wyprowadzka od rodziców

[Majka1503]

Napisane przez ancia95

Myślisz, że to jest takie proste? Stanąć na nogi bez kogoś kto jest dla Ciebie wszystkim? I mimo, że coś się sypie, nadal jest obok i wspiera jak może?

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Ja rozumiem, że nie.
Ale gdyby mój Tż miał piekło w domu i pozwoliłabym mu zamieszkać u siebie, a coś by się sypało, to nie pozwoliłabym mu do tego piekła wracać.
Dlatego uważam, że powinnaś coś działać i nie czekać, aż się namyśli i pozwoli Ci wrócić.

[ancia95]

Napisane przez Majka1503

Ja rozumiem, że nie.
Ale gdyby mój Tż miał piekło w domu i pozwoliłabym mu zamieszkać u siebie, a coś by się sypało, to nie pozwoliłabym mu do tego piekła wracać.
Dlatego uważam, że powinnaś coś działać i nie czekać, aż się namyśli i pozwoli Ci wrócić.

Masz rację, przepraszam, że się uniosłam. Tylko, że ja nie wiem co robić. Czuje się taka pusta, że nie umiem już nawet myśleć. Nie mam pieniędzy, za chwilę pewnie nie będę mieć Pawła, matka mnie wykańcza, nie mam nawet chwili żeby pomyśleć spokojnie...chcę tam wrócić!!!!! Nie wytrzymam tu!!!!

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[ama4]

Stało się tak jak pisała Yin na początku i tak jak mnie się od samego początku wydawało, ale nie chciałam o tym pisać żeby nie wyszło na to, że jestem czarnowidzem a wszystko się jednak ułoży... To była od początku ciężka sytuacja. Zamieszkanie razem, gdy dziewczyna ma 19 lat, gdy jej motywacją jest ucieczka z domu, gdy zamieszkanie razem z chłopakiem oznacza też zamieszkanie z jego rodzicami, naprawdę nie jest sielanką... Autorko, trzymam kciuki żebyś stanęła na nogi. Ale sama na ten moment, bo to chyba naprawdę będzie prostsze niż angażowanie innych ludzi w ten proces.

Ale gdyby mój Tż miał piekło w domu i pozwoliłabym mu zamieszkać u siebie, a coś by się sypało, to nie pozwoliłabym mu do tego piekła wracać.

Jakbyś go kochała, to pewnie tak. Ale jakby coś się wypaliło, jakby to wspólne mieszkanie było ciężkie i jakby coś było nie tak, to raczej też byś nie brała na siebie obowiązku mieszkania z kimś tylko dlatego, że ta osoba ma ciężko w domu. Autorka nie jest żoną tego chłopaka, nie jest ich rodziną. Trzeba rozumieć obie strony tej sytuacji niestety.

[Flai]

Autorko, jedno pytanie: czy twój ojczym cię adoptował? Czy jego dochód z za granicy wlicza się w podatki? Jednym słowem: sprawdź czy przysługuje ci stypendium socjalne i idź na jakiekolwiek studia nawet leśnictwo, cokolwiek byle łatwo się dostać. Złóż potem wniosek o stypendium i jeśli je dostaniesz po prostu uciekaj z domu. W tym roku kiedy bd. studiować byle co znajdź pracę, popraw maturę i celuj w już wybrane studia. W innym przypadku pozostaje czekać dopóki nie znajdziesz pracy.

[Majka1503]

Napisane przez ama4

Jakbyś go kochała, to pewnie tak. Ale jakby coś się wypaliło, jakby to wspólne mieszkanie było ciężkie i jakby coś było nie tak, to raczej też byś nie brała na siebie obowiązku mieszkania z kimś tylko dlatego, że ta osoba ma ciężko w domu. Autorka nie jest żoną tego chłopaka, nie jest ich rodziną. Trzeba rozumieć obie strony tej sytuacji niestety.

Nie wiem jakim uczuciem darzył chłopak autorkę, ale jeśli popsułoby się między nami teraz to choćby przez wzgląd na to, co było i na to co go czeka po powrocie wolałabym, żeby spał na podłodze, na karimacie w kuchni, póki nie stanie jakoś na nogi, niż tam wracał

Szczególnie, że z tego co autorka pisze, nie powiedział jej dobitnie, że to koniec. No chyba, że po prostu odwagi brak.

[stargate]

Nic nie piszesz, co to za praca I za ile.Jezeli jest w innym miescie-wiekszym miescie,to moze udaloby sie wynajac pokoj I spokojnie zaczynac swoje zycie.Ja tez uwazam,ze przede wszystkim musisz liczyc na siebie, nie na rodzine Tz. Pomysl z praca na wakcje tez jest godny uwagi.Walcz-nie blagaj o litosc.

[Dociakowa]

Daj znać jak się trzymasz.
Może warto byłoby się wybrać do opieki społecznej? Może oni są w stanie jakoś pomóc?
Jesli chodzi o studia - spróbuj się dostać na dzienne, zawsze jest akademik, stypendium socjalne lub za wyniki w nauce, a dodatkowo zawsze możesz poszukać sobie pracy na popołudnia lub weekendy. Nie czekaj aż Paweł przemyśli sprawę - działaj!

[Kocica84]

O rany to masz naprawde jeszcze bardziej skomplikowaną sytuacje niz na początku Ja jak bym była na jego miejscu nie pozwoliłabym ci wrócic do matki znając twoje relacje z nią chocbym miała mysleć trzy dni i układac to w głowie Własnie też pomyslałam o tym akademiku w jakimś miescie i studiach to jest jakies wyjśćie, stypendium socjalne też by sie przydało ci napewno Mogłabyś zacząć życ na własny rachunek

[miss_mizi]

Droga autorko,

Twoj post natchnal mnie do rejestracji na forum.

Przede wszystkim zycze ci powodzenia i podziwiam za odwage.
Jesli chcesz, uda sie, wiem z doswiadczenia.

Wyprowadzilam sie z domu w wieku 20 lat i chociaz przez pierwsze lata bylo niesamowicie ciezko, bylo warto.
Do dzisiaj uwazam, ze byla to najlepsza decyzja w moim zyciu. 'Ucieklam' od toskycznych rodzicow, od srodowiska ktore wpedzalo mnie w depresje.
Tak jak u ciebie, u mnie tez wystepowaly rekoczyny za wszystko, co robilam nie tak.

Na poczatku nie wiedzialam jak sie odznalezc, lapalam sie fatalnych prac, byle tylko przetrwac.

Dzisaj, po 10 latach, mieszkam za granica, skonczylam studia poza Polska. Pracuje, mam sie dobrze.
Oczywiscie, czasem nie jest rozowo, ale udalo mi sie.

Czego zycze i tobie!

[ancia95]

Cześć dziewczyny ;*
Najpierw chciałabym Was przeprosić, że tak długo nic tu nie pisałam.
Dopiero teraz zaczęłam dochodzić do siebie po tym wszystkim. Zaczęłam staż! Dostałam na 3miesiące, ale dobre i to. We wrześniu kończę staż i wyprowadzam się do Wrocławia. Moja ciotka ma tam mieszkanie, a mieszka na stałę w Anglii, więc obiecała, że 'da' mi to mieszkanie za darmo, będę musiała robić tylko opłaty. To idealne rozwiązanie. Mam nadzieję, że wszystko się uda. Jeśli chodzi o mamę, jest różnie. Ale od jakiegoś czasu można powiedzieć, że jest nieco lepiej. Niestety historia z Pawłem ciągle do mnie powraca, ale walczę z tym. Teraz mam pracę i poprzez to wiem, że codziennie rano muszę wstać i dać z siebie wszystko.

Ściskam mocno i dziękuję za każde dobre słowo napisane tutaj kiedy mnie nie było. ;*


A.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Lirriel]

Powodzenia. A dalej z nim jesteś po tym, co się stało?

[ancia95]

Nie, nie. Nawet się do mnie nie odzywa.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[Ikonka122]

Przeczytałam wątek od początku i bardzo mnie poruszył. Przykro mi że musiałaś wrócić do matki i do swojego rodzinnego domu.
A długo byliście z chłopakiem razem? faktycznie szkoda że nie pozwolił Ci zostać u siebie do czasu aż znajdziesz sobie jakąś prace i lokum. Ale może nie był gotowy na taki krok.
Mam ogromną nadzieje że ciocia już się nie rozmyśli i zaczniesz swoje życie na " nowo", niezależna od kogokolwiek Trzymam kciuki żeby wszystko się udało

[ancia95]

Paweł jest po prostu nie dojrzały, a potężny wpływ na jego decyzje ma jego mama.
Również mam nadzieję, że wszystko się uda. I dziękuję!

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[loloona_79]

Przykro mi. Pierwsza połowa watku była taka optymistyczna, że masz siłę i faktycznie robisz to co piszesz. A tu nagle taki zonk.

Trzymam kciuki byś stanęła na nogi. Dobrze ze masz perspektywę wyjazdu do Wrocławia.

[ancia95]

Niestety. Ma mnie totalnie gdzieś...ale trudno. Postanowiłam sama sobie dać radę i osiągnąć to czego chcę. Momentami jest mi cholernie ciężko z mamą, z tym jak mnie traktuje, ale powiedziałam sobie, że już nigdy nie dam się złamać i nigdy nie będę upadać. Z każdej sytuacji jest lepsze lub gorsze wyjście, ale jest. W życiu czeka mnie jeszcze wiele trudnych sytuacji i dopiero teraz widzę, że po tych załamaniach za każdym razem jestem silniejsza. Bo gdybym się poddała to nie zrobiłabym ani kroku w przód, a jednak ciągle to robię.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[lelum09]

Napisane przez ancia95

Niestety. Ma mnie totalnie gdzieś...ale trudno. Postanowiłam sama sobie dać radę i osiągnąć to czego chcę. Momentami jest mi cholernie ciężko z mamą, z tym jak mnie traktuje, ale powiedziałam sobie, że już nigdy nie dam się złamać i nigdy nie będę upadać. Z każdej sytuacji jest lepsze lub gorsze wyjście, ale jest. W życiu czeka mnie jeszcze wiele trudnych sytuacji i dopiero teraz widzę, że po tych załamaniach za każdym razem jestem silniejsza. Bo gdybym się poddała to nie zrobiłabym ani kroku w przód, a jednak ciągle to robię.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Ale o co konkretnie poszło ? Bo chyba tak po prostu nie wyrzucił Cie z dnia na dzien.

[ancia95]

Do dziś nie znam całej prawdy, od jego siostry, która jest bardzo przeciwna jego zachowaniu wiem, że jego mama kazała mu żebym się wyprowadziła. A słowa mamy są dla niego święte...tak więc posłuchał mamy, mówiąc mi, że nic do mnie nie czuje.

Sent from my LG-E400 using Wizaz Forum mobile app

[Monian]

Napisane przez ancia95

Do dziś nie znam całej prawdy, od jego siostry, która jest bardzo przeciwna jego zachowaniu wiem, że jego mama kazała mu żebym się wyprowadziła. A słowa mamy są dla niego święte...tak więc posłuchał mamy, mówiąc mi, że nic do mnie nie czuje.

Sent from my LG-E400 using Wizaz Forum mobile app

Dlaczego przed Twoim wprowadzeniem się nie poszliście do jego matki/rodziców i nie uzgodniliście z nimi tego jak oni to widzą, czy im to pasuje i jakie mają zdanie?

[Monkaaa92]

Jestem u Pawła, napisałam matce wczoraj długiego smsa, dzwoniła milion razy, straszyła, potem wyłączyłam telefon i poszłam spokojnie spać. Rano po włączeniu telefonu czekało na mnie 67 połączeń...Zaczęłyśmy smsować, oczywiście mówiła jaka to jestem zła i głupia, czy nie mogliśmy jej o tym powiedzieć itp. miałam mocne argumenty, więc nie udało jej się mnie zastraszyć. Właśnie jesteśmy po obiedzie, atmosfera naprawdę w porządku. Cieszę się, że tu jestem. A kiedy słyszę od bliskich Pawła, że chcą mnie w rodzinie i w ogóle to aż chce mi się żyć! Jest, będzie i musi być dobrze!!!

Tak nagle im się odwidziało?! Dziwne..

[ancia95]

Rozmawialiśmy z jego mamą. Jej zdanie było dla mnie najważniejsze..

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[201708160922]

Teraz przeczytalam caly watek. Podobnie jaak dziewczyny, nie wrozylam nic dobrego z takiej wyprowadzki, ale nie sadzilam, ze to skonczy sie tak szybko. Trzymam kciuki

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[solaola]

Napisane przez ancia95

Rozmawialiśmy z jego mamą. Jej zdanie było dla mnie najważniejsze..

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

Wobec tego postąpiła bardzo nieładnie nie stało się nic złego podczas Twojego pobytu tam?

[ancia95]

Nie. Wszystko było wręcz idealnie...

Sent from my LG-E400 using Wizaz Forum mobile app

[stargate]

Napisane przez ancia95

Cześć dziewczyny ;*
Najpierw chciałabym Was przeprosić, że tak długo nic tu nie pisałam.
Dopiero teraz zaczęłam dochodzić do siebie po tym wszystkim. Zaczęłam staż! Dostałam na 3miesiące, ale dobre i to. We wrześniu kończę staż i wyprowadzam się do Wrocławia. Moja ciotka ma tam mieszkanie, a mieszka na stałę w Anglii, więc obiecała, że 'da' mi to mieszkanie za darmo, będę musiała robić tylko opłaty. To idealne rozwiązanie. Mam nadzieję, że wszystko się uda. Jeśli chodzi o mamę, jest różnie. Ale od jakiegoś czasu można powiedzieć, że jest nieco lepiej. Niestety historia z Pawłem ciągle do mnie powraca, ale walczę z tym. Teraz mam pracę i poprzez to wiem, że codziennie rano muszę wstać i dać z siebie wszystko.

Ściskam mocno i dziękuję za każde dobre słowo napisane tutaj kiedy mnie nie było. ;*


A.

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

To jest swietna wiadomosc.Wszystko powoli sie ulozy.Masz prace,zdobywasz doswiadczenie, bedziesz miala gdzie mieszkac , a przede wszystkim nie musisz liczyc na czyjas laske Zycze powodzenia

[solaola]

Napisane przez ancia95

Nie. Wszystko było wręcz idealnie...

Sent from my LG-E400 using Wizaz Forum mobile app

Najważniejsze że idziesz dalej, nie ma co się przejmować, niedługo wszystko się zmieni i to tylko na lepsze. Trzymam mocno za to kciuki i za Ciebie również Bądź silna, warto jeszcze trochę wytrzymać. Każdy dzień zbliża Cię do lepszego życia w spokoju