Mało kontaktu z chłopakiem przy odległości 40km...

[szakal165]

Nie, on nigdy nie mówił od początku spotykania się, tzn. nie mogłam nic zaplanować bo nigdy nie wiedziałam z wyprzedzeniem, kiedy się zobaczymy. Gdy ja przyjeżdżałam, to wiedziałam o tym powiedzmy 2 dni wcześniej, gdy on to nawet dzień przed. Postanowiłam, że do świąt poczekam, zobaczę jak się sytuacja rozwinie, jakie będzie jego zachowanie. Jeśli nic się nie zmieni to postaram się doprowadzić do rozmowy (skoro się nie widujemy, będzie problem z rozmową face to face, zwłaszcza, że od miesiąca w pracy się widujemy albo raz na tydzień albo wcale...).

[Viktra]

Szczerze mówiąc dla mnie to jest dziwne. Jakby chciał to wygospodarowałby czas, ale widocznie nie chce, bo 'stara się tak jak dla byłych'. Po tym tekście zdystansowałabym się totalnie!

Mieszkam z Tżtem, widujemy się głównie wieczorami, ale codziennie. Po za tym piszemy do siebie smsy w ciągu dnia i czasem rozmawiamy podczas przerw w pracach, studiach. Dla mnie to jest zwykły, normalny kontakt.

[szakal165]

Dziś nacisnęłam, nie wytrzymałam, wiem, że to nie rozmowa na telefon ale... skoro i tak się nie widujemy to dlaczego nie
Stwierdził, że nie widujemy się bo nie ma czasu, albo pracuje w soboty a ma pracy dużo koło domu teraz, sam musi wszystko robić bo ojciec pija. A a wstępie, że nie ma jak się do mnie dostać.
Coś mi się wydaje że nie mówi prawdy...
Sugeruje też, żebym cytuje "poszukała sobie kogoś innego, kto poświęci mi więcej czasu"

[elvegirl]

Napisane przez szakal165

Sugeruje też, żebym cytuje "poszukała sobie kogoś innego, kto poświęci mi więcej czasu"

No nie wygląda to na faceta, któremu się chce walczyć o związek, któremu zależy. Albo ma faktycznie tak ciężką sytuację w domu, że nie ma sił ani ochoty na nic i się poddał, albo faktycznie ma to gdzieś. Niestety obstawiam drugą opcję :/

[Ola-zz]

Jedwab93 Tak na moje oko trochę przesadzasz. Spotykacie się w weekendy i środy. Super.
Facet wraca 19 a zadzwonił 22.30. Zrozum go, zmęczony zjadł, wykąpał się może położył się do łóżka oglądał telewizje przysnął i zrobiła się 22.30. Mój czasami tak ma. Facet też potrzebuje chwile spokoju a nie gadać przez cały wieczór. Jeśli mieszka sam też trzeba posprzątać, poprać, niektórzy muszą coś przygotować do pracy czami pogadać z kolegą a nie tylko partnerka. A jeśli mieszka daleko od rodziny to zadzwonić do rodziców. Gadacie 20-40 min tak mało bez przesady by tak codziennie gadać ile kasy by tracił na rozmowy no i czasu. A dodam, że ja czasami nie mam tyle spotkań co ty z swoim. A ci co spotykają się codziennie lub 3-4dni w tygodniu to z pewnością studenci. Wszystko zależy od pracy.
Ja z swoim w dzień kobiet nawet się nie spotkałam tylko złożył mi życzenia. Kwiatów on nigdy mi nie dał bo uważa, że odrazu padają więc po co je kupować. Może powiedz mu, że lubisz dostawać kwiaty na dzień kobiet imieniny może załapie o co chodzi.

[elvegirl]

Napisane przez Ola-zz

Może powiedz mu, że lubisz dostawać kwiaty na dzień kobiet imieniny może załapie o co chodzi.

"Napisałam mu więc w smsie że dla mnie to ważny dzień i chciałabym żeby kupił mi nawet z tym opóźnieniem symboliczngo tulipana za 2zł .... I co? jest kwiecień a tu dalej nic..."

[yellow_sun]

Podbijam, bo chyba mam podobny problem, a nie chcę zakładać nowego wątku.

Obecnie mój chłopak przebywa za granicą, jakieś 800 km ode mnie. Widujemy się raz na miesiąc, czasem półtora. Wygląda to tak, że 2 razy w tygodniu pogadamy ze 2 godziny na Skypie, a w pozostałe dni na fb o jakichś głupotach. Często tylko z mojej inicjatywy jest to dłuższa, może w sumie półgodzinna "rozmowa", bo on najchętniej wymieniłby kilka wiadomości i tyle. Rozmawiałam już z chłopakiem, że potrzebuję większego normalnego kontaktu. Nie zmuszam go do wiszenia na telefonie 24h/dobę, ale chciałabym codziennie pogadać z nim te 15-20 min przez telefon, usłyszeć jego głos i opowiedzieć jak minął dzień, a nie czekać ze wszystkim do kolejnej sesji na Skypie. Chłopak twierdzi, że nie potrzebuje codziennego kontaktu - lubi odzywać się co 2 dni, zatęsknić, zadzwonić dopiero jak będzie się działo coś ciekawego, a nie "gadać o dupie Maryni". Ja z kolei kiedy on się w ogóle nie odzywa wariuję, wydaje mi się wtedy, że mnie olewa, bo jakim problemem jest szybka rozmowa przez telefon, czy zapytanie jak minął dzień? Nie wiem, dla mnie związek to czasem właśnie też takie rozmowy o niczym, a nie kontaktowanie się, gdy ma się coś ciekawego do opowiedzenia. Przyjął do wiadomości, od początku miesiąca miał mieć darmowe rozmowy i dzwonić. Nie zadzwonił do tej pory, wciąż tylko te parę wiadomości.

Ostatnio miałam dosyć nieciekawą sytuację, bardzo potrzebowałam z nim porozmawiać. Ok, odpaliliśmy tego nieszczęsnego Skypa, ale wcześniej zastrzegł, że jest zmęczony zwiedzaniem miasta (ja byłam po całym dniu nauki na egzamin) i pogadamy max przez 30 min, po czym siedział z miną nieszczęśnika, ciężko wzdychając, jaki to nie jest wykończony, w międzyczasie przeglądając internet. Jego "pomocą" było głównie powiedzenie na odczepnego, że "będzie dobrze". Zawsze tak mówi, to jest całe jego wsparcie. "Będzie dobrze, trzymam kciuki, dasz radę", a potem zapominanie, że w ogóle miałam problem, radź sobie sama. Po 10 minutach takiej "rozmowy" wkurzona powiedziałam, że widzę, że jest taki okropnie zmęczony, więc możemy znów pogadać za kilka dni. Radośnie się zgodził, po czym stwierdził, że teraz poogarnia sobie internet, może prześpi się trochę, a potem idzie na imprezę. Tylko przez moje dalsze ciągnięcie rozmowy i nawalający internet wyszło tak, że w sumie rozmawialiśmy te 40 min.

Normalnie jest kochany, ale czasem mam wrażenie, że w ogóle mnie nie rozumie. Mówię mu jak krowie na rowie o swoich potrzebach, ale nic się w tym zakresie nie zmienia. Kiedy się posprzeczamy o coś większego, zamiast ze mną normalnie porozmawiać, przegadać problem, swój punkt widzenia, potrzeby od początku do końca, on wszystko neguje, zamyka się w sobie i woli przeczekać, udając, że nic się nie stało, a ten "nieprzegadany problem" wraca po jakimś czasie.

Zjedźcie mnie, bo może przesadzam, a zjechania potrzebuję :P

[tarkowska]

Napisane przez yellow_sun

Podbijam, bo chyba mam podobny problem, a nie chcę zakładać nowego wątku.

Obecnie mój chłopak przebywa za granicą, jakieś 800 km ode mnie. Widujemy się raz na miesiąc, czasem półtora. Wygląda to tak, że 2 razy w tygodniu pogadamy ze 2 godziny na Skypie, a w pozostałe dni na fb o jakichś głupotach. Często tylko z mojej inicjatywy jest to dłuższa, może w sumie półgodzinna "rozmowa", bo on najchętniej wymieniłby kilka wiadomości i tyle. Rozmawiałam już z chłopakiem, że potrzebuję większego normalnego kontaktu. Nie zmuszam go do wiszenia na telefonie 24h/dobę, ale chciałabym codziennie pogadać z nim te 15-20 min przez telefon, usłyszeć jego głos i opowiedzieć jak minął dzień, a nie czekać ze wszystkim do kolejnej sesji na Skypie. Chłopak twierdzi, że nie potrzebuje codziennego kontaktu - lubi odzywać się co 2 dni, zatęsknić, zadzwonić dopiero jak będzie się działo coś ciekawego, a nie "gadać o dupie Maryni". Ja z kolei kiedy on się w ogóle nie odzywa wariuję, wydaje mi się wtedy, że mnie olewa, bo jakim problemem jest szybka rozmowa przez telefon, czy zapytanie jak minął dzień? Nie wiem, dla mnie związek to czasem właśnie też takie rozmowy o niczym, a nie kontaktowanie się, gdy ma się coś ciekawego do opowiedzenia. Przyjął do wiadomości, od początku miesiąca miał mieć darmowe rozmowy i dzwonić. Nie zadzwonił do tej pory, wciąż tylko te parę wiadomości.

Ostatnio miałam dosyć nieciekawą sytuację, bardzo potrzebowałam z nim porozmawiać. Ok, odpaliliśmy tego nieszczęsnego Skypa, ale wcześniej zastrzegł, że jest zmęczony zwiedzaniem miasta (ja byłam po całym dniu nauki na egzamin) i pogadamy max przez 30 min, po czym siedział z miną nieszczęśnika, ciężko wzdychając, jaki to nie jest wykończony, w międzyczasie przeglądając internet. Jego "pomocą" było głównie powiedzenie na odczepnego, że "będzie dobrze". Zawsze tak mówi, to jest całe jego wsparcie. "Będzie dobrze, trzymam kciuki, dasz radę", a potem zapominanie, że w ogóle miałam problem, radź sobie sama. Po 10 minutach takiej "rozmowy" wkurzona powiedziałam, że widzę, że jest taki okropnie zmęczony, więc możemy znów pogadać za kilka dni. Radośnie się zgodził, po czym stwierdził, że teraz poogarnia sobie internet, może prześpi się trochę, a potem idzie na imprezę. Tylko przez moje dalsze ciągnięcie rozmowy i nawalający internet wyszło tak, że w sumie rozmawialiśmy te 40 min.

Normalnie jest kochany, ale czasem mam wrażenie, że w ogóle mnie nie rozumie. Mówię mu jak krowie na rowie o swoich potrzebach, ale nic się w tym zakresie nie zmienia. Kiedy się posprzeczamy o coś większego, zamiast ze mną normalnie porozmawiać, przegadać problem, swój punkt widzenia, potrzeby od początku do końca, on wszystko neguje, zamyka się w sobie i woli przeczekać, udając, że nic się nie stało, a ten "nieprzegadany problem" wraca po jakimś czasie.

Zjedźcie mnie, bo może przesadzam, a zjechania potrzebuję :P

Dla mnie to jest nienormalne, traktuje Cię jak natręta. Jaki staż związku?

[yellow_sun]

8 miesięcy.

Nie mówię, że w ogóle się nie odzywa, no ale 15 min popisania rano o duperelach i potem chwila wieczorem, przedłużana przez ciągnięcie dalej tematu przeze mnie, to chyba trochę za mało. Zresztą na pewno same wiecie, jak wygląda pisanie, w porównaniu do normalnych rozmów. Niby wiem na bieżąco, co się u niego dzieje, on też wie co u mnie, ale bliskości w tym zero.

[201803290936]

Napisane przez yellow_sun

8 miesięcy.

Nie mówię, że w ogóle się nie odzywa, no ale 15 min popisania rano o duperelach i potem chwila wieczorem, przedłużana przez ciągnięcie dalej tematu przeze mnie, to chyba trochę za mało. Zresztą na pewno same wiecie, jak wygląda pisanie, w porównaniu do normalnych rozmów. Niby wiem na bieżąco, co się u niego dzieje, on też wie co u mnie, ale bliskości w tym zero.

Jak długo za tą granicą będzie? Uważasz, że warto mieć chłopaka głównie "na papierze"? Jest to dla Ciebie satysfakcjonujące? Podtrzymujesz to, bo widzisz jakąś wielką przyszłość przed tym związkiem?

[tarkowska]

Napisane przez yellow_sun

8 miesięcy.

Nie mówię, że w ogóle się nie odzywa, no ale 15 min popisania rano o duperelach i potem chwila wieczorem, przedłużana przez ciągnięcie dalej tematu przeze mnie, to chyba trochę za mało. Zresztą na pewno same wiecie, jak wygląda pisanie, w porównaniu do normalnych rozmów. Niby wiem na bieżąco, co się u niego dzieje, on też wie co u mnie, ale bliskości w tym zero.

Krótki staż a już takie oddalenie (mówię o tym emocjonalnym, a nie w kilometrach). Nie wróży to dobrze temu związkowi.

Ja na Twoim miejscu celowo ochłodziłabym ten kontakt. Co ma być to będzie, ale przynajmniej będziesz wiedzieć, że nie ma sensu trzymanie się związku, w którym drugiej stronie nie zależy. A jak to on zacznie inicjować rozmowy i smsy to wtedy pełen sukces. Po co Ci rozmowy na skypie, gdy on znudzony przegląda przy tym interner. Lepsze nic niż takie coś.

[yellow_sun]

Zależy mu, jestem tego pewna - tęskni, przyjeżdża specjalnie, żeby się ze mną spotkać, odzywa się, gdy się spotykamy widzę, że mnie bardzo kocha, no ale... Ja jednak tego kontaktu potrzebuję więcej. Dla niego to jest na zasadzie: chwilkę rano, chwilkę wieczorem, co kilka dni Skype i tyle mu wystarczy. Jeśli jeden dzień nie pogadamy, to dobrze, bo zatęskni. Mi to nie wystarcza, chcę brać czynny udział w jego życiu, ale nie wiem już, jak mam mu to tłumaczyć, żeby faktycznie zrozumiał. Czasami nawet wysyłając mu link ze śmiesznym obrazkiem czuję się jak natręt.
Tak samo jak nie umiem mu wytłumaczyć, że wsparcia czasem też większego potrzebuję. On zawsze patrzy na wszystko przez pryzmat siebie - ja nie potrzebuję kontaktu, ja nie potrzebuję pisać, ze kocham, ja nie potrzebuję rozczulania się, gdy mam problem. Super, a ja potrzebuję i oczekuję, że mój facet będzie brał takie moje potrzeby pod uwagę. Jest jedynakiem, może w tym tkwi problem?

[tarkowska]

Napisane przez yellow_sun

Zależy mu, jestem tego pewna - tęskni, przyjeżdża specjalnie, żeby się ze mną spotkać, odzywa się, gdy się spotykamy widzę, że mnie bardzo kocha, no ale... Ja jednak tego kontaktu potrzebuję więcej. Dla niego to jest na zasadzie: chwilkę rano, chwilkę wieczorem, co kilka dni Skype i tyle mu wystarczy. Jeśli jeden dzień nie pogadamy, to dobrze, bo zatęskni. Mi to nie wystarcza, chcę brać czynny udział w jego życiu, ale nie wiem już, jak mam mu to tłumaczyć, żeby faktycznie zrozumiał. Czasami nawet wysyłając mu link ze śmiesznym obrazkiem czuję się jak natręt.
Tak samo jak nie umiem mu wytłumaczyć, że wsparcia czasem też większego potrzebuję. On zawsze patrzy na wszystko przez pryzmat siebie - ja nie potrzebuję kontaktu, ja nie potrzebuję pisać, ze kocham, ja nie potrzebuję rozczulania się, gdy mam problem. Super, a ja potrzebuję i oczekuję, że mój facet będzie brał takie moje potrzeby pod uwagę. Jest jedynakiem, może w tym tkwi problem?

No ale jak widać niewystarczająco mu zależy, skoro nie przyjmuje do siebie Twoich komunikatów. To, że zaczynasz czuć się jak natręt jest tego najlepszym dowodem. Spotykanie się raz na miesiąc to nie jest wcale wyczyn i nie wyklucza tego, że nie ma między Wami bliskości na co dzień. Ja bym tak nie mogła. Ile on jeszcze za tą granicą będzie urzędować?

[aleks_90]

Napisane przez szakal165

Nie wiem.
Sytuacja jest taka, że w jego rodzinie jest ojciec alkoholik. I zazwyczaj to spędzaliśmy czas u mnie, choć on nie ma prawka ani ja (ale mam możliwość dojechać do niego lub przywieźć go do siebie, to naprawdę nie problem). Widzieliśmy się minimum 2 razy w miesiącu, od walentynek on nic nie proponuje, czuję że chyba to już nie jest związek, nawet moje uczucia nieco osłabły.
Fakt, pracuje często w soboty ale mimo to na początku nawet w niedzielę przyjeżdżał. Teraz pisze, że cieszy go, że siostra do niego na 3 miesiące przyjechała, czuję się porzucona i zapomniana. Poza tym jak miał wolną sobotę to pojechał rąbać drzewo i kopać ogród. Rozumiem, że ma obowiązki ale zauważyłam, że rodzina jest na pierwszym miejscu dla niego. Dwa razy musiałam odwołać osobę, z którą dojeżdżałam do niego, bo jego ojciec się upił i awanturował, raz on nie przyjechał, bo bał się mamę zostawić samą.
Wspominał mi, że chce wyjechać za granicę (siostry facet wyjechał na początku kwietnia i może go po jakimś czasie tam zabrać) i w związku z tym kompletnie to chyba się rozpadnie

To na pewno siostra?? A może on juz z Tobą zerwał po prostu Ty jeszcze o tym nie wiesz ? Wiesz tak nowoczesnie teraz. Sprawdzałas fb? Ewidentnie ma Cie w Gdyby mu zależało nie pozwoliłby byś czuła sie "porzucona i zapomniana"

[yellow_sun]

Napisane przez tarkowska

No ale jak widać niewystarczająco mu zależy, skoro nie przyjmuje do siebie Twoich komunikatów. To, że zaczynasz czuć się jak natręt jest tego najlepszym dowodem. Spotykanie się raz na miesiąc to nie jest wcale wyczyn i nie wyklucza tego, że nie ma między Wami bliskości na co dzień. Ja bym tak nie mogła. Ile on jeszcze za tą granicą będzie urzędować?

No właśnie z tą bliskością na co dzień jest problem, a ja już nie wiem co robić, żeby to naprawić. Nie wiem czy przesadzam, czy nie wymagam od niego za dużo, bo on tam też ma swoje zajęcia i może odzywanie się co dwa dni, to nie jest jeszcze rzadko
Wraca za 3 miesiące, więc nie zostało nam dużo, ale boję się co to będzie, skoro już teraz się tak oddalamy.

[morbidesse]

Napisane przez yellow_sun

Podbijam, bo chyba mam podobny problem, a nie chcę zakładać nowego wątku.

Obecnie mój chłopak przebywa za granicą, jakieś 800 km ode mnie. Widujemy się raz na miesiąc, czasem półtora. Wygląda to tak, że 2 razy w tygodniu pogadamy ze 2 godziny na Skypie, a w pozostałe dni na fb o jakichś głupotach. Często tylko z mojej inicjatywy jest to dłuższa, może w sumie półgodzinna "rozmowa", bo on najchętniej wymieniłby kilka wiadomości i tyle. Rozmawiałam już z chłopakiem, że potrzebuję większego normalnego kontaktu. Nie zmuszam go do wiszenia na telefonie 24h/dobę, ale chciałabym codziennie pogadać z nim te 15-20 min przez telefon, usłyszeć jego głos i opowiedzieć jak minął dzień, a nie czekać ze wszystkim do kolejnej sesji na Skypie. Chłopak twierdzi, że nie potrzebuje codziennego kontaktu - lubi odzywać się co 2 dni, zatęsknić, zadzwonić dopiero jak będzie się działo coś ciekawego, a nie "gadać o dupie Maryni". Ja z kolei kiedy on się w ogóle nie odzywa wariuję, wydaje mi się wtedy, że mnie olewa, bo jakim problemem jest szybka rozmowa przez telefon, czy zapytanie jak minął dzień? Nie wiem, dla mnie związek to czasem właśnie też takie rozmowy o niczym, a nie kontaktowanie się, gdy ma się coś ciekawego do opowiedzenia. Przyjął do wiadomości, od początku miesiąca miał mieć darmowe rozmowy i dzwonić. Nie zadzwonił do tej pory, wciąż tylko te parę wiadomości.

Ostatnio miałam dosyć nieciekawą sytuację, bardzo potrzebowałam z nim porozmawiać. Ok, odpaliliśmy tego nieszczęsnego Skypa, ale wcześniej zastrzegł, że jest zmęczony zwiedzaniem miasta (ja byłam po całym dniu nauki na egzamin) i pogadamy max przez 30 min, po czym siedział z miną nieszczęśnika, ciężko wzdychając, jaki to nie jest wykończony, w międzyczasie przeglądając internet. Jego "pomocą" było głównie powiedzenie na odczepnego, że "będzie dobrze". Zawsze tak mówi, to jest całe jego wsparcie. "Będzie dobrze, trzymam kciuki, dasz radę", a potem zapominanie, że w ogóle miałam problem, radź sobie sama. Po 10 minutach takiej "rozmowy" wkurzona powiedziałam, że widzę, że jest taki okropnie zmęczony, więc możemy znów pogadać za kilka dni. Radośnie się zgodził, po czym stwierdził, że teraz poogarnia sobie internet, może prześpi się trochę, a potem idzie na imprezę. Tylko przez moje dalsze ciągnięcie rozmowy i nawalający internet wyszło tak, że w sumie rozmawialiśmy te 40 min.

Normalnie jest kochany, ale czasem mam wrażenie, że w ogóle mnie nie rozumie. Mówię mu jak krowie na rowie o swoich potrzebach, ale nic się w tym zakresie nie zmienia. Kiedy się posprzeczamy o coś większego, zamiast ze mną normalnie porozmawiać, przegadać problem, swój punkt widzenia, potrzeby od początku do końca, on wszystko neguje, zamyka się w sobie i woli przeczekać, udając, że nic się nie stało, a ten "nieprzegadany problem" wraca po jakimś czasie.

Zjedźcie mnie, bo może przesadzam, a zjechania potrzebuję :P

Nie przesadzasz. Dla mnie też to jest dziwne. Ja z moim Tżtem przez pierwsze pół roku byliśmy w związku na odległość ok. 350 km. I rozmawialiśmy codziennie, zarówno przez internet i przez telefon czasami po kilka godzin.
Mimo że Tż studiował i miał egzaminy a ja w tym czasie uczyłam się do matury to nie przeszkadzalo mu to przyjeżdżać co 2-3 tygodnie, czasami co tydzień.

Nie wiem czy to jest normalne, że facet z radością reaguje, że pogadacie za kilka dni po czym mówi, że idzie na imprezę

[savanyah]

Dziewczyny, wybaczcie mi teraz za spam, ale może którejś pomoże " rabb.it " Jestem w związku z osobą, która nie zna sztuki konwersacji, czyli na pytanie "jak minął dzień" można usłyszeć standardowe "normalnie" i na tym koniec opowieści XD
Rabb.it. jest prawie jak skype, z możliwością oglądania wspólnie seriali/filmów, mi pomógł.

Ja również jestem w związku na odległość, widuję się z partnerem jedynie w weekendy. Średnio dziennie rozmawiamy przez telefon, sklejając wszystko do kupy - 15 min. + sms'y na dzień dobry.

Wracając do tematu: nastawienie partnera "dla byłych się bardziej starał" zapaliło by mi ostrzegawcze światło, a po akcji dnia kobiet nie chciałabym być z mężczyzną który ma mnie w dupie.
Dawałaś mu coś z okazji dnia mężczyzn/chłopaka?