Psychiatra- cz 3

[Madlen__18]

Napisane przez giginthesky

Możesz przecież iść do innego lekarza, no i na NFZ. Mówisz lekarzowi, że nie masz kasy na leki i żeby przepisał ci coś taniego (ja np. dostawałam anafranil za darmo z apteki bo jest 100% refundowany, neuroleptyki dostaje za 3,20 zł). Moim zdaniem warto spróbować.

Dokładnie.
Tym bardziej, że pieniążków ci nie przybędzie jak dopuścisz do tego, że przestaniesz chodzić do pracy...
Ściskam.

[KawaMarcepanowa]

Madlen no może rzeczywiście... kurcze straszne to, czuję się trochę bezbronna bez tej przyszłej-niedoszłej terapii, może niepotrzebnie panikuję.. Chociaż na mojego maila też nie musiał się rozpisywać bo zapytał tylko czy się obroniłam

[Madlen__18]

Większość z tego co myslimy jest tylko w naszej głowie , Kawa.
Pamiętaj

[KawaMarcepanowa]

No wieeem, staram się ale nic nie poradzę na to że już mam wizje jak czyta mojego maila, mruczy pod nosem "co za beznadziejny przypadek" i zamyka pocztę Ech, ja nie wiem jak mam uwierzyć w normalne jakieś relacje międzyludzkie, chyba jestem nastawiona na to że (znowu) mnie ktoś zawiedzie.

[Madlen__18]

Napisane przez KawaMarcepanowa

No wieeem, staram się ale nic nie poradzę na to że już mam wizje jak czyta mojego maila, mruczy pod nosem "co za beznadziejny przypadek" i zamyka pocztę Ech, ja nie wiem jak mam uwierzyć w normalne jakieś relacje międzyludzkie, chyba jestem nastawiona na to że (znowu) mnie ktoś zawiedzie.

Rozumiem.

[euphoriall]

Napisane przez aktaga13

to chyba nawet lepiej miło mi Cię poznać!

Mnie również jest bardzo milo

Napisane przez aktaga13

bo wydaje mi się (w zasadzie, to usłyszałam to kilkukrotnie..), że moje problemy to zwykłe fanaberie. zdaję sobie sprawę, że ludzi dotykają poważne tragedie - utrata kogoś bliskiego, cieżka choroba. to jest dla mnie powód do złego stanu psychicznego. ja na pozór mam "wszystko".. jestem zdrowa, mam kochającego tż, rodziców, kształcę się na wymarzonym kierunku, mam co do gara włożyć, czasami nawet na ładny ciuch wystarczy. wiadomo - jak ze wszystkim, mogłoby być lepiej, ale ktoś patrzy z boku i myśli: "kolejna rozpieszczona wariatka" podejrzewam, że lekarz uzna tak samo. w zasadzie to i ja zaczynam tak myśleć

Każdy ma problemy, które są dla niego najważniejsze - Ty też je pewno masz i to jest normalne. To jest tak, że z pozoru błahe rzeczy mają ogromny na nas wpływ i odciskają się na naszej psychice, bo one się tak zbierają i zbierają, aż osiągają takie rozmiary, że człek sobie z nimi przestaje dawać rady.

Napisane przez KawaMarcepanowa

No wieeem, staram się ale nic nie poradzę na to że już mam wizje jak czyta mojego maila, mruczy pod nosem "co za beznadziejny przypadek" i zamyka pocztę Ech, ja nie wiem jak mam uwierzyć w normalne jakieś relacje międzyludzkie, chyba jestem nastawiona na to że (znowu) mnie ktoś zawiedzie.

Kawuś on jest od tego aby czytać Twoje wypociny jakiekolwiek by one nie były
A wybierasz się w końcu do niego?

[aktaga13]

Napisane przez Madlen__18

Nie wiem czy dobrze kojarzę Ciebie z innych wątków, wyprowadź mnie z błędu w razie czego!

dobrze kojarzysz, dobrze. mam takie problemy, ale staram sie nie czytac takich artykułów. nie chcę sobie wmawiać schorzeń, to mnie dobija. chcę pozostawić to lekarzowi.

Napisane przez Anatomia

Więc to nie jest tak, że lekarz na podstawie warunków twojego życia uzna, że nie masz powodu do problemów. On skupi się na tym jak Ty się czujesz. I na pewno nie uzna, że to tylko Twoje fanaberie, gwarantuję

zobaczymydzieki za mile slowa!

Napisane przez Madlen__18

polecam przeczytania jakiegoś dobrego artykułu odnośnie ról jakie przyjmują dzieci z rodzin DDA (lub innych, np DDD, rodziny dysfunkcyjne). Wiele problemów może mieć przyczynę właśnie tam..

nawet nie wiedziałam o czymś takim jak DDD... no proszę...

---------- Dopisano o 18:17 ---------- Poprzedni post napisano o 18:15 ----------

Napisane przez euphoriall

Każdy ma problemy, które są dla niego najważniejsze - Ty też je pewno masz i to jest normalne. To jest tak, że z pozoru błahe rzeczy mają ogromny na nas wpływ i odciskają się na naszej psychice, bo one się tak zbierają i zbierają, aż osiągają takie rozmiary, że człek sobie z nimi przestaje dawać rady.

wiesz, chodzi mi raczej o to, że mam wyrzuty sumienia, że czuję się źle widziałam dzisiaj dziewczynkę na wózku, nie miała nóg. i wtedy jak gromy z jasnego nieba dlaczego ona była taka pogodna, a ja 4-kończynowa smucę się jak głupek?! czuję się paskudną niewdzięcznicą..

[wadera4]

Napisane przez giginthesky

Możesz przecież iść do innego lekarza, no i na NFZ. Mówisz lekarzowi, że nie masz kasy na leki i żeby przepisał ci coś taniego (ja np. dostawałam anafranil za darmo z apteki bo jest 100% refundowany, neuroleptyki dostaje za 3,20 zł). Moim zdaniem warto spróbować.

dzięki dziewczyny, jeśli można dostać leki bezpłatne albo tanie to chyba jednak spróbuję
dzielna będę
zwłaszcza, że przed chwilą był mój eks i napawał się moim cierpieniem...

[Madlen__18]

Dlaczego?? Twoje problemy dla Ciebie są najważniejsze i zawsze takie będą!

Poza tym: dlaczego tak to oceniać?
Zawsze mi to przeszkadzało (jako osobie poruszającej się na wózku).

[KawaMarcepanowa]

Kasia - tak jak tylko się umówimy.
dokładnie- mi też zawsze jak patrzę np. na ludzi pozbawionych dobytku przez powódź robi się głupio, że inni nie mają nic, a ja robię z igły widły i w ogóle czego ja chcę od życia

[wadera4]

Napisane przez Madlen__18

Dlaczego?? Twoje problemy dla Ciebie są najważniejsze i zawsze takie będą!

Poza tym: dlaczego tak to oceniać?
Zawsze mi to przeszkadzało (jako osobie poruszającej się na wózku).

zapewne chodziło o to, że ludzie niepełnosprawni mają jakąś taką nadludzką siłę, żeby stawiać czoła problemom, wiarę w siebie, optymizm.. ja tak to widzę a nie jest tak?

[aktaga13]

Napisane przez Madlen__18

Dlaczego?? Twoje problemy dla Ciebie są najważniejsze i zawsze takie będą!

Poza tym: dlaczego tak to oceniać?
Zawsze mi to przeszkadzało (jako osobie poruszającej się na wózku).

przepraszam, nie chciałam Cię urazić
to był przykład.. tak jak pisze Kawa - ludzie tracą dobytki. u mnie w rodzinie jedna osoba walczy od roku z rakiem a ja? jakimiś durnymi studiami się przejmuję. albo co gorsza tym, że ktoś mi coś przykrego powie straszną autoagresję to we mnie rodzi...

Napisane przez KawaMarcepanowa

Kasia - tak jak tylko się umówimy.
dokładnie- mi też zawsze jak patrzę np. na ludzi pozbawionych dobytku przez powódź robi się głupio, że inni nie mają nic, a ja robię z igły widły i w ogóle czego ja chcę od życia

o to mi chodzi właśnie..

[Angelene_]

zaczynam wszystkich jak idzie nienawidzić, jestem pozbawiona jakiś ludzkich odruchów, nic ma we mnie współczucia, nic, jestem okrutna, najchętniej zabiłabym wszystkich łącznie z sobą boję się że wydrę się na lekarza jak do niego pójdę i urządzę awanturę

[Madlen__18]

A kto powiedział, że mnie uraziłaś?

Chodzi mi tylko o to, że nie rożnimy się niczym.
Kwestia nastawienia. Prawdopodobieństwo załamania się lub nie jest takie samo jak u ludzi zdrowych. Nie ma nic ponadto.
A często tworzą się jakieś mity o tym, że niepełnosprawni są bardziej optymistyczni (bywają, ale bywa też na odwrót) to zależy od ludzia. Jak w życiu. Nie przypisujmy im jakichś cech. Jak sobie założysz taką maskę dzielnej i radzącej sobie (by się chronić przed wspólczuciem, nikt tego nie lubi i nie chce doświadczać) to później gdy faktycznie sobie nie radzisz to nie potrafisz jej zdjąć. Ujawnić prawdziwych uczuć.
To taka skrajność jak napisałam w książce mojej. Mogę być albo pogrążona w depresji (nic dziwnego przez wzgląd na moją sytuację--tzn inni tak czują -->współczucie) albo dzielna, radząca sobie (podziw <--- no bo radzę sobie mimo tego w jakiej jestem sytuacji).
Ciężko o normę i wypośrodkowanie.

Miejcie na uwadze, że moje wypowiedzi są troszkę kierowane emocjami, bo jestem pod wpływem maila z A. Był własnie na ten temat, poruszam kwestię akceptacji niepełnospraności.

Atkaga : czy masz tak generalnie, że boisz sie ludzi urazić, i tłumaczysz, wycofujesz ze swoich opinii?

---------- Dopisano o 19:16 ---------- Poprzedni post napisano o 19:16 ----------

Napisane przez Angelene_

zaczynam wszystkich jak idzie nienawidzić, jestem pozbawiona jakiś ludzkich odruchów, nic ma we mnie współczucia, nic, jestem okrutna, najchętniej zabiłabym wszystkich łącznie z sobą boję się że wydrę się na lekarza jak do niego pójdę i urządzę awanturę

Jeśli jest ci to potrzebne - ZRÓB TO.
Kiedy masz wizytę?

[aktaga13]

Napisane przez Madlen__18

Atkaga : czy masz tak generalnie, że boisz sie ludzi urazić, i tłumaczysz, wycofujesz ze swoich opinii?

po co mi specjalista, kiedy Wy czytacie ze mnie jak z otwartej ksiegi

tak, mam własnie taką postawę. nie zawsze, ale bardzo często. nie potrafię walczyć o swoje, wycofuję się, poddaję i za wszelką cenę nie chcę kogoś urazić. wyniosłam to z domu. mój ojciec jest bardzo despotyczny...

ludzi strasznie denerwuje ta cecha.. (co mnie wcale nie dziwi)

[Angelene_]

pojutrze, ale przecież on mi nic nie zrobił, czy on mnie nie wyrzuci??

[Madlen__18]

Angelene: nie wyrzuci Cię.
Nie masz odwagi dać upust emocjom , to je nazwij i powiedz mu o tym.
Atkaga : przepraszam Cię jeśli za duzo analizuje i za bardzo na ciebie "wsiadłam".

Wiele takich postaw, jeśli sa dla nas destrukcyjne - można wyeliminować.
Nie musisz być chora by korzystać z terapii.
Możesz chcieć poprawić jakość swojego życia, Twój stosunek do siebie samej i innych.
By było lepiej, szczęśliwiej.

[Angelene_]

Madlen boję się że wyjdę na wariatkę, ale on mi nic nie zrobił, nie powiedział, po prostu czuję, że jest moim wrogiem

[aktaga13]

Napisane przez Madlen__18

Atkaga : przepraszam Cię jeśli za duzo analizuje i za bardzo na ciebie "wsiadłam".

Wiele takich postaw, jeśli sa dla nas destrukcyjne - można wyeliminować.
Nie musisz być chora by korzystać z terapii.
Możesz chcieć poprawić jakość swojego życia, Twój stosunek do siebie samej i innych.
By było lepiej, szczęśliwiej.

nie przepraszaj coś Ty... po to tu jesteśmy, żeby sobie wzajemnie pomóc

[wadera4]

Napisane przez aktaga13

nie przepraszaj coś Ty... po to tu jesteśmy, żeby sobie wzajemnie pomóc

wiecie że takie pisanie z Wami bardzo mi pomaga? jakoś tak lżej na sercu się robi.
znalazłam numer telefonu do poradni zdrowia psychicznego, jutro będę dzwonić, jeśli starczy mi odwagi...
a teraz muszę się napić, żeby móc zasnąć.. a i tak będę siedziała do 3 nad ranem, obudze się pewnie o 6.. i tak niestety od tygodnia.. nie potrafię inaczej..

[KawaMarcepanowa]

ja w ogóle też spać nie mogę, jakieś koszmary mi się śnią... tragedia, nie wiem co to będzie z przyszłością

[Anatomia]

Napisane przez wadera4

wiecie że takie pisanie z Wami bardzo mi pomaga? jakoś tak lżej na sercu się robi.
znalazłam numer telefonu do poradni zdrowia psychicznego, jutro będę dzwonić, jeśli starczy mi odwagi...
a teraz muszę się napić, żeby móc zasnąć.. a i tak będę siedziała do 3 nad ranem, obudze się pewnie o 6.. i tak niestety od tygodnia.. nie potrafię inaczej..

Picie na sen niestety jest sposobem krótkotrwałym. I jest to dość niepokojący sygnał- jeśli alkohol stosuje się jako lekarstwo. Sama często tak robię i mam potem straszne wyrzuty sumienia:/

Koniecznie zadzwoń do tej poradni! Nie wolno się poddawać.

Nie mogę za bardzo Ci pomóc, ale przesyłam ciepłe myśli i wirtualny uścisk

Napisane przez KawaMarcepanowa

ja w ogóle też spać nie mogę, jakieś koszmary mi się śnią... tragedia, nie wiem co to będzie z przyszłością

Przyszłośc po prostu BĘDZIE. Jakoś zawsze samo wszystko się układa, zawsze jakieś rozwiązania się znajdują, nie ma co panicznie analizować i zastanawiać się co dalej, po prostu trzeba dać się ponieść biegowi rzeczy.
Jesteś w trudnym momencie życia (zreszta ja w podobnym)- skończyłaś studia, zaczyna się jakiś nowy etap, trzeba podjąć jakieś decyzje. Dla każdego to jest ciężkie. Ale damy radę!

A z tym spaniem to naprawdę jest masakra. To jest koszmar mojego życia, bezsenność leczę od wielu lat- bezskutecznie. I jestem wobec tego bezradna

[aktaga13]

ja też bardzo źle śpię nie pamietam, kiedy spałam spokojnie. kiedy się wyspałam jeszcze teraz sesja, to podwójna masakra..

mi też bardzo pomaga pisanie z Wami. czuję się tutaj akceptowana i zrozumiana. dzięki dziewczyny

jutro sądny dzień mojej wizyty mam już listę spraw do poruszenia!

[KawaMarcepanowa]

Anatomia-ale ja właśnie nie umiem podjąć żadnych decyzji, wiem że teraz praca i dorosłe życie się kłania, ale ja nawet nie mam ochoty z domu wychodzić, bardzo bym się cieszyła jakbym mogła w łóżku zostać, więc nie wiem czy "damy radę".. Jeszcze naciski ze strony rodziny oczywiście nieświadomej niczego, tylko mnie to gadanie że muszę, że powinnam, że już czas załamuje

[aktaga13]

Napisane przez KawaMarcepanowa

ja nawet nie mam ochoty z domu wychodzić, bardzo bym się cieszyła jakbym mogła w łóżku zostać, więc nie wiem czy "damy radę".. Jeszcze naciski ze strony rodziny oczywiście nieświadomej niczego,

mam to samo czuję się nieszczęśliwa, kiedy dzwoni budzik.. a najbardziej lubię nie spać o 2-3 w nocy, leżeć pod kołdrą i myśleć gapiąc się w sufit do rana jeszcze tyle czasu, nikt ode mnie niczego nie chce, nikt nie zwraca mi uwagi.. a kołdra otula mnie szczelnie. czuję się wtedy bezpiecznie.

[Anatomia]

Napisane przez KawaMarcepanowa

Anatomia-ale ja właśnie nie umiem podjąć żadnych decyzji, wiem że teraz praca i dorosłe życie się kłania, ale ja nawet nie mam ochoty z domu wychodzić, bardzo bym się cieszyła jakbym mogła w łóżku zostać, więc nie wiem czy "damy radę".. Jeszcze naciski ze strony rodziny oczywiście nieświadomej niczego, tylko mnie to gadanie że muszę, że powinnam, że już czas załamuje

cóż, u mnie jest to samo...Teraz marudzą żebym pisała pracę mgr i się broniła (Ty masz to już za sobą, jesteś na plusie!)
Co prawda z domu nikt mnie nie wygania i nie odejmują mi chleba od ust, ale jednak ja sama mam poczucie, że warto by było zacząć na siebie zarabiać, ustatkowac się jakoś, ogarnąć. A też kończy się na samym myśleniu, ze "coś" trzeba ze sobą zrobić i ostatecznie dzień spędzam w kapciach przed komputerem, albo z jakimś czytadłem zabijającym myślenie. Zero aktywności, zero sił na cokolwiek, folder zatytułowany "MGR" na pulpicie przyprawia mnie o ból brzucha i totalnie boję się że nie podołam, że nie jestem w stanie wziąć na barki tego całego dorosłego życia...

Więc pisząc "damy radę" staram się zaklinać rzeczywistość i pocieszyć zarówno Ciebie jak i siebie...
Nie wiem..nie wiem tak naprawdę co będzie...

Napisane przez aktaga13

mam to samo czuję się nieszczęśliwa, kiedy dzwoni budzik.. a najbardziej lubię nie spać o 2-3 w nocy, leżeć pod kołdrą i myśleć gapiąc się w sufit do rana jeszcze tyle czasu, nikt ode mnie niczego nie chce, nikt nie zwraca mi uwagi.. a kołdra otula mnie szczelnie. czuję się wtedy bezpiecznie.

oj, to ja właśnie tego nie znoszę, ciemno wokół, pusto, wszyscy spią, a ja jestem sama ze swoimi myślami i z bezsennością. A w ciemności wszystkie lęki się pogłębiają, każdy problem wydaje się większy. I tak leżę, leżę i czekam aż wreszcie zrobi się jasno, aż przyjdzie pora kiedy będzie można wstać. Bardzo często jak rano dzwoni budzik to ja jeszcze nie śpię. A te dłuuuugie samotne noce są naprawdę trudne do zniesienia.

[KawaMarcepanowa]

racja, też mi się wydaje że w nocy wszystko się wydaje gorsze...
Anatomia- co do mgr to prawda mam za sobą, ale miałam promotora dość...stanowczego, ten i ten rozdział na wtedy i wtedy, gdybym miała taką kluchę to nie wiem czy bym się już obroniła.. w każdym razie wierzę że ruszysz z tym i też będziesz panią mgr a jesteś na V czy na IV roku? przepraszam jeśli pisałaś, ja mam dziurawą pamięć przez tą depresję czy co to jest..

[Anatomia]

Napisane przez KawaMarcepanowa

racja, też mi się wydaje że w nocy wszystko się wydaje gorsze...
Anatomia- co do mgr to prawda mam za sobą, ale miałam promotora dość...stanowczego, ten i ten rozdział na wtedy i wtedy, gdybym miała taką kluchę to nie wiem czy bym się już obroniła.. w każdym razie wierzę że ruszysz z tym i też będziesz panią mgr a jesteś na V czy na IV roku? przepraszam jeśli pisałaś, ja mam dziurawą pamięć przez tą depresję czy co to jest..

wstyd się przyznać, ale na 5...
A stworzyłam raptem 10 stron tego paskudztwa! Mój promotor jest totalnie niewymagający, daje nam zupełną dowolność, każdy może pisać w swoim tempie. A w dodatku wiedział, że ja studiuję jeszcze drugi kierunek i że przygotowuję się na medycynę, więc traktował mnie ulgowo. No i tak się to skończyło, że zostałam z nienapisaną pracą, a rok akademicki się skończył.

[KawaMarcepanowa]

ale studiujesz 2 kierunki i chcesz 3, brawo!

[Anatomia]

Napisane przez KawaMarcepanowa

ale studiujesz 2 kierunki i chcesz 3, brawo!

daj spokój. To nie jest powód do dumy...To po prostu wyraz tego, że ja nie wiem co chcę w życiu robić i cały czas bezskutecznie szukam czegoś dla siebie. No i to też znak, że boję się zaczynać tego dorosłego życia- najchętniej bym została wiecznym studentem...