wasze rodzeństwo

[jennifer777]

ja mam braciszka o 7 lat starszego. który właśnie jest w podrózy poślubnej [komu dobrze:P] jak byliśmy młodsi to odstawialiśmy rożne komedie.. ale dzieciństwo wspominam jaknajbardziej pozytywnie teraz nasze drogi sie troche rozchodzą, bo on z żonką będa mieszkać w Wawie.. ale postaram sie jaknajczęściej go odwiedzać, bo przecież to nie jest az tak stasznie daleko ogolnie między nami sączasami spięcia, bo oboje mamy 'charakterki' a ja zawsze musze dorzucic 3 grosze, ale jakos ze mną wytrzymują

[malinka_86]

mam siostre o 4 lata starsza... niestety 16.lipca zmienilam stan cywilny z siostry na jedynaczke :P tak poprawnie mowiac siostra wyszla za mąź chodzila z mezem prawie 8 lat to by wypadalo relacje sa bardzo poprawne chociaz czasem sie klocimy jak to siostry... czesto gesto po prostu gdy bylo nam zle przychodzilysmy do siebie i po prostu plakalismy i przytulalismy sie.... jednak dobrze miec siostre
mieszkamy 10 minut drogi od siebie- teraz mieszka u tesciow ale sadze ze czesto bedziemy sie odwiedzac. wlasnie dzisiaj przychodzi

[edytcia]

Napisane przez Kate_86

Ja mam 4 rodzeństwa! 2-óch braci i 2-wie siostry.

Ja też

Tylko, że bracia to jeden starszy (o 5 lat), a drugi młodszy (o 3 lata). A siostry starzsze (jedna o 4 lata, a druga o 6 lat).

Jakoś w dzieciństwie nie mogliśmy się dogadać, zresztą ja zawsze "sprawiałam problemy" rodzicom - ale to już historia na inny temat.

Moje kontakty z nimi? Nie są bliskie, ale wiem że moge liczyć na nich - zwłaszcza na siostry
Zawsze żałowałam, że nie było między nami przyjaźni

[Jula]

Ja mam siostrę młodszą o 4,5 roku. Dogadujemy się raczej dobrze, czasem zdarzają sie nam drobne sprzeczki wynikające z różnicy poglądów.
Ostatnio stałyśmy sie bardzo podobne do siebie (niektórzy mówią:"bliźniaczki"), ale mimo podobienstwa fizycznego, charaktery mamy skrajnie różne.

[stokrotka_to_ja]

Ja mam 4 rodzeństwa ,sami bracia Dwaj z którymi mieszkam (18 i 20 lat) i dwójka przyrodnich (jeden10 a drugi prawie 2 miesiące)

Z najstarszym rozumiemy sie w pól słowa ,teraz jest w Anglii,wróci dopiero po koniec września i strasznie za nim tęsknię Za to ze "zbuntowanym 18-latkiem" zupełnie nie potrafię się dogadać,drażni mnie to,że próbuje zgrywać gorszego niż jest,nie ma żadnych zasad,liczy się tylko zdanie kolegów ,a ci są puści niestety (piwo,dyskoteka i wyrywanie "łatwych d...." to ich zyciowa dewiza)

Dwaj najmłodsi mieszkaja z moim ojcem,są dziecmi jego i jego drugiej żony (świetna kobieta ) z Dominikiem mam mały kontakt,nie widywałma go przez jego pierwsze lata życia,ale teraz potrafimy pogadać juz całkiem całkiem ,a najmłodszy szkrab jest przesłodki,nie potrafię się od niego oderwać czyżby budzące sie powoli instynkty?

[Pomadka]

Ja też mam brata o 3 lata starszego. Charktery mamy różne, ale dogadujemy się świetnie. Podobnie do siebie też nie jesteśmy. Znajomych mamy różnych. Teraz go nie ma. Jego w ogóle nigdy nie ma. Wiecznie jeździ po świecie. Bardzo nie lubię się z nim żegnac, zawsze płaczę okropnie!
Dobry mamy kontakt ze sobą, jestem jego powiernicą, a on moim przyjacielem. Kiedyś jak bylismy takimi gówniarzami, jasne, jest to, że non stop się okładaliśmy. Na szczęscie teraz już nam przeszło i czasami robimy sobie sparing
dla żartów. Mamy zabawę jak dzieci...
Bywają spięcia, to jest normalne, ale nie są to konflikty "aż po gób", tylko chwilowe. Podziwiam mojego brata za szaloną cierpliwość, której ja mam mało <albo nie mam wcale> .
Strasznie lubię jak nasladuje innych. Parodiuje. Na mur beton się zaraz czyms obleję, popluję z panicznego śmiechu.

Fajnie jest mieć rodzeństwo!

[koko]

Ja mam siostrę o 4 lata młodszą.Jesteśmy totalnie różne, zarówno pod względem wyglądu, jak i charakteru.Lubimy inne rzeczy, zajmujemy się czym innym, mamy zupełnie różnych znajomych.Po prostu to niesamowite jak my się nie rozumiemy. Jednym słowem, nie lubimy się zbytnio, ale się kochamy, bo w końcu jesteśmy siostrami.Czasami żałuję, że nie mam siostry kumpeli, ale trudno się mówi. Cieszę się, że w ogóle mam rodzeństwo, nie chciałabym być jedynaczką za żadne skarby.

[catherinne24]

Ja mam rodzeństwo-brata-5 kat starszy i siostre-9 lat starszą. Z bratem kiedyś byliśmy najlepszymy przyjaciółmi i spiskowaliśmy przeciwko mojej siostrze, ale teraz się wszystko zmieniło! Żyje z nim jak pies z kotem, natomiast z siostrą mam świetny kontakt. Muszę przyznać, że jest moją najlepszą przyjaciółką

[ggoraa]

moj brat jest starszy ode mnie o rok (24), jednak zachowuje sie jakby mial 16 lat(nie ublizajac nikomu). nie dogadujemy sie przez to- problemem jest tez taki, ze z naszego pokolenia jest jedynym chlopakiem w rodzinie i zawsze byl rozpieszczanym rodzynkiem (czy to przez babcie czy to przez ciocie...) nie rozumiemy sie, mamy zupelnie inne zycie- ja jestem juz usamodzielniona, mam prace, meza, wiem czego chce, radze sobie sama i zachowuje sie odpowiedzialnie i konsekwentnie.on natomiast caly czas wykorzystuje wszystkich, zwala wine na innych i nie przyjmuje zadnych obowiazkow i nie jest odpowiedizlany. sam jeszce nie wie co ma zrobic ze swoim zyciem i najlepiej aby wszyscy latwili za niego wszystko. no i strasznie klamie.wogole czesto mnie denerwuje wiec nie dogadujemy sie. natomiast moja mlodsza o 10 lat siostra to skarb. bardzo jestesmy do siebie przywiazane. moj TZ twierdzi ze nasze relacje to nie sa jak siostra-siostra tylko jak matka -corka. no w sumie, duzo sie nia zajmowalam, spedzalysmy duzo czasu razem. troche sie nasze relacje teraz zmienily bo jestem daleko. jak wyszlam za maz to bardzo to przezywala, ze juz nie mieszkam z nia. ale wsyztsko jest ok. i moze zabrzmi to zle, ale jestem bardziej zzyta i zwiazana z moja siostra i zrobila bym dla niej wszystko, a dla brata nie. mimo, ze wychowywalam sie z bratem (moze dlatego, ze on zawsze byl faworyzowany a ja bylam w cieniu?).

[jennifer777]

Napisane przez malinka_86

mam siostre o 4 lata starsza... niestety 16.lipca zmienilam stan cywilny z siostry na jedynaczke :P

ja też!!!!!!!! tylko ze stan z brata na jedynaczke

[jaszmurka]

A ja jestem jedynaczką ale jakoś nieszczególnie cierpię z tego powodu .
Rozpieszczona nie jestem (a jak jestem to tak w granicach normy- myślę,że jak każdy ). I to,że jestem "sama" w niczym mi nie przeszkadza mam taką wspaniałą mamę ,że robi mi za wszystko w rodzinie -znaczy się za siostrę też. I to właśnie Jej mówię o wszystkim (i chyba dzięki temu nie odczuwam braku rodzeństwa ).
Ale moim cichym marzeniem..zawsze było mieć starszego brata .
A na chwilę obecną nie wyobrażam sobie jak bym mogła żyć z czwórką rodzeństwa ==> chyba tak

[Złota Jagódka]

ja mam właśnie 4 rodzeństwa, na dodatek wszyscy młodsi (mam 21 lat) i dogadujemy się całkiem nieźle, widomo czasami dochodzi do spięć, ale nie jest tak źle żebyśmy musieli do siebie

bardzo się cieszę, że mam rodzeństwo, przynajmniej jest wesoło, i nie wyobrażam sobie żebym mogła być jedynaczką

[UkrytyPodNickiem]

Napisane przez sylwia18

szczęście? czy ja wiem...kiedyś powiedziałam mamie że chcę mieć jedno dziecko a ona mi na to że jest wtedy nieszczęśliwe bo wiadomo że rodzice często odchodzą dość wcześniej i wtedy się zostaje bez żadnej bliskiej osoby...coś w tym jest

hm moja mama miala siostre i odeszla zbyt wczesnie wiec takie gadanie tez nie musi byc regula.bliska osoba to nie tylko brat czy siostra ale takze rodzina malzonek ... mialem dwoch znajomych ktorzy byli rodzenswtem jeden z nich zmarl na raka majac 19 lat natomiast drugi zginal w wypadku samochodowym a do tego wszystkiego doszlo to ze mieli miec siostre ale zmarla kilka dni po porodzie...

[roksanka]

Ja mam brata starszego o 3 lata (w tym roku kończy 21). Dogadujemy się świetnie i powiem szczerze, że nie wyobrażam sobie siebie jako jedynaczki. Zawsze jest się kogo poradzic, z kim pogadać a że mamy podobne charakterki to kłócimy się rzadko(w dziecińskwie było inaczej). w sumie to widzę same plusy z posiadania rodzestwa (starszego bo młodszego patrząc po doświadczeniach koleżanek za nic w świecia bym nie chciała) np. jest z kim jeździć na imprezy, jest się u kogo podpytać jak trzeba coś załatwić... poza tym brat studiuje na polibudzie i w liceum sporo zaoszczędziłam na korkach z fizyki. A i ja mam sporo satysfakcji doradzając bratu w sprawach sercowych czy np. jak dzisiaj w co ma się ubrać na impreze. Nie no... fajni sa starsi bracia

[Paris Paris]

ja mam Brata o rok młodszego...

gdy byliśmy mali, wiecznie się tłukliśmy, wrzeszczeliśmy itp.ale w stanach "zagrożenia" tworzyliśmy bardzo silną koalicję, gdy byliśmy osobno tęsknilismy za sobą, razem obmyslaliśmy niespodzianki dla Rodziców i Babci, mieliśmy swoje sekrety i tajemnice przed nimi - jak to Rodzeństwo
Jednaknajbardziej zbliżyliśmy się , gdy wyjechałam na studia - odległość, wbrew pozorom, scala i tak już zostało do dziś. W czasie studiów mieszkaliśmy w innych miastach, spotykaliśmy sie w domu u Rodziców, odwiedzaliśmy się, choć on przyjeżdżał do mnie znacznie częściej - wynikało to ze specyfiki moich studiów, dzie znacznie trudniej by ło mi się urwać z zajęć
teraz mój Krystian jest w Anglii, byłam u niego w wakacje,i taki żal mi było odjeżdżać... popłakałam się jakbóbr przy pożegnaniu, a on - mimo,ze "chopaki nie płaczą" też miał łzy w oczach... ale mimo odległości - dzwoni do mnie co tydzień, prawie codziennie piszemy do siebie maile i smsy, i ciągle mamy o czym ze sobą rozmawiać, mamy z czego się śmiać, możemy sobie doradzać
strasznie tęsknię za moim "małym" Braciszkiem

na fotkach- ja , moj Braciszek (blondyn w niebieskeij kurtce) i jego kumpel od czasów Liceum (razem też studiowali)

[jaga_2001]

ja mam mlodszego od siebie o 7 lat brata, jeszcze niedawno dzililismy ze soba pokoj co czesto i gesto doprowadzalo do przeroznych sprzeczek miedzy nami konczacych sie najczesciej rekoczynami , teraz na szczescie kazdy ma swoj kat i jest spokoj, kochamy sie nawzajem i ciesze sie teraz kazda chwila z nim, bo 31 pazdziernika wyjezdza na stale z rodzicami do londynu a ja sama zostaje w domku juz za nim tesknie pomimo, ze siedzi obok mnie

[monyczkaaa]

ja niestety jestem jedynaczką. nie ukrywam, że jest mi tak wygodnie. wszytsko mam dla siebie, jestem tym przysłowiowym "pępkiem świata". zawsze chciałam mieć straszego brata, który by mnie bronił, do którego przychodziliby przystojni koledzy etc. co prawda mam wielu kuzynów, z którymi mam świetny kontakt ale to nie to samo co rodzeństwo

[201804200947]

.

[Hanka20]

ja mam to szczescie, ze jestem średniaczka mam dwie siostry - starszą i młodszą. z młodszą spimy razem w pokoju, a starsza ma swój(ta to ma dobrze) w sumie jesli chodzi o kontakty, to te z starsza siostrą są zupelnie inne, niz te co mam z młodszą(starsza ma 24, młodsza 15). z młodsza to sie raczej wygłupiamy, a ze starsza to tak bardziej na powaznie-rozmówki i te sprawy. jest fajnie

[neonka28]

[różowiutka]

.

[201804200947]

.

[lain]

mam siostre i brata.

siostra, 3 lata starsza, odkad wyjechala do liceum do francji (teraz tam studiuje) nasze stosunki sie poprawily heh wiec lubimy sie na odleglosc, chociaz mysle ze jestesmy juz na takim etapie, w ktorym roznica wieku sie zaciera, wiec i konfliktow jest mniej (bo i jak przyjezdza raz na pol roku na 2 tygodnie to nie ma kiedy sie klocic). w sumie to lubie moja siostre (i mam pewnosc, ze nie bede juz z nia dzielila pokoju, bo wyszla za maz i na pewno tam zostanie )

braciszek z kolei jest 3 lata mlodszy - typ swira komputerowego, wiec klocic sie z nim tez nie mam kiedy (bo prawie caly czas poswieca swojej 'milosci').lubie go - za to, ze nigdy nie kablowal (hehe), mozna z nim pogadac na wiele ciekawych tematow nio i ponabijac z otoczenia tez sie z nim da, bo ma fajne poczucie humoru

ogolnie lubie moje rodzenstwo, chociaz przyznam, ze gdy bylismy mlodsi te stosunki byly jakby mniej przyjazne (np. kiedy mialam 8 lat siostra rzucala mnie po domu i ciagnela za wlosy )

[Ines1985]

Napisane przez różowiutka

Ja żyję z siostrą jak pies z kotem. Nie można nawet nazwac tego rodzenstwem. Nienawidzimy się. Czasem tylko pogadamy, jak mamy dobre humory. Wiem, ze to chore, ale co ja na to poradze. Poprostu nie mozemy sie dogadac i tyle! Moze to przez to ze sie wstydze do niej przyznac... bo ona nie jest lubiana. Moze to dlatego? Potrafie jej tak gra na nerwach, że az doprowadzam ją do płaczu. Nic na to nie poradze że takie jestesmy. To wszystko dlatego że ona nie umie sie obronic. A jak widze ze ktos nie umie sie obronic to... Cóż... dalekie mi przysłowie "nie kop leżącego" . Działam wręcz przeciwnie.. WIEm, jestem ZŁA.... :PP
P.S. Pseudo Siostra ma 21 lat.

To bardzo przykre co piszesz.
Za kilka lat pewnie docenisz fakt, ze masz siostre.
I nie zycze Ci aby zycie wczesniej ZMUSIŁO Cię do pozalowania takiego zachowania

[neonka28]

Warszawianka wysłałam Ci PW.

Ja mam kochanego brata notabene neonka21..
Kochamy sie i zawsze możemy na siebie liczyc!!Nie wyobrażam sobie bez niego mojego życia...tak długo na niego czekałam 11 lat.

Jest moim uspakajaczem,koi moje nerwy,dodaje sił i pobudza we mnie spontaniczność na skraju z szaleństwem!!
Tęsknie za nim,piszemy do siebie co dzień.Oddałabym mu wszystko!!

[różowiutka]

Napisane przez Ines1985

To bardzo przykre co piszesz.
Za kilka lat pewnie docenisz fakt, ze masz siostre.
I nie zycze Ci aby zycie wczesniej ZMUSIŁO Cię do pozalowania takiego zachowania

Wiem, że to sie zmieni. Chcę aby ona w koncu stała sie silniejsza!

Nic nie poradze na to że odziedziczylam charakter po ....wujku(?)

ehh...

[barbi20]

.

[201804200947]

Neonka bardzo Ci dziekuje.Jestes naprawde wspaniala
Wyslalam juz odpowiedz.

[Vivienne]

Mam młodszego brata...
14-letni gagatek!
Cały czas zajmuje mi kompa... Jest zbyt bezczelny [ma to po siostrze ] i za duzo sobie pozwala. Ale i tak go kocham

[różowiutka]

A ja dochodze do wniosku że mimo wszystko smutno by mi było bez siostry... Muzse sie poprawic