Rozstanie z facetem XXXI

[natalcia250]

dostałam kolejne zaproszenie na wesele mogliby mnie już nie dołować bardziej.

[confused women]

Napisane przez Figlak

Po sobie widzę, że to ile czasu zajmie nam dojscie do siebie po rozstaniu zalezy tylko od nas. Kluczowe jest to jakie mamy nastawienie i jak kierujemy swoimi myślami. Ja przez pierwsze 2 tygodnie żyłam nadzieją, ze odezwę się, on zrozumie, pożałuje, wróci. Potem nadzieja zniknęła ale nadal analizowałam związek, myślałam co zrobiłam złego itp. potem przyszedł etap, ze już nie myślałam tylko wspominałam. Od momentu gdy zabroniłam sobie jakkolwiek o nim myśleć jest o niebo lepiej. Po prostu musimy zmienić nastawienie. Przestać rozpaczać i myśleć, że nasz świat bez niego jest niczym, a zacząć skupiać się na sobie, swoim życiu, tym co możemy osiągnąć, czym możemy się zająć. Wyjść do ludzi, otworzyć się na nowe doświadczenia. Trzeba pogodzić się z rozstaniem i żyć dalej z myślą, ze nasze życie będzie teraz piękniejsze.
Wiem, ze to brzmi banalnie ale na prawdę pomaga.

Figlak, znowu mądrze prawisz


A mnie w sobotę być może czeka taka niby-randka, to jeszcze nie jest na 100% pewne, ale tak wstępnie ustalone. Mamy się spotkać w czwórkę: ja, moja przyjaciółka i jej chłopak oraz jego kolega który szuka dziewczyny i niby nie nachalnie ale jednak wiadomo o co chodzi że będzie to próba swatania Na szczęście podchodzę do tego na luzie, nie czuję żadnej presji, co będzie co będzie, jak będzie fajny to super a jak nie to też dobrze. Przynajmniej gdzieś się wyrwę w sobotni wieczór

[natalcia250]

a ja jutro idę na juwenalia z przyjaciółką z zamiarem poznania kogoś ciekawego, głównie płci męskiej

[kawa_o]

Napisane przez Figlak

Po co bawisz się w takie głupie gierki?

Nie chce z nim gadac,ale na tym portalu to niestety duzo natretow, po za tym to dziwi mnie to,ze on nie wie kim jestem, ale przynajmniej widac,ze eks nie traktowal mnie za powaznie. Tak samo jak spotkalam ostatnio jego matke,tez nie wiedziala kim jestem...a 3 lata jednak z nim bylam. Czuje sie czasem jakby ten zwiazek tylko istnial z mojej strony i jakbym byla nikim. Najgorsze jest to ,ze przyzwyczailam sie do samotnosci i bardzo zle sie czuje wsrod ludzi i poza domem,najchetniej to bym nie wychodzila i nie widywala sie z nikim.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[confused women]

Kawa, przepraszam, że to napiszę, ale Ty mam wrażenie na siłę wyszukujesz powody aby się dołować, może powinnaś bardziej skupić się na pomocy z zewnątrz, znaleźć dobrego psychologa bo widać, że stoisz w miejscu a Twoje problemy to nie tylko ból i rozpacz po rozstaniu z exem.

Wysyłane z mojego WT19i za pomocą Tapatalk 2

[ivy_chance]

Hej dziewczyny, nie wiem czy ktos mnie tu kojarzy ale chcialam cos Wam napisac bo doszlam do pewnych fajnych wnioskow. Rozstalam sie z bylym na poczatku stycznia tego roku, bylismy razem 2 lata. Byl moja pierwsza miloscia i z dnia na dzien stwierdzil ze juz mnie nie kocha (mimo ze tego samego dnia przez witryny sklepowe ogladalismy pierscionki zareczynowe i pytal ktore mi sie podobaja - to byla jego inicjatywa). W kazdym razie czulam sie bardzo podobnie do Was teraz. Chcialam umrzec. Przez pierwsze kilka dni nie spalam wcale tylko plakalam. Przez kolejne tygodnie przesypialam caly moj czas wolny zeby tylko pozbyc sie swiadomosci. Nie chcialam zyc, nie mialam po co zyc. Chcialam rzucic studia nie podchodzac do sesji i wrocic do rodzinnego domu. Jednak za namowa wielu osob postanowilam zostac. Mieszkalismy razem wiec bylo to dla mnie bardzo trudne. Patrzenie na niego codziennie, na to jak go to nie rusza, jak flirtuje z innymi dziewczynami podczas gdy ja nie chcialam zyc. Forum bardzo mi pomoglo i dziewczyny z ktorymi do dzis utrzymuje kontakt. Wyprowadzilam sie., zaczelam nowe zycie i naprawde bylam.szczesliwa Niedawno poznalam kogos wspanialego, na razie to dopiero poczatki wiec nie wiadomo co bedzie. Nie nastawiam sie Tydzien temu spotkalam sie z eksem zeby mi oddal wreszcie moje rzeczy i patrzac na niego nie czulam nic. Moze tylko troche sentymentu do pierwszego roku naszego zwiazku. A jakby mi teraz powiedzial ze chce wrocic to chyba bym mu wybuchnela smiechem prosto w twarz
Wieeeeem ze sie rozpisalam niesamowicie ale byl tu kiedys taki watek pokrzepiajacy "podnioslam sie po rozstaniu". Chcialam Wam napisac ze wiem jak sie czujecie, jak bardzo chcecie do niego napisac itp. ale ja myslalam ze mi nigdy nie przejdzie, ze zawsze bede go kochac. Az sama sie dziwie w jak dobrej formie jestem. Kazda da rade sie podniesc, ja chodzilam po psychologach itp, myslalam ze nie dam rady a tu prosze ;-) Buziaki <3
Wysyłane z mojego GT-I8160 za pomocą Tapatalk 2

[chronopolis]

Napisane przez confused women

Figlak, znowu mądrze prawisz


A mnie w sobotę być może czeka taka niby-randka, to jeszcze nie jest na 100% pewne, ale tak wstępnie ustalone. Mamy się spotkać w czwórkę: ja, moja przyjaciółka i jej chłopak oraz jego kolega który szuka dziewczyny i niby nie nachalnie ale jednak wiadomo o co chodzi że będzie to próba swatania Na szczęście podchodzę do tego na luzie, nie czuję żadnej presji, co będzie co będzie, jak będzie fajny to super a jak nie to też dobrze. Przynajmniej gdzieś się wyrwę w sobotni wieczór

Koniecznie napisz jak było

Napisane przez ivy_chance

Hej dziewczyny, nie wiem czy ktos mnie tu kojarzy ale chcialam cos Wam napisac bo doszlam do pewnych fajnych wnioskow. Rozstalam sie z bylym na poczatku stycznia tego roku, bylismy razem 2 lata. Byl moja pierwsza miloscia i z dnia na dzien stwierdzil ze juz mnie nie kocha (mimo ze tego samego dnia przez witryny sklepowe ogladalismy pierscionki zareczynowe i pytal ktore mi sie podobaja - to byla jego inicjatywa). W kazdym razie czulam sie bardzo podobnie do Was teraz. Chcialam umrzec. Przez pierwsze kilka dni nie spalam wcale tylko plakalam. Przez kolejne tygodnie przesypialam caly moj czas wolny zeby tylko pozbyc sie swiadomosci. Nie chcialam zyc, nie mialam po co zyc. Chcialam rzucic studia nie podchodzac do sesji i wrocic do rodzinnego domu. Jednak za namowa wielu osob postanowilam zostac. Mieszkalismy razem wiec bylo to dla mnie bardzo trudne. Patrzenie na niego codziennie, na to jak go to nie rusza, jak flirtuje z innymi dziewczynami podczas gdy ja nie chcialam zyc. Forum bardzo mi pomoglo i dziewczyny z ktorymi do dzis utrzymuje kontakt. Wyprowadzilam sie., zaczelam nowe zycie i naprawde bylam.szczesliwa Niedawno poznalam kogos wspanialego, na razie to dopiero poczatki wiec nie wiadomo co bedzie. Nie nastawiam sie Tydzien temu spotkalam sie z eksem zeby mi oddal wreszcie moje rzeczy i patrzac na niego nie czulam nic. Moze tylko troche sentymentu do pierwszego roku naszego zwiazku. A jakby mi teraz powiedzial ze chce wrocic to chyba bym mu wybuchnela smiechem prosto w twarz
Wieeeeem ze sie rozpisalam niesamowicie ale byl tu kiedys taki watek pokrzepiajacy "podnioslam sie po rozstaniu". Chcialam Wam napisac ze wiem jak sie czujecie, jak bardzo chcecie do niego napisac itp. ale ja myslalam ze mi nigdy nie przejdzie, ze zawsze bede go kochac. Az sama sie dziwie w jak dobrej formie jestem. Kazda da rade sie podniesc, ja chodzilam po psychologach itp, myslalam ze nie dam rady a tu prosze ;-) Buziaki <3
Wysyłane z mojego GT-I8160 za pomocą Tapatalk 2

Uwielbiam takie posty. One naprawdę dają nadzieję, zwłaszcza, w tych najgorszych chwilach

[CheriCheriLady2]

Napisane przez ivy_chance

Hej dziewczyny, nie wiem czy ktos mnie tu kojarzy ale chcialam cos Wam napisac bo doszlam do pewnych fajnych wnioskow. Rozstalam sie z bylym na poczatku stycznia tego roku, bylismy razem 2 lata. Byl moja pierwsza miloscia i z dnia na dzien stwierdzil ze juz mnie nie kocha (mimo ze tego samego dnia przez witryny sklepowe ogladalismy pierscionki zareczynowe i pytal ktore mi sie podobaja - to byla jego inicjatywa). W kazdym razie czulam sie bardzo podobnie do Was teraz. Chcialam umrzec. Przez pierwsze kilka dni nie spalam wcale tylko plakalam. Przez kolejne tygodnie przesypialam caly moj czas wolny zeby tylko pozbyc sie swiadomosci. Nie chcialam zyc, nie mialam po co zyc. Chcialam rzucic studia nie podchodzac do sesji i wrocic do rodzinnego domu. Jednak za namowa wielu osob postanowilam zostac. Mieszkalismy razem wiec bylo to dla mnie bardzo trudne. Patrzenie na niego codziennie, na to jak go to nie rusza, jak flirtuje z innymi dziewczynami podczas gdy ja nie chcialam zyc. Forum bardzo mi pomoglo i dziewczyny z ktorymi do dzis utrzymuje kontakt. Wyprowadzilam sie., zaczelam nowe zycie i naprawde bylam.szczesliwa Niedawno poznalam kogos wspanialego, na razie to dopiero poczatki wiec nie wiadomo co bedzie. Nie nastawiam sie Tydzien temu spotkalam sie z eksem zeby mi oddal wreszcie moje rzeczy i patrzac na niego nie czulam nic. Moze tylko troche sentymentu do pierwszego roku naszego zwiazku. A jakby mi teraz powiedzial ze chce wrocic to chyba bym mu wybuchnela smiechem prosto w twarz
Wieeeeem ze sie rozpisalam niesamowicie ale byl tu kiedys taki watek pokrzepiajacy "podnioslam sie po rozstaniu". Chcialam Wam napisac ze wiem jak sie czujecie, jak bardzo chcecie do niego napisac itp. ale ja myslalam ze mi nigdy nie przejdzie, ze zawsze bede go kochac. Az sama sie dziwie w jak dobrej formie jestem. Kazda da rade sie podniesc, ja chodzilam po psychologach itp, myslalam ze nie dam rady a tu prosze ;-) Buziaki <3
Wysyłane z mojego GT-I8160 za pomocą Tapatalk 2

Super I ja mam tak samo spotykam się z kimś i jestem szczęśliwa... były dla mnie już nie istnieje od dłuższego czasu Będzie dobrze u Was każdej z czasem,tylko musicie sobie same pomagać.

[majajaj]

jestem taka wściekła!!!
ja staram się jakoś przetrwać ten okres mieszkania razem, bo uważam że fakt, że nie jesteśmy razem nie znaczy, że mamy się traktować jak najgorszych wrogów, nie czepiam się, nie robię mu na złość, po prostu go ignoruję.. a on właśnie mi oświadczył, że jutro zabiera klucze i go nie obchodzi, jak ja sobie poradzę przez cały dzień (mimo że idzie na cały dzień do pracy, więc mu nie będą potrzebne), pewnie chce iść od razu po pracy na jakąś imprezę, ale to nie może na spokojnie się dogadać jak to zrobimy i czegoś wymyślić, tak jak ja to zawsze robię tylko musi na złość jeszcze jakieś chore rzeczy mi zaczął wmawiać i pruć się, awantura taka że chyba każdy go słyszał.

przynajmniej jestem pewna, że nigdy za tym idiotą nie zatęsknię

sorry że tak chaotycznie, ale musiałam się wygadać...

[818b6f2de5dfa79adb4775de183f054ac63b96e9_6594a3faefca2]

Napisane przez majajaj

jestem taka wściekła!!!
ja staram się jakoś przetrwać ten okres mieszkania razem, bo uważam że fakt, że nie jesteśmy razem nie znaczy, że mamy się traktować jak najgorszych wrogów, nie czepiam się, nie robię mu na złość, po prostu go ignoruję.. a on właśnie mi oświadczył, że jutro zabiera klucze i go nie obchodzi, jak ja sobie poradzę przez cały dzień (mimo że idzie na cały dzień do pracy, więc mu nie będą potrzebne), pewnie chce iść od razu po pracy na jakąś imprezę, ale to nie może na spokojnie się dogadać jak to zrobimy i czegoś wymyślić, tak jak ja to zawsze robię tylko musi na złość jeszcze jakieś chore rzeczy mi zaczął wmawiać i pruć się, awantura taka że chyba każdy go słyszał.

przynajmniej jestem pewna, że nigdy za tym idiotą nie zatęsknię

sorry że tak chaotycznie, ale musiałam się wygadać...

ale palant mój były chyba by mi pomógł gdyby coś, tak myślę, nie wiem, czuję że jakby co to jest, choćby pogadać... a zrobił złą rzecz, nie wiem co się dzieje z ludźmi...

[chronopolis]

Dzisiaj się dowiedziałam straszliwej rzeczy i bardzo to mną wstrząsneło, jednoczesnie uswiadomilo, ze podjelam dobra decyzje.

Okazało się, że mój były zaczął ćpać. Różne rzeczy.
Wiedzialam, że popala, akurat do tego mam pozytywne podejście, ale okazało się, że wiele rzeczy przede mną ukrywał, oszukiwał i nie przyznawał się.
Nie chciał mnie brać na imprezy ze znajomymi, bo mówił, że mi się nie spodoba. Tym czasem na 99% tam z nimi ćpał.

Teraz ponoć odkąd nie jestem z nim jeszcz z nim coraz gorzej.
Nie wiem ile jest w tym prawdy, ale sądząc po jakichś zdjęciach, które widziałam, jak jeszcze go miałam na fb, to to prawda.

Okłamał mnie. Nie wiedziałam, że wiedzie takie podwójne życie.
ZAWSZE mu wierzyłam.
Nic dziwnego, że nie chciał walczyć o nasz związek. W końcu nikt mu nie truka nad uchem, nie kontroluje, nie martwi się.

Masakra, dziewczyny.

[blueberry08]

Hej wszystkim,
tak sobie pomyślałam, że fajnie byłoby się tu wygadać, bo trochę mam już dość zamęczania w kółko jednym i tym samym moich przyjaciół, a i jakieś obiektywne spojrzenie z zewnątrz by się przydało. Rozstaliśmy się 2 tygodnie temu po 2 latach. Zaczęło się od kłótni o pierdołę a skończyło całkiem poważnie, ale cóż, najwyraźniej tak miało być. Najgorsza w tym wszystkim jest dla mnie moja reakcja. Naprawdę, chciałabym móc płakać 2 tygodnie pod rząd a potem wstać i żyć dalej, tymczasem towarzyszy mi kompletna sinusoida emocjonalna - raz się cieszę, drugim razem mam doła, trzecim jest mi to obojętne, czwartym jeszcze co innego...wiem, że z każdym dniem będzie lepiej, ale...czemu jutro nie może być już 6 miesięcy później?

[Shawna]

Cześć
Przywitałam się z Wami już prędzej, więc chyba wypada trochę o sobie napisać.
Tak mnie wzięło na refleksje, bo "mąż" wysłał mi sms o treści "Tesknisz?". A "mąż", bo co to za mąż który nie szanuje żony. Ślub był w sierpniu 2013, przed nim super nam się razem układało, wiadomo kłótnie jakieś były, ale zawsze szybko znajdywalismy kompromis. Po ślubie jednak wszystko się zmieniło, do naszych spraw zaczęła się wtrącać jego matka i siostra. W każdej sprawie, że źle gotuję, że pozwalam psu leżeć na dywanie... a najgorsze było to, że teściowa ciągle powtarzała mi że jestem gruba i muszę schudnąć, bo inaczej to mąż będzie mnie zdradzał. Niby tylko gadanie a bolało i w pamięci pozostanie. On nigdy nie stanął w mojej obronie gdy jego matka mi dogadywała.On zamiast ze mną, wszystkie swoje decyzje konsultował z siostrą. W kilku ważnych sprawach mnie okłamał, przez przypadek dowiedziałam się że ma wzięty dość duży kredyt. Jednak odeszłam,bo przesadził. Było to przed moimi urodzinami, planowaliśmy romantyczny wyjazd nad morze, ale przeddzień zadzwoniła mama, że przyjeżdżają na grilla na moje urodziny. On oczywiście się zgodził. Wtedy coś we mnie pękło. Była kłótnia, w czasie której on mnie uderzył. Spakowałam się w 15 minut i wyjechałam do rodziców. Teraz emocje trochę opadły. Nie wiem co robić dalej ze swoim życiem.

[mary_poppins]

Napisane przez Shawna

Cześć
Przywitałam się z Wami już prędzej, więc chyba wypada trochę o sobie napisać.
Tak mnie wzięło na refleksje, bo "mąż" wysłał mi sms o treści "Tesknisz?". A "mąż", bo co to za mąż który nie szanuje żony. Ślub był w sierpniu 2013, przed nim super nam się razem układało, wiadomo kłótnie jakieś były, ale zawsze szybko znajdywalismy kompromis. Po ślubie jednak wszystko się zmieniło, do naszych spraw zaczęła się wtrącać jego matka i siostra. W każdej sprawie, że źle gotuję, że pozwalam psu leżeć na dywanie... a najgorsze było to, że teściowa ciągle powtarzała mi że jestem gruba i muszę schudnąć, bo inaczej to mąż będzie mnie zdradzał. Niby tylko gadanie a bolało i w pamięci pozostanie. On nigdy nie stanął w mojej obronie gdy jego matka mi dogadywała.On zamiast ze mną, wszystkie swoje decyzje konsultował z siostrą. W kilku ważnych sprawach mnie okłamał, przez przypadek dowiedziałam się że ma wzięty dość duży kredyt. Jednak odeszłam,bo przesadził. Było to przed moimi urodzinami, planowaliśmy romantyczny wyjazd nad morze, ale przeddzień zadzwoniła mama, że przyjeżdżają na grilla na moje urodziny. On oczywiście się zgodził. Wtedy coś we mnie pękło. Była kłótnia, w czasie której on mnie uderzył. Spakowałam się w 15 minut i wyjechałam do rodziców. Teraz emocje trochę opadły. Nie wiem co robić dalej ze swoim życiem.

Cześć! Twój opis jest przerażający i myślę, że wzięcie "męża" w nawias jest jak najbardziej uzasadnione. Już nawet pomijając przemoc fizyczną Wasze małżeństwo zamieniło się w koszmar, a jak dochodzi do tego to że Cię uderzył, to już w ogóle kanał totalny i bardzo dobrze zrobiłaś, że odeszłaś. Emocje opadły, tęsknota mogła się pojawić, ale nie znaczy to że powinnaś zapomnieć o tym co się wydarzyło - absolutnie nie powinnaś, ani zapomnieć ani darować. Co to za mąż, który nie broni żony kiedy jest obrażana, który wszystkie decyzje konsultuje nie z żoną a z rodzinką, który olewa wszelkie plany dla niej, który kłamie w bardzo poważnych sprawach i do tego wszystkiego podnosi łapy na żonę. Dupa a nie mąż. Do tego ten bezczelny sms. Dobrze że odeszłaś, teraz pora dokończyć dzieła - rozwieść się (fajnie, jakby z jego winy, ale jak Ci się nie chce z nim szarpać to chociaż bez tego) i zacząć życie od nowa.

[chronopolis]

Napisane przez mary_poppins

Cześć! Twój opis jest przerażający i myślę, że wzięcie "męża" w nawias jest jak najbardziej uzasadnione. Już nawet pomijając przemoc fizyczną Wasze małżeństwo zamieniło się w koszmar, a jak dochodzi do tego to że Cię uderzył, to już w ogóle kanał totalny i bardzo dobrze zrobiłaś, że odeszłaś. Emocje opadły, tęsknota mogła się pojawić, ale nie znaczy to że powinnaś zapomnieć o tym co się wydarzyło - absolutnie nie powinnaś, ani zapomnieć ani darować. Co to za mąż, który nie broni żony kiedy jest obrażana, który wszystkie decyzje konsultuje nie z żoną a z rodzinką, który olewa wszelkie plany dla niej, który kłamie w bardzo poważnych sprawach i do tego wszystkiego podnosi łapy na żonę. Dupa a nie mąż. Do tego ten bezczelny sms. Dobrze że odeszłaś, teraz pora dokończyć dzieła - rozwieść się (fajnie, jakby z jego winy, ale jak Ci się nie chce z nim szarpać to chociaż bez tego) i zacząć życie od nowa.

Dokładnie, zgadzam się.
Dziewczyny, nie dajmy sobą pomiatać.

[GhostInTheFog]

Shawna, dobrze zrobiłaś i trzymaj się tego. Facet, który się potrafi tak zachowywać nie zasługuje na żadną kobietę.
Naprawdę przed ślubem nie było takich objawów (agresja, zbytnie związanie z rodziną?)

Naturalne, ze jakas tęsknota może się pojawiać, ale w takich chwilach pamietaj, co zrobił. Powrót z pewnoscią nie wyjdzie Ci na dobre.

[Shawna]

Dziękuję za odpowiedzi
Wiecie, nie tęsknię za nim ani trochę... nie wiem czy to źle czy dobrze...
Wiem jedno- nie wrócę do niego, choćby błagał.

Przed ślubem wszystko było pięknie, wiadomo czasem się kłóciliśmy, ale bez żadnej przemocy słownej czy fizycznej.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[mary_poppins]

Napisane przez Shawna

Dziękuję za odpowiedzi
Wiecie, nie tęsknię za nim ani trochę... nie wiem czy to źle czy dobrze...
Wiem jedno- nie wrócę do niego, choćby błagał.

Przed ślubem wszystko było pięknie, wiadomo czasem się kłóciliśmy, ale bez żadnej przemocy słownej czy fizycznej.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Może być tak, że za jakiś czas zatęsknisz - i brak tęsknoty, i tęsknota są Twoim własnym sposobem na przeżywanie tego, bez względu na wszystko słusznym Najważniejsze jest to, że podjęłaś decyzję i że się jej trzymasz, i będziesz trzymała.

[confused women]

Napisane przez chronopolis

Koniecznie napisz jak było

Pewnie, że napiszę

Napisane przez CheriCheriLady2

Super I ja mam tak samo spotykam się z kimś i jestem szczęśliwa... były dla mnie już nie istnieje od dłuższego czasu Będzie dobrze u Was każdej z czasem,tylko musicie sobie same pomagać.

Trochę zazdroszę i po cichu sama coraz częściej myślę, że fajnie byłoby znów kogoś poznać. Mimo strachu i obaw, że znów będę zraniona to jednak mam potrzebę bycia zakochaną, kochaną i w ogóle.. Uwielbiam ten stan.

chronopolis, przykre po czasie dowiadywać się jak exowie nas okłamywali, ale dobrze, że sama widzisz, że jednak lepiej się stało, że się rozeszliście Szkoda by było takiej fajnej dziewczyny jak Ty dla takiego dupka i kłamczucha.

Shawna, widzę, że masz w sobie dużo sił ale jeszcze dużo będziesz ich potrzebować, bądź dzielna, trzymam kciuki za Ciebie

[superMENKAAAAAAA]

Napisane przez kawa_o

ten przyjaciel eksa napisał mi,ze mam uroczą i piękną buzię, sikam ze śmiechu z niego normalnie

a może z Twoim eksem Cię wypatrzyli i sprawdzają?

[ThinkOrange]

Napisane przez chronopolis

Ja też jakoś o graniu ciepło myslę Tylko, że ja to na play station

Na ps3 to z exem graliśmy; ja tylko na pc bo na konsole kasy nie mam

Napisane przez natalcia250

dużo myślałam dzisiejszej nocy i najdziwniejsze jest to, że mimo całej tej otoczki tęsknoty, płaczu i tak dalej, nie mogę uczciwie powiedzieć, że go kocham. kiedy on był przy mnie na co dzień to nie odczuwałam jakiejś wielkiej miłości, to było coś normalnego że jest, że pociesza, wspiera i tak dalej. teraz, kiedy go nie ma, zaczynam go strasznie idealizować, choć wiem, że jakbyśmy się znowu zobaczyli to wcale nie byłoby aż takiego zachwytu. zdaje mi się, że ja nie tęsknie za nim jako osobą (chociaż w pewnym stopniu też), a za ogółem związku, za byciem z kimś, rozmowami, trzymaniem za rękę. wiem, że jakbym poznała teraz kogoś nowego kto zawróci mi w głowie to zapomniałabym o eksiu bardzo szybko, a że jestem teraz sama to jest jak jest.

eh, w moim mieście za tydzień będzie festiwal muzyki gitarowej, chciałabym pójść, ale nie mam z kim a samej jakoś tak głupio, nie?

ja ostatnio byłam na imprezie masowej i samej głupio - w takim sensie, że chodząć tam sama, pośród tych wszystkich ludzi, czułam się samotna. Ludzie raczej chodzą w grupkach i wtedy się dobrze bawią. Mimo, że dałam radę to jednak bycie samemu na imprezie masowej jest trochę dołujące. Generalnie nie mam problemów z byciem samą, z siedzeniem samemu w domu czy łażeniu po mieście. Jakieś parki tu i ówdzie czy też grupy znajomych też mnie nie ruszają. Ale na takiej imprezie masowej? Masakra, czułam się jakaś taka wyobcowana; jednak fajnie jest mieć do kogo gębę otworzyć.

Napisane przez natalcia250

a ja jutro idę na juwenalia z przyjaciółką z zamiarem poznania kogoś ciekawego, głównie płci męskiej

Ja ostatnio chodzę na wszystkie juwenalia, imprezy, ruszam się z domu. Podrywają mnie jacyś pijani faceci Szkoda, że właśnie tylko Ci pijani xd

Napisane przez ivy_chance

Hej dziewczyny, nie wiem czy ktos mnie tu kojarzy ale chcialam cos Wam napisac bo doszlam do pewnych fajnych wnioskow. Rozstalam sie z bylym na poczatku stycznia tego roku, bylismy razem 2 lata. Byl moja pierwsza miloscia i z dnia na dzien stwierdzil ze juz mnie nie kocha (mimo ze tego samego dnia przez witryny sklepowe ogladalismy pierscionki zareczynowe i pytal ktore mi sie podobaja - to byla jego inicjatywa). W kazdym razie czulam sie bardzo podobnie do Was teraz. Chcialam umrzec. Przez pierwsze kilka dni nie spalam wcale tylko plakalam. Przez kolejne tygodnie przesypialam caly moj czas wolny zeby tylko pozbyc sie swiadomosci. Nie chcialam zyc, nie mialam po co zyc. Chcialam rzucic studia nie podchodzac do sesji i wrocic do rodzinnego domu. Jednak za namowa wielu osob postanowilam zostac. Mieszkalismy razem wiec bylo to dla mnie bardzo trudne. Patrzenie na niego codziennie, na to jak go to nie rusza, jak flirtuje z innymi dziewczynami podczas gdy ja nie chcialam zyc. Forum bardzo mi pomoglo i dziewczyny z ktorymi do dzis utrzymuje kontakt. Wyprowadzilam sie., zaczelam nowe zycie i naprawde bylam.szczesliwa Niedawno poznalam kogos wspanialego, na razie to dopiero poczatki wiec nie wiadomo co bedzie. Nie nastawiam sie Tydzien temu spotkalam sie z eksem zeby mi oddal wreszcie moje rzeczy i patrzac na niego nie czulam nic. Moze tylko troche sentymentu do pierwszego roku naszego zwiazku. A jakby mi teraz powiedzial ze chce wrocic to chyba bym mu wybuchnela smiechem prosto w twarz
Wieeeeem ze sie rozpisalam niesamowicie ale byl tu kiedys taki watek pokrzepiajacy "podnioslam sie po rozstaniu". Chcialam Wam napisac ze wiem jak sie czujecie, jak bardzo chcecie do niego napisac itp. ale ja myslalam ze mi nigdy nie przejdzie, ze zawsze bede go kochac. Az sama sie dziwie w jak dobrej formie jestem. Kazda da rade sie podniesc, ja chodzilam po psychologach itp, myslalam ze nie dam rady a tu prosze ;-) Buziaki <3
Wysyłane z mojego GT-I8160 za pomocą Tapatalk 2

Właśnie takie posty przydadzą się wszystkim dziewczynom, które teraz cierpią. Dobrze jets coś takiego przeczytać

Napisane przez chronopolis

Dzisiaj się dowiedziałam straszliwej rzeczy i bardzo to mną wstrząsneło, jednoczesnie uswiadomilo, ze podjelam dobra decyzje.

Okazało się, że mój były zaczął ćpać. Różne rzeczy.
Wiedzialam, że popala, akurat do tego mam pozytywne podejście, ale okazało się, że wiele rzeczy przede mną ukrywał, oszukiwał i nie przyznawał się.
Nie chciał mnie brać na imprezy ze znajomymi, bo mówił, że mi się nie spodoba. Tym czasem na 99% tam z nimi ćpał.

Teraz ponoć odkąd nie jestem z nim jeszcz z nim coraz gorzej.
Nie wiem ile jest w tym prawdy, ale sądząc po jakichś zdjęciach, które widziałam, jak jeszcze go miałam na fb, to to prawda.

Okłamał mnie. Nie wiedziałam, że wiedzie takie podwójne życie.
ZAWSZE mu wierzyłam.
Nic dziwnego, że nie chciał walczyć o nasz związek. W końcu nikt mu nie truka nad uchem, nie kontroluje, nie martwi się.

Masakra, dziewczyny.

Przynajmniej wiesz teraz co to za typ i łatwiej będzie o nim zapomnieć. A jak chce sobie zniszczyć życie na własne życzenie, to jego problem.

Napisane przez Shawna

Cześć
Przywitałam się z Wami już prędzej, więc chyba wypada trochę o sobie napisać.
Tak mnie wzięło na refleksje, bo "mąż" wysłał mi sms o treści "Tesknisz?". A "mąż", bo co to za mąż który nie szanuje żony. Ślub był w sierpniu 2013, przed nim super nam się razem układało, wiadomo kłótnie jakieś były, ale zawsze szybko znajdywalismy kompromis. Po ślubie jednak wszystko się zmieniło, do naszych spraw zaczęła się wtrącać jego matka i siostra. W każdej sprawie, że źle gotuję, że pozwalam psu leżeć na dywanie... a najgorsze było to, że teściowa ciągle powtarzała mi że jestem gruba i muszę schudnąć, bo inaczej to mąż będzie mnie zdradzał. Niby tylko gadanie a bolało i w pamięci pozostanie. On nigdy nie stanął w mojej obronie gdy jego matka mi dogadywała.On zamiast ze mną, wszystkie swoje decyzje konsultował z siostrą. W kilku ważnych sprawach mnie okłamał, przez przypadek dowiedziałam się że ma wzięty dość duży kredyt. Jednak odeszłam,bo przesadził. Było to przed moimi urodzinami, planowaliśmy romantyczny wyjazd nad morze, ale przeddzień zadzwoniła mama, że przyjeżdżają na grilla na moje urodziny. On oczywiście się zgodził. Wtedy coś we mnie pękło. Była kłótnia, w czasie której on mnie uderzył. Spakowałam się w 15 minut i wyjechałam do rodziców. Teraz emocje trochę opadły. Nie wiem co robić dalej ze swoim życiem.

Dobrze, że szybko stamtąd uciekłas i nie trwalas uparcie w tym związku - często kobiety uważają, że cos się zmieni i trwają w beznadziejnych malzenstwach latami, bo tak trudno im się rozstać, jakby malzensto je na zawsze przykulo do męża. Gratulacje, że mialas taką silę i ze jestes asertywna i nie trwalas w tym bezsensownie. Masz więcej czasu na ulozenie sobie pięknego zycia, w koncu jeszcze tyle przed Tobą!

[natalcia250]

mam jakieś gorsze dni ostatnio, chyba przez ten deszcz :/ chodzę przygnębiona i ciągle muszę się powstrzymywać żeby do niego nie napisać. ciężko.

[chronopolis]

Napisane przez confused women

Pewnie, że napiszę

chronopolis, przykre po czasie dowiadywać się jak exowie nas okłamywali, ale dobrze, że sama widzisz, że jednak lepiej się stało, że się rozeszliście Szkoda by było takiej fajnej dziewczyny jak Ty dla takiego dupka i kłamczucha.

No to czekamy

Wiem. Dziś czuję ogromną złość. Rano trochę smutek. Ale złość i taką znieczulicę...
Najgorsze jest to, że boję się, że już nikomu nie zaufam. bo o ile mój ex był chamski itp, to zawsze wierzyłam, że jego zaletą jest chociaż szczerość...

Napisane przez natalcia250

mam jakieś gorsze dni ostatnio, chyba przez ten deszcz :/ chodzę przygnębiona i ciągle muszę się powstrzymywać żeby do niego nie napisać. ciężko.

No dziś deszcz masakra. Ja w takim samym nastroju jak i Ty dziś byłam. A teraz jak się czujesz?



Laski, jakie plany na weekend?

[Floydka]

A właśnie - odnośnie takiej "szczerości", to faceci od zawsze tłumaczą się nią, a tak naprawdę jest to po prostu chamstwo i dogryzanie, a nie szczerość.
I spotykałam się z tym już nie raz; "wyglądasz w tym fatalnie, nie zakładaj tego więcej" - a kiedy zarzucałam focha, słyszałam: "no co, jestem szczery, ktoś inny by ci tego nie powiedział".
Owszem, nie powiedzialby, bo może miałby jakieś wyczucie i odrobinę taktu.

Wysłane z mojego GT-I9060 przy użyciu Tapatalka

[natalcia250]

Napisane przez chronopolis

No dziś deszcz masakra. Ja w takim samym nastroju jak i Ty dziś byłam. A teraz jak się czujesz?



Laski, jakie plany na weekend?

wciąż do kitu, ale przespałam się w dzień i jakoś lepiej funkcjonuję, chociaż chodzę tak przymulona jakby mi się zaczynało przeziębienie, hm.
kiedy już strasznie chce mi się do niego napisać to tłumaczę sobie, że jakby to była prawdziwa miłość to by się nie skończyła i lepiej zostawić to wszystko własnemu losowi na razie działa

nie wiem jak reszta dziewczyn, ale ja na weekend planuję głównie Wiedźmina i spanie. w taką pogodę raczej nigdzie nie wyjdę.

ah, przypomniało mi się coś. kochane, co robicie z rzeczami, które dali Wam wasi eks? wyrzucacie, chowacie, oddajecie?

[chronopolis]

Napisane przez Floydka

A właśnie - odnośnie takiej "szczerości", to faceci od zawsze tłumaczą się nią, a tak naprawdę jest to po prostu chamstwo i dogryzanie, a nie szczerość.
I spotykałam się z tym już nie raz; "wyglądasz w tym fatalnie, nie zakładaj tego więcej" - a kiedy zarzucałam focha, słyszałam: "no co, jestem szczery, ktoś inny by ci tego nie powiedział".
Owszem, nie powiedzialby, bo może miałby jakieś wyczucie i odrobinę taktu.

Wysłane z mojego GT-I9060 przy użyciu Tapatalka

Mi mój non stop umniejszał. W dobrej wierze oczywiście

Napisane przez natalcia250

wciąż do kitu, ale przespałam się w dzień i jakoś lepiej funkcjonuję, chociaż chodzę tak przymulona jakby mi się zaczynało przeziębienie, hm.
kiedy już strasznie chce mi się do niego napisać to tłumaczę sobie, że jakby to była prawdziwa miłość to by się nie skończyła i lepiej zostawić to wszystko własnemu losowi na razie działa

nie wiem jak reszta dziewczyn, ale ja na weekend planuję głównie Wiedźmina i spanie. w taką pogodę raczej nigdzie nie wyjdę.

ah, przypomniało mi się coś. kochane, co robicie z rzeczami, które dali Wam wasi eks? wyrzucacie, chowacie, oddajecie?

Ja mam niby gdzieś wyjść jutro, ale kompletnie mi się nie chce. Najchętniej bym nic nie robiła.


Ja wszystko spakowałam, jutro ma mu mój kumpel przekazać. Niektóre rzeczy wyrzuciłam. Nie chcę na to patrzeć.


Ja się czuję dziś fatalnie. Potwornie się boję bliskości.
Mam obsesyjne myśli.
Najgorsze jest to, że cierpię na zaburzenia odżywiania i mi wrociły...

[natalcia250]

ha, weszłam sobie na fb i na samej górze w aktualnościach filmik z jakiejś super imprezy gdzie oznaczony był eks, nie wlączałam nawet, szybko zeszłam z fb, a teraz siedzę i ryczę. jestem żałosna.

[Floydka]

Nie ma celu takie przygnębianie się na zapas. Nie czytaj nic, nie oglądaj, nie rozpamiętuj. Unikaj takich postów.

[natalcia250]

Napisane przez Floydka

Nie ma celu takie przygnębianie się na zapas. Nie czytaj nic, nie oglądaj, nie rozpamiętuj. Unikaj takich postów.

staram się, od dłuższego czasu nie przeglądałam tablicy na fb żeby przypadkiem się na coś nie natknąć. weszłam tylko po to żeby odpisać na wiadomość, a tu na samej górze takie coś :/ mam już tego dość, chciałabym się przenieść w czasie do "pół roku później" kiedy będę miała już to wszystko gdzieś.
przed erą facebooka rozstania chyba były łatwiejsze. gdyby nie to, że wszyscy znajomi używają fb messengera zamiast smsów i są tam aktualności dotyczące szkoły to bym go dawno usunęła.

[majajaj]

Napisane przez natalcia250

ha, weszłam sobie na fb i na samej górze w aktualnościach filmik z jakiejś super imprezy gdzie oznaczony był eks, nie wlączałam nawet, szybko zeszłam z fb, a teraz siedzę i ryczę. jestem żałosna.

nie jesteś żałosna, dobrze, że nie obejrzałaś, to już jakiś postęp

ja się właśnie dowiedziałam, że mój eks ma konto na badoo, weszłam z ciekawości, żeby wiedzieć od kiedy i jakieś aktualizacje tam ma z początku kwietnia.. czyli jak jeszcze byliśmy razem to już szukał nowej dziewczyny, coraz ciekawszych rzeczy się dowiaduję...