Nie odkładam życia na potem! - zmieniam się :-)

[Aninek]

Napisane przez suzuranka

Aninek, regularkate dziękuję za rady Dużo sama "odkrywam" okolicy, bo gdybym miała czekać, aż ktoś się wybierze ze mną to do dziś siedziałabym w domu. Jednak wolałabym dzielić tę pasję z kimś Dużo gadam, niewiele robię- tyle można o mnie w skrócie powiedzieć. Ale na dzień dzisiejszy chcę to zmienić i mam nadzieję, ze- jak napisała regularkate- gdy dopadnie mnie mega leń- zamknę oczy i będę dalej robiła swoje

Nie masz oddziału PTTK w okolicy?Grupka zapaleńców,którzy dużo chodzą i dużo zwiedzają

[suzuranka]

O, o tym nie pomyślałam faktycznie, wart będzie się wybrać do oddziału i popytać

[milky_star]

Hej dziewczyny! Założyłam konto ze względu na ten właśnie wątek, bardzo bym chciala do was dolączyc . Po przeczytaniu kilku pierwszych stron zdecydowanie mogę stwierdzić, że temat jest wprost dla mnie niestety na wlasnej skórze doświadczylam tak zwanego słomianego zapału, kiedy to na początku są wielkie plany, ktore z każdym dniem zanikają, aż w koncu nic z nich nie zostaje albo to ze strachu przed czymś nowym, przez porażką, albo sama nie wiem? w pewnym momencie brak sił, motywacji... przygarniecie mnie do swojej 'grupy wsparcia'?

[Rarita]

Napisane przez milky_star

Hej dziewczyny! Założyłam konto ze względu na ten właśnie wątek, bardzo bym chciala do was dolączyc . Po przeczytaniu kilku pierwszych stron zdecydowanie mogę stwierdzić, że temat jest wprost dla mnie niestety na wlasnej skórze doświadczylam tak zwanego słomianego zapału, kiedy to na początku są wielkie plany, ktore z każdym dniem zanikają, aż w koncu nic z nich nie zostaje albo to ze strachu przed czymś nowym, przez porażką, albo sama nie wiem? w pewnym momencie brak sił, motywacji... przygarniecie mnie do swojej 'grupy wsparcia'?

Jasne, witaj napisz coś więcej o sobie i swoich celach
Widzę, że wątek naprawdę ożywa

Do końca września zostały już tylko dwa tygodnie, tymczasem ja wciąż stoję w miejscu z praktykami (więcej o nich na moim blogu, nie będę się powtarzać). Wy też macie wrażenie, że teraz nagle czas tak szybko biegnie, podczas gdy w lipcu i sierpniu wlókł się niemiłosiernie? Prawie z niczym się nie wyrabiam, choć próbuję nadrobić zaległości językowe i doczytać pozaczynane książki, jeszcze na dodatek wciągnęłam się w oglądanie "Chirurgów" (ten serial niesamowicie mnie motywuje, chciałabym mieć kiedyś tyle pasji i tak bardzo angażować się w swoją pracę jak bohaterowie tego serialu). W ciągu najbliższego miesiąca pewnie jeszcze wszystko będzie stało na głowie, kończenie starych spraw i organizowanie nowych... przyda się sporo motywacji

[Stromanthe]

Hej dziewczyny. Kręcę się tak wokół tego tematu i kręcę i chyba w końcu napiszę. Chciałabym do was dołączyć, w kupie zawsze raźniej
Moje cele są proste, przede wszystkim to
-być miłą dla ludzi- od pewnego czasu większość ludzi uważam krótko mówiąc za idiotów. Krytycyzm względem siebie zaczęłam niestety przenosić na innych, za bardzo starałam się szukać ideału zarówno w sobie, jak i w innych i wyszło jak wyszło. Okazało się, że "mów to, co myślisz" jest tylko ideologicznym sloganem, który nie ma pokrycia z rzeczywistością, bo w końcu człowiek zostaje sam z dwójką przyjaciół i żadnym znajomym. Teraz staram się być łagodniejsza dla ludzi i mam nadzieję, że wychodzi.
-nie zapominać o potrzebie utrzymywania kontaktów międzyludzkich- dobrze czuję się sama ze sobą i potrafię zapomnieć o tak prostej czynności, jak odezwanie się do kogoś. Staram się pilnować, interesować się co u innych, nie wychodzić z założenia "nic mi do tego".
-Naprawdę w siebie wierzyć, a nie tylko stwarzać tego pozory- chyba nie wymaga komentarza
-mniej egocentryzmu!- Choć pisanie tutaj jest jego cudownym przejawem...
Teraz pora na strefę fizyczną:
-zamiast użalać się nad sobą, zebrać się i zrobić coś. Oglądanie Top Model i łapanie później megadoła, bo "one takie piękne, ja taka zwyczajna", "one nie mają cellulitu, a ja mam kalafior jak trzeba" nie ułatwi mi drogi do pozbycia się tego.
-nauczyć się dobrze malować

Mam zamiar założyć vloga, na którym będę mogła opisywać to, co dzieje się wokół mnie, lifestyleowy. Głównie po to, żeby namacalnie móc śledzić zmiany jakie we mnie zachodzą.
Co sądzicie na ten temat?

[regularkate]

Napisane przez Stromanthe

Hej dziewczyny. Kręcę się tak wokół tego tematu i kręcę i chyba w końcu napiszę. Chciałabym do was dołączyć, w kupie zawsze raźniej
Moje cele są proste, przede wszystkim to
-być miłą dla ludzi- od pewnego czasu większość ludzi uważam krótko mówiąc za idiotów. Krytycyzm względem siebie zaczęłam niestety przenosić na innych, za bardzo starałam się szukać ideału zarówno w sobie, jak i w innych i wyszło jak wyszło. Okazało się, że "mów to, co myślisz" jest tylko ideologicznym sloganem, który nie ma pokrycia z rzeczywistością, bo w końcu człowiek zostaje sam z dwójką przyjaciół i żadnym znajomym. Teraz staram się być łagodniejsza dla ludzi i mam nadzieję, że wychodzi.
-nie zapominać o potrzebie utrzymywania kontaktów międzyludzkich- dobrze czuję się sama ze sobą i potrafię zapomnieć o tak prostej czynności, jak odezwanie się do kogoś. Staram się pilnować, interesować się co u innych, nie wychodzić z założenia "nic mi do tego".
-Naprawdę w siebie wierzyć, a nie tylko stwarzać tego pozory- chyba nie wymaga komentarza
-mniej egocentryzmu!- Choć pisanie tutaj jest jego cudownym przejawem...
Teraz pora na strefę fizyczną:
-zamiast użalać się nad sobą, zebrać się i zrobić coś. Oglądanie Top Model i łapanie później megadoła, bo "one takie piękne, ja taka zwyczajna", "one nie mają cellulitu, a ja mam kalafior jak trzeba" nie ułatwi mi drogi do pozbycia się tego.
-nauczyć się dobrze malować

Mam zamiar założyć vloga, na którym będę mogła opisywać to, co dzieje się wokół mnie, lifestyleowy. Głównie po to, żeby namacalnie móc śledzić zmiany jakie we mnie zachodzą.
Co sądzicie na ten temat?

Zapraszamy gorąco, przyda Ci się trochę naszych zachęt, jak i Twoich nam

Mnie nigdy nie kręciło prowadzenie bloga, uważam, że już i tak zbyt dużo czasu tracę przy komputerze, ale jeśli widzisz w tym sposób na podniesienie sobie poziomu chęci do działania, to jak najbardziej Wiele z nas ma swoje 'samorealizacyjne' blogi, które naprawdę potrafia zmobilizować Spójrz np. na blogi Comy i Rarity, jest o czym czytać

Poza skończeniem czytania 'Dżihadu Butleriańskiego' nic dzisiaj nie zrobiłam... Dzień jeszcze młody, ale nie wiem, skąd wykrzesać jakąś ochotę do roboty. Ech, byleby się to zmieniło z początkiem października...

[Eweczka173]

I ja powracam po kilku miesiącach

aktualnie mam praktyki, jeszcze dwa tyg. w biurze senatorskim, dziś przyszedł do mnie pan, który zaczął mi opowiadać, że jedzenie placków ziemniaczanych jest tak samo szkodliwe jak palenie papierosów, w końcu w sumie wyszło że jedzenie czegokolwiek jest szkodliwe, bo w tym szkodzi to, w tamtym to.
Za to mam pierwsze sukcesy w sferze języków, które zresztą opornie mi do głowy wchodzą - zapisałam się na kurs roczny na e Tutorze i dzielnie jakoś co dzień uczę się powtarzam. No i kupiłam kupon na gruponie do szkoły językowej - 4 miesiące tylko 149 zł szkoła sprawdzona, a ja mam zamiar się uczyć jakiegoś drugiego języka - wybiorę chyba hiszpański, choć zobaczę co mi do planu będzie pasować a będzie ciężko, bo dwa kierunki studiów od tego roku, no i praca
ale co tam, ja lubię mieć dużo na głowie, choć czasem narzekam.
Od dziś też po raz, 158, zaczynam dietę może wreszcie nie ulegnę wołaniu lodów czy czekolady "zjedz mnie zjedz mnie" no i muszę być mniej złośliwa, nie wiem, jakoś szybko zaczynam się irytować i w ogóle. A w ramach też upiększania i dbania o siebie, by oprócz rozwijania wnętrza, dbać też o zewnętrzną stronę, to w poniedziałek idę do kosmetyczki na peeling kawitacyjny i jakiś tam zabieg algami i manicure, a we wtorek do fryzjerki
No i muszę być bardziej oszczędna, bo nic nie robię tylko wybieram pieniądze z bankomatu albo coś fajnego w necie widzę np. jakąś okazję na gruponie przelew internetowy bach bach.
A co do ostatniej rzeczy, którą muszę zmienić, to muszę zapomnieć o swoim byłym chłopaku, już pół roku, a ja co... chyba bardziej go kocham niż kochałam... I żałuję że nie jesteśmy razem, chciałabym to jakoś naprawić, ale do tego tanga trzeba dwojga.

a co do seminariów. w tym roku czekają mnie takie z pracą licencjacką i też nie wiem jak to będzie, mam dwóch promotorów na oku

[regularkate]

Napisane przez Eweczka173

I ja powracam po kilku miesiącach

aktualnie mam praktyki, jeszcze dwa tyg. w biurze senatorskim, dziś przyszedł do mnie pan, który zaczął mi opowiadać, że jedzenie placków ziemniaczanych jest tak samo szkodliwe jak palenie papierosów, w końcu w sumie wyszło że jedzenie czegokolwiek jest szkodliwe, bo w tym szkodzi to, w tamtym to.
Za to mam pierwsze sukcesy w sferze języków, które zresztą opornie mi do głowy wchodzą - zapisałam się na kurs roczny na e Tutorze i dzielnie jakoś co dzień uczę się powtarzam. No i kupiłam kupon na gruponie do szkoły językowej - 4 miesiące tylko 149 zł szkoła sprawdzona, a ja mam zamiar się uczyć jakiegoś drugiego języka - wybiorę chyba hiszpański, choć zobaczę co mi do planu będzie pasować a będzie ciężko, bo dwa kierunki studiów od tego roku, no i praca
ale co tam, ja lubię mieć dużo na głowie, choć czasem narzekam.
Od dziś też po raz, 158, zaczynam dietę może wreszcie nie ulegnę wołaniu lodów czy czekolady "zjedz mnie zjedz mnie" ni i muszę być mniej złośliwa, nie wiem, jakoś szybko zaczynam się irytować i w ogóle. A w ramach też upiększania i dbania o siebie, by oprócz rozwijania wnętrza, dbać też o zewnętrzną stronę, to w poniedziałek idę do kosmetyczki na peeling kawitacyjny i jakiś tam zabieg algami i manicue, a we wtorek do fryzjerki
No i muszę być bardziej oszczędna, bo nic nie robię tylko wybieram pieniądze z bankomatu albo coś fajnego w necie widzę np. jakąś okazję na gruponie przelew internetowy bach bach.
A co do ostatniej rzeczy, którą muszę zmienić, to muszę zapomnieć o swoim byłym chłopaku, już pół roku, a ja co... chyba bardziej go kocham niż kochałam... I żałuję że nie jesteśmy razem, chciałabym to jakoś naprawić, ale do tego tanga trzeba dwojga.

a co do seminariów. w tym roku czekają mnie takie z pracą licencjacką i też nie wiem jak to będzie, mam dwóch promotorów na oku

Sporo działasz, kobieto! Zazdroszczę. Wiem, że jest coś w tym posiadaniu wielu rzeczy na głowie, ale wiecie, jak to jest, ten 'najtrudniejszy pierwszy krok'

Z Twoim TŻ rzeczywiście długo Cię trzyma... Może kiedy trafisz w wir zajęć, nie będziesz miała czasu na wspomnienia i za dużo myślenia o nim... A kto wie, może i on zatęskni. Głowa do góry

[Marina89]

Czuję, że znalazłam moje bratnie dusze! Jeśli pozwolicie, to dołączę się do dyskusji.

Czasami myślę, że życie przecieka mi między palcami. Jestem młoda, przebojowa, a zamiast podbijać świat, wolę drzemać popołudniami i leniuchować ile się da.

Nie chcę zrzucać winy na tryb życia, który prowadzę, ale wydaje mi się, że ma to duży wpływ na to jaka obecnie jestem. Studiuję dwa kierunki i daję korepetycje z języka. Całe dnie spędzam na uczelni, albo na zajęciach z dzieciakami, więc gdy wieczorem wracam do domu nie mam siły i ochoty na nic innego, tylko położyć się na kanapie i odmóżdżyć. Zamiast wykorzystać wolne chwile na spotkania z znajomymi, ja wręcz unikam ludzi. Muszę przyznać, że bardzo lubiłam tą moją samotność.

Bardzo mi zależy na tym, by wiele osiągnąć, dlatego daję z siebie 100%. Jednak coś kosztem czegoś. Moja siostra i TŻ uważają, że stałam się robotem, który myśli tylko o karierze i który wyzbył się jakichkolwiek uczuć. Myślę, że mogą mieć trochę racji, jednak jest takie powiedzenie "chcesz coś osiągnąć, musisz zapie***lać".

Kolejny problem, to niesystematyczność. Wszystko odkładam na ostatnią chwilę, czy chodzi o naukę, czy o jakikolwiek inne obowiązki, przez co wielu rzeczy nie udaje mi się zrobić. A później pojawia się tylko żal do samej siebie. W obecnej chwili również powinnam uczyć się do poprawki, a buszuję po internecie, co pozwala mi zamknąć umysł na problemy i przez chwilę nie myśleć.

Za bardzo się wszystkim przejmuje. Mam wobec siebie z byt wysokie oczekiwania.

Chciałabym coś zmienić, bo zaczynam się powoli dusić.

[parva]

To i ja się przyłączę Może ten temat zmotywuje mnie trochę do zmiany siebie.

Tak w skrócie:
- nie narzekać
- nie obgadywać innych ludzi
- nie myśleć źle o innych ludziach
- nie przeklinać
- więcej się uśmiechać
- wziąć się ostro do nauki i zdać w trzecim i ostatnim terminie egzamin z farmakologii (dziś był drugi termin i to był kompletna porażka). 3 termin najprawdopodobniej pod koniec przyszłego tygodnia..
- w ogóle wziąć się do nauki
- nie marnować czasu

To chyba tyle na początek

edit:

Napisane przez Stromanthe

od pewnego czasu większość ludzi uważam krótko mówiąc za idiotów. Krytycyzm względem siebie zaczęłam niestety przenosić na innych, za bardzo starałam się szukać ideału zarówno w sobie, jak i w innych i wyszło jak wyszło.

O właśnie, mam ten sam problem. Muszę stać się bardziej wyrozumiała dla innych ludzi...

[regularkate]

Napisane przez parva

O właśnie, mam ten sam problem. Muszę stać się bardziej wyrozumiała dla innych ludzi...

Heheh, ja też należę do osób szybko oceniających ludzi Staram się z tym walczyć, ale nie raz okazywało się po jakimś czasie, że miałam dobre pierwsze wrażenie na temat delikwenta...

Z drugiej strony, zauważyłam ostatnimi czasy, że pozytywne myślenie i pozytywne zachowanie przyciąga dobre sytuacje. I odwrotnie - narzekanie i marudzenie często kończy się kolejnymi fiaskami... Dlatego staram się patrzeć radośnie na wszystko i liczę, że to powoli zmieni moje podejście, jak i rzeczy, które się dzieją w moim życiu

I jeszcze jedno w tej kwestii - szybko oceniam ludzi = szybko się na nich wkurzam (przeważnie) = usiłuję załatwiać z nimi sprawy z niezadowoloną miną i złym nastawieniem = nic nie osiągam. Uśmiech i przyjazne zachowanie chyba podwajają szansę na załatwienie jakiejś rzeczy zgodnie z naszym zamiarem, obojętnie o co chodzi

Witamy, dziewczyny

[parva]

Doszłam do takich samych wniosków Jak samemu jest się miłym i dużo się uśmiecha to i ludzie są dla nas milsi

Z tym, że tak właściwie to ja zawsze jestem miła, tylko w myślach już niekoniecznie Moje myśli są siedliskiem zua

[Marina89]

O takkk... ja też mam podobny problem, do Waszego dziewczyny.
Oceniam ludzi po tym, co robią w życiu, czy starają się inwestować w swoją przyszłość i przez to bardzo często (w mojej głowie) wychodzi na to, że są mało ambitni.
To chyba dlatego, że bardzo dużo wymagam od siebie i nie rozumiem, czemu innym nie zależy na samorealizacji.
To bardzo głupie myślenie, bo przecież każdy ma inne priorytety w życiu.

Czasem sama próbuję ich zmienić i podpowiadać, co powinni robić. Według mnie to tylko motywacja, a oni myślą, że ich krytykuję :P.

[parva]

Napisane przez Marina89

O takkk... ja też mam podobny problem, do Waszego dziewczyny.
Oceniam ludzi po tym, co robią w życiu, czy starają się inwestować w swoją przyszłość i przez to bardzo często (w mojej głowie) wychodzi na to, że są mało ambitni.
To chyba dlatego, że bardzo dużo wymagam od siebie i nie rozumiem, czemu innym nie zależy na samorealizacji.
To bardzo głupie myślenie, bo przecież każdy ma inne priorytety w życiu.

Czasem sama próbuję ich zmienić i podpowiadać, co powinni robić. Według mnie to tylko motywacja, a oni myślą, że ich krytykuję :P.

Czytając to miałam wrażenie, że pisałaś o mnie Mam identycznie..
I czuję się lepsza od ludzi, którzy mniejszą wagę przywiązują do wykształcenia i przyszłości, żyją z dnia na dzień, korzystają z życia, bawią się, podczas gdy ja siedzę z nosem w książkach

[Marina89]

Napisane przez parva

Czytając to miałam wrażenie, że pisałaś o mnie Mam identycznie..
I czuję się lepsza od ludzi, którzy mniejszą wagę przywiązują do wykształcenia i przyszłości, żyją z dnia na dzień, korzystają z życia, bawią się, podczas gdy ja siedzę z nosem w książkach

No właśnie!
I powiem Ci, że nie rozumiem takich ludzi. Szczególnie przez to, że czasy są takie niepewne i trzeba ostro pracować, żeby coś osiągnąć bez znajomości i łapówek.
A oni wybierają denne kierunki, bawią się przez całe studia.

Nie chcę wyjść na jakąś dewotkę, bo nią nie jestem. Też lubię imprezy, alkohol i dobrą zabawę, nie siedzę też całe dni w książkach- wszystko trzeba umieć wyważyć. Nie wychodzę z założenia, tak jak to inni robią, że studia są po to aby się wyszaleć. Uważam, że to czas, który należy maksymalnie wykorzystać na udoskonalanie siebie.
Takie wręcz obsesyjne myślenie o przyszłości pojawiło się, gdy zaczęłam drugi kierunek. Cały czas myślę, że jestem za mało atrakcyjna na rynku pracy. Nie chcę być za 5/10 lat szarakiem, który nie będzie mógł znaleźć pracy. Chcę być kobietą sukcesu! hehe

Wszystko inne idzie w odstawkę. No i to własnie jest mój problem .

[klaaa]

Też kiedyś bardzo krytycznie oceniałam ludzi, ale teraz nauczyłam się patrzeć na to trochę inaczej, dać sobie trochę czasu na wyrobienie sobie zdania o innej osobie, a i nie zapieram się, że jak już jakieś zdanie mam to go nigdy nie zmienię. Nie raz bardzo myliłam się co do drugiej osoby i nie chcę więcej tego błędu powtarzać.
Pamiętam, parę osób oceniłam jako mało ambitne, nieposiadające żadnych zainteresowań, jak ja się bardzo myliłam, z czasem okazało się, że jest wręcz przeciwnie.

[Elladorea]

Dziewczyny, takie ocenianie ludzi "nie dążą do kariery, więc są gorsi" jest przykre i kompletnie bez sensu. Każdy jest inny, ma inne priorytety, dla każdego samospełnienie oznacza coś innego. Nie ma sensu przenosić swojej ambicji i własnych dążeń na innych. Już nie wspominając o tym, że ci, którzy żyją z dnia na dzień, są często szczęśliwsi od "pracusiów"
Przypomina mi się cytat Terry'ego Pratchetta: "To zawsze zaskakujące, gdy uświadomimy sobie, że podczas gdy my przyglądamy się innym i myślimy o nich, mając się za mądrzejszych i rozumniejszych, oni też przyglądają się nam i myślą o nas"

U mnie dziś ładna pogoda. Byłam na spacerze w lesie a teraz czas na codzienną rutynę

[regularkate]

Napisane przez Elladorea

Dziewczyny, takie ocenianie ludzi "nie dążą do kariery, więc są gorsi" jest przykre i kompletnie bez sensu. Każdy jest inny, ma inne priorytety, dla każdego samospełnienie oznacza coś innego. Nie ma sensu przenosić swojej ambicji i własnych dążeń na innych. Już nie wspominając o tym, że ci, którzy żyją z dnia na dzień, są często szczęśliwsi od "pracusiów"
Przypomina mi się cytat Terry'ego Pratchetta: "To zawsze zaskakujące, gdy uświadomimy sobie, że podczas gdy my przyglądamy się innym i myślimy o nich, mając się za mądrzejszych i rozumniejszych, oni też przyglądają się nam i myślą o nas"

U mnie dziś ładna pogoda. Byłam na spacerze w lesie a teraz czas na codzienną rutynę

Ano, ja również od niedawna przestałam tak myśleć. Czasem, gdy kogoś spotykam i nie do końca rozumiem, dlaczego zachowuje się tak a tak, i kiedy mi się to nie podoba, rzeczywiście gdzieś tam w głębi umysłu rzucam na tę osobę różne niezbyt miłe osądy Ale staram się stosować na to taką, moim zdaniem - męską, taktykę - myślę sobie: 'co mnie to obchodzi'

Uważam, że człowiek powinien interesować się sobą i swoimi bliskimi, co na pierwszy rzut oka może zabrzmiało egoistycznie, ale niestety wiele razy w życiu przekonałam się, że pomaganie na prawo i lewo rzadko wraca do mnie... Dlatego najczęściej ignoruję osoby, które nic dla mnie nie znaczą, jak i ich (często bezmyślne) zachowanie. Oczywiście, mówię tu o drobnych sprawach, a nie o pomocy, która ze względu na okoliczności jest ode mnie wymagana.

[Patri]

O! Wątek podobny do naszego I tylko kilka dni starszy! Gdybym go wtedy znalazła pewnie nie założyłabym swojego, ale nie żałuję, że powstał.
Pozdrawiam dziewczyny!!!!!!

[parva]

Napisane przez Elladorea

Dziewczyny, takie ocenianie ludzi "nie dążą do kariery, więc są gorsi" jest przykre i kompletnie bez sensu.

Zdaję sobie z tego sprawę, m.in. dlatego zaczęłam udzielać się w tym temacie Jeszcze parę lat temu taka nie byłam Muszę zacząć pracować nad sobą, żeby nie stać się za kilka czy kilkanaście lat kobietą krytykującą wszystko i wszystkich dookoła

[Honey7]

Ale mnie dawno tutaj nie było Za to staram się regularnie uczęszczać na blogu, jednak na wizaż coraz mniej czasu ze względu na to, że postawiłam sobie limit czasowy na komputer

parva takie krytykujące zrzędliwe osoby to są takie, które innym po prostu zazdroszczą, że coś osiągnęli ciężkim wysiłkiem. Znam parę takich osób choćby nawet z pracy i jest to delikatnie mówiąc denerwujące, że mówią wszystko byleby tylko zdołować innych.

Patri również pozdrawiam, gdyby to było wcześniej zauważone to może by się dało połączyć wątki

Elladorea szkoda, że u mnie nie ma lasków, bo sama bym chętnie zanurzyła się w zapachu sosen, śpiewu ptaków, chłodu wilgoci i nieprzedostającego się słońca przez drzewa i choinki

A u mnie plany na ten tydzień są następujące:
*powtórzyć wszystkie czasy z angielskiego
*oczywiście praca i praca ;/ (nieszczęsna druga zmiana, która zabiera mi praktycznie cały dzień)
*starać się regularnie pisać na blogu
*przeczytać 200 stron książki
*pozbyć się dwóch/trzech niepotrzebnych książek (nie koniecznie sprzedać )
*rozejrzeć się za nowymi adidasami.
* INAUGURACJA ! rok akademicki czas zacząć.

Miłej niedzieli wam kobitki życzę ;*

[Rarita]

Czyżby wątek znowu umierał? Na czwartą stronę spadłyśmy!

Jakoś mi się dni ciągną ostatnio, a dziś jeszcze ten deszcz utwierdził mnie w tym, że nienawidzę poniedziałków. No ale przynajmniej rozpoczęłam naukę włoskiego na SuperMemo (promocja na grouponie, 3 poziomy kursu za 49zł - a od soboty rozpoczynam również intensywny kurs stacjonarny [szczegóły na blogu]), co podniosło mnie na duchu i naładowało pozytywną energią, jednak niestety, już mi się podstawy mieszają z francuskim i chyba nie dam rady pociągnąć dwóch języków od podstaw podczas gdy jeszcze uczę się dwóch innych, na bardziej zaawansowanym poziomie - sytuacja do rozwiązania, ale póki co udaję, że nie ma problemu, bo jeśli jednak z któregoś zrezygnuję to z pewnością przypłacę to spadkiem motywacji, brakiem chęci do życia lub nawet głęboką depresją
Matko, jakie ja złożone zdania tworzę, to chyba przez tą późną porę
a jak wam się zaczął tydzień?

[Aninek]

Tydzień zaczął mi się dziwnie-mam nieciekawą atm. w pracy,moje błędy są wyolbrzymiane i wypominane miliard razy,błędy innej osoby obracane w żart to mnie zdenerwowało i sprawiło jednocześnie,że mam lekkiego stresa jak pomyślę o tej pracy...choć z drugiej str.wczoraj usłyszałam,że dostanę premię,czyli aż tak źle nie jest.Dziwnie i tyle

[wampir]

Witajcie

Bardzo chciałabym dołączyć do Waszego grona
Od jakiegoś czasu próbuję coś zrobić ze swoim życiem: chciałabym wprowadzić do niego minimalizm, zacząć uczyć się angielskiego na poziomie zaawansowanym, uczyć się samodzielnie biologii, ale ciągle brakuje mi motywacji...

[regularkate]

Napisane przez wampir

Witajcie

Bardzo chciałabym dołączyć do Waszego grona
Od jakiegoś czasu próbuję coś zrobić ze swoim życiem: chciałabym wprowadzić do niego minimalizm, zacząć uczyć się angielskiego na poziomie zaawansowanym, uczyć się samodzielnie biologii, ale ciągle brakuje mi motywacji...

Witamy Gorąco zapraszamy do wzajemnego motywowania się

Mnie również dobija ta pogoda. Mam chyba z osiemdziesiąt rzeczy do zrobienia, ale jak patrzę za okno, to przychodzi mi do głowy tylko: jutro... A najgorsze, że 'jutro' wcale nie musi okazać się dogodnym terminem, jako że pewnie jutro powiem to samo... Chyba powinnam od kogoś dostać za zachętę

Ogólnie opiekuję się moją mamą, która w niewytłumaczalny sposób dostała zapalenia oskrzeli i też zbyt dużo czasu na różne głupotki czy też 'mądrotki' nie mam

Cóż:
- oddać laptop do naprawy
- zakupy zapasów/artykułów potrzebnych do akademika (w przyszłym tyg nie będzie na to czasu)
- zaległe (!) sprzątanie (mąci mi spokój od dobrego tygodnia, ale wciąż - jutro... )
- wizyta w skarbówce (same przyjemności )

Wyjeżdżam w przyszły pon na krótkie wczasy z TŻ i znajomymi z roku, do Zakopanego, i sama myśl o tym mnie tak rozleniwia, że szok...

Ale Wam życzę dużo powera

[Eweczka173]

Dziś będzie skromnie, bo o 16 kończę praktyki, na 17 do fryzjera
Także będą powtórki na e-tutorze i dodam sobie też jakieś nowe słówka :P

nie mogę się już doczekać planu zajęć - mam nadzieję że jakoś mi się te zajęcia nie będą pokrywały na jednym i drugim kierunku.
W tamtym roku widziałam na planie było tak, że jak jedne zajęcia się konczyly na jednym, zaczynały na drugim i nic się nie pokrywało. z moim szczęściem w tym roku tak już nie będzie.

Swoją drogą jestem zadowolona z wizyty u kosmetyczki wczoraj, tyle się naczytałam że jak jakaś usługa kosmetyczna z grupona, to czasem robią to na odwal, a u mnie się pani bardzo starała
Choć ja to pierwszy raz w sumie byłam u kosmetyczki, no i mi się spodobało, bo już jakby widać, że mam buzię taką ładniejszą, że znalazłam następną taką okazję
Mam teraz chwilkę, uciekam więc do powtórek, a nóż uda mi się dziś zrobić więcej.
Nie wiem, jakoś pozytywnie strasznie dziś się czuję, czuję, że mogę góry przenosić

I Wam również życzę dużo motywacji i siły do działania

[klaaa]

A ja od miesiąca odkładam porządne sprzątanie i już miałam zacząć od poniedziałku, a tu znowu nie wyszło, wczoraj miałam cały dzień gościa (więc nie zrobiłam kompletnie nic), a dziś nie za dobrze się czuję, a sprzątanie wiąże się ze spędzeniem kilku godzin w chłodnym pomieszczeniu, więc znowu odkładam to na kiedy indziej .
Ale już się biorę za jakąś robotę, bo tak nie może być

[Soline]

Dziewczyny, przyłączam się.

Widziałam ten wątek już kilka tygodni temu i od tego czasu chodzi mi po głowie. Chciałabym, żeby tym razem mi się udało, żeby te wszystkie plany, obietnice, projekty nie kończyły się na pomyśle, ale były zrealizowane od początku do końca. Chciałabym wyrzucić z siebie słomiany zapał, zniechęcenie i lenistwo, a zastąpić je pracowitością, wiarą w siebie, a co za tym idzie - szczęściem i spełnieniem. Tyle razy już obiecywałam sobie "tym razem zrobię coś✂z sobą", "dziś wykorzystam dzień", "zacznę✂pisać pamiętnik - może mnie zmotywuje" - i co? Jest godzina 12, 16, 21 - a ja chodzę po domu ze smutną miną, przełączam kanały w telewizji, biorę z półki książkę✂i za chwilę ją odkładam. Dlaczego nie potrafię✂się zmobilizować? Dziś kolejny taki dzień - na dworze jest ponuro, a ja jedyne co potrafię✂to przeglądać internet lub snuć się✂z kąta w kąt w poszukiwaniu sama nie wiem czego. Inspiracji? Hasła "obudź się✂i po prostu to zrób!"? Nigdzie tego nie znajdę poza własnym sercem i głową. Choć bez działania i tak nic z tego nie będzie.
I tak mijają tygodnie, miesiące, lata.. Patrząc wstecz - co ja osiągnęłam w życiu? Nic. No może jakieś drobne rzeczy, ale ja, w moim sercu, czuję się bezwartościowa. Potrafię✂wiele, ale tylko po trochu, a chciałabym znaczyć coś w jednej dziedzinie. Kupuję różne sprzęty, kursy, pomoce, nierzadko drogie, na które długo oszczędzam, bo wydaje mi się, że to mnie zmotywuje. I co? I nic. Nie wiem ile już pieniędzy utopiłam w ten sposób, co gorsze - nie tylko swoich, ale i rodziców. Jestem na trzecim roku studiów, cudowne miasto, wiodąca uczelnia, mam możliwości, mam czas, a patrząc w lustro widzę pustkę. "Nikt z zapaleniem na bycie kimś." Tak mogłabym siebie opisać. Szkoda, że to zapalenie jest maleńką iskierką, która chwieje się przy byle podmuchu. I boję się, że znów tak będzie, że skończy się na jednej wiadomości, może dwóch i dalej będzie jak wcześniej. Chcę to zmienić, a jednocześnie z góry zakładam niepowodzenie - jaki to ma sens?
Jest tyle planów, a czasu coraz mniej. Mam 10 miesięcy na realizację pewnego projektu, na którym bardzo mi zależy. Tak bardzo, że.. nie potrafię✂wziąć się✂w garść i zacząć działać.
Mam łzy w oczach, gdy to piszę, a w gardle jeden wielki ścisk. Nie wiem czy dlatego, że tak bardzo chciałabym zrobić✂coś ze swoim życiem, a jednocześnie twierdzę, że nie potrafię, czy po prostu z tego wylania nagromadzonego żalu...

Wiem, że tak naprawdę✂wszystko zależy ode mnie, ale Was także proszę o pomoc. Skoro samej jest mi ciężko, to spróbuję z Wami. W końcu w grupie raźniej - można się✂pożalić, pochwalić, poczuć nad sobą kontrolę.

Mój plan?
Stop zniechęceniu, narzekaniom i wymówkom.
Zamiast tego otwieram się na ciężką pracę, systematyczność, przełamywanie i pokonywanie trudnych chwil oraz osiąganie - mniejszych bądź większych - celów.
Nauka języków, fotografia, zdobywanie doświadczenia, pogłębianie ważnych dla mnie spraw, korzystanie z możliwości, jakie daje mi życie.
Nikt nie mówi, że będzie łatwo, ale dam sobie radę. W końcu nie jestem sama

[Eweczka173]

Napisane przez Soline

Dziewczyny, przyłączam się.

Widziałam ten wątek już kilka tygodni temu i od tego czasu chodzi mi po głowie. Chciałabym, żeby tym razem mi się udało, żeby te wszystkie plany, obietnice, projekty nie kończyły się na pomyśle, ale były zrealizowane od początku do końca. Chciałabym wyrzucić z siebie słomiany zapał, zniechęcenie i lenistwo, a zastąpić je pracowitością, wiarą w siebie, a co za tym idzie - szczęściem i spełnieniem. Tyle razy już obiecywałam sobie "tym razem zrobię coś✂z sobą", "dziś wykorzystam dzień", "zacznę✂pisać pamiętnik - może mnie zmotywuje" - i co? Jest godzina 12, 16, 21 - a ja chodzę po domu ze smutną miną, przełączam kanały w telewizji, biorę z półki książkę✂i za chwilę ją odkładam. Dlaczego nie potrafię✂się zmobilizować? Dziś kolejny taki dzień - na dworze jest ponuro, a ja jedyne co potrafię✂to przeglądać internet lub snuć się✂z kąta w kąt w poszukiwaniu sama nie wiem czego. Inspiracji? Hasła "obudź się✂i po prostu to zrób!"? Nigdzie tego nie znajdę poza własnym sercem i głową. Choć bez działania i tak nic z tego nie będzie.
I tak mijają tygodnie, miesiące, lata.. Patrząc wstecz - co ja osiągnęłam w życiu? Nic. No może jakieś drobne rzeczy, ale ja, w moim sercu, czuję się bezwartościowa. Potrafię✂wiele, ale tylko po trochu, a chciałabym znaczyć coś w jednej dziedzinie. Kupuję różne sprzęty, kursy, pomoce, nierzadko drogie, na które długo oszczędzam, bo wydaje mi się, że to mnie zmotywuje. I co? I nic. Nie wiem ile już pieniędzy utopiłam w ten sposób, co gorsze - nie tylko swoich, ale i rodziców. Jestem na trzecim roku studiów, cudowne miasto, wiodąca uczelnia, mam możliwości, mam czas, a patrząc w lustro widzę pustkę. "Nikt z zapaleniem na bycie kimś." Tak mogłabym siebie opisać. Szkoda, że to zapalenie jest maleńką iskierką, która chwieje się przy byle podmuchu. I boję się, że znów tak będzie, że skończy się na jednej wiadomości, może dwóch i dalej będzie jak wcześniej. Chcę to zmienić, a jednocześnie z góry zakładam niepowodzenie - jaki to ma sens?
Jest tyle planów, a czasu coraz mniej. Mam 10 miesięcy na realizację pewnego projektu, na którym bardzo mi zależy. Tak bardzo, że.. nie potrafię✂wziąć się✂w garść i zacząć działać.
Mam łzy w oczach, gdy to piszę, a w gardle jeden wielki ścisk. Nie wiem czy dlatego, że tak bardzo chciałabym zrobić✂coś ze swoim życiem, a jednocześnie twierdzę, że nie potrafię, czy po prostu z tego wylania nagromadzonego żalu...

Wiem, że tak naprawdę✂wszystko zależy ode mnie, ale Was także proszę o pomoc. Skoro samej jest mi ciężko, to spróbuję z Wami. W końcu w grupie raźniej - można się✂pożalić, pochwalić, poczuć nad sobą kontrolę.

Mój plan?
Stop zniechęceniu, narzekaniom i wymówkom.
Zamiast tego otwieram się na ciężką pracę, systematyczność, przełamywanie i pokonywanie trudnych chwil oraz osiąganie - mniejszych bądź większych - celów.
Nauka języków, fotografia, zdobywanie doświadczenia, pogłębianie ważnych dla mnie spraw, korzystanie z możliwości, jakie daje mi życie.
Nikt nie mówi, że będzie łatwo, ale dam sobie radę. W końcu nie jestem sama

Pewnie, że dasz radę powodzenia, trzymam kciuki za realizację planów i marzeń

[natalia_wo]

Przyłączę się i ja, jeśli mogę

Jestem optymistką. Jednak zauważyłam, że z biegiem czasu bardzo się zmieniłam. Nie podoba mi się to. Kiedyś byłam bardzo wygadana, pewna siebie, zawsze patrzyłam się ludziom w oczy, nie bałam się zaczepiać nieznajomych. Dziś w sumie czuję się pewnie tylko wśród moich przyjaciół. Nie lubię zwracać na siebie uwagę (kiedyś bardzo to lubiłam), nie czuję się do końca ładna (kiedyś ciągle czułam się piękna)> Marzę by wrócić do mojego poprzedniego stanu, przecież ta osoba wciąż musi we mnie być.

Dodatkowo, dokładnie wiem co chcę w życiu robić, wiem, że się nadaję i..i tyle. Nic z tym nie robię (chociaż sama przed sobą udaję, że robię wysyłając jedno CV na pół roku). Brak mi motywacji do spełnienia moich marzeń.

---------- Dopisano o 14:47 ---------- Poprzedni post napisano o 14:44 ----------

Napisane przez Eweczka173

Dziś będzie skromnie, bo o 16 kończę praktyki, na 17 do fryzjera
Także będą powtórki na e-tutorze i dodam sobie też jakieś nowe słówka :P

nie mogę się już doczekać planu zajęć - mam nadzieję że jakoś mi się te zajęcia nie będą pokrywały na jednym i drugim kierunku.
W tamtym roku widziałam na planie było tak, że jak jedne zajęcia się konczyly na jednym, zaczynały na drugim i nic się nie pokrywało. z moim szczęściem w tym roku tak już nie będzie.

Swoją drogą jestem zadowolona z wizyty u kosmetyczki wczoraj, tyle się naczytałam że jak jakaś usługa kosmetyczna z grupona, to czasem robią to na odwal, a u mnie się pani bardzo starała
Choć ja to pierwszy raz w sumie byłam u kosmetyczki, no i mi się spodobało, bo już jakby widać, że mam buzię taką ładniejszą, że znalazłam następną taką okazję
Mam teraz chwilkę, uciekam więc do powtórek, a nóż uda mi się dziś zrobić więcej.
Nie wiem, jakoś pozytywnie strasznie dziś się czuję, czuję, że mogę góry przenosić

I Wam również życzę dużo motywacji i siły do działania

Bardzo się cieszę z Twojego nastroju i chciałabym byś mnie nim zaraziła