Film o śmierci nowo narodzonego dziecka

[mpt]

Napisane przez tamlin111

[...]Ja w ogóle nie rozumiem, jak można komentować sam film. [...]

Chyba po to go udostępnili. Bo innego powodu nie widzę.

Jak dla mnie "piękne wspomnienia ze śmierci" brzmią co najmniej groteskowo. Każdy przeżywa inaczej, ich prawo, ale jeśli coś wrzuca się do sieci, to każdy też ma prawo to komentować.

[_vixen_]

Napisane przez kisielova

nie jest gorszący, ani bulwersujący, jednak dla mnie jest to nie do pomyślenia, żeby pokazywać całemu światu życie i śmierć swojego dziecka.
Nawet będąc pogodzona ze śmiercią dziecka od dłuższego czasu leżałabym cierpiała w sposób, którego nie da się opisać, a nie wrzucała filmik do sieci.
ale ja jestem z tych, których okropnie rażą przejawy internetowego ekshibicjonizmu.

Ja też się zastanawiam ile osób by chciało, żeby jego śmierć była pokazywana w internecie.

Napisane przez tamlin111

Oni nie mieli 1,5 tygodnia, oni mieli kilka godzin i chcieli je wykorzystać w pełni. Zrobili co im mówiło serce, dzięki temu byli bliżej, więcej wspomnień mają.

Ja w ogóle nie rozumiem, jak można komentować sam film. Rozumiem, że zadziwiające jest udostępnianie go, ale film, jako pamiątka, jest piękny. Przecież każda z kobiet w tej sytuacji zachowałaby się inaczej, zrobiłaby tak jak jej serce mówi. Jedna by usunęła ciążę, inna urodziła i nawet nie spojrzała na dziecko, kolejna nagrała film. Ile ludzi tyle możliwości. Także wszelkie komentarze są tu zbędne i nie na miejscu.

A ja uważam, że można komentować, bo wszelka dyskusja na takie trudne tematy, byle była kulturalna i na poziomie, jest ważna. Ludzie nie umieją o tym rozmawiać i potem osoby przeżywające takie dramaty są pozostawione samym sobie, odosobnione, bo większość nie chce sobie psuć humoru takimi problemami. Ile osób myśli, że z automatu należy im się zdrowe i donoszone dziecko, nie uświadamia sobie, że donoszenie ciąży i urodzenie zdrowego dziecka to cud, za który należy dziękować każdego dnia?

Napisane przez lza_slonca

ech...w skrócie= oni chcieli pokazać innym, że śmierć dziecka nie jest czymś ciągnącym na dno. Leżała i cierpiała? Hm..wiesz co to instynkt macierzyński?

Ja jestem akurat z tych niewierzących w instynkt macierzyński. Takie pożegnania robi się dla siebie, nie dla dziecka, które jest akurat w takim stanie, że jest mu wszystko jedno.

Napisane przez ptysza

też tego kiedyś nie ogarniałam, jak urodziłam mojego kilogramowego wcześniaka i usłyszałam, że szanse są średnie to fakt - wyłam! nie malowałam się, nie uśmiechałam - jak szłam do dziecka to leciały mi takie grochy, których nie mogłam opanować, jednocześnie nie umiałam wydusić z siebie słowa

za to cała rodzina - ŚWIĘTOWAŁA, oni byli autentycznie szczęśliwi, nie umiałam tego wtedy zrozumieć, bo dziecko umrzeć może, a oni się cieszą, ja się pytam z czego? oni się wszyscy cieszyli z tego, że to dziecko jest na świecie, jest nowy członek rodziny, jest tu i teraz, oni przy mnie płakali ze szczęścia oglądając zdjęcia z inkubatora.

Czytuję czasem fora o wcześniakach i rodzice piszą, że często ludzie wcześniaki postrzegaja jako tylko takie mniejsze noworodki, które wystarczy potrzymać w inkubatorze jakiś czas i wszystko będzie ok, nie rozumieją, jakie to zagrożenie dla zdrowia i życia dziecka.

Napisane przez pilotka86

a co to ma wspólnego z tematem chociaż nie dziwi mnie to po lekturze MzK.
a te większości oddziałów to rozumiem, że większość w usa?

W Polsce, odchodzi się od kąpania dziecka po porodzie, zdrowiej dla skóry nie kąpać.
Z tematem faktycznie nic wspólnego nie ma, ale w przypadku kąpieli najwyraźniej widać, że to dziecko się nawet nie rusza i jak jest zdeformowane.

Ja też nie umiałabym się w takiej sytuacji umalować i uśmiechać, nie ma to nic wspólnego z kulturą śmierci, ale moimi odczuciami w takiej sytuacji.

[MamaKtosia]

Ja za to nie rozumiem kontrowersji, które narosły wokół tego filmu. Nie wydaje mi się aby rodzice tego dziecka wyrządzili tym filmem komukolwiek jakąś szkodę. W związku z tym po co się w to wtrącać - tak wiem to jest sieć i każdy ma tu prawdo do swojego zdania .

Wg mnie jeżeli chcieli w ten sposób przeżyć tę sytuację to ich sprawa. Makijaż - rany - was to naprawdę razi? Masa kobiet przyjeżdża do porodu w makijażu. Te uśmiechy - może chcieli to tak przeżyć dla dziecka (zdarzają się rodzice dzieci w stanie agonalnym którzy siedzą z przyklejonymi na twarzy uśmiechami - taka poza bo wydaje im się, że dziecku wtedy lżej), może cieszyli się, że mały przeżył poród i mają jeszcze szanse żeby go pożegnać póki jest jeszcze na swój sposób żywy, a może to jak tu oceniacie zwykły ekshibicjonizm. Ale nawet jeśli tak to co z tego? Przeżyli tragedie, to chyba nie jest dla nikogo kwestią dyskusji. Każdy ma prawa przeżyć tragedie na swój sposób. I w życiu nie śmiałabym oceniać czyjejkolwiek reakcji na daną sytuację. Ludzki mózg to struktura tak złożona, że czasem naprawdę trudno przewidzieć jaka będzie ostateczna reakcja obronna na daną sytuację. Najfajniej się zawsze ocenia gdy się samemu czegoś nie przeżyło.

[Magari91]

Napisane przez _vixen_

Ja też się zastanawiam ile osób by chciało, żeby jego śmierć była pokazywana w internecie.

A była pokazana śmierć? Było jego chwilowe życie i pogrzeb. Nie wiedziałam, że to takie straszne jest żeby nie mogło zostać pokazane

[lza_slonca]

Napisane przez kisielova

niestety wiem czym jest. wiem też czym jest strata dziecka.

a doczytałaś, że to ich 3 dziecko..?

[Bananalama]

Jeżeli to im pomogło pogodzić się z traumą, to mnie nic do tego. Ale filmiku nie obejrzę

[Sola1]

Zanim włączyłam ten filmik mialam mieszane uczucia. Ale jak obejrzałam to nie widzę tu nic złego. Każdy ma prawo przeżywać jak chce. Żył kilka godzin i rodzice ofiarowali mu wszystko co najlepsze - miłość. Nikt tutaj nikogo nie zabił, nie znęcał się, nie mieli na to wpływu.

Zgadzam się z tym co napisała AniaKW - to jest filmik o życiu.

Kiedyś przeczytałam, że jakaś dziewczyna napisała, że głupio jej się uśmiechać po stracie nienarodzonego dziecka, bo ludzie dziwnie patrzą. Nie chodzilo o śmierć dziecka, bo to była dla niej tragedia, ale o taki uśmiech w normalnych sytuacjach.
Inni zawsze wiedzą lepiej jak powinniśmy się zachowywać, co wypada a co nie i najchętniej napiętnowaliby za to, że nie rozpaczamy wystarczająco długo.

A co do komentowania tego typu filmów to ja uważam - w internecie czy na żywo - są pewne sytuacje kiedy należy się ugryźć w język.

[kisielova]

Napisane przez lza_slonca

a doczytałaś, że to ich 3 dziecko..?

co za różnica które? przy pierwszym cierpi się bardziej, a każdym kolejnym to już nie?

[tamlin111]

Napisane przez mpt

Chyba po to go udostępnili. Bo innego powodu nie widzę.

Jak dla mnie "piękne wspomnienia ze śmierci" brzmią co najmniej groteskowo. Każdy przeżywa inaczej, ich prawo, ale jeśli coś wrzuca się do sieci, to każdy też ma prawo to komentować.

Może i tak. Ale myślę, że udostępnili aby podzielić się wspomnieniem, a nie czekać na komentarze typu: jak można się umalować? uśmiechać? robić zdjęcia? kąpać?
Zachowanie rodziców, którzy kierowali się tym co mówi im serce, tym, co czuli, że im pomoże chyba nie powinno podlegać komentarzom. To była ich decyzja i powinna być uszanowana.
Sama niewiem jak bym się zachowała w obliczu takiej tragedii, dlatego daleka jestem od wyciągania wniosków i komentarzy na temat, który jest mi obcy, bo na szczęście nigdy mnie nie dotknął.

Napisane przez _vixen_

A ja uważam, że można komentować, bo wszelka dyskusja na takie trudne tematy, byle była kulturalna i na poziomie, jest ważna. Ludzie nie umieją o tym rozmawiać i potem osoby przeżywające takie dramaty są pozostawione samym sobie, odosobnione, bo większość nie chce sobie psuć humoru takimi problemami. Ile osób myśli, że z automatu należy im się zdrowe i donoszone dziecko, nie uświadamia sobie, że donoszenie ciąży i urodzenie zdrowego dziecka to cud, za który należy dziękować każdego dnia?
Ja nie rozumiem komentowania zachowania tych ludzi. Rozmowa na temat samego filmu, czyli po co, czy warto, jak najbardziej.

Ja jestem akurat z tych niewierzących w instynkt macierzyński. Takie pożegnania robi się dla siebie, nie dla dziecka, które jest akurat w takim stanie, że jest mu wszystko jedno.
A czy jest coś złego w zrobieniu takiego pożegnania dla siebie???

W Polsce, odchodzi się od kąpania dziecka po porodzie, zdrowiej dla skóry nie kąpać.
Z tematem faktycznie nic wspólnego nie ma, ale w przypadku kąpieli najwyraźniej widać, że to dziecko się nawet nie rusza i jak jest zdeformowane.

Rodzice na pewno widzą synka wtedy inaczej.

[Magari91]

Napisane przez Bananalama

Jeżeli to im pomogło pogodzić się z traumą, to mnie nic do tego. Ale filmiku nie obejrzę

A szkoda, bo jest interesujący

[_vixen_]

Napisane przez Magari91

A była pokazana śmierć? Było jego chwilowe życie i pogrzeb. Nie wiedziałam, że to takie straszne jest żeby nie mogło zostać pokazane

Tak sobie pomyślałam, że zależy, co definiujemy jako życie, bo to w sumie bardziej bicie serca i powolne umieranie. Przecież temu dziecku mózg w zasadzie nie funkcjonuje.

[lza_slonca]

Napisane przez kisielova

co za różnica które? przy pierwszym cierpi się bardziej, a każdym kolejnym to już nie?

jest różnica. Jeśli to 3 to trzyma Cię przy życiu myśl o pozostałej 2. Porównujesz, czujesz, powtarza się wszystko ale na nowo. Nie wiem jak Ci wyłuszczyć bo tego się nie da opisać..

[Hultaj]

mnie makijaż nie dziwi, bo dla niektórych jego stosowanie jest tak naturalne, jak noszenie ubrań.
Uśmiechy też mnie nie dziwią bo i w smutku człowiek czasem się uśmiechnie.

Nie uważam tego za skrajny ekshibicjonizm, nie ma w tym filmie nic wulgarnego, a przeglądanie profilu nie jest obowiązkowe. Jest piękny w jakiś sposób, i porównałabym go do wykonywanej kiedyś fotografii pośmiertnej.

Oburzyło mnie natomiast, że, jak wyczytałam w artykule, portal usunąl ten film (za co później przeprosił); szok.

[lza_slonca]

Napisane przez _vixen_

Tak sobie pomyślałam, że zależy, co definiujemy jako życie, bo to w sumie bardziej bicie serca i powolne umieranie. Przecież temu dziecku mózg w zasadzie nie funkcjonuje.

Czepiasz się..to tak jakby nie robić zdjęć, nie kręcić filmików i nie dbać o dzieci w śpiączce...

[Klarissa]

Napisane przez _vixen_

Z tego, co kojarzę, dziecko z bezmózgowiem i tak niczego nie czuje. Gdzieś czytałam rozważania czy w ogóle jest to człowiek, co nie ma tego, co człowieka definiuje. To dziecko chyba nawet się w ogóle nie rusza.

Ja bym nie ryzykowała takie stwierdzenia. Medycyna zna różne cuda z życia wzięte. Niedawno oglądałam film o bliźniaczkach syjamskich, które również zadziwiają lekarzy, po pierwsze tym, że dotrwały do dorosłości, po drugie tym, w jak tajemniczy sposób funkcjonuje ich organizm.


Co do decyzji o donaszaniu ciąży, kiedyś myślałam, że terminacja to dobre wyjście, dziś przyznam, że nie mam jasno określonego zdania. Mam w najbliższym otoczeniu przypadek, gdzie ciąża była dla matki ryzykiem śmierci, a jednak matka i dziecko żyją, i mają się w miarę dobrze (tak, oboje mają problemy zdrowotne - ale nikt nie gwarantował, że matka by ich nie miała gdyby zakończono ciążę, tak samo nie wiadomo było jak będzie z dzieckiem, a ma duże szanse na zdrowe życie po rehabilitacji).

Napisane przez _vixen_

Mnie zaskoczyła tez ta kąpiel, nie widzę żadnego sensu w niej. Zwłaszcza, że noworodków na większości oddziałów się nie kąpie, swoje dziecko po jakimś 1,5 tygodnia wykąpałam w całości dopiero.

Ja widzę sens, zawsze się umierającego lub umarłego obmywa, a nie oszukujmy się po porodzie dziecko jest brudne. Ludzie mają zakodowane by na ostatnią drogę wyglądać możliwie porządnie.

Na prawdę? Moje dzieci kąpano w 2 dobie życia, a ja sama kąpię ich codziennie od urodzenia, dla mnie mycie dziecka co najmniej raz dziennie to norma.

[Angel_00]

Napisane przez tamlin111

Piękny film. Wzruszyłam się. Dla rodziców wielki szacunek i podziw. Będą mieli cudowną pamiątkę i wspomnienia. Piękne, że mieli możliwość takiego pożegnania się z maleństwem.
Wybrali taki najlepszy dla siebie sposób na pogodzenie się ze stratą. Ocena tego jest po prostu zbędna.
A że makijaż - codzienność kobiety, dlaczego w czasie porodu miało być inaczej? Uśmiechy - myślę, że byli pogodzeni z sytuacją, wiedzieli co będzie, po prostu czekali na spotkanie ze swoim dzieckiem, a to cieszy. Nawet te krótkie chwilę, warto się nimi cieszyć.

ja się popłakałam, dla mnie uśmiechy to radość że urodziło się dziecko, nie ważne czy chore czy zdrowe ale przede wszystkim kochane i chciane.

To, że kąpali... kurcze wiedzieli, że nie będą mogli nigdy więcej tego zrobić... to była jedyna szansa, okazja do zaopiekowania się na swój sposób własnym dzieckiem. Podejrzewam, że dramat przeżywali jak dziecko odeszło....

[Hultaj]

Ale myślę, że udostępnili aby podzielić się wspomnieniem, a nie czekać na komentarze typu: jak można się umalować? uśmiechać? robić zdjęcia? kąpać?

wydaje mi się, że masz 100% racji, bardzo małostkowe jest czepianie się np. makijażu, to tak, jakby uważać, że człowiek na pogrzeb ''powinien'' przyjść w piżamie.

[Magari91]

Napisane przez _vixen_

Tak sobie pomyślałam, że zależy, co definiujemy jako życie, bo to w sumie bardziej bicie serca i powolne umieranie. Przecież temu dziecku mózg w zasadzie nie funkcjonuje.

Może i nie funkcjonuje, ale w końcu w jakiś sposób żyło te 8 godzin, może dla innych to była powolna śmierć, ale dla nich to była każda godzina, minuta, sekunda szczęścia I dopóki żyło to filmik jest o życiu a nie śmierci.

[pilotka86]

Napisane przez _vixen_

W Polsce, odchodzi się od kąpania dziecka po porodzie, zdrowiej dla skóry nie kąpać.
Z tematem faktycznie nic wspólnego nie ma, ale w przypadku kąpieli najwyraźniej widać, że to dziecko się nawet nie rusza i jak jest zdeformowane.

Ja też nie umiałabym się w takiej sytuacji umalować i uśmiechać, nie ma to nic wspólnego z kulturą śmierci, ale moimi odczuciami w takiej sytuacji.

wiem, że się odchodzi bo w szpitalu gdzie mam mieć rozwiązanie pielęgniarki nie kąpią (ewentualnie jak rodzice sami chcą albo żeby pokazać) i zalecają właśnie do 2 tyg nie kąpać. Tylko właśnie chodziło mi o brak związku z tematem

a oni może chcieli wykąpać, żeby obmyć dziecko do trumny? może woleli zrobić to sami niż w zakładzie pogrzebowym? albo po prostu to dla nich jakiś rytuał?
dawniej tak było, że to rodzina obmywała...
dziecko się nie rusza, bo najprawdopodobniej nie żyje albo nic nie czuje.
Pokazanie deformacji nie uważam za nic szokującego, wręcz przeciwnie tylko ładne noworodki zasługują na pokazywanie? Z ułomnością fizyczną należy ludzi uswająć a nie ukrywać, bo później matki dzieci tylko z rozszczepem wargi wstydzą wychodzić się z domu.. Zresztą zdeformowani ludzie żyją i nie widzę powodu żeby ich zamykać w czterech ścianach.

No właśnie Twoich odczuciach ale ludzie mają różne.
z góry osądziłaś matkę (i dlaczego TYLKO matkę a nie ojciec??) że wymalowana, że uśmiechnięta
Ja nie wiem czy mogłabym czy nie mogłabym takich sytuacjach się malować, uśmiechać. Ale wiem jedno, że każdy ma prawo przeżywać żałobę na swój sposób.
oczywiście każdy ma też prawo to skomentować

[Klarissa]

Napisane przez Magari91

Może i nie funkcjonuje, ale w końcu w jakiś sposób żyło te 8 godzin, może dla innych to była powolna śmierć, ale dla nich to była każda godzina, minuta, sekunda szczęścia I dopóki żyło to filmik jest o życiu a nie śmierci.

Nie wiem czy normalne jest takie podejście, żeby odczuwać "sekundę szczęścia" kosztem swojego umierającego dziecka. Ja w taki sposób to odbieram, dziecko się kończy z powodu choroby a rodzice cykają fotki na pamiątkę.

Dla mnie właśnie to nie jest normalne w tym filmie. To nie jest właściwe. Uczono mnie szacunku wobec życia, jakie by ono nie było i powagi wobec śmierci. Tutaj tego nie widzę po prostu.

[_vixen_]

Ja nie chciałabym, zeby ktoś cykal fotki z mojego umierania i wrzucał do Internetu. Ale mi ogólnie niezbyt podoba się to, co się dzieje teraz choćby z narodzinami. Ludzie wrzucają na fb zdjęcia z porodówki, noworodka przy piersi matki. Narodziny i śmierć to jednak bardzo intymne wydarzenia, rodzinne.

Dziwią mnie też komentarze pod artykułem, ze to dziecko miłość poczulo. Jakie funkcje mózgu są w ogóle zachowane przy takiej wadzie? Do medycyny dorabia się jakas romantyczna ideologie, może to taka ludzka potrzeba, ale wiele wspólnego z prawda to jednak nie ma.

[Magari91]

Napisane przez Klarissa

Nie wiem czy normalne jest takie podejście, żeby odczuwać "sekundę szczęścia" kosztem swojego umierającego dziecka. Ja w taki sposób to odbieram, dziecko się kończy z powodu choroby a rodzice cykają fotki na pamiątkę.

Dla mnie właśnie to nie jest normalne w tym filmie. To nie jest właściwe. Uczono mnie szacunku wobec życia, jakie by ono nie było i powagi wobec śmierci. Tutaj tego nie widzę po prostu.

Według Ciebie lepszym wyjście byłaby rozpacz, smutek? Każdy się cieszy i przeżywa na swój sposób. Chcieli mieć taką pamiątkę to mają. To ich strata dziecka a ludziom w sumie nic do tego.

[Hultaj]

Nie wiem czy normalne jest takie podejście, żeby odczuwać "sekundę szczęścia" kosztem swojego umierającego dziecka. Ja w taki sposób to odbieram, dziecko się kończy z powodu choroby a rodzice cykają fotki na pamiątkę.

Dla mnie właśnie to nie jest normalne w tym filmie. To nie jest właściwe. Uczono mnie szacunku wobec życia, jakie by ono nie było i powagi wobec śmierci. Tutaj tego nie widzę po prostu.

ten film w żaden sposób nie urąga szacunkowi wobec życia i nie odbiera powagi wobec śmierci.

Jeśli miałabym go odbierać jako ekshibicjonizm musiałabym tak traktować każde wydarzenie z życia człowieka. Na przykład ślub czy pogrzeb. W końcu ''co mnie wlaściwie obchodzi'', jeśli moja przyjaciółka organizuje ślub, ubiera kieckę w której wygląda jak księżniczka bez swojego jednorożca , skoro najwygodniej dla wszystkich to powinna iść podpisać papierek i nie zawracać nikomu głowy tym, że raczyła zmienić status związku.

[chwast]

Nie mam żadnych odczuć co do tego, ludzie są różni jak widać niekiedy skrajnie. To było jej dziecko i miała prawo do takiego zachowania, nie mnie to komentować.

[Hultaj]

Narodziny i śmierć to jednak bardzo intymne wydarzenia, rodzinne.

nakręciła film na porodówce, bo nie miała innych warunków, nie miała możliwości zrobić barbekju w ogrodzie dla znajomych i kręcić filmu z rodzinnej zorganizowanej pięknie uroczystości. Sale szpitala ani piżamka w kropeczki ;-) nie są bulwersujące, a aktu rodzenia nie oglądałaś.

Dziwią mnie też komentarze pod artykułem, ze to dziecko miłość poczulo. Jakie funkcje mózgu są w ogóle zachowane przy takiej wadzie? Do medycyny dorabia się jakas romantyczna ideologie, może to taka ludzka potrzeba, ale wiele wspólnego z prawda to jednak nie ma.

ostatnio więcej dyskutuje się o stanie wegetatywnym np.; nie można współcześnie na 100% wykluczyć możliwości, że dla tego dziecka, gdy żyło, ciepło i bliskość ciała matki było jednak czymś lepszym niż ciepłe powietrze w inkubatorze.

[grubella]

Napisane przez Klarissa

Nie wiem czy normalne jest takie podejście, żeby odczuwać "sekundę szczęścia" kosztem swojego umierającego dziecka. Ja w taki sposób to odbieram, dziecko się kończy z powodu choroby a rodzice cykają fotki na pamiątkę.

Dla mnie właśnie to nie jest normalne w tym filmie. To nie jest właściwe. Uczono mnie szacunku wobec życia, jakie by ono nie było i powagi wobec śmierci. Tutaj tego nie widzę po prostu.

Tu właśnie moim zdaniem jest pokazany szacunek wobec życia.
W piękny sposób rodzice pożegnali swoje dzieciątko.

Jest uśmiech matki ale i jest widoczna ogromna rozpacz, powaga wobec śmierci.

Polecam obejrzenie jeszcze raz filmu i wpatrzenie się w twarz matki.
Szczególnie od ok.1,40 czasu filmu.
Bardzo dobrze widać jak przeżywa tragedię, jak walczy aby nie dać ujścia rozpaczy.

[Klarissa]

Napisane przez Magari91

Według Ciebie lepszym wyjście byłaby rozpacz, smutek? Każdy się cieszy i przeżywa na swój sposób. Chcieli mieć taką pamiątkę to mają. To ich strata dziecka a ludziom w sumie nic do tego.

Lepszym wyjściem było by zachowanie filmu w domowym archiwum.

On z zamysłem był nakręcony i przeznaczony do udostępnienia.
Jakby ktoś przeczytał uważnie linka z pierwszego postu to by o tym wiedział. Film został nakręcony przez jakąś fundację, a rodzice w nim "wystąpili" czy też "zagrali" wraz ze swoim dzieckiem. I dla mnie to jest nienormalne, nie rozumiem co przez to chcieli pokazać - że śmierć dziecka czy śmiertelna choroba to "nic takiego" i "da się przeżyć"? Dla mnie to jest tak ogromna skala dramatu, że nie rozumiem po prostu ich podejścia, nie mieści mi się w łepetynie.

Napisane przez Hultaj

ten film w żaden sposób nie urąga szacunkowi wobec życia i nie odbiera powagi wobec śmierci.

Jeśli miałabym go odbierać jako ekshibicjonizm musiałabym tak traktować każde wydarzenie z życia człowieka. Na przykład ślub czy pogrzeb. W końcu ''co mnie wlaściwie obchodzi'', jeśli moja przyjaciółka organizuje ślub, ubiera kieckę w której wygląda jak księżniczka bez swojego jednorożca , skoro najwygodniej dla wszystkich to powinna iść podpisać papierek i nie zawracać nikomu głowy tym, że raczyła zmienić status związku.

Moim zdaniem odbiera.
Odziera w jakiś sposób z intymności, z dyskrecji...
Ja bym nie chciała by film z mojego umierania mógł krążyć po sieci, aby ludzie mogli komentować jak wyglądam i co się ze mną dzieje.
To chyba jakiś "znak czasów" że ludzie wszystko muszą wrzucać do internetu.


Ślub to nie jest to samo, co śmierć. Nie ma nawet co porównywać, tak samo jak 2,3,4,5 urodziny to nie to samo co film z porodówki czy nawet filmik z poczęcia. Są rzeczy, które powinny pozostać intymne, w gronie rodzinnym, są sprawy, sytuacje, z których nie robi się "show", które przeżywa się tylko z najbliższymi sobie osobami. Bezapelacyjnie do takich spraw należy zaliczyć odejśćie bliskiej osoby.

-----------------------
Inaczej - nie widziałabyś problemu w zaproszeniu do szpitala ekipy aby sfilmowała śmierć twojego dziadka dajmy na to? "Dziadku usiądź równo, postaraj się, fotkę sobie ostatnią zrobimy dla potomnych" ... "A teraz myjemy dziadka - ostatnia kąpiel", "teraz dziadkowi założymy ubranie do trumny - ostatnie ubranie"...

[grubella]

Napisane przez _vixen_

Ja nie chciałabym, zeby ktoś cykal fotki z mojego umierania i wrzucał do Internetu. Ale mi ogólnie niezbyt podoba się to, co się dzieje teraz choćby z narodzinami. Ludzie wrzucają na fb zdjęcia z porodówki, noworodka przy piersi matki. Narodziny i śmierć to jednak bardzo intymne wydarzenia, rodzinne.

Dziwią mnie też komentarze pod artykułem, ze to dziecko miłość poczulo. Jakie funkcje mózgu są w ogóle zachowane przy takiej wadzie? Do medycyny dorabia się jakas romantyczna ideologie, może to taka ludzka potrzeba, ale wiele wspólnego z prawda to jednak nie ma.

Dziecko nie miało mózgu ale rodzice mieli serce.
Dane im było przeżyć te kilka godzin wspólnie, zachowywali się w tym czasie jakby dziecko było zdrowe.Chwała im za to.

Uważasz, że powinni od razu po porodzie oddać je do kostnicy bo i tak nic nie czuje?

[Magari91]

Napisane przez Klarissa

Lepszym wyjściem było by zachowanie filmu w domowym archiwum.

On z zamysłem był nakręcony i przeznaczony do udostępnienia.
Jakby ktoś przeczytał uważnie linka z pierwszego postu to by o tym wiedział. Film został nakręcony przez jakąś fundację, a rodzice w nim "wystąpili" czy też "zagrali" wraz ze swoim dzieckiem. I dla mnie to jest nienormalne, nie rozumiem co przez to chcieli pokazać - że śmierć dziecka czy śmiertelna choroba to "nic takiego" i "da się przeżyć"? Dla mnie to jest tak ogromna skala dramatu, że nie rozumiem po prostu ich podejścia, nie mieści mi się w łepetynie.

Nie chodzi o to, że da się przeżyć i w ogóle, ale o fakt, że można się cieszyć w jakiś sposób z narodzenia tego dziecka gdzie chowało się 9 miesięcy. Myślisz, że to co jest tam przedstawione to jest jakaś gra? Że niby oni kazali tak a nie inaczej? Chcieli nakręcić film aby udowodnić, że nawet wśród takiej tragedii można być szczęśliwym że zobaczyło się dziecko, że go mogliśmy dotknąć, to są szczęśliwe chwile w filmiku, tam nie ma przedstawionej ŚMIERCI dziecka, nie umiera na jej rękach, nie widać tego, to tak trudno zrozumieć? Ty byś inaczej postąpiła, oni inaczej, każdy ma prawo do własnych decyzji, według mnie filmik nie jest złem wcielonym, żeby aż tak o nim rozprawiać. W końcu nie wiesz jak się czuli po śmierci, jak cierpieli, nie wiesz, bo nie jest to pokazane...

---------- Dopisano o 13:19 ---------- Poprzedni post napisano o 13:18 ----------

Napisane przez grubella

Dziecko nie miało mózgu ale rodzice mieli serce.
Dane im było przeżyć te kilka godzin wspólnie, zachowywali się w tym czasie jakby dziecko było zdrowe.Chwała im za to.

Uważasz, że powinni od razu po porodzie oddać je do kostnicy bo i tak nic nie czuje?

Według innych to pewnie jeszcze w ciąży powinni je pochować...

[tamlin111]

Napisane przez _vixen_

Dziwią mnie też komentarze pod artykułem, ze to dziecko miłość poczulo. Jakie funkcje mózgu są w ogóle zachowane przy takiej wadzie? Do medycyny dorabia się jakas romantyczna ideologie, może to taka ludzka potrzeba, ale wiele wspólnego z prawda to jednak nie ma.

Lepiej mi się żyje z myślą, że nawet jak człowiek ma wyłączony jakiś organ, to nadal jest człowiekiem, czuje i żyje.

Napisane przez grubella

[/B]
Tu właśnie moim zdaniem jest pokazany szacunek wobec życia.
W piękny sposób rodzice pożegnali swoje dzieciątko.

Jest uśmiech matki ale i jest widoczna ogromna rozpacz, powaga wobec śmierci.

Polecam obejrzenie jeszcze raz filmu i wpatrzenie się w twarz matki.
Szczególnie od ok.1,40 czasu filmu.
Bardzo dobrze widać jak przeżywa tragedię, jak walczy aby nie dać ujścia rozpaczy.

Dokładnie.

Napisane przez Klarissa

Lepszym wyjściem było by zachowanie filmu w domowym archiwum.

On z zamysłem był nakręcony i przeznaczony do udostępnienia.
Jakby ktoś przeczytał uważnie linka z pierwszego postu to by o tym wiedział. Film został nakręcony przez jakąś fundację, a rodzice w nim "wystąpili" czy też "zagrali" wraz ze swoim dzieckiem. I dla mnie to jest nienormalne, nie rozumiem co przez to chcieli pokazać - że śmierć dziecka czy śmiertelna choroba to "nic takiego" i "da się przeżyć"? Dla mnie to jest tak ogromna skala dramatu, że nie rozumiem po prostu ich podejścia, nie mieści mi się w łepetynie.

Przeczytaj jeszcze raz uważnie, oni nic nie chcieli pokazać, to miała być pamiątka i pomoc z radzeniem sobie po stracie.