Rozstanie z chłopakiem po 2 latach. Brak wiary w przyszłość

[karawanna]

To dopiero kilka dni po rozstaniu. To on Cię zostawił, to była jego decyzja. Wiadomo, że będziesz to ciężko przechodzić jeszcze przez jakiś czas. Daj sobie czas na przeżycie tego, wypłakanie się, złość, smutek i co tam jeszcze czujesz. Jak to wszystko minie, spróbuj przeanalizować wasz związek - wyciągnąć wnioski na przyszłość, może naprawić coś w swoim zachowaniu i podejściu do partnera.
Kwestia indywidualna ile będziesz dochodzić do siebie. Jak mnie kiedyś zostawił partner, z którym mieszkałam i miałam plany na przyszłość, zajęło to parę miesięcy. Pierwsze dwa tygodnie były najgorsze. Bardzo mi pomogło całkowite zerwanie z nim kontaktu, co i Tobie polecam.

[Mamrot28]

Odniose się do swojej sytuacji jeśli pozwolisz. Byłam w związku 8 miesięcy i gotowa byłam oddać za partnera wszystko. Rozstaliśmy się fatalnie. Bo w sumie ani dziękuję ani pocałuj mnie w dupę. W zasadzie bardziej rozstała się ze mną jego przyjaciółka.

Teraz wrócić? Do czego? Mój partner tak samo jest uparty i dumnym tym bardziej że ma milion doradców. Wrócić i znowu się szarpać? Przedłużyć o kolejny miesiąc czy dwa? A później znowu się nakręcać i głowę nabijać?

Nie myśl że nie kochałam partnera bo zaledwie kilka dni po rozstaniu tak mi wszystko jedno. Jeśli by obie strony kochały i chciały być w związku to by walczyły o siebie, uczucie. A tak. Co jednak strona może zrobić? Nic.

[Agoorka]

Rozstania zawsze są trudne,takie powiedzmy,z dnia na dzień to zwalają świat na głowe.Choc wiadomo,że zazwyczaj to jest cegiełka do cegiełki,coś się zbiera i wybucha
Zbieranie się wg mnie zależy od nas samych.Jak nie będziecie mieć kontaktu,jak nie będziesz analizować całymi dniami, skupiać się jedynie na tym,to będzie prościej.Zastanów się czy ten związek faktycznie był satysfakcjonujący, dojrzały i dobry.Często po czasie wychodzi,że nie.Że płaczemy i tęsknimy za wizją czegoś
Pół roku temu sama to przerabiałam, związek był bardzo długi, pojawiła się druga kobieta.Wtedy myślałam,że to koniec świata.Dzis wiem,że było różnie,nie tak miło jak mi się wydawało,do tego się okazało,że wcale nie znałam tak dobrze swojego ówczesnego partnera, który po prostu mnie okłamał po całości
Jasne,że masz prawo płakać, być załamana,ale nie ton w tym w nieskończoność,bo znarnujesz czas na coś, czego już nie ma,a możesz go przeznaczyć na swoją osobę, pracę nad sobą
Co do przyjścia gościa z mamą,to totalnie tego nie rozumiem.Nie rozumiem jej roli.Dwoje dorosłych ludzi powinno rozwiązywać takie kwestie między sobą,bez wciągania osób trzecich


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[natalcia250]

Napisane przez Kwietniowa05

A co robiłaś, żeby nie przeżywać? Coś sobie postanowiłaś? Coś robiłaś? My też mieszkaliśmy ze sobą. Mieliście/ macie kontakt? Możesz więcej opowiedziec?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

zaczęłam mocno intensywnie wychodzić do ludzi, co w sumie jest wbrew mojemu naturalnemu usposobieniu, bo jestem bardzo introwertyczna ale siedzenie samej w mieszkaniu sprawiało, że w kółko analizowałam rozstanie. postanowiłam sobie, że odetnę się całkowicie i nie będę próbowała się z nim kontaktować, wytrzymałam, choć czasami było ciężko. bardzo szybko zaczęłam się spotykać z facetami, co nie jest dobrym rozwiązaniem dla każdego, ale mi akurat randkowanie bardzo pomaga przy rozstaniach, poza tym jakoś tak się udało, że bardzo krótko po rozstaniu zaczęłam się spotykać z bardzo ciekawą osobą i po jakimś czasie właśnie ta osoba zaczęła wypierać u mnie myśli o byłym potem byliśmy razem przez 1,5 roku co do kontaktu, przez cały czas od rozstania aż do teraz nie mieliśmy kompletnie żadnego kontaktu, jakiś czas temu rozstałam się z facetem, o którym pisałam wyżej, no i ten właśnie eks sprzed prawie 2 lat się wynurzył z podziemi nawet spotkaliśmy się kilka razy i w sumie fajnie jest ocenić po długim czasie totalnie bez emocji czy faktycznie ten człowiek to był dobry kandydat na miłość i życia, no i teraz jednak stwierdzam, że totalnie nie, ale udało nam się uciągnąć te 2 lata na fali zauroczenia

[Rena]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88614151]Treść usunięta[/QUOTE]

Moim zdaniem to juz lepiej byc nowoczesnym i zerwac smsem niz z przyjsc z mamusia.

Jak dochodzilo do jakis wiekszych spiec, to faktycznie lepiej sie przestac widywac. Moze dobrym pomyslem bylby psycholog?

[Kwietniowa05]

Napisane przez Agoorka

Rozstania zawsze są trudne,takie powiedzmy,z dnia na dzień to zwalają świat na głowe.Choc wiadomo,że zazwyczaj to jest cegiełka do cegiełki,coś się zbiera i wybucha
Zbieranie się wg mnie zależy od nas samych.Jak nie będziecie mieć kontaktu,jak nie będziesz analizować całymi dniami, skupiać się jedynie na tym,to będzie prościej.Zastanów się czy ten związek faktycznie był satysfakcjonujący, dojrzały i dobry.Często po czasie wychodzi,że nie.Że płaczemy i tęsknimy za wizją czegoś
Pół roku temu sama to przerabiałam, związek był bardzo długi, pojawiła się druga kobieta.Wtedy myślałam,że to koniec świata.Dzis wiem,że było różnie,nie tak miło jak mi się wydawało,do tego się okazało,że wcale nie znałam tak dobrze swojego ówczesnego partnera, który po prostu mnie okłamał po całości
Jasne,że masz prawo płakać, być załamana,ale nie ton w tym w nieskończoność,bo znarnujesz czas na coś, czego już nie ma,a możesz go przeznaczyć na swoją osobę, pracę nad sobą
Co do przyjścia gościa z mamą,to totalnie tego nie rozumiem.Nie rozumiem jej roli.Dwoje dorosłych ludzi powinno rozwiązywać takie kwestie między sobą,bez wciągania osób trzecich


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ile zajęło się pozbieranie się po tym wszystkim?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skara]

Mnie pozbieranie się po porzuceniu zajęło kilka miesięcy. W dodatku facet mnie dręczył okresami uprzejmości i zwodzenia, co przedłużyło cały proces. Naprawdę ciężko było piszesz pierwsze 2-3 miesiące, potem coraz lepiej. Po pół roku zaczęłam kolejny związek, który przetrwał prawie 3 lata.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Agoorka]

Napisane przez Kwietniowa05

Ile zajęło się pozbieranie się po tym wszystkim?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Mnie to zajęło ok.pół roku,ale po drodze poszłam jeszcze na terapię,bo czułam,że stoję pod ścianą, uważam to za krok milowy w całej sytuacji


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Kwietniowa05]

Przeraża mnie to wszystko ((((. Przeraża mnie to że jednego dnia mówił że da mi czas, że nie wiem i może za tydzień przyszedłby i powiedziałby że chciałby dać mi szansę. A następnego dnia potraktował mnie jak zwykłe gówno

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Overcooked]

Napisane przez Kwietniowa05

Przeraża mnie to wszystko ((((. Przeraża mnie to że jednego dnia mówił że da mi czas, że nie wiem i może za tydzień przyszedłby i powiedziałby że chciałby dać mi szansę. A następnego dnia potraktował mnie jak zwykłe gówno

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Z tego co piszesz to jego zachowanie jest gówniane i wynika z jego miernego charakteru więc nie wiń siebie wkręcając sobie że "zasłużyłaś na takie traktowanie bo nie jesteś idealna". Już serio lepiej smsem czy rozmową przez telefon, a nie kurna z matką która jeszcze śmie się wtrącać się w rozmowę w czasie rzeczywistym (bo gdybyś była taka agresywna jak tu niektóre osoby sugerują i musiał brać ją dla swojego bezpieczeństwa to mogła chociaż zostać w pokoju obok i poczekać). No kto dorosły tak robi, zastanów się. Nie jesteś winna że koleś jest niestabilny i zupełnie niesamodzielny.

[Kwietniowa05]

Napisane przez Overcooked

Z tego co piszesz to jego zachowanie jest gówniane i wynika z jego miernego charakteru więc nie wiń siebie wkręcając sobie że "zasłużyłaś na takie traktowanie bo nie jesteś idealna". Już serio lepiej smsem czy rozmową przez telefon, a nie kurna z matką która jeszcze śmie się wtrącać się w rozmowę w czasie rzeczywistym (bo gdybyś była taka agresywna jak tu niektóre osoby sugerują i musiał brać ją dla swojego bezpieczeństwa to mogła chociaż zostać w pokoju obok i poczekać). No kto dorosły tak robi, zastanów się. Nie jesteś winna że koleś jest niestabilny i zupełnie niesamodzielny.

Jest bardzo niestabilny i to mnie strasznie zraniło że jednego dnia tak, drugiego inaczej, skreśla wszystko, jakbym była jednym wielkim gównem ((

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Overcooked]

Napisane przez Kwietniowa05

Jest bardzo niestabilny i to mnie strasznie zraniło że jednego dnia tak, drugiego inaczej, skreśla wszystko, jakbym była jednym wielkim gównem ((

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No ale zrozum że skoro on jest skrzywiony więc bez sensu patrzeć na siebie i się oceniać przez jego pryzmat. Jakby cię opluł przechodzący obok pijany menel to też byś rozmyślała o sobie w kontekście "potraktowana jakbym była gównem, widocznie może sobie trochę zasłużyłam" czy raczej "jestem nawet spoko babką i miałam pecha bo na swojej drodze natrafiłam na chama bez kultury"?

[Mamrot28]

No i to jest to czego ja nie pochwalam. Byliscie tyle ze sobą, macie wspólne wspomnienia więc mimo wszystko jakieś wyjaśnienie Ci się nalezy. Ale niestety. Najłatwiej mieć wszystko w dupie. Niedługo modne się stanie zrywanie przez rodzinę, przyjaciół, SMS, rozmowę telefoniczną czy gołębia pocztowego. Ludzie serio mają zero poczucia odpowiedzialności i dojrzałości do związku i bycia z kimś.

[Overcooked]

Napisane przez Mamrot28

No i to jest to czego ja nie pochwalam. Byliscie tyle ze sobą, macie wspólne wspomnienia więc mimo wszystko jakieś wyjaśnienie Ci się nalezy. Ale niestety. Najłatwiej mieć wszystko w dupie. Niedługo modne się stanie zrywanie przez rodzinę, przyjaciół, SMS, rozmowę telefoniczną czy gołębia pocztowego. Ludzie serio mają zero poczucia odpowiedzialności i dojrzałości do związku i bycia z kimś.

Powinien do tej rozmowy na żywo i szczegółowych wyjaśnień (100% więc wszelkie jej osobiste sprawy, w tym sprawy seksualne) jeszcze całą rodzinę zabrać - babcie, kuzynki, kuzynów - i w kilkudziesięciu osobowym gronie przedyskutować z autorką co będzie z ich związkiem, rodzinka też osobiście przedstawi jej wyjaśnienia i zrobi głosowanie czy ich związek ma sens

[Kwietniowa05]

Napisane przez Mamrot28

No i to jest to czego ja nie pochwalam. Byliscie tyle ze sobą, macie wspólne wspomnienia więc mimo wszystko jakieś wyjaśnienie Ci się nalezy. Ale niestety. Najłatwiej mieć wszystko w dupie. Niedługo modne się stanie zrywanie przez rodzinę, przyjaciół, SMS, rozmowę telefoniczną czy gołębia pocztowego. Ludzie serio mają zero poczucia odpowiedzialności i dojrzałości do związku i bycia z kimś.

Omówiliśmy to rozstanie, fakt że z jego mamą ale mimo wszystko. Kulturalnie. I chciał mi dać szansę. Matka mówiła, że nie nie. Ale on mimo wszystko chciał i dał taką cegiełkę nadziei. A następnego dnia nic, jednak nie, jednak nigdy, jednak załatwimy formalności z mieszkaniem. Ale nic poza tym, żadnych osobistych tematów, tak po prostu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[karawanna]

Napisane przez Kwietniowa05

Omówiliśmy to rozstanie, fakt że z jego mamą ale mimo wszystko. Kulturalnie. I chciał mi dać szansę. Matka mówiła, że nie nie. Ale on mimo wszystko chciał i dał taką cegiełkę nadziei. A następnego dnia nic, jednak nie, jednak nigdy, jednak załatwimy formalności z mieszkaniem. Ale nic poza tym, żadnych osobistych tematów, tak po prostu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

No więc już nie nakręcaj się i nie rób sobie nadziei. Nie zmusisz go, żeby jednak tą szansę Ci dał. Nie płaszcz się przed nim. Ogranicz kontakt tylko do formalności związanych z mieszkaniem.

[Mamrot28]

Widocznie chłopak nie ma jaj i własnego zdania. A to nie wiem czy nie jeszcze gorsze jak samo rozstanie. Bo w każdej życiowej sytuacji mogłoby być podobnie.

Stało się. Ale nie rób żadnej analizy z tego. Nie zadręczaj się, nie rozpamiętuj, nie myśl co gdyby. Bo sama wpedzisz się w chorobę i zaczniesz myśleć najgorzej o sobie.

[Overcooked]

Napisane przez Kwietniowa05

Omówiliśmy to rozstanie, fakt że z jego mamą ale mimo wszystko. Kulturalnie. I chciał mi dać szansę. Matka mówiła, że nie nie. Ale on mimo wszystko chciał i dał taką cegiełkę nadziei. A następnego dnia nic, jednak nie, jednak nigdy, jednak załatwimy formalności z mieszkaniem. Ale nic poza tym, żadnych osobistych tematów, tak po prostu

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To nie jest mimo wszystko tylko AŻ wszystko. Po co ci taki facet? Za czym żałujesz? Wyobraź sobie - oświadczyny gdzie matka podnosi się z krzesła obok i mówi "nie" - a on wstaje i chowa pudełeczko do kieszeni. Gdzie staracie się o dziecko ale matka wali w ścianę i mówi że nie powinien a on grzecznie wyłazi z łóżka i idzie do łazienki. Albo podstaw kumpla pod to. Chłopak ma ci zrobić minetę ale kumpel mówi że bez sensu po co ma się męczyć to jest bez sensu a ty jesteś roszczeniowa, więc chłopak namyśla się, przyznaje mu rację i idzie z nim na piwo. To nie jest zwierzanie się i rady od bliskiej osoby tylko cyrk na kółkach i przekroczenie granic. Nie masz kogo żałować i otwórz szampana że oszczędziłaś sobie tego.

[Rena]

Nie zdziwilabym sie gdyby sie okazalo, ze matka faceta jest samotna kobieta i zla autorka probowala zabrac jej jedyny skarb.

[Agoorka]

Autorko,odpowiedz sobie w duchu czy chciałabyś całe życie spędzić z facetem, który podejmuje życiowe decyzje (a może i takie drobne) w porozumieniu z mamą.
Nawet sobie nie umiem wyobrazić jak ta kobieta przyszła i siedziała jak piąte koło u wozu, wcinając się do rozmowy.To jest sytuacja oderwana od rzeczywistości

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Kwietniowa05]

Napisane przez Overcooked

To nie jest mimo wszystko tylko AŻ wszystko. Po co ci taki facet? Za czym żałujesz? Wyobraź sobie - oświadczyny gdzie matka podnosi się z krzesła obok i mówi "nie" - a on wstaje i chowa pudełeczko do kieszeni. Gdzie staracie się o dziecko ale matka wali w ścianę i mówi że nie powinien a on grzecznie wyłazi z łóżka i idzie do łazienki. Albo podstaw kumpla pod to. Chłopak ma ci zrobić minetę ale kumpel mówi że bez sensu po co ma się męczyć to jest bez sensu a ty jesteś roszczeniowa, więc chłopak namyśla się, przyznaje mu rację i idzie z nim na piwo. To nie jest zwierzanie się i rady od bliskiej osoby tylko cyrk na kółkach i przekroczenie granic. Nie masz kogo żałować i otwórz szampana że oszczędziłaś sobie tego.

Przez cały związek ta matka nie wtrącała się, chociaż miałam wrażenie, że opowiada jej o różnych rzeczach. Ale nigdy nic mi nie mówiła, nawet mi mówiła po tym rozstaniu sam na sam że jestem dla niej jak córka. A potem okazało się coś odwrotnego

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:02 ---------- Poprzedni post napisano o 16:01 ----------

Napisane przez Rena

Nie zdziwilabym sie gdyby sie okazalo, ze matka faceta jest samotna kobieta i zla autorka probowala zabrac jej jedyny skarb.

Miała męża ale zagranicą. Coś w tym może być, bo wspominała że skoro się do niej już wprowadził to bez sensu jest teraz wracać. Na co on, że dla mnie to byłoby marzenie, żeby wrócił, ale tak nie będzie

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 16:03 ---------- Poprzedni post napisano o 16:02 ----------

Napisane przez Agoorka

Autorko,odpowiedz sobie w duchu czy chciałabyś całe życie spędzić z facetem, który podejmuje życiowe decyzje (a może i takie drobne) w porozumieniu z mamą.
Nawet sobie nie umiem wyobrazić jak ta kobieta przyszła i siedziała jak piąte koło u wozu, wcinając się do rozmowy.To jest sytuacja oderwana od rzeczywistości

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Nie odczułam tego tak w codziennym życiu. Na koniec pokazała, że nie była szczera ze mną. Po prostu mnie oszukała, nieszczerze pocieszała. I namówiła go do zakończenia tego związku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[janna88]

Nie czytałam innych wypowiedzi.

Pozwól sobie na cierpienie, na płacz. Daj sobie czas. Po rozstaniu przeżywamy etapy takie jak w przeżywaniu żałoby.

Doskonale Cię rozumiem, bo sama przeżywałam rozstanie w wieku 26 lat. Też nie wyobrażałam sobie życia z kimś innym. Tęskniłam, płakałam, krzyczałam, prosiłam o powrót. Myślałam, że nikogo nigdy już nie poznam. Ale to minęło. U Ciebie też minie. To ciężkie chwile, ale naprawdę nie będą trwały wiecznie. Jeśli chciałabyś porozmawiać, napisz do mnie wiadomość prywatną.

[Kwietniowa05]

Napisane przez janna88

Nie czytałam innych wypowiedzi.

Pozwól sobie na cierpienie, na płacz. Daj sobie czas. Po rozstaniu przeżywamy etapy takie jak w przeżywaniu żałoby.

Doskonale Cię rozumiem, bo sama przeżywałam rozstanie w wieku 26 lat. Też nie wyobrażałam sobie życia z kimś innym. Tęskniłam, płakałam, krzyczałam, prosiłam o powrót. Myślałam, że nikogo nigdy już nie poznam. Ale to minęło. U Ciebie też minie. To ciężkie chwile, ale naprawdę nie będą trwały wiecznie. Jeśli chciałabyś porozmawiać, napisz do mnie wiadomość prywatną.

Napisałam wiadomość

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Kwietniowa05

Omówiliśmy to rozstanie, fakt że z jego mamą ale mimo wszystko. Kulturalnie. I chciał mi dać szansę. Matka mówiła, że nie nie. Ale on mimo wszystko chciał i dał taką cegiełkę nadziei. A następnego dnia nic, jednak nie, jednak nigdy, jednak załatwimy formalności z mieszkaniem. Ale nic poza tym, żadnych osobistych tematów, tak po prostu

Skoro tak się u nich sprawy mają, to zawsze byłabyś "tą trzecią". Między "mama jest dla mnie ważna" a "mama idzie zrywać ze mną z moją dziewczyną i mówi mi co mam robić" jest jednak jakaś przestrzeń normalności.

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Kwietniowa05]

Czy udało Ci się ułożyć sobie życie po tym? Czy czujesz się całkiem wyleczona? Czy miałaś przez ten rok kontakt z ex?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[43f4c6e05089aac1c48e760c19dfc261ffa43875_658383801b065]

Treść usunięta

[Kwietniowa05]

[1=43f4c6e05089aac1c48e760 c19dfc261ffa43875_6583838 01b065;88614971]Treść usunięta[/QUOTE]Też mam zamiar pójść na terapię, średnio sobie radzę z samą sobą.
A jakie były etapy przechodzenia tego rozstania? Co najbardziej oprócz terapii pomogło?

Ja jestem na etapie niedowierzania, że to koniec. Gdzieś w głębi liczę, że on się odezwie a z drugiej strony wiem, znam go i wiem że jak się zaweźmie to już nigdy go nie zobaczę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Autorko, ale serio: daj sprawie czas. Ilu byś osób nie zapytała o to jak sobie poradziły, to pewnych spraw nie przyspieszysz. Ani w umyśle, ani w sercu. Musisz to po prostu przejść.

[Kwietniowa05]

Napisane przez Ellen_Ripley

Autorko, ale serio: daj sprawie czas. Ilu byś osób nie zapytała o to jak sobie poradziły, to pewnych spraw nie przyspieszysz. Ani w umyśle, ani w sercu. Musisz to po prostu przejść.

Wiem, że każdy przeżywa to indywidualnie i że potrzeba czasu. Ale takie historie pozwalają ukoić okropny ból i dają wiarę w przyszłość

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz