Boomersi, iksy, millenialsi, pokolenie z. ...

[MarekKele]

Napisane przez Pani_Robot

Również uważam, że społeczną zmianą są ludzie 20-30-letni. Ci do 35rż jeszcze jeszcze, ci po - w większości nie, a 40+ zazwyczaj nie ma co zbierać. Im wcześniejszy rocznik, tym mizoginia ta zwykła, czy zinternalizowana u kobiet, Modlitwa Polaka z Dnia Świra, czy denializm klimatyczny, rasizm, ksenofobia i homofobia silniejsze, empatia wobec zwierząt mniejsza, a inteligencja emocjonalna słabsza. Oczywiście to nie tak, że oto nagle urodziło się pokolenie geniuszy, jednak gdy patrzę na wypowiedzi seniorek na temat kobiet na przykład pod artykułami na FB... młodym dziewczynom nie przeszłaby taka nienawiść przez usta, przynajmniej nie widzę jej, a jeśli widzę, są to jednostki. Po prostu zmiana społeczna następuje wolno. Przeciez i wśród młodych mamy przemocowców jak Kamerzysta, ale w jego pokoleniu nie ma na to raczej przyzwolenia (poza młodzieżą ze skrajnej prawicy). W moim wiele polskich kobiet powiedziałoby "sama się prosiła", a mężczyzn, że "chciała wypłynąć".

Zresztą wystarczy popatrzeć na średni wiek aktywistów, który oscyluje w granicy 23-26 lat, a przecież to oni są głosem, który walczy o to byśmy byli dla siebie bardziej... ludzcy.

Moje pokolenie w Polsce (pierwsza połowa lat 80-tych), to często słabość do disco polo, za ciasne, pretendujące do eleganckich ubrania, wóda, klejone w domu szpony z kryształkami i fascynacja plotami z Pudelka oraz ilością kochanków Joli z działu księgowości. Plus ślepota na tematy trudne, przemoc domową, jeśli jej sprawcą jest kolega, alkoholizm itp. Symetryzm i neoliberalizm kontra "pińcetplusy".

Ja mam produkty Apple bo są łopatologiczne, supertrwałe i nie wymagają wiecznego serwisowania, aczkolwiek nie we wszystkie gry zagram. Nie "mulą", nie wywalają błędów, co oszczędza masy frustracji. Powiedziałabym, że to one, jak te dobre buty na lata, są dla ludzi biednych - szczególnie, że można je z powodzeniem kupować z drugiej ręki, nawet kilkuletnie i wciąż są często o klasę wyżej od rynkowych nowości. Tańsze gadżety, które padają po dwóch latach od zakupu to nie jest oszczędność ani inwestycja. To ten płaszcz z poliestru do pierwszego prania.
Kiedyś ich posiadanie faktycznie odbierałam jako szpan, a później spotykałam się z miłośnikiem marki i gdy porównałam pracę jego idealnego, 9-letniego laptopa z moim rocznym rzęchem Asus Rog... wiedziałm, że Jobs mnie zwerbował na klientkę.

Nie obraź się, ale czytając twój wpis wylewa się sporo frustracji.

Nie chce mi się odnosić do wszystkiego dzieląc twoj post, więc po kolei, częściowo z pamięci.

Aktywisci są tylko głównie młodzi. Naprawdę? Mieszkam w Warszawie i ja widzę głównie osoby emeryckie które aktywnie się udzielają na każdym kroku. Osoby 20-30 letnie bardzo ciężko było skłonić do jakiegokolwiek działania, choćby by zainteresowaly się inicjatywą z budżetu obywatelskiego. Ile lat ma Śpiewak? 20? 25? Nie. Tak możnaby mnożyć.
Młodzież 25-letnia pójdzie skandować jeśli tylko im się pole do protestów zorganizuje, inaczej sami nie są w stanie dać od siebie za dużo. Co zostaje po tym wielkim czynie wyjścia na ulicę to również wiadomo
Bo protest musi być świeży aby dobrze sprzedał się i był klikalny na IG

Sprzęt, jego trwałość w przypadku tego elektronicznego nie jest odzwierciedleniem jeden do jednego jak przy ubraniach. Mam wrażenie że napisałaś ta część bez żadnego zastanowienia. Porownujesz prawdopodobnie telefon jednej marki za ok. 4-5 tys zł z zakładam, że z telefonem budżetowym dołączanym za złotówkę od operatora. Następnie wyrabiasz sobie zdanie o całej gamie produktów z systemem który był w telefonie za 1 zł. Strzelam, może tak nie jest. Zwykle jednak jest właśnie tak.

Laptopy mają podobnie. MacBook jest specyficznym sprzętem, bardzo drogi i nic nie można na nim zrobić nieprzewidzianego przez producenta. Zwykle laptopy dają użytkownikowi wolność instalacji systemu, wymiany podzespołow na takie jakie chcesz, itd. Z wolności trzeba umieć korzystać.

Nigdy nie zdecydowałbym się na MacBooka albo inne zamknięte środowisko, bo to jest sprzeczne z moją filozofią życia. Chcę być otwarty, chcę by rozwijano darmowe rozwiązania także dla ludzi których na to nie stać. Apple jest całkowitym tego zaprzeczeniem, jest ikoną bezwzględnego wykorzystywania ludzi

[Dobranka]

Napisane przez Pani_Robot

Również uważam, że społeczną zmianą są ludzie 20-30-letni. Ci do 35rż jeszcze jeszcze, ci po - w większości nie, a 40+ zazwyczaj nie ma co zbierać.

Jeżeli już generalizujemy to też artyści. To oni właśnie często tworzą trendy, zmiany. Np. Manuela Gretkowska, Olga Tokarczuk są po 50 - tce. Choć i tak krzywdzące jest takie skreślanie ludzi.

[MarekKele]

Dodam w formie szpili, że wśród tych 25-letnich wielką popularnością, pomijając oczywiście Platformę, cieszy się partia Hołowni. Sam Hołownia, młodzieniec - 45 latek. Młodzieniec który sławę zyskał z telewizyjnego show dla niezbyt wymagających widzów. Bardzo pobudzająca aktywność społeczną kariera idola młodych aktywnych Polaków.

[Pani_Robot]

Napisane przez Dobranka

Jeżeli już generalizujemy to też artyści. To oni właśnie często tworzą trendy, zmiany. Np. Manuela Gretkowska, Olga Tokarczuk są po 50 - tce. Choć i tak krzywdzące jest takie skreślanie ludzi.

Mówiąc o spoleczenstwie musimy uogolniac, inaczej byłyby kilometrowe przypisy. Jeśli ktoś chce się poczuć skrzywdzony jakąś opinią, zawsze znajdzie powód.

[Dobranka]

Napisane przez Pani_Robot

Mówiąc o spoleczenstwie musimy uogolniac, inaczej byłyby kilometrowe przypisy. Jeśli ktoś chce się poczuć skrzywdzony jakąś opinią, zawsze znajdzie powód.

Mizoginizując też musimy uogólniać...

[MarekKele]

Napisane przez Pani_Robot

Mówiąc o spoleczenstwie musimy uogolniac, inaczej byłyby kilometrowe przypisy. Jeśli ktoś chce się poczuć skrzywdzony jakąś opinią, zawsze znajdzie powód.

Wolę po stokroć bardziej kilometrowe przypisy niż uogólnienia, które finalnie zaciemniają cały przekaz

[Pani_Robot]

Napisane przez MarekKele

Wolę po stokroć bardziej kilometrowe przypisy niż uogólnienia, które finalnie zaciemniają cały przekaz

To zawieraj je w swoich wypowiedziach

[MarekKele]

Napisane przez Pani_Robot

To zawieraj je w swoich wypowiedziach

Moja wypowiedź była kontrą do twojej wcześniejszej, utrzymana w analogicznym tonie. Twoje subiektywne spostrzeżenia kontra moje

Chętnie mogę się boksować też na argumenty niż tylko na anegdoty

[Olkaaaa_s]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;89119084]W moim otoczeniu produkty Appla zaczynają być popularne, ale póki co to raczej wśród osób, które zwyczajnie lubią szpanować.[/QUOTE]

Myślałam, że szpanowanie Apple minęło co najmniej 5 lat temu W ogóle tego nie zauważam, a dużo osób w moim otoczeniu ma iPhony i laptopy/komputery Mac. Teraz ludzie są zamożniejsi (inflację i drożyznę przemilczę), stać ich na więcej, to coraz więcej pojawia się osób posiadająca drogie telefony (iPhony, najnowsze Samsungi Galaxy itd). W życiu nie przyszłoby mi do głowy, że ktoś z iPhonem nim szpanuje telefon jak telefon.

Sama mam windowsa i huawei p30 pro, ale myślę o nowym telefonie i powoli patrzę na iPhony. I nie, nie zamierzam nim szpanować

[prezentoweporady]

Napisane przez this_witch

Też mi się tak wydaje. Młodzi właśnie wydają się bardziej zaangażowani, wystarczy popatrzeć na średnie wieku aktywistów działających w sprawach klimatu, ekologii itd w internecie czy na różnych eventach. To raczej gen Z.
Szczerze mówiąc, znam naprawdę pojedyncze osoby 40+, które w ogóle zastanawiają się nad takimi sprawami, większość nie ma zdania albo uważa to za wymysły.

Sent from my SM-G996B using Tapatalk

Niby wydają się bardziej zaangażowani, ale czy to jest prawdziwe? Byłam na strajku klimatycznym w Krakowie, oczywiście ludzi w moim wieku nie było wcale. Ja, moja koleżanka i może jeszcze z 6 osób. Poza tym sami licealiści. Jednak jak na nich patrzyłam to byłam załamana. Przyszli na strajk, bo dzięki temu zerwali się z lekcji. Większość osób nawet nie słuchała tego co działo się na scenie. Patrzyli w komórki, śmiali się i traktowali to po prostu jak spotkanie towarzyskie.

Inny przykład mój brat, młodszy o 8 lat, sprawę widzi tak, że jeśli będzie za dużo śmieci to powstanie jakiś wynalazek, który nam pomoże albo wyślemy to w kosmos

Może to jest tak, jak któraś tu napisała. Zawsze te młodsze pokolenia widzi się gorzej od siebie, widzi się w nich pełno minusów. Jak dla mnie są zbyt skupieni na technologii i scyfryzowanym świecie i myślą głównie o swoim komforcie życia. Ale fakt faktem, starsi nie są lepsi.

---------- Dopisano o 09:01 ---------- Poprzedni post napisano o 08:57 ----------

Napisane przez Olkaaaa_s

Myślałam, że szpanowanie Apple minęło co najmniej 5 lat temu W ogóle tego nie zauważam, a dużo osób w moim otoczeniu ma iPhony i laptopy/komputery Mac. Teraz ludzie są zamożniejsi (inflację i drożyznę przemilczę), stać ich na więcej, to coraz więcej pojawia się osób posiadająca drogie telefony (iPhony, najnowsze Samsungi Galaxy itd). W życiu nie przyszłoby mi do głowy, że ktoś z iPhonem nim szpanuje telefon jak telefon.

Sama mam windowsa i huawei p30 pro, ale myślę o nowym telefonie i powoli patrzę na iPhony. I nie, nie zamierzam nim szpanować

Racja, szpanerstwo produktami Apple dawno już odeszło, no może w jakimś środowisku licealistów dalej może być tak postrzegane. Wśród osób 23+ wydaje się być już jest świadomym wyborem ze względu na zalety tej marki. Sama byłam kiedyś przeciwna, właśnie ze względu na szpanowanie, ale to się zmieniło gdy zaczęłam ich używać.

[837577522c61f12fd19d26721bfa89a63d19e6ec_63eec3821f71b]

Napisane przez Pani_Robot

Również uważam, że społeczną zmianą są ludzie 20-30-letni. Ci do 35rż jeszcze jeszcze, ci po - w większości nie, a 40+ zazwyczaj nie ma co zbierać. Im wcześniejszy rocznik, tym mizoginia ta zwykła, czy zinternalizowana u kobiet, Modlitwa Polaka z Dnia Świra, czy denializm klimatyczny, rasizm, ksenofobia i homofobia silniejsze, empatia wobec zwierząt mniejsza, a inteligencja emocjonalna słabsza. Oczywiście to nie tak, że oto nagle urodziło się pokolenie geniuszy, jednak gdy patrzę na wypowiedzi seniorek na temat kobiet na przykład pod artykułami na FB... młodym dziewczynom nie przeszłaby taka nienawiść przez usta, przynajmniej nie widzę jej, a jeśli widzę, są to jednostki. Po prostu zmiana społeczna następuje wolno. Przeciez i wśród młodych mamy przemocowców jak Kamerzysta, ale w jego pokoleniu nie ma na to raczej przyzwolenia (poza młodzieżą ze skrajnej prawicy). W moim wiele polskich kobiet powiedziałoby "sama się prosiła", a mężczyzn, że "chciała wypłynąć".

Zresztą wystarczy popatrzeć na średni wiek aktywistów, który oscyluje w granicy 23-26 lat, a przecież to oni są głosem, który walczy o to byśmy byli dla siebie bardziej... ludzcy.

Ja się☠z tym nie do końca zgodzę. Być może wśród obecnych dwudziestolatków rzeczywiście można znaleźć najwięcej aktywistów, ale niekoniecznie wynika to wg mnie ze zmiany pokoleniowej, tylko takiego okresu w życiu. Jak się jest w liceum, czy na studiach, to się☠po prostu ma czas mocno angażować w sprawy społeczne, wolontariat itp. My też się w takie sprawy angażowaliśmy (rocznik 87), a potem przychodzą codzienne obowiązki, praca, rodzina, kredyty do spłacania i ideały zazwyczaj muszą zejść na dalszy plan. Chyba każde pokolenie to przeżyło, bo nasi dziadkowie czy rodzicie też mieli o co walczyć.

Też tematy tej walki się☠zmieniają, bo inne kwestie są cały czas omawiane w mediach i są w danym momencie najważniejsze. Dzisiejsza młodzież nie wymyśliła sobie sama z siebie, że ważne są równe prawa człowieka i ochrona środowiska, bo te tematy są poruszane od pokoleń. Tylko, że wcześniej mówiło się głównie np. o rasizmie i dziurze ozonowej, a teraz o prawach LQBT i ociepleniu klimatu.

Tak samo, jeśli chodzi o walkę o swoje na rynku pracy. Pokolenia, które w ostatnich latach wchodziły na rynek pracy miały o niebo lepszą sytuację, niż pokolenie milenialsów. Przypominam, że roczniki z lat 80. to pokolenie wyżu demograficznego, a w dodatku prawie wszyscy szli wtedy na studia, więc każdego roku rynek pracy był zalewany absolwentami. Dodajmy do tego kryzysy gospodarcze, firmy upadały, było ich mniej - również tych dużych, zagranicznych korpo, które nie były montowniami ze stawką 8 zł/h.

Ostatnie 10 lat to stabilny rozwój, jeszcze większy napływ zagranicznych firm, które oferują pracę umysłową. Wielu ludziom się bardzo sytuacja poprawiła. Również rodzicom obecnych absolwentów, studentów i licealistów, którzy mają np. możliwości kupić dziecku mieszkanie. To również nasiliło się☠dopiero w ostatnich latach, bo choćby kredyty stały się tańsze i bardziej dostępne. Łatwiej sobie pozwolić na stawianie żądań na rynku pracy, jak się ma takie zaplecze i można powydziwiać

Więc niekoniecznie to pokolenie jest samo z siebie bardziej pewne, przebojowe i zna swoją wartość, tylko może sobie na to na razie pozwolić, dzięki pracy poprzednich pokoleń.

Piszę na razie, bo zobaczymy jak będzie dalej. Weszliśmy teraz w niestabilne czasy i nie wiadomo, w którą stronę☠to wszystko pójdzie. Jak rąbnie w nas dużym światowym kryzysem, a nasza gospodarka nie ma się zbyt dobrze, to może się okazać, że znowu trzeba będzie się☠bić o pracę.

[ce4534435626970636826734dc4cc81c1d23e519_62b0fbf266bee]

Ale to, że aktywiści są głównie młodzi nie ma niczego wspólnego z pokoleniem. Po prostu młodzi ludzie są idealistami, są bardziej radykalni, itp. Bez względu na to, z jakiego pokolenia, to zawsze wygląda tak samo. Statki z 1968 to też było dzięki miłości, a przecież to byli ludzie urodzeni w latach 40.

Wysłane z mojego M2004J19C przy użyciu Tapatalka

---------- Dopisano o 09:22 ---------- Poprzedni post napisano o 09:20 ----------

Napisane przez Olkaaaa_s

Myślałam, że szpanowanie Apple minęło co najmniej 5 lat temu W ogóle tego nie zauważam, a dużo osób w moim otoczeniu ma iPhony i laptopy/komputery Mac. Teraz ludzie są zamożniejsi (inflację i drożyznę przemilczę), stać ich na więcej, to coraz więcej pojawia się osób posiadająca drogie telefony (iPhony, najnowsze Samsungi Galaxy itd). W życiu nie przyszłoby mi do głowy, że ktoś z iPhonem nim szpanuje telefon jak telefon.

Sama mam windowsa i huawei p30 pro, ale myślę o nowym telefonie i powoli patrzę na iPhony. I nie, nie zamierzam nim szpanować

Miałam iPhona w pracy i jakoś nie czułam genialności tego systemu. Często się ciął. Z plusów - ładne zdjęcia robił.
No nie minęło jak widać.

Wysłane z mojego M2004J19C przy użyciu Tapatalka

[chimay]

[1=837577522c61f12fd19d267 21bfa89a63d19e6ec_63eec38 21f71b;89119361]
Tak samo, jeśli chodzi o walkę o swoje na rynku pracy. Pokolenia, które w ostatnich latach wchodziły na rynek pracy miały o niebo lepszą sytuację, niż pokolenie milenialsów. Przypominam, że roczniki z lat 80. to pokolenie wyżu demograficznego, a w dodatku prawie wszyscy szli wtedy na studia, więc każdego roku rynek pracy był zalewany absolwentami. Dodajmy do tego kryzysy gospodarcze, firmy upadały, było ich mniej - również tych dużych, zagranicznych korpo, które nie były montowniami ze stawką 8 zł/h.
[/QUOTE]

Zgadza się. Jeśli miałabym opisać moje odczucia względem pokolenia rodziców, kiedy byłam w wieku 20-25, to była to frustracja i żal, że karmiono mnie ideami, które się przeterminowały, a na dodatek wiele osób z pokolenia rodziców nie chciało tego nawet dostrzec. Niektórzy do dziś tego nie widzą.
W ogóle raczej źle wspominam wchodzenie w dorosłość właśnie przez to poczucie braku perspektyw.

[meliandra]

Napisane przez chimay

Też tak uważam, to jest szukanie różnic tam, gdzie ich nie ma.




Mam na myśli osoby, które w okolicach 30 wpadają w psychiczny dołek nawet na dłuższy czas, płaczą, źle się czują z faktem zmiany 2 na 3 z przodu. Więc to jest kryzys. Ja tego nigdy nie miałam, więc nie umiem tego dobrze przeanalizować i nie powiem Ci, skąd się to bierze, ale także tutaj na wizażu czytam o takich reakcjach i spotykam się z nimi w moim otoczeniu.

A tak to też znam i w sumie jestem tym trochę zdziwiona, bo myślałam, że obecnie 30 lat to nie jest tragedia, a mam znajomych co przeżywają, że o ludzie 30 lat, to trzeba już dziecko koniecznie mieć, rodzinę zakładać i w ogóle.

Napisane przez Pusheen_

Dla 20 - tka to chyba wszyscy są starzy - i ci po 30 - tce, i ci po 40 - tce, nie mówiąc już o starszych. Wszyscy to dla nich starzy zgredzi, których trzeba "zlewac", no ale czasem oczywiście zdarzy im się spotkać gdzieś pośrodku

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

To chyba dla Ciebie. Dla mnie ktoś 10-20 lat straszy nie jest zgredem. Mam 33 lata i mam i starszych i młodszych znajomych. Mam też styczność z 23-24 latkami i nie widzę między nami jakieś przepaści ani tego żeby mnie traktowali jako starą babę. Obracasz się chyba w bardzo wąskim gronie skoro masz takie spostrzeżenia.

Napisane przez Ruwi

Dokładnie tak u mnie na wsi było z telefonem (tylko chyba trochę młodsza jestem), a nawet gorzej, bo ten jedyny telefon mieliśmy na spółkę z sąsiadem, więc jak dzwoniło to nie wiadomo było do kogo I co jakiś czas właśnie ktoś przychodził z gotówką, żeby sobie gdzieś zadzwonić.


Ja jestem millenialsem, rocznik 91. Może dlatego, że technologia do mnie później dotarła, to komputer jest dla mnie podstawowym urządzeniem, nie wyobrażam sobie robić wszystkiego na smartfonie/tablecie, czy wręcz w ogóle nie posiadać laptopa Ogólnie myślę, że chyba łatwiej by mi się było dogadać z GenZ niż ze starszymi od siebie generacjami. Generalnie te cechy, za które się zazwyczaj młodych krytykuje (np. roszczeniowość) dla mnie nie są wadą. Fajnie, że walczą swoje i są bardziej otwarci. A czy braki w wiedzy ogólnej są takie istotne to nie wiem. My wychowaliśmy się w czasach, gdzie informacji trzeba było szukać w książkach. Teraz wszystko jest w zasięgu paru kliknięć, więc myślę, że są ważniejsze umiejętności niż encyklopedyczna wiedza. Patrzę na młode pokolenia raczej z nadzieją. Szkoda też, że np. polityka jest pełna boomerów kiedy to nam przyjdzie dłużej się z tym światem mierzyć.

Dla mnie wiedza ogólna świadczy o jakimś takim obyciu i o tym, że człowiek interesuje się tym co wokół niego się dzieje. Jak ktoś nie wie jakiś podstawowych rzeczy to ciężko się z kimś takim rozmawia.

Napisane przez Ruwi

Dla mnie to kosmos, komputer to przecież większy ekran, przełączanie się między wieloma oknami, możliwość precyzyjnego kliknięcia za pomocą kursora no i fizyczna klawiatura ułatwiająca pisanie. Nie masz czasem wrażenia, że zrobienie tego samego na smartfonie zajmuje więcej czasu?

Ja tak mam. Na telefonie to jakieś pierdoły i apki przeglądam. Jak mam coś porównać, posprawdzać wolę na laptopie

Napisane przez Natalie_Alex

Ja też w ogóle nie widzę, by młode osoby nie interesowały się "poważnymi" tematami. Powiem więcej, wydaje mi się, że to właśnie młode osoby dużo mówią o kryzysie klimatycznym, problemach społecznych itd. Wiele boomerów kompletnie to nie obchodzi. Dziwi mnie, że niektórzy mają tak odmienne doświadczenia. Tym bardziej, osoby mieszkające w Polsce. Co prawda, nie bywam w Polsce za często, ale z to co pamiętam to osoby starsze (nawet takie, powiedzmy 10 lat starsze niż ja, czyli urodzone w latach 70-tych) wręcz potrafiły podśmiewać się z weganizmu, feminizmu czy globalnego ocieplenia.

Coś w tym jest. Ja mam wrażenie, że niektórzy ludzie po prostu nie idą z duchem czasu i lubią jakieś takie utarte schematy, ciężko ich przekonać do czegoś nowego. Weganizm? No jak to przecież mięso to podstawa, zawsze było gadanie zjedz chociaż mięso A teraz ludzie wiedzą, że mięso ani zdrowe ani ekologiczne. Moi rodzice są dość nowocześni, ale mam znajomych, których rodzice dalej mają myślenie, że jak to bez ślubu żyć, że jak to dzieci nie mieć. Oni nie potrafią zrozumieć, że ktoś może żyć inaczej.


[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;89119084]W moim otoczeniu produkty Appla zaczynają być popularne, ale póki co to raczej wśród osób, które zwyczajnie lubią szpanować.[/QUOTE]


U mnie dużo osób ma appla, ale nikt na to nie zwraca uwagi. Szpanowanie applem minęło dawno temu. Sprzęt jak sprzęt.


[1=837577522c61f12fd19d267 21bfa89a63d19e6ec_63eec38 21f71b;89119361]Ja się☠z tym nie do końca zgodzę. Być może wśród obecnych dwudziestolatków rzeczywiście można znaleźć najwięcej aktywistów, ale niekoniecznie wynika to wg mnie ze zmiany pokoleniowej, tylko takiego okresu w życiu. Jak się jest w liceum, czy na studiach, to się☠po prostu ma czas mocno angażować w sprawy społeczne, wolontariat itp. My też się w takie sprawy angażowaliśmy (rocznik 87), a potem przychodzą codzienne obowiązki, praca, rodzina, kredyty do spłacania i ideały zazwyczaj muszą zejść na dalszy plan. Chyba każde pokolenie to przeżyło, bo nasi dziadkowie czy rodzicie też mieli o co walczyć.[/QUOTE]



To akurat jest prawda, że jak człowiek ma mnóstwo obowiązków to nie ma zbytnio czasu na takie rzeczy.

[Finlora]

Napisane przez meliandra

A tak to też znam i w sumie jestem tym trochę zdziwiona, bo myślałam, że obecnie 30 lat to nie jest tragedia, a mam znajomych co przeżywają, że o ludzie 30 lat, to trzeba już dziecko koniecznie mieć, rodzinę zakładać i w ogóle.

Nawet tu na forum pojawiają się wątki, że dziecko to najlepiej przed w wieku max 25, a przed 30 to już mus. I jak to tak w wieku 25 lat nie mieć faceta itd.

[chimay]

Napisane przez Finlora

Nawet tu na forum pojawiają się wątki, że dziecko to najlepiej przed w wieku max 25, a przed 30 to już mus. I jak to tak w wieku 25 lat nie mieć faceta itd.

Dziwi mnie to, bo myślałam, że takie myślenie odchodziło do lamusa w czasach mojego dorastania. Pokoleniu urodzonym w latach 80 kładzono do głowy, że najważniejsza jest edukacja, a na randki przyjedzie czas potem. Nasi rodzice marzyli, że pójdziemy na studia, po których będziemy mieć dobrą pracę i łatwiejsze życie niż oni. Gdzie tam małżeństwo i dzieci przed skończeniem studiów. Wśród osób z mojej klasy z podstawówki pierwsze małżeństwo było w wieku 26 lat, reszta przed i po 30 (o ile w ogóle).

No ale trendy społeczne się zmieniają, w sumie nic nowego.

[meliandra]

Napisane przez Finlora

Nawet tu na forum pojawiają się wątki, że dziecko to najlepiej przed w wieku max 25, a przed 30 to już mus. I jak to tak w wieku 25 lat nie mieć faceta itd.

Tak. Ja kompletnie nie rozumiem dlaczego ludzie sami się wpędzają w takie chore myślenie i nakręcają na takie rzeczy. I potem byle jaki związek, ale ważne że jest, bo jak to partnera nie mieć i dzieci. A najbardziej mnie dziwi jaki kobiety się same stawiają w roli kucharki i sprzątaczki, bo wiadomo, że to przecież zajęcie kobiety A i jeszcze lubię jak partner jest taki cudowny, bo' pomaga' w domu.

[linaya]

Napisane przez Pani_Robot

Również uważam, że społeczną zmianą są ludzie 20-30-letni. Ci do 35rż jeszcze jeszcze, ci po - w większości nie, a 40+ zazwyczaj nie ma co zbierać. Im wcześniejszy rocznik, tym mizoginia ta zwykła, czy zinternalizowana u kobiet, Modlitwa Polaka z Dnia Świra, czy denializm klimatyczny, rasizm, ksenofobia i homofobia silniejsze, empatia wobec zwierząt mniejsza, a inteligencja emocjonalna słabsza. Oczywiście to nie tak, że oto nagle urodziło się pokolenie geniuszy, jednak gdy patrzę na wypowiedzi seniorek na temat kobiet na przykład pod artykułami na FB... młodym dziewczynom nie przeszłaby taka nienawiść przez usta, przynajmniej nie widzę jej, a jeśli widzę, są to jednostki. Po prostu zmiana społeczna następuje wolno. Przeciez i wśród młodych mamy przemocowców jak Kamerzysta, ale w jego pokoleniu nie ma na to raczej przyzwolenia (poza młodzieżą ze skrajnej prawicy). W moim wiele polskich kobiet powiedziałoby "sama się prosiła", a mężczyzn, że "chciała wypłynąć".

Zresztą wystarczy popatrzeć na średni wiek aktywistów, który oscyluje w granicy 23-26 lat, a przecież to oni są głosem, który walczy o to byśmy byli dla siebie bardziej... ludzcy.

Moje pokolenie w Polsce (pierwsza połowa lat 80-tych), to często słabość do disco polo, za ciasne, pretendujące do eleganckich ubrania, wóda, klejone w domu szpony z kryształkami i fascynacja plotami z Pudelka oraz ilością kochanków Joli z działu księgowości. Plus ślepota na tematy trudne, przemoc domową, jeśli jej sprawcą jest kolega, alkoholizm itp. Symetryzm i neoliberalizm kontra "pińcetplusy".

Po części się zgadzam.

Napisane przez MarekKele

Osoby 20-30 letnie bardzo ciężko było skłonić do jakiegokolwiek działania, choćby by zainteresowaly się inicjatywą z budżetu obywatelskiego. Ile lat ma Śpiewak? 20? 25? Nie. Tak możnaby mnożyć.
Młodzież 25-letnia pójdzie skandować jeśli tylko im się pole do protestów zorganizuje, inaczej sami nie są w stanie dać od siebie za dużo. Co zostaje po tym wielkim czynie wyjścia na ulicę to również wiadomo
Bo protest musi być świeży aby dobrze sprzedał się i był klikalny na IG

Z tym też się zgadzam. Młodzi ludzie, 20-25 letni (a mam z nimi styczność na co dzień z racji zawodowej) mają inny styl życia, inną soc zewke postrzegania świata, mam wrażenie, że mają dużo mniej inicjatywy własnej, niż starsze generacje, żeby właśnie coś samemu zorganizować od A do Z, żeby skrzyknąć się całą grupą i coś razem zrobić dla danej grupy do celowej (do której oni sami przynależą). To znaczy, mogą, i w ogóle chcą, ale jak ktoś im zorganizuje sprawę od A do Z.
Mam wrażenie, że ludzie z pokolenia Z są bardziej... zatomizowani, skupieni na własnym świecie, "każdy sobie", widzę to np. po studentach i ich zachowaniach w grupie, w obrębie danego rocznika czy grupy. Ponadto, to, co po raz kolejny rzuciło mi się w oczy, to próby zgłaszania i rozmaitych skarg, gdy coś nie idzie po ich myśli, ale też... gdy zwyczajnie nie mogą się dogadać z drugim człowiekiem czy instytucją. Zgłasza się skargi na nauczyciela/wykładowcę/uczelnię, ale też na hotel, sklep, urząd, instytucję. Z powodów czasem istotnych, ale też zupełnie absurdalnych (jak ostatni wątek na Intymnym). W starszych rocznikach chyba taki sposób rozwiązania był/jest stosowany rzadziej.

[kasztanka3]

[1=ce453443562697063682673 4dc4cc81c1d23e519_62b0fbf 266bee;89119375]
Miałam iPhona w pracy i jakoś nie czułam genialności tego systemu. Często się ciął. Z plusów - ładne zdjęcia robił.
No nie minęło jak widać.

Wysłane z mojego M2004J19C przy użyciu Tapatalka[/QUOTE]

Moj obecny iPhone ma 3.5 roku i nigdy mi sie nie zacial, ani razu. Poprzednie tak samo. Zreszta nigdy nie mialam az tak dlugo telefonu, mialam kilka androidow (w wiekszosci flagowe modele) i jeden windows phone X lat temu i zaden nie wytrzymal mi dluzej niz 1.5 roku, bateria zawsze siadala, wszystko zwalnialo i wlasnie telefon zaczynal sie wieszac albo np sam sie wyciszal czy przerywal polaczenia.

A w temacie jestem z pokolenia Y, dogaduje sie dobrze i z mlodszymi i ze starszymi osobami.
Moje pracownice maja +/- 20 lat (czyli sa o poltorej dekady ode mnie mlodsze), pracuje tez z osobami w wieku 45-50 lat (tylko one sa na podobnych stanowiskach do mojego, nie sa moimi podwladnymi) i w ogole nie widze duzych roznic ani przepasci pokoleniowej w ani jednym ani drugim przypadku.

[3bab1895ed7a4a0113eb29e79654b8b86ef03e4e_657f8b8281285]

Napisane przez kasztanka3

Moj obecny iPhone ma 3.5 roku i nigdy mi sie nie zacial, ani razu. Poprzednie tak samo. Zreszta nigdy nie mialam az tak dlugo telefonu, mialam kilka androidow (w wiekszosci flagowe modele) i jeden windows phone X lat temu i zaden nie wytrzymal mi dluzej niz 1.5 roku, bateria zawsze siadala, wszystko zwalnialo i wlasnie telefon zaczynal sie wieszac albo np sam sie wyciszal czy przerywal polaczenia.

No ja mam tyle na Androidzie i mi się nigdy nie zaciął (tzn. aplikacja owszem, ale nie sam telefon), poprzednie też zawsze miałam wieczne, a to nie były flagowce. Raz sprawdzałam rozkład na iphonie koleżanki i się zaciął więc o niczym to się świadczy.

[12b24d2a455c078f5629813f5df538e108ef39c5_6556ae3ede293]

Napisane przez chimay

Dziwi mnie to, bo myślałam, że takie myślenie odchodziło do lamusa w czasach mojego dorastania. Pokoleniu urodzonym w latach 80 kładzono do głowy, że najważniejsza jest edukacja, a na randki przyjedzie czas potem. Nasi rodzice marzyli, że pójdziemy na studia, po których będziemy mieć dobrą pracę i łatwiejsze życie niż oni. Gdzie tam małżeństwo i dzieci przed skończeniem studiów. Wśród osób z mojej klasy z podstawówki pierwsze małżeństwo było w wieku 26 lat, reszta przed i po 30 (o ile w ogóle).

No ale trendy społeczne się zmieniają, w sumie nic nowego.

doskonale pamietam gadanie rodzicow, zeby sie w pieluchy nie pchac, tylko na studia.
A na wizizu czesto widze "optymalnie, to dziecko ok. 25 r.z. a na wpewno przed 30stka" wogole Polki bardzo wczesnie zostaja matkami

[MarekKele]

[1=12b24d2a455c078f5629813 f5df538e108ef39c5_6556ae3 ede293;89119727] doskonale pamietam gadanie rodzicow, zeby sie w pieluchy nie pchac, tylko na studia.
A na wizizu czesto widze "optymalnie, to dziecko ok. 25 r.z. a na wpewno przed 30stka" wogole Polki bardzo wczesnie zostaja matkami[/QUOTE]

Na biologii mi tłukli, że to w sumie optymalny wiek na urodzenie dziecka

[linaya]

Napisane przez chimay

Dziwi mnie to, bo myślałam, że takie myślenie odchodziło do lamusa w czasach mojego dorastania. Pokoleniu urodzonym w latach 80 kładzono do głowy, że najważniejsza jest edukacja, a na randki przyjedzie czas potem. Nasi rodzice marzyli, że pójdziemy na studia, po których będziemy mieć dobrą pracę i łatwiejsze życie niż oni. Gdzie tam małżeństwo i dzieci przed skończeniem studiów. Wśród osób z mojej klasy z podstawówki pierwsze małżeństwo było w wieku 26 lat, reszta przed i po 30 (o ile w ogóle).

No ale trendy społeczne się zmieniają, w sumie nic nowego.

Tak samo


U najmłodszego pokolenia - z jednej strony, trend na bycie młodą matką, wczesne zakładania rodziny (a zaręczyny wręcz w okolicach studniówce), a na drugim biegunie - sporo singli. Płci obojga. Z wyboru, a niekiedy z konieczności.

W ogóle, zauważyłam, że chyba coraz trudniej dogadać się młodym kobietom i młodym mężczyznom, bo mają totalnie rozbieżne oczekiwania od życia i potencjalnej/-ego partnerki/-era. Widać to jak na dłoni na grupach i wątkach o randkach przez aplikacje randkowe. Poza tym wiele osób z tej grupy wiekowej uzależnia swoje powodzenie, a niekiedy poczucie własnej wartości od ilości lajków, polubień, komentarzy, matchów na jakimśtam portalu.

[chimay]

Napisane przez linaya

U najmłodszego pokolenia - z jednej strony, trend na bycie młodą matką, wczesne zakładania rodziny (a zaręczyny wręcz w okolicach studniówce), a na drugim biegunie - sporo singli. Płci obojga. Z wyboru, a niekiedy z konieczności.

W ogóle, zauważyłam, że chyba coraz trudniej dogadać się młodym kobietom i młodym mężczyznom, bo mają totalnie rozbieżne oczekiwania od życia i potencjalnej/-ego partnerki/-era. Widać to jak na dłoni na grupach i wątkach o randkach przez aplikacje randkowe. Poza tym wiele osób z tej grupy wiekowej uzależnia swoje powodzenie, a niekiedy poczucie własnej wartości od ilości lajków, polubień, komentarzy, matchów na jakimśtam portalu.

Też to zauważam i czasem sobie myślę, że cieszę się, że nie jestem poszukującą singielką, bo trudno by mi się było obecnie odnaleźć w randkowaniu on-line (już 10 lat temu postrzegałam je trochę jako zło konieczne).

I ta druga pogrubiona kwestia - korzystam co prawda z mediów społecznościowych, ale nie zintegrowałam ich wewnętrznie czyli tak jak piszesz nie uzależniam od nich mojego poczucia własnej wartości. Ale jak człowiek z nimi dorasta to chyba jest z tym ciężko. Nastolatki potrafią przecież podejmować próby samobójcze, przez to, co dzieje się w świecie wirtualnym.

[MarekKele]

Napisane przez chimay

Ale jak człowiek z nimi dorasta to chyba jest z tym ciężko. Nastolatki potrafią przecież podejmować próby samobójcze, przez to, co dzieje się w świecie wirtualnym.

Bo wiek nastoletni to burza hormonów, brak umiejętności panowania nad emocjami, brak umiejętności gradacji problemów.
W każdym pokoleniu nastolatki potrafiły podejmować próby samobójcze z powodów, ktore otoczeniu by do głowy nie przyszły.
Nie jest problem w aplikacjach i technologii, problem jest w wychowaniu, zapewnieniu alternatywy

[Lumimi]

Napisane przez this_witch

Ja zmiany w podejściu do pracy widzę na plus, u młodszych millenialsów i pokolenia z. Kończy się powoli era bezpłatnych praktyk, wypłat pod stołem i całowania szefa po rękach jak Boga za samą możliwość pracy młodzi ludzie wchodzą na rynek bardziej świadomi własnej wartości, z własnymi wymaganiami co do pracodawcy, nie dają się robić w konia, nie boją się zmian zamiast grzać stołek 30 lat w jednym zakładzie.

Sent from my SM-G996B using Tapatalk

To jest właśnie coś co najbardziej mi się podoba w młodych ludziach. To ogromne poczucie swojej wartości. Zarówno w pracy jak i w szkole. Sama jestem milenialsem ale wychowywanym przez boomerow, którzy mi zawsze mowili że jak idziesz do pracy to grzecznie, miło i ugodowo. A potem zdziwienie że szef traktuje mnie jak śmiecia przecież jestem taka "bezproblemowa". Otóż bo może.

[Finlora]

Napisane przez Lumimi

To jest właśnie coś co najbardziej mi się podoba w młodych ludziach. To ogromne poczucie swojej wartości. Zarówno w pracy jak i w szkole. Sama jestem milenialsem ale wychowywanym przez boomerow, którzy mi zawsze mowili że jak idziesz do pracy to grzecznie, miło i ugodowo. A potem zdziwienie że szef traktuje mnie jak śmiecia przecież jestem taka "bezproblemowa". Otóż bo może.

Ja z kolei zgodzę się z którymś postem powyżej, że to nie tyle ich poczucie własnej wartości, co to że czasy się zmieniły i mogą sobie pozwolić na "wybrzydzanie" i roszczeniowość.

[MarekKele]

Napisane przez Lumimi

To jest właśnie coś co najbardziej mi się podoba w młodych ludziach. To ogromne poczucie swojej wartości. Zarówno w pracy jak i w szkole. Sama jestem milenialsem ale wychowywanym przez boomerow, którzy mi zawsze mowili że jak idziesz do pracy to grzecznie, miło i ugodowo. A potem zdziwienie że szef traktuje mnie jak śmiecia przecież jestem taka "bezproblemowa". Otóż bo może.

Mam doświadczenia w drugą stronę. Ci młodzi którzy szli po podwyżkę, bo "się należy", ale mieli gorsze wyniki niż boomersi to zamiast podwyżki często dostawali wypowiedzenie

[meliandra]

Napisane przez linaya

Po części się zgadzam.





Z tym też się zgadzam. Młodzi ludzie, 20-25 letni (a mam z nimi styczność na co dzień z racji zawodowej) mają inny styl życia, inną soc zewke postrzegania świata, mam wrażenie, że mają dużo mniej inicjatywy własnej, niż starsze generacje, żeby właśnie coś samemu zorganizować od A do Z, żeby skrzyknąć się całą grupą i coś razem zrobić dla danej grupy do celowej (do której oni sami przynależą). To znaczy, mogą, i w ogóle chcą, ale jak ktoś im zorganizuje sprawę od A do Z.
Mam wrażenie, że ludzie z pokolenia Z są bardziej... zatomizowani, skupieni na własnym świecie, "każdy sobie", widzę to np. po studentach i ich zachowaniach w grupie, w obrębie danego rocznika czy grupy. Ponadto, to, co po raz kolejny rzuciło mi się w oczy, to próby zgłaszania i rozmaitych skarg, gdy coś nie idzie po ich myśli, ale też... gdy zwyczajnie nie mogą się dogadać z drugim człowiekiem czy instytucją. Zgłasza się skargi na nauczyciela/wykładowcę/uczelnię, ale też na hotel, sklep, urząd, instytucję. Z powodów czasem istotnych, ale też zupełnie absurdalnych (jak ostatni wątek na Intymnym). W starszych rocznikach chyba taki sposób rozwiązania był/jest stosowany rzadziej.

Młodzi ludzie mają mniej inicjatywy, bo wychowali się w innych czasach. O nic nie musieli walczyć i zabiegać, wszystko jest właściwie podane na tacy. Jak się ma za dużo i za łatwo to przychodzi to człowiek nie zawsze to docenia.


Z tą roszczeniowością to się zgadzam. Każdy jest głupi, niekompetentny, nie ma racji. Ale tutaj to ja widzę dwie skrajności. Kiedyś było trzeba się na wszystko zgadzać, a teraz jest przegięcie w drugą stronę. Przykładem może być szkoła. Kiedyś nauczyciel mógł zdzielić ucznia po łapach. Teraz to się odezwać nawet nie może, bo zaraz przyleci madka i powie, że to wina nauczyciela, że Jasiu tuman jest i się nie nauczył. I tak źle i tak niedobrze.

Napisane przez kasztanka3

Moj obecny iPhone ma 3.5 roku i nigdy mi sie nie zacial, ani razu. Poprzednie tak samo. Zreszta nigdy nie mialam az tak dlugo telefonu, mialam kilka androidow (w wiekszosci flagowe modele) i jeden windows phone X lat temu i zaden nie wytrzymal mi dluzej niz 1.5 roku, bateria zawsze siadala, wszystko zwalnialo i wlasnie telefon zaczynal sie wieszac albo np sam sie wyciszal czy przerywal polaczenia.

Mam podobne doświadczenia. Mam 2 iphony, jeden prywatny, jeden służbowy i przede wszystkim są mało awaryjne. Służbowego przejęłam po kimś i myślę, że ma z 5 lat, a hula jak złoto. Oczywiście może to być tylko zbieg okoliczności

[Lumimi]

Napisane przez Finlora

Ja z kolei zgodzę się z którymś postem powyżej, że to nie tyle ich poczucie własnej wartości, co to że czasy się zmieniły i mogą sobie pozwolić na "wybrzydzanie" i roszczeniowość.

Czasy się zmieniły dla każdego, nie tylko dla 2o paru latków wchodzących na rynek. Mimo to są osoby które są powiedzmy te 4o plus, a tkwią w pracy za groszę, gdzie szef je źle traktuje, a przecież ze swoim doświadczeniem mogli by pracować w lepszych warunkach.



Są na rynku pracy takie firmy "przechowalnie przedemerytalne". Firmy gdzie ludzie zarabiają najniższą albo niewiele więcej niż najniższa. Pracują tam ludzie którzy mają tą wiedzę, umiejętności i doświadczenie. Nie pracują w zawodach, ktorych mógłby pracować pierwszy lepszy. Jednak nie zmienią pracy, bo w ich mniemaniu praca jak żona na całe życie, a przecież i tak by nic lepszego nie znaleźli.

Potem przychodzi do takiej firmy młoda osoba, popracuje jakiś czas zobaczy jakie to szambo i odchodzi, a potem reszta boomerów może sobie polepszyć humor mowiac że ci młodzi to do niczego, nierobotni i w ogóle nie to co oni

---------- Dopisano o 14:37 ---------- Poprzedni post napisano o 14:30 ----------

Napisane przez MarekKele

Mam doświadczenia w drugą stronę. Ci młodzi którzy szli po podwyżkę, bo "się należy", ale mieli gorsze wyniki niż boomersi to zamiast podwyżki często dostawali wypowiedzenie

A boomersi dostawali podwyżkę? Czy dalej tylko podnosili im oczekiwania?
Rynek zweryfikuje, jak ktoś sie nie nadaję to szybko wyleci. Jednak mam wrażenie że wiele boomerów, jak poszło po podwyzke i jej nie dostało to dalej pracowali w tej firmie. Nawet nie próbując znaleźć innej pracy.. Natomiast młodsze pokolenie jak nie dostanie podwyżki, a zna swoją wartość i widząc ile warta jest jego praca to poszuka innej pracy.