Klub Miłośników Jane Austen - Uwaga: NIE O FILMIE!

[kirsten]

Napisane przez Krissie

Jeśli chodzi o ekranizację RiR to podoba mi się ta w reżyserii Ang'a Lee, do której scenariusz chyba nawet napisała Emma Thompson (grająca Elinor w tym filmie). I Thompson i Kate Winslet (jako Marianne) są świetne moim zdaniem; w ogóle obasada jest bardzo dobra- np Edwarda gra Hugh Grant (świetny ciapowaty Edward ), a płk. Brandona Alan Rickman (też świetny, moim zdaniem).

W tej ekranizacji Pana Palmera grał Hugh Laurie (czyli Dr. House! to moja nowa obserwacja - wiele fanek Alana Rickmana jest fankami Housa ).

Pozdrawiam dyskutantki Ja też jestem fanką Jane Austen (od powiedzmy 6 lat nie ma roku bez lektury "RiR" czy "DiU", prawie dorównuje "Nocom i Dniom" w mojej intensywności przeżyć .

Nie przejrzałam całego wątku dokładnie, także z góry przepraszam jeżeli to już było - do czytających w oryginale - zauważyłyście jak prostym językiem te książki są napisane? Ten brak pretensjonalnych metafor i zdań "ozdobników", sprawia, że czyta się prawie nie zauważając, że książki były napisane 200 lat temu.

[basilissa]

Napisane przez kirsten

Nie przejrzałam całego wątku dokładnie, także z góry przepraszam jeżeli to już było - do czytających w oryginale - zauważyłyście jak prostym językiem te książki są napisane? Ten brak pretensjonalnych metafor i zdań "ozdobników", sprawia, że czyta się prawie nie zauważając, że książki były napisane 200 lat temu.

Witaj Kirsten. Język tłumaczenia też do trudnych nie należy. Tak pisało się powieści w tamtych czasach. Jeżeli ktoś chciał używać trudnych środków stylistycznych, brał się za powieść potycką. RiR to typowa powieść realistyczna. Celne są zdania charakteryzujące bohaterów.

Czytacie już Dumę i uprzedzenie?

[Juncia]

Ja niedlugo zaczne, jak skoncze to co czytam obecnie.
Wiecie jaki jest zabawny zbieg okolicznosci? ;p Otoz rok temu na urodziny dostalam wlasnie DiU, a w tym roku w dniu urodzin zacznie sie wlasnie dyskusja o DiU hehe taki off ;p
Pozdrawiam

[Krissie]

Napisane przez kirsten

Nie przejrzałam całego wątku dokładnie, także z góry przepraszam jeżeli to już było - do czytających w oryginale - zauważyłyście jak prostym językiem te książki są napisane? Ten brak pretensjonalnych metafor i zdań "ozdobników", sprawia, że czyta się prawie nie zauważając, że książki były napisane 200 lat temu.

Język faktycznie nie należy do najbardziej skomplikowanych, jednak słownictwo, gramatyka, nieużywanie skrótów i ogólny styl wypowiedzi są bardzo różne od dzisiejszego angielskiego, prawda? Dla nas, w dzisiejszych czasach jest to bardzo elegancki i formalny sposób wysławiania się, dobry do bardzo formalnych dyskusji i dokumentów, ale jakby zacząć używać np tego słownictwa na codzień, to ludzie dość dziwnie zaczynają na człowieka patrzeć

Z resztą tak samo po polsku, wydaje mi się- raz na jakiś czas staram się przeczytać DiU po polsku właśnie ze względu na język- piękną, elokwentną i elegancką polszczyznę No i ten sposób zwracania się ludzi do siebie - "powiedz mi, pani..." itp Dla mnie bomba

[basilissa]

Np. takie zdania wybrane na chybił trafił:
Nagły wyjazd pułkownika Brandona i uparta odmowa podania przyczyny stanowiły pokarm dla myśli pani Jennings przez trzy dni i temat jej nieustannych rozważań.
Panie spędziły w drodze dwa dni, a Marianna zniosła podróż bez szkodliwego dla zdrowia zmęczenia.

Ja też dostrzegałam elegancję tłumaczenia stylu JA. Często wynika ona z chęci oddania savoir-vivre epoki. Trzeba pamiętać, że książki były przeznaczone dla tego grona czytelników/czytelniczek, które występują na kartach powieści.

[Krissie]

No, więc właśnie- JA pisała eleganckim angielskim, jakim jej klasa społeczna się posługiwała, a innego angielskiego pewnie nawet nie znała.
W polskich przekładach, podoba mi się, że ten styl jest zachowany tak, aby pokazywać sposób zwracania się ludzi do siebie w tamtych czasach i w ogóle styl komunikacji, tak inny od naszego codziennego.

[basilissa]

Jestem ciekawa historii tłumaczeń JA na język francuski i niemiecki. Myślę, że pierwsze egzemplarze jej powieści mogły trafiać do Polski w tychże językach (angielski nie był tak znany w I poł. XIX wieku). Czy ktoś ma takie informacje?

[Krissie]

Informacji takich nie mam, ale to jest ciekawa myśl więc poszperam może jak będę mieć czas - jak Ty basilisso coś znajdziesz, też daj znać

[basilissa]

Zbliżamy się chyba do końca dyskusji na temat tej książki, więć chciałam jeszcze zapisać parę spostrzeżeń.
Właściwie nie jest widoczna w powieści służba, chyba parę razy wspomniano o zręczności pokojówki i o tym, że jedna z nich ma siostrę, która będzie potrzebować pracy.
Są jeszcze dwie ciekawe kobiety, o których się mówi. Pierwsza - to Eliza, której los poznajemy z opowieści pułkownika. Druga, to jej córka skrzywdzona przez Willoughby'ego. Pierwsza odeszła ze swej sfery, a o wychowaniu i funkcjonowaniu drugiej w społeczeństwie też nie wiadomo zbyt wiele

[Mariah]

No cóż, niestety nie udało mi się przeczytać RiR na czas Zaczęłam w połowie stycznia i do tej pory jestem w rozdziale 17. (ale nie dlatego, że nie mogę przebrnąć, tylko z braku czasu).
Teraz jestem wolniejsza i mam nadzieję, że uda mi się dołączyć do dyskusji o DiU. Ponieważ nie czytałam postów na bierząco, umknęła mi informacja kiedy zaczynamy rozmawiać o drugiej powieści JA. Czy data była już ustalana, bo szczerze powiedziawszy nie mogę jej nigdzie w wątku znaleźć?

[suonko]

Mariah w 1 poście piszę wszystko 10 marzec

[basilissa]

Dzisiaj zaczynam czytać. Mam wydanie Prószyńskiego w tłumaczeniu Magdaleny Gawlik-Małkowskiej.
10.03.2008

[Mariah]

Napisane przez suonko

Mariah w 1 poście piszę wszystko 10 marzec

Nie wpadłam na to żeby zajrzeć do pierwszego postu

Ech..., jak 10.03. to ja się znowu nie wyrobię tym bardziej, że nawet książki jeszcze nie mam.

[Krissie]

No i klops, dziewczęta
Na poniedziałek mamy DiU, a ja sobie postanowiłam, że tym razem przeczytam po polsku, tylko że własną mam tylko w oryginale - i od tygodnia usiłuję kupić w przekładzie Przedpełskiej-Trzeciakowskiej... i nic. Normalnie, jakby z miasta wywiało Dumę w jej przekładzie

[basilissa]

Krissie, ja też usiłowałam znaleźć tłumaczenie pani Przedpełskiej-Trzeciakowskiej, ale musiałam zadowolić się tym, które posiadam.

[Krissie]

A wiesz, w końcu dorwałam to samo tłumaczenie, które Ty masz- Magdaleny Gawlik- Małkowskiej i muszę przyznać, że średnio mi się podoba; tzn już kilka rzeczy mi się nie spodobało, a dopiero zaczęłam 3 rozdział. Może dalej będzie lepiej (ale pewnie nie )

[Anahstasia]

Duma i uprzedzenie (ang. Pride and Prejudice) – powieść angielskiej pisarki Jane Austen wydana w 1813 roku.

Złożona z 61 rozdziałów Duma i uprzedzenie, napisana w konwencji romansu, jest jednocześnie jedną z pierwszych powieści społeczno-obyczajowych. Autorka ukazuje życie angielskich wyższych sfer na przełomie XVIII i XIX wieku. Trafne obserwacje psychologiczne, humor i wątki romansowe sprawiły, że książka cieszy się wielką popularnością także współcześnie.

Tytuł książki odnosi się do postawionej przez autorkę tezy, że pierwsze wrażenie często bywa mylące, a bliższa znajomość potrafi diametralnie zmienić opinię o innej osobie.

Powieść napisana została w latach 1796-1797, a pierwotny jej tytuł brzmiał ang. First Impressions, czyli Pierwsze wrażenia.





Postacie :

* Pan Bennet – właściciel położonego niedaleko miasteczka Meryton majątku Longbourn w hrabstwie Hertfordshire, przynoszącego roczny dochód 2 tysiące funtów. Ojciec pięciu dorosłych już córek, niemający jednak męskiego potomka. Jest to istotne, ponieważ Longbourn jest objęte majoratem, a brak skłonności do oszczędzania sprawił, że pan Bennet nie jest w stanie zapewnić swoim córkom posagu, co mocno ogranicza ich szanse na dobre zamążpójście, a tym samym dostatni byt. Pan Bennet jest człowiekiem inteligentnym i wykształconym, ale jednocześnie stroniącym od rodziny i znajomych, sarkastycznym, szukającym w swoim otoczeniu raczej pola do ironicznych obserwacji niż przyjaźni i uczucia. Te więzi łączą go jedynie z dwiema najstarszymi córkami, szczególnie z Elżbietą.

* Pani Bennet (z domu Fanny Gardiner) – żona pana Benneta. Osoba pusta i niezbyt mądra, choć niepozbawiona pewnego praktycznego zmysłu. Celem jej życia jest wydanie za mąż córek, a głównym zajęciem plotki i drobne intrygi. Ilekroć irytuje ją czyjeś postępowanie – zwłaszcza nieliczącego się z jej zdaniem męża – wyobraża sobie, że cierpi na nerwy.

* Jane Bennet – najstarsza (na początku powieści ma dwadzieścia dwa lata) i najładniejsza z panien Bennet, powszechnie uważana za prawdziwą piękność. Obdarzona łagodnym usposobieniem, widzi w ludziach raczej ich zalety niż wady i potrafi usprawiedliwić wszelkie ich niewłaściwe postępki. Jednocześnie nie jest skłonna do ukazywania własnych uczuć, choćby były bardzo gorące. Łączy ją głęboka przyjaźń z młodszą siostrą Elżbietą.

* Elżbieta Bennet, zwana też Lizzy – druga z kolei, dwudziestoletnia córka państwa Bennet i główna bohaterka powieści. Elżbietę cechuje żywy umysł i inteligencja, w dostrzeganiu zabawnych stron ludzkich przywar i słabostek podobna jest nieco do swojego ojca. Nie jest uważana za tak piękną jak Jane, ale ma wiele wdzięku, a w powieści kilkakrotnie są komplementowane jej piękne oczy. Jest osobą śmiałą i dość bezpośrednią, świadomą własnych zalet, niedbającą o opinię ludzi, których nie poważa.

* Mary Bennet – trzecia panna Bennet. Nie dorównując urodą siostrom, usiłuje nadrabiać to wykształceniem, choć jej ciągłe próby popisywania się głębią lektur czy muzycznymi umiejętnościami nie wzbudzają entuzjazmu otoczenia.

* Kitty Bennet – czwarta, siedemnastoletnia córka państwa Bennetów. Pozostaje pod bardzo silnym wpływem swej młodszej siostry i naśladuje ją we wszystkim.

* Lidia Bennet – najmłodsza z sióstr Bennet, w chwili rozpoczęcia powieści piętnastoletnia. Urodziwa kokietka, myśląca tylko o balach i wianuszku adorujących ją kawalerów. Ulubienica matki, widzącej w niej swój obraz z czasów młodości. Mając jej poparcie, Lidia lekceważy wszelkie działania dwóch najstarszych sióstr, chcących niekiedy wskazać niewłaściwość jej zachowania i postępowania.

* Charlotta Lucas – najstarsza córka sąsiadów Bennetów, niezbyt zamożnej i bardzo licznej rodziny Lucasów. Bliska przyjaciółka Elżbiety. Osoba inteligentna i praktycznie myśląca.

* Charles Bingley – nowy sąsiad Bennetów, młody kawaler z niemałym rocznym dochodem 5 tysięcy funtów. Przystojny, miły, dobroduszny, lubiący wszystkich dookoła i wzajemnie przez nich lubiany. Jego ufność w stosunku do ludzi, zwłaszcza najbliższych, sprawia jednak, że łatwo ulega ich wpływom. Przyjaciel pana Darcy'ego.

* Louisa Hurst i Karolina Bingley – siostry pana Bingleya, eleganckie, modne, światowe damy, mające dość wysokie mniemanie o sobie i swoich koneksjach. Karolina Bingley ma pewne plany związane z osobą pana Darcy'ego.

* Fitzwiliam Darcy – właściciel dóbr Pemberley w hrabstwie Derby, przynoszących imponujący roczny dochód 10 tysięcy funtów. Dwudziestoośmioletni kawaler, mężczyzna wysoki i przystojny. Niełatwo nawiązuje kontakty, dobrze się czuje jedynie wśród dobrych znajomych. Inteligentny, krytycznie patrzący na świat. Postrzegany jako człowiek dumny i wyniosły.

* George Wickham – oficer pułku milicji przybyłego do Meryton. Syn dawnego rządcy Pemberley i chrześniak ojca pana Darcy'ego. Młody, przystojny, pełen wdzięku, podobający się kobietom i zabiegający o ich względy. Szukający dobrej partii lekkoduch.

* William Collins – najbliższy męski krewny pana Benneta, mający odziedziczyć Longbourn. Pastor, proboszcz parafii, której prebenda jest w gestii lady Katarzyny de Bourgh, którą to był napotkał na swojej drodze i która od tej pory jest jego protektorką. Osobnik ograniczony, pompatyczny, przekonany o własnej mądrości i znaczeniu, a jednocześnie czołobitny wobec możnych.

* Lady Katarzyna de Bourgh – bogata wdowa po sir Charlesie de Bourgh, właścicielka dóbr Rosings w hrabstwie Kent. Ciotka Darcy'ego i pułkownika Fitzwilliama. Osoba apodyktyczna, nieprzywykła do jakichkolwiek oznak sprzeciwu, przekonana, że wszystko wie najlepiej i wszyscy wkoło powinni się jej podporządkować. Bardzo zwraca uwagę na różnice pozycji społecznej.

* Anna de Bourgh – córka lady Katarzyny. Panna niezbyt urodziwa i niezbyt lotna, choć w mniemaniu swej matki mająca rozliczne talenty, na których rozwijanie nie pozwala jej jakoby słabe zdrowie.

* Pułkownik Fitzwilliam – siostrzeniec lady Katarzyny, kuzyn i przyjaciel pana Darcy'ego, wspólnie z nim sprawujący opiekę nad jego siostrą. Mężczyzna atrakcyjny, choć dający jasno do zrozumienia, że z uwagi na swój niezbyt duży majątek poważnie byłby zainteresowany jedynie panną z odpowiednim posagiem.

* Georgiana Darcy – siostra pana Darcy'ego, sporo od niego młodsza. Panna z własnym, odziedziczonym po matce majątkiem 30 tysięcy funtów, a więc łakomy kąsek dla łowcy posagu. Osóbka bez wielkiej urody, cicha i nieco nieśmiała, co przez otoczenie może być wzięte za zadzieranie nosa.

* Edward Gardiner – młodszy brat pani Bennet, mieszkający w Londynie i zajmujący się handlem. Człowiek miły, inteligentny i wykształcony.

* Pani Gardiner – żona pana Gardinera. Ulubiona ciotka Jane i Lizzy.



Kontynuacje:

Lista powieści kontynuujących wątki z Dumy i uprzedzenia, na ogół utrzymanych w konwencji typowego współczesnego romansu, jest dość obszerna. W Polsce wydano Zarozumiałość Julii Barrett (wyd. Rachocki i S-ka) oraz powieść Emmy Tennant Pemberley i jej kontynuację Niedobraną parę (wyd. Prószyński i S-ka).

Najbardziej znaną powieścią nawiązującą do Dumy i uprzedzenia jest Dziennik Bridget Jones autorstwa Helen Fielding. Bohaterowie Dumy i uprzedzenia, Elżbieta Bennet i pan Darcy, pojawiają się też w nieprzetłumaczonej na język polski powieści Tarzan Alive! Philipa José Farmera.





Ekranizacje kinowe:

* 1940: Duma i uprzedzenie (znane także pod tytułem W pogoni za mężem), reż. Robert Z. Leonard, w rolach głównych Greer Garson oraz Laurence Olivier.
* 2005: Duma i uprzedzenie, reż. Joe Wright, w rolach głównych Keira Knightley oraz Matthew MacFadyen.

Ekranizacje telewizyjne:

* 1938: pierwsza telewizyjna adaptacja BBC, czas trwania 55 minut.
* 1980: serial w reżyserii Cyrila Cooke'a z Elizabeth Garvie i Davidem Rintoulem w rolach głównych, emitowany w latach 80. także w Polsce.
* 1995: Duma i uprzedzenie, miniserial BBC. W rolach głównych Jennifer Ehle i Colin Firth.

Ponadto BBC zekranizowało Dumę i uprzedzenie w 1952, 1958 i 1967 roku.

Filmy wzorowane na powieści:

* 2003: Pride and Prejudice: A Latter-day Comedy, reż. Andrew Black, w rolach głównych Kam Heskin oraz Orlando Seale. Powieściowe wątki we współczesnych Stanach Zjednoczonych.
* 2004: Bride and Prejudice, reż. Gurinder Chadha, w rolach głównych Anupam Kher, Aishwarya Rai (jako główna bohaterka), Naveen Andrews. Film Bollywood.

Angielska wersja powieści: http://www.gutenberg.org/etext/1342

(źródło: Wikipedia)



Ja mam jeszcze parę stron do końca, więc najwcześniej w wątku odezwę się z końcem tygodnia, ale już teraz zapraszam do dyskusji

[basilissa]

Powszechnie znana prawda głosi, iż majętny kawaler potrzebuje do szczęścia tylko żony.(tłum. M. Gawlik-Małkowska)

Dlatego proponuję, by wpierw skupić się w swoich rozważaniach na tym zdaniu w odniesieniu do postaw bohaterów pierwszoplanowych i drugoplanowych, a do kontrastu postaw zawartych w tytule dojdziemy potem.
Czy tylko mężczyźnie potrzebna jest żona? Pierwsze zdanie możemy pojmować jako zwykłą informację lub ironię.
Żony poszukuję Bingley, ale kiedyś majętnej żony poszukiwał pan Bennet.Na podstawie tej powieśći możemy zrobić listę preferencji kawalerów w odniesieniu do przymiotów materialnych i duchowych przyszłej małżonki.
Jednak jeszcze bardziej matki/rodzice i panny poszukują mężów, kkórzy zagwarantują byt pannie i teściowej po opuszczeniu posiadłości objętej majoratem. Zwróćmy uwagę na postawę Charlotty Lukas.

[foxina]

Melduję się w wątku, ale w związku z tym, że Duma i uprzedzenie do mnie jeszcze nie dotarła, dołączę do dyskusji nieco później.

[Mariah]

Spieszę donieść, że w najbliższy czwartek (czyli jutro 13.03) o godz. 22.30 na kanale TVN Style rozpoczyna się emisja pierwszego odcinka serialu "Duma i uprzedzenie" (wersja BBC z Colinem Firthem). Powtórka w piątek 14.03. o 20.00.

Być może wszyscy już o tym wiedzą, ale ja dowiedziałam się dopiero dzisiaj i pomyślałam, że podzielę się z Wami tą informacją.

[basilissa]

Napisane przez Mariah

Spieszę donieść, że w najbliższy czwartek (czyli jutro 13.03) o godz. 22.30 na kanale TVN Style rozpoczyna się emisja pierwszego odcinka serialu "Duma i uprzedzenie" (wersja BBC z Colinem Firthem). Powtórka w piątek 14.03. o 20.00.

Być może wszyscy już o tym wiedzą, ale ja dowiedziałam się dopiero dzisiaj i pomyślałam, że podzielę się z Wami tą informacją.

Czyżby jakaś Austenowska seria się szykowała? Koleżanka mówiła, że oglądała Perswazje. Dziękuję za informacje.

[suonko]

na tvn style teraz w każdy czw o 22 30 puszczają ekranizację książek nie tylko Austen np Pani Bovary ( nie wiem czy dobrze napisałam tytuł) szkoda tylko że na stancji nie mam kablówki bo fajnie się zapowiada

[Mariah]

Tak jak powiedziała suonko - nie tylko Jane Austen. TVN Style rozpoczęło w nowym roku nowy cykl programów i w każdy czwartek emituje mini-seriale nakręcone na podstawie klasycznych powieści kobiecych. Oprócz ekranizacji Austen będzie też Jane Eyre, Pani Bovary, Wichrowe wzgórza ...

[Krissie]

Może zaczniemy o DiU?

Ja na sam początek mam przede wszystkim pytanie do tych z Was, które czytały Dumę po raz pierwszy - jak wrażenia i jak się Wam podobało?

Ja już nawet nie pamiętam, kiedy ją czytałam pierwszy raz, ale było to dość dawno temu, stąd moja ciekawość w tym względzie

[moya07]

Ja ją czytałamz rok temu i nie mógł mi przypasowac ten język, długo ją czytałam... Jednka bardzo mi się podobała. A po obejrzeniu filmu to już w ogóle... ) Keira jest świetna xD

[basilissa]

Przeczytałam wspomnienia Czytając Lolitę w Teheranie i w tej książce w części Austen tak pisze:
- Jest powszechnie znaną prawdą, że muzułmanin, niezależnie od swego majątku, potrzebuje dziewięcioletniej żony dziewicy - oświadczyła Jaśmina tym swoim szczególnym tonem, śmiertelnie poważnym, a jednocześnie łagodnym i ironicznym, który przy rzadkich okazjach, a była to jedna z tych, graniczył z parodią.
- A może jest powszechnie naną prawdą - odparowała Manna - że muzułmanin potrzebuje nie jednej, ale wielu żon?
Tak przekomarzały sie studentki prywatnego konwersatorium literackiego Azar Nafisi w Iranie. To taka ciekawostka dotycząca atrakcyjnego rozpoczęcia powieści przez JA.

[surykata]

na rozwazna i romantyczna nie zdazylam
na dume i uprzedzenie tez nie
nastepna musze przeczytac na czas
ale za to na Swieta Wielkanocne zdobylam serial dume 6 odcinkow z colinem firthem , juz sie nie moge doczekac kiedy zaczne ogladac

[basilissa]

Co tu tak cicho się zrobiło? Już 18 marca.

[suonko]

basilissa bardzo cicho co mnie troszkę dziwi, czyżby zapał spadł??

ja DiU czytałam w grudniu ale najpierw oglądałam film więc mniej wiecej wiedziałam co mnie czeka, jednak książka bardzo mi się spodobała a nawet w pewnych momentach zaskoczyła.

po oglądnięciu "klubu miłośników Jane Austen" razem z koleżanką wpadłyśmy na pomysł żeby dać koledze do przeczytania DiU. taki mały eksperyment. no więc kolega wziął tą książkę zaciekawiony o co nam chodzi i zaczął czytać, niestety chyba utknął na 20 rozdziale i nie wiem czy doczyta do końca

przeczytałam także z rozpendu "Mansfield park" i tak mi się spodobał styl Jane że zamówiłam subskrybcje w ŚK i oto mam przed sobą Emmę [tudzież zabiorę się za nią później bo inne czekają w kolejce]

taka mała ciekawostka: przeglądając all znalazłam książkę kontynuację DiU, oczywiście innej autorki. napisała także kontynuacje innych książek JA http://biblionetka.pl/ka.asp?id=6836

zachęcam wizażanki do brania udziału w dyskusji

[żurawinka]

Napisane przez basilissa

Przeczytałam wspomnienia Czytając Lolitę w Teheranie i w tej książce w części Austen tak pisze:
- Jest powszechnie znaną prawdą, że muzułmanin, niezależnie od swego majątku, potrzebuje dziewięcioletniej żony dziewicy - oświadczyła Jaśmina tym swoim szczególnym tonem, śmiertelnie poważnym, a jednocześnie łagodnym i ironicznym, który przy rzadkich okazjach, a była to jedna z tych, graniczył z parodią.
- A może jest powszechnie naną prawdą - odparowała Manna - że muzułmanin potrzebuje nie jednej, ale wielu żon?
Tak przekomarzały sie studentki prywatnego konwersatorium literackiego Azar Nafisi w Iranie. To taka ciekawostka dotycząca atrakcyjnego rozpoczęcia powieści przez JA.

Czytałam ten rozdział tej książki - nawet muzełmanka może się identyfikować z bohaterkami powieści Austen, nawe bardziej niż my Europejki.