądzicie o poniższym zdaniu? Zauważyłam je na pierwszej stronie pewnej gazety i wydało mi się dziwne.

"Nastolatka opowiedziała nam swoją przygodę ze śpiewem".

Nie powinno być "Nastolatka opowiedziała nam o swojej przygodzie ze śpiewem"?

[lovebird]

Czy ja wiem? Skoro można opowiedzieć bajkę, to może przygodę też? Sama jestem ciekawa, czy to jest poprawne

[Andriejewna]

Napisane przez --Olka--

Co sądzicie o poniższym zdaniu? Zauważyłam je na pierwszej stronie pewnej gazety i wydało mi się dziwne.

"Nastolatka opowiedziała nam swoją przygodę ze śpiewem".

Nie powinno być "Nastolatka opowiedziała nam o swojej przygodzie ze śpiewem"?

Bardziej podoba mi się Twoja wersja, aczkolwiek gdybym przeczytała tę "gazetową" to pewnie nic by mi nie przeszkadzało


A ja się zastanawiam nad słowem "szrot" myślałam, że to potoczna nazwa złomowiska, a tu słyszę o akcji policjantów, którzy przeszukiwali "pomieszczenia, budynki gospodarcze, schowki i szroty".
Policajt kolokwiaczek?