Co sądzicie o świadomym spłodzeniu dziecka w wieku około 50 lat?

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

Napisane przez Cudawianki_

Nie zgadzam się. Jeśli czujesz potrzebę bycia rodzicem ( a jest ona bilogiczna i naturalna), to logiczne jest ją zaspokoić, żeby mieć szanse naszczęśliwe życie. Jeśli tą potrzebę się ma, nie można jej wyłączyć, bo się wykalkulowało, że lepiej bedzie nie mieć jednak dzieci, bo klimat, albo pieniądze.

Może się co najwyżej powstrzymać od bycia tym rodzicem z różnych powodów, ale skazywanie się na życie niespełnione (podkreślam, dla osób, które te dzieci by chciały mieć) jest po prostu nierozsądne.

Dlatego ludzie się coraz częściej decyduja na odłożenie realizacji tej potrzeby do czasu ogarnięcia życiowego i stąd mamy coraz więcej późnych ciaż.

mieszasz dwie różne rzeczy. spełnianie potrzeby biologicznej z rozsądku to jakiś pokręcony oksymoron.

potrzeby biologiczne mają wszystkie stworzenia i robią rzeczy z instynktu, a nie z przemyślanej logicznej decyzji. rozmnaża się chyba wszystko co żyje, a tylko człowiek posiada umiejętność abstrakcyjnego myślenia i zdolność do podejmowania decyzji sprzecznych z biologicznymi potrzebami.

przemyślaną logiczną decyzją byłoby nie posiadanie dzieci mimo odczuwania potrzeby. np. z powodu obciążenia dziedziczną chorobą.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

[1=0fb2986dc06479a38c396fe 4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a 18ec99;89614935]mieszasz dwie różne rzeczy. spełnianie potrzeby biologicznej z rozsądku to jakiś pokręcony oksymoron.

potrzeby biologiczne mają wszystkie stworzenia i robią rzeczy z instynktu, a nie z przemyślanej logicznej decyzji. rozmnaża się chyba wszystko co żyje, a tylko człowiek posiada umiejętność abstrakcyjnego myślenia i zdolność do podejmowania decyzji sprzecznych z biologicznymi potrzebami.

przemyślaną logiczną decyzją byłoby nie posiadanie dzieci mimo odczuwania potrzeby. np. z powodu obciążenia dziedziczną chorobą.[/QUOTE]
Da się wadę genetyczna obejść i urodzić dziecko. Można przejść IV z obcym jajeczkiem/plemnikiem/zarodkiem.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89614998]Treść usunięta[/QUOTE]
W takim przypadku jak opisujesz testuje się zarodek czy nie jest nosicielem choroby..... technika poszła do przodu, pytanie czy wystarczy pieniędzy.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;89615053]Treść usunięta[/QUOTE]

Ok.

[Cudawianki_]

[1=0fb2986dc06479a38c396fe 4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a 18ec99;89614935]mieszasz dwie różne rzeczy. spełnianie potrzeby biologicznej z rozsądku to jakiś pokręcony oksymoron.

potrzeby biologiczne mają wszystkie stworzenia i robią rzeczy z instynktu, a nie z przemyślanej logicznej decyzji. rozmnaża się chyba wszystko co żyje, a tylko człowiek posiada umiejętność abstrakcyjnego myślenia i zdolność do podejmowania decyzji sprzecznych z biologicznymi potrzebami.

przemyślaną logiczną decyzją byłoby nie posiadanie dzieci mimo odczuwania potrzeby. np. z powodu obciążenia dziedziczną chorobą.[/QUOTE]

Obciążenie genetyczną chorobą to inna rozmowa. W dzisiejszym świecie, przy rozwoju medycyny da się to spokojnie obejść: można zrobić invitro z selekcjonowanych i przebadnych zarodków, można skorzystać ze spermy i/lub jajeczek dawcy/dawczyni. Oczywiście zależy jakie kto ma na to poglądy. Ja mam dość liberalne w tej kwestii, dlatego teksty w stylu: po 30-40 jest większa szansa na wady genetyczne płodu. No jest. Dlatego są badania prenetarne, w normalnym kraju następuje terminacja ciąży na życzenie kobiety i można się starać o kolejną. Tylko u nas to jest granie w rosyjską ruletkę

I ja się wciąż zgadzam, że decyzja o posiadaniu/nie posiadaniu dziecka jest dla ludzi decyzją emocjonalną. Tu gdzie się różnimy to kwestia tego, czy rezygnacja z posiadania potomstwa, bo z "kalkulatora" wyjdzie, że lepiej go nie mieć, kiedy się silną potrzebę posiadania dziecka jest decyzją racjonalną. W moim poczuciu nie, bo ta "kalkulacja" nie bierze pod uwagę kosztów tej rezygnacji: frustracji, niespełnienia, tęsknoty za czymś utraconym, wszystkich ukłóć, kiedy się dowiadujesz, że koleżanka jest w ciąży, albo kedy mijasz na ulicy kobietę z wózkiem. Tak, to są emocje. Ale nie da się ich wyłączyć, człowiek je ma.

Dla mnie rezygnowanie z dzieci, kiedy się je chce mieć, jest tak samo nie logiczne jak sprawianie sobie ich, kiedy się ich nie chce, tylko dlatego, że wykalkulowaliśy, że szklanka wody na starość, albo odpis podatku.

W kwesti posiadania dzieci czy się je chce, czy się ich nie chce jest najważniszym czynnikiem w podejmowaniu dezycji. Rozumiem, że można się z tym nie zgadzać i rozumiem Twoje stanowisko - po prostu mam inne

[PumpkinEyes]

Tyle że kierowanie się zaspokojeniem własnych potrzeb i własnymi emocjami, nie biorąc pod uwagę konsekwencji dla osób trzecich (albo je świadomie ignorując, bo ważniejsze jest, że 'ja chcę'), rzadko kiedy można nazwać rozsądnym, a co dopiero racjonalnym.

Jak dla mnie taka postawa jest słaba, zwłaszcza w kontekście rodzicielstwa, bo takie osoby i potem często kierują się swoimi potrzebami i oczekiwaniami, a nie dziecka.

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

Napisane przez Cudawianki_

Obciążenie genetyczną chorobą to inna rozmowa. W dzisiejszym świecie, przy rozwoju medycyny da się to spokojnie obejść: można zrobić invitro z selekcjonowanych i przebadnych zarodków, można skorzystać ze spermy i/lub jajeczek dawcy/dawczyni. Oczywiście zależy jakie kto ma na to poglądy. Ja mam dość liberalne w tej kwestii, dlatego teksty w stylu: po 30-40 jest większa szansa na wady genetyczne płodu. No jest. Dlatego są badania prenetarne, w normalnym kraju następuje terminacja ciąży na życzenie kobiety i można się starać o kolejną. Tylko u nas to jest granie w rosyjską ruletkę

I ja się wciąż zgadzam, że decyzja o posiadaniu/nie posiadaniu dziecka jest dla ludzi decyzją emocjonalną. Tu gdzie się różnimy to kwestia tego, czy rezygnacja z posiadania potomstwa, bo z "kalkulatora" wyjdzie, że lepiej go nie mieć, kiedy się silną potrzebę posiadania dziecka jest decyzją racjonalną. W moim poczuciu nie, bo ta "kalkulacja" nie bierze pod uwagę kosztów tej rezygnacji: frustracji, niespełnienia, tęsknoty za czymś utraconym, wszystkich ukłóć, kiedy się dowiadujesz, że koleżanka jest w ciąży, albo kedy mijasz na ulicy kobietę z wózkiem. Tak, to są emocje. Ale nie da się ich wyłączyć, człowiek je ma.

Dla mnie rezygnowanie z dzieci, kiedy się je chce mieć, jest tak samo nie logiczne jak sprawianie sobie ich, kiedy się ich nie chce, tylko dlatego, że wykalkulowaliśy, że szklanka wody na starość, albo odpis podatku.

W kwesti posiadania dzieci czy się je chce, czy się ich nie chce jest najważniszym czynnikiem w podejmowaniu dezycji. Rozumiem, że można się z tym nie zgadzać i rozumiem Twoje stanowisko - po prostu mam inne

jesli ktos idzie po trupach do celu i nic sie nie liczy poza spelnianiem wlasnej potrzeby, to juz wchodzimy na tereny egoizmu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[cava]

Napisane przez Cudawianki_

Dla mnie rezygnowanie z dzieci, kiedy się je chce mieć, jest tak samo nie logiczne jak sprawianie sobie ich, kiedy się ich nie chce, tylko dlatego, że wykalkulowaliśy, że szklanka wody na starość, albo odpis podatku.

No nie.
Np jeśli prowadzę tryb życia powodujący ze w domu głownie tylko śpię, nie ma mnie w nim po kilkanaście godzin na dobę + może do tego często wyjeżdżam, to nie biorę psa/kota/czegoś.
Bo nawet jeśli bardzo bym chciała zwierzaka, to myślę o jego dobrostanie, że będzie wiecznie siedział w domu sam, lejąc pod siebie po podłogach, jedzące z podajnika i dziczejąc w samotności.


Przede wszystkim człowiek ma od tego rozum, rozsądek i wyobraźnię, żeby mierzyć siły na zamiary.

[Cudawianki_]

[1=0fb2986dc06479a38c396fe 4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a 18ec99;89615466]jesli ktos idzie po trupach do celu i nic sie nie liczy poza spelnianiem wlasnej potrzeby, to juz wchodzimy na tereny egoizmu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Po jakich trupach? Człowiek chce dziecko, więc się na nie decyduje. Ja nie zakładam, że te dziecko będzie krzywdził, albo się nie będzie nim zajmował, tylko dlatego, że ma około 50 (a przypominam, że tego rozmowa dotyczy). I tak, powołanie dziecka na świat jest decyzja egoistyczną. Zawsze. Nie znaczy to, że to dziecko nie będzie kochane, zadbane i szczęśliwe.

Napisane przez cava

No nie.
Np jeśli prowadzę tryb życia powodujący ze w domu głownie tylko śpię, nie ma mnie w nim po kilkanaście godzin na dobę + może do tego często wyjeżdżam, to nie biorę psa/kota/czegoś.
Bo nawet jeśli bardzo bym chciała zwierzaka, to myślę o jego dobrostanie, że będzie wiecznie siedział w domu sam, lejąc pod siebie po podłogach, jedzące z podajnika i dziczejąc w samotności.


Przede wszystkim człowiek ma od tego rozum, rozsądek i wyobraźnię, żeby mierzyć siły na zamiary.

No albo nie bierzesz, albo bierzesz i zmieniasz styl życia. Nie rozmawiamy o zaniedbywaniu dziecka, tylko o jego posiadaniu/nie posiadaniu. Jeśli ktoś się na dziecko decyduje, to znaczy, że czuje się na to na siłach. Czy ma racje, czy nie, to inna sprawa. Przeliczyć się może i 45-50 latka i 20 latka bez środków i zaplecza, która będzie zaiwaniać na 2 etatach i to dziecko się będzie bujać po innych ludziach.

Nie wiem gdzie jest ten graniczny wiek, gdzie człowiek na stówe już fizycznie nie da rady. Myślę, że każdy musi sobie sam ocenić. Dotyczy to i kobiet i mężczyzn, mimo, że oni tak szybko płodności nie tracą. Sama myślę, że 50 bym nie podołała. Ale rozumiem perspektywę kobiet, które wybierają inaczej.

[Limonka2738]

Napisane przez Cudawianki_

Tu gdzie się różnimy to kwestia tego, czy rezygnacja z posiadania potomstwa, bo z "kalkulatora" wyjdzie, że lepiej go nie mieć, kiedy się silną potrzebę posiadania dziecka jest decyzją racjonalną. W moim poczuciu nie, bo ta "kalkulacja" nie bierze pod uwagę kosztów tej rezygnacji: frustracji, niespełnienia, tęsknoty za czymś utraconym, wszystkich ukłóć, kiedy się dowiadujesz, że koleżanka jest w ciąży, albo kedy mijasz na ulicy kobietę z wózkiem. Tak, to są emocje. Ale nie da się ich wyłączyć, człowiek je ma.

Uwielbiam koty. Straszliwie bym chciała jednego mieć.

Czasem wychodzę z domu na 2/3 dni, czasem nie ma mnie parę godzin, a są tygodnie, że tylko tam śpię.

Ale mój tryb życia się nie nadaje i nie biorę uroczego kociaka, żeby sam siedział w domu, bo ja chcę.

A co dopiero sobie robić dziecko bez warunków ze względu na chciejstwo.

[Monika828282]

Napisane przez Limonka2738

Uwielbiam koty. Straszliwie bym chciała jednego mieć.

Czasem wychodzę z domu na 2/3 dni, czasem nie ma mnie parę godzin, a są tygodnie, że tylko tam śpię.

Ale mój tryb życia się nie nadaje i nie biorę uroczego kociaka, żeby sam siedział w domu, bo ja chcę.

A co dopiero sobie robić dziecko bez warunków ze względu na chciejstwo.

Kto powiedział, że bez warunków? Mowa w wątku jest o zostaniu rodzicem w wieku 45-50 lat, nie było żadnej mowy o braku warunków (chyba, że ten późny wiek z automatu jest uważany za brak warunków). To osoby przeciwne tak późnemu rodzicielstwu/macierzyństwu starają się za wszelką cenę znaleźć sto powodów przeciw. Jeśli się zdecyduję na dziecko w takim wieku (45-50) to znaczy, że będę go bardzo chciała i będzie mnie na nie stać finansowo i zdrowotnie (a raczej mnie i partnera, bo na samotne macierzyństwo w takim wieku bym się nie zdecydowała). Będziemy oboje gotowi dać temu dziecku wszystko co najlepsze do rozwoju i nie zamierzam się na wyrost martwić arguementami z wizażu, że możemy umrzeć w wieku 75 lat i dziecko będzie miało wtedy dopiero 25-30 lat i(że to za wcześnie na śmierć rodziców). Albo że dziecko będzie obciążone opieką nad nami, albo, że będzie się wstydziło w szkole starych rodziców. Może kogoś takie wydumane argumenty skutecznie zniechęcą do zabierania się za późne rodzicielstwo, mnie one nie przekonują. No nic, może egoistka ze mnie.

[Limonka2738]

Napisane przez Monika828282

Kto powiedział, że bez warunków? Mowa w wątku jest o zostaniu rodzicem w wieku 45-50 lat, nie było żadnej mowy o braku warunków (chyba, że ten późny wiek z automatu jest uważany za brak warunków).

Dokładnie tak. My nie staramy się znaleźć argumentów, tylko one po prostu są i ciężko je ignorować.

Powołanie osobyu trzeciej na ten świat to jest wielka odpowiedzialność. I czasem, niestety, nawet jak się bardzo chce, to się nie powinno.

Przykro mi, ja też wielu rzeczy w życiu chciałam i musiałam się pogodzić z ich brakiem. Tak, czasem płakałam po nocach, ale z różnych powodów było to dla mnie nieosiągalne i tyle.

Robienie sobie dziecka w okolicach 50 to jest myślenie tylko o sobie i taka jest prawda. Przykro mi, jeżeli jakaś kobieta pragnęła być matką, ale nie spotkała odpowiedniego partnera, miała problemy z zajściem w ciążę itd. Ja szczerze życzę wszystkim, żeby mieli warunki na tyle dzieci, ile sobie zamarzą.

Ale życie to nie jest bajka i niestety czasem trzeba zejść na ziemię i patrzeć dalej niż czubek własnego nosa.

Bo w życiu nikomu człowiek nic nie jest winny. Rodzicom, rodzeńśtwu, rodzinie, przyjaciołom, partnerom (no chyba że im coś obieca). Ale własnemu dziecku jest winny opiekę, troskę i bycie rodzicem, a nie bycie ciężarem i zmartwieniem zanim ono dorośnie.

Tak, tyczy się to również osób, które chorują i wiedzą dobrze, że zostało im średnio 10 lat życia w zdrowiu.

Po prostu dzieci się robi wtedy, jeśli statystycznie rzecz ujmując przez najbliższe 20/25 lat będziesz jeszcze w stanie być dla nich oparciem. Osoba w wieku 50 lat zwyczajnie się nie kwalifikuje.

[Malihini]

Wyjątkowo zgadzam się z Limonką. Jestem przerażona poziomem egoizmu jaki reprezentują niektóre osoby w tym wątku. "Ja bardzo chcę" jako jedyny argument

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez Malihini

Wyjątkowo zgadzam się z Limonką. Jestem przerażona poziomem egoizmu jaki reprezentują niektóre osoby w tym wątku. "Ja bardzo chcę" jako jedyny argument

Decyzja o prokreacji zawsze jest egoistyczna. Niezależnie od wieku rodziców.

[olabambola]

Napisane przez Limonka2738

Uwielbiam koty. Straszliwie bym chciała jednego mieć.

Czasem wychodzę z domu na 2/3 dni, czasem nie ma mnie parę godzin, a są tygodnie, że tylko tam śpię.

Ale mój tryb życia się nie nadaje i nie biorę uroczego kociaka, żeby sam siedział w domu, bo ja chcę.

A co dopiero sobie robić dziecko bez warunków ze względu na chciejstwo.

ja mam wrażenie, że niektórzy mocniej zastanawiają się nad przygarnięciem zwierza niż dziecka. Zrobić sobie dziecko yolo, a przy kocie czy psie to już zaawansowane kalkulacje.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez olabambola

ja mam wrażenie, że niektórzy mocniej zastanawiają się nad przygarnięciem zwierza niż dziecka. Zrobić sobie dziecko yolo, a przy kocie czy psie to już zaawansowane kalkulacje.

Kto takie cuda napisal? Zacytuj.

[olabambola]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89616171]Kto takie cuda napisal? Zacytuj.[/QUOTE]
ale co mam zacytować? Dokładne słowa swoich znajomych?

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez olabambola

ale co mam zacytować? Dokładne słowa swoich znajomych?

Zrozumiałam że odnosisz się do tego co napisano w tym wątku.

[olabambola]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89616177]Zrozumiałam że odnosisz się do tego co napisano w tym wątku.[/QUOTE]
w mojej wypowiedzi nie było nic, co by na to wskazywało.

[0fb2986dc06479a38c396fe4ec3c7ea3bc36c306_6584d2a18ec99]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89616153]Decyzja o prokreacji zawsze jest egoistyczna. Niezależnie od wieku rodziców.[/QUOTE]nie zgadzam sie. spełnianie swoich potrzeb czy zachcianek nie jest z automatu egoizem.
można patrzeć zarówno na swoje potrzeby jak i potrzeby innych, nie trzeba być skrajnym altruistą żeby nie być egoistą.

natomiast decydowanie sie na dziecko wiedząc, że jest podwyższona szansa, że np. urodzi się chore, rodzic nie dożyje jego dorosłości, nie będzie się miało wystarczająco pieniędzy na jego utrzymanie, itp itd, to zakrawa o egoizm. bo ważniejsze jest spełnienie potrzeby rodzica od spełniania potrzeb dziecka.

jasne, że niczego nie można gwarantować bez względu na wiek, ale dlatego cały czas piszę o podwyższonym ryzyku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez olabambola

w mojej wypowiedzi nie było nic, co by na to wskazywało.

Wypowiedziałaś się w wątku, zacytowałaś Limonke.
Nic nie wskazywało że niektórzy o których piszesz to Twoi znajomi a nie osoby z forum.

[Cudawianki_]

Napisane przez Limonka2738

Uwielbiam koty. Straszliwie bym chciała jednego mieć.

Czasem wychodzę z domu na 2/3 dni, czasem nie ma mnie parę godzin, a są tygodnie, że tylko tam śpię.

Ale mój tryb życia się nie nadaje i nie biorę uroczego kociaka, żeby sam siedział w domu, bo ja chcę.

A co dopiero sobie robić dziecko bez warunków ze względu na chciejstwo.

No ok, chcesz kota, ale nie chcesz nic zmieniać w swoim życiu pod tego kota, ani bawić się w organizowanie dla niego opieki. Więc nie bierzesz kota. Nie jest to analogiczna sytuacja do kogoś kto chce dziecka i jak każdy inny dobry rodzic chce swoje życie pod to dziecko zmienić, tak żeby było ono szczęśliwe i zadbane.

I nie, chęć posiadania kotka/pieska/świnki morskiej, nijak się ma do pragnienia posiadania potomstwa (i piszę to jako kociara bez kota, ustawicznie tęskniąca za jego posiadaniem). Posiadania kota nie jest potrzebą biologiczną, dziecka tak. Tak to zaprojektowała natura. Rozumiem, że nie każda kobieta tak ma, żeby mi ktoś nie zarzucił. Ale ja np. mam. Nie znaczy to, że nie zadbam o szczęści, dobrobyt i zabezpieczenie dziecka. Nie znaczy, że nie będzie się liczyć jego szczęście. Bo będzie. Natomiast tak, w kalkulacje czy staramy się o dziecko włączamy czynnik: bardzo chcemy je mieć (i to jest czynnik najważniejszy dla nas). Egosityczna decyzja. Jak każda o posiadaniu albo nie posiadaniu dziecka.

Szczerze mówiąc, gdyby nie ta bilogiczna potrzeba i przekonanie, że jak jej nie zrealizuje, to nie będę miała spełnionego życia i będę sfrustrowana i niezadowolona z życia, to w tej chwili nie zdecydowałabym się zachodzić w Polsce w ciąże. Logicznie to zachodzenie w tym kraju w ciąże, to rosyjska ruletka. I dla matki i dla dziecka. Jednak się decyduje. Nie wyłączyło mi to mózgu, zrobie badania, mam dobrego lekarza i w razie co pieniądze na wyjazd, numer do federy zapisany i jeśli tak postanowię, mogę rodzić prywatnie. Nie gwarantuje mi to niestety niczego. A jednak w to idę.

Dlatego chociaż (jak powtarzałam już kilka razy), ciąża koło 50 wydaje mi się z mojej perspektywy dużym wysiłkiem i ryzykiem i sama bym się nie zdecydowała, to rozumiem te kobiety (bo mężczyzn nikt się raczej nie czepia).

Napisane przez olabambola

ja mam wrażenie, że niektórzy mocniej zastanawiają się nad przygarnięciem zwierza niż dziecka. Zrobić sobie dziecko yolo, a przy kocie czy psie to już zaawansowane kalkulacje.

Nikt tu nie pisał o YOLO podejściu do posiadania dzieci

[olabambola]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89616184]Wypowiedziałaś się w wątku, zacytowałaś Limonke.
Nic nie wskazywało że niektórzy o których piszesz to Twoi znajomi a nie osoby z forum.[/QUOTE]
akurat wypowiedź limonki była o niej samej, tak że mocno nadinterpretowałaś.

---------- Dopisano o 07:34 ---------- Poprzedni post napisano o 07:33 ----------

Napisane przez Cudawianki_

Nikt tu nie pisał o YOLO podejściu do posiadania dzieci

oho, kolejna

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez olabambola

akurat wypowiedź limonki była o niej samej, tak że mocno nadinterpretowałaś.
---------- Dopisano o 07:34 ---------- Poprzedni post napisano o 07:33 ----------

oho, kolejna

Raczej Ty się nieprecyzyjnie wypowiadasz.

Zastanawiam się nad tymi kalkulacjami niektorych dot.kot kontra yolo dziecko. Mogłabyś coś więcej o tym napisać?

[olabambola]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89616191]Raczej Ty się nieprecyzyjnie wypowiadasz.

Zastanawiam się nad tymi kalkulacjami niektorych dot.kot kontra yolo dziecko. Mogłabyś coś więcej o tym napisać?[/QUOTE]
Nie.

[b872d78680f891d873273d31baaf276c9d6e57ec_6594a44f1cc14]

Napisane przez olabambola

Nie.

Aha

[PumpkinEyes]

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89616191]Raczej Ty się nieprecyzyjnie wypowiadasz.

Zastanawiam się nad tymi kalkulacjami niektorych dot.kot kontra yolo dziecko. Mogłabyś coś więcej o tym napisać?[/QUOTE]

Napisane przez olabambola

Nie.

[1=b872d78680f891d873273d3 1baaf276c9d6e57ec_6594a44 f1cc14;89616197]Aha[/QUOTE]

XDDDD

Czasem kocham to forum.

Co do potrzeby posiadania dzieci to moim zdaniem też nie można jej tłumaczyć czysto biologią, bo sama Cudawianki_ pisałaś o bólu na widok kobiet w ciąży czy koleżanek z dziećmi, a to już bardziej brzmi jak czynnik społeczny. Poza tym rozumiem instynkt macierzyński, tyle że ludzie są na tyle rozwiniętymi zwierzętami, że nie muszą się bezmyślnie instynktom poddawać. Faceci jako biologiczni samce też mają instynkt przekazywania genów przy każdej sposobności, ale jakoś potrafią go opanować i nie zdradzać żony, żeby mieć na boku X dzieci. Przynajmniej większość potrafi, a ci którzy nie to jednoznacznie oceniani są negatywnie jako egoiści, co nie potrafią 'wacka utrzymać w spodniach'.

[Monika828282]

Napisane przez PumpkinEyes

XDDDD

Czasem kocham to forum.

Co do potrzeby posiadania dzieci to moim zdaniem też nie można jej tłumaczyć czysto biologią, bo sama Cudawianki_ pisałaś o bólu na widok kobiet w ciąży czy koleżanek z dziećmi, a to już bardziej brzmi jak czynnik społeczny. Poza tym rozumiem instynkt macierzyński, tyle że ludzie są na tyle rozwiniętymi zwierzętami, że nie muszą się bezmyślnie instynktom poddawać. Faceci jako biologiczni samce też mają instynkt przekazywania genów przy każdej sposobności, ale jakoś potrafią go opanować i nie zdradzać żony, żeby mieć na boku X dzieci. Przynajmniej większość potrafi, a ci którzy nie to jednoznacznie oceniani są negatywnie jako egoiści, co nie potrafią 'wacka utrzymać w spodniach'.

Co za różnica, czy to czynnik społeczny czy biologiczny? Wszyscy żyjemy w społeczeństwie, więc nie ma możliwości uniknąć żadnego czynnika społecznego. Chyba, że ktoś wybierze życie w totalnej izolacji od ludzi, żeby tylko nie widzieć kobiet z wózkami albo nie słyszeć o ciążach koleżanek.

Nie można porównywać niespełnionej potrzeby facetów do "przekazywania genów przy każdej sposobności"do niespełnionej potrzeby posiadania dziecka przez kobietę. Facet, który ma taką silną potrzebę i czuje, że w związku monogamicznycm będzie niespełniony, wciąż ma wybór i może np. zdecydować się nie wchodzić w związek i sypiać z kim popadnie. Albo wejść w związek a mimo to zdradzać partnerkę. Ma różne możliwości i może wybrać zgodnie ze swoimi pragnieniami i potem oczywiscie musi się liczyć z konsekwencjami. Czego nie da się powiedzieć o kobiecie, która nie spełniła swojej (silnej) potrzeby bycia matką - tu zawsze będzie mniejsza lub większa frustracja, poczucie niespełnienia, przegranego życia, itp.