zdrada, dziecko z kochankiem, chcę z nim zerwać...

[Red Lipstick]

Napisane przez elvegirl

No ale przecież już sama zdrada tym właśnie jest, dlaczego więc raptem wymagasz od autorki i od osób, które dopuściły się zdrady i nie czują się z tego powodu winne, do zmiany charakterów o 180 stopni? Tak jest ten świat urządzony, ktoś kto tak perfidnie zdradza, myśli tylko o swojej dupie i tylko na wygodzie własnej dupy mu zależy, więc nie wymagajmy żeby nagle doznały wielkiego oświecenia.

A już tak trochę btw, przyznanie się do zdrady też najczęściej jest egoizmem, a nie szlachetnością. Ludzie przyznają się do zdrady głównie po to, żeby się pozbyć wyrzutów sumienia, a nie żeby dać oficjalnemu partnerowi wybór.

Pogrubione - tak, zgadzam sie. Wyrazam glownie swoja dezaprobate dla osob, ktore bezsensownie usprawiedliwiaja ja, jakies brednie o nieidealnym mezu. No i te rady, zeby sie nie przyznawala i udawala, ze jest kochana zonka a dzidzius to oczywiscie mezusia jest. Blee...

Nie wiem, moze masz troche racji odnosnie egoizmu i przyznawania sie do zdrady. Nie wazne sa jednak dla mnie pobudki, ja uwazam, ze kazdy ma prawo wiedziec z kim dzieli zycie. I ma prawo zadecydowac czy chce byc z kims kto przyprawia mu rogi jak stad do Chin. Jestem pewna, ze 90% osob, ktore zawsze radza milczenie i ukrywanie zdrady inaczej spiewalaby, gdyby to wlasnie je ktos kogo naprawde pokochaja zdradzalby w tak wyrafinowany sposob i jeszcze to ukrywal. No ale niektorzy maja slaba wyobraznie o empatii nie wspominajac.

[LadyMK]

Napisane przez elvegirl

No ale przecież już sama zdrada tym właśnie jest, dlaczego więc raptem wymagasz od autorki i od osób, które dopuściły się zdrady i nie czują się z tego powodu winne, do zmiany charakterów o 180 stopni? Tak jest ten świat urządzony, ktoś kto tak perfidnie zdradza, myśli tylko o swojej dupie i tylko na wygodzie własnej dupy mu zależy, więc nie wymagajmy żeby nagle doznały wielkiego oświecenia.

A już tak trochę btw, przyznanie się do zdrady też najczęściej jest egoizmem, a nie szlachetnością. Ludzie przyznają się do zdrady głównie po to, żeby się pozbyć wyrzutów sumienia, a nie żeby dać oficjalnemu partnerowi wybór.

zgadzam się z tym w 100%ach... Jak ciężko komuś żyć z ciężarem zdrady to lepiej odejść i podać inny powód odejścia niż psuć partnerowi spojrzenie na kobiety, bo osoba zdradzająca może się oczyści, ale również spowoduje tym, że jej partnerowi ciężko będzie znaleźć szczęście u boku innej.

[elvegirl]

Napisane przez Red Lipstick

Wyrazam glownie swoja dezaprobate dla osob, ktore bezsensownie usprawiedliwiaja ja, jakies brednie o nieidealnym mezu.

Z drugiej strony, trochę się na zdrady napatrzyłam i nie zauważyłam żeby do takowej doszło w naprawdę fajnym, dopasowanym związku. Zawsze coś szwankuje.
To, że osoby zdradzające mają inny kręgosłup moralny, tchórzą na myśl o zerwaniu i wolą grać na dwa fronty, to jedno, ale nie widziałam zdrady "bez powodu".
Ja akurat też uważam, że autorka powinna się zastanowić, czy nie idealizuje męża, bo bardzo możliwe, że ten związek i tak nie ma sensu i myśl o pozostaniu przy mężu jest spowodowana paniką, a nie zimnym kalkulowaniem.

Napisane przez Red Lipstick

Nie wazne sa jednak dla mnie pobudki, ja uwazam, ze kazdy ma prawo wiedziec z kim dzieli zycie.

Ale wiesz też o tym, że są ludzie, którzy nie chcieliby wiedzieć o zdradzie?

[kalincia]

Ja tam nie wiem, czy ten mąż idealny, czy nieI mnie to nie obchodzi. W zależności od celu, jaki pragnie osiągnąć, dziewczyna wybierze.

"Jestem pewna, ze 90% osob, ktore zawsze radza milczenie i ukrywanie zdrady inaczej spiewalaby, gdyby to wlasnie je ktos kogo naprawde pokochaja zdradzalby w tak wyrafinowany sposob i jeszcze to ukrywal". Śpiewałabym wtedy inaczej, wiem to. Byłabym zraniona, cierpiałabym, rozpadłby się mój związek.
Gdyby facet przestał to ukrywać.

"

[szmyrk]

Mysle, ze sprawa jest zbyt wielkiego kalibru, zeby ukrywac prawde.
Nie chodzi "tylko" o zdrade, seks z kochankiem, tutaj jest jeszcze dziecko, czlowiek, ktory, jesli prawda kiedys wyjdzie na jaw, moze cierpiec jeszcze bardziej niz maz.

Nie wiem tez, czy autorka jest az tak mocna, zeby dac rade zyc z ta tajemnica, w ciaglym strachu, zeby sie nie wydalo, zycie pisze rozne historie, a co jak np. zona kochanka umrze, a on dozna olsnienia, ze jednak bedzie walczyl o autorke, bo juz jest wolny? A jak autorka oszaleje i w pryplywie szalenstwa wyzna prawde? To nie mowienie jest "dobre" na teraz, ale autorka ma przed soba jeszcze cala zycie, nie wiem, czy da rade zapomniec i zyc spokojnie. Nawet jesli jest wyrachowana egoistka, choc wydaje mi sie, ze jest raczej niepewna, naiwna, nie wie sama czego chce i w dupie jej sie poprzewracalo, ze tak to ujme.

[LadyMK]

dlatego - najpierw sprawdzenie czyje to dziecko
a potem myslenie co dalej - mówić, czy nie mówić.
Jeśli dziecko jest męża - to decyzja prosta albo zostaje i żyje z tym, albo odchodzi podając inny powód.
Jeśli dziecko jest kochanka - niestety mówi prawdę.
A pisanie teraz czarnych scenariuszy i przewidywanie przyszłości chyba nie jest dla nas bo jeśli tak myślimy to teraz każda może uruchomić swoją wersję i zamiast trzymania się tematu nastąpi totalny off..

[teoretyczna]

Nie widzę dalszego sensu w biczowaniu ani głaskaniu autorki posta. Niczemu to nie służy. Sytuacja jest, jaka jest i pomocą z naszej strony dla autorki może być ocenienie sytuacji z obiektywnej strony - tylko tyle.

W moim odczuciu, czytając Twój post, kochanek jest dla Ciebie niczym więcej, jak przygodą i "furtką na wolność". Wychodzisz z domu, zapominasz o prasowaniu, gotowaniu, problemach dzieci i oddajesz się jakiejś ekstazie w jego rękach, gdzie nie masz żadnych zobowiązań. I tylko to wydaje Ci się w tej sytuacji (bo nawet nie w NIM) fascynujące - oderwanie od rzeczywistości. Nie piszesz za wiele o nim samym, o tym, jaki jest, a więc mój wniosek jest taki, że bardziej zauroczona jesteś w sytuacji / relacji, która was łączy niż w jego osobie. Co może ułatwić Ci zakończenie tego... Za parę miesięcy ten romans wyda Ci się czymś zupełnie innym, nie będziesz za tym tęsknić. Zastąpisz "go" innymi zajęciami, które pozwolą Ci się trochę odłączyć od prozy małżeństwa - gimnastyka, książki, gotowanie (tak, jak robią to standardowe mężatki, które, wierz mi lub nie - też czasem chcą uciec od nudy)
Myślę, że najrozsądniej byłoby zrezygnować z kochanka i skupić się na rodzinie, na odzyskaniu jej. Rzeczą oczywistą, wymagającą cholernej odwagi jest powiedzenie mężowi całej prawdy. Wysłać dzieci do babci, usiąść na przeciwko siebie i wyrzucić z siebie całą prawdę. Jestem zwolennikiem życia w najgorszej prawdzie niż jakkolwiek pięknie brzmiącym kłamstwie. Sprowadzisz tym samym na siebie piekło, nie ma co ukrywać. Różnie może się to potoczyć.
Co do ojcostwa... Zawsze uważałam za absurd nazywanie faceta "TATĄ", tylko dlatego, że jest dawcą spermy. W moim odczuciu ojca definiuje relacja z dzieckiem. Nie nazwałabym tatusiem kolesia, który przypadkiem spłodził dziecko i totalnie nie wykazuje zainteresowania. Wydaje mi się, że w tym momencie tatą dla tej dziewczynki jest właśnie Twój mąż, ktokolwiek by nie był genetycznym ojcem. I nawet, jeżeli po badaniach okazałoby się, że to z kochankiem zaszłaś w ciążę, to Twój mąż (jak mówisz, wspaniały) nie wyparłby się dziewczynki... Tatą nie przestaje się być z dnia na dzień.
Przepraszam za chaotyczną wypowiedź, ale naprawdę się staram. Jedyną sensowną opcją dla mnie to : pozostawienie kochanka raz na zawsze, powiedzenie mężowi prawdy i podjęcie dalszych kroków zależnie od jego reakcji i oczekiwań... Musisz się temu poddać. Niestety, konsekwencje bywają obrzydliwe, ale nie bez powodu nikt ich nie lubi.
Życzę Ci powodzenia i odnalezienia się w tej sytuacji! : )

[Red Lipstick]

Napisane przez elvegirl

Z drugiej strony, trochę się na zdrady napatrzyłam i nie zauważyłam żeby do takowej doszło w naprawdę fajnym, dopasowanym związku. Zawsze coś szwankuje.
To, że osoby zdradzające mają inny kręgosłup moralny, tchórzą na myśl o zerwaniu i wolą grać na dwa fronty, to jedno, ale nie widziałam zdrady "bez powodu".
Ja akurat też uważam, że autorka powinna się zastanowić, czy nie idealizuje męża, bo bardzo możliwe, że ten związek i tak nie ma sensu i myśl o pozostaniu przy mężu jest spowodowana paniką, a nie zimnym kalkulowaniem.

Ale wiesz też o tym, że są ludzie, którzy nie chcieliby wiedzieć o zdradzie?

Dlatego napisalam, ze skoro jej maz nie pasowal to powinna jak dorosly, normalny czlowiek odejsc od niego. A nie zdradzac go przez taki czas (!) i jeszcze sciemniac, ze nie jego dziecko jest jego, no litosci. Co tu ma do rzeczy jego wina? Nikt po czyms takim nie bedzie patrzyl na jego wine tylko na to co ona odwalila. Chyba sie nad nia nie znecal, a ona sie zwyczajnie bala od niego odejsc?
A ja znam rozne zdrady z otoczenia i jedna z nich to taki przypadek, gdzie facet naprawde w porzadku, zakochany w babce a ona patologicznie poszukujaca zainteresowania we wszystkich chlopach jakich spotka na drodze. Ma jakies tam zaburzenie. Rozne sa sytuacje, ale nie ma moim zdaniem usprawiedliwienia dla zdrady. Partner ci nie odpowiada, cos zgrzyta - zachowaj sie z godnoscia i rozstan sie.


Co do ludzi, ktorzy nie chca wiedziec o zdradzie, to tak, wiem o tym. Ale czy tak powszechnie wystepuja ludzie, ktorzy nie chca wiedziec o przeszlo dwuletnim romansie malzonka i o dziecku z kochankiem, ktore ta osoba wziela w ramiona po porodzie i byla pewna, ze to jego dziecko z krwi i kosci? Raczej takie osoby sa w mniejszosci, najczesciej bardzo slabe, ktore boja sie zmierzyc z bolesna rzeczywistoscia i wola tkwic w wyimaginowanej bajce.

[elvegirl]

Napisane przez Red Lipstick

Co tu ma do rzeczy jego wina?

To ma do rzeczy, że jeśli ten związek nie był idealny, to nie ma sensu dalej w nim żyć. Jeśli jej mąż jakoś tam nie pasował, to raczej teraz magicznym sposobem pasować nie zacznie, a to że teraz wydaje się ideałem, ma związek z paniką, a nie ze stanem faktycznym.
Tu nie chodzi o to, żeby ją wybielać a jego oskarżać, tylko uświadomić autorce, że może wcale nie ma po co kombinować.

Napisane przez Red Lipstick

A ja znam rozne zdrady z otoczenia i jedna z nich to taki przypadek, gdzie facet naprawde w porzadku, zakochany w babce a ona patologicznie poszukujaca zainteresowania we wszystkich chlopach jakich spotka na drodze. Ma jakies tam zaburzenie.

To po co z nią jest? Takie samobiczowanie w imię według mnie kretyńsko pojętej miłości, nie ma sensu. I jest błędem.

Napisane przez Red Lipstick

Co do ludzi, ktorzy nie chca wiedziec o zdradzie, to tak, wiem o tym. Ale czy tak powszechnie wystepuja ludzie, ktorzy nie chca wiedziec o przeszlo dwuletnim romansie malzonka i o dziecku z kochankiem, ktore ta osoba wziela w ramiona po porodzie i byla pewna, ze to jego dziecko z krwi i kosci? Raczej takie osoby sa w mniejszosci, najczesciej bardzo slabe, ktore boja sie zmierzyc z bolesna rzeczywistoscia i wola tkwic w wyimaginowanej bajce.

Jasne, ale takie osoby są i wcale nie wiemy, czy mąż autorki do nich nie należy. Dwa lata romansu i zero świadomości, zero podejrzeń? Oj.

[zagubiona i naiwna]

z kochankiem to już przeszłość, rozmówilismy się wczoraj i nie będziemy się widywać. Jedynie po to żeby zrobić testy DNA. Nie wiem co zrobię jesli się okaże że on jest biologicznym ojcem. Mężowi na pewno się nie przyznam, nie dlatego że jestem tchórzem, ale dlatego, że wiem co przechodziła moja mama kiedy tato jej się przyznał do romansu. Ledwo się po tym pozbierała nie chcę mu fundować czegoś podobnego. Wiem, że znów mnie objedziecie, trudno poużywajcie sobie, ja już podjęłam decyzję, chcę żeby moje małżeństwo znów było szczęśliwe i zgodne, nie muszę go niszczyć jeszcze bardziej dokładając do pieca info że miałam romans czy mówiąc o dziecku. Mąż kocha córeczkę ponad wszystko i nie chcę żeby przeze mnie znienawidził ją, zaczął inaczej traktować, bo dziecko niczemu nie winne że ma taką matkę. Kocham swoje dzieci, jestem dobrą matką, to że zbłądziłam, stało się, jestem tylko człowiekiem a nie istotą bez skazy, idealną jak prawie każda z Was która mnie tu jadem opluwa. Ludzie popełniają błędy, ja za swoje płacę karę, będę dźwigać ten krzyż do końca życia, ale teraz przynajmniej wiem, jak bardzo mi zależy na mężu, na tym żeby moja rodzina była szczęśliwa. Jestem z mężem przeszlo 10 lat, nie raz były sytuacje kryzysowe, ale takiego kryzysu jak wtedy gdy poznalam innego nie mieliśmy nigdy, trwał niecały rok mysleliśmy o tym żeby sie rozejść, ale byla już jedno dziecko i hipoteka, chcieliśmy zawalczyć o nas. Cieszę się że udało nam się z niego wyjść, możecie się śmiać, ale poniekąd dzięki kochankowi, bo to totalne przeciwieństwo mojego dobrego męża. Patrząc na obu wiedziałam że mam w domu skarb, żałuję tylko że zauważyłam to niedawno, ale lepiej późno niż wcale. Poza tym mój mąż kiedyś mi powiedział ( po tym jak jego kumpel sie dowiedział że ma rogi) że gdybym kiedykolwiek coś zrobiła on nie chce o tym wiedzieć, bo nie chce mnie znienawidzić. Ja sama się nienawidzę, ale dla dobra dzieci nie mogę mu powiedzieć, chcę żeby moje córki miały kochającego ojca.

[kalincia]

Podobno żona/mąż zawsze się dowiadują ostatni. I niczego nie podejrzewają. Znam takie przypadki...

[Red Lipstick]

Napisane przez elvegirl

To ma do rzeczy, że jeśli ten związek nie był idealny, to nie ma sensu dalej w nim żyć. Jeśli jej mąż jakoś tam nie pasował, to raczej teraz magicznym sposobem pasować nie zacznie, a to że teraz wydaje się ideałem, ma związek z paniką, a nie ze stanem faktycznym.
Tu nie chodzi o to, żeby ją wybielać a jego oskarżać, tylko uświadomić autorce, że może wcale nie ma po co kombinować.
To po co z nią jest? Takie samobiczowanie w imię według mnie kretyńsko pojętej miłości, nie ma sensu. I jest błędem.
Jasne, ale takie osoby są i wcale nie wiemy, czy mąż autorki do nich nie należy. Dwa lata romansu i zero świadomości, zero podejrzeń? Oj.

No ja uwazam, ze powinna mu powiedziec o dziecku bez wzgledu na to czy go kocha i chce z nim byc czy nie. On ma prawo wiedziec. Jezeli kocha to dziecko to sie go nie wyprze, ale mimo wszystko ma do tego prawo. Dla mnie szczytem jest oszukiwanie faceta a pro po ojcostwa.
Dlatego uwazam, ze tak jak mowisz, nie ma po co kombinowac, trzeba "tylko" powiedziec mezowi prawde. To nie jest marionetka, tylko dorosly mezczyzna, ktory ma prawo wiedziec na czym stoi.

Co do tego przykladu co przytoczylam, to ten facet nie jest z eks odkad zauwazyl, ze to nie tylko "niewinne flirciki". Chodzilo mi tylko o fakt, ze to nie do konca jest tak, ze zawsze jest cos nie tak w zwiazku gdy dochodzi do zdrady. Bywa i tak, ze cos jest nie tak z glowa zdradzajacego.

Sa takie osoby. Ale jednak jest ich zdecydowanie mniej od osob, ktore jednak chcialyby poznac prawde. Zwlaszcza w takiej kwestii, ktora dotyczy osob trzecich (dziecko).

[kalincia]

Napisane przez zagubiona i naiwna

z kochankiem to już przeszłość, rozmówilismy się wczoraj i nie będziemy się widywać. Jedynie po to żeby zrobić testy DNA. Nie wiem co zrobię jesli się okaże że on jest biologicznym ojcem. Mężowi na pewno się nie przyznam, nie dlatego że jestem tchórzem, ale dlatego, że wiem co przechodziła moja mama kiedy tato jej się przyznał do romansu. Ledwo się po tym pozbierała nie chcę mu fundować czegoś podobnego. Wiem, że znów mnie objedziecie, trudno poużywajcie sobie, ja już podjęłam decyzję, chcę żeby moje małżeństwo znów było szczęśliwe i zgodne, nie muszę go niszczyć jeszcze bardziej dokładając do pieca info że miałam romans czy mówiąc o dziecku. Mąż kocha córeczkę ponad wszystko i nie chcę żeby przeze mnie znienawidził ją, zaczął inaczej traktować, bo dziecko niczemu nie winne że ma taką matkę. Kocham swoje dzieci, jestem dobrą matką, to że zbłądziłam, stało się, jestem tylko człowiekiem a nie istotą bez skazy, idealną jak prawie każda z Was która mnie tu jadem opluwa. Ludzie popełniają błędy, ja za swoje płacę karę, będę dźwigać ten krzyż do końca życia, ale teraz przynajmniej wiem, jak bardzo mi zależy na mężu, na tym żeby moja rodzina była szczęśliwa. Jestem z mężem przeszlo 10 lat, nie raz były sytuacje kryzysowe, ale takiego kryzysu jak wtedy gdy poznalam innego nie mieliśmy nigdy, trwał niecały rok mysleliśmy o tym żeby sie rozejść, ale byla już jedno dziecko i hipoteka, chcieliśmy zawalczyć o nas. Cieszę się że udało nam się z niego wyjść, możecie się śmiać, ale poniekąd dzięki kochankowi, bo to totalne przeciwieństwo mojego dobrego męża. Patrząc na obu wiedziałam że mam w domu skarb, żałuję tylko że zauważyłam to niedawno, ale lepiej późno niż wcale. Poza tym mój mąż kiedyś mi powiedział ( po tym jak jego kumpel sie dowiedział że ma rogi) że gdybym kiedykolwiek coś zrobiła on nie chce o tym wiedzieć, bo nie chce mnie znienawidzić. Ja sama się nienawidzę, ale dla dobra dzieci nie mogę mu powiedzieć, chcę żeby moje córki miały kochającego ojca.

Moim zdaniem podjęłaś dobrą i mądrą decyzję.
Tylko nie podchodź do tego jedynie jak do swojej pokuty. Możesz przecież być z mężem szczęśliwa.
A twoja zdrada z czasem przestanie aż tak zaprzątać twoje myśli.

[elvegirl]

Napisane przez kalincia

Podobno żona/mąż zawsze się dowiadują ostatni. I niczego nie podejrzewają. Znam takie przypadki...

Ciężko mi uwierzyć w tak długi romans bez żadnych oznak. Za to łatwiej uwierzyć w to, że się te oznaki lekceważy, na zasadzie "no przecież ufam, musi mi się wydawać".

Napisane przez Red Lipstick

No ja uwazam, ze powinna mu powiedziec o dziecku bez wzgledu na to czy go kocha i chce z nim byc czy nie. On ma prawo wiedziec.

Też tak uważam, ale to dopiero po badaniach.

[kalincia]

[QUOTE=elvegirl;42984206]Ciężko mi uwierzyć w tak długi romans bez żadnych oznak. Za to łatwiej uwierzyć w to, że się te oznaki lekceważy, na zasadzie "no przecież ufam, musi mi się wydawać".

Możliwe, że tak jest, jak piszesz. To znaczy - widzi się, że mąż/żona jakoś się inaczej zachowuje, ale nie dopuszcza się zdrady, jako przyczyny.

Myślę, że autorka też mogła nieświadomie zachowywać się trochę inaczej, ale mąż nie wyłapał. I tak już zostanie.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

ja nie widze zadnego sensu mowienia mezowi o romansie i dziecku jesli ona chce z nim zozstac.
na 99% ze facet tego nie dzwignie a co za tym idzie bedzie rozwalona rodzina beda cierpialy ich wspolne dzieci/dziecko a ona zostanie z niczym.
posiadam empatie sprobowalam sie postawic na miejscu autorki topiku i doradzilam jej najlepsza opcje dla niej,gdyby tu napisal jej zdradzony maz dalabym mu rade najepsza dla niego nie ma tu zadnej obludy czy podwojnej moralnosci.to zrozumiale ze nasz punkt widzenia zalezy od punktu siedzenia.
kobieta pyta o porade a nie ocene jej prowadzenia sie czy o rady czy zasluguje na tego meza czy nie bo wogole kto z nas to moze wiedziec?
takie gadki ze to sie kiedys wyda sa jedynie poboznym zyczeniem wszystkich prawych wizazanek.niestety fakty sa takie ze takie sprawy nie zbyt czesto wychodza na jaw,moim zdaniem jej sekret jest bezpieczny tak dlugo jak ona bedzie milczala.jesli nie najdzie ja ochota pochwalic sie swoimi watpliwosciami z zadna kolezanka to praktycznie rzecz jest nie do odkrycia.
fakt ze dziecko bedzie wygladalo inaczej niz pierwsze(te meza)o niczym nie swiadczy moje dzieci sa kompletnie rozne a maja tych samych rodzicow.nikt nigdy nie powiedzialby ze sa spokrewnieni maja rozne wlosy, oczy, ksztalt twarzy, wzrost budowe.trudno jest dopatrzec sie w nich typowych cech moich czy meza sa totalnym mixem genow.
jesli ona nie dala mezowi zadnych powodow do podejrzewania ja o zdrade mezowi takie mysli ze dziecko moze nie byc jego nie przyjdzie do glowy.no chyba ze dzieciak bylby z obywatelem indii,cyganem albo czrnoskory.
jesli chodzi wam o zdrowie dziecka to ona juz bedzie widziala gdzie szukac pomocy gdyby dziecko jej potrzebowalo szpiku czy innego wsparcia wrazie powaznej choroby.
ps. doczytalam co napisala autorka.
zastanow sie po co ci te badania?nic to nie zmieni skoro chcesz zostac z mezem.

[kalincia]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;42984694]ja nie widze zadnego sensu mowienia mezowi o romansie i dziecku jesli ona chce z nim zozstac.
na 99% ze facet tego nie dzwignie a co za tym idzie bedzie rozwalona rodzina beda cierpialy ich wspolne dzieci/dziecko a ona zostanie z niczym.
posiadam empatie sprobowalam sie postawic na miejscu autorki topiku i doradzilam jej najlepsza opcje dla niej,gdyby tu napisal jej zdradzony maz dalabym mu rade najepsza dla niego nie ma tu zadnej obludy czy podwojnej moralnosci.to zrozumiale ze nasz punkt widzenia zalezy od punktu siedzenia.
kobieta pyta o porade a nie ocene jej prowadzenia sie czy o rady czy zasluguje na tego meza czy nie bo wogole kto z nas to moze wiedziec?
takie gadki ze to sie kiedys wyda sa jedynie poboznym zyczeniem wszystkich prawych wizazanek.niestety fakty sa takie ze takie sprawy nie zbyt czesto wychodza na jaw,moim zdaniem jej sekret jest bezpieczny tak dlugo jak ona bedzie milczala.jesli nie najdzie ja ochota pochwalic sie swoimi watpliwosciami z zadna kolezanka to praktycznie rzecz jest nie do odkrycia.
fakt ze dziecko bedzie wygladalo inaczej niz pierwsze(te meza)o niczym nie swiadczy moje dzieci sa kompletnie rozne a maja tych samych rodzicow.nikt nigdy nie powiedzialby ze sa spokrewnieni maja rozne wlosy, oczy, ksztalt twarzy, wzrost budowe.trudno jest dopatrzec sie w nich typowych cech moich czy meza sa totalnym mixem genow.
jesli ona nie dala mezowi zadnych powodow do podejrzewania ja o zdrade mezowi takie mysli ze dziecko moze nie byc jego nie przyjdzie do glowy.no chyba ze dzieciak bylby z obywatelem indii,cyganem albo czrnoskory.
jesli chodzi wam o zdrowie dziecka to ona juz bedzie widziala gdzie szukac pomocy gdyby dziecko jej potrzebowalo szpiku czy innego wsparcia wrazie powaznej choroby.[/QUOTE]
Zgadzam się z każdym słowem. Pogrubione dotyczy również mnie. Tylko niech się autorka tak nie samobiczuje, przecież może jeszcze być szczęśliwa. Mogą tworzyć szczęśliwą rodzinę.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez kalincia

Zgadzam się z każdym słowem. Pogrubione dotyczy również mnie. Tylko niech się autorka tak nie samobiczuje, przecież może jeszcze być szczęśliwa. Mogą tworzyć szczęśliwą rodzinę.

dokladnie,ja sie zgadzam z tym co ty piszesz.
wydaje mi sie ze ona teraz bedzie sie tak samobiczowala,pograzala w depresji,zle o sobie myslala az nie wytrzyma psychicznie i peknie.
jedyne wyjscie to pozegnac kochanka,zamknac drzwi i zapomniec o tym ze kiedys wogole istnial.
ps.radze dobrze wykasowac historie z komputera i nie logowac sie wiecej na tym forum.

[zagubiona i naiwna]

XFrida właśnie po to te badania DNA że nie daj Boże dziecko mi się rozchoruje i będzie potrzebna pomoc biologicznego ojca to chcę wiedzieć gdzie uderzać. Tylko po to, bo z kochankiem życia nie planuję, moje dzieci mają ojca, kochanego i niechże tak zostanie.

Do wiadomości tych, które pisały, że może mój mąż nie jest taki idealny itp. Nikt nie jest, ale to wspaniały facet, kocha mnie i dzieci, dba o nas, zawsze mogę na niego liczyć, nigdy nie podniósł na mnie ręki, szanuje mnie, ufa. Po prostu pogubiłam się w życiu ,chciałam wrażeń to je mam, zgrzeszyłam, ☠☠☠☠i... am się nazywajcie to jak chcecie, sama nie mam o sobie dobrego zdania, ale męża nie zamieniłabym na innego nigdy w życiu, chcę się z nim zestarzeć w szczęściu i o to będę teraz walczyć z całych sił.

Nie wiem czy dam radę do końca życia żyć z tym brzemieniem, moj tato nie dał rady, przyznal się przez co o malo nie rozpadła się nasza rodzina, ale rodzice zawalczyli o siebie. Ja też chcę. Mam o kogo walczyć i dla kogo to że teraz nie jestem do konca szczęśliwa trudno, poszukam sobie zajęcia dla rąk i głowy żeby mi inne głupoty nie przychodziły więcej na myśl.

[kalincia]

Może da sobie radę. Z czasem przecież wspomnienia zbledną. I kwestia tego, co się stało nie będzie już kluczową dla niej.
Byle tylko ten kochanek się nie wmieszał. Bo to on może się tu okazać najsłabszym ogniwem. I jeszcze, niedaj boże założy wątek: "Czy powinienem powiedzieć mężowi mojej kochanki, że mieliśmy romans?"

[kennedy]

Napisane przez kalincia

Może da sobie radę. Z czasem przecież wspomnienia zbledną. I kwestia tego, co się stało nie będzie już kluczową dla niej.
Byle tylko ten kochanek się nie wmieszał. Bo to on może się tu okazać najsłabszym ogniwem. I jeszcze, niedaj boże założy wątek: "Czy powinienem powiedzieć mężowi mojej kochanki, że mieliśmy romans?"

nie wiem na czym polega sprawdzanie ojcostwa ale jezeli nie jest meza to powinna autorka powiedziec. dziecko tez powinno.chlop ma cudzego dzieciaka wychowywac bo ma klamliwa, wstetna zone?

[rockandrollqueen]

Napisane przez elvegirl

No ale przecież już sama zdrada tym właśnie jest, dlaczego więc raptem wymagasz od autorki i od osób, które dopuściły się zdrady i nie czują się z tego powodu winne, do zmiany charakterów o 180 stopni? Tak jest ten świat urządzony, ktoś kto tak perfidnie zdradza, myśli tylko o swojej dupie i tylko na wygodzie własnej dupy mu zależy, więc nie wymagajmy żeby nagle doznały wielkiego oświecenia.

Fakt, to wymaga pracy nad sobą. Ja sądzę, że autorka i tak zrobi co uważa, bez względu na to, czego by tu kto nie napisał.

Napisane przez elvegirl

A już tak trochę btw, przyznanie się do zdrady też najczęściej jest egoizmem, a nie szlachetnością. Ludzie przyznają się do zdrady głównie po to, żeby się pozbyć wyrzutów sumienia, a nie żeby dać oficjalnemu partnerowi wybór.

Tak, ale muszą też liczyć się z tym, jaka może być reakcja partnera i że może to oznaczać koniec związku.

Napisane przez elvegirl

Z drugiej strony, trochę się na zdrady napatrzyłam i nie zauważyłam żeby do takowej doszło w naprawdę fajnym, dopasowanym związku. Zawsze coś szwankuje.
To, że osoby zdradzające mają inny kręgosłup moralny, tchórzą na myśl o zerwaniu i wolą grać na dwa fronty, to jedno, ale nie widziałam zdrady "bez powodu".
Ja akurat też uważam, że autorka powinna się zastanowić, czy nie idealizuje męża, bo bardzo możliwe, że ten związek i tak nie ma sensu i myśl o pozostaniu przy mężu jest spowodowana paniką, a nie zimnym kalkulowaniem.

Z tym się zgadzam.

Napisane przez elvegirl

Ale wiesz też o tym, że są ludzie, którzy nie chcieliby wiedzieć o zdradzie?

Myślę, że na kłamstwie i tak niczego się nie zbuduje. Zresztą, co by było gdyby prawda wyszła na jaw i to nie od autorki? Byłoby piekło. Poza tym, żyć z wyrzutami sumienia i w strachu, że prawda wyjdzie na jaw, słabo.

[Shira Yuki]

Napisane przez zagubiona i naiwna

z kochankiem to już przeszłość, rozmówilismy się wczoraj i nie będziemy się widywać. Jedynie po to żeby zrobić testy DNA. Nie wiem co zrobię jesli się okaże że on jest biologicznym ojcem. Mężowi na pewno się nie przyznam, nie dlatego że jestem tchórzem, ale dlatego, że wiem co przechodziła moja mama kiedy tato jej się przyznał do romansu. Ledwo się po tym pozbierała nie chcę mu fundować czegoś podobnego. Wiem, że znów mnie objedziecie, trudno poużywajcie sobie, ja już podjęłam decyzję, chcę żeby moje małżeństwo znów było szczęśliwe i zgodne, nie muszę go niszczyć jeszcze bardziej dokładając do pieca info że miałam romans czy mówiąc o dziecku. Mąż kocha córeczkę ponad wszystko i nie chcę żeby przeze mnie znienawidził ją, zaczął inaczej traktować, bo dziecko niczemu nie winne że ma taką matkę. Kocham swoje dzieci, jestem dobrą matką, to że zbłądziłam, stało się, jestem tylko człowiekiem a nie istotą bez skazy, idealną jak prawie każda z Was która mnie tu jadem opluwa. Ludzie popełniają błędy, ja za swoje płacę karę, będę dźwigać ten krzyż do końca życia, ale teraz przynajmniej wiem, jak bardzo mi zależy na mężu, na tym żeby moja rodzina była szczęśliwa. Jestem z mężem przeszlo 10 lat, nie raz były sytuacje kryzysowe, ale takiego kryzysu jak wtedy gdy poznalam innego nie mieliśmy nigdy, trwał niecały rok mysleliśmy o tym żeby sie rozejść, ale byla już jedno dziecko i hipoteka, chcieliśmy zawalczyć o nas. Cieszę się że udało nam się z niego wyjść, możecie się śmiać, ale poniekąd dzięki kochankowi, bo to totalne przeciwieństwo mojego dobrego męża. Patrząc na obu wiedziałam że mam w domu skarb, żałuję tylko że zauważyłam to niedawno, ale lepiej późno niż wcale. Poza tym mój mąż kiedyś mi powiedział ( po tym jak jego kumpel sie dowiedział że ma rogi) że gdybym kiedykolwiek coś zrobiła on nie chce o tym wiedzieć, bo nie chce mnie znienawidzić. Ja sama się nienawidzę, ale dla dobra dzieci nie mogę mu powiedzieć, chcę żeby moje córki miały kochającego ojca.

widoczne nie pozbieraliście się skoro druga twoja córka jest kochanka

[Candy_lips]

Strasznie schrzaniłaś, co gorsze zrobiłaś to niby ukochanemu mężowi. Wybór z kim być należy do Ciebie.. .wróć.. nie do Ciebie tak naprawdę, bo powinnaś powiedzieć mężowi, że to może nie być jego dziecko i najlepiej zrobić testy.

[kalincia]

Napisane przez Candy_lips

Strasznie schrzaniłaś, co gorsze zrobiłaś to niby ukochanemu mężowi. Wybór z kim być należy do Ciebie.. .wróć.. nie do Ciebie tak naprawdę, bo powinnaś powiedzieć mężowi, że to może nie być jego dziecko i najlepiej zrobić testy.

Autorka już zdecydowała, co zrobić. Wybór należał wszak do niej...

[HealthOne]

Piszecie że jeśli chce pozostać z mężem to niech nic nie mówi, niech się mu nie przyznaje, a ja uważam że już jest za późno. Przedewszystkim myślę o tej drugiej osobie- o mężu. Uważam że powinien wiedzieć. To nawet nie to że zdradziła go jeden jedyny raz po pijaku, ona zdradzała długoo. Uprawiała seks z jednym na zmianę z drugim, to jest nie fair. Ja bym mojemu mężczyźnie tego nie wybaczyła i myślę że jeżeli jako stara kobieta, siedząca w bujanym fotelu dowiedziałabym się że 40 lat wcześniej mój maż przez parę ładnych miesięcy bzykał jakąś obcą kobietę, a później z tchórzostwa się nie przyznał- to uważałabym że mam złamane życie, że jakiś jeden, malutki fragment z przeszłości przekreślił kolejne lata, bo one już nie były uczciwe, zawsze były już podszyte kłamstwem. Nie chciałabym przeżywać życia w kłamstwie. Uważam że ten mężczyzna POWINIEN wiedzieć, należy się mu UCZCIWOŚĆ, którą mu przysięgała przed ołtarzem, nawet jeśli jedną z obietnic już złamała, czyli wierność, to niech chociaż podaruje mu uczciwość.

już pal licho z kim ma to dziecko, jemu się należy uczciwość z czystego szacunku, jeśli go wogóle ma do męża.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Skad Ty wiesz ze przed oltarzem mu przysiegala?moze slub cywilny mieli tylko .
To ze Ty bys chciala wiedziec nie znaczy ze jej maz tez by chcial I ze ona ma zycie rujnowac sobie mezowi I dziecia bo ma mu" podarowac uczciwosc" bo mu przysiegala.
Ja jakbym sie po 40 latach dowiedziala to bym sie niezle wkurzyla ze mu sie na wspominki I zwierzenia zebralo

[kalincia]

Napisane przez HealthOne

Piszecie że jeśli chce pozostać z mężem to niech nic nie mówi, niech się mu nie przyznaje, a ja uważam że już jest za późno. Przedewszystkim myślę o tej drugiej osobie- o mężu. Uważam że powinien wiedzieć. To nawet nie to że zdradziła go jeden jedyny raz po pijaku, ona zdradzała długoo. Uprawiała seks z jednym na zmianę z drugim, to jest nie fair. Ja bym mojemu mężczyźnie tego nie wybaczyła i myślę że jeżeli jako stara kobieta, siedząca w bujanym fotelu dowiedziałabym się że 40 lat wcześniej mój maż przez parę ładnych miesięcy bzykał jakąś obcą kobietę, a później z tchórzostwa się nie przyznał- to uważałabym że mam złamane życie, że jakiś jeden, malutki fragment z przeszłości przekreślił kolejne lata, bo one już nie były uczciwe, zawsze były już podszyte kłamstwem. Nie chciałabym przeżywać życia w kłamstwie. Uważam że ten mężczyzna POWINIEN wiedzieć, należy się mu UCZCIWOŚĆ, którą mu przysięgała przed ołtarzem, nawet jeśli jedną z obietnic już złamała, czyli wierność, to niech chociaż podaruje mu uczciwość.

już pal licho z kim ma to dziecko, jemu się należy uczciwość z czystego szacunku, jeśli go wogóle ma do męża.

Dlatego, jeśli twój mężczyzna zna twoje poglądy, to nie powinien ci o zdradzie mówić do końca swoich dni, jeśli zamierza je spędzić z tobą.

[ARAKSJEL]

Napisane przez HealthOne

już pal licho z kim ma to dziecko, jemu się należy uczciwość z czystego szacunku, jeśli go wogóle ma do męża.

Jak można mieć szacunek do kogoś ,robiąc z niego frajera przez tak długi okres ,to nie jest skok w bok na zasadzie "byłam ciekawa">choć i ta taki bzdurny argument padł .To perfidne oszukiwanie drugiego bliskiego człowieka z którym dzieli się życie ,prowadzi dom ,ma się dziecko >do tego trzeba mieć odpowiednie predyspozycje ...traktowała go jak śmiecia i w dalszym ciągu traktuje poprzez teraźniejsze rozważania .A wciśnięcie nieswojego dziecka facetowi to skurvysyństwo z wyższej półki .

[kalincia]

[1=7623cb0b746b4d40e529fc1 23bf669aade741778_65822f0 7d8014;42986256]Skad Ty wiesz ze przed oltarzem mu przysiegala?moze slub cywilny mieli tylko .
To ze Ty bys chciala wiedziec nie znaczy ze jej maz tez by chcial I ze ona ma zycie rujnowac sobie mezowi I dziecia bo ma mu" podarowac uczciwosc" bo mu przysiegala.
Ja jakbym sie po 40 latach dowiedziala to bym sie niezle wkurzyla ze mu sie na wspominki I zwierzenia zebralo [/QUOTE]
No...jak temu dziadkowi, który na obchodach "złotych godów" zaczął bić równie leciwą żonę. Bo mu się przypomniało, że ją "bez cnoty brał".