Rozstanie z facetem, część XL.

[niezapominajka012]

Napisane przez kiyomi16

To nie rozwiedzie się bo się nie chcesz przeprowadzić czy dlatego że możesz zmienić zdanie?
To jest bardzo mądry koleś który dobrze kalkuluje i z obecnych kalkulacji wychodzi że nie ma po co się rozwodzić, Tobie wystarczy opowiedzieć kilka ckliwych historii i jakoś się kręci, cóż widocznie cała sprawa rozwodowa itd nie jest warta tego a jemu nie opłaca sie zostawiać żony dla Ciebie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Masz rację, jakoś mu się to kręci...
Co więcej to mnie posadza, że mi nie zależy bo nie szukam pracy w Warszawie.
Ja też nie zamierzam rzucać pracy z dnia na dzień. Tutaj, na tym zadupiu można jeszcze całkiem nieźle zarobić poza praca na etacie.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[natalcia250]

Napisane przez Milagros_90

Zgadzam się.
Chłop ma głowę na karku i ustawia się tak, żeby jemu było najlepiej.

Natalia, a co do Twojej sprawy - kochasz swojego byłego?
Nie pisałaś wcześniej, że macie cały czas kontakt. Od rozstania minęły dopiero trzy tygodnie. Moim zdaniem niepotrzebny był ten seks, taki seks z eks nie wiadomo po co (czy zmierzamy do powrotu, czy nam brakuje seksu, czy o co chodzi) raczej nigdy nie przynosi nic dobrego, tylko wprowadza mętlik. No ale stało się. W każdym razie dalej nie musisz podejmować jakichś radykalnych kroków. Może ochlon trochę i zastanów się, czego chcesz na ten moment od życia i związków? Kochasz eks i chcesz próbować ponownie? Czy chcesz sobie randkowac z innymi?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

nie pisałam o tym, że mamy kontakt, bo w sumie nie wydawało mi się to istotne. nie traktowałam tego kontaktu jako jakiejś nadziei na powrót, mamy dużo wspólnych zainteresowań i po prostu świetnie się rozumiemy na płaszczyźnie przyjacielskiej, więc nie widziałam powodu dla którego mielibyśmy go nie mieć. no i w grę wchodziło też to, że no szczerze mówiąc, nie przeżyłam tego rozstania jakoś szczególnie, było mi przykro że nie wyszło, ale w głębi byłam tak bardzo niezadowolona z poziomu zaangażowania, które on wykazuje, że nie było tu miejsca na żadne analizy, ani żałowanie zerwania. i nie żałowałam ani minuty. tylko, że w ogóle nie przewidziałam takiego przebiegu wydarzeń, nie brałam nawet pod uwagę tego, że mu się aż tak odmieni. jeśli chodzi o ten seks - dla mnie seks sam w sobie nie jest jakiś szczególnie zobowiązujący, nie przeżywam go emocjonalnie i nie wpływa on na to co myślę na temat powrotu, po prostu miałam na ten seks ochotę. czy kocham eksa? trudno powiedzieć, w sumie on przez cały czas trwania naszej relacji nie dał mi podstaw do tego żebym go mogła tak naprawdę głęboko pokochać, oczywiście czuję coś do niego i myślę że to by się miało szansę rozwinąć jakby on poświęcał mi tyle uwagi na ile zasługuję. ale boję się, po prostu się boję, że takie przemiany i nagłe zrozumienie swoich błędów to jakaś totalna ściema i nie ma prawa wyjść, a ja tylko stracę czas i potem będzie trudniej się po raz kolejny rozstać. a z drugiej strony, może faktycznie jest szczery w tym co mówi i warto dać temu szansę, szczególnie że w grę nie wchodziły żadne kłótnie, różnice światopoglądowe ani osoby trzecie. no sama nie wiem. czy ktoś tutaj zna tego typu historię, która skończyła się happy endem?

lubię randkować ale jakbym była pewna na 100 %, że on zmieni to co nie pasowało mi wcześniej to nie miałabym takiej potrzeby, bo poza tym uzupełniamy się charakterami, poczuciem humoru, nawet zawodowo
ogólnie wydaje mi się, że ja jestem typem przywiązanym do idei, a nie do konkretnych osób. tzn. mam swoją wizję związku w jakim chciałabym być, a jeśli osoba z którą jestem nie spełnia kryteriów, które są dla mnie ważne, zostawiam to bez żalu i nie tęsknię. nigdy nie cierpiałam długo po związkach (nawet po tym najdłuższym), szybko wchodziłam w nowe relacje, w sumie podchodzę do tego dość analitycznie. dlatego ciężko mi powiedzieć czy go kocham - nie spełniał moich oczekiwań; jeśli je spełni - biorąc pod uwagę resztę cech, które posiada - myślę, że moglibyśmy być naprawdę szczęśliwi. zaufałybyście na moim miejscu?

[980cf4958a6e724c916e7adb24f4c6159aa2df82_65d7e02c47328]

Napisane przez natalcia250

ogólnie wydaje mi się, że ja jestem typem przywiązanym do idei, a nie do konkretnych osób. tzn. mam swoją wizję związku w jakim chciałabym być, a jeśli osoba z którą jestem nie spełnia kryteriów, które są dla mnie ważne, zostawiam to bez żalu i nie tęsknię. nigdy nie cierpiałam długo po związkach (nawet po tym najdłuższym), szybko wchodziłam w nowe relacje, w sumie podchodzę do tego dość analitycznie. dlatego ciężko mi powiedzieć czy go kocham - nie spełniał moich oczekiwań; jeśli je spełni - biorąc pod uwagę resztę cech, które posiada - myślę, że moglibyśmy być naprawdę szczęśliwi. zaufałybyście na moim miejscu?

To ciekawe, bo ja mam zupełnie odwrotnie. Przywiązuję się do osoby, a związek to tylko jakby sposób tworzenia czegoś z tą osobą. Związek dla samego bycia związku to taka pusta idea dla mnie.
Jeśli masz tak, że nie cierpisz specjalnie po rozstaniach, to może spróbuj. Tylko na początku bądź ostrożna i obserwuj go uważnie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mijanou]

Oj, 5000 postów pyknęło.
Link do kolejnej części:
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=1275310

[niezapominajka012]

(null)
Jak piszesz, że moglibyście być naprawdę szczęśliwi, nie przeżywasz ewentualnych rozstań to nad czym się zastanawiasz?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk