Mój mąż chyba nie jest tym jedynym...

[Klarissa]

Problem leży w tym, że autorka wątku ma 19 lat i jest jeszcze rozmarzoną panienką, która chciałaby w życiu przeżyć wielką, romantyczną miłość a niestety na własne życzenie zafundowała sobie małżeńską nudę i przedwczesne pieluchy... Ja szczerze jej tego współczuję, ale nie widzę innej rady jak poczekać, przetrwać, dorosnąć, zmądrzeć i wtedy zadecydować. A następne dzieci po tym, to raczej planować odpowiedzialnie.

[lacrima]

Też się zgadzam, że "pan z pociągu" i cały jego mit to wyobraźnia autorki, ale jest jej to bardzo potrzebne, skoro mąż jest nieczuły i nie mogą dojść do porozumienia. Wtedy bardzo łatwo wmówić sobie, że "tamten" jest idealny, kochający, czuły (oczywiście potencjalnie).
Tylko Gosiu, zastanów się, zanim pochopnie wyznasz tamtemu panu swoje uczucia lub zaproponujesz związek. Może i rzeczywiście jest między Wami chemia, takie rzeczy się czuje (choć czasem można się pomylić). Zastanów się, czy związek z innym nie będzie za kilka lat wyglądał tak samo, jak ten z Twoim obecnym mężem. Zastanów się, czy po prostu nie chcesz uciec od "skrzeczącej" rzeczywistości. Takie stany zdarzają się w wielu małzeństwach, czasem kończy się rozwodem, czasem romansem, a czasem wszystko pozostaje w sferze marzeń, tak jak u Ciebie do tej pory. Zastanów się, czy rzeczywiście coś czujesz do "pana z pociągu", czy to tylko pogoń za "idealnym kochankiem", nierealna, ale przynosząca ulgę po scysjach z mężem.
Swoją drogą, jeśli Twój mąż jest rzeczywiście nieczułym mamisynkiem (brrr!) to szczerze współczuję. Ale z drugiej strony może on tak po prostu reaguje na sygnały, które mu wysyłasz? Może czuje, że w Twoich uczuciach coś się zmieniło, że jesteś niezadowolona i sfrustrowana, i nie umie sobie z tym poradzić? Proponuję, żebyście szczerze porozmawiali o Waszym związku i wzajemnych oczekiwaniach, bo inaczej będzie coraz gorzej. Pamiętaj, że to ojciec Twojego dziecka i że coś Was chyba ważnego łączyło kiedyś, skoro byliście ze sobą kilka lat...

[cava]

Napisane przez Doris1981

Ej, ale z tym że się wypala namiętność, gaśnie fascynacja etc. się nie zgadzam. Po ponad 5 latach u mnie z chemią, pożądaniem i ekscytacją TŻ (i jego mną) jak najbardziej w porządku. Tylko właśnie: my mamy wiele wspólnych zainteresowań, ale też dajemy sobie za sobą potęsknić i związaliśmy się ze sobą już jako całkiem dorośli ludzie, z właściwych powodów.

O, własnie szykowałam się do napisania właśnie tego, tylko z "pedestału" 14 lat małżeństwa.
Że po x latach w zwiazku to juz nic nie ma tylko szara rzeczywistośc i orka na ugorze to wymyśliły chyba nestolatki znudzone po 2 miesiącach bezproduktywnego siedzenia tyłkami na kanapach ze swoim rozmemłanym Misiuniem od siedmniu boleści.

[HollyG]

Napisane przez cava

O, własnie szykowałam się do napisania właśnie tego, tylko z "pedestału" 14 lat małżeństwa.
Że po x latach w zwiazku to juz nic nie ma tylko szara rzeczywistośc i orka na ugorze to wymyśliły chyba nestolatki znudzone po 2 miesiącach bezproduktywnego siedzenia tyłkami na kanapach ze swoim rozmemłanym Misiuniem od siedmniu boleści.

ja mam 20 lat, ale jak patrze na moich rodziców, to aż mi się serce cieszy. Maja po 46 lat, a zachowuja sie czasem jak para nastolatkow

[Wyrak]

Napisane przez cava

O, własnie szykowałam się do napisania właśnie tego, tylko z "pedestału" 14 lat małżeństwa.
Że po x latach w zwiazku to juz nic nie ma tylko szara rzeczywistośc i orka na ugorze to wymyśliły chyba nestolatki znudzone po 2 miesiącach bezproduktywnego siedzenia tyłkami na kanapach ze swoim rozmemłanym Misiuniem od siedmniu boleści.

Cavusia w sedno trafiasz Szczegolnie z rozmemlaniem i nastkami

[201803290936]

Napisane przez cava

O, własnie szykowałam się do napisania właśnie tego, tylko z "pedestału" 14 lat małżeństwa.
Że po x latach w zwiazku to juz nic nie ma tylko szara rzeczywistośc i orka na ugorze to wymyśliły chyba nestolatki znudzone po 2 miesiącach bezproduktywnego siedzenia tyłkami na kanapach ze swoim rozmemłanym Misiuniem od siedmniu boleści.

Miło, że to nie tylko moja utopijna wizja związku i wyobraźnia. Bo już myślałam, że mi mój TŻ pranie mózgu zrobił, albo żyję w jakiejś luksusowej wersji Matrixa. Przykre jest to, że ludzie mają złe zdanie o związkach właśnie na podstawie relacji osób, które się związały nie z tym człowiekiem, z którym powinny (i ciągną te swoje "związki" na siłę, jak trupa po lesie).

[Linka25]

Napisane przez egosiaczekk

jednozncznie nie, lecz cytuje jego słowa " jesteś dla mnie kimś bardzo ważnym, ale nie mógłbym z Tobą być gdy Ty jesteś w małżeństwie. przysięga jerst świętością. jeśli byłabyś wolna to oczywiście." ponadto wiem że zabrzmi to głupio, wręcz jak coś niemożliwego. wydaje mi się że umiem pdczytywać emocje z oczu człowieka. w jego oczach widać pożadanie, pragnienie, uczucie. gdy mnie zobaczy nie umnie się nie śmiać. jego oczy także się śmieją mają w sobie takie "iskierki"...

Mam wrazenie, że w Twoim życiu brakuje romantyzmu, uczucia i tego właśnie poszukujesz, troche bujasz w obłokach.
Ostrożnie, pomyśl, czy chciałabyś stracić to co masz?

[cava]

Napisane przez Doris1981

(i ciągną te swoje "związki" na siłę, jak trupa po lesie).

Oplułam sobie monitor herbatą, przez tego trupa po lesie.


Wyruś, tak coś czułam że zwabią Cię tu rozmemłane nastolatki

[Wyrak]

Napisane przez cava

Wyruś, tak coś czułam że zwabią Cię tu rozmemłane nastolatki

Cavusiu, to Ty mnie tu zwabilas <filuternie lypie wielkim oczyskiem widocznym w avie>

[lady karen]

Napisane przez cava

O, własnie szykowałam się do napisania właśnie tego, tylko z "pedestału" 14 lat małżeństwa.
Że po x latach w zwiazku to juz nic nie ma tylko szara rzeczywistośc i orka na ugorze to wymyśliły chyba nestolatki znudzone po 2 miesiącach bezproduktywnego siedzenia tyłkami na kanapach ze swoim rozmemłanym Misiuniem od siedmniu boleści.

Boże czyli jest nadzieja ja wiedziałam że to nie może tak być, że po kilku latach pyk i koniec dzięki za dokarmienie nadziei

Napisane przez Doris1981

Miło, że to nie tylko moja utopijna wizja związku i wyobraźnia. Bo już myślałam, że mi mój TŻ pranie mózgu zrobił, albo żyję w jakiejś luksusowej wersji Matrixa. Przykre jest to, że ludzie mają złe zdanie o związkach właśnie na podstawie relacji osób, które się związały nie z tym człowiekiem, z którym powinny (i ciągną te swoje "związki" na siłę, jak trupa po lesie).

świetne

[Wyrak]

Napisane przez lady karen

Boże czyli jest nadzieja ja wiedziałam że to nie może tak być, że po kilku latach pyk i koniec dzięki za dokarmienie nadziei

Oczywiscie, ze nie ma nadziei. Ludzie tyle nie zyja, zeby miec 14letni staz w malzenstwie, Cava konfabuluje bezwstydnie Pozniej to juz jeno jak te trupy w lesie...

[cava]

Napisane przez Wyrak

Pozniej to juz jeno jak te trupy w lesie...

Ino leżą i czekają na trzęsienie ziemi,
w tym lesie,
te trupy po ślubie,
bezwstyd i Sodoma!




Nie no, Wyrak, sprowadziłeś dyskusję na manowce.

[Wyrak]

Napisane przez cava

Nie no, Wyrak, sprowadziłeś dyskusję na manowce.

Czasem mi sie wydaje, ze tylko to potrafie, doluje sie i zamykam sie w sobie... ale wtedy robie sobie kubek kakao, wchodze na wizaz, szukam az znajde jakis temat "szturchnal mnie przechodzac korytarzem, czy jestesmy zareczeni?"* i swiat znow ma sens.

Koniec offa, bo wpadnie taki jeden zlosliwy tutaj i mnie przerobi na pomaraczne

* copyright by Paula78

[Deede]

Napisane przez sexy body

Droga autorko wątku,
po mojemu, to po prostu wyidealizowałaś sobie tego Pana z pociągu i przypisujesz mu Bóg wie jakie cechy.
Po prostu "ubierasz" go we wszystko to, czego brakuje Ci w mężu.
Z pewnością też "rajcuje" Cię cała otoczka, towarzysząca temu Twojemu wymyślonemu spotkaniu dwóch pokrewnych dusz: podróże pociągiem, ukradkowe dotknięcia dłoni, iskierki w oczach, niedopowiedzenia, zakazany owoc a w domu - okrutna rzeczywistość. I tylko ten Pan z pociągu obdarza cie momentami szczęścia.
Nie za dużo filmów, książek?

Zastanów sie czy nie szukasz po prostu ucieczki od życia, które Ci sie nie podoba, w świat fantazji.
Jeśli rzeczywiście małżeństwo jest pomyłką i wszystkim członkom Waszej rodziny jest xle, to warto zastanowić się nad rozstaniem, ale odcinając sie w tym zupełnie od tego Pana z pociągu. Nie bierz go pod uwagę, pomyśl tylko i wyłącznie o Twoim małżeństwie.

Z jakichś powodów byłaś z mężem kilka lat przed ślubem. Przypomnij sobie z jakich!

I słusznie zauważyła jedna Wizażanka: facet powiedział Ci, ze byłby z Tobą, gdybyś nie była mężatką. A przecież znaliście sie, gdy nie byłaś. Zrobił coś żeby z Tobą być? To Ci nie daje do myslenia?

Ot i dobrze poczytać mądrego człowieka - zgadzam się Też o tym gdzieś pisałam, że my często do jakiejś fascynacji dopisujemy całe historie: wyobrażamy sobie, jaki on jest, jak zachowuje się w określonych sytuacjach, co by nam mówił, jak całował etc. Potem się męczymy, bo wierzymy w to, co same sobie uroiłyśmy.
We mnie jest jednak trochę romantyzmu i to, co zaraz napiszę jest poparte kilkoma przykładami z życia: jeśli spotykają się 2 osoby, które faktycznie tracą dla siebie głowę, czują, że To Jest To, to nawet bycie w innych związkach nie stoi na przeszkodzie. Jeśli obydwie strony chcą i naprawdę czują, że jeśli tego nie zrobią, to minie ich coś bardzo ważnego. No, chyba, że są śmierdzącymi tchórzami, to się wycofują, bo szczęście należy do odważnych i mądrych, trudno.
Natomiast niech cały ten wątek będzie przestrogą dla wszystkich tych, co sobie wmawiają albo miłość do obecnego partnera, albo jakieś uczucia do kogokolwiek. Potem jest tak, że same się nie łapiecie, co sobie wmówiłyście.
Życie jest proste. Relacje z ludźmi są proste, jeśli postępujemy tak, jak naprawdę myślimy i czujemy. Mamy po uszy partnera? To out, bez racjonalizowania tkwienia przy nim: a może mi się wydaje? A może po ślubie będzie inaczej? A może ja mam za duże wymagania? Bla bla. Tu chyba połowa wątków jest na tematy: jak mam to rozumieć? Czy ja sobie wmawiam? Co on miał na myśli? Czy mi się wydaje? Dziewczyny, no zmiłujcie się!! Nie utrudniajcie sobie życia - róbcie jak myślicie i czujecie, bez wmawiania i tłumaczenia (zazwyczaj błędnego) sobie intencji innych osób. Inaczej będą się mnożyć wątki: szukam dobrego psychoterapeuty w ..
A ja zrobię wreszcie specjalizację z psychoterapii i będę mieć kasy jak lodu - dzięki wam..

[st_ella]

Napisane przez egosiaczekk

.... wiem że to bardzo mało a jednak coraz częściej myślę o tym drugim, gdy go widzę jest we mnie jkaś radośc jednocześnie żal- że już nie mogę z nim być. z moim mężem trudno znjdujemy tematy do rozmów, rozwiązania. coraz cześciej żałuję. cały czas mam przed oczami jego delikatny, słodki uśmiech, słyszę kojącą barwę głosu, czuje cieplo rąk.

to ja ci napisze z punktu widzenia tej zostawionej....
po pierwsze - rutyna w zwiazku - obowiazki, koniec z młodzieńczymi uniesieniami - i niestety to juz u Ciebie nie wróci w najblizszym czasie - zakłądajac rodzinę na pierszy plan wysuwa się włąśnie ona i mało czasu zostaje na zabawy i szaleństwa młodości
po drugie - zawsze chcemy być tam gdzie nas nie ma - czyli wyobrażeni wyobrażenia wyobrażenia - a w starciu zrzeczywistoscia szarą - niestety - róznie moze być. Pan S. moze okazać się mało zaradna istotą mimo ze sie na takiego teraz kreuje.
"Początki to zawsze jest czas udawania ze wszystko co ludzkie jest nam obce"...
...i tak np mój obecny TŻ był poukładany (i w ubraniach i w zyciu) z planem z "biznes planem" i z pomysłem na wszystko...
a teraz w dziwny sposób czas zweryfikował go...
porozrzucane skarpetki zainteresowania jego wzieły górę nad marzeniami o doktoracie...
i tu nie chodzi o te "skarpetki" to taki symbol.... Człowiek zawsze udaje... dopóki nie zdobedzie tego czego chce...
po trzecie oboje sie wkręcacie nawzajem... jełśi nie bedziesz sie spotykała z Panem S. to szybciej o nim zapomniesz niz myslisz.

Napisane przez egosiaczekk

być może wyidealizowałam sobie S. że jest taki wspaniały. Być może to moja ucieczka od przykrej codzienności...

W tym wypadku zastanów sie tak...
Czy faktycznie nie chcę być z moim mezem?
czy jestem gotowa na SAMOTNE ŻYCIE?

spróbuj nie myśleć że ktoś tam n Ciebie czeka - zreszta nawet tego nie wiesz... czy ON zostawiłby dla Ciebie kobietę...
i że Ty skrzywdziłąbys jakąś dziewczynę...


------

a autorka wątku rozpętała dyskusję i zniknęła...

[KochanaGadzinka]

Co Ci można doradzic... zauroczyłaś się poprostu tamtym mężczyzną. Może w Twoim związku jest zbyt dużo monotonii i mało spontaniczności, może poprostu szukasz nowych wrażeń i akurat ten S wpadł Ci w oko i coś iskrzy... jak długo Go znasz? I jak długo jesteś z mężem (napisałaś, że jestescie 1,5 roku po ślubie, ale napisz ile się spotykaliście przed ślubem). Rozumiem twoją sytuację i wiem, że mając małe dziecko nie jest łatwo podejmowac tego typu decyzje... ale nie możesz też przystawiac mężowi rogów. W końcu to Twój mąż, myślę, że wiedziałaś co robisz wychodząc za Niego. I nie pisz proszę, że to presja rodziny, że zaszłaś w ciąże więc wyszłaś za mąż. Każdy człowiek ma prawo do indywidualnych decyzji, mogłaś zastanowic się nad tym, jak będzie wyglądało twoje życie. Nikt Cię na siłę do ołtarza nie pchał, czyż nie... ? Pozdrawiam

[Suzi_Sun]

Napisane przez lady karen

Proste rozwiązania są zazwyczaj najlepsze



: hahaha: Jezu, przepraszam za OT ale po prostu padłam




No właśnie... Zastanów się Autorko czy chcesz żyć ze swoim mężem czy z wyimaginowanym facetem, który być może nic do Ciebie nie czuje. Ale najpierw rozwiąż sprawę męża, a potem zastanawiaj się nad księciem z pociągu.

Ja tez padlam po tekscie o wyszukanym farmazonie

Calkowicie sie zgadzam z tym co zostalo napisane o tym ksieciu z pociagu. Sama sie nabralam raz na takiego "cudownego idealnego tego jedynego" i tak mi padlo na mozg ze zostawilam TZta (kryzys w zwiazku), dobrze ze w pore przyszlo opamietanie i wrocilam. Na szczescie skonczylo sie dobrze bo mnie i TZta czegos to nauczylo i wyszlo na na dobre.

[malina1984]

ja tez bylam w podobnej sytuacji co autorka... i zaryzykowalam prawie 3letni zwiazek. Okazalo sie ze ten "drugi"wcale nie byl wyidealizowany ...jest tym jedynym...znalismy sie rok zanim podjelam decyzje o odejsciu od narzeczonego. niczego nie żałowałabym tak jak tego,ze wyszlam za maż za poprzedniego partnera. jestem w szczesliwym zwiazku od 4lat.

[TmargoT]

Napisane przez malina1984

ja tez bylam w podobnej sytuacji co autorka... i zaryzykowalam prawie 3letni zwiazek. Okazalo sie ze ten "drugi"wcale nie byl wyidealizowany ...jest tym jedynym...znalismy sie rok zanim podjelam decyzje o odejsciu od narzeczonego. niczego nie żałowałabym tak jak tego,ze wyszlam za maż za poprzedniego partnera. jestem w szczesliwym zwiazku od 4lat.

-czasem warto zaryzykować.
nie męczyć siebie i druga stronę.
dać szanse sobie i mężowi na szczęśliwy związek.
jesli jesteś z potrzeby obowiązku odejdź,tylko nie baw się jego uczuciami,bo krzywdzisz siebie i jego.
masz jedno życie i wykorzystaj je mądrze.

[Linka25]

Napisane przez Wyrak

Czasem mi sie wydaje, ze tylko to potrafie, doluje sie i zamykam sie w sobie... ale wtedy robie sobie kubek kakao, wchodze na wizaz, szukam az znajde jakis temat "szturchnal mnie przechodzac korytarzem, czy jestesmy zareczeni?"* i swiat znow ma sens.

Koniec offa, bo wpadnie taki jeden zlosliwy tutaj i mnie przerobi na pomaraczne

* copyright by Paula78

Wyrak. Robisz sobie kubek kakao? Wchodzisz na wiazaż? Wszystko w porządku?

[Wyrak]

Napisane przez Linka25

Wyrak. Robisz sobie kubek kakao? Wchodzisz na wiazaż? Wszystko w porządku?

Ze mna? Nie bardzo, mam ciezko zryte pod kopula ... ale ten tekst z kakao to byl jeno zart

[dominikmeller25]

Napisane przez TmargoT

-czasem warto zaryzykować.
nie męczyć siebie i druga stronę.
dać szanse sobie i mężowi na szczęśliwy związek.
jesli jesteś z potrzeby obowiązku odejdź,tylko nie baw się jego uczuciami,bo krzywdzisz siebie i jego.
masz jedno życie i wykorzystaj je mądrze.

no ale właśnie najwidoczniej ona się bawiła uczuciami narzeczonego bo jak sama pisze z tamtym znała się rok zanim postanowiła odejść od narzeczonego czyli męczyła się przez rok "układając" sobie nowe życie, olewając narzeczonego który w tym czasie mógłby budować coś nowego, no ale wkońcu jej się udało i wypada się cieszyć, a co z tego że ktoś inny stracił mnóstwo czasu na życie w kłamstwie, to już jest mniej ważne bo ona jest szczęśliwa z nowym...
bo tamta druga osoba też ma jedno życie i po co mu je marnować na "niepotrzebny" związek?

[Linka25]

Napisane przez Klarissa

Problem leży w tym, że autorka wątku ma 19 lat i jest jeszcze rozmarzoną panienką, która chciałaby w życiu przeżyć wielką, romantyczną miłość a niestety na własne życzenie zafundowała sobie małżeńską nudę i przedwczesne pieluchy... Ja szczerze jej tego współczuję, ale nie widzę innej rady jak poczekać, przetrwać, dorosnąć, zmądrzeć i wtedy zadecydować. A następne dzieci po tym, to raczej planować odpowiedzialnie.

Klarissa, trafiłaś w sedno.

[TmargoT]

Napisane przez dominikmeller25

no ale właśnie najwidoczniej ona się bawiła uczuciami narzeczonego bo jak sama pisze z tamtym znała się rok zanim postanowiła odejść od narzeczonego czyli męczyła się przez rok "układając" sobie nowe życie, olewając narzeczonego który w tym czasie mógłby budować coś nowego, no ale wkońcu jej się udało i wypada się cieszyć, a co z tego że ktoś inny stracił mnóstwo czasu na życie w kłamstwie, to już jest mniej ważne bo ona jest szczęśliwa z nowym...
bo tamta druga osoba też ma jedno życie i po co mu je marnować na "niepotrzebny" związek?

można miec nadzieję,że kolejny bedzie mądrzejszy.

do autorki.
miłośc nie trwa wiecznie.codzienność zabija namiętność i romantyzm.jesli nie bedziesz się starać podtrzymac miłość,to znow przejdzie,a ty znowy znajdziesz sobie nowy obiekt westchnień.
szkoda mi ciebie,bo widac niedokonca wiesz czego chcesz do życia.
pamiętaj:
ZYCIE TO NIE JE BAJKA.

[krolowakiczu]

wiele pisac nie będe bo ja nie wyobrażam sobie wychodzic teraz za mąż, a jestem w twoim wieku jak dla mnie to głupota.

Zapłace każdą cenę żebyś na zawsze był mój

WAKACJE !!!

czas zrobić coś ze sobą

[Cannabis84]

Napisane przez krolowakiczu

wiele pisac nie będe bo ja nie wyobrażam sobie wychodzic teraz za mąż, a jestem w twoim wieku jak dla mnie to głupota.

Powiedziała, co wiedziała.. Tylko po co? Komu potrzebne takie głębokie spostrzeżenia?

[malina1984]

do Dominikmeller25!... napisalam,ze znalam obecnego partnera przez rok a nie,ze sie z nim spotykalam za plecami bylego chlopaka. zeby sie w nim zakochac potrzebowalam czasu,nie zdradzalam narzeczonego.rozstajac sie z nim nie wiedzialam jak potoczy sie dalej moja znajomosc z tym drugim chlopakiem. nie bawilam sie jego uczuciami!... nie mozesz zagwarantowac drugiej osobie milosci do konca zycia... pomysl,powiedziales kiedys dziewczynie ze ja kochasz...(i teraz idac twoim tokiem myslenia)po roku dochodzisz do wniosku ,ze jednak sie nie rozumiecie ,ze to co wydawalo ci sie miloscia po grob gdzies wyparowalo,ze wizja spedzenia z ta osoba nastepnych kilkudziesieciu lat jawi sie jak najwiekszy blad ktory chciales popelnic!...w miedzy czasie poznajesz kogos kto cie fascynuje ,z kim chcesz byc... mimo woli zakochujesz sie w tej osobie ...i mam rozumiec,ze TY-dobry samarytanin bedziesz dalej z ta dziewczyna ,nie dajac jej szczescia nie bedac szczesliwym?!...to jest fer wobec ciebie??czy mowienie tej osobie przed snem,ze jest miloscia twojego zycia byłoby w porządku ?

[egosiaczekk]

otóż nie zniknęłam... te dni mojej ciszy były wypełnione zrówno obowiązkami jak i przemyśleniami... doszłam do wniosku że pan S. jest jedynie "formą?" w którą wlałam wszystkie moje wyśnione cechy o idealnym facecie.z mężem chcę być, tworzyc udany związek jednak nie jestem pewna czy mi się uda, gdyż moje małżeństwo składa się chyba z trzech osób: mnie, mojego TŻ i jego matki. muszę coś z tym zrobić. łatwo nie będzie a próbować warto...

Jednocześnie dziękuję za Wasze wszystkie wypowiedzi które dały mi naprawdę dużo do myślenia....
ps. macie jakiś "sposób na teściową"? :P

[kiniuska]

Do Paula78 która napisała :
''jak widac chemia i iskry byly juz z mężem a zaraz potem wszytsko przeszlo.
i teraz dziewczyna przezywa znowu chemie z innym.

nie wyszumiała sie ,nie poznała życia,siebie ,swoich potrzeb,rekacji a teraz to klops.[/QUOTE]''


Myślę,że troche chamskie jest to co napisałaś. Powinnaś liczyć się trochę z uczuciami autorki tego wątku... Skoro nie masz żadnych porad, itp to może w ogóle powinnaś się nie udzielać. Anonimowość na forum widać Tobie bardzo odpowiada, i daje możliwość przekazania niektórym osobom niemiłych rzeczy. Naprawdę trochę kultury!

Chyba wizażanki są po to ,żeby się choć trochę zrozumieć, i choć na chwilę postawić się w sytuacji autorek wątków. A nie pisać jakieś chamskie ''widzi mi się''.



Pozdrawiam wszystkie SERDECZNE Wizażanki