Jesteś niegrzeczny, idziesz do kąta

[Luba]

Napisane przez SALIX

Moim skromnym zdaniem, umiejętne karanie zalicza się do mądrego wychowania. Kiedy jedno dziecko tłucze drugie po głowie drewnianą zabawką i żadne nie rób tak, Marysię to boli, jest jej przykro nie dociera, jedyną metodą jest odizolowanie delikwenta by nie zrobił nikomu krzywdy. Nawet, jeśli do niego nie dotrze, dlaczego to co robi, jest złe, niech wykształci sobie mechanizm: biję kogoś po głowie, dzieci nie będą się chciały ze mną bawić. Przecież w dorosłym życiu będzie dokładnie tak samo, żyjemy w społeczeństwie, do którego reguł trzeba się jakoś dostosować.

Widzisz, Tobie sie wydaje, ze ktos, kto nie stawia dzieci do kata pozwala bic Marysie, jednoczesnie tlumaczac, ze bic nie nalezy.
A przypominam, ze mowimy tu o wychowywaniu.
Czyli izolujemy delikwenta od Marysi i dopiero tlumaczymy, ze Marysie to boli i popatrz Jasiu, Marysia teraz nie chce sie z toba bawic. I powiedz mi Jasiu co cie tak wpienilo, ze uderzyles Marysie.

Wiele zlego, moim zdaniem, robia leniwi rodzice, ktorzy uwazaja, ze dziecko moze w tym momencie bic innych a zadaniem rodzica jest lagodne tlumaczenie dziecku, zeby przestalo. Nie na tym to polega, ale dla leniwcow jest idealne, bo wymaga od nich tylko gadania.
A do gadania trzeba dodac dzialanie majace chronic innego czlowieka i madre wytlumaczenie dziecku o co biega i co moze zrobic, jesli Marysia go zdenerwuje. Albo jesli z jakiegos powodu sie zdenerwuje i poczuje ochote na walniecie Marysi.
Zas przez leniwcow i ludzi chetnie poddajacych sie rzadom dzieci wielu ludzi ma poglady takie jak Ty, czyli ze jesli ktos nie stawia do kata to NIC nie robi, zeby zmienic postepowanie dziecka.

[vretka]

Napisane przez SALIX

Moim skromnym zdaniem, umiejętne karanie zalicza się do mądrego wychowania. Kiedy jedno dziecko tłucze drugie po głowie drewnianą zabawką i żadne nie rób tak, Marysię to boli, jest jej przykro nie dociera, jedyną metodą jest odizolowanie delikwenta by nie zrobił nikomu krzywdy. Nawet, jeśli do niego nie dotrze, dlaczego to co robi, jest złe, niech wykształci sobie mechanizm: biję kogoś po głowie, dzieci nie będą się chciały ze mną bawić. Przecież w dorosłym życiu będzie dokładnie tak samo, żyjemy w społeczeństwie, do którego reguł trzeba się jakoś dostosować.

Ale to jest akurat oczywiste, że takiego delikwenta należy odizolować, żeby nie zrobił krzywdy innemu dziecku. I to są właśnie te "naturalne konsekwencje". Czym innym jest pokazanie dziecku, że jeśli bije innych, nikt nie będzie chciał się z nim bawić, a czym innym jest na przykład stawianie do kąta dziecka, które na przykład podczas normalnej zabawy coś potłukło.

Poza tym uważam, że w każdej sytuacji dobrze jest z dzieckiem porozmawiać, spróbować zrozumieć i wytłumaczyć pewne kwestie . Sama z dzieciństwa pamiętam frustracje, kiedy obrywało mi się za bicie młodszej siostry, która sama "zaczynała"

[Sherminka]

Napisane przez zakonna

Ha wam powiem co się dzieje z dziećmi które nie wiedzą jak funkcjonować wśród ludzi bo kar nie znają. Wyrastają 10 latki które lekcje spędzają na tarzaniu się po podłodze albo na wyklocaniu się z nauczycielem.

Zgadzam się U mnie w rodzinie jest takie dziecko, którego się nie karało bo nie wolno dziecka stresować Kiedyś byłam świadkiem, jak ojciec trzymał to dziecko na kolanach i rozmawiał ze mną. Dziecko (wówczas 3-letnie) coś tam chciało mu pokazać a on nie zwracał uwagi, bo chciał skończyć zdanie, więc młody go zdzielił po gębie. Dosłownie Reakcja ojca żadna. Teraz ma bodajże 12 lat i dwójkę młodszego rodzeństwa, grają w piłkę w domu (40m2 mieszkanie), jak przychodzisz w gości to musisz dosłownie osłaniać szklanki czy talerze. Zwrócisz delikatnie uwagę na złe zachowanie to linczują Cię rodzice, bo stresujesz ich dzieci, a tak się nie robi

[forssiczka]

Napisane przez Luba

A dlaczego nie? Jesli z nim porozmawiac na jego poziomie, postawic proste pytanie. I na spokojnie a nie wnioskowac na podstawie zachowania dziecka, kiedy matka jest wnerwiona.

a no dlatego nie, że naturalnym etapem w rozwoju dzieci przedszkolnych w tym wieku jest fakt mylenia rzeczywistosci z ich fantazjami, oczekiwaniami, potrzebami, etc.

bynajmniej rozmowy nie neguję, ale trzeba dzielić na dwa, to co mówi dziecko i nie traktować tego jako jedynego obiektywnego opisu sytuacji.

Napisane przez Luba

Teraz juz grupy w przedszkolach nie sa juz tak wielkie, zeby pani nie mogla czasu poswiecac dzieciom osobno a nie tylko grupie.

30 osobowe to może i nie są, ale u mojego syna jest 20 osób/gr. i jak go odbieram, to zawsze jest jedna pani.
to też było zresztą poruszone na spotkaniu -fizycznie jest słaba mozliwość poświęcenia przez panią czasu jednemu tylko dziecku.

najlepsze jest to, ze jest kilkoro dzieci, które sprawiają stosunkowo często problemy wychowawcze i to pewnie wynika z postawy rodziców-wychodzących z założenia, ze skoro dzieć znajduje się w przedszkolu, to umywają ręce, nie ma wspólpracy, nie stawia sie dziecku granic, płacę i wymagam (nasze przedszkole akurat jest prywatne).

Napisane przez zakonna

Ha wam powiem co się dzieje z dziećmi które nie wiedzą jak funkcjonować wśród ludzi bo kar nie znają. Wyrastają 10 latki które lekcje spędzają na tarzaniu się po podłodze albo na wyklocaniu się z nauczycielem.

przesuwają granice, bo nikt nie egzekwował od nich wczesniej ich respektowania

Napisane przez cindy17

Natomiast u przedszkolaków funkcjonuja dwie listy, z uśmiechnięta i smutna mina. Wszyscy oczywiście chcą być na uśmiechniętej.

u nas też są buźki zielone (pochwała) i czerwone (za złe sprawowanie) oraz żółte (awans, jak dziecko poprawi zachowanie z karygodnego) przyznawane codziennie, no i prośba ze str. wychowawców, by nie podważac sensu ich stosowania i np.w piątek jakoś tam nagrodzić dziecko za przewagę np.zielonych buziek w ciągu tygodnia, bo nie chodzi o kary, ale o podkreślanie pozytywnych zachowań

Napisane przez Quiza

Jak tylko wyzdrowieje pójdę i zapytam jak wyglądają te kary i za co można zostać postawionym do kąta
Dziecko jest chore i ja po prostu staram się znaleźć przyczynę nie tylko w przedszkolu ale tez w domu

nie rozumiem, to szukasz przyczyn choroby w metodach wychowawczych w waszym przedszkolu?
naturalne, ze jak dzieciak idzie do przedszkola, styka się z wirusami, bakteriami, to jakoś musi trenować układ odpornościowy.

Napisane przez Sherminka

Też mam złe wspomnienia z tego typu karami. Raz w przedszkolu mając 6 lat bawiłam się na placu zabaw i złamałam rękę.

masakra.
moja siostra miała taką panią, ze do tej pory pamięta, jak pani straszyła niesforne dzieci, ze przyjdzie szczur i obgryzie paluszki

Napisane przez Sherminka

Zgadzam się U mnie w rodzinie jest takie dziecko, którego się nie karało bo nie wolno dziecka stresować

to bezstresowe wychowanie to jakaś poroniona teoria była

[201803111829]

Napisane przez stokrotka_to_ja

Karny jeżyk jest tak samo głupi jak stawianie do kąta. Poza poczuciem odrzucenia i złosci w tym momencie nie daje nic. Dziecko w tym wieku nie analizuje swojego zachowania i ciągu przyczynowo skutkowego. Jedyne co mozna w ten sposób uzyskac,to wymusić lub wyeliminować pewne zachowania dziecka ,które będzie działało w obawie przed karą,nie z powodu zrozumienia sytuacji.
Słabe i głupie metody.Ale wygodne.

No to jak postępować z takimi dziećmi? Jak masz 20 przedszkolaków, to nie możesz ciagle latać i tłumaczyć "nie Asiu, nie wolno rzucać klockami w Adasia, Adasia to boli, przeproś Adasia." Przecież by się przedszkolanka zamęczyła. Ja wiem, że opieka nad dziećmi to wymagająca praca, ale kara do czegoś służy. I nie jest to bicie, krzyczenie, wyśmiewanie, ośmieszanie, tylko jasny komunikat "jesteś niegrzeczny, idziesz do kąta". Jak chodziłam do podstawówki (1-3) to nauczycielka wywalała dziecko za drzwi, przecież mogło sobie gdzieś pójść, wyjść, zgubić, uderzyć - nie ma kontroli nad dzieckiem. A jak stoi w kącie 5 minut w sali, to świat mu się nie zawali.

[Luba]

Napisane przez forssiczka

a no dlatego nie, że naturalnym etapem w rozwoju dzieci przedszkolnych w tym wieku jest fakt mylenia rzeczywistosci z ich fantazjami, oczekiwaniami, potrzebami, etc.

bynajmniej rozmowy nie neguję, ale trzeba dzielić na dwa, to co mówi dziecko i nie traktować tego jako jedynego obiektywnego opisu sytuacji.

Proste pytanie gdzie widzialo stawianie do kata, prosta odpowiedz dziecka.
Jesliby przyjmowac, ze dziecko prawdy nie powie tylko pofantazjuje, to nalezaloby wcale nie zwracac uwagi co mowi.
Ja uwazam, ze dziecko na krotkie proste pytanie odpowie tez krotko i prosto i zgodnie z prawda. Dopiero dopytywanie czy drazenie tematu skutkuje czesto w tym wieku bajkopisaniem.

Napisane przez forssiczka

przesuwają granice, bo nikt nie egzekwował od nich wczesniej ich respektowania

Respektowania granic nie musimy uczyc poprzez kary



Gdybym w zyciu poprzestala tylko na czytaniu wizazu, to uznalabym moje dzieci za swiete Bo jak to sie udalo, ze nigdy nie kladly sie nigdzie na srodku niczego i nie darly sie, nie nacigalby, nie wyly w sklepach, nie tarzaly, nie kopaly ludzi, nie bily itd. A w kacie nie staly, na jezu karnym nie siedzialy, nie byly odsylane na przemyslenia, nie mowiac juz o klapsach.
Szczesliwie zyje wsrod ludzi i widze tez na wlasne oczy, ze jest wiecej takich dzieci i to nie ejst nic szczegolnego. Dlatego oltarzykow swoim dzieciom nie wzniose.
A dlaczego o tym pisze.
Bo jesli sa tu podawane przyklady dzieci nie karanych a tarzjacych/wyjacych/bijacych, to chyba mozna rzucic i jednym przykladem pozytywnym? Mozna chyba powiedziec, ze nie pimprze jak potluczona tylko w teorii a zycia nie znam i nie wiem jak to jest? No mam nadzieje ze mozna.

[201803111829]

Napisane przez invisible_01

Ja zawsze w takich tematach twierdzę, że niby nic się nie stało, a jednak całe życie się to pamięta. No bo która z Wizażanek pamięta wiele wydarzeń z przedszkola?

Ja pamiętam sporo ;p Pamiętam Piotrusia, który zawsze płakał, jak jego mama wychodziła, pamiętam meblościankę-kredens za który się wchodziło zjeść słodycze, pamiętam wyprawy do "starego przedszkola", a jak się stamtąd przyniosło trofeum w postaci zabawki, to się było WOW. I pamiętam, że miałam plecak-myszkę i kolega mi w jego uszach wyciął dziury. I stanie w kącie też pamiętam

[201604191001]

Napisane przez ciri15

No ale czy kara ma być taka, że jej się nie pamięta? Moim zdaniem właśnie sens kary jest taki, ze ją pamiętasz, że wiesz za co i że już tego nie powtórzysz. Przy tym nie może być traumą. Ja byłam wrażliwym i grzecznym dzieckiem. Karę dostałam raz i dla mnie najgorsze było właśnie to, że ja, takie dobre dziecko, zostałam ukarana. I pamiętam za co i co wtedy czułam, a to było 20 lat temu prawie. No ale skutecznie mnie ukarano, choć teraz uważam, że nie było za co.

Ok, ale niech dziecko pamięta dopóki sam nie nauczy się postępować poprawnie. A nie, że potem siedzi taka 27 latka i doskonale pamięta lanie za 7*7=? Czy to trauma? Nie. Ale poczucie niesprawiedliwości albo krzywdy, które nadal odczuwa się w takim wieku daje jasno do zrozumienia, że kogoś wtedy mocno po*****ło.
Ukarano cię skutecznie, ale nie było za co. Więc co ci było wtedy po tym, że mocno odczułaś tę karę?

Napisane przez Luba

Gdybym w zyciu poprzestala tylko na czytaniu wizazu, to uznalabym moje dzieci za swiete Bo jak to sie udalo, ze nigdy nie kladly sie nigdzie na srodku niczego i nie darly sie, nie nacigalby, nie wyly w sklepach, nie tarzaly, nie kopaly ludzi, nie bily itd. A w kacie nie staly, na jezu karnym nie siedzialy, nie byly odsylane na przemyslenia, nie mowiac juz o klapsach.

To ja ci powiem lepszy numer. Dziecko anioł, grzeczne, trochę nieśmiałe i wycofane, ale perfekcyjnie wychowane. Tak, dziękuję, proszę, czy mogłabym prosić, dzień dobry, dobry wieczór, do widzenia, mamusiu, tatusiu, proszę pani. Dziecko, które nigdy nie zrobiło publiczne żadnej sceny (do 14 roku życia ), nie krzyczało, było spokojne, nie naciągało rodziców na nic, rozumiało, że nie to nie i koniec rozmowy. Fajne, co? Wszystkie znajome matce zazdrościły i pół rodziny też. Idealna córeczka.
A w domu saaaajgon, wietnam, hiroszima i nagasaki. Darcie mordy, ośli upór, tupanie, trzaskanie drzwiami, plus robienie małych złośliwości.
Ale z zewnątrz, w towarzystwie wszystko ok, dziecko aniołeczek

[Luba]

Napisane przez _Judith_

To ja ci powiem lepszy numer. Dziecko anioł, grzeczne, trochę nieśmiałe i wycofane, ale perfekcyjnie wychowane. Tak, dziękuję, proszę, czy mogłabym prosić, dzień dobry, dobry wieczór, do widzenia, mamusiu, tatusiu, proszę pani. Dziecko, które nigdy nie zrobiło publiczne żadnej sceny (do 14 roku życia ), nie krzyczało, było spokojne, nie naciągało rodziców na nic, rozumiało, że nie to nie i koniec rozmowy. Fajne, co? Wszystkie znajome matce zazdrościły i pół rodziny też. Idealna córeczka.
A w domu saaaajgon, wietnam, hiroszima i nagasaki. Darcie mordy, ośli upór, tupanie, trzaskanie drzwiami, plus robienie małych złośliwości.
Ale z zewnątrz, w towarzystwie wszystko ok, dziecko aniołeczek

A moje i w domu i poza domem spoko. Aniolami bym ich nie nazwala, normalni sa raczej no i nie sa niesmiali i wycofani.
A ze 14 rok zycia oboje juz "mineli" to moge sie czuc w miare bezpiecznie.
chyba
wlasnie sobie wyobrazilam jak moj 21latek rzuca sie na podloge i wyje, ze chce zebym mu merca kupila

[201712071518]

Napisane przez Luba

A moje i w domu i poza domem spoko. Aniolami bym ich nie nazwala, normalni sa raczej no i nie sa niesmiali i wycofani.
A ze 14 rok zycia oboje juz "mineli" to moge sie czuc w miare bezpiecznie.
chyba
wlasnie sobie wyobrazilam jak moj 21latek rzuca sie na podloge i wyje, ze chce zebym mu merca kupila

no to wtedy się dziecko sadza przy stoliku żeby sobie puzzle poukładało i narysowało merca i się wyciszyło


a'propos bicia - to my jako dzieci praliśmy się non stop (zarówno rodzinie jak i na dworze między ''bandami''), no i mieliśmy takie zabawy - nawet w przedszkolu (zjeżdżalnia spiralna do wysokości 2 piętra na którą wspinało się po konstrukcji, bo po co po drabinkach), że to cud, że się nie pozabijaliśmy serio.

a jeśli chodzi o kary w szkole to pamiętam, że wielkim obciachem byóło jak pani za karę sadzała w pierwszej ławce z dziewczynką (to dotyczyło chłopców). a postawienie do kata to był ubaw dla całej klasy - bo delikwent stał w rogu, robił miny, przedrzeźniał nauczycielkę i rozbawiał wszystkich.

[ciri15]

Napisane przez _Judith_

Ok, ale niech dziecko pamięta dopóki sam nie nauczy się postępować poprawnie. A nie, że potem siedzi taka 27 latka i doskonale pamięta lanie za 7*7=? Czy to trauma? Nie. Ale poczucie niesprawiedliwości albo krzywdy, które nadal odczuwa się w takim wieku daje jasno do zrozumienia, że kogoś wtedy mocno po*****ło.
Ukarano cię skutecznie, ale nie było za co. Więc co ci było wtedy po tym, że mocno odczułaś tę karę?

Mi moze nic, ale najwyraźniej utrudniałam pracę, czy tam naruszałam porządek w przedszkolu i rozpraszałam inne dzieci. Nic wielkiego nie zrobiłam, ale mogło to przeszkadzać. Nie dostałam klapsa ani nic tylko właśnie musiałam iść do osobnego stolika w czasie obiadu. I właśnie dlatego, ze byłam dzieckiem wrażliwym, a może nawet przewrażliwionym na swoim punkcie, tak to mną wstrząsnęło. Zresztą pamiętam, że zawsze jak dorosła obca osoba zwróciła mi uwagę to cały dzień o tym myślałam i miałam łzy w oczach.
No i nie odczuwam niesprawiedliwości, nie uważam, że to była dla mnie krzywda. Nie było za co - bo nic aż tak złego nie zrobiłam, po prostu sądzę, że były zbyt "sztywne" standardy zachowania się w przedszkolu.

[forssiczka]

Napisane przez Luba

Respektowania granic nie musimy uczyc poprzez kary

nie wiem, czemu cytujesz mnie, bo nic takiego nie napisałam, co więcej jestem zdania (co zresztą też podkreśliłam), ze skupić się trzeba raczej na akcentowaniu pozytywnych zachowań, nie tych niepożądanych

mam w bliskim otoczeniu przykład, gdzie 8letnie dziecko od małego wychowywane było przede wszystkim pod komendę "kara!" za to, za śmo, za owamto...tresura, a jej efekty widac już dziś

Napisane przez Luba

Gdybym w zyciu poprzestala tylko na czytaniu wizazu, to uznalabym moje dzieci za swiete Bo jak to sie udalo, ze nigdy nie kladly sie nigdzie na srodku niczego i nie darly sie, nie nacigalby, nie wyly w sklepach, nie tarzaly, nie kopaly ludzi, nie bily itd. A w kacie nie staly, na jezu karnym nie siedzialy, nie byly odsylane na przemyslenia, nie mowiac juz o klapsach.
Szczesliwie zyje wsrod ludzi i widze tez na wlasne oczy, ze jest wiecej takich dzieci i to nie ejst nic szczegolnego. Dlatego oltarzykow swoim dzieciom nie wzniose.

to samo mogę powiedzieć o swoim

[Kylie698]

Co do liczebności grup - w tym roku mam grupę 26 dzieci, w zeszłym miałam 27 - i jestem sama w sali cały czas.

A i jeszcze jedno: nie ma przedszkolanek, jest nauczycielka przedszkola

[Imperialista]

Napisane przez Kylie698

A i jeszcze jedno: nie ma przedszkolanek, jest nauczycielka przedszkola

A co to za różnica?

[201604191001]

Napisane przez Imperialista

A co to za różnica?

Niektórym najwyraźniej uwłacza "przedszkolanka". Trafiłam na kilka takich i hm... Miały duże mniemanie o sobie.

[397c2675f3cdfd9a8d969495a6edd4aafb32f2d2_655aa1f83943f]

To i ja się wtrącę.
'Przedszkolanka' jest uwłaczająca. Panie tam pracujące naprawdę uczą dzieci. To w końcu one przygotowują 'bazę' do podstawówki. A nie siedzą i się z nimi bawią czy nie wiem jakie pojęcie tam o nich macie.

I do wszystkich, które są przeciwko stawianiu w kącie, a tylko za rozmową, rozmową, rozmową. Idźcie na tydzień do przedszkola. Ale nie prywatnego, tylko publicznego. Gdzie w grupie jest dwadzieścia parę dzieci. Przetrwajcie ten tydzień na swoich rozmowach. Powodzenia.

[vretka]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;48742452]
'Przedszkolanka' jest uwłaczająca. Panie tam pracujące naprawdę uczą dzieci. To w końcu one przygotowują 'bazę' do podstawówki. A nie siedzą i się z nimi bawią czy nie wiem jakie pojęcie tam o nich macie.
[/QUOTE]
Przedszkolanka to określenie osoby, która zajmuje się (w tym uczy) dziećmi w przedszkolu. Niby co obraźliwego jest w tym słowie? I w jaki sposób określa "siedzenie" z dziećmi zamiast uczenia? Przecież odnosi się jedynie do miejsca pracy Rozumiem, że nazwanie kogoś na przykład urzędniczką też jest uwłaczające, bo sugeruje, że ktoś cały dzień tylko kawę pije (podobny poziom argumentacji)

Wrzucam link do słownika: przedszkolanka. Nic tylko w mordę komuś dać za takie impetynencje

[201604191001]

W jaki sposób to uwłacza? Przedszkolanka oznacza, że siedzi i dłubie w piasku z dziećmi i koniec? Moja babcia uczyła dzieci w przedszkolu i była właśnie przedszkolanką. Tak samo moja mama. Obie mają honor nienaruszony.

[Luba]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;48742452]To i ja się wtrącę.
'Przedszkolanka' jest uwłaczająca. Panie tam pracujące naprawdę uczą dzieci. To w końcu one przygotowują 'bazę' do podstawówki. A nie siedzą i się z nimi bawią czy nie wiem jakie pojęcie tam o nich macie.

I do wszystkich, które są przeciwko stawianiu w kącie, a tylko za rozmową, rozmową, rozmową. Idźcie na tydzień do przedszkola. Ale nie prywatnego, tylko publicznego. Gdzie w grupie jest dwadzieścia parę dzieci. Przetrwajcie ten tydzień na swoich rozmowach. Powodzenia.[/QUOTE]

A co jest uwlaczajacego w "przedszkolance"
Co ma do tego wszystkiego nazewnictwo? Dlaczego myslisz, ze ludzie mowiac "przedszkolanka" nie mysla o kims, kto uczy dzieci
No po prostu zastrzelilas mnie teraz

I posluchaj uwaznie.
Ja sie na pania pedagog-nauczycielke-wychowawce w przedszkolu nie pchalam, wiec nie musze "isc na tydzien do przedszkola". Ja po prostu uwazam, ze jesli ktos sie decydowal na te prace to wiedzial na co sie pisze i jest wydolny w nauczaniu i wychowywaniu dzieci, ktore rodzice mu powierzaja.
Ja wierze, ze ten zawod jest trudny i szczerze podziwiam osoby, ktore sie swiadomie decyduja na zostanie nauczycielem. Ale ludzie zloci, litosci, chyba ucza w tych szkolach (do ktorych uczeszczaja przyszli nauczyciele) radzenia sobie z dziecmi?

[397c2675f3cdfd9a8d969495a6edd4aafb32f2d2_655aa1f83943f]

Po prostu uwłacza. Brzmienie wyrazu. Albo się to czuje, albo nie.
Drastyczny przykład: '[cenzura]' i 'dziewczyna na telefon'. To to samo, ale jakże inny odbiór.

No tak, bo przecież opieka i próba nauczenia czegoś 1 dziecka jest taka sama jak 22 dzieci... I jedną z metod wychowania w grupie jest owo nieszczęsne stanie w kącie.

[vretka]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;48742748]Po prostu uwłacza. Brzmienie wyrazu. Albo się to czuje, albo nie.
Drastyczny przykład: '[cenzura]' i 'dziewczyna na telefon'. To to samo, ale jakże inny odbiór.
[/QUOTE]
Mnie już chyba wszystko opadło

[Luba]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;48742748]Po prostu uwłacza. Brzmienie wyrazu. Albo się to czuje, albo nie.
Drastyczny przykład: '[cenzura]' i 'dziewczyna na telefon'. To to samo, ale jakże inny odbiór.

No tak, bo przecież opieka i próba nauczenia czegoś 1 dziecka jest taka sama jak 22 dzieci... I jedną z metod wychowania w grupie jest owo nieszczęsne stanie w kącie.[/QUOTE]

Ty tak serio?

[201607110949]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;48742748]Po prostu uwłacza. Brzmienie wyrazu. Albo się to czuje, albo nie.
[/QUOTE]

No nie wiem, ja też tego nie czuję i jako rodzic mówię 'pani przedszkolanka' bez pogardy w głosie. Jest to dla mnie bardzo, bardzo ciężka i wymagająca praca, mam ogromny szacunek, do pań, które się jej podejmują i pierwsze słyszę, że kogoś obrażam takim a nie innym określeniem.

[Luba]

Napisane przez SALIX

No nie wiem, ja też tego nie czuję i jako rodzic mówię 'pani przedszkolanka' bez pogardy w głosie. Jest to dla mnie bardzo, bardzo ciężka i wymagająca praca, mam ogromny szacunek, do pań, które się jej podejmują i pierwsze słyszę, że kogoś obrażam takim a nie innym określeniem.

I teraz idz sie przepros

[397c2675f3cdfd9a8d969495a6edd4aafb32f2d2_655aa1f83943f]

Wiedziałam, żeby się nie odzywać, bo zaraz wszystkie na mnie wsiądą, zrobi się kółko wzajemnej adoracji i będzie fun fun fun.

I tak, byłam poważna z tym przykładem. Jeżeli nie potraficie uargumentować swojego 'zdziwienia' czymś więcej niż 'ręce mi opadły', to w porządku.

Ja swoje powiedziałam, nie lubię pisać tego samego milion razy na przemian z osobą, która swoje też pisze milion razy, zatem bawcie się dobrze. Dobranoc.

[martynka89]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;48742748]Po prostu uwłacza. Brzmienie wyrazu. Albo się to czuje, albo nie.
Drastyczny przykład: 'kvrwa' i 'dziewczyna na telefon'. To to samo, ale jakże inny odbiór.

No tak, bo przecież opieka i próba nauczenia czegoś 1 dziecka jest taka sama jak 22 dzieci... I jedną z metod wychowania w grupie jest owo nieszczęsne stanie w kącie.[/QUOTE]
Pani na "k" to slowo niecenzuralne i obrazliwe, wiec kiepskie porownanie moim zdaniem.

Wracajac do tematu: stanie w kacie wedlug mnie nie jest czyms zlym.
Druga sprawa, nie wierze, zeby dziecko do tego kata trafialo za nic. Jakos panie opiekunki musza sobie radzic z kilkorgiem dzieci.
Czesto rodzice zawalaja kwestie wychowawcze i najchetniej wychowanie dziecka zwaliliby na przedszkole/ szkole, no ale problem w tym, ze nauczyciel ma wychowac nie stosujac przy tym zadnej kary. Najlepiej zeby w kolko tlumaczyl, tlumaczyl i tlumaczyl, tylko jak tlumaczyc cos metoda zdartej plyty jednemu dziecku, jak kilkoro innych jest do upilnowania.

[Sherminka]

Użyłam gdzieś w poście 'przedszkolanka' i miałam na myśli kobietę, która zajmuje się w przedszkolu dziećmi - uczy, bawi się itd. No nigdy w życiu nie pomyślałabym, że to jakieś pogardliwe i uwłaczające określenie Sprzątaczka też jest uwłaczająca, więc teraz się mówi konserwator powierzchni płaskich ? Serio, ludzie którzy wykonują taki zawód i uważają, że takie nazewnictwo im uwłacza mają jakieś problemy z własnym ego. Nie wiem jak to inaczej wyjaśnić

[201604181004]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;48742452]To i ja się wtrącę.
'Przedszkolanka' jest uwłaczająca. Panie tam pracujące naprawdę uczą dzieci. To w końcu one przygotowują 'bazę' do podstawówki. A nie siedzą i się z nimi bawią czy nie wiem jakie pojęcie tam o nich macie.

I do wszystkich, które są przeciwko stawianiu w kącie, a tylko za rozmową, rozmową, rozmową. Idźcie na tydzień do przedszkola. Ale nie prywatnego, tylko publicznego. Gdzie w grupie jest dwadzieścia parę dzieci. Przetrwajcie ten tydzień na swoich rozmowach. Powodzenia.[/QUOTE]



defaq, określenie przedszkolanka uwłaczające?
to co, profesor wychowania wczesnego? pani samorządanka? od samorządowego przedszkola? pedagożka wczesna?

---------- Dopisano o 22:29 ---------- Poprzedni post napisano o 22:28 ----------

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;48742929]Wiedziałam, żeby się nie odzywać, bo zaraz wszystkie na mnie wsiądą, zrobi się kółko wzajemnej adoracji i będzie fun fun fun.

I tak, byłam poważna z tym przykładem. Jeżeli nie potraficie uargumentować swojego 'zdziwienia' czymś więcej niż 'ręce mi opadły', to w porządku.

Ja swoje powiedziałam, nie lubię pisać tego samego milion razy na przemian z osobą, która swoje też pisze milion razy, zatem bawcie się dobrze. Dobranoc.[/QUOTE]

jasne. my wszystkie pozostajemy w nieformalnym związku. nawet te których nie znam

[Imperialista]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;48742929]I tak, byłam poważna z tym przykładem. Jeżeli nie potraficie uargumentować swojego 'zdziwienia' czymś więcej niż 'ręce mi opadły', to w porządku.[/QUOTE]

W języku polskim nauczycielka jest w szkole, a w przedszkolu przedszkolanka. Może na sprzątaczki będziemy mówić room serwis? Może na prostytutki będziemy mówić damy do towarzystwa?

Poza tym Pani która (teoretycznie, bo podobno rosną wymagania) się z dziećmi tylko bawi to opiekunka.

[vretka]

[1=397c2675f3cdfd9a8d96949 5a6edd4aafb32f2d2_655aa1f 83943f;48742929]Wiedziałam, żeby się nie odzywać, bo zaraz wszystkie na mnie wsiądą, zrobi się kółko wzajemnej adoracji i będzie fun fun fun.

I tak, byłam poważna z tym przykładem. Jeżeli nie potraficie uargumentować swojego 'zdziwienia' czymś więcej niż 'ręce mi opadły', to w porządku.

Ja swoje powiedziałam, nie lubię pisać tego samego milion razy na przemian z osobą, która swoje też pisze milion razy, zatem bawcie się dobrze. Dobranoc.[/QUOTE]
Rozumiem, że na nauczycielkę języka polskiego też nie wypada mówić polonistka, bo gotowa poczuć się jak ☠☠☠☠a?