Dla wszystkich, które kochają pisać

[201607231707]

Napisane przez Darkoz

Tak, refleksjom, Wam też często zdarzają się literówki, które w ogóle zmieniają sens zdania?
Bardzo dobrze, sama bym tego lepiej nie ujęła.

Z takich co ciekawszych to pamiętam:
"Błysnęła całym kompletem włosów" zamiast zębów, oczywiście.
"Miał swoją, nieźle opóźnioną, siłownię" zamiast wyposażoną.
"Zamrugałam szybko nogami" zamiast oczami.
"Lubił czytać książki o Ach*jach" zamiast Achajach (co lepsze - o tym kwiatku poinformowała mnie dopiero nauczycielka).
"Opiekała się mną" zamiast opiekowała.
"Kuref" zamiast kufer.
I wiele, wiele innych. Tak to jest, kiedy się najpierw pisze, a potem myśli

Napisane przez Darkoz

Demi, druga strofa jest całkiem niezła.

Poddałam się fali poetyckiego natchnienia widocznie

[baboo]

Z wielką chęcią do was dołączę.

[201607231707]

Napisane przez baboo

Z wielką chęcią do was dołączę.

Już cię wpisuję na listę w pierwszym poście

[Darkoz]

Napisane przez Demi93

"Lubił czytać książki o Ach*jach" zamiast Achajach (co lepsze - o tym kwiatku poinformowała mnie dopiero nauczycielka).

Mistrzostwo!

[Ale ze mnie romantyczka]

No, druga strofa jest fajna

[ChocoWhite]

Napisane przez am0510

Wpadłam bo mnie tytuł zaciekawił

kiedyś pisałam jak byłam w podstawówce, potem przestałam.
Teraz wiersze leżą gdzieś głęboko schowane

Oooo

[201607231707]

Napisane przez Ale ze mnie romantyczka

No, druga strofa jest fajna

Widzę, że druga strofa zbiera niezłe grono fanów

---------- Dopisano o 18:08 ---------- Poprzedni post napisano o 16:53 ----------

Kurczę, dziewczyny, macie może pomysł, z której strony "ugryźć" ten wiersz biały o piekle? Nie mam pojęcia, co zrobić z tymi konkretami.

[baboo]

Zastanawiam się, czy któraś z was brała może udział w jakimś kursie pisania. Jestem bardziej nastawiona na stacjonarny, bo internetowe zabawy nieszczególnie mi wychodzą. Ktoś może się podzielić jakimiś doświadczeniami?
http://www.pasjapisania.pl/
http://ibl.waw.pl/pl/edukacja/kursy/...ywnego-pisania
http://sztukarnia.pl/warsztaty-tworczego-pisania/ (W sztukarni widzę jak na razie możliwość zapisania się jedynie na Twórczość skierowaną do dzieci, ale może źle szukam.)

Aha, i pomyślałam sobie, że możemy zamieszczać informacje o aktualnych konkursach, bo coś może nie pasować nam, ale sprawi nieopisaną radość komuś w tym temacie.

[201607231707]

Fajny pomysł z tymi konkursami

Ja brałam udział, niestety, tylko w tych szkolnych

[Darkoz]

witaj w mym piekle
czarny aniele
skoro jesteś taki zepsuty
wytrzymaj w nim godzinę

sekundy się wloką a ty sam na dole
błagasz by cię wypuścili
dla ciebie to znienawidzona godzina
dla mnie każda piekielna chwila

Rany, jaki gniot, ale to tylko ćwiczenie.

[201607231707]

Napisane przez Darkoz

witaj w mym piekle
czarny aniele
skoro jesteś taki zepsuty
wytrzymaj w nim godzinę

sekundy się wloką a ty sam na dole
błagasz by cię wypuścili
dla ciebie to znienawidzona godzina
dla mnie każda piekielna chwila

Rany, jaki gniot, ale to tylko ćwiczenie.

Konkret jak, ze tak powiem, "Ach*j"

[ChocoWhite]

ja ostatnio trochę pisałam, mogę coś podesłac. Ale ostrzegam, że piszę niezrozumiale.

[201607231707]

Napisane przez ChocoWhite

ja ostatnio trochę pisałam, mogę coś podesłac. Ale ostrzegam, że piszę niezrozumiale.

Może nie jest tak źle, jak ci się wydaje Z własnego doświadczenia wiem, że na własne teksty niektórzy patrza krytyczniej niż na to zasługują.

Podsyłaj, przeczytamy, sprawdzimy, jakby co skrytykujemy i poprawimy

[ChocoWhite]

dialog mi się kojarzy z jakąś komedią romantyczną, ale już mi się nie chce zmieniać.


Dotknęłam delikatnie opuszkami palców jego policzka, jakby jego skóra pod moim dotykiem miała się rozpaść. Obserwowałam jak klatka piersiowa unosi się i opada.. tak spokojnie, jakby nigdy nic. Jak każdego dnia od momentu, w którym się urodził. To jedna z tych niezwykłych rutynowych poczynań, przez nas niezauważanych, które przykuwają naszą uwagę dopiero wtedy kiedy już nic ważniejszego nie może się wydarzyć, kiedy nam zależy. Na mojej twarzy zabłąkał się blady uśmiech pełen uczuć. Wciągnęłam głęboko powietrze i zamrugałam po raz kolejny powstrzymując napływające do oczu łzy. To już tradycja.. za każdym razem kiedy go odwiedzam wszystko się powtarza, czuję się jak Syzyf pchający każdego dnia od nowa ciężar, który mi zarzucono. Powiedziałam sobie dość, wstałam i pocałowałam go w usta, najsubtelniej jak się da, był dla mnie zbyt cenny a ja zbyt ostrożna, po czym wstałam i wyszłam powstrzymując się od spojrzenia za siebie. Wyszłam na pusty korytarz oświetlony drażniącym, błękitnym światłem. Jak za każdym razem próbowałam udawać, że nic mi nie jest i iść do przodu, ale kogo tu oszukiwać. Nie było dobrze! Nie, dopuki on nie otworzy swoich pięknych piwnych oczu, które znowu ujrzą świat... wtedy i ja otworzę oczy i zacznę żyć. Podobno nadzieja umiera ostatnia. I właśnie tego się trzymam. Minęłam pielęgniarki, które widuję każdego dnia i zeszłam schodami na sam dół kierując się ku wyjściu. Już nie zwracałam uwagi na tych wszystkich cierpiących fizycznie pacjentów. Odchodzili i przychodzili. Już nie patrzyłam na nich ze współczuciem, ponieważ coraz bardziej byłam pochłonięta doskwierającą tęsknotą za nim. Kiedy się obudzi? A jeśli to nigdy nie nastąpi? Co wtedy? Mase pytań i ani jednej odpowiedzi. Czyli 1:0 dla enigmy. Wkraczając w życie miasta znowu wpadłam w ten dziwaczny trans Moje JA zawieruszyło się gdzieś w kąciku głowy i po moim ciele zaczęły krążyć przeróżne myśli dotyczące czegokolwiek. Na chwilę o nim zapomniałam. Świat wokół jakby znikł z moich oczu mimo wszystko szłam dalej, moje ciało żyło osobno. "Ocknęłam" się dopiero w parku, gdzie dzieci krzyczały ze śmiechu, biegając za kolorową piłką. Zielona trawa jak neon świeciła mi w oczy swoim kolorem. Usiadłam na ławce i zapatrzyłam się na pieniącą wodę w białej, marmurowej fontannie. Na jej szczycie stał anioł z długimi włosami z oczami bez koloru, które patrzyły się na mnie pustym wyrazem. Odwzajemniłam spojrzenie. Przez chwilkę miałam wrażenie, że włosy istoty poruszył wiatr. Zamrugałam i uważniej przyjrzałam się postaci. Jednak nic nie zauważyłam, więc odwróciłam głowę w stronę bawiących się dzieci. Matka jednego z nich właśnie dawała reprymendę chłopcu za ubrudzone trawą spodenki. Dziecko kiwało spuszczona głową jak skarcony pies, po czym pobiegło z powrotem do rówieśników. Gdzieś z tyłu usłyszałam szczekanie psa. A w dali muzykę, która ma zachęcać do kupowania lodów. To wszystko to hałas, czasem drażniący a czasem całkowicie nie przykuwający naszą uwagę. A mimo wszystko dookoła płynęła cisza.. taka sielankowa. Której nienawidzę. To ona drapała moje nerwy. Bawiła się mną. Szum liści przypominał mi o dzieciństwie na wsi, które było okropne. Jeszcze to milczenie, które było każdego dnia. Milczenie małego świata w którym żyłam. Teraz będąc w małym mieście znowu oczekiwałam więcej przyzwyczajając się do tego miejsca. Potrzebowałam czegoś większego, więcej ludzi, więcej hałasu. Cisza której potrzebuje jest we mnie.. czasem jest jej aż za dużo. Ale nie mogę wyjechać. On jest ważniejszy. Robię to bo go kocham, nie mogłabym go zostawić dla własnych potrzeb.
- Kiedyś kiedy wyzdrowieję pojedziemy, gdzie chcesz kochanie.. zobaczymy Paryż, Grecję i inne wspaniałe miejsca. Razem możemy wszystko.
Jego słowa ściskały mi wnętrzności. Kiedyś.. Kiedy?! Proszę powiedz mi. Zawsze jestem taka niecierpliwa. Te wszystkie piękne miejsca i jedyna ciszą, której zawsze pragnęłam: szum morza. Plaża ja i kartka papieru..tubki z farbami oraz zachód słońca i ty chowający się gdzieś za mną. Czego więcej chcieć? Niczego.
- Proszę obiecaj mi, że wyzdrowiejesz?
- Oczywiście, walczę dla Ciebie.
- Walcz dla nas.
- Tak właśnie będzie.
- Jesteś pewny, że To wszystko zobaczymy?
- Bardziej pewien być nie mogę.
.....




~~~~~~~


Spójrz prosto w moje oczy. Ile iskier widzisz w mojej duszy? Przebłysków na taśmie pełnej końców i początków. A może nic nie widzisz. Czarna otchłań bez dna pełna nicości. Smoła zalewająca moje oczodoły. Brudząca twoje myśli i moje wnętrze.. Wdzierająca się do płuc, dusząca moje oskrzela. Zatykając przełyk oraz zaciemniając mój umysł. Zżerająca kwas żołądkowy, płynąca moimi żyłami docierając do serca. Powycinaj ze mnie zepsute wnętrzności.. zgniłe z żalu. Zostaw mnie pustą .. pełną emocji, przepełnioną smutkiem. Ale ja nadal będę istnieć.. ponieważ jestem i będę .. nigdy nie zniknę, moja egzystencja wżyna ci się w pamięć. Zaciągasz się papierosem i dmuchasz na mnie nikotynowym duchem. Popiół spada na moje ciało, bez głosu rozbryzguje się na gołych żebrach. Śmiejesz się w moją trupią twarz i pozostawiasz masę pieczątek ze swoich ust. Drażni cię mój byt .. ale nie żałujesz, że mnie znasz. Wpływam na życie ludzi jak intruz, dyskretnie wdzieram się świat człowieka.. i zabawiam się w hydraulika. Zmieniam pęknięta uszczelkę w głowie. Lubisz moje gierki w anioła stróża.. wbijasz zęby w moją skórę i chcesz wyssać całe dobro.. ale w ustach pozostaje ci tylko posmak metalicznej krwi. Fermentujesz swoją pamięć a w niej zawartą moją cząstkę. Stawiasz jak obrazek na szafce nocnej i spoglądasz przed zaśnięciem. Gasisz światło i patrzysz w sufit. Czekam. Twoje powieki ciężko opadają na oczy a ja wdzieram się do pokoju.. kroczę delikatnie po puchatym dywanie, wciskam się swoim ciężarem w materac łóżka. Kładę się obok ciebie i kulę jak spłoszone zwierze przy twoich plecach. Czuję pod palcami zarys kręgosłupa, oddychasz miarowo. Jednak po chwili słyszę cichy śmiech, odwracasz się i patrzysz głęboko w moje przesiąknięte ciekawością oczy. Uśmiechasz się w ciemnościach i przytulasz do siebie.. nic nie mówiąc. Nawijasz na palec kosmyk moich włosów. Bawisz się moim złotym wisiorkiem. Zamykam oczy i czuję ten oddech radości na moim nagim ramieniu, wdycham go głęboko w płuca i zatrzymuję jak najdłużej do momentu braku tlenu. Mruczę pod nosem różne brednie. A ty słuchasz ich w skupieniu. Myślisz jeszcze chwilę po czym bierzesz poduszkę i zaczynasz mnie dusić. Nie prostestuje. Jestem bezwładna.. rób ze mną co chcesz. Rzucasz poduszkę w kąt i nachylasz się na de mną. Co widzisz? Pustkę. Smoła wdarła się w nasze ciała.

[lapida]

Napisane przez Darkoz

O, teraz lepiej rozumiem, o co chodzi z tym konkretem. Rozumiem, że:
NIE: Była kompletnie przybita, więc potrzebowała mieć opakowanie chusteczek przy sobie przez cały czas. Zjadła sporo cukierków, bo czekolada od zawsze poprawiała jej humor.
TAK: Wciąż nie mogła się otrząsnąć po śmierci swojej rybki, więc nieustannie nosiła przy sobie opakowanie kleeneksów. Zjadła sporo Michałków, swoich ulubionych cukierków, gdyż czekolada od dzieciństwa była jej ulubionym lekiem na smutki.

No, dokładnie

Napisane przez Demi93

Czyli te zdania powinny wyglądać tak:
Siedzę na krześle przy biurku, stukając w klawiaturę laptopa Toshiby (czy może samej "Toshiby"?) i gryząc ołówek.

Dookoła mnie walają się puste butelki po Frugo, papierki po Michałkach, piłeczki i papierek przywiązany do zielonej wstążki.

Położył się na parapecie, przygniatając stos starych zeszytów z języka polskiego i Cosmopolitanów.

Może być tak?

Tak, o to chodzi

Z tym zielonym - dodałabym dwa słowa, żeby wyjaśnić, co to jest - nie każdy wie "(...) wstążki - kocie zabawki".

Trzeba wyczuć, kim jest czytelnik - jesli tekst przeznaczony byłby na np stronę dla kociarzy - nie trzeba wyjaśniać. Jeśli do ogółu - trzeba napisać dwa słowa, żeby każdy zrozumiał

Polecam poczytać o "koncepcji wspólnego mianownika"

[201607231707]

Napisane przez lapida

Tak, o to chodzi

Z tym zielonym - dodałabym dwa słowa, żeby wyjaśnić, co to jest - nie każdy wie "(...) wstążki - kocie zabawki".

Trzeba wyczuć, kim jest czytelnik - jesli tekst przeznaczony byłby na np stronę dla kociarzy - nie trzeba wyjaśniać. Jeśli do ogółu - trzeba napisać dwa słowa, żeby każdy zrozumiał

Polecam poczytać o "koncepcji wspólnego mianownika"

Okej, dzięki za poprawienie mnie

A, lapida, nie miałabyś gdzies jakiegoś przykładu tego białego wiersza "Moje piekło"? Temat mi się podoba, ale nie mam zielonego pojęcia, jak to miałoby wyglądać.

---------- Dopisano o 19:46 ---------- Poprzedni post napisano o 19:44 ----------

Choco, jak dla mnie przekombinowane, zmęczyło mnie. Nie odpowiadają mi takie, jak to ja nazywam, romantyczne "pitu pitu".
Kojarzy mi się ze Zmierzchem.

[am0510]

Napisane przez ChocoWhite

Oooo

znajoma buźka?


---------- Dopisano o 21:48 ---------- Poprzedni post napisano o 21:47 ----------

Napisane przez Demi93

Fajny pomysł z tymi konkursami

Ja brałam udział, niestety, tylko w tych szkolnych

ja też wygrałam nawet jeden, mam do dziś tą nagrodę

---------- Dopisano o 21:49 ---------- Poprzedni post napisano o 21:48 ----------

Napisane przez Demi93

Okej, dzięki za poprawienie mnie

A, lapida, nie miałabyś gdzies jakiegoś przykładu tego białego wiersza "Moje piekło"? Temat mi się podoba, ale nie mam zielonego pojęcia, jak to miałoby wyglądać.

---------- Dopisano o 19:46 ---------- Poprzedni post napisano o 19:44 ----------

Choco, jak dla mnie przekombinowane, zmęczyło mnie. Nie odpowiadają mi takie, jak to ja nazywam, romantyczne "pitu pitu".
Kojarzy mi się ze Zmierzchem.

Mi się podoba, ja uwielbiam zmierzch, urzekło mnie to...

[ChocoWhite]

Napisane przez Demi93

Okej, dzięki za poprawienie mnie

A, lapida, nie miałabyś gdzies jakiegoś przykładu tego białego wiersza "Moje piekło"? Temat mi się podoba, ale nie mam zielonego pojęcia, jak to miałoby wyglądać.

---------- Dopisano o 19:46 ---------- Poprzedni post napisano o 19:44 ----------

Choco, jak dla mnie przekombinowane, zmęczyło mnie. Nie odpowiadają mi takie, jak to ja nazywam, romantyczne "pitu pitu".
Kojarzy mi się ze Zmierzchem.

no proszę cię
to że jest to "pitu pitu" sranie w banie
nie znaczy że jest to ze zmierzchu
to by była chyba jedna z ostatnich możliwych porównań jakie bym do tego dała bo już dawno znudziły mnie wampiry ze względu na to że teraz dużo pisarzy o tym skrobie. Oczywiście nie mam nic do kogoś kto lubi zmierzch.
No ale rzecz gustu

---------- Dopisano o 21:56 ---------- Poprzedni post napisano o 21:55 ----------

Napisane przez am0510

znajoma buźka?


---------- Dopisano o 21:48 ---------- Poprzedni post napisano o 21:47 ----------


ja też wygrałam nawet jeden, mam do dziś tą nagrodę

---------- Dopisano o 21:49 ---------- Poprzedni post napisano o 21:48 ----------


Mi się podoba, ja uwielbiam zmierzch, urzekło mnie to...

mhm

ah dziekuję ;D

---------- Dopisano o 21:57 ---------- Poprzedni post napisano o 21:56 ----------

ale to drugie skrobano które dałam już nie jest romantyczne
może źle zinterpretowałaś
ale jest o śmierci i o facecie który tak jakby no nie wiem .. bawi się moimi wnętrznościami ..

[olenkasz]

jestem, zgłaszam się i melduję

[am0510]

przeczytałam pierwszą część Choco
do drugiej zaraz dojdę

[201607231707]

Napisane przez ChocoWhite

Wciągnęłam głęboko powietrze i zamrugałam po raz kolejny powstrzymując napływające do oczu łzy. To już tradycja... za każdym razem kiedy go odwiedzam wszystko się powtarza, czuję się jak Syzyf pchający każdego dnia od nowa ciężar, który mi zarzucono.

Definicja słowa "tradycja":
Tradycja - ogół obyczajów, norm, poglądów, zachowań itp. właściwych jakiejś grupie społecznej, przekazywanych z pokolenia na pokolenie; też: ciągłość tych obyczajów, norm, poglądów lub zachowań.

Zwyczajnie ten wyraz tu nie pasuje

Nie, dopuki [...]

DopÓki

Mase pytań i ani jednej odpowiedzi.

Chyba "masa pytań"

Na jej szczycie stał anioł z długimi włosami z oczami bez koloru, które patrzyły się na mnie pustym wyrazem.

No oczy się chyba same nie patrzyły

Matka jednego z nich właśnie dawała reprymendę chłopcu za ubrudzone trawą spodenki.

Nie podoba mi się to zdanie, coś mi w nim nie gra.

To wszystko to hałas, czasem drażniący a czasem całkowicie nie przykuwający naszą uwagę.

J/w.

Przebłysków na taśmie pełnej końców i początków.

Może i ładnie brzmi, ale nie ma sensu.

Napisane przez am0510

ja też wygrałam nawet jeden, mam do dziś tą nagrodę

Ja też I jakieś tam dyplomy za udział itp.

Mi się podoba, ja uwielbiam zmierzch, urzekło mnie to...

Ja nie lubię ani Zmierzchu (który, nie ukrywajmmy, wartość literacką ma mierną) ani takich romantyczny, naładowanych patosem tekstów.
Chociaż przyznam, ze drugi tekst podoba mi się nieco bardziej niz pierwszy, ale... czegoś mi w nim brakuje, jest jakby niepełny.
Ale na plus jest to, że przypomniał mi o moich dwóch ulubionych tekstch, których dawno nie czytałam

[am0510]

Napisane przez olenkasz

jestem, zgłaszam się i melduję

Bellatrix?

wiem, wiem piszę nie na temat, ale jesteś fanką pottera może?
(chodzi o avatar)

---------- Dopisano o 22:02 ---------- Poprzedni post napisano o 22:00 ----------

Nie wiem dlaczego ja tak mam, ale mi się zawsze podoba to co inni nie lubią i zawsze najwięcej krytykują

[201607231707]

Napisane przez ChocoWhite

no proszę cię
to że jest to "pitu pitu" sranie w banie
nie znaczy że jest to ze zmierzchu
to by była chyba jedna z ostatnich możliwych porównań jakie bym do tego dała bo już dawno znudziły mnie wampiry ze względu na to że teraz dużo pisarzy o tym skrobie. Oczywiście nie mam nic do kogoś kto lubi zmierzch.
No ale rzecz gustu

Nie mówię, że jest ze Zmierzchu tylko, że kojarzy mi się ze Zmierzchem
Tak jak miauczenie kota kojarzy mi się z kolorem niebieskim, mimo że sensu to nie ma

[olenkasz]

duża, duża fanka i całej serii i samej Belli

[201607231707]

Napisane przez am0510

Bellatrix?

To teraz się tu psychodelicznie zrobi

Tak zupełnie nie na temat - uwielbiam Bellę, jedna z moich ulubionych postaci. Helena Bohnam Carter tez jest świetna

[am0510]

Miła atmosfera u Was ale zmykam, piszę nie na temat,
a chce mi sie pisać nie na temat-BEZ SENSU

p.s Uwielbiam pottera i Bellę też

[ChocoWhite]

Napisane przez am0510

przeczytałam pierwszą część Choco
do drugiej zaraz dojdę

okej

---------- Dopisano o 22:12 ---------- Poprzedni post napisano o 22:12 ----------

Napisane przez Demi93

Definicja słowa "tradycja":
Tradycja - ogół obyczajów, norm, poglądów, zachowań itp. właściwych jakiejś grupie społecznej, przekazywanych z pokolenia na pokolenie; też: ciągłość tych obyczajów, norm, poglądów lub zachowań.

Zwyczajnie ten wyraz tu nie pasuje


DopÓki



Chyba "masa pytań"



No oczy się chyba same nie patrzyły



Nie podoba mi się to zdanie, coś mi w nim nie gra.



J/w.



Może i ładnie brzmi, ale nie ma sensu.



Ja też I jakieś tam dyplomy za udział itp.



Ja nie lubię ani Zmierzchu (który, nie ukrywajmmy, wartość literacką ma mierną) ani takich romantyczny, naładowanych patosem tekstów.
Chociaż przyznam, ze drugi tekst podoba mi się nieco bardziej niz pierwszy, ale... czegoś mi w nim brakuje, jest jakby niepełny.
Ale na plus jest to, że przypomniał mi o moich dwóch ulubionych tekstch, których dawno nie czytałam

o masz ile błędów. No ale nie dziwię się, bo jakaś uzdolniona nie jestem. Pani od polskiego zawsze mnie krytykowała.

[201607231707]

Napisane przez ChocoWhite

o masz ile błędów. No ale nie dziwię się, bo jakaś uzdolniona nie jestem. Pani od polskiego zawsze mnie krytykowała.

Ta ilość błędów wcale nie jest taka porażająca. Będzie lepiej, wystarczy ćwiczyć i czytać

[ChocoWhite]

Napisane przez Demi93

Ta ilość błędów wcale nie jest taka porażająca. Będzie lepiej, wystarczy ćwiczyć i czytać

czekam na wenę ;D

[olenkasz]

dobra, Bella spróbuje.



Jechałam czerwonym pociągiem osobowym. Było ciemno, uliczne latarnie emitowały ostre, zółte światło. Stałam całą drogę, pociąg wyładowany był pasażerami objuczonymi w ogromne bagaże. Na każdym przystanku dosiadali nowi, tłok róśł w zastraszającym tempie. Na uszach miałam słuchawki Sony, z których sączyła się Metallica. Wstałam wcześnie rano, mimo że całą noc nie spałam i zastanawiałam się, kiedy w końcu pociąg dotrze do ostatniej stacji. Pod dłonią czułam zimną, klejącą plastikową barierkę, a w twarz dmuchał mi wiatr z uchylonego lekko okna.



czekam na gromy