zdrada, dziecko z kochankiem, chcę z nim zerwać...

[HealthOne]

Cywilny czy kościelny- taka sama uczciwość obowiązuje. Fakt, nie wiem jaki jest mąż i jak się do takich spraw odnosi... dla mnie uczciwość jest bardzo ważna, w swoim przypadku- chciałabym wiedzieć że byłam oszukiwana.

---------- Dopisano o 15:30 ---------- Poprzedni post napisano o 15:26 ----------

Napisane przez ARAKSJEL

Jak można mieć szacunek do kogoś ,robiąc z niego frajera przez tak długi okres ,to nie jest skok w bok na zasadzie "byłam ciekawa">choć i ta taki bzdurny argument padł .To perfidne oszukiwanie drugiego bliskiego człowieka z którym dzieli się życie ,prowadzi dom ,ma się dziecko >do tego trzeba mieć odpowiednie predyspozycje ...traktowała go jak śmiecia i w dalszym ciągu traktuje poprzez teraźniejsze rozważania .A wciśnięcie nieswojego dziecka facetowi to skurvysyństwo z wyższej półki .

jeśli okaże się że dziecko i tak jest męża, to wyjątkowo szczęśliwy strzał w tej całej sytuacji. Ale o zdradach powinien się dowiedzieć i tak, bo mu się to należy.

[kalincia]

Co dwunasty ojciec w Polsce wychowuje cudze dziecko

~ 14 lipca 2010 ~
Według szacunków doktora Rafała Płoskiego, kierownika pracowni genetycznej Katedry i Zakładu Medycyny Sądowej Akademii Medycznej w Warszawie, co dwunasty ojciec w Polsce (ponad 8 %), nieświadomie wychowuje cudze dzieci – spłodzone przez innego mężczyznę.
Skąd biorą się takie dane? Czy instytut celowo je wykonywał?
Tego typu dane otrzymywane są zwykle przy okazji wykonywania różnorodnych badań genetycznych, robionych np. przed transplantacją, gdy zachodzi konieczność sprawdzenia zgodności materiału genetycznego dawcy i biorcy organów. Wówczas okazuje się, że pomiędzy ojcem, a dzieckiem tej zgodności genetycznej nie ma. Jeżeli wejdziemy do klasy szkolnej, w której siedzi 24-rech uczniów, to statystycznie dwoje z nich jest wychowywanych przez obcych, nieświadomych tego ojców.
Genetyk, doktor Płoski, przeanalizował dane z badań genetycznych, które wykonał podczas ostatnich dwunastu lat.
Inny, brytyjski genetyk, prof. Mark A. Bellis z John Moores University w Liverpool, opublikował w “Journal of Epidemiology and Community Health”, wyniki swoich badań również dotyczących tzw. kukułczych dzieci. Wg profesora, co trzeci rozwodnik (ponad 30 %), podczas rozwodu dowiaduje, że został oszukany przez żonę i wychowuje nie swoje dziecko. Te wyniki zostały uzyskane po opracowaniu danych z dwudziestu naukowych prac z całego świata, próbujących ustalić liczbę sfałszowanych ojców od 1950 roku.
W tych ponad 30 procentach okłamywanych przez żonę, mieści się m.in. Marek Piotrowski, dziewięciokrotny mistrz świata w kick boxingu. Wiadomość, że nie jest biologicznym ojcem, spadła na niego po rozwodzie, gdy jego/nie jego syn miał już siedem lat. Po rozwodzie, była żona skrzętnie rozliczała go z alimentów. Ale po czasie, ex małżonka w złości wyrzuciła mu, że to nie jego syn. Jak grom z jasnego nieba spadła na niego ta nieprzyjemna wiadomość, że on i syn nie mają ani jednej kropli wspólnej krwi. Chciał jak najszybciej poznać prawdę, więc natychmiast zdecydował się przeprowadzić badania genetyczne – badanie ojcostwa. Wyniki przyszły pocztą. Wynik: brak zgodności genetycznej pomiędzy nim a dzieckiem. I co najciekawsze, wówczas Piotrowski nie miał prawnych możliwości zwrotu niesłusznie płaconych alimentów.

---------- Dopisano o 15:35 ---------- Poprzedni post napisano o 15:30 ----------

Taka ciekawostka.

[Candy_lips]

Napisane przez kalincia

Autorka już zdecydowała, co zrobić. Wybór należał wszak do niej...

Ach..no tak, widzę.. czyli "najprościej": nie powiedzieć, nie wiedzieć czy dziecko męża czy kochanka autorko (bo pewnie testów nie zrobisz). Taki romans jaki miałaś to jedno, a oszukiwanie faceta, że to nasze dziecko i je wspólnie wychowamy w miłości, jak to może być dziecko kochanka jest dla mnie obrzydliwe. Pomijam już fakt, że jeśli to dziecko kochanka mogłoby w ogóle być, to powinien o tym wiedzieć. A jeśli kiedykolwiek dziecko się o tym dowie, bo fakty lubią na jaw wychodzić, to na pewno będzie miało do Ciebie żal. Wtedy będziesz miała pochrzanione już po całości...okropne jest to co zrobiłaś oraz to jak teraz postępujesz, jak delikatnie do tego podchodzisz, w sumie to Ty zapominasz, że największą krzywdę, to nie zrobiłaś sobie, lecz mężowi.

Gdyby dowiedział się jak zdradziłaś go i z jaką łatwością chcesz go okłamać, to raczej nie chciałby z Tobą być, a wiesz czemu? Będąc z taką osobą jak Ty nigdy nie będzie zaufania, bo kłamstwo to dla Ciebie jak widać drobnostka, zdrada tak samo, a jak widać masz do tego skłonności, więc podejrzewam, że nie będzie dla Ciebie problemem zrobić to jeszcze raz.

[kalincia]

Napisane przez Candy_lips

Ach..no tak, widzę.. czyli "najprościej": nie powiedzieć, nie wiedzieć czy dziecko męża czy kochanka autorko (bo pewnie testów nie zrobisz). Taki romans jaki miałaś to jedno, a oszukiwanie faceta, że to nasze dziecko i je wspólnie wychowamy w miłości, jak to może być dziecko kochanka jest dla mnie obrzydliwe. Pomijam już fakt, że jeśli to dziecko kochanka mogłoby w ogóle być, to powinien o tym wiedzieć. A jeśli kiedykolwiek dziecko się o tym dowie, bo fakty lubią na jaw wychodzić, to na pewno będzie miało do Ciebie żal. Wtedy będziesz miała pochrzanione już po całości...

Choćby po tym artykule, który wkleiłam widać, że fakty wcale tak często nie lbia wychodzić na jaw, jak by chcieli niektórzy.
Dlaczego nie mogą wspolnie wychować dziecka w milości?

---------- Dopisano o 16:02 ---------- Poprzedni post napisano o 15:58 ----------

Napisane przez Candy_lips

Gdyby dowiedział się jak zdradziłaś go i z jaką łatwością chcesz go okłamać, to raczej nie chciałby z Tobą być, a wiesz czemu? Będąc z taką osobą jak Ty nigdy nie będzie zaufania, bo kłamstwo to dla Ciebie jak widać drobnostka, zdrada tak samo, a jak widać masz do tego skłonności, więc podejrzewam, że nie będzie dla Ciebie problemem zrobić to jeszcze raz.

Właśnie dlatego mu nie powie. On będzie miał nadal do niej zaufanie, ona będzie szczęśliwa z nim i nawzajem.
Dziewczyna zostawia kochanka, bo chce być z mężem, nie możez wiedzieć, czy znowu zdradzi.

[Candy_lips]

Napisane przez kalincia

Choćby po tym artykule, który wkleiłam widać, że fakty wcale tak często nie lbia wychodzić na jaw, jak by chcieli niektórzy.
Dlaczego nie mogą wspolnie wychować dziecka w milości?

Jednak jest duże ryzyko, że wyjdzie. Ja tam nie wiem, mam zupełnie inaczej, jestem tak szczera, że aż skręca mnie jeśli miałabym kogoś okłamać w małej sprawie nawet, a jeśli nawet tak zrobiłam, to zawsze potem mówiłam prawdę, bo wiem, że druga osoba zasługuje na szacunek.

Także takiego ważnego faktu tym bardziej bym nie zataiła, tak mnie wychowano i tak się zachowuję, jestem szczera wobec rodziców, partnera, wobec każdego po prostu. Nawet jak się nie wyda, to może i będą żyć niby w poczuciu szczęścia, a dla mnie to jest złe tak budować życie, związek. Ja bym tak nie mogła.

Jak autorka umie, to powodzenia, szkoda tylko męża i dziecka. Po prostu mam inne podejście, to jest dla mnie moralność, po prostu, by mówić prawdę partnerowi, zwłaszcza w takich kwestiach. Jeżeli zależy jej choć trochę na partnerze, to oprócz szczerości i szacunku powinna pomyśleć: jeśli wyda się, to nie lepiej, żeby teraz usłyszał to od niej?

Teraz będzie tym zraniony, ale będzie zraniony jeszcze bardziej jak np dowie się po 20 latach. Jeśli nam na kimś zależy, to powinniśmy o takich rzeczach myśleć i w razie czego to cierpienie "minimalizować". Nie wierzę autorce w jej łzawe historyjki, jacy to na pewno będą szczęśliwi i że to wina kryzysu w związku.

Okej, też nie jestem idealna, ale to nie znaczy, by zdradzać dlatego autorko, nie usprawiedliwiaj swojej zdrady tym, bo naprawdę, pogrążasz się tym. Podjęłaś decyzję i tyle, te tłumaczenia brzmią śmiesznie.

Ja uważam, że powinnaś powiedzieć prawdę, bo mąż ma prawo do decyzji czy chce dalej po Twoim romansie być z Tobą (nawet jeśli to dziecko męża, to o romansie moim zdaniem ma prawo wiedzieć), ale trak, decyzję podjęłaś i tyle. Jednak jak dobrze wiesz nikt Ci przyklaskiwać nie będzie.

[201605091011]

Ja tam uważam, że powinno się myśleć przed a nie po. Przyznanie się do zdrady zrujnowałoby życie zbyt wielu ludziom.

Na Twoim miejscu zrobiłabym badania genetyczne, aby się upewnić, kto jest ojcem.

Jeżeli nie chwaliłaś się swoim wyskokiem, to prawdopodobnie prawda nigdy nie wyjdzie na jaw. W końcu Twój żonaty kochaś też ma coś do stracenia.

Natomiast jeśli istnieje spore prawdopodobieństwo, że to się wyda, to ja bym się przyznała.

---------- Dopisano o 16:11 ---------- Poprzedni post napisano o 16:09 ----------

Napisane przez Candy_lips

Jak autorka umie, to powodzenia, szkoda tylko męża i dziecka. Po prostu mam inne podejście, to jest dla mnie moralność, po prostu, by mówić prawdę partnerowi, zwłaszcza w takich kwestiach. Jeżeli zależy jej choć trochę na partnerze, to oprócz szczerości i szacunku powinna pomyśleć: jeśli wyda się, to nie lepiej, żeby teraz usłyszał to od niej? .

O jakiej moralności mówisz? To brzmi jak żart, gdy mowa o kimś, kto zdradza.

Mleko się wylało i teraz powinna myśleć o dzieciach przede wszystkim.

[Candy_lips]

Napisane przez mumintroll

Ja tam uważam, że powinno się myśleć przed a nie po. Przyznanie się do zdrady zrujnowałoby życie zbyt wielu ludziom.

Na Twoim miejscu zrobiłabym badania genetyczne, aby się upewnić, kto jest ojcem.

Jeżeli nie chwaliłaś się swoim wyskokiem, to prawdopodobnie prawda nigdy nie wyjdzie na jaw. W końcu Twój żonaty kochaś też ma coś do stracenia.

Natomiast jeśli istnieje spore prawdopodobieństwo, że to się wyda, to ja bym się przyznała.

---------- Dopisano o 16:11 ---------- Poprzedni post napisano o 16:09 ----------



O jakiej moralności mówisz? To brzmi jak żart, gdy mowa o kimś, kto zdradza.

Mleko się wylało i teraz powinna myśleć o dzieciach przede wszystkim.

Nie o to mi chodziło. Chodziło mi, że dla mnie właśnie moralnością byłoby chociażby przyznanie się, dlatego kompletnie nie rozumiem autorki i innych osób, które nie dość, że zdradziły, to ukrywają całe życie. Źle mnie zrozumiałaś, ponieważ postawa autorki nie jest dla mnie wcale związana z moralnością. Owszem, zdrada jest dla mnie złem, ale przyznanie się dla mnie jest lepsze niż ukrywanie. Tak po prostu uważam.

[kalincia]

Co osoba, to punkt widzenia. Ja kompletnie nie rozumiem, po co autorka miałaby "uszczęśliwić" męża tą wiadomością i zniszczyć dzieciom dom, a jemu dobre o niej mniemanie oraz uczucia.

[201605091011]

Napisane przez Candy_lips

Nie o to mi chodziło. Chodziło mi, że dla mnie właśnie moralnością byłoby chociażby przyznanie się, dlatego kompletnie nie rozumiem autorki i innych osób, które nie dość, że zdradziły, to ukrywają całe życie. Źle mnie zrozumiałaś, ponieważ postawa autorki nie jest dla mnie wcale związana z moralnością. Owszem, zdrada jest dla mnie złem, ale przyznanie się dla mnie jest lepsze niż ukrywanie. Tak po prostu uważam.

Dobrze Cię zrozumiałam.

Właśnie o to mi chodziło - że skoro już to zrobiła, to to przyznanie się lub nie i tak nie zmieni niczego (w kwestii moralności, a raczej jej braku). Moim zdaniem nie zawsze lepsza najgorsza prawda. Czy warto dla idei niszczyć życie rodziny autorki, a może i też bliskich jej kochanka?

[rockandrollqueen]

Napisane przez Candy_lips

Ach..no tak, widzę.. czyli "najprościej": nie powiedzieć, nie wiedzieć czy dziecko męża czy kochanka autorko (bo pewnie testów nie zrobisz). Taki romans jaki miałaś to jedno, a oszukiwanie faceta, że to nasze dziecko i je wspólnie wychowamy w miłości, jak to może być dziecko kochanka jest dla mnie obrzydliwe. Pomijam już fakt, że jeśli to dziecko kochanka mogłoby w ogóle być, to powinien o tym wiedzieć. A jeśli kiedykolwiek dziecko się o tym dowie, bo fakty lubią na jaw wychodzić, to na pewno będzie miało do Ciebie żal. Wtedy będziesz miała pochrzanione już po całości...okropne jest to co zrobiłaś oraz to jak teraz postępujesz, jak delikatnie do tego podchodzisz, w sumie to Ty zapominasz, że największą krzywdę, to nie zrobiłaś sobie, lecz mężowi.

Gdyby dowiedział się jak zdradziłaś go i z jaką łatwością chcesz go okłamać, to raczej nie chciałby z Tobą być, a wiesz czemu? Będąc z taką osobą jak Ty nigdy nie będzie zaufania, bo kłamstwo to dla Ciebie jak widać drobnostka, zdrada tak samo, a jak widać masz do tego skłonności, więc podejrzewam, że nie będzie dla Ciebie problemem zrobić to jeszcze raz.

Wiesz, ja Cię rozumiem, jestem tego samego zdania. Dodatkowo dziwi mnie ta nieodpowiedzialność i lekkie podejście do sprawy. Autorka hasała sobie wesoło z kochankiem, dziecko urodziła, nawet nie obchodziło ją to, kto jest biologicznym ojcem. Jak ufać komuś takiemu? Nie da się.

Napisane przez kalincia

Właśnie dlatego mu nie powie. On będzie miał nadal do niej zaufanie, ona będzie szczęśliwa z nim i nawzajem.
Dziewczyna zostawia kochanka, bo chce być z mężem, nie możez wiedzieć, czy znowu zdradzi.

Przecież ona jeszcze chwilę temu miała wątpliwości, czy aby na pewno tego kochanka zostawić.

[dominikmeller25]

Napisane przez szmyrk

Mysle, ze sprawa jest zbyt wielkiego kalibru, zeby ukrywac prawde.
Nie chodzi "tylko" o zdrade, seks z kochankiem, tutaj jest jeszcze dziecko, czlowiek, ktory, jesli prawda kiedys wyjdzie na jaw, moze cierpiec jeszcze bardziej niz maz.

dokładnie, to nie był jakiś tam przypadkowy seks, czy jak to się tam zwie "chwila słabości", tu wszystko było perfidnie zaplanowane, to trwało długi, długi czas, do tego możliwe że doszło dziecko i tu nie powinno być czegoś takiego jak ukrywanie prawdy, bo ukryć można jednorazowy wybryk a nie coś takiego, tym bardziej że gdyby tamten powiedział rzuć męża to jestem pewien że autorce nawet powieka by nie drgnęła rzucając męża a następnie zabraniając mu kontaktów z drugim dzieckiem.

autorko nie rozwalaj mnie!
nie chcesz mężowi fundować tego samego co przeszła Twoja matka? przecież Ty już to mu ufundowałaś (on o tym nie wie, ale to niczego nie zmienia, bo widać że nawet przez chwilę nie pomyślałaś że robisz dokładnie to samo co Twój ojciec i jak on tym skrzywdził matkę) sypiając wiele miesięcy z innym facetem na boku, wtedy nawet przez chwilę nie pomyślałaś o mężu i tym że może się to wydać a teraz nagle nie chcesz go krzywdzić? boisz się o swój tyłek i wszystko w temacie, mąż jest dla Ciebie tylko takim zabezpieczeniem, bo lepszy pewny mąż niż niepewny kochanek, no i standardowe CO LUDZIE POWIEDZĄ...

Napisane przez kalincia

Co osoba, to punkt widzenia. Ja kompletnie nie rozumiem, po co autorka miałaby "uszczęśliwić" męża tą wiadomością i zniszczyć dzieciom dom, a jemu dobre o niej mniemanie oraz uczucia.

mogłaby to zrobić dla niego, aby mógł jeszcze poznać osobę która by go szanowała i z którą mógłby normalnie żyć, bo ona mu normalnego życia nie gwarantuje co pokazała długotrwałym romansem.
i tak jak pisałem teraz nic powiedzieć nie chce, ale gdyby kochaś ją chciał, to powieka by jej nie drgnęła odchodząc od męża i nawet przez sekundę nie pomyślałaby o jego uczuciach, a że kochaś nie specjalnie ją chce to woli ciepły kąt bo tam bezpiecznie z dwójką dzieci.
poza tym nie wierzę w to że autorka przyzna się do tego że ojciec nie jest biologicznym ojcem (jak tak wykażą badania), będzie wmawiała mu że on jest ojcem, a pokątnie będzie odwiedzała "wujka" aby z dzieciaczkiem mógł się pobawić w przerwach między stosunkami.

[kalincia]

Napisane przez rockandrollqueen

Wiesz, ja Cię rozumiem, jestem tego samego zdania. Dodatkowo dziwi mnie ta nieodpowiedzialność i lekkie podejście do sprawy. Autorka hasała sobie wesoło z kochankiem, dziecko urodziła, nawet nie obchodziło ją to, kto jest biologicznym ojcem. Jak ufać komuś takiemu? Nie da się.



Przecież ona jeszcze chwilę temu miała wątpliwości, czy aby na pewno tego kochanka zostawić.

Ale zdecydowała się na to.

[Shira Yuki]

Napisane przez mumintroll

Ja tam uważam, że powinno się myśleć przed a nie po. Przyznanie się do zdrady zrujnowałoby życie zbyt wielu ludziom.

Na Twoim miejscu zrobiłabym badania genetyczne, aby się upewnić, kto jest ojcem.

Jeżeli nie chwaliłaś się swoim wyskokiem, to prawdopodobnie prawda nigdy nie wyjdzie na jaw. W końcu Twój żonaty kochaś też ma coś do stracenia.

Natomiast jeśli istnieje spore prawdopodobieństwo, że to się wyda, to ja bym się przyznała..

ze wszystkim się zgadzam poza jednym.
nie wiem po co te badamia.prawdopodobieństw o do tego,że dziecko jest kochanka jest wielkie.
w razie wypadku i tak wiesz,że masz tylko dwa wyjścia,a koszty badania sa znaczne,można te pieniądze lepiej spożytkować.poza tym dokument może przypadkowo wpaść w ręce ojcu,więc po co ryzykować?
nie wiem też po co kochanek ma wiedzieć o ojcostwie,skoro ma to być tajenica,to o takich rzeczach powinna wiedzieć jak najmniejsza liczba osób,aby ktoś kiedy nie wygadał sie przypadkiem.

[201605091011]

Napisane przez Shira Yuki

ze wszystkim się zgadzam poza jednym.
nie wiem po co te badamia.prawdopodobieństw o do tego,że dziecko jest kochanka jest wielkie.
w razie wypadku i tak wiesz,że masz tylko dwa wyjścia,a koszty badania sa znaczne,można te pieniądze lepiej spożytkować.poza tym dokument może przypadkowo wpaść w ręce ojcu,więc po co ryzykować?
nie wiem też po co kochanek ma wiedzieć o ojcostwie,skoro ma to być tajenica,to o takich rzeczach powinna wiedzieć jak najmniejsza liczba osób,aby ktoś kiedy nie wygadał sie przypadkiem.

Raczej pisałam to w kontekście uspokojenia samej siebie, a nie po to, aby się miała "chwalić" wynikiem. Gdyby się okazało, że dziecko jest jednak męża, to pozbyłaby się jakiegoś tam balastu.

[JanePanzram]

Napisane przez Hultaj

i nie bardzo rozumiem czego oczekiwałaś zakładając ten wątek.
rzucić męża nie chcesz, bo jest świetny. rzucić kochanka nie chcesz bo drżysz na samą myśl o przerwaniu schadzek.

w rzeczy samej
temat bez sensu, bo jeśli widzę kwik "ale ja nie umniem siem oderwać od kofanka" a potem jakies sypanie głowy popiołem "o ja zła, łokrutna, jestem kó*wom" to na śmiech mnie bierze
przyszłaś tu poużalać się może nad sobą autorko?

ja jestem zwolennikiem przemyślenia pewnych kwestii, zanim się napisze temat
tu widzę zerowe zastanawianie się, i to od dwóch latek, za to jeszcze jękliwqe użalanie się nad sobą
"wstyt hańbom polski narut" - jak powiedział klasyk
bo nie dość, że ogóle nad sprawą nie zastanawiasz się, to jeszcze cierpiętnicze pozy przyjmujesz przy swej kompletnej bez-myślności, bez-refleksji

przez dwa lata nie umieć sprawy rozwiązać, szukać rozwiązania w necie
myślenie magiczne "może wizaż za mnie cos zrobi"
nie zrobi niczego, skoro cię ciągnie do kochanka, na mężula też masz wywalone od dawna
tu nie ma o czym tak naprawdę rozmawiać

---------- Dopisano o 19:25 ---------- Poprzedni post napisano o 19:15 ----------

Napisane przez ARAKSJEL

Jak można mieć szacunek do kogoś ,robiąc z niego frajera przez tak długi okres ,to nie jest skok w bok na zasadzie "byłam ciekawa">choć i ta taki bzdurny argument padł .To perfidne oszukiwanie drugiego bliskiego człowieka z którym dzieli się życie ,prowadzi dom ,ma się dziecko >do tego trzeba mieć odpowiednie predyspozycje ...traktowała go jak śmiecia i w dalszym ciągu traktuje poprzez teraźniejsze rozważania .A wciśnięcie nieswojego dziecka facetowi to skurvysyństwo z wyższej półki .

przecież w takich razach radzisz, by nie mówić
przynajmniej tak napisałeś w wątku mężula, co zdradzał z wszystkim co się rusza, na drzewo nie ucieka :<

[Imperialista]

Inteligentny i ostrożny facet zawsze sprawdza ojcostwo. Podobno prawo zgodnie z zasadą "nie wolno szkodzić dziecku" nie zwróci kosztów ojcu który wychowywał nieświadomie nieswoje dziecko.

A tak swoją drogą powinni wszystkie programy typu "Trudne Sprawy" czy "Ukryta Prawda" przestać emitować, bo społeczeństwo debileje i powstają takie tematy.

[Shira Yuki]

Napisane przez Imperialista

A tak swoją drogą powinni wszystkie programy typu "Trudne Sprawy" czy "Ukryta Prawda" przestać emitować, bo społeczeństwo debileje i powstają takie tematy.

jestem ZA

[Figlak]

Napisane przez Red Lipstick

A jakie to ma znaczenie? Pokaz chociaz jedna idealna osobe chodzaca po tej planecie i chociaz jeden idealny zwiazek. Po co taka glupia proba usprawiedliwienia autorki? Jak maz jej nie pasowal to trzeba bylo zacisnac zeby i rozstac sie. A nie ladowac sie w tak dlugi i intensywny romans z dzieckiem a teraz robienie z siebie ofiary losu. To nie ona tutaj jest poszkodowana tylko maz i dziecko. Smiesza mnie takie teksty, serio. Pomysl przez chwile co by bylo, gdybys to Ty byla na miejscu meza autorki (hipotetycznie, bo raczej nie ma szans na to, ze facet wmowilby ci, ze dziecko kochanki jest twoje). Czy rozkminialabys ahhh a moze ja nie bylam taka idealna??

---------- Dopisano o 12:16 ---------- Poprzedni post napisano o 12:10 ----------

Nie napisałam tego żeby usprawiedliwiać postępowanie autorki, tylko dlatego żeby może zastanowiła się nad swoimi uczuciami, czy czasem się nie okłamuje że z mężem było tak idealnie.
Załóżmy że zrywa z kochankiem, mężowi nic nie mówi, trwa sielanka aż któregoś dnia znów ona kogoś poznaje, znów zdradza, lub nawet nie zdradza ale znów jej coś w mężu przeszkadza, czegoś brakuje.
Teraz może jej się wydawać że mąż to dla niej ideał, a za jakiś czas znów będzie jej z nim źle.

Moim zdaniem ten romans trwał za długo żeby móc go przmilczć. Ogólnie jestem za tym żeby mówić parterowi nawet najgoszą prawdę. Mogłabym się zastanaowić nad sytuacją gdy wyskok był jednorazowy w jakichś specyficznych okolicznościach. Jednak w tej sytuacji jeśli nie powiesz mężowi zrobisz z niego po prostu idiotę. Jeżeli w testach DNA wyjdzie że dziecko jest kochanka, to również pownnaś bezwarunkowo poinformować o tym męża. przypuszczam, że on nadal będzie czuł się ojcem waszego dziecka mimo, że nie biologicznym.
Gdy wchodziłaś w romans musiałaś zdawać sobie sprawę jakie mogą być tego konsekwencje. Aż dziw że to się jeszcze nie wydało.
Z drugiej strony musisz być cholernie twarda i zimna, że potrafiłąś prowadzić tak długo podwójne życie. Nie wyobrażam sobie jak mogłaś sypiać jednocześnie z mężem i kochankiem.

[67eve]

Dajcie spokój, to trolling. Nie warto odpisywać.

[kalincia]

Skąd wiesz?

[ARAKSJEL]

Napisane przez JanePanzram

przecież w takich razach radzisz, by nie mówić
przynajmniej tak napisałeś w wątku mężula, co zdradzał z wszystkim co się rusza, na drzewo nie ucieka :<

O nie nie ,tamten ruchał przydrożne kurewki >dla mnie zasadnicza różnica jest między numerkiem bez zangażowania ,a budowaniem więzi .Oczywiście dla kogoś zdrada ma jedno oblicze ,dla mnie nie .

[Candy_lips]

Napisane przez mumintroll

Dobrze Cię zrozumiałam.

Właśnie o to mi chodziło - że skoro już to zrobiła, to to przyznanie się lub nie i tak nie zmieni niczego (w kwestii moralności, a raczej jej braku). Moim zdaniem nie zawsze lepsza najgorsza prawda. Czy warto dla idei niszczyć życie rodziny autorki, a może i też bliskich jej kochanka?

Ok, pomijając kwestie moralności, bo faktycznie tutaj ciężko o tym mówić, ale moim zdaniem przyznanie się jednak pozwoliłoby, by nie żyć w kłamstwie. Dla mnie, nie da się na takim czymś zbudować związku. Rodzinę to ona już zniszczyła. Czy naprawdę będzie potrafiła być tak wyrachowana i jeszcze np całe życie oszukiwać i dodatkowo np oszukiwać w drugim aspekcie (jeśli okaże się, że to dziecko kochanka)?

A Wy jeszcze radośnie piszczycie, że nie wyda się. Może i tak, ale ja nawet jakbym wiedziała, że na pewno się nie wyda, to i tak bym powiedziała, bo dla mnie obrzydliwe jest tak okłamywać bliską osobę. Jednak, podejrzewam, że wyjdzie na jaw, życie pokazuje, że często tak jest, jak będzie choroba i trzeba będzie oddać dziecku np nerkę, to ciekawe co wtedy powie mężowi.

Cięzko to sobie nawet wyobrazić, ale analogicznie dziewczyny, pomyślcie, jakbyście były facetami i Wasza partnerka miała dziecko z innym i wmawiała, że to Wasze, to chyba byłoby straszne, co? Chyba każdy chciałby o tym wiedzieć... A tak naprawdę jeśli kochanek okaże się ojcem, to odgrodzi dziecko od prawdziwego ojca, a kto z Was wie, że ten kochanek nie byłby dobrym ojcem? On nie ma żadnych praw? Tylko ona bo niby chce mieć nadal rodzinę, a inni to już nieważni, tylko ona się liczy, co? Jak dla mnie to bardzo egoistyczne.

[201605091011]

Napisane przez Candy_lips

Ok, pomijając kwestie moralności, bo faktycznie tutaj ciężko o tym mówić, ale moim zdaniem przyznanie się jednak pozwoliłoby, by nie żyć w kłamstwie. Dla mnie, nie da się na takim czymś zbudować związku. Rodzinę to ona już zniszczyła. Czy naprawdę będzie potrafiła być tak wyrachowana i jeszcze np całe życie oszukiwać i dodatkowo np oszukiwać w drugim aspekcie (jeśli okaże się, że to dziecko kochanka)?

A Wy jeszcze radośnie piszczycie, że nie wyda się. Może i tak, ale ja nawet jakbym wiedziała, że na pewno się nie wyda, to i tak bym powiedziała, bo dla mnie obrzydliwe jest tak okłamywać bliską osobę. Jednak, podejrzewam, że wyjdzie na jaw, życie pokazuje, że często tak jest, jak będzie choroba i trzeba będzie oddać dziecku np nerkę, to ciekawe co wtedy powie mężowi.

Cięzko to sobie nawet wyobrazić, ale analogicznie dziewczyny, pomyślcie, jakbyście były facetami i Wasza partnerka miała dziecko z innym i wmawiała, że to Wasze, to chyba byłoby straszne, co? Chyba każdy chciałby o tym wiedzieć... A tak naprawdę jeśli kochanek okaże się ojcem, to odgrodzi dziecko od prawdziwego ojca, a kto z Was wie, że ten kochanek nie byłby dobrym ojcem? On nie ma żadnych praw? Tylko ona bo niby chce mieć nadal rodzinę, a inni to już nieważni, tylko ona się liczy, co? Jak dla mnie to bardzo egoistyczne.

Toć ja nie piszę tego jako rady dla autorki, aby jej było lepiej, ale kieruję się dobrem jej bliskich.

Nieprzyznanie się ma sens tylko wtedy, jeśli faktycznie skończy z tym kochankiem i postara się być dobrą żoną.

A czy kochanek ma prawo wiedzieć... Pewnie może się domyślać, że to jego dziecko, skoro ze sobą byli, ale też nie wydaje mi się, aby tak ochoczo burzył szczęście swojej rodziny dla tego nowego dziecka. Przecież ta sytuacja byłaby krzywdząca dla wszystkich.

Nie jestem pewna, że to się nie wyda. Jak napisałam - jeśli autorka się nie chwaliła, to raczej się nie wyda. A np. choroby wymagające przeszczepu nie są znowu takie częste, żeby zakładać taki scenariusz. Jeśli się wyda, to się wyda, ale uważam, że skoro są dzieci i dobrze funkcjonująca rodzina, to zatajenie prawdy będzie mniejszym złem. Wcale nie uważam, że ktoś, kto się przyznaje, jest mniejszym s********m, bo taka spowiedź służy - w moim przekonaniu - poprawieniu nastroju samemu sobie, a nie daniu wyboru partnerowi.

A co do pytania - ja wolałabym nie wiedzieć, bo wiem, że bym się totalnie załamała. Wolę kłamstwo w sytuacji, gdy miałabym bardzo cierpieć. I nie tylko ja, ale i dzieci.

[zagubiona i naiwna]

Napisane przez dominikmeller25

dokładnie, to nie był jakiś tam przypadkowy seks, czy jak to się tam zwie "chwila słabości", tu wszystko było perfidnie zaplanowane, to trwało długi, długi czas, do tego możliwe że doszło dziecko i tu nie powinno być czegoś takiego jak ukrywanie prawdy, bo ukryć można jednorazowy wybryk a nie coś takiego, tym bardziej że gdyby tamten powiedział rzuć męża to jestem pewien że autorce nawet powieka by nie drgnęła rzucając męża a następnie zabraniając mu kontaktów z drugim dzieckiem.

autorko nie rozwalaj mnie!
nie chcesz mężowi fundować tego samego co przeszła Twoja matka? przecież Ty już to mu ufundowałaś (on o tym nie wie, ale to niczego nie zmienia, bo widać że nawet przez chwilę nie pomyślałaś że robisz dokładnie to samo co Twój ojciec i jak on tym skrzywdził matkę) sypiając wiele miesięcy z innym facetem na boku, wtedy nawet przez chwilę nie pomyślałaś o mężu i tym że może się to wydać a teraz nagle nie chcesz go krzywdzić? boisz się o swój tyłek i wszystko w temacie, mąż jest dla Ciebie tylko takim zabezpieczeniem, bo lepszy pewny mąż niż niepewny kochanek, no i standardowe CO LUDZIE POWIEDZĄ...



mogłaby to zrobić dla niego, aby mógł jeszcze poznać osobę która by go szanowała i z którą mógłby normalnie żyć, bo ona mu normalnego życia nie gwarantuje co pokazała długotrwałym romansem.
i tak jak pisałem teraz nic powiedzieć nie chce, ale gdyby kochaś ją chciał, to powieka by jej nie drgnęła odchodząc od męża i nawet przez sekundę nie pomyślałaby o jego uczuciach, a że kochaś nie specjalnie ją chce to woli ciepły kąt bo tam bezpiecznie z dwójką dzieci.
poza tym nie wierzę w to że autorka przyzna się do tego że ojciec nie jest biologicznym ojcem (jak tak wykażą badania), będzie wmawiała mu że on jest ojcem, a pokątnie będzie odwiedzała "wujka" aby z dzieciaczkiem mógł się pobawić w przerwach między stosunkami.

nie znasz mnie a oceniłeś z góry zakładając że bez mrugnięcia okiem poszłabym z kochankiem. Gów.. wiesz niestety. Nie nie będę pokątnie odwiedzała kochanka żeby się widywał z dzieckiem jeśli się okaże że jest jego, nie będę od niego wymagać żeby się poczuwał do jakiego kolwiek obowiązku. Moje dziecko ma ojca, ktory ją kocha i to jej wystarczy. Zerwaliśmy ze sobą, a mężowi nic nie zamierzam mówić, póki nie będzie takiej potrzeby. I to nie jest tak że w domu mam ciepły wygodny kąt a kochanek mnie nie chce, to ja już go nie chcę, bo chcę żyć spokojnie a nie na dwa fronty, nie chcę więcej ranić męża. Owszem jestem wyrachowana zimna i egoistyczna, skoro dopiero od niedawna czuję wyrzuty sumienia. Ale staram się zmienić, chcę być dla mojego męża jak najlepszą żoną, a bynajmniej taką jaką byłam przed tym zanim weszłam w to bagno.

Kalincia dziękuję za posty.

---------- Dopisano o 20:53 ---------- Poprzedni post napisano o 20:52 ----------

Napisane przez 67eve

Dajcie spokój, to trolling. Nie warto odpisywać.

bądź uprzejma i nie pisz do mnie na priv takich kretynskich wiadomości.

[kalincia]

Napisane przez zagubiona i naiwna

nie znasz mnie a oceniłeś z góry zakładając że bez mrugnięcia okiem poszłabym z kochankiem. Gów.. wiesz niestety. Nie nie będę pokątnie odwiedzała kochanka żeby się widywał z dzieckiem jeśli się okaże że jest jego, nie będę od niego wymagać żeby się poczuwał do jakiego kolwiek obowiązku. Moje dziecko ma ojca, ktory ją kocha i to jej wystarczy. Zerwaliśmy ze sobą, a mężowi nic nie zamierzam mówić, póki nie będzie takiej potrzeby. I to nie jest tak że w domu mam ciepły wygodny kąt a kochanek mnie nie chce, to ja już go nie chcę, bo chcę żyć spokojnie a nie na dwa fronty, nie chcę więcej ranić męża. Owszem jestem wyrachowana zimna i egoistyczna, skoro dopiero od niedawna czuję wyrzuty sumienia. Ale staram się zmienić, chcę być dla mojego męża jak najlepszą żoną, a bynajmniej taką jaką byłam przed tym zanim weszłam w to bagno.

Kalincia dziękuję za posty.

---------- Dopisano o 20:53 ---------- Poprzedni post napisano o 20:52 ----------



bądź uprzejma i nie pisz do mnie na priv takich kretynskich wiadomości.

Brawo za podkreślone. Mam nadzieję, że będzie dobrze.

[zagubiona i naiwna]

Napisane przez Candy_lips

Cięzko to sobie nawet wyobrazić, ale analogicznie dziewczyny, pomyślcie, jakbyście były facetami i Wasza partnerka miała dziecko z innym i wmawiała, że to Wasze, to chyba byłoby straszne, co? Chyba każdy chciałby o tym wiedzieć... A tak naprawdę jeśli kochanek okaże się ojcem, to odgrodzi dziecko od prawdziwego ojca, a kto z Was wie, że ten kochanek nie byłby dobrym ojcem? On nie ma żadnych praw? Tylko ona bo niby chce mieć nadal rodzinę, a inni to już nieważni, tylko ona się liczy, co? Jak dla mnie to bardzo egoistyczne.

nie odgrodzę dziecka jeśli się okaze kochanka, miezkamy tak blisko siebie że siłą rzeczy będzie ją widywał. On ma swoje dzieci, ja mam swoje. Nie będziemy rozbijać naszych rodzin tylko po to żeby sprawić radość kilku osobom z forum ktore są za mowieniem prawdy w takich sytuacjach za wszelką cenę. JEmu się z żoną wogole nie układa, śpią w osobnych pokojach od dawna, w moim małżeństwie jest dobrze, a ja zrobię wszystko żeby było jeszcze lepiej. Dlaczego mamy sobie psuć życie jeszcze bardziej? Dlaczego mam zabierać dzieciom ojca, najlepszego jakiego mogą mieć? Możecie mnie objechać wyzwać i mówić że to egozim gzić się po kątach a potem milczeć i udawać kochającą żonkę, ale wolę to niż zniszczone życie mojego męża i dzieci.

[kalincia]

Napisane przez zagubiona i naiwna

nie odgrodzę dziecka jeśli się okaze kochanka, miezkamy tak blisko siebie że siłą rzeczy będzie ją widywał. On ma swoje dzieci, ja mam swoje. Nie będziemy rozbijać naszych rodzin tylko po to żeby sprawić radość kilku osobom z forum ktore są za mowieniem prawdy w takich sytuacjach za wszelką cenę. JEmu się z żoną wogole nie układa, śpią w osobnych pokojach od dawna, w moim małżeństwie jest dobrze, a ja zrobię wszystko żeby było jeszcze lepiej. Dlaczego mamy sobie psuć życie jeszcze bardziej? Dlaczego mam zabierać dzieciom ojca, najlepszego jakiego mogą mieć? Możecie mnie objechać wyzwać i mówić że to egozim gzić się po kątach a potem milczeć i udawać kochającą żonkę, ale wolę to niż zniszczone życie mojego męża i dzieci.

Ja bym nie mówiła byłemu kochankowi, gdyby to było jego dziecko. Jeszcze mu cos odbije i postanowi sprawę ujawnić? Bo, na przykład poczuje się ojcem?

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

mysle ze podjelas dobra decyzje,zebys tylko w niej wytrwala,mam nadzieje ze nikomu nie mowilas o swoim romansie bo to by bylo najglupsze co moglabys zrobic.
najwazniejsze to obudzic sie w pore zanim bedzie za pozno,wedlug mnie wciaz masz szanse na normalna rodzine i wierze ze ten romans tak cie zmeczyl ze masz dosc.
i nie mieszaj sie z blotem kazdy popelnia bledy najwazniejsze to wyciagnac lekcje z tego na przyszlosc.

[dominikmeller25]

Napisane przez zagubiona i naiwna

Dlaczego mamy sobie psuć życie jeszcze bardziej?

no właśnie po co cokolwiek zmieniać, lepiej udawać przed mężem i wszystkimi że nic się przecież nie stało, że jesteś mu całkowicie wierna, oddana, że dzieci są jego, lata niech mijają a gdy Tobie znowu zachce się próbować na boku to zrobisz to, a gdy prawda wyjdzie na jaw po tym jednym romansie i to facetowi spieprzysz życie bo zechciało się Tobie wygodnictwa, no ale lepiej żyć w kłamstwie pod płaszczykiem intencji wyższych.

poza tym to jest Twój zasrany obowiązek aby poinformować męża że nie jest ojcem dziecka (jeśli badania to wykażą), no ale ciepły kąt by przepadł a Tobie tylko na tym zależy, ciągle piszesz jaki to z niego dobry ojciec itd i o to tylko Tobie chodzi, o dobrego tatusia żeby dzieci miały.
mąż i jego uczucia Ciebie najmniej obchodzą, ale co tam my się nie znamy, Ty przecież wiesz lepiej, no bo wiesz przecież to Ty go bezczelnie zdradzałaś miesiącami a nie my i to Ty teraz nam tutaj wmawiasz jakieś uczucia do męża, lecz jeszcze przed chwilą pisałaś że sama nie wiesz co czujesz do niego a tu kilka postów, jeden dzień i miłość rozbłysła a zauroczenie kochankiem przeminęło z wiatrem...

skąd się takie kobiety biorą? a potem te normalne się dziwią że coraz więcej facetów dzisiaj im nie ufa i robi badania na ojcostwo tuż po narodzinach...

[ARAKSJEL]

Napisane przez zagubiona i naiwna

nie odgrodzę dziecka jeśli się okaze kochanka, miezkamy tak blisko siebie że siłą rzeczy będzie ją widywał. On ma swoje dzieci, ja mam swoje. Nie będziemy rozbijać naszych rodzin tylko po to żeby sprawić radość kilku osobom z forum ktore są za mowieniem prawdy w takich sytuacjach za wszelką cenę. JEmu się z żoną wogole nie układa, śpią w osobnych pokojach od dawna, w moim małżeństwie jest dobrze, a ja zrobię wszystko żeby było jeszcze lepiej. Dlaczego mamy sobie psuć życie jeszcze bardziej? Dlaczego mam zabierać dzieciom ojca, najlepszego jakiego mogą mieć? Możecie mnie objechać wyzwać i mówić że to egozim gzić się po kątach a potem milczeć i udawać kochającą żonkę, ale wolę to niż zniszczone życie mojego męża i dzieci.

Widzę że kochaś najważniejszy i biedny traki No tak nie ma co robić burzy w szklance wody .Twoja argumentacja jest hmmm komiczna .