art clay instrukcje

[elenchi]

Witajcie! Od kilku miesięcy śledzę to forum i dowiedziałam się z niego tak wiele, że również postanowiłam podzielić się moim niewielkim na razie doświadczeniem. Tym lepiej, że temat akurat zszedł na cyrkonie. O zmianach koloru czytałam, ale o czymś takim jak u mnie - nie:

Do mojego pierwszego projektu (nie licząc liścia z pasty) postanowiłam użyć zielonej cyrkonii, a że z jakiegoś powodu nie kupiłam jej w sklepie z AC, więc nabyłam ją w Armie w Warszawie. Przystąpiłam do pracy: ulepiłam wisiorek, wcisnęłam cyrkonię, otoczyłam wałeczkiem i oszlifowałam. Wypalałam na kuchence gazowej. Zdjęła mnie straszna trwoga, gdy cyrkonia zaczęła puchnąć. Urosła tak do mniej więcej 1 cm, a ja bałam się, że zaraz wybuchnie. Na szczęście nie wybuchła, a po wypaleniu - jeszcze gorąca - miała inny kolor (chyba biały) i myślałam, że nie tylko kształt, ale i kolor zmieniła. Jednak po wystygnięciu wróciła do pierwotnej zieleni. Bańka natomiast opadła i przybrała ostateczny kształt twardego bąbla z mniejszym bąbelkiem powietrznym w środku

Ostatecznie nie jest źle, bo dzięki temu wisiorek (prezent dla siostry) jest okazem z historią, ale szkopuł w tym, że ten bąbel przykrył część okalającego go wałka i po oksydowaniu ten element pod szkłem wyróżnia się swoją białością. Z drugiej strony udało mi się przekształcić cyrkonię w szkło dmuchane

W każdym razie morał z tej bajki płynie taki, że cyrkonie z Army nie są przeznaczone do wypalania...

[smoczek]

Stało się tak dlatego, że Twoja cyrkonia była po prostu szkiełkiem, a nie przeznaczoną do AC prawdziwą cyrkonią (cubic zirconia). No a szkło - wiadomo, stopiło się po prostu w wysokiej temperaturze. Nie raz słyszałam o takich historiach od koleżanek z USA. Trzeba brać cyrkonie ze sprawdzonego źródła. Ja w sumie mało używam cyrkonii, ale zawsze trochę mam i kupionych w Planetarcie. Inne dziewczyny kupują też np. w http://www.artclaysilver.pl/ - tam jest większy wybór. Ksenia-art zużywa tony cyrkonii i właśnie tam kupuje.

[sceptyk]

Zdjęła mnie straszna trwoga, gdy cyrkonia zaczęła puchnąć. Urosła tak do mniej więcej 1 cm, a ja bałam się, że zaraz wybuchnie.

...i jak znam zycie, stałaś skamieniała koło kuchenki i wpatrywałaś się z napieciem w widowisko czekając na eksplozję?
A gdyby wybuchło?
Miałaś chociaż okulary ochronne?

Ja wypracowałem sobie procedurę - póki glinka nie zapłonie spalając celulozę chowam się i tylko ją podglądam.
Zdarzyło mi się już oberwać rozerwanym gorącym kawałkiem.
(oczywiście skutek niedosuszenia glinki).

Ps.
Ta szklana "cyrkonia" miała brylantowy szlif (z ostrą podstawą) czy była pod spodem płaska?

[frufelek]

a ja polecam cyrkonie z cyrkonia.pl. Mają ogromny wybór. No i faktycznie dobrze, że nic Ci w oczy nie strzeliło.

[smoczek]

O, nie znalam takiego sklepu

[frufelek]

mają fajne ceny i jakość świetna (oprócz czarnych, które tracą kolor)

[elenchi]

Dzięki za linki! Z wymienionych przez Was sklepów kupowałam na razie tylko w Planetarcie.

Napisane przez sceptyk

...i jak znam zycie, stałaś skamieniała koło kuchenki i wpatrywałaś się z napieciem w widowisko czekając na eksplozję?
A gdyby wybuchło?
Miałaś chociaż okulary ochronne?

O nie nie, Panie Kolego. Aż tak źle ze mną nie jest Wprawdzie tej ochronnej "klatki" nie mam, okularami wówczas również nie dysponowałam, ale obserwowałam wydarzenia z coraz większej odległości (kilku metrów) - tym większej, im bardziej rosła "cyrkonia" Oczywiście wiem, że w razie czego i tak mogłabym oberwać, ale już niekoniecznie centralnie w oko. A że ciemno było, to widziałam dość dobrze, co się dzieje. No cóż, teraz mam już okulary ochronne.

W trakcie wypału zorientowałam się, że coś jest nie tak, ale kupiłam ją pod nazwą "cyrkonia", a szlif miała klasyczny, brylantowy - od spodu stożek, a od góry płaska, z fasetowanymi brzegami.

[sceptyk]

W trakcie wypału zorientowałam się, że coś jest nie tak, ale kupiłam ją pod nazwą "cyrkonia", a szlif miała klasyczny, brylantowy - od spodu stożek, a od góry płaska, z fasetowanymi brzegami.

Są na tyle tanie, że po zakupie z niepewnego źródła można zrobić najpierw próbę i spiec jedną sztukę solo.
Jak jest prawdziwa to nic jej i tak nie będzie.
Szkoda jak się "klejnot" wykrzacza w srebrze.

Dobrze, że masz okulary, Pani Koleżanko

[elenchi]

No tak, to też jest sposób. Jednak jako początkująca nie wpadłam na to, że coś takiego może się w ogóle zdarzyć. Po lekturze wątku największym zagrożeniem wydawała mi się zmiana koloru cyrkonii. Dlatego przytaczam tę historyjkę na użytek innych begginnersów

[lubomirka]

Napisane przez elenchi

Witajcie! Od kilku miesięcy śledzę to forum i dowiedziałam się z niego tak wiele, że również postanowiłam podzielić się moim niewielkim na razie doświadczeniem. Tym lepiej, że temat akurat zszedł na cyrkonie. O zmianach koloru czytałam, ale o czymś takim jak u mnie - nie:

Do mojego pierwszego projektu (nie licząc liścia z pasty) postanowiłam użyć zielonej cyrkonii, a że z jakiegoś powodu nie kupiłam jej w sklepie z AC, więc nabyłam ją w Armie w Warszawie. Przystąpiłam do pracy: ulepiłam wisiorek, wcisnęłam cyrkonię, otoczyłam wałeczkiem i oszlifowałam. Wypalałam na kuchence gazowej. Zdjęła mnie straszna trwoga, gdy cyrkonia zaczęła puchnąć. Urosła tak do mniej więcej 1 cm, a ja bałam się, że zaraz wybuchnie. Na szczęście nie wybuchła, a po wypaleniu - jeszcze gorąca - miała inny kolor (chyba biały) i myślałam, że nie tylko kształt, ale i kolor zmieniła. Jednak po wystygnięciu wróciła do pierwotnej zieleni. Bańka natomiast opadła i przybrała ostateczny kształt twardego bąbla z mniejszym bąbelkiem powietrznym w środku

Ostatecznie nie jest źle, bo dzięki temu wisiorek (prezent dla siostry) jest okazem z historią, ale szkopuł w tym, że ten bąbel przykrył część okalającego go wałka i po oksydowaniu ten element pod szkłem wyróżnia się swoją białością. Z drugiej strony udało mi się przekształcić cyrkonię w szkło dmuchane

W każdym razie morał z tej bajki płynie taki, że cyrkonie z Army nie są przeznaczone do wypalania...

No niestety zielone są obarczone jakąś mocą rozpływania, natomiast wszystkie pozostałe z Army białe czerwone i akwamarynowe wypalałam bez problemu. Nie bać się. Za winklem na Erektoralnej tez jest facet z cyrkoniami, polecam wszystkie ametystowe też oczywiście również bez zielonych.

[elenchi]

Napisane przez lubomirka

No niestety zielone są obarczone jakąś mocą rozpływania, natomiast wszystkie pozostałe z Army białe czerwone i akwamarynowe wypalałam bez problemu. Nie bać się. Za winklem na Erektoralnej tez jest facet z cyrkoniami, polecam wszystkie ametystowe też oczywiście również bez zielonych.

Ciekawe, co piszesz. Ale to chyba w takim razie tylko w tych dwóch miejscach mają felerne zielenie, bo przecież niektórzy mają w pracach wypalone zielone cyrkonie (jak choćby wspomniana Ksenia) i jest ok.

[lubomirka]

Napisane przez elenchi

Ciekawe, co piszesz. Ale to chyba w takim razie tylko w tych dwóch miejscach mają felerne zielenie, bo przecież niektórzy mają w pracach wypalone zielone cyrkonie (jak choćby wspomniana Ksenia) i jest ok.

Tak właśnie jest ten intensywny zieleń, mało tego z tego co wiem Planetart tez wszystkie testował, bo zdążają się partie jakieś mniej odporne. Ale resztę możesz wypalać z Orlej, a najlepiej faktycznie przetestować palnikiem przed.

[frufelek]

A mnie nigdy nic się nie stało z zielonymi a sporo ich użyłam... Może miałam szczęście

[linnenn]

Witam!
Ten wątek to skarbnica wiedzy dla artclayowców . Sama bawię się w to papierowe sreberko i jestem w nim absolutnie zakochana.

Ale mam jeden mały problem, który spędza mi sen z powiek... a kiedy przychodzi do próbowania, po prostu olewam pomysł i robię to co zawsze .

Mianowicie chodzi mi o "zaczepkę" wisiora, w którą wkłada się sznurek/łańcuszek. Jak je robicie? Doklejacie do gotowego projektu i wypalacie całość? Czy może wypalacie osobno a potem dolutowujecie?
Ostatnio sporo srebra mi się powyginało (kuchenka gazowa) i jestem troszkę zrażona. Taka zaczepka przecież też jest cienka i w środku ma otwór. Kupiłam nawet watę szklaną aby ją owinąć wokół tego, ale jakoś nie jestem do tego przekonana.

To dla mnie takie "fobiczna" rzecz , zupełnie jak skręt na rowerze w prawą stronę - mam już tak, że skręcam baaaardzo ostrożnie i robi się duże półkole z mojej trasy, a w lewą stronę potrafię zakręcić o 90 stopni praktycznie bez problemu :P.

Jakakolwiek podpowiedź jak się do tego zabrać będzie dla mnie bardzo pomocną!

[nagaLy]

Napisane przez linnenn

To dla mnie takie "fobiczna" rzecz , zupełnie jak skręt na rowerze w prawą stronę - mam już tak, że skręcam baaaardzo ostrożnie i robi się duże półkole z mojej trasy, a w lewą stronę potrafię zakręcić o 90 stopni praktycznie bez problemu :P.

Lol, właśnie mi uświadomiłaś, że ja też tak mam W te same strony. Na lewą stronę ciała nie boję się tak upaść, jak na prawą bo ma wrażenie, że lepiej bym z tego upadku na lewą - wyszła
Co do krawatki - bo ewidentnie o nią pytasz - nie możesz jej doczepić ogniwem? Musi być trwale umocowana do wzoru? Możesz w ozdobnym elemencie zrobić ogniwo (gotowe ogniwo przymocować przed wypaleniem lub dolutować po) i to samo w krawatce (te gotowe krawatki z reguły mają zaczep). Warto jedno dać gotowe, bo otwarte i możesz zahaczyć jedno o drugie. I gotowe.

[linnenn]

No właśnie ciągle daję te ogniwa a marzy mi się ładna, ozdobna krawatka (tak, o nią pytałam, ale totalnie mi wyraz z głowy wyleciał! .

[elenchi]

A czy nie jest przypadkiem tak, że te rzeczy Ci się wyginają, bo są po prostu za cienkie? Tu mógłby się ktoś bardziej doświadczony wypowiedzieć.

Ja na razie zrobiłam dwa rodzaje zawieszenia - albo zagięta w uszko górna część wisiorka, albo uszko doklejone z tyłu. To tylne uszko mi się nie odgięło nawet mimo tego, że podczas wypału spoczywał na nim ciężar całego - dość masywnego - wisiorka... A może ciut się spłaszczyło, a ja uznałam to za standardowe skurczenie. Grunt, że łańcuszek przechodzi.

Z drugiej strony, Smoczek pisała gdzieś, że ona takie strategiczne miejsca lutuje, bo to pewniej trzyma.

PS. Ja się kiedyś wywaliłam na rowerze, skręcając właśnie w prawo, ale to była wina krawężnika Na szczęście fobii nie mam

[Whitecoffe]

Witajcie. Bardzo dziękuję wszystkim, którzy poświęcili swój czas na dzielenie się wiedzą i doświadczeniem.
Przymierzam się do AC. Przeczytałam już cały ten wątek i "Przyczajony art-clay". Lubię być jak najlepiej-przynajmniej teoretycznie -przygotowana do tego, by się za to zabrać. Już nie mam przekonania, że doświadczenia z PMC będą mi w tym przydatne.
A teraz do rzeczy. Na początku chcę tylko sprawdzić jak się w ogóle z AC obchodzić, planuję coś niewyszukanego, małego i prostego. Lutowanie też z w/w względów pominę.
Ciekawi mnie-czysto teoretycznie-czy cargi wklejacie w masę czy lutujecie do podstawy (bo wklejać podobno można)?. Czy jest to bez znaczenia dla trwałości wyrobu?

[nel13]

Witajcie!
Mam podobne pytanie jeśli chodzi o cargi. Proste projekty jakoś nawet bezproblemowo szły. Teraz ambitnie przymierzyłam się do cargi. Wcisnęłam lekko w mokry AC, wypaliłam i... do bani Całość wisiora wybrzuszyło do góry tak, jakby ktoś pociągnął wszystko za cargę. Nie wygląda to źle, bo po prostu wisior jest lekko wypukły. Ale w zamierzeniu miał być płaski i nie chciałabym, aby efekt stawał się bez mojej woli
A może tę cargę należy przyklejać pastą do suchego AC?
Plissss, doradźcie wprawne Artclayanki

[linnenn]

elenchi - dzięki za odpowiedź . A kiedy wypalałaś wisior leżący na tym uszku, miałaś je czymś wypełnione? Watą, korkem itp?

Dzisiaj zamawiam palnik , więc będę miała większe pole do popisu :P... i też mi się wydaje (ale czy to prawda, to wiedzą tylko zawodowcy ), że przylutowane wydaje się solidniejsze.


Cergi - na youtubie widziałam z 2-3 filmiki, jak łączyć bazę z cergą - przylutowują ją i potem zaginają, po umieszczeniu kamienia
A ja sama jeszcze nie oprawiałam w taki sposób kamieni... ale mój piękny opal czeka ;D

[smoczek]

Napisane przez nel13

Witajcie!
Mam podobne pytanie jeśli chodzi o cargi. Proste projekty jakoś nawet bezproblemowo szły. Teraz ambitnie przymierzyłam się do cargi. Wcisnęłam lekko w mokry AC, wypaliłam i... do bani Całość wisiora wybrzuszyło do góry tak, jakby ktoś pociągnął wszystko za cargę. Nie wygląda to źle, bo po prostu wisior jest lekko wypukły. Ale w zamierzeniu miał być płaski i nie chciałabym, aby efekt stawał się bez mojej woli
A może tę cargę należy przyklejać pastą do suchego AC?
Plissss, doradźcie wprawne Artclayanki

Przy wsadzaniu cargi w mokre AC projekt zawsze się odkształci. Nie ma innego wyjścia. AC się kurczy podczas wypalania, a carga nie. Ja tej metody w swoich projektach w ogóle nie używam, ale zrobiłam na samym początku swojej przygody z ac kilka takich prac. Czasami pokazuję tą technikę kursantom (np. wczoraj bardzo miła pani robiła u mnie m.in wielgachny pierścionek z wielkim morskim kamieniem tak umieszczanym w cardze). Ale jeśli tylko kursanci nie wyrażają sprzeciwu to pokazuję im jak cargę lutować do projektu po wypaleniu, bo to i ładniejsze i czystsze i bardziej trwałe.

[marisella]

Ja w jakiejś książce widziałam, że carga wsadzana do AC nie była połączona (końce nie były zlutowane) tylko była drobne przerwa miedzy końcami - wtedy AC kurcząc się nie wybrzyszało się od cargi, bo ta się mogła zejść. Potem tę szparę maskowano czymś (gronkami np.), ale jak dla mnie -lutowane lepiej wyglada no i chyba jednak lepiej trzyma kamień...

[smoczek]

Takie kombinowanie z cargą dla mnie jest bez sensu. Bo robisz ją zwykle przecież pod konkretny kamień, a nigdy nie wiadomo jak zejdzie Ci się ta carga i czy w ogóle kamień w nią wejdzie. Owszem, niby wiadomo jak kurczy się AC, ale jak dokładnie zachowa się carga w niego wetknięta?

[elenchi]

Napisane przez linnenn

elenchi - dzięki za odpowiedź . A kiedy wypalałaś wisior leżący na tym uszku, miałaś je czymś wypełnione? Watą, korkem itp?

Nie ma za co Nie, no właśnie niczym nie wypełniałam. Tylko że uszko było dosyć płaskie, bo sam wisiorek był w tym miejscu wypukły, więc nawet jeśli uszko nieco się podczas wypału spłaszczyło, to była też ta wypukłość z drugiej strony... Nie wiem, czy się jasno wyraziłam
W każdym razie można tak eksperymentować. Chociaż jak masz watę, to pewnie nie zaszkodzi jej napchać do środka - tak na wszelki wypadek...

[marisella]

Napisane przez smoczek

Takie kombinowanie z cargą dla mnie jest bez sensu. Bo robisz ją zwykle przecież pod konkretny kamień, a nigdy nie wiadomo jak zejdzie Ci się ta carga i czy w ogóle kamień w nią wejdzie. Owszem, niby wiadomo jak kurczy się AC, ale jak dokładnie zachowa się carga w niego wetknięta?

Nie no, jasne, toteż ja nie polecam wcale wtykania cargi z AC, tylko piszę, że coś takiego widziałam Mnie też to nie przekonuje i wydaje mi się, że już lepiej po ludzku tę cargę dolutować i spokój, niż kombinować

Ale co kto lubi

[smoczek]

No właśnie są osoby, które po prostu bardzo nie chcą lutować i koniecznie chcą cargę wtykać - też się da, tylko oczywiście z uwzględnieniem potencjalnego odkształcenia.
Kursantka wczoraj robiła u mnie pierścień z tym gigantycznym kamieniem morskim (kamień chyba ze 4,5 cm jak nie więcej), to odkształcenie było duuuże, ale AC dookoła pierścienia wygięło się tak jakby w dół i wyglądało to ładnie, przestrzennie.

I w sumie przekonałam się przy okazji, że taka konstrukcja jednak jest mocna, bo kursantka w pewnym momencie wsadziła sobie ten pierścień na za gruby do niego palec i za nic nie mogła ściągnąć. Lałyśmy oliwkę, smarowała mydłem, no i ciągnęła na maksa, bez żadnego respektu to za kamień, to za obrączkę, to za oprawę (ja już widziałam jak to wszystko się rozwala ) i w pewnym momencie pierścionek wystrzelił jak z procy, zrobił efektowny łuk, walnął o kafelki i wylądował za pralką . I NIC mu się nie stało. Byłam w szoku szczerze mówiąc .
A w ogóle to bardzo ładny wyszedł - strasznie ciekawy. Pokażę Wam przy okazji, że bo mam pozwolenie .

[nel13]

Bardzo dziękuję za odpowiedź. Rozjaśniło mi się w głowie
Wezmę się za bary z lutowaniem. Z cargami szło nawet nieźle , ale z AC jeszcze nie lutowałam.
No to mam kolejne wyzwanie

[sceptyk]

Jest też inna metoda.
Jeżeli projekt umożliwia zamaskowanie styku cargi z podstawą nacinamy cargę w kilku punktach z jednej strony (jakiś 1 mm) i wyginamy blachę na zewnatrz pod kątem prostym tworząc podstawę cargi ( coś jak kołnierz).
Cargę stawiamy na podstawie i zaklejamy glinką wg projektu (maskujemy).
Po wypaleniu - amen.
W moim przypadku przykładem są onyks i labradoryt.

Prosto i bezboleśnie.

Wciskanie cargi w podstawę to po wypaleniu chaos i destrukcja

[smoczek]

Bardzo fajny pomysł .

[Whitecoffe]

Dziękuję za sugestie. Nawet pojawiło się coś nowego-ten sposób sceptyka. Może na początek spróbuję tak, choć lutowanie mam w planie w niedalekiej przyszłości ale jak to zwykle bywa muszę zebrać najpierw odpowiednią kwotę na palnik.