Kryzys intymności.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Inachis

To tak nie działa. Jak się ma "standardy" to wypadałoby je i co do siebie stosować. To tak jakby złorzeczyć na sąsiadów, że barany bo zakłócają ciszę a samemu urządzać dzikie harce i imprezy do rana. Wymagam - pokazuję, że się da. A nie sobie pofolguję bo jestem akceptowany a u innych będę krytykować. To moim zdaniem świadczy o klasie.

Bynajmniej. Wyobraź sobie sytuację, w której np. twój hipotetyczny facet lubiąc wydepilowane i umalowane kobiety sam zaczyna się depilować i malować, bo chce zachować swoje standardy. Jestem przekonana, że sama też masz zestaw działań, których wymagasz od siebie, ale u partnera ich nie tolerujesz albo są ci obojętne. Takich sytuacji jest pełno i nie kończą się na samym wyglądzie.

[elizakasia]

Tak, wychodzi na to, że tylko mąż Autorki ma być prawo sfrustrowany...Nikt tych dzieci za niego nie zrobił, przecież wiedział, że bocian nie przynosi dzieci i jak się nie zabezpieczali to naturalną konsekwencją jest ciąża. A jeżeli to były planowane dzieci to już zupelnie chłopa nie rozumiem. 3 takich małych dzieci to jest prawdziwy sajgon, odwrócisz na chwilę głowę i już może sobie coś ściągnąć z szafki, oparzyć się itd. Nawet jak któreś chodzi do przedszkola to i tak jest mnóstwo pracy. Mąż autorki pewnie bardzo dużo pracuje, bo ktoś musi na to zarobić i jak wraca do domu domyślam się, że ma ochotę tylko na sen. Na niej spoczywa większość obowiązków. Poza tym, czy to tak trudno skumać, że po 3 dzieci pod rząd figura się zepsuje i powrót do dawnej formy też troche zajmie? Na opiekunkę pewnie ich nie stać, aby autorka sobie w tym czasie ćwiczyła z Chodakowską czy kimś tam.

[DziewczynaWloczykija]

Jest dokładnie tym, czym jest: niechęcią do seksu i pocałunków.

A co z niechęcią do rozmowy i jakiejkolwiek bliskości z żoną?

Bo gdyby wszystko w tej kwestii było ok, to ta kobieta nie czułaby się niekochana. Wiedziałaby, że powinna zgubić nadprogramowe kilogramy, ale czułaby się w tym wspierana i szanowana jako osoba.

Inna sprawa, że ja u tego faceta jakiegoś strasznego chamstwa nie widzę. Raczej frustrację. W sumie nawet mu się nie dziwię. Nie chciałabym takiego życia. I ja też z tych co myślą, że kilogramy autorki to tylko przykrywka i wierzchołek góry lodowej.

Jakiego życia? Podejrzewam, że oboje chcieli tych dzieci, więc co - nagle należy facetowi współczuć, że został tatusiem? Nawet, jeżeli te dzieci nie były planowane, to przecież nie powód do tego, żeby sobie rwać włosy z głowy nad chęcią powrotu do kawalerskiego stylu życia. Trzeba raczej starać się odnaleźć w nowej rzeczywistości . Zgadzam się jednak, że pretensje co do wagi autorki wątku mogą być jedynie wierzchołkiem góry lodowej. Niestety dopóki ona sama nam niczego nie wyjaśni, to możemy sobie gdybać.

[201604181004]

Napisane przez stupid-girl

autorka sama pisze, że przez dłuzszy czas nic nie mówił - mało tego po tym wyznaniu uprawiali kilka razy seks.
sorry, ale jakbym się zapuściła tak i zafiksowała na punkcie dzieci, żeby wy..bać męża na kanapę i spać z dzieckiem, to wolałabym usłyszeć brutalna prawdę zamiast chowania głowy w piasek i udawania, że problemu nie ma

---------- Dopisano o 11:53 ---------- Poprzedni post napisano o 11:52 ----------

[1=4e9f92519f0a2c998a884c2 af4c543da9bfeb435_5ffce6a 84e16b;52251256]A nie widzisz nic dziwnego w tym, ze grubas oskarża grubasa, ze jest gruby?[/QUOTE]

nie znamy ich wag ani sylwetek. a z wizażowego doświadczenia wiem że "ja i partner mamy kilka kg do zrzuceia, ja trochę więcej" może oznaczac chłopa 170 cm/80 kg i kobietę 160cm/90 kg
:P

[201701121500]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;52251378]Bynajmniej. Wyobraź sobie sytuację, w której np. twój hipotetyczny facet lubiąc wydepilowane i umalowane kobiety sam zaczyna się depilować i malować, bo chce zachować swoje standardy. Jestem przekonana, że sama też masz zestaw działań, których wymagasz od siebie, ale u partnera ich nie tolerujesz albo są ci obojętne. Takich sytuacji jest pełno i nie kończą się na samym wyglądzie.[/QUOTE]
Rozumiem co do mnie mówisz, ale uważam inaczej. "Lubię laski w pończoszkach i szpileczkach, to sam nie wskakuję w dres tylko zakładam marynarkę." A nie, że sam zakłada szpilki.

Tutaj u autorki pojawił się argument, że niby jej dodatkowe kilogramy u faceta nie przeszkadzały, ale jednak jak się dowiedziała, że jemu u niej przeszkadzają to o tym wspomniała. Jakby z rozżaleniem. Bo poczuła się... oszukana? Że jemu wolno a jej nie? Ja to tak widzę.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez DziewczynaWloczykija

A co z niechęcią do rozmowy i jakiejkolwiek bliskości z żoną?

Bo gdyby wszystko w tej kwestii było ok, to ta kobieta nie czułaby się niekochana. Wiedziałaby, że powinna zgubić nadprogramowe kilogramy, ale czułaby się w tym wspierana i szanowana jako osoba.

Jakiejkolwiek??? Przecież uprawiali seks od czasu tego nieszczęsnego wyznania. To raz. Dwa, że niechęć do rozmowy dotyczy rozmowy o jej odczuciach, a nie wszystkich rozmów ever. Natomiast jeśli chodzi o problemy z bliskością i rozmową w ogóle, to autorka nie zaznaczyła, że są tylko jego udziałem, ale że generalnie pojawiły się po urodzeniu trzeciego dziecka.

[201712071518]

Napisane przez Inachis

Rozumiem co do mnie mówisz, ale uważam inaczej. "Lubię laski w pończoszkach i szpileczkach, to sam nie wskakuję w dres tylko zakładam marynarkę." A nie, że sam zakłada szpilki.

Tutaj u autorki pojawił się argument, że niby jej dodatkowe kilogramy u faceta nie przeszkadzały, ale jednak jak się dowiedziała, że jemu u niej przeszkadzają to o tym wspomniała. Jakby z rozżaleniem. Bo poczuła się... oszukana? Że jemu wolno a jej nie? Ja to tak widzę.

a ja tu widzę, typowe histeryzowanie, że ''na pewno przedtem mnie nie kochał'', ''całowaliśmy się, więc na pewno on udawał'' itp
No i każdy ma jakieś kryteria - kiedy nadwagi się nie zauważa, nie razi, nie odrzuca itp. Może do pewnego momentu rzeczywiście tak było.
Ale generalnie wydaje mi się (jak większości), że to nie o same kilogramy chodzi

[201604181004]

dla mnie wątek jest przepraszam ale z tylnej części ciała
nie wiemy
ile mają lat
jakie mają warunki lokalowe - może mają 200 metrowy dom z 6cioma sypialniami a może mieszkają w kawalerce
jakie mają warunki życiowe - czy mąż ma pracę i jaką ma pracę czy jest stresująca, czy jest świeżakiem którego biją po dupie czy hydraulikiem na własnej działalności a może jeszcze kimś innym
ile faktycznie ważą i ile mają wzrostu
czy to są zadbani ludzie którzy dla innych obiektywnie też mogą być pociągający
ile lat maja dzieci
jak często zdarzały się ciążę i czy były planowane
jakie są ich potrzeby seksualne
jak wytgląda komunikacji

póki co ja tu widzę ryk bez żadnych konkretów.

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez Inachis

Rozumiem co do mnie mówisz, ale uważam inaczej. "Lubię laski w pończoszkach i szpileczkach, to sam nie wskakuję w dres tylko zakładam marynarkę." A nie, że sam zakłada szpilki.

Ja nie uznaję podwójnych standardów dla płci, więc widzę to jeszcze inaczej

[201712071518]

Napisane przez drabineczka

dla mnie wątek jest przepraszam ale z tylnej części ciała
nie wiemy
ile mają lat
jakie mają warunki lokalowe - może mają 200 metrowy dom z 6cioma sypialniami a może mieszkają w kawalerce
jakie mają warunki życiowe - czy mąż ma pracę i jaką ma pracę czy jest stresująca, czy jest świeżakiem którego biją po dupie czy hydraulikiem na własnej działalności a może jeszcze kimś innym
ile faktycznie ważą i ile mają wzrostu
czy to są zadbani ludzie którzy dla innych obiektywnie też mogą być pociągający
ile lat maja dzieci
jak często zdarzały się ciążę i czy były planowane
jakie są ich potrzeby seksualne
jak wytgląda komunikacji

póki co ja tu widzę ryk bez żadnych konkretów.

a to swoją drogą

[201803090921]

Sporo tego, a wina zwykle leży po obydwu stronach.

Urodzenie trójki dzieci to IMHO lekki hardcore dla ciała (i figury), nic samo do normy nie wróci, no ale na pracę w tym kierunku trzeba mieć czas i warunki.

Z drugiej strony facet ma prawo mieć swoje standardy urodowe wzgl.drugiej osoby (kto z nas ich nie ma?), ale swoją opinię można wyrazić w inny, mniej obcesowy sposób, niekoniecznie używając określeń "obrzydzenie" itp.
Do seksu nie ma sensu się zmuszać - dla mnie bojler u faceta byłby w tym zakresie nie do przeskoczenia (sama też nie hoduję takich artefaktów), ale powinien sobie odpuścić hasła o brzydzeniu się swojej kobiety.

No i po co ona trzyma w łóżku dzieciaka? Chyba tylko po to, żeby odseparować się od męża, wyeksmitowanego na kanapę. Mam wrażenie, że Autorka wpierw sfiksowała totalnie na punkcie dzieci i mężowi nie starczyło już w jej życiu miejsca, a teraz dostrzegła to, że coś jest nie tak.

[DziewczynaWloczykija]

Jakiejkolwiek??? Przecież uprawiali seks od czasu tego nieszczęsnego wyznania.

Jakby po takim wyznaniu facet chciał uprawiać ze mną seks, to poczułabym się jakby mi rzucał ochłap z pańskiego stołu za dobre sprawowanie.

Dwa, że niechęć do rozmowy dotyczy rozmowy o jej odczuciach, a nie wszystkich rozmów ever.

A czy brak chęci do rozmowy o uczuciach osoby, którą się zgnoiło, jest w porządku i świadczy o żywionym do niej uczuciu? Nie sądzę.

[201712071518]

Napisane przez DziewczynaWloczykija

Jakby po takim wyznaniu facet chciał uprawiać ze mną seks, to poczułabym się jakby mi rzucał ochłap z pańskiego stołu za dobre sprawowanie.


A czy brak chęci do rozmowy o uczuciach osoby, którą się zgnoiło, jest w porządku i świadczy o żywionym do niej uczuciu? Nie sądzę.

cóż, to raczej autorka pierwsza odstawiła męża od łóżka, a teraz wielkie lamenty

[18d73f41c1c01aef8fdf04b5e3282c14752c25f5_62181c6d1d29a]

Napisane przez DziewczynaWloczykija

Jakby po takim wyznaniu facet chciał uprawiać ze mną seks, to poczułabym się jakby mi rzucał ochłap z pańskiego stołu za dobre sprawowanie.


A czy brak chęci do rozmowy o uczuciach osoby, którą się zgnoiło, jest w porządku i świadczy o żywionym do niej uczuciu? Nie sądzę.

No dobra, ale co z tego? Ja ci tylko próbuję uzmysłowić, że popadasz w absurdalne skrajności. Od kijem nie tknę do ożywionego uczucia. Rzeczywistość tak nie wygląda.

[201604181004]

bijcie mnie ale widzę tutej fiksejszyn-mamejszyn czyli "małżeństwo mi się sypie ale synek MUSI-M-U-S-I Z NAMI SPAĆ. musi" oraz ferdkejszyn-obibobejszyn "jest do dupy ale zeby było dobrze ma się zrobić samo"

podajcie sobie dlonie i zacznijcie jeszcze raz

[201712071518]

Napisane przez drabineczka

bijcie mnie ale widzę tutej fiksejszyn-mamejszyn czyli "małżeństwo mi się sypie ale synek MUSI-M-U-S-I Z NAMI SPAĆ. musi" oraz ferdkejszyn-obibobejszyn "jest do dupy ale zeby było dobrze ma się zrobić samo"

podajcie sobie dlonie i zacznijcie jeszcze raz

w samo sedno

[201701121500]

[1=18d73f41c1c01aef8fdf04b 5e3282c14752c25f5_62181c6 d1d29a;52251678]Ja nie uznaję podwójnych standardów dla płci, więc widzę to jeszcze inaczej [/QUOTE]

Każdemu w miarę potrzeb.


Autorko wypełnij ankietę drabineczki, to ułatwi dyskusję.

---------- Dopisano o 12:09 ---------- Poprzedni post napisano o 12:08 ----------

Napisane przez stupid-girl

a ja tu widzę, typowe histeryzowanie, że ''na pewno przedtem mnie nie kochał'', ''całowaliśmy się, więc na pewno on udawał'' itp

Może tak być, nie mówię że nie.

---------- Dopisano o 12:10 ---------- Poprzedni post napisano o 12:09 ----------

Napisane przez drabineczka

bijcie mnie ale widzę tutej fiksejszyn-mamejszyn czyli "małżeństwo mi się sypie ale synek MUSI-M-U-S-I Z NAMI SPAĆ. musi" oraz ferdkejszyn-obibobejszyn "jest do dupy ale zeby było dobrze ma się zrobić samo"

podajcie sobie dlonie i zacznijcie jeszcze raz

Smutne ale może być prawziwe.

Tylko pogrubionego nie rozumiem...

[Luba]

Napisane przez zakonna

nie wiem jak można kogoś kochać a jednocześnie używać słów "obrzydzenie mnie bierze przez Twoje ciało a pocałunki tez mnie brzydza".
Coś okropnego, że jeszcze niektóre z was twierdzą, że mąż ma prawo takich słów używać.

Napisane przez zakonna

dla mnie poważny związek to taki w którym wiem, że jak mi się wygląd popsuje znacznie, to mnie partner nie będzie dobijal przykrym słowami. I nie będzie czuł obrzydzenia. Po prostu nie wiem co jeszcze można napisać bo mnie osobiście słów brakuje.

Autorko, obydwoje macie problem i wydaje mi sie, ze Twoja tusza itd. to jest dla meza tylko wygodna wymowka, a tak naprawde jest zmeczony jak diabli zyciem rodzinnym. Trojka dzieci w 6 lat to nie jest lekkie dla rodzicow, tym bardziej dla ojca, ktoremu hormony nie pomagaja. Nagle zycie przestalo mu sie podobac i nic na to nie poradzisz.
Na moje oko, facet ma wybitnie dosyc, a ze wyzywa sie na Tobie to tez jest typowe i obserwowalam to nie raz u roznych ludzi. Nawet jak schudniesz i bedziesz sie calowala cudnie to wiele nie zmieni, bo on musi sam sobie wszystko jakos poukladac sobie w glowie. Niestety tu nie chodzi o Twoja tusze ani o calowanie, ale o niego i jego glowe. Szkoda, ze facet mowi to co mowi i doluje jeszcze Ciebie, w zwiazku nie powinno sie takich rzeczy mowic osobie, ktora sie podobno kocha.

Owszem, schudnij, dla siebie, nie wiem jaka jest ta Twoja nadwaga, ale jesli sie sama z nia zle czujesz to popracuj nad soba.
A poza tym dobrej rady dla Ciebie nie mam, albo on sobie wszytsko pouklada i znowu zycie zacznie mu sie podobac albo nie i predzej czy pozniej sie rozejdziecie.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez drabineczka

bijcie mnie ale widzę tutej fiksejszyn-mamejszyn czyli "małżeństwo mi się sypie ale synek MUSI-M-U-S-I Z NAMI SPAĆ. musi" oraz ferdkejszyn-obibobejszyn "jest do dupy ale zeby było dobrze ma się zrobić samo"

podajcie sobie dlonie i zacznijcie jeszcze raz

Widzę tutaj to samo. Nie rozumiem pojeżdżania mężowi. Parę dziewczyn już o tym pisało, nie ma co zmuszać żeby kogoś podniecało coś, co go zupełnie nie podnieca, 20 czy 30 kilo więcej to nie w kaszę dmuchał, to jest solidna zmiana. Do tego to spanie z dzieckiem w łóżku, zamiast z mężem... Masakra Na miejscu męża też bym się czuła odrzucona i sfrustrowana. I myślę autorko, że mimo wszystko to nie Twoja nadwaga jest największym problemem, tylko właśnie to, że mąż czuje się totalnie odsunięty z Twojego życia, nawet z Twojego łóżka. I ja się mu nie dziwię, choć słowa powinien pohamować.

[Kat2890]

Mnie inna kwestia dziwi. Jak partner stanie się przez swoje zaniedbanie nieatrakcyjny czyli np. bęben będzie mu zasłaniał wacława, piersi będzie miał większe od moich, zrobi mu się drugi podbrudek, będzie łaził zarośnięty to to jest moja wina, bo nie chcę z nim uprawiać sexu i moim obowiązkiem jest akceptowanie tego jaki jest? Nie chyba nie.

Jeżeli już rozmawiamy o akceptacji,miłości do partnera, to może warto by było się trochę postarać? Nie tylko dla niego ale i dla siebie przede wszystkim.

[201712071518]

Napisane przez Kat2890

Mnie inna kwestia dziwi. Jak partner stanie się przez swoje zaniedbanie nieatrakcyjny czyli np. bęben będzie mu zasłaniał wacława, piersi będzie miał większe od moich, zrobi mu się drugi podbrudek, będzie łaził zarośnięty to to jest moja wina, bo nie chcę z nim uprawiać sexu i moim obowiązkiem jest akceptowanie tego jaki jest? Nie chyba nie.

Jeżeli już rozmawiamy o akceptacji,miłości do partnera, to może warto by było się trochę postarać? Nie tylko dla niego ale i dla siebie przede wszystkim.

a czytałaś ten wątek?
Było chyba wszystko i we wszystkich opcjach w każda możliwa opinia z uzasadnieniem
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=808746

[rembertowa]

Napisane przez Sziket

No i po co ona trzyma w łóżku dzieciaka? Chyba tylko po to, żeby odseparować się od męża, wyeksmitowanego na kanapę. Mam wrażenie, że Autorka wpierw sfiksowała totalnie na punkcie dzieci i mężowi nie starczyło już w jej życiu miejsca, a teraz dostrzegła to, że coś jest nie tak.

bo jak karmisz piersią, to jest łatwiej w nocy, większa szansa, że się wyśpisz.

Sześć lat związku, trójka dzieci. Jak zaczęli związek od wpadki, to najstarsze ma jakieś pięć lat, jak zaszła trochę później, to jeszcze mniej. To całkiem absorbujący drobiazg, taka trójeczka. Urodzona rok po roku właściwie (no chyba, że wpierw były bliźniaki). I co, niby od razu po porodzie miała rzucać się do ćwiczeń, żeby przed zajściem w kolejną ciążę zrzucić te kilka kilogramów, co jej zostało? Czy może fikać z Chodakowską powinna od ósmego miesiąca?

Seks zaczyna się w głowie. To nie dodatkowe kilogramy, będące rezultatem wyczerpujących dla organizmu trzech ciąż w ciągu sześciu lat, spowodowały, że szanowny tatuś przestał odczuwać pożądanie. Autorka wzięła sobie buca i prostaka, który nie umie sobie wyobrazić, co oznacza trójka dzieci w sześć lat, i / lub jest tak znacznie więcej trupów w szafie.

[daf502bc9430c04b8cbdbd94f51a8624bed02f84_61e0bd2ac4d4e]

Napisane przez Kat2890

Mnie inna kwestia dziwi. Jak partner stanie się przez swoje zaniedbanie nieatrakcyjny czyli np. bęben będzie mu zasłaniał wacława, piersi będzie miał większe od moich, zrobi mu się drugi podbrudek, będzie łaził zarośnięty to to jest moja wina, bo nie chcę z nim uprawiać sexu i moim obowiązkiem jest akceptowanie tego jaki jest? Nie chyba nie.

Jeżeli już rozmawiamy o akceptacji,miłości do partnera, to może warto by było się trochę postarać? Nie tylko dla niego ale i dla siebie przede wszystkim.

Nie rzucaj tu takimi hasłami, bo zostaniesz zjedzona Zawsze jak się pojawia taki temat to ja już z góry wiem, które Wizażanki się tu pojawią i co napiszą. Nie żeby coś, bardzo mądre kobiety i często-gęsto się z nimi zgadzam, ale akurat niekoniecznie w tej sprawie, no ale cóż...

[201604181004]

Seks zaczyna się w głowie. To nie dodatkowe kilogramy, będące rezultatem wyczerpujących dla organizmu trzech ciąż w ciągu sześciu lat, spowodowały, że szanowny tatuś przestał odczuwać pożądanie. Autorka wzięła sobie buca i prostaka, który nie umie sobie wyobrazić, co oznacza trójka dzieci w sześć lat, i / lub jest tak znacznie więcej trupów w szafie.

seks zaczyna się w głowie?
bzdura
w sytuacji gdy partner/ka zmamciała i władowała dzieciarnię do łóżka, seks nie zaczyna się ani w prąciu ani w głowie. no nigdzie się nie zaczyna.

[Kat2890]

Napisane przez stupid-girl

a czytałaś ten wątek?
Było chyba wszystko i we wszystkich opcjach w każda możliwa opinia z uzasadnieniem
https://wizaz.pl/forum/showthread.php?t=808746

Czytałam czytałam, akurat sama mam w domu "misiowaty egzemplarz"

[kahoko hino]

Autorko. Myślę, że temat wymaga dokładnego przepracowania.

To normalne, że każdy z nas ma jakieś standardy piękna. Dla jednych kilogramy nie zrobią różnicy, dla innych są problematyczne.

myślę, że problemem nie jest tu spadek zainteresowania partnera - bo to w związkach się zdarza i jest stosunkowo normalne. Myślę, że problemem jest konfrontacja Twojej kobiecej wrażliwości z jego męską bezpośredniością. W jego mniemaniu zachował się pewnie bardzo fair, bo prosto z mostu powiedział, co jest nie tak, jednocześnie zaznaczając, jak bardzo Cię kocha. Z Twojej strony jest to zimny prysznic. Dlatego proponuję porozmawiać z partnerem - nie o istocie zmian i pociągu seksualnym, bo to bardzo ciężko będzie Ci w nim zmienić, a o metodzie komunikacji. Postaraj się wytłumaczyć, że takie bezpośrednie komentarze są dla Ciebie trudne do przyjęcia i wolałabyś delikatniejsze sugestie. Poproś, że potrzebujesz od niego wsparcia w zmianach, zachęcania, kibicowania. Wytłumacz też, jakie są obecnie Twoje potrzeby bliskości - kontaktu, seksu, intymności, zwykłego przytulania. Jego potrzeby mogą być zupełnie inne i dla niego też są ważne, nie może z nich w pełni rezygnować tylko w imię Twoich potrzeb. Spróbujcie znaleźć kompromis.

Teraz co do Ciebie samej - czy uważasz się za atrakcyjną? Czy dbasz o siebie? Kilogramy to wcale nie musi być to, o co tu chodzi. Każdy lubi, gdy jego partner jest zadbany, pachnący, uśmiechnięty i taki 'świeży'. Oczywiście, będąc matką, takie dbanie o siebie potrafi zejść na dalszy plan, jednak można wywalczyć kilka chwil dla siebie samej, by znów poczuć się piękną.

Dodatkowo, czy w Waszym życiu jest czas na Wasz związek? Raz w tygodniu wieczór tylko dla Was- czy to jest wyjście do restauracji, czy film na kanapie w dresach, ale chodzi o czas spędzony razem? O związek też trzeba dbać, może warto poświęcić mu chwilę uwagi?

[Kat2890]

[1=daf502bc9430c04b8cbdbd9 4f51a8624bed02f84_61e0bd2 ac4d4e;52251967]Nie rzucaj tu takimi hasłami, bo zostaniesz zjedzona Zawsze jak się pojawia taki temat to ja już z góry wiem, które Wizażanki się tu pojawią i co napiszą. Nie żeby coś, bardzo mądre kobiety i często-gęsto się z nimi zgadzam, ale akurat niekoniecznie w tej sprawie, no ale cóż...[/QUOTE]

Na zasadzie uderz w stół a nożyce sie odezwą?

[DziewczynaWloczykija]

A ja nadal uważam, że dopóki autorka wątku nie napisze więcej, to my tak naprawdę więcej nie wymyślimy. Faktem jest, że jej mąż zachował się w stosunku do niej bardzo źle, ale rzadko jest tak, by wina tkwiła tylko po jednej stronie.

I po raz kolejny podkreślam - problemem nie jest to, że ona go nie podnieca. Problemem jest to, jak on ją traktuje. Teraz trzeba jedynie dowiedzieć się, dlaczego to robi i ile jest w tym jej winy.

[rembertowa]

Napisane przez Kat2890

Jeżeli już rozmawiamy o akceptacji,miłości do partnera, to może warto by było się trochę postarać? Nie tylko dla niego ale i dla siebie przede wszystkim.

mówimy o związku dorosłych ludzi, którzy założyli - zakładam, że świadomie i dobrowolnie - rodzinę, mają dzieci. Słowa swoje zatem skierowałaś do kobiety, która spędziła trochę ponad dwa lata w ciąży. Z mdłościami, obciążeniem dla kręgosłupa, wypadającymi włosami, całym arsenałem niedogodności fizycznych, które ciążom towarzyszą. Następnie urodziła trójkę dzieci, przeszła przez połogi. Nie wiem, czy rodziła naturalnie, czy przez cesarki, może w znieczuleniu - tak czy owak, poród to jest ogromny wysiłek dla organizmu kobiety, a także ogromne niebezpieczeństwo. Wprost mówiąc, zawsze może się zdarzyć tak, że podczas porodu się zejdzie z tego świata. Wszystkie te atrakcje zaliczyła w ciągu sześciu lat, więc jeszcze dobrze nie odpoczęła po jednej ciąży, a już była w drugiej.

I Ty jej mówisz, że może by się trochę postarała. Bo to wszystko wyżej, postaraniem się nie jest, nie ma nic, ale to nic wspólnego z zaangażowaniem w budowanie rodziny, a miłość i akceptację można dostać, jak się człowiek dla partnera postara. Znaczy, dostosuje do obowiązujących standardów urody, bo przecież urodzić trójkę dzieci to nic, fanaberia taka.

[201712071518]

Napisane przez rembertowa

mówimy o związku dorosłych ludzi, którzy założyli - zakładam, że świadomie i dobrowolnie - rodzinę, mają dzieci. Słowa swoje zatem skierowałaś do kobiety, która spędziła trochę ponad dwa lata w ciąży. Z mdłościami, obciążeniem dla kręgosłupa, wypadającymi włosami, całym arsenałem niedogodności fizycznych, które ciążom towarzyszą. Następnie urodziła trójkę dzieci, przeszła przez połogi. Nie wiem, czy rodziła naturalnie, czy przez cesarki, może w znieczuleniu - tak czy owak, poród to jest ogromny wysiłek dla organizmu kobiety, a także ogromne niebezpieczeństwo. Wprost mówiąc, zawsze może się zdarzyć tak, że podczas porodu się zejdzie z tego świata. Wszystkie te atrakcje zaliczyła w ciągu sześciu lat, więc jeszcze dobrze nie odpoczęła po jednej ciąży, a już była w drugiej.

I Ty jej mówisz, że może by się trochę postarała. Bo to wszystko wyżej, postaraniem się nie jest, nie ma nic, ale to nic wspólnego z zaangażowaniem w budowanie rodziny, a miłość i akceptację można dostać, jak się człowiek dla partnera postara. Znaczy, dostosuje do obowiązujących standardów urody, bo przecież urodzić trójkę dzieci to nic, fanaberia taka.

no ale to przecież była ich wspólna decyzja.
Ona też raczej nie powinna liczyć na to, że przy trójce dzieci i jednym w łóżku będzie ''jak przedtem''.
Nie wiadomo jaka jest ich sytuacja materialna - ale jeśłi kobieta zalicza te wszystkie ciąże z licznymi dolegliwościami jedna po drugiej, to sorry, ale zwykle facet musi zapieprzać, żeby tę rodzinę utrzymać. I tez mozna zapytać czy nie jest staranie i zaangażowanie?*

*chyba, że są tak dobrze sytuowani, że facet nie musi jakoś specjalnie tyrać - wtedy obraz sytuacji jest inny