brak własnego Tż ;(, czy tylko ja jestem sama ...

[Gofrzyca]

Nawet nie będę mogła udawać, że się dobrze bawię

Napisane przez susinka1

Cześć dziewczyny. Pozwolę sobie przyłączyć się do wątku.

Od miesiąca też jestem bez TZ. Po ponad 9 latach związku. Pozostała mi ogromna pustka czasowa, której nie mam jak wypełnić.

Próbuję wychodzić do ludzi ale wszystko mi się wali na łeb. Co się umówię na jakieś wyjście czy coś to nie wypala.

Masakrra. Człowiek się czuje okropnie samotny w takiej sytuacji. A ja tak bym chciała wyjść do ludzi, poznać jakieś nowe osoby...
Tylko samej troch głupio i nie wypada...

Cóż, pozostaje wizaż

Boże przenajświętszy po 9 latach

Ja faceta nie umiem zatrzymać dłużej niż rok

A mogę zapytać skąd jesteś??

[susinka1]

Idź na tą imprezę!! Też tak mam czasem a w trakcie okazuje się, że jest całkiem fajnie

Z Wrocławia jestem...

Prawdę mówiąc to jedyne za czym tęsknię to zajęcie... Bo uczucie w tym związku się wypaliło, ale to dłuuuuga historia

---------- Dopisano o 17:27 ---------- Poprzedni post napisano o 17:23 ----------

Gofrzyca - ciebie to przynajmniej jacyś chcą poznawać itp a do mnie i do mojego ex tak się wszyscy przyzwyczaili, że już dawno nikt na mnie uwagi nie zwraca pod tym względem. No może poza jednym ewenementem ale ten żonaty...

porażka po całej linii..

[martus9191]

Napisane przez susinka1

Cześć dziewczyny. Pozwolę sobie przyłączyć się do wątku.

Od miesiąca też jestem bez TZ. Po ponad 9 latach związku. Pozostała mi ogromna pustka czasowa, której nie mam jak wypełnić.

Próbuję wychodzić do ludzi ale wszystko mi się wali na łeb. Co się umówię na jakieś wyjście czy coś to nie wypala.

Masakrra. Człowiek się czuje okropnie samotny w takiej sytuacji. A ja tak bym chciała wyjść do ludzi, poznać jakieś nowe osoby...
Tylko samej troch głupio i nie wypada...

Cóż, pozostaje wizaż

Hej... 9 lat... nieźle...

Powiadasz że długa historia?... Jak masz czas i ochotę to pisz

[WhiteCherry]

Napisane przez Gofrzyca

Nawet nie będę mogła udawać, że się dobrze bawię

idź na imprezę !
co prawda miałam tak samo swego czasu ... wychodziłam ze znajomymi ale i tak wiedziałam, że nie będę się potrafiła dobrze bawić, bo jeśli jego tam nie będzie, to automatycznie impreza będzie nieudana. Tańczyłam, śmiałam sie, ale wszystko wydawało mi się takie 'puste' tylko dlatego, że on się nie pojawił.
ale, ale ... czy coś się zmieni, jeśli zostaniesz w domu? To będzie tylko kolejny wieczór, który spędzisz na rozmyślaniach o nim. Czas leci dalej, pomyśl, że nie liczy się przeszłość, nie liczy się przyszłość, liczy się obecna chwila. On jest tylko jedną cząstką przeszłości, ile jeszcze czeka takich cząstek w przyszłości?
może i łatwo się mówi, ale przecież byłam w tej samej sytuacji dwa razy, przy czym ostatni raz zdarzył mi się całkiem niedawno, raptem 2/3 tygodnie temu, nawet nie pamiętam dokładnie ;]

[Gofrzyca]

Napisane przez susinka1

Idź na tą imprezę!! Też tak mam czasem a w trakcie okazuje się, że jest całkiem fajnie

Z Wrocławia jestem...

Prawdę mówiąc to jedyne za czym tęsknię to zajęcie... Bo uczucie w tym związku się wypaliło, ale to dłuuuuga historia

---------- Dopisano o 17:27 ---------- Poprzedni post napisano o 17:23 ----------

Gofrzyca - ciebie to przynajmniej jacyś chcą poznawać itp a do mnie i do mojego ex tak się wszyscy przyzwyczaili, że już dawno nikt na mnie uwagi nie zwraca pod tym względem. No może poza jednym ewenementem ale ten żonaty...

porażka po całej linii..

Napisane przez martus9191

Hej... 9 lat... nieźle...

Powiadasz że długa historia?... Jak masz czas i ochotę to pisz

taa chcą, od lipca zeszłego roku sama jestem i totalna posucha nie licząc właśnie tego z którym rozstałam się w lipcu.

Dobrze martuś mówi, jak będziesz chciała się wygadac to pisz, czy to pw czy gg.

---------- Dopisano o 17:44 ---------- Poprzedni post napisano o 17:39 ----------

Napisane przez WhiteCherry

idź na imprezę !
co prawda miałam tak samo swego czasu ... wychodziłam ze znajomymi ale i tak wiedziałam, że nie będę się potrafiła dobrze bawić, bo jeśli jego tam nie będzie, to automatycznie impreza będzie nieudana. Tańczyłam, śmiałam sie, ale wszystko wydawało mi się takie 'puste' tylko dlatego, że on się nie pojawił.
ale, ale ... czy coś się zmieni, jeśli zostaniesz w domu? To będzie tylko kolejny wieczór, który spędzisz na rozmyślaniach o nim. Czas leci dalej, pomyśl, że nie liczy się przeszłość, nie liczy się przyszłość, liczy się obecna chwila. On jest tylko jedną cząstką przeszłości, ile jeszcze czeka takich cząstek w przyszłości?
może i łatwo się mówi, ale przecież byłam w tej samej sytuacji dwa razy, przy czym ostatni raz zdarzył mi się całkiem niedawno, raptem 2/3 tygodnie temu, nawet nie pamiętam dokładnie ;]

wiem wiem, ale zwyczjnie nie mam ochoty się bawić. reż sobie powtarzam, że nie mogę wszystkiego opierać na nim ale cięzko mi. Nie umiem ot tak go wywalić z głowy. Kiedyś to już dawno bym się z kimś innym już spotykała ale teraz jest inaczej. Czytałam ostatnio taką książke i sytuacja dosłownie jak moja. Jakbym była na tyle zakęcona to pomyślaąłbym, że to ja pisałam
Eh jeszcze jutro "TenKtóregoImieniaNieWoln oWymieniać" ma urodziny i głowię się jakie mu zyczenia napisać

[susinka1]

Zaraz wam pokrótce przedstawię sytuację, tylko ją jakoś sklecę i przeleję na słowo pisane...

Czy któraś z Was też jest z Wrocławia?

[tyneczka]

Napisane przez Gofrzyca

I tylko dlatego się zdecydowałam, że jadę. Bo szczerze mówiąc wcale nie mam ochoty.



I wyczekiwanie, że może jednak się odezwie?!

Dokładnie. Nie ważne, że nie miałabym ochoty z nim rozmawiać po tym wszystkim, ale z pewnością byłoby miło gdyby się odezwał, a nie totalnie olewał

Napisane przez susinka1

Cześć dziewczyny. Pozwolę sobie przyłączyć się do wątku.

Od miesiąca też jestem bez TZ. Po ponad 9 latach związku. Pozostała mi ogromna pustka czasowa, której nie mam jak wypełnić.

Próbuję wychodzić do ludzi ale wszystko mi się wali na łeb. Co się umówię na jakieś wyjście czy coś to nie wypala.

Masakrra. Człowiek się czuje okropnie samotny w takiej sytuacji. A ja tak bym chciała wyjść do ludzi, poznać jakieś nowe osoby...
Tylko samej troch głupio i nie wypada...

Cóż, pozostaje wizaż

Po 9 latach??!! Ech... aż nie wiem, co powiedzieć Nawet trudno mi wyobrazić sobie pustkę jaką musisz przeżywać...

Mam ochotę się Wam wygadać, ale na samą myśl, ile jest do napisania troszkę mi się odechciewa. Nie wiem, czy zrozumiecie o co chodzi, ale spróbuję wytłumaczyć. Może mi ulży. Może ktoś rzuci jaką mądrą myśl, jak to rozwiązać...
Pan X (mój ex) jest winny mojej przyjaciółce trochę kasy (parę stówek) i mi (zaledwie 70 zł). Pieniądze oddaje już chyba z 10 miesięcy i oddać nie może. Od naszego rozstania (dziś mijają równe 3 miesiące) upominam się o pieniądze. On ciągle tłumaczy się, że odda w przyszłym miesiącu, bo teraz akurat nie ma. Miały być na początku września, po czym okazało się, że dopiero na początku października. Moja przyjaciółka sama zaczęła się upominać (w sumie na moją prośbę). Summa summarum miał jej oddać wczoraj. Godzinę spotkania przekładał co chwila. Najpierw o 15, potem że przyjedzie do niej (przyjaciółka mieszka w bloku obok mojego). Kombinował, kombinował... i wykombinował tak, że o 5.30 dziś rano. W końcu rano napisał do niej, że zmieniły mu się plany i musi jechać do Łodzi (tak nagle!), bo taką ma pracę (nic mi nie wiadomo na temat jego pracy) i wróci dopiero w poniedziałek. Obiecał jej pieniądze w poniedziałek wieczorem. Szczerze mówiąc wątpię w to. Jest cholernym krętaczem,który odwleka każdą minutę, by tylko nie oddać kasy. Jeśli chodzi o mój dług, to też miałam z nim niemiłą sytuację we wrześniu, kiedy dowiedziałam się, że on wcale nie ma zamiaru mi nic oddać. Wymyślił sobie, że powiedziałam mu, by oddał tylko przyjaciółce, a mi nie musi i że on nie zamierza ze mną dyskutować na ten temat. Mówiłam, że nie musi oddawać, to sorry, ale on nie zamierza. - oczywiście nic takiego nie miało miejsca. Szczerze mówiąc nie wiem już co robić. On każdą sytuację doprowadza tak, by wyszło na jego! Dopiero teraz, kiedy z nim nie jestem, przejrzałam na oczy z kim właściwie byłam! Przykro mi jest niesamowicie, że człowiek, którego kochałam (i podobno z wzajemnością), traktuje mnie teraz jak jakiegoś śmiecia

[Gofrzyca]

Napisane przez tyneczka

Dokładnie. Nie ważne, że nie miałabym ochoty z nim rozmawiać po tym wszystkim, ale z pewnością byłoby miło gdyby się odezwał, a nie totalnie olewał


Po 9 latach??!! Ech... aż nie wiem, co powiedzieć Nawet trudno mi wyobrazić sobie pustkę jaką musisz przeżywać...

Mam ochotę się Wam wygadać, ale na samą myśl, ile jest do napisania troszkę mi się odechciewa. Nie wiem, czy zrozumiecie o co chodzi, ale spróbuję wytłumaczyć. Może mi ulży. Może ktoś rzuci jaką mądrą myśl, jak to rozwiązać...
Pan X (mój ex) jest winny mojej przyjaciółce trochę kasy (parę stówek) i mi (zaledwie 70 zł). Pieniądze oddaje już chyba z 10 miesięcy i oddać nie może. Od naszego rozstania (dziś mijają równe 3 miesiące) upominam się o pieniądze. On ciągle tłumaczy się, że odda w przyszłym miesiącu, bo teraz akurat nie ma. Miały być na początku września, po czym okazało się, że dopiero na początku października. Moja przyjaciółka sama zaczęła się upominać (w sumie na moją prośbę). Summa summarum miał jej oddać wczoraj. Godzinę spotkania przekładał co chwila. Najpierw o 15, potem że przyjedzie do niej (przyjaciółka mieszka w bloku obok mojego). Kombinował, kombinował... i wykombinował tak, że o 5.30 dziś rano. W końcu rano napisał do niej, że zmieniły mu się plany i musi jechać do Łodzi (tak nagle!), bo taką ma pracę (nic mi nie wiadomo na temat jego pracy) i wróci dopiero w poniedziałek. Obiecał jej pieniądze w poniedziałek wieczorem. Szczerze mówiąc wątpię w to. Jest cholernym krętaczem,który odwleka każdą minutę, by tylko nie oddać kasy. Jeśli chodzi o mój dług, to też miałam z nim niemiłą sytuację we wrześniu, kiedy dowiedziałam się, że on wcale nie ma zamiaru mi nic oddać. Wymyślił sobie, że powiedziałam mu, by oddał tylko przyjaciółce, a mi nie musi i że on nie zamierza ze mną dyskutować na ten temat. Mówiłam, że nie musi oddawać, to sorry, ale on nie zamierza. - oczywiście nic takiego nie miało miejsca. Szczerze mówiąc nie wiem już co robić. On każdą sytuację doprowadza tak, by wyszło na jego! Dopiero teraz, kiedy z nim nie jestem, przejrzałam na oczy z kim właściwie byłam! Przykro mi jest niesamowicie, że człowiek, którego kochałam (i podobno z wzajemnością), traktuje mnie teraz jak jakiegoś śmiecia

Dajcie mu obie konkretny termin beż żadnych zmian itp. A jak nie odda to nie wiem, zróbcie mu lipę i idźcie do niego do domu, naróbcie mu siary czy coś.

[martus9191]

Napisane przez Gofrzyca

Dajcie mu obie konkretny termin beż żadnych zmian itp. A jak nie odda to nie wiem, zróbcie mu lipę i idźcie do niego do domu, naróbcie mu siary czy coś.

Popieram. Ja pewnie już↔ o te moje bym się nie upomniała bo szkoda by mi było nerwów ale o koleżanki jak najbardziej...

[susinka1]

Poznaliśmy się... hmmm... znaliśmy się właściwie całe życie z podwórka
Być ze sobą zaczęliśmy gdy ja miałam 15 a on 17 lat. byliśmy dzieciakami. No i wiadomo pierwszy poważny związek dla nas obojga. Jednak już od początku nie było łatwo. Skrzywdził mnie kilka razy ( raz powiedział, że mnie nie kocha i udawał jakiś czas ) jednak zawsze dawałam mu szanse. Tak sobie trwaliśmy w tym związku. Bywały lepsze i gorsze chwile. Te gorsze jednak zostawiły kilka blizn. Gdy się kłóciliśmy to konkretnie. On okropnie uparty nie dał sobie przetłumaczyć wielu spraw. Raz podeptał mi torebkę, raz mnie popchnął. Jednak zawsze jakoś dochodziliśmy do porozumienia.

Z wiekiem i wraz z poznawaniem wielu ciekawych interesujących ludzi, zaczęła mi się zapalać czerwona lampka. Obserwowałam. bardzo dużo obserwowałam inne związki. W ogóle lubię obserwować ludzi. Zaczęłam sobie uświadamiać pewne sprawy.

Wiadomo, kobieta to próżne stworzenie potrzebujące zapewnień o swej wartości, wyjątkowości. Kobieta potrzebuje czułości, ciepła, chce być zdobywana, szanowana itp. Mój TZ w ciągu tych wszystkich lat może z 5 razy powiedział mi, że ładnie wyglądam ( wiem głupi przykład ) Nigdy nie usłyszałam, że jestem dla niego ważna, wyjątkowa.... Miałam za to na co dzień, coraz częściej jego fochy, złość o błahostki, marudzenie traktowanie seksu jako nagrody, żądanie zbliżeń dopierdzielanie mi w towarzystwie itp. Potrafił powiedzieć, ze zimna ze mnie suka np. Co wywoływało nie tyle moją konsternację i fatalne samopoczucie co innych.

On oczywiście mimo wielu rozmów problemu nigdy nie widział. Skumulowało się to wszystko i szala się przelała.

Patrząc na te wszystkie związki w koło, zaczęłam odczuwać brak tej czułości, szacunku. Zaczęłam dojrzewać do decyzji odejścia. Kilka razy próbowałam, jednak zawsze wracałam. Bałam się samotności.

Zmotywował mnie pewien facet. Dużo rozmawialiśmy. Przedstawił mi wizję związku w zupełnie innym świetle. Nigdy ale to przenigdy nie sądziłam, że tacy mężczyźni jeszcze istnieją.
Zebrałam się w sobie i po kolejnej kłótni, której powodem był seks ( stwierdził, że skoro mu raz odmówiłam to pierdzieli wakacje i nigdzie nie wychodzi no i dostałam ochrzan, że jak już dochodzi do zbliżenia to robię mu łaskę. no tak źle i tak nie dobrze.... ) nie patyczkowałam się. Zostawiłam go na tych wakacjach. Uczucie się wypaliło. Nie płaczę, nie lamentuję. Została mi tylko ta pustka w czasie. Bo praktycznie przez jego aspołeczność ze znajomymi widywaliśmy się raz na ruski rok jak to się mówi. Jemu nie było to potrzebne. A ja głupia wolałam rezygnować z tych kontaktów dla niego.
Próbuję odnawiać kontakty, z mozołem. Ciężko jest. Mam tez ogromną potrzebę wyjścia do ludzi, poznawania ich.

To tak pokrótce. Pytajcie śmiało.

Mnie po prostu brakuje ciepła, miłości, czułości, bliskości, dojrzałości. Od niego tego nie miałam.
No

[tyneczka]

Napisane przez Gofrzyca

Dajcie mu obie konkretny termin beż żadnych zmian itp. A jak nie odda to nie wiem, zróbcie mu lipę i idźcie do niego do domu, naróbcie mu siary czy coś.

Napisane przez martus9191

Popieram. Ja pewnie już↔ o te moje bym się nie upomniała bo szkoda by mi było nerwów ale o koleżanki jak najbardziej...

Za każdym razem dajemy mu konkretny termin, ale jak widać jemu zawsze coś nagle pojawia się na drodze! Iść do niego? Mieszka pod Warszawą (jakieś 40-50 min drogi) i mamy koczować cały dzień przed domem...? Przyjaciółka ma trochę znajomych, którzy mogli by "pomóc", ale mogą być potem kłopoty... O swoje też będę się upominała, bo prezentów robić mu nie będę, a kasa - jaka by nie była - jest mi potrzebna...

[susinka1]

Napisane przez tyneczka

Dokładnie. Nie ważne, że nie miałabym ochoty z nim rozmawiać po tym wszystkim, ale z pewnością byłoby miło gdyby się odezwał, a nie totalnie olewał


Po 9 latach??!! Ech... aż nie wiem, co powiedzieć Nawet trudno mi wyobrazić sobie pustkę jaką musisz przeżywać...

Mam ochotę się Wam wygadać, ale na samą myśl, ile jest do napisania troszkę mi się odechciewa. Nie wiem, czy zrozumiecie o co chodzi, ale spróbuję wytłumaczyć. Może mi ulży. Może ktoś rzuci jaką mądrą myśl, jak to rozwiązać...
Pan X (mój ex) jest winny mojej przyjaciółce trochę kasy (parę stówek) i mi (zaledwie 70 zł). Pieniądze oddaje już chyba z 10 miesięcy i oddać nie może. Od naszego rozstania (dziś mijają równe 3 miesiące) upominam się o pieniądze. On ciągle tłumaczy się, że odda w przyszłym miesiącu, bo teraz akurat nie ma. Miały być na początku września, po czym okazało się, że dopiero na początku października. Moja przyjaciółka sama zaczęła się upominać (w sumie na moją prośbę). Summa summarum miał jej oddać wczoraj. Godzinę spotkania przekładał co chwila. Najpierw o 15, potem że przyjedzie do niej (przyjaciółka mieszka w bloku obok mojego). Kombinował, kombinował... i wykombinował tak, że o 5.30 dziś rano. W końcu rano napisał do niej, że zmieniły mu się plany i musi jechać do Łodzi (tak nagle!), bo taką ma pracę (nic mi nie wiadomo na temat jego pracy) i wróci dopiero w poniedziałek. Obiecał jej pieniądze w poniedziałek wieczorem. Szczerze mówiąc wątpię w to. Jest cholernym krętaczem,który odwleka każdą minutę, by tylko nie oddać kasy. Jeśli chodzi o mój dług, to też miałam z nim niemiłą sytuację we wrześniu, kiedy dowiedziałam się, że on wcale nie ma zamiaru mi nic oddać. Wymyślił sobie, że powiedziałam mu, by oddał tylko przyjaciółce, a mi nie musi i że on nie zamierza ze mną dyskutować na ten temat. Mówiłam, że nie musi oddawać, to sorry, ale on nie zamierza. - oczywiście nic takiego nie miało miejsca. Szczerze mówiąc nie wiem już co robić. On każdą sytuację doprowadza tak, by wyszło na jego! Dopiero teraz, kiedy z nim nie jestem, przejrzałam na oczy z kim właściwie byłam! Przykro mi jest niesamowicie, że człowiek, którego kochałam (i podobno z wzajemnością), traktuje mnie teraz jak jakiegoś śmiecia

ja bym sobie jakiegoś dużego kolegę zorganizowała, poszła do domu ex jak gdyby nigdy nic i go przycisnęła. Nie da rady po dobroci to niech ma Nie mówię tu o jakimś biciu czy coś. Broń boże. Niech się po prostu cholerny krętacz przestraszy psychicznie.

Nie nawidzę takich pacanów uhhh...

[nieznajoma0]

susinka1 witaj

Goferku idź na imprezę !

[tyneczka]

Napisane przez susinka1

Poznaliśmy się... hmmm... znaliśmy się właściwie całe życie z podwórka
Być ze sobą zaczęliśmy gdy ja miałam 15 a on 17 lat. byliśmy dzieciakami. No i wiadomo pierwszy poważny związek dla nas obojga. Jednak już od początku nie było łatwo. Skrzywdził mnie kilka razy ( raz powiedział, że mnie nie kocha i udawał jakiś czas ) jednak zawsze dawałam mu szanse. Tak sobie trwaliśmy w tym związku. Bywały lepsze i gorsze chwile. Te gorsze jednak zostawiły kilka blizn. Gdy się kłóciliśmy to konkretnie. On okropnie uparty nie dał sobie przetłumaczyć wielu spraw. Raz podeptał mi torebkę, raz mnie popchnął. Jednak zawsze jakoś dochodziliśmy do porozumienia.

Z wiekiem i wraz z poznawaniem wielu ciekawych interesujących ludzi, zaczęła mi się zapalać czerwona lampka. Obserwowałam. bardzo dużo obserwowałam inne związki. W ogóle lubię obserwować ludzi. Zaczęłam sobie uświadamiać pewne sprawy.

Wiadomo, kobieta to próżne stworzenie potrzebujące zapewnień o swej wartości, wyjątkowości. Kobieta potrzebuje czułości, ciepła, chce być zdobywana, szanowana itp. Mój TZ w ciągu tych wszystkich lat może z 5 razy powiedział mi, że ładnie wyglądam ( wiem głupi przykład ) Nigdy nie usłyszałam, że jestem dla niego ważna, wyjątkowa.... Miałam za to na co dzień, coraz częściej jego fochy, złość o błahostki, marudzenie traktowanie seksu jako nagrody, żądanie zbliżeń dopierdzielanie mi w towarzystwie itp. Potrafił powiedzieć, ze zimna ze mnie suka np. Co wywoływało nie tyle moją konsternację i fatalne samopoczucie co innych.

On oczywiście mimo wielu rozmów problemu nigdy nie widział. Skumulowało się to wszystko i szala się przelała.

Patrząc na te wszystkie związki w koło, zaczęłam odczuwać brak tej czułości, szacunku. Zaczęłam dojrzewać do decyzji odejścia. Kilka razy próbowałam, jednak zawsze wracałam. Bałam się samotności.

Zmotywował mnie pewien facet. Dużo rozmawialiśmy. Przedstawił mi wizję związku w zupełnie innym świetle. Nigdy ale to przenigdy nie sądziłam, że tacy mężczyźni jeszcze istnieją.
Zebrałam się w sobie i po kolejnej kłótni, której powodem był seks ( stwierdził, że skoro mu raz odmówiłam to pierdzieli wakacje i nigdzie nie wychodzi no i dostałam ochrzan, że jak już dochodzi do zbliżenia to robię mu łaskę. no tak źle i tak nie dobrze.... ) nie patyczkowałam się. Zostawiłam go na tych wakacjach. Uczucie się wypaliło. Nie płaczę, nie lamentuję. Została mi tylko ta pustka w czasie. Bo praktycznie przez jego aspołeczność ze znajomymi widywaliśmy się raz na ruski rok jak to się mówi. Jemu nie było to potrzebne. A ja głupia wolałam rezygnować z tych kontaktów dla niego.
Próbuję odnawiać kontakty, z mozołem. Ciężko jest. Mam tez ogromną potrzebę wyjścia do ludzi, poznawania ich.

To tak pokrótce. Pytajcie śmiało.

Mnie po prostu brakuje ciepła, miłości, czułości, bliskości, dojrzałości. Od niego tego nie miałam.
No

Muszę powiedzieć, że strasznie długo dojrzewałaś do tej decyzji, biorąc pod uwagę jego traktowanie Ciebie. To już chyba był związek tylko po to by z kimś być i nie zostać samemu... No ale lepiej późno, niż wcale, tak? Dobrze, że zdecydowałaś się wreszcie zrobić ten krok i odeszłaś. To naprawdę nie miało sensu.

A co z tym facetem?

---------- Dopisano o 19:31 ---------- Poprzedni post napisano o 19:28 ----------

Napisane przez susinka1

ja bym sobie jakiegoś dużego kolegę zorganizowała, poszła do domu ex jak gdyby nigdy nic i go przycisnęła. Nie da rady po dobroci to niech ma Nie mówię tu o jakimś biciu czy coś. Broń boże. Niech się po prostu cholerny krętacz przestraszy psychicznie.

Nie nawidzę takich pacanów uhhh...

Poczekamy do poniedziałku i zobaczymy, co tym razem wymyśli. Jak z poniedziałku, zrobi się inny termin, to w końcu tak zrobimy. Trzeba wreszcie - jak powiedziałaś - go przestraszyć, bo tak to, to on czuje się jak wolny ptaszek, bezpieczny, że nic mu nie zrobimy. Czuje się panem całej sytuacji.

[susinka1]

Napisane przez tyneczka

Muszę powiedzieć, że strasznie długo dojrzewałaś do tej decyzji, biorąc pod uwagę jego traktowanie Ciebie. To już chyba był związek tylko po to by z kimś być i nie zostać samemu... No ale lepiej późno, niż wcale, tak? Dobrze, że zdecydowałaś się wreszcie zrobić ten krok i odeszłaś. To naprawdę nie miało sensu.

A co z tym facetem?

Ta myśl o odejściu zaczęła się pojawiać w mojej głowie jakieś 2 lata temu.

A do sytuacji z tamtym facetem wstyd się przyznać. Opisywałam syt w innym wątku

[Gofrzyca]

Dobry

[nieznajoma0]

bry

[Gofrzyca]

co słychać?

[Mam na imie Gosia]

Ja już jestem bez. Póki co nie narzekam. Więc również przynależe do waszej grupy.

[nieznajoma0]

po staremu. Szaro, buro i ponuro za oknem, w życiu cicho i pusto.
Ale nosek do góry za chcwilę idę na tv a później czytać Bridget Jones [po ang- trzeba się pomęczyć ]
A u Ciebie ?

[Gofrzyca]

Napisane przez nieznajoma0

po staremu. Szaro, buro i ponuro za oknem, w życiu cicho i pusto.
Ale nosek do góry za chcwilę idę na tv a później czytać Bridget Jones [po ang- trzeba się pomęczyć ]
A u Ciebie ?

A u mnie nic nowego.
Po panieńskim tak sobie, szczerz mówiąc nudno było.

[perseusz]

trochę mnie nie było...
nikt nie tęsknił??
dzień dobry.

[Gofrzyca]

Napisane przez perseusz

trochę mnie nie było...
nikt nie tęsknił??
dzień dobry.

Nikt
Dobry

[Madzia9999]

witam, kochane
Trochę mnie nie było, eh..zawirowanie studencko-rodzinne
Sprawy sercowe bez zmian, chociaz widzialam w niedzielę na imprezie kolesia, który od dawna mi się podoba. Nawet na chwilkę do mnie zagadał przy barze, szkoda tylko, że do tańca mnie nie poprosił ;p

[Loczek90]

Napisane przez Madzia9999

witam, kochane
Trochę mnie nie było, eh..zawirowanie studencko-rodzinne
Sprawy sercowe bez zmian, chociaz widzialam w niedzielę na imprezie kolesia, który od dawna mi się podoba. Nawet na chwilkę do mnie zagadał przy barze, szkoda tylko, że do tańca mnie nie poprosił ;p

Sama mogłaś zaproponować.
Dobry Wszystkim.

[Madzia9999]

Napisane przez Loczek90

Sama mogłaś zaproponować.
Dobry Wszystkim.

hm.. bałabym, że się wygłupię. Taki już mam charakter, że boję się porażki i kompromitacji. Pozatym on był z kolegami i prawie ciąglę pił :P
Sądzę, że na następnej imprezie w tym klubie też go spotkam więc może jeszcze nic straconego

W ogóle wczoraj miałam śmieszną akcję, znajomy (studiował ze mną na pierwszym roku-teraz przeniósł się na zaoczne) chciał ze mną uprawiać seks i zakomunikował mi to w taki sposób, że nie wiedziałam czy mam się śmiać czy płakać :P
Dziwnie się poczułam po tej propozycji, oczywiście odmówiłam niech chłopak wie, że nie jestem dziewczyną na jedną noc

[Gofrzyca]

Napisane przez Madzia9999

hm.. bałabym, że się wygłupię. Taki już mam charakter, że boję się porażki i kompromitacji. Pozatym on był z kolegami i prawie ciąglę pił :P
Sądzę, że na następnej imprezie w tym klubie też go spotkam więc może jeszcze nic straconego

W ogóle wczoraj miałam śmieszną akcję, znajomy (studiował ze mną na pierwszym roku-teraz przeniósł się na zaoczne) chciał ze mną uprawiać seks i zakomunikował mi to w taki sposób, że nie wiedziałam czy mam się śmiać czy płakać :P
Dziwnie się poczułam po tej propozycji, oczywiście odmówiłam niech chłopak wie, że nie jestem dziewczyną na jedną noc

odrazu w pysk by dostał odemnie No jaaa jak tak można to znajomej

[Loczek90]

Napisane przez Madzia9999

W ogóle wczoraj miałam śmieszną akcję, znajomy (studiował ze mną na pierwszym roku-teraz przeniósł się na zaoczne) chciał ze mną uprawiać seks i zakomunikował mi to w taki sposób, że nie wiedziałam czy mam się śmiać czy płakać :P
Dziwnie się poczułam po tej propozycji, oczywiście odmówiłam niech chłopak wie, że nie jestem dziewczyną na jedną noc

Napisane przez Gofrzyca

odrazu w pysk by dostał odemnie No jaaa jak tak można to znajomej

Ode mnie tak samo.
Mówiąc ogólnie, zareagowałaś bardzo spokojnie tylko odmawiając.

[Madzia9999]

Napisane przez Gofrzyca

odrazu w pysk by dostał odemnie No jaaa jak tak można to znajomej

Napisane przez Loczek90

Ode mnie tak samo.
Mówiąc ogólnie, zareagowałaś bardzo spokojnie tylko odmawiając.

Właśnie ja mu spokojnie odmówiłam. Zresztą on przechodził już do czynów to ja mu mówię, że to nie ma żadnego sensu, że mało się znamy i żaden seks nie wchodzi w grę. To on mi wyskoczył z miłością francuską
Mnie normalnie zatkało, i wyprosiłam go z mojego pokoju. Bo odprowadził mnie po imprezie do akademika. Wychodząc zapytał czy na pewno nie mam ochoty na niego pomachałam mu i buziaka wysłałam na odległość.
Głupio się czuję, kurdę przecież nie jestem dziewczyną tylko do seksu Wg mnie nie dałam mu powodów do takiego zachowania. Fakt faktem byłam trochę pijana, ale to chyba nie oznacza zaproszenia do seksu bo w tym klubie mnóstwo innych dziewczyn było bardziej pijanych.

[Gofrzyca]

Napisane przez Madzia9999

Właśnie ja mu spokojnie odmówiłam. Zresztą on przechodził już do czynów to ja mu mówię, że to nie ma żadnego sensu, że mało się znamy i żaden seks nie wchodzi w grę. To on mi wyskoczył z miłością francuską
Mnie normalnie zatkało, i wyprosiłam go z mojego pokoju. Bo odprowadził mnie po imprezie do akademika. Wychodząc zapytał czy na pewno nie mam ochoty na niego pomachałam mu i buziaka wysłałam na odległość.
Głupio się czuję, kurdę przecież nie jestem dziewczyną tylko do seksu Wg mnie nie dałam mu powodów do takiego zachowania. Fakt faktem byłam trochę pijana, ale to chyba nie oznacza zaproszenia do seksu bo w tym klubie mnóstwo innych dziewczyn było bardziej pijanych.

Po tym to już na pewno by oberwał!! Podziwiam Cię za ten spokój