NIŻSZY facet a związek. help :<

[Lilth]

Też miałam niższego chłopaka, i rozstaliśmy się z całkiem innych powodów, wzrost nie miał nic do rzeczy. Mój obecny TŻ jest odemnie o 1-2cm wyższy, więc jak założę obcasy, jestem wyższa i nie ma z tym problemu, ani mi, ani jemu, ani nikomu to nie przeszkadza. Liczy się uczucie a nie kilka centymetrów w jedną czy w drugą stronę.

[niebieskie_oczko]

Oho, ktoś ma podobny dylemat do mojego

Obecnie spotykam się z chłopakiem, który jest naprawdę bardzo fajny. Jego charakter jak na razie mi bardzo odpowiada. Wizualnie nie jest to mój typ, właśnie dlatego, że nalezy do tych niższych chłopaków. Nie jestem wysoka, mam 165cm, ale przez swoją karierę związkową () spotykałam się z samymi facetami powyżej 190cm. Być może to smiesznie wyglądało, ale naprawdę takie dryblasy mi się okrutnie podobają. A teraz? Nie umiem się przyzwyczaić jakoś do spacerowania/tańczenia z nowym absztyfikantem. Jest wyższy ode mnie, ma 174cm, ale jak założę buty na obcasie to po prostu mi jest dziwnie....To chore, ale naprawdę myślenie o jego wzroście zatruwa mi czasami to dobre spojrzenie na niego jako człowieka

[verda]

Napisane przez niebieskie_oczko

Oho, ktoś ma podobny dylemat do mojego

Obecnie spotykam się z chłopakiem, który jest naprawdę bardzo fajny. Jego charakter jak na razie mi bardzo odpowiada. Wizualnie nie jest to mój typ, właśnie dlatego, że nalezy do tych niższych chłopaków. Nie jestem wysoka, mam 165cm, ale przez swoją karierę związkową () spotykałam się z samymi facetami powyżej 190cm. Być może to smiesznie wyglądało, ale naprawdę takie dryblasy mi się okrutnie podobają. A teraz? Nie umiem się przyzwyczaić jakoś do spacerowania/tańczenia z nowym absztyfikantem. Jest wyższy ode mnie, ma 174cm, ale jak założę buty na obcasie to po prostu mi jest dziwnie....To chore, ale naprawdę myślenie o jego wzroście zatruwa mi czasami to dobre spojrzenie na niego jako człowieka

To już dla mnie masakra, facet jest wyższy o 9 cm! W butach na obcasie będziecie równi, ewentualnie będziesz minimalnie wyższa.

[niebieskie_oczko]

Napisane przez verda

To już dla mnie masakra, facet jest wyższy o 9 cm! W butach na obcasie będziecie równi, ewentualnie będziesz minimalnie wyższa.

Wiem, że to już z mojej strony podchodzi pod przegięcie, ale wierz mi - teraz bywa mi po prostu niezręcznie i dziwnie. Zawsze jak się przytulałam na stojąco, to opierałam sobie głowę na piersi chłopaka, ich ręcę były wielkie i miałam taką świadomość, że jestem w bezpiecznych rękach i że ja jestem drobna. A teraz jest zupełnie inaczej i po prostu nie mogę w pewnych sytuacjach o tym nie myśleć. Zwłaszcza że on czasami tez rzuci tekstem, po którym mi nieswojo np. jak ubiorę but na wysokim obcasie to jego wypowiedź "o dzisiaj jesteś taka wysoka, to ja muszę być dzisiaj kurduplem". Niby dla żartu, ale nie wiem, czy to też nie jest jakiś jego kompleks.
Nie wiem, może po prostu muszę się przyzwyczaić, że nie wszyscy moi wybrankowie muszą ciorać w kosza i zahaczać czołem o futrynę.

[kunegunda92]

cos w tym jest. przestałam o nim rozmawiać. nagle ona mowi do mnie: Widzisz, pierwszy raz spotkalas fajnego chłopaka,który jest toba zainteresowany i jestes tym faktem zauroczona; nie chcialabym zebys sie za bardzo angazowala,bo to dopero pierwszy taki chlopak, poznasz wielu i mozesz wtedy zalowac.
POZNALAM WIELU CHLOPAKÓW W SWOIM KRÓTKIM 20LETNIM ŻYCIU. żaden mu poki co nie dorównał dojrzałością, troskliwoscia wzgledem mnie, zaden nie byl tak wspaniala osoba. ja wiem dobrze,ze chodzi o wzrost. moja mama jest z ojcem 24 lata, kochaja sie, wiadomo,sa wzloty i upadki,ale pokonali chorobe mamy, wiele przeciwnosci, ALE, nie o nich.
widze,ze ona nie chce,zebym sie angazowala w relacje z nizszym chlopakiem. bo skoro mam 1.68, to on nalezy do tych bardzo niskich.
w kolko mi wspomina o jednym moim koledze z roku, 1.80, przystojny,meski, chyba mnie lubi,ale jest chamem! nie dojrzalym palantem, ktory potrzebuje raczej matki,a nie dziewczyny
a z nim.. łączy mnie bardzo duzo. samodzielność, zaradność zyciowa, miłosc do psów, ech, długo by wymieniac.
wiem jedno, matce juz nic o nim nie powiem. gdy tamten "przyjaciel", w ktorym sie kochalam bawil sie mna, zachowywal, jakby cos mialo z tego byc,ani razu nie uslyszalam: daj spokoj, odkochaj sie, glupia!". a tu nagle jestem zniechecana

[verda]

Napisane przez niebieskie_oczko

Wiem, że to już z mojej strony podchodzi pod przegięcie, ale wierz mi - teraz bywa mi po prostu niezręcznie i dziwnie. Zawsze jak się przytulałam na stojąco, to opierałam sobie głowę na piersi chłopaka, ich ręcę były wielkie i miałam taką świadomość, że jestem w bezpiecznych rękach i że ja jestem drobna. A teraz jest zupełnie inaczej i po prostu nie mogę w pewnych sytuacjach o tym nie myśleć. Zwłaszcza że on czasami tez rzuci tekstem, po którym mi nieswojo np. jak ubiorę but na wysokim obcasie to jego wypowiedź "o dzisiaj jesteś taka wysoka, to ja muszę być dzisiaj kurduplem". Niby dla żartu, ale nie wiem, czy to też nie jest jakiś jego kompleks.
Nie wiem, może po prostu muszę się przyzwyczaić, że nie wszyscy moi wybrankowie muszą ciorać w kosza i zahaczać czołem o futrynę.

Ewentualnie zakręć się koło jakiejś drużyny koszykówki

[201611241302]

Jak macie tego typu wątpliwości to dajcie sobie spokój z tymi facetami. Jak się człowiek na serio zabuja to ma gdzieś takie rzeczy. Widać to nie jest to.
Takie jest moje zdanie.

[ulicznica]

Napisane przez niebieskie_oczko

Wiem, że to już z mojej strony podchodzi pod przegięcie, ale wierz mi - teraz bywa mi po prostu niezręcznie i dziwnie. Zawsze jak się przytulałam na stojąco, to opierałam sobie głowę na piersi chłopaka, ich ręcę były wielkie i miałam taką świadomość, że jestem w bezpiecznych rękach i że ja jestem drobna. A teraz jest zupełnie inaczej i po prostu nie mogę w pewnych sytuacjach o tym nie myśleć. Zwłaszcza że on czasami tez rzuci tekstem, po którym mi nieswojo np. jak ubiorę but na wysokim obcasie to jego wypowiedź "o dzisiaj jesteś taka wysoka, to ja muszę być dzisiaj kurduplem". Niby dla żartu, ale nie wiem, czy to też nie jest jakiś jego kompleks.
Nie wiem, może po prostu muszę się przyzwyczaić, że nie wszyscy moi wybrankowie muszą ciorać w kosza i zahaczać czołem o futrynę.

Jesteś kobietą, czy dziewczynką? Pytam, bo stawiam w życiu nacisk na samodzielność i ogarnięcie życiowe, "nawet" u dziewczyn i kobiet, a może szczególnie i wyjątkowo. Ważne jest dla mnie, żeby sobie radzić nawet samemu, zamiast wszystko zawierzać drugiej osobie i być w związku jak dziecko we mgle. Układ w związku tatuś - dziewczynka wyjątkowo mnie irytuje, chociaż jeśli ktoś czuje się szczęśliwy w takiej relacji, to wszystkiego najlepszego.

Prawdziwy dojrzały facet czerpie poczucie swojej wartości z ważniejszych rzeczy, niż wzrost. Zresztą chyba z wiekiem przy doborze partnera staje się on mniej istotny, na rzecz innych rzeczy.
Ja sama nie szukam ideału, ale każdy mój facet, czy prawie mój facet (poza jednym przypadkiem) miał ciemne włosy, ciemne oczy i był wyższy ode mnie - zupełnie jak mój ojciec. Przypadek? Nie sądzę
Jednak sama łapię się od dłuższego czasu na tym, że mógłby być i blondyn, byle miał coś ciekawego w sobie, zatrzymywał czymś więcej mój wzrok.
Lubię określoną proporcjonalną sylwetkę (nie potrafię jej opisać, mogłabym za to pokazać na przykładzie, nawet ubranym ) i ładne dłonie

[verda]

Napisane przez kunegunda92

cos w tym jest. przestałam o nim rozmawiać. nagle ona mowi do mnie: Widzisz, pierwszy raz spotkalas fajnego chłopaka,który jest toba zainteresowany i jestes tym faktem zauroczona; nie chcialabym zebys sie za bardzo angazowala,bo to dopero pierwszy taki chlopak, poznasz wielu i mozesz wtedy zalowac.
POZNALAM WIELU CHLOPAKÓW W SWOIM KRÓTKIM 20LETNIM ŻYCIU. żaden mu poki co nie dorównał dojrzałością, troskliwoscia wzgledem mnie, zaden nie byl tak wspaniala osoba. ja wiem dobrze,ze chodzi o wzrost. moja mama jest z ojcem 24 lata, kochaja sie, wiadomo,sa wzloty i upadki,ale pokonali chorobe mamy, wiele przeciwnosci, ALE, nie o nich.
widze,ze ona nie chce,zebym sie angazowala w relacje z nizszym chlopakiem. bo skoro mam 1.68, to on nalezy do tych bardzo niskich.
w kolko mi wspomina o jednym moim koledze z roku, 1.80, przystojny,meski, chyba mnie lubi,ale jest chamem! nie dojrzalym palantem, ktory potrzebuje raczej matki,a nie dziewczyny
a z nim.. łączy mnie bardzo duzo. samodzielność, zaradność zyciowa, miłosc do psów, ech, długo by wymieniac.
wiem jedno, matce juz nic o nim nie powiem. gdy tamten "przyjaciel", w ktorym sie kochalam bawil sie mna, zachowywal, jakby cos mialo z tego byc,ani razu nie uslyszalam: daj spokoj, odkochaj sie, glupia!". a tu nagle jestem zniechecana

Czyli matka nie chce, żebyś wyfrunęła emocjonalnie z domu i znalazła dobrego partnera. Póki jest nie za dobrze ona może Ci doradzać, pocieszać itd. Jednym słowem czuje się ważna. Jeżeli się szczęśliwie zakochasz zaczniesz tworzyć własny świat i chyba tu ja boli. Dlatego teraz tez doradza Ci przystojnego chłopaka, ale takiego z którym wie, że nic dłuższego nie stworzysz poważnej relacji. Pomyśl sama, po co doradzać córce faceta o którym wiadomo, ze jest palantem? Trzeba być albo głupią kobietą lecącą tylko na wygląd (ufam że Twoja mama taka nie jest skoro związała się z niewysokim tatą) albo chcieć sabotować inny związek. Skoro sama jest szczęśliwa w związku z niskim mężczyzną to powinna wręcz zachęcać Ci do spróbowania. Nie mówię, że ona źle Ci życzy, po prostu niektórzy źle znoszą dorastanie swoich dzieci - jeżeli tak jest w tej sytuacji to trzeba podjąć odpowiednie kroki.

Wiesz skoro ten chłopak na ciebie leci to możliwe są dwa scenariusze. Dasz mu szanse i zostaniecie parą, albo dasz mu kosza. wtedy na pewno nie zostaniecie przyjaciółmi, kontakt sie osłabi a on znajdzie sobie innyą dziewczyne bo z opisu wynika że to nie jest typ masochisty. Wyobraź sobie obie te sytuacje i podejmij decyzję.

[kunegunda92]

Napisane przez dzasminka

Jak macie tego typu wątpliwości to dajcie sobie spokój z tymi facetami. Jak się człowiek na serio zabuja to ma gdzieś takie rzeczy. Widać to nie jest to.
Takie jest moje zdanie.

moze i masz racje. ale zalezy mi na Nim i "ciągnie" ku niemu

---------- Dopisano o 16:55 ---------- Poprzedni post napisano o 16:43 ----------

Napisane przez verda

Czyli matka nie chce, żebyś wyfrunęła emocjonalnie z domu i znalazła dobrego partnera. Póki jest nie za dobrze ona może Ci doradzać, pocieszać itd. Jednym słowem czuje się ważna. Jeżeli się szczęśliwie zakochasz zaczniesz tworzyć własny świat i chyba tu ja boli. Dlatego teraz tez doradza Ci przystojnego chłopaka, ale takiego z którym wie, że nic dłuższego nie stworzysz poważnej relacji. Pomyśl sama, po co doradzać córce faceta o którym wiadomo, ze jest palantem? Trzeba być albo głupią kobietą lecącą tylko na wygląd (ufam że Twoja mama taka nie jest skoro związała się z niewysokim tatą) albo chcieć sabotować inny związek. Skoro sama jest szczęśliwa w związku z niskim mężczyzną to powinna wręcz zachęcać Ci do spróbowania. Nie mówię, że ona źle Ci życzy, po prostu niektórzy źle znoszą dorastanie swoich dzieci - jeżeli tak jest w tej sytuacji to trzeba podjąć odpowiednie kroki.

Wiesz skoro ten chłopak na ciebie leci to możliwe są dwa scenariusze. Dasz mu szanse i zostaniecie parą, albo dasz mu kosza. wtedy na pewno nie zostaniecie przyjaciółmi, kontakt sie osłabi a on znajdzie sobie innyą dziewczyne bo z opisu wynika że to nie jest typ masochisty. Wyobraź sobie obie te sytuacje i podejmij decyzję.

nie chce sie rozwodzic nad charakterem mojej matki, twierdzi,ze zyczy mi znalezienia cudownego faceta. z drugiej strony, gdy narzekalam,ze mi w tych sprawach nie wychodzi, mowila, ze "mam czas, jestem mloda". wiec chyba jest tak, jak mowisz. boi sie,ze sie calkiem oddale (juz teraz jestem "daleko" od rodzicow i w sensie emocjonalnym, i odleglosciowym, nie jestem typem maminej córusi). no i wolalaby dla mnie bruneta 1,80cm wzrostu. a Jego "prawie nie znam (3miesiace), nic o nim nie wiem, on mi sie przedstwaia z jak najlepszej strony, bo chce mnie poderwac". znam chlopakow po 5 lat, i mniej ich znam.a z Nim rozmawiam o wszystkim. dosłownie. I zawsze sie "klei"

nie wyobrazam sobie,ze moglabym nagle zerwac z nim kontakt, przestac spedzac z nim tyle czasu. a gdyby mial teraz kogos...nie, wtedy chyba bym na to patrzec spokojnie nie mogla. moja kolezanka, ktora jest swiadkiem tej :relacji: mowi,ze "nikt nie bedzie szczesliwy za mnie", ze jesli jest mi dobrze tak, jak to sie teraz rozkreca, to co tu analizowac? nad czym sie zastanawiac? powinnam "poddac sie" temu i zobaczyc, co bedzie. bo nigdy sie nie dowiem, co by z tego wyszlo, jesli nie sprobuje.
mysle,ze czasem warto zaryzykowac,nawet jesli mialabym sie rozczarowac.

[Wiika]

Jeśli Tobie ( i jemu) to nie przeszkadza, to nie masz się czym martwić opinie innych to wiesz gdzie można je włożyć ;p co komu do domu, jak chałpa nie jego...

osobiście ja bym się źle czuła, trochę jak Yeti :P ale w sumie przy moich 188 to jest całkiem zrozumiałe

[CoJaPacze]

Kiedy czytam takie wątki jest mi zwyczajnie przykro i to nie ze względu, że mam problem ze swoim wzrostem bo osobiście jestem raczej wysoki (187 cm) ale chodzi o mentalność niektórych dziewczyn.

Naprawdę uważacie, że o to chodzi w miłości albo chociażby nawet w błahym zauroczeniu? Jest naprawdę bardzo wiele czynników decydujących czy będziemy bardzo dobrze się bawić z partnerem a dyskwalifikacja ze względu na wzrost można porównać do dyskwalifikacji ze względu na rozmiar biustu u kobiet

Tak naprawdę cieszę się kiedy niższy facet jest odrzucony właśnie z tego powodu u kobiety, bo przynajmniej ma szanse na znalezienie bardziej wartościowej partnerki.

Oczywiście każdego osobista sprawa kto z kim próbuje stworzyć związek i nic mi do tego tylko chciałem pokazać jak to wygląda z trochę innej strony.

[niebieskie_oczko]

Napisane przez ulicznica

Jesteś kobietą, czy dziewczynką? Pytam, bo stawiam w życiu nacisk na samodzielność i ogarnięcie życiowe, "nawet" u dziewczyn i kobiet, a może szczególnie i wyjątkowo. Ważne jest dla mnie, żeby sobie radzić nawet samemu, zamiast wszystko zawierzać drugiej osobie i być w związku jak dziecko we mgle. Układ w związku tatuś - dziewczynka wyjątkowo mnie irytuje, chociaż jeśli ktoś czuje się szczęśliwy w takiej relacji, to wszystkiego najlepszego.

Prawdziwy dojrzały facet czerpie poczucie swojej wartości z ważniejszych rzeczy, niż wzrost. Zresztą chyba z wiekiem przy doborze partnera staje się on mniej istotny, na rzecz innych rzeczy.
Ja sama nie szukam ideału, ale każdy mój facet, czy prawie mój facet (poza jednym przypadkiem) miał ciemne włosy, ciemne oczy i był wyższy ode mnie - zupełnie jak mój ojciec. Przypadek? Nie sądzę
Jednak sama łapię się od dłuższego czasu na tym, że mógłby być i blondyn, byle miał coś ciekawego w sobie, zatrzymywał czymś więcej mój wzrok.
Lubię określoną proporcjonalną sylwetkę (nie potrafię jej opisać, mogłabym za to pokazać na przykładzie, nawet ubranym ) i ładne dłonie

Jestem kobietą, bywam dziewczynką Daję sobie radę sama w życiu, ale bardziej mi chodziło o to, że fajnie by było mieć kogoś przy swoim boku, co kręci nas zarówno intelektualnie, jak i wizualnie.

Niby mówią, że jak człowiek kocha, to nie patrzy na jakieś niedociągnięcia, że wygląd się nie liczy itp., ale ja jestem dopiero na etapie spotykania się i poznawania.

---------- Dopisano o 17:32 ---------- Poprzedni post napisano o 17:28 ----------

Napisane przez CoJaPacze

Naprawdę uważacie, że o to chodzi w miłości albo chociażby nawet w błahym zauroczeniu? Jest naprawdę bardzo wiele czynników decydujących czy będziemy bardzo dobrze się bawić z partnerem a dyskwalifikacja ze względu na wzrost można porównać do dyskwalifikacji ze względu na rozmiar biustu u kobiet

Właśnie - jest wiele czynników, więc ciężko stwierdzić, co decyduje o wyborze partnera.
A co do dyskwalifikacji biustów, to przecież też tak się zdarza Na samym początku nie ma przecież wielkiej miłości, człowiek się poznaje, przyciągają go różne rzeczy do danej osoby, wizualne i te z charakteru. Jedni panowie będą szukać swojej wybranki np. w gronie biuściastych, drudzy wśród blondynek, trzeci wśród puszystych. Na co ostatecznie trafią nie wiadomo, bo życie płata figle Ale wszystko tyczy się po prostu gustu, a przynajmniej według mnie.

[CoJaPacze]

Napisane przez niebieskie_oczko

Właśnie - jest wiele czynników, więc ciężko stwierdzić, co decyduje o wyborze partnera.
A co do dyskwalifikacji biustów, to przecież też tak się zdarza Na samym początku nie ma przecież wielkiej miłości, człowiek się poznaje, przyciągają go różne rzeczy do danej osoby, wizualne i te z charakteru. Jedni panowie będą szukać swojej wybranki np. w gronie biuściastych, drudzy wśród blondynek, trzeci wśród puszystych. Na co ostatecznie trafią nie wiadomo, bo życie płata figle Ale wszystko tyczy się po prostu gustu, a przynajmniej według mnie.

Myślę, że wiele kobiet nie ważne czy z fajnymi cyckami czy nie wolałaby, aby jednak partner był przyciągnięty charakterem a nie tym, że jest się posiadaczką fajnego biustu.

[niebieskie_oczko]

Napisane przez CoJaPacze

Myślę, że wiele kobiet nie ważne czy z fajnymi cyckami czy nie wolałaby, aby jednak partner był przyciągnięty charakterem a nie tym, że jest się posiadaczką fajnego biustu.

Oczywiście, że tak, ale (według mnie przynajmniej ) najpierw jak kogoś poznajemy to zwracamy uwagę na jego wygląd, później z czasem poznajemy jaki kto jest z charakteru. Dlatego najfajniej jakby nasz partner/partnerka zadowalał/a nas 2w1 - podobał/a nam się wizualnie oraz przyciągał/a charakterem.

[CoJaPacze]

Napisane przez niebieskie_oczko

Oczywiście, że tak, ale (według mnie przynajmniej ) najpierw jak kogoś poznajemy to zwracamy uwagę na jego wygląd, później z czasem poznajemy jaki kto jest z charakteru. Dlatego najfajniej jakby nasz partner/partnerka zadowalał/a nas 2w1 - podobał/a nam się wizualnie oraz przyciągał/a charakterem.

No ba, najfajniej do pogadania i do rozebrania W końcu na tym się opiera związek między kobietą a mężczyzną, ale ważne aby nie przesadzać w żadną stronę i nie stawiać bardzo wyidealizowanego wyglądu jako koniecznego warunku do bycia z daną osobą.

We wszystkim najlepszy jest umiar i zdrowy rozsądek.

[niebieskie_oczko]

Napisane przez CoJaPacze

No ba, najfajniej do pogadania i do rozebrania W końcu na tym się opiera związek między kobietą a mężczyzną, ale ważne aby nie przesadzać w żadną stronę i nie stawiać bardzo wyidealizowanego wyglądu jako koniecznego warunku do bycia z daną osobą.

We wszystkim najlepszy jest umiar i zdrowy rozsądek.

Nic dodać, nic ująć!

[kunegunda92]

Napisane przez CoJaPacze

Kiedy czytam takie wątki jest mi zwyczajnie przykro i to nie ze względu, że mam problem ze swoim wzrostem bo osobiście jestem raczej wysoki (187 cm) ale chodzi o mentalność niektórych dziewczyn.

Naprawdę uważacie, że o to chodzi w miłości albo chociażby nawet w błahym zauroczeniu? Jest naprawdę bardzo wiele czynników decydujących czy będziemy bardzo dobrze się bawić z partnerem a dyskwalifikacja ze względu na wzrost można porównać do dyskwalifikacji ze względu na rozmiar biustu u kobiet

Tak naprawdę cieszę się kiedy niższy facet jest odrzucony właśnie z tego powodu u kobiety, bo przynajmniej ma szanse na znalezienie bardziej wartościowej partnerki.

Oczywiście każdego osobista sprawa kto z kim próbuje stworzyć związek i nic mi do tego tylko chciałem pokazać jak to wygląda z trochę innej strony.

masz rację. dało mi to do myślenia. poczułam, ze nie jestem warta jego zainteresowania. to takie płytkie patrzec na wzrost. zupełnie jakby on powiedział: masz cellulit na tyłku, nie mogę być z kimś takim.
gdyby jemu przeszkadzało,ze jestem wyższa, nie szukałby ciągle mojego towarzystwa i nie zachowywał tak, jak się zachowuje

[niebieskie_oczko]

http://deser.pl/deser/1,111857,13107...na_ma_210.html

Tak odnośnie dyskusji tutaj

[_ema_]

Napisane przez kunegunda92

masz rację. dało mi to do myślenia. poczułam, ze nie jestem warta jego zainteresowania. to takie płytkie patrzec na wzrost. zupełnie jakby on powiedział: masz cellulit na tyłku, nie mogę być z kimś takim.
gdyby jemu przeszkadzało,ze jestem wyższa, nie szukałby ciągle mojego towarzystwa i nie zachowywał tak, jak się zachowuje

Widzę, że rozpoczynamy kult idei 'jestę ideałę i nie liczy się dla mnie wygląd'
Taaa, nie jesteś warta zainteresowania, bo masz jakiekolwiek preferancje odnośnie wyglądu partnera. Daj sobie dalej robić pranie mózgu przez takie slogany, to zostaniesz kolejną cierpiętnicą, która dusi się w związku z niechcianym niepociągającym facetem, krzywdząc i siebie i jego.

[CoJaPacze]

Napisane przez _ema_

Widzę, że rozpoczynamy kult idei 'jestę ideałę i nie liczy się dla mnie wygląd'
Taaa, nie jesteś warta zainteresowania, bo masz jakiekolwiek preferancje odnośnie wyglądu partnera. Daj sobie dalej robić pranie mózgu przez takie slogany, to zostaniesz kolejną cierpiętnicą, która dusi się w związku z niechcianym niepociągającym facetem, krzywdząc i siebie i jego.

Mi chodziło tylko o wzrost.

Poza tym napisałem

We wszystkim najlepszy jest umiar i zdrowy rozsądek.

+

Oczywiście każdego osobista sprawa kto z kim próbuje stworzyć związek i nic mi do tego

+

najfajniej do pogadania i do rozebrania

Moim zdaniem kierowanie się tylko tym, że ktoś jest wysoki to może wejść w związek, a ktoś niski i jest tylko z tego powodu skreślany jest dla mnie trochę głupie.

[kunegunda92]

Napisane przez niebieskie_oczko

http://deser.pl/deser/1,111857,13107...na_ma_210.html

Tak odnośnie dyskusji tutaj

i czym ja się martwię

[niebieskie_oczko]

Napisane przez kunegunda92

i czym ja się martwię

Dokładnie

I ja jeszcze jedno odnośnie opinii rodziców. Zaużylam po swoich, że jak przyprowadzałam do domu swoją nową zdobycz () to rodzice byli mili dla chłopaka, wszystko fajnie, a jak sobie poszedł to słyszałam "eee taki? były był fajniejszy/ładniejszy. ten ma za sportowe ciuchy/wygląda jak typ z pod ciemnej gwiazdy/jak chuderlak" itp. Było tego, zwłaszcza tata był twórczy w opisywanie nowych chłopaków Ale to zawsze było tak na samym początku, po prostu nieufnie reagowali na moich kandydatów albo kręcili sobie bekę, sama już nie wiem. Wiem jedno, że jak zerwałam z jakimś to znowu było "jesteś okropna, on był taki fajny, gdzie ty teraz znajdziesz lepszego". Chyba mam dziwnych rodziców

[kunegunda92]

Napisane przez asia_aisa

Ostatnio też miałam takie przemyślenia, miały one zupełnie realne podstawy. I wiesz do czego doszłam? Że żyję tylko raz i liczy się moje szczęście, jeśli facet akceptuje Ciebie nieco wyższą i 'macie się ku sobie' to nie widzę powodów, żebyś musiała z niego rezygnować, bo 3-4 cm są istotniejsze, niż Wy razem.
Mam nadzieję, że nie poddasz się sugestiom środowiska i być może znajomych, że ważniejsze będzie to, co Was już w tej chwili łączy.
Będę Wam kibicować

dziekuje ci za te slowa. stwierdzlam,ze w nosie mam innych. poddaje sie temu, co los przyniesie
szczerze? coraz bardziej do mnie dociera, ze chcialabym czegos wiecej. dobrze,ze napisalam na forum. spojrzałam na to wszystko z innej strony.

[new woman in town]

Napisane przez monika2284

Może to wredne , to co powiem i zostanę skrytykowana, ale nigdy nie byłabym o tyle niższym facetem, zaakceptowalabym tylko, gdyby facet był równy że mną i nikt mnie nie przekona.

Wzrost nie ma znaczenia...BZDURA! Wzrost nie ma znaczenia w niektórych sytuacjach, dla niektórych ludzi. Sama mam 168 cm wzrostu i nie wyobrażam sobie związku z mężczyzną niższym ode mnie lub równym mi wzrostem. Zwyczajnie lubię wysokich, męskich facetów a nie tych przypominających wiecznych chłopców czy zwyczajnie niskich. Prawdą jest, że na wysokich osobach wszystko wygląda lepiej niż na niższych - i ubrania i ewentualne dodatkowe kg poświąteczne stąd u kobiet wysokie o obcasy, no ale faceci nie mają czym się "podwyższyć", więc - nie, ja za takiego dziękuję.

Mimo, to uważam, że każdy ma prawo być z tym z kim chce, niezależnie od jego wyglądu. Nie to ładne co ładne ale co się komu podoba. I nie dziwi mnie, kiedy dziewczyna idzie za rękę z niższym facetem, nie komentuje, nie wyśmiewam, nie oburzam się. Ich życie, ich związek, ich cm Mi nic do tego.

[geekgirl]

Napisane przez kunegunda92

Gdy powiedzialam o nim matce, zareagowala nie za dobrze. "On jest nizszy, mi zalezy na twoim szczesciu, ale to tobie bedzie przeszkadzalo, wiem, co ja przezywalam, polska to kraj nietolerancyjny, bedziesz miec kompleksy. on moze byc twoim przyjacielem. po prostu jestes zafascynowana,ze ktos cie dazy taka synmpatia"

Ok, nie jestem z tych, które krzyczą, że wygląd nie ma znaczenia, ale jeśli ktoś twierdzi, że kobieta będzie mieć kompleksy z powodu bycia wyższą o kilka centymetrów od faceta i jeszcze argumentuje to "nietolerancją społeczeństwa", to chyba ma zdrowo pomieszane priorytety w życiu. I w gruncie rzeczy jest bardzo ubogi - życiowo, wewnętrznie. Jestem w stanie zrozumieć, że mogą przeszkadzać skrajności: wyraźna otyłość, całkowity brak biustu u kobiety, deformacja ciała... ale kilka cm "za mało"? Dla mnie to kosmos.

[201607040946]

Ja np. mam głęboko w dupie, co myślą o mnie inni (których też mam w dupie ), po co zwracać na to uwagę? Jeśli tobie nie przeszkadza, że jest niższy, to co komu do tego?
Inna sprawa, że mnie np. by przeszkadzało, bo ja wolę wysokich (nie: wyższych ode mnie (170), ale wysokich).

[new woman in town]

Napisane przez geekgirl

Jestem w stanie zrozumieć, że mogą przeszkadzać skrajności: wyraźna otyłość, całkowity brak biustu u kobiety, deformacja ciała... ale kilka cm "za mało"? Dla mnie to kosmos.

A dla mnie kosmosem jest sugerowanie się zdaniem innych.

Bo jestem w stanie zrozumieć, że komuś podobają się wyłącznie wysokie dziewczyny, wyłącznie chude blondynki i tylko te z dużym biustem a jeszcze dobrze by było, gdyby miały brązowe oczy. Lub odwrotnie - tylko niskie brunetki o pełnych kształtach ale z klatką piersiową przypominającą 15 letniego chłopca. I dobrze, bo każdy jest inny i ma swój gust.

I super, niech z takimi się wiążą. Koniec, kropka i nikomu nic do tego. Tym bardziej matce - przecież ona już raz wybrała, teraz niech się nie wtrąca. Pytanie jak czuje się z tym osoba zainteresowana - czy jej brak tych kilku cm przeszkadza czy nie, i jeśli nie - niech olewa zdanie innych osób.

[anecik2390]

Hej hej Hmm tak więc przychodzę aby powiedzieć Ci że sama mam najwspanialszego mężczyznę na świcie już od 3 latek i mimo że jest niższy o jakieś 3 cm. to jeszcze nigdy ale to nigdy nie pożałowałam tej decyzji że z nim jestem. Jesteśmy w sobie zakochani jak wariaci i rozumiemy się praktycznie bez słów. Wiem że chcę spędzić z nimresztę życia i może i znajomi niekiedy żartowali żeby jadł drożdże to może urśnie jszcze pare cm to my zawsze obracaliśmy to w żart i śmialiśmy się z tego przytulając się nadal mocno. Najważniejsze to mieć do siebie dystnans i nie zawsze brać głęboko do siebie czyjeś słowa czy żarty. Życzę wam więc takiej miłości jaka spotkała nas Nie patrzcie na takie pierdoły, patrzcie w serce a wszysto się ułoży

[tyene]

Napisane przez new woman in town

A dla mnie kosmosem jest sugerowanie się zdaniem innych.

Bo jestem w stanie zrozumieć, że komuś podobają się wyłącznie wysokie dziewczyny, wyłącznie chude blondynki i tylko te z dużym biustem a jeszcze dobrze by było, gdyby miały brązowe oczy. Lub odwrotnie - tylko niskie brunetki o pełnych kształtach ale z klatką piersiową przypominającą 15 letniego chłopca. I dobrze, bo każdy jest inny i ma swój gust.

I super, niech z takimi się wiążą. Koniec, kropka i nikomu nic do tego. Tym bardziej matce - przecież ona już raz wybrała, teraz niech się nie wtrąca. Pytanie jak czuje się z tym osoba zainteresowana - czy jej brak tych kilku cm przeszkadza czy nie, i jeśli nie - niech olewa zdanie innych osób.

A ja nie jestem w stanie tego zrozumieć. To znaczy jestem - na jednonocną przygodę albo kilkumiesięczny związek. Ale nie w przypadku szukania partnera docelowo na całe życie. Ciało się zmienia, twarz się zmienia i wbrew temu, co masa osób współcześnie chce sobie wmówić, uroda się zmienia. Nie to, że przemija, zmienia się. Biust zmienia kształt, fakturę i rozmiar całe życie. Ludzie tyją, ludzie chudną, bo hormony, bo choroba, bo zmiana stylu życie. Włosy mogą się drastycznie pogorszyć, wypaść, zniszczyć, przyciemnić. Jeżeli komuś się podobają "tylko te z maleńkim biustem", to niech się nie wiąże z żadną prawdziwą kobieta na całe życie, bo jej biust niejednokrotnie się zmieni i nie będzie zawsze taki sam. Dlatego wygląd nie jest najważniejszy, a przynajmniej być nie powinien - bo ludzie NIE SĄ gipsowymi figurami.

Jasne, że trzeba czuć pociąg do partnera, ale jeżeli pociąg opiera się na wyliczeniach centymetrowych obwodu biustu, wzrostu czy talii, to dla mnie to jest po prostu chore. Bo nie da się zbudować głębokiej, prawdziwej relacji z drugim człowiekiem przy podejściu "będę cię kochać po 90 cm w biuście, potem jest już obleśnie".