Czekające na oświadczyny i te, które się już doczekały :) cz. VII

[kalinolistek]

Napisane przez PannaBlack

"Kocham Cię bardziej, niż Cię w tej chwili nie znoszę"

Piękne słowa, nawet największego focha złagodzą.

[201801191006]

Napisane przez klatka

No troche tak ale wiele mlodych ludzi nie ma za bardzo innego wyjscia. Albo tak albo osobno. Dla wiekszosci to na szczescie etap przejsciowy. Ja bym od biedy ze swoimi mogla chwile pomieszkac ale z mama Tz bym zwariowala po kilku dniach

Wysyłane z mojego GT-I8160 za pomocą Tapatalk 2

skoro albo tak albo osobno, to nie wiem skąd decyzja o ślubie w takich przypadkach
w życiu bym się nie zgodziła na mieszkanie z moimi rodzicami, albo z rodzicami tżta po ślubie. nigdy.

[tija93]

Napisane przez loloo

skoro albo tak albo osobno, to nie wiem skąd decyzja o ślubie w takich przypadkach
w życiu bym się nie zgodziła na mieszkanie z moimi rodzicami, albo z rodzicami tżta po ślubie. nigdy.

Po ślubie nigdy Ale od 1.04 TŻ u mnie mieszka. Ten stan będzie trwał do września, do wyprowadzki. Czemu? Bo trzeba kasę zaoszczędzić na wyprowadzkę.

[Dorotti666]

Napisane przez Mojwa

zwariowalabym.

Jestem glupkiem robilam zakupy na etesco, wzielam śmietanę do mizerii... Ale maly kubek wymieszana pol na pol z jogurtem jest znosna

Ja też

[7ff68c701155e8d8df718a53d4dcd8f42fe80c19_6010ad0234c28]

Napisane przez tija93

Po ślubie nigdy Ale od 1.04 TŻ u mnie mieszka. Ten stan będzie trwał do września, do wyprowadzki. Czemu? Bo trzeba kasę zaoszczędzić na wyprowadzkę.

Ooo nie chwaliłaś się czy mi umknęło?

My będziemy mieszkać w jednym domu z ojcem TŻ, ale robimy dobudówkę i totalnie niezależne dwa mieszkania z jednego domu, także może nie będzie źle TŻ sam stwierdził, że musi koniecznie się od ojca odgrodzić, żeby tylko nie siedzieć na jednym mieszkaniu

[tija93]

[1=7ff68c701155e8d8df718a5 3d4dcd8f42fe80c19_6010ad0 234c28;50968736]Ooo nie chwaliłaś się czy mi umknęło?

My będziemy mieszkać w jednym domu z ojcem TŻ, ale robimy dobudówkę i totalnie niezależne dwa mieszkania z jednego domu, także może nie będzie źle TŻ sam stwierdził, że musi koniecznie się od ojca odgrodzić, żeby tylko nie siedzieć na jednym mieszkaniu [/QUOTE]

Dopiero się zaczynam chwalić Chociaż myślę, że jeszcze nie ma czym, pochwalę się jak będziemy sami mieszkać

Takie rozwiązania też są fajne, tylko faktycznie muszą być dwa osobne mieszkania

[Mojwa]

No tak bym jeszcze zniosla, chociaż biorac pod uwagę, ze mama TZ mieszka w osobnym budynku a babcia i tak.ciągle przychodzi i marudzi to nie wiem czy to dobry pomysl.

[Listopadowaa]

[1=7ff68c701155e8d8df718a5 3d4dcd8f42fe80c19_6010ad0 234c28;50968736]Ooo nie chwaliłaś się czy mi umknęło?

My będziemy mieszkać w jednym domu z ojcem TŻ, ale robimy dobudówkę i totalnie niezależne dwa mieszkania z jednego domu, także może nie będzie źle TŻ sam stwierdził, że musi koniecznie się od ojca odgrodzić, żeby tylko nie siedzieć na jednym mieszkaniu [/QUOTE]

My tez tak bedziemy mieszkac. Nad rodzicami. Calkowicie osobne mieazkania. Wspolny ogrod i korytarz, ale kiedys mozna zrobic osobne wejscie.

[201801191006]

widzę teraz, że napisałam że po ślubie. no to przed ślubem też nie. po prostu never

[klatka]

Napisane przez loloo

skoro albo tak albo osobno, to nie wiem skąd decyzja o ślubie w takich przypadkach
w życiu bym się nie zgodziła na mieszkanie z moimi rodzicami, albo z rodzicami tżta po ślubie. nigdy.

Decyzji o slubie w takim wypadku tez nie jestem zwolenniczka. Ale my malo romantyczne jestesmy.
strasznie :p
Wysyłane z mojego GT-I8160 za pomocą Tapatalk 2

[Filusia88]

Napisane przez PannaBlack

Jak tak czytam, że trzeba ze sobą mieszkać przed ślubem, bo inaczej to NA PEWNO będzie się kłócić to mi się chce śmiać Bo wyjdą na jaw dziwne zachowania i w ogóle rozwód i kłótnie murowane i jak ktoś bierze ślub, a razem nie mieszkał to pała, bo nie wie w co się pakuje
Ośmielę się powiedzieć, że po 5ciu latach razem, długich wyjazdach i tylu kłótniach i problemach, co my razem przeszliśmy z TŻ i tyle razy ile sobie siebie wzajemnie udowadnialiśmy, że umiemy się zmienić dla siebie wzajemnie, to ja mu bardziej ufam niż sobie. I szczerze?
Na pewno jak razem zamieszkamy wyjdą jakieś dziwactwa, na pewno to też trzeba będzie się dotrzeć, na pewno wielu rzeczy nie wiem. Ale serio... Kocham go tak bardzo, że trzecia ręka by mu mogła wyrosnąć i nie chciałabym odejść Więc nie wiem jak fakt, że nie wiem, rozrzucałby skarpetki mógłby być powodem do rozwodu
Mój TŻ był pedantem i to dla mnie zmienił. Ja byłam bałaganiarą i zaczęłam sprzątać. Po prostu spotkaliśmy się w połowie. Ja mu na dzień dobry powiedziałam "nie zmywam, nie gotuję i nie umiem sprzątać", a on powiedział "ok" On za to "jestem leniwy, arogancki i wredny" i ok... Oboje przez 5 lat dopracowaliśmy te cechy tak, że lepiej nam razem, niż osobno. Nie pamiętam żebyśmy w ciągu ostatnich 2 lat się choć raz pokłócili, od kiedy naprawdę nauczyliśmy się rozmawiać. I po prostu nie ma rzeczy, o której nie możemy porozmawiać i wypracować porozumienia.

Jak chcesz się kłócić to i tak się pokłócisz, jak nie umiesz dojść do i nie zależy Ci na kompromisie to i tak się pokłócisz, więc moim zdaniem to kwestia ludzi, a nie mieszkania
Jak my się gniewamy to ja zawsze powtarzam "Kocham Cię bardziej, niż Cię w tej chwili nie znoszę" i tyle...
Nie ma nic czego mu nie wybaczę, nie ma nic czego nie zmienię i on robi to samo

I nie chcę tu nikogo urazić, bo to już nie do tematu mieszkania Więc nie że do kogoś konkretnie ale jak się traktuje związek nie jak pracę tylko źródło niekończących profitów to do psychiatry a nie w małżeństwo moim zdaniem, bo to się po prostu nie uda

jestem tego samego zdania

Napisane przez loloo

skoro albo tak albo osobno, to nie wiem skąd decyzja o ślubie w takich przypadkach
w życiu bym się nie zgodziła na mieszkanie z moimi rodzicami, albo z rodzicami tżta po ślubie. nigdy.

Dlatego ja, ponieważ mój TŻ ma takie same zdanie, o pierdcionku w tym roku moge zapomnieć
Co nie zmienia faktu ze mi jest tak baaardzo wygodnie i nie wyobrażam sobie zeby mieszkać w samodzielnym domu we troje z dzieckiem... Nie czuje sie chyba na to gotowa, teraz wychodzi moja dojrzałość i odpowiedzialne rodzicielstwo ale nie wspominałam Wam ze pierwsze miesiące zycia Basi spedzilismy w domu po mojej babci i okropnie wspominam ten okres moze dlatego ze zostawalam całe dnie z płaczącym maleństwem i nawet do kogo gęby nie miałam otworzyć i ponarzekać

[Lilly_Lilly]

Napisane przez PannaBlack

Jak tak czytam, że trzeba ze sobą mieszkać przed ślubem, bo inaczej to NA PEWNO będzie się kłócić to mi się chce śmiać Bo wyjdą na jaw dziwne zachowania i w ogóle rozwód i kłótnie murowane i jak ktoś bierze ślub, a razem nie mieszkał to pała, bo nie wie w co się pakuje
Ośmielę się powiedzieć, że po 5ciu latach razem, długich wyjazdach i tylu kłótniach i problemach, co my razem przeszliśmy z TŻ i tyle razy ile sobie siebie wzajemnie udowadnialiśmy, że umiemy się zmienić dla siebie wzajemnie, to ja mu bardziej ufam niż sobie. I szczerze?
Na pewno jak razem zamieszkamy wyjdą jakieś dziwactwa, na pewno to też trzeba będzie się dotrzeć, na pewno wielu rzeczy nie wiem. Ale serio... Kocham go tak bardzo, że trzecia ręka by mu mogła wyrosnąć i nie chciałabym odejść Więc nie wiem jak fakt, że nie wiem, rozrzucałby skarpetki mógłby być powodem do rozwodu
Mój TŻ był pedantem i to dla mnie zmienił. Ja byłam bałaganiarą i zaczęłam sprzątać. Po prostu spotkaliśmy się w połowie. Ja mu na dzień dobry powiedziałam "nie zmywam, nie gotuję i nie umiem sprzątać", a on powiedział "ok" On za to "jestem leniwy, arogancki i wredny" i ok... Oboje przez 5 lat dopracowaliśmy te cechy tak, że lepiej nam razem, niż osobno. Nie pamiętam żebyśmy w ciągu ostatnich 2 lat się choć raz pokłócili, od kiedy naprawdę nauczyliśmy się rozmawiać. I po prostu nie ma rzeczy, o której nie możemy porozmawiać i wypracować porozumienia.

Jak chcesz się kłócić to i tak się pokłócisz, jak nie umiesz dojść do i nie zależy Ci na kompromisie to i tak się pokłócisz, więc moim zdaniem to kwestia ludzi, a nie mieszkania
Jak my się gniewamy to ja zawsze powtarzam "Kocham Cię bardziej, niż Cię w tej chwili nie znoszę" i tyle...
Nie ma nic czego mu nie wybaczę, nie ma nic czego nie zmienię i on robi to samo

I nie chcę tu nikogo urazić, bo to już nie do tematu mieszkania Więc nie że do kogoś konkretnie ale jak się traktuje związek nie jak pracę tylko źródło niekończących profitów to do psychiatry a nie w małżeństwo moim zdaniem, bo to się po prostu nie uda

nareszcie ktoś normalny na wizazu nie no żart ale fakt , strasznie ostatnio jest presja na mieszkanie przed ślubem a i tak jest dużo rozwodów tak wiec w sumie co za różnica kiedy

[Jazgotek]

Napisane przez Mojwa

Lily - czemu tak?
Jazgotek - hahaha, co Cie wzielo na sok z pokrzywy?

Anemia :P

[Lilly_Lilly]

Napisane przez Listopadowaa

My tez tak bedziemy mieszkac. Nad rodzicami. Calkowicie osobne mieazkania. Wspolny ogrod i korytarz, ale kiedys mozna zrobic osobne wejscie.

my możliwe ze tez albo nad moimi rodzicami albo nad teściami ale jednak wolalabym u siebie ale i tak mam cichą nadzieje ze osobno

[Terha]

Napisane przez Kolor Bzu

Mieszkałam przed ślubem przez kilka lat z eks i co?
Osobiście wolę zamieszkać przed ślubem, ale myślę że to niczego nie gwarantuje, bo wszystko zależy od osób, od ich ugodowości, charakterów, od tego czy mają wszystko przegadane ważne sprawy.

Jasne, że nie gwarantuje, ale ja się czuję w tej sytuacji pewniej.


[1=3cda010cf2365f85063684c ab232c67a494edda3_61df6b8 1d462b;50959799]No dokładnie
Jeśli ktoś chce mieszkać razem przed ślubem - super. Jednak niech nikt nie mówi że to jedyne, słuszne postępowanie, bo to nic nie gwarantuje.[/QUOTE]

Też tak myślę .

Napisane przez Mojwa

Misi - latwo sie mowi, ze jak w związku jest wszystko cacy to te przykladowe skarpetki nic nie zmienia. Ale gdybym ja weszla w zwiazek z pedantem (czemu telefon podpowiada pedofil o.O) to mimo najszczerszych checi bysmy się zezarli. Bo trudno calkowicie zmienic swoją naturę zycie sklada sie wlasnie z malych rzeczy i te male rzeczy moga doprowadzić do szału, tak jak kropla drazy skałę.

Dokładnie

Napisane przez PannaMagda

z obecnym.. jak kupił mi szczoteczkę do zębów chciałam uciekać gdzie pieprz rośnie jak coś napomknął o tym bym się wprowadziła do niego.. myślałam, ze gorączkę ma a teraz zakochana jestem po cebulki włosów.. rozmawiamy o wizji mieszkania i czekamy na odpowiedni moment

Ooooo......jakie to urocze określenie .

Napisane przez Kolor Bzu

Było o tym, żeby mieszkać ze sobą przed ślubem, a co sądzicie o szybkim zamieszkaniu razem? Dajmy na to po kilku tygodniach znajomości?

Mi Tż zaproponował po miesiącu, czy półtora intensywnych spotkań, ale popukałam się po głowie. Inna sprawa, że on był moim pierwszym chłopakiem, więc jeszcze w głowie miałam wyraźne obawy: " a co będzie jak się rozpirzy i będzie trzeba wrócić do rodziców?". Bez stałej pracy z podkulonym ogonem to tak chyba byłoby niemiło. Poza tym moja mama by chyba zeszła na zawał, jakbym jej oznajmiła po miesiącu znajomości że się przeprowadzam do chłopaka.

Swoją drogą tak teraz sobie myślę, jak by to wyglądało gdybyśmy rzeczywiście zamieszkali od razu ze sobą. Bo jak wiecie, Tż po jakiś 3-5 latach związku nabrał przekonania, że nie wyobraża sobie ze mną zamieszkać na 35 m2 (a wtedy jak się poznaliśmy mieszkał właśnie na 35 m). Potem się jakoś mętnie tłumaczył, że jak się poznaliśmy to był "wygłodniały" i miał długą przerwę w związkach, a poza tym motylki i te sprawy... A po tych 3 latach przyzwyczaił się, że te swoje metry ma tylko dla siebie. Mnie to jakoś nie bardzo przekonywało, ale nie miałam wtedy za bardzo wyjścia. No i dlatego jestem ciekawa, czy jakby opadły te nasze motylki, to czy Tż nie miałby problemu z przyzwyczajeniem się, że u niego mieszkam. Być może nasz związek potoczyłby się zupełnie inaczej...

Napisane przez Mojwa

No tak bym jeszcze zniosla, chociaż biorac pod uwagę, ze mama TZ mieszka w osobnym budynku a babcia i tak.ciągle przychodzi i marudzi to nie wiem czy to dobry pomysl.

No właśnie tego bym się bała.

[8c9538aac29bb5fbc2d31b2aac28a8f9b62d5c74_6584d267571b8]

Mieszkać z rodzicami w jednym domu? Z osobnym wejściem? A może działkę obok?
U mnie to odpada, zdecydowanie. Matka wlazłaby mi na łeb i próbowałaby mi ułożyć życie na swoją modłę. Widzę jak czepia się mieszkania siostry i szwagra, która żyje w tym samym mieście - wszystko by zrobiła po swojemu, zawsze jest coś u nich nie tak. Serdecznie dziękuję. Wiem, że obecność babci bywa pomocna i łatwiej jest wychowywać dzieciaka mając dodatkową osobę blisko, ale wiem że w tym wypadku byłoby podobnie. Ubranko nie takie, pokój nie taki, jedzenie nie takie... Apodyktyczny rodzic jest czasem źródłem udręki
W wypadku "teściów" również jestem na nie. Są w porządku, ale to "obcy". Nawet nie mówię o zamieszkaniu z nimi, ale chociażby dom w dom. Wiem, że ciągle musiałabym znosić ich obecność, a jestem osobą która nie lubi osób trzecich w domu - nie licząc zaproszonych znajomych od czasu do czasu. Poza tym pewnie ciągle pojawiałby się też brat chłopa, co byłoby ciężkie do zniesienia (patrz wyżej). Lubię leniuchować, lubię czasem jeść o dziwnej porze, najbardziej lubię moją własną kuchnię. Opcja co kilkudniowego stołowania się u "teściowej" byłoby dla mnie udręką, szczególnie że wiele jej dań jest bardzo ciężkich i kwaśnych (np. kapusta doprawiana octem, fuj). Wiem że jakbym odmawiała za często, to w końcu zostałabym uznana za marudę, albo osobę niesympatyczną. Za to przez niezapowiedziane wizyty ("A bo synuś ja tylko na chwilkę, nie chcę Wam przeszkadzać, ale...") wyszłabym pewnie na leniucha (bo pewnie bym grała jakąś on-linówkę i nie mogła odejść od kompa) i syfiarza (jak wiemy zawsze niezapowiedziane wizyty zdarzają się dzień po dniu niezmywania naczyń).
Cenię sobie spokój psychiczny :P

[3cda010cf2365f85063684cab232c67a494edda3_61df6b81d462b]

Napisane przez PannaBlack

Jak tak czytam, że trzeba ze sobą mieszkać przed ślubem, bo inaczej to NA PEWNO będzie się kłócić to mi się chce śmiać Bo wyjdą na jaw dziwne zachowania i w ogóle rozwód i kłótnie murowane i jak ktoś bierze ślub, a razem nie mieszkał to pała, bo nie wie w co się pakuje
Ośmielę się powiedzieć, że po 5ciu latach razem, długich wyjazdach i tylu kłótniach i problemach, co my razem przeszliśmy z TŻ i tyle razy ile sobie siebie wzajemnie udowadnialiśmy, że umiemy się zmienić dla siebie wzajemnie, to ja mu bardziej ufam niż sobie. I szczerze?
Na pewno jak razem zamieszkamy wyjdą jakieś dziwactwa, na pewno to też trzeba będzie się dotrzeć, na pewno wielu rzeczy nie wiem. Ale serio... Kocham go tak bardzo, że trzecia ręka by mu mogła wyrosnąć i nie chciałabym odejść Więc nie wiem jak fakt, że nie wiem, rozrzucałby skarpetki mógłby być powodem do rozwodu
Mój TŻ był pedantem i to dla mnie zmienił. Ja byłam bałaganiarą i zaczęłam sprzątać. Po prostu spotkaliśmy się w połowie. Ja mu na dzień dobry powiedziałam "nie zmywam, nie gotuję i nie umiem sprzątać", a on powiedział "ok" On za to "jestem leniwy, arogancki i wredny" i ok... Oboje przez 5 lat dopracowaliśmy te cechy tak, że lepiej nam razem, niż osobno. Nie pamiętam żebyśmy w ciągu ostatnich 2 lat się choć raz pokłócili, od kiedy naprawdę nauczyliśmy się rozmawiać. I po prostu nie ma rzeczy, o której nie możemy porozmawiać i wypracować porozumienia.

Jak chcesz się kłócić to i tak się pokłócisz, jak nie umiesz dojść do i nie zależy Ci na kompromisie to i tak się pokłócisz, więc moim zdaniem to kwestia ludzi, a nie mieszkania
Jak my się gniewamy to ja zawsze powtarzam "Kocham Cię bardziej, niż Cię w tej chwili nie znoszę" i tyle...
Nie ma nic czego mu nie wybaczę, nie ma nic czego nie zmienię i on robi to samo

I nie chcę tu nikogo urazić, bo to już nie do tematu mieszkania Więc nie że do kogoś konkretnie ale jak się traktuje związek nie jak pracę tylko źródło niekończących profitów to do psychiatry a nie w małżeństwo moim zdaniem, bo to się po prostu nie uda

Jakim cudem przegapiłam tą wiadomość?

Całkowicie się zgadzam

Kurcze. Jestem z TŻem juz ponad 5 lat i nie uwierzę, że jego zostawianie skarpet na ziemi będzie powodem przestania go kochać. Jeśli się kogoś na prawdę kocha to przechodzi się na kompromisy obustronnie. Jest kilka rzeczy, które mi przeszkadzają, ale to nic, przecież wiem, że jak postawię mu kosz na brudy pod nosem to tam będzie te skarpety tam wrzucał. A nawet jak nie to i tak będę go kochać sprzątając je po nim. Przecież na tym polega miłość, na akceptowaniu wad drugiej osoby.

[201801191006]

nie sądzę, aby chodziło dosłownie o te skarpety

[7ff68c701155e8d8df718a53d4dcd8f42fe80c19_6010ad0234c28]

Aleście się tych skarpet uczepiły...

[3cda010cf2365f85063684cab232c67a494edda3_61df6b81d462b]

Napisane przez loloo

nie sądzę, aby chodziło dosłownie o te skarpety

[1=7ff68c701155e8d8df718a5 3d4dcd8f42fe80c19_6010ad0 234c28;50970575]Aleście się tych skarpet uczepiły... [/QUOTE]

Metafora tylko te skarpety

[klatka]

Ja cokolwiek pisalam w tym temacie nie mialam na mysli skarpet ani nawet calej garderoby na podlodze albo petow w doniczce tylko rozne inne ciezsze przewinienia czy przyzwyczajenia ktore sie moga zdarzyc
Jasne ze nie przestaje sie kochac za blahostki. Moj Tz zostawia nagminnie spodnie i skarpety na podlodze albo fotelu :p

Wysyłane z mojego GT-I8160 za pomocą Tapatalk 2

[7ff68c701155e8d8df718a53d4dcd8f42fe80c19_6010ad0234c28]

Mój też, szafa na fotelu to norma

[8c9538aac29bb5fbc2d31b2aac28a8f9b62d5c74_6584d267571b8]

U nas największym problemem jest chyba kasa. Jak się mieszka oddzielnie, to nie widzi się bezsensownie wydanych pieniędzy Skarpety z ziemi zgarnę, ale ile można za kimś zamykać szafki, zmywać naczynia i wyrzucać patyczki do uszu? Poza tym dwa leniuchy potrafią się demotywować - jedno nie zmyje, to drugie też zostawi. A po 2 dniach jest taka kupa naczyń, że nie ma miejsca na ich wysuszenie. Może to doprowadzić do niemałej kłótni, bo o ile 2 talerze to pikuś, to zlew zawalony naczyniami z zaschniętym brudem to drugie - a kto ma to sprzątnąć? I tu już trzeba nauczyć się kompromisów. Bo wizyta weekendowa ze wspólnym gotowaniem nie przypomina codziennego gotowania obiadu, kolacji i śniadania (i to zwykle przez jedną osobę).

[PannaBlack]

Ja tam wiem, że TŻ czasem wyrzuca kasę w błoto, to ja go dyscyplinuję zwyczajnie On wie, że ja potrafię w 10 minut obrócić mieszkanie w perzynę, to po mnie sprząta
Skarpetki czy nie, jak dwie osoby naprawdę się kochają to to czy mieszkały ze sobą czy nie, nie zaważy na małżeństwie. W końcu jakiś czas mieszkając przed ślubem się docierali i dokładnie ten sam czas jeśli zamieszkają po ślubie będą się docierać. To nie działa magicznie tak, że przed ślubem - wprowadzam się i jest idealnie, nie trzeba się docierać, po ślubie - wprowadzam się, wszystko mnie w TŻ wkurza...
Pytanie nie powinno brzmieć "Czy trzeba wypróbować TŻta przed ślubem i z nim mieszkać?" tylko "Czy kocham go, znam go i akceptuję na tyle by się z nim dogadać mimo nieporozumień?" Bo jak nie, to żadne mieszkanie nie pomoże.

[Mojwa]

PannaBlack - przecież nikt nie twierdzi, ze po slubie musi sie zepsuc, a przed to juz nie. Tylko, ze po zamieszkaniu razem mozna sie nie dotrzec, niezależnie czy przed czy po slubie a jednak lepiej rozstac sie bez slubu :p

Jezu, mam straszna infekcje, probuje dostac sie do gina ale boję się, ze przez to nie zdaze na zajecia :/

[turkusowapoziomka]

Z tym mieszkaniem przed/po ślubie zawsze są dyskusje :-P ja tam uważam ze jak para.może pozwolić sobie razem.mieszkać to.powinna i tyle nie czekając do ślubu :-P bo jestem w stanie zrozumieć sytuacje: brak kasy, Zno czy coś podobnego, jednak kiedy para ma możliwość mieszkania razem a nie robią tego przed ślubem bo magiczne "ślub niczego w ich życiu nie zmieni" to mnie załamka łapie :-P

My mieszkamy od 10miesiecy razem dopiero albo aż :-P no i cóż ja.juz nie chciałabym mieszkać bez tz i trochę żałuję że wcześniej nie zrobiliśmy tego.

Wysłane z mojego Sony Xperia Z i to on przestawia literki.

[Dorotti666]

Napisane przez Mojwa

PannaBlack - przecież nikt nie twierdzi, ze po slubie musi sie zepsuc, a przed to juz nie. Tylko, ze po zamieszkaniu razem mozna sie nie dotrzec, niezależnie czy przed czy po slubie a jednak lepiej rozstac sie bez slubu :p

Jezu, mam straszna infekcje, probuje dostac sie do gina ale boję się, ze przez to nie zdaze na zajecia :/

Zdrowie ważniejsze

[Mojwa]

Dorotti - niby tak ale jakos nie widzę siebie jak mówię prowadzącemu, ze spoznilam sie bo musialam isc do gina.. Ale cos posciemniam najwyzej, jestem teraz pierwsza w kolejce, zostalo mi jakies 50 min zeby zdazyc :d

[Anemone]

Napisane przez Mojwa

Dorotti - niby tak ale jakos nie widzę siebie jak mówię prowadzącemu, ze spoznilam sie bo musialam isc do gina.. Ale cos posciemniam najwyzej, jestem teraz pierwsza w kolejce, zostalo mi jakies 50 min zeby zdazyc :d

nie musisz mówić, że byłaś u gina, ale, że u lekarza

[klatka]

Dzień dobry. Szykuje się u mnie w końcu ładny wiosenny dzień.
Anemone, jak Tam Tż, przeprosił?