potrzebuje pomocy.

[Kasiamaja]

Napisane przez paula78

Po pierwsze dziecko musi miec paszport a do tego potrzebna jest zgoda ojca.
czy dziecko jest uznane przez ojca ?

jesli masz paszport to mozesz wyjechac i nikt nie bedzie robil problemow i nie bedzie oskarżał cie o uprowadzenie.

dziecko potrzebuje poczucia bezpieczenstwa i stabilizacji a nie wiecznych zmian i nowych twarzy wiec dobrze sie zastanów na kazda decyzją.

ojciec dziecka ma takie samo prawo i obowiazek zajmowac sie dzieckiem i wielu mężczyzn radzi sobie tak samo dorbze jak kobiety wiec nie wiem dlaczego nie mozesz zotsawic dziecka zojcem i jechac ?

Jeśli macie poukladane w glowie to zadne z was nie bedzie robilo problemów z opieką i kontaktami.

Raczej dziecko ma paszport bo inaczej by nie wrocili z Irlandii ,ale mysle ,że jest to paszport tymczasowy więc nie bedzie lekko bo ten jest jedynie na rok . Ojciec dziecka małym sie nie zajmuje jedynie chwilke z nim pobawi moj tz to samo ,praca i sen ,ale jednak sie kochamy .
Kaylee Jeżeli tż tak stawia sprawe i jestes tego na 100% pewna to jedz ,chociaz ja bym na Twoim miejscu z nim porozmawiała o Twoich planach ... Powiem Ci ,że nie ma nic gorszego dla dziecka niż wiecznie smutna mama i kłóotnie rodziców. Sama pamietam jak na Majuni się odbijały nasze sprzeczki Dlatego jeśli tż nie zamierza walczyc o Was ,powiedz mu po prostu adieu ,wyrob paszport dla dziecka 5 letni i leć ... ,może facet się opamięta i do Was przyleci

[coff3ina]

Ty Wyrak swoje ja swoje. Bezsensowną dyskusję zamykam bo i tak nie pomaga Kay lee. Pozdrawiam.

[Wyrak]

Napisane przez coff3ina

Ty Wyrak swoje ja swoje. Bezsensowną dyskusję zamykam bo i tak nie pomaga Kay lee. Pozdrawiam.

No spoko

[eloi]

Napisane przez Kay lee

gdyby On tylko chcial rozmawiac to zrobilabym to juz ,za raz na miejscu ,kazda moja proba nawiazania rozmowy konczy sie fiaskiem,mowi mi ,ze jestem idiotka i On nie ma ochoty teraz rozmawiac lub w ogole.Probowalam wszystkiego na spokojnie,bylam mila,grozilam,prosilam,pr obowalam nawet powiedziec jego tacie ,zeby jakos na niego wplynal.Rozmowa jest nam bardzo potrzebna ,ale On twierdzi inaczej.

My mieszkamy juz w mieszkaniu wlasnym (tzn w mieszkaniu Tz) ale nam sie nie uklada
Tz powiedzial mi ,ze o slubie to moge tylko pomarzyc (z reszta przypomina mi to przy okazji niemal kazdej klotni).Nie chce rozmawiac ,nie chce nic zmieniac,widzi problemy,ale potrafi z nimi zyc (po prostu mnie olewa),najchetniej chcialby sobie w spokoju pograc,pobawic z synem i isc spac i tak co dzien acha ,a w przerwach spotkania z kumplami.

Czy gdybym zdecydowala zostac w Polsce,i po rozstaniu nie mialabym gdzie mieszkac,przy zlozeniu pozwu o alimenty mozna tez zlozyc wniosek o to bym mogla mieszkac z synem w mieszkaniu jego ojca? (bez niego tzn zeby Tz sie wyprowadzil?) wiem ze w Anglii jest takie prawo,a jak to jest w polsce?

Cóż, to rzeczywiście zmienia postać rzeczy , ale ,co gorsza ,będzie trudniej działać zgodnie z prawem .Skoro Wasz związek praktycznie nie istnieje , to może jednak warto , by sytuacja prawna Twoja i synka stała się jasna - to niestety oznacza konieczność wystąpienia do sądu o jasne określenie praw i obowiązków ( np. wakacje, ferie i weekendy dla ojca ).
Prawnie ( z uwagi na dziecko) Wasz dotychczasowy związek można określić jako konkubinat, a to niestety raczej trochę mniej Twoich praw do tego , co stanowi własność TŻ-ta. Masz prawo wystąpić o alimenty (po stwierdzeniu , że nie stanowicie związku w rozumieniu prawa ), ale to , jak szybko zostaną przyznane przez sąd to już inna sprawa. Inną sprawą jest również to , czy TŻ będzie się wywiązywał z płatności ( chociaż jeśli nie będzie chciał dawać Ci powodu do wystąpienia o znaczne ograniczenie praw rodzicielskich , to będzie płacił ).
Najprościej i najpewnie udać się po poradę prawną do prawnika ( najlepiej specjalizującego się w prawie rodzinnym )