Ludzkie zachowania i poglądy, które dziwią

[kobietasukcesu]

Napisane przez 90agnieszka90

Zachowania,które mnie dziwią :

-dzisiaj w tramwaju jechało sobie 2 chłopaków,mieli około 16-17 lat.Rany,jakie oni mieli poglądy na świat Rozprawiali tylko o imprezach,dopalaczach i seksie Uważali,że Sylwester jest od zaliczania dziewczyn,wakacje są od zaliczania dziewczyn,a w rok szkolny się odpoczywa

Zwykle krowa, który muczy daje mało mleka

---------- Dopisano o 20:28 ---------- Poprzedni post napisano o 20:23 ----------

Napisane przez linaya

- ludzie, którzy narzekają (np. na miejsce zamieszkania, studia, pracę lub jej brak, aktualnego TŻ), a nie robią nic , żeby zmienić stan rzeczy na lepszy

Tyle w temacie...

Męczą mnie tacy ludzie, narzekanie, narzekanie a wysiłku w kierunku zmian- zero...

---------- Dopisano o 20:31 ---------- Poprzedni post napisano o 20:28 ----------

BioIvO: a powiem Ci, że się wyjątki zdarzą. Ze 3 razy mi jacyś panowie (i to całkiem młodzi) ustąpili miejsca Oczywiście w tym momencie momentalne spojrzenie na brzuch przeze mnie No ale na ciążę nie wyglądałam, więc nie wiem.

---------- Dopisano o 20:32 ---------- Poprzedni post napisano o 20:31 ----------

Napisane przez wesna

Pracuję w dużej księgarni sieciowej. I dziwią mnie klienci, którzy krzyczą na sprzedawców, lub nawet zwracają im uwagę, czemu wszystko jest takie drogie .

Tak, tak... my mamy ogroooomny wpływ na ceny.

Też mnie to dziwi

Albo darcie się na konduktorów, że się pociąg spóźnia. Brak słów

[wesna]

Napisane przez _vixen_

Ale wiesz, dla mnie to jest paradoks, że ludzie zawsze narzekają, jakie to książki nie są drogie.
A już na fajki to nie jest żal - 4 paczki papierosów to praktycznie średnio jedna książka. Za jeden lepszy obiad na mieście można ze dwie kupić. Za byle jaką chińską bluzeczkę z Reserved też spokojnie mamy książkę. I jakoś ludzie kupują, a książki to ZAWSZE za drogie
Kwestia priorytetów.

Słuszna uwaga!
Jest taki typ człowieka, który uważa, że jeżeli już raz na rok zdecydował się przeczytać jakąś książkę (lub musi ją kupić w prezencie) to powinien ją dostać za darmo, bo to taaaaki wielki wyczyn.

Aż się boję nowego roku.... cała złość za podniesienie cen książek ze względu na VAT odbije się znowu na sprzedawcach (jakbyśmy jeszcze coś z tego mieli...)

[_vixen_]

Napisane przez wesna

Aż się boję nowego roku.... cała złość za podniesienie cen książek ze względu na VAT odbije się znowu na sprzedawcach (jakbyśmy jeszcze coś z tego mieli...)

Polskie władze robią wszystko, żeby utrudnić życie ludziom, którzy kupują książki. No cóż, pewnie wychodzą z założenia, że ci, którzy kupują, i tak kupią, a całą resztą nieczytających baranów nie warto się przejmować, bo im zawsze na książkę będzie szkoda, czy by kosztowała 20 czy 50 złotych

[5e39f43c776cd63a5691dbeeeb4c12a7b21f7a21_63e19482c3766]

Oj, dużo zachowań i poglądów mnie dziwi, choć sama wśród moich znajomych uchodzę za dziwną

Dziwi mnie:
- niezrozumienie wielu ludzi, że ktoś może mieć naprawdę podły humor / zły dzień / swoje problemy i w związku z tym po prostu nie mieć ochoty wychodzić z domu i integrować się z innymi. No bo jakim prawem mogę mieć depresję, przecież mam ręce, nogi, dach nad głową i jedzenie... Ano najwaźniej jakimś prawem mogę mieć, skoro mam. Ale kto by się przejął - przecież przesadzam, nudzę się w domu to sobie problemy wymyślam...
- gdy starzy znajomi spotkani po latach opowiadają o sobie, nawet nie spytawszy, co słychać u mnie. A gdy wtrącę, co u mnie, czekają, aż skończę, by wrócić do swojego monologu;
- gdy ludzie oceniają innych po pozorach, a następnie na głos się dziwią, że "tego się po tobie nie spodziewałem". Skoro się nie spodziewałeś, to się tym nie chwal;
- gdy ludzie na siłę dążą do wartości, jakimi są pieniądze i świetna praca i nie potrafią zrozumieć, że inni chcą żyć inaczej. Kiedyś też marzyłam o zawrotnej karierze, ale zrozumiałam, że nie znajdę w tym szczęścia. A teraz jestem cho***nie szczęśliwa, mogąc studiować moje nieżyciowe, humanistyczne studia. Irytuje mnie również to wieczne zdziwienie, że ktoś niezły z matmy i fizyki nie pcha się na politechnikę, bo przecież POWINNO się studiować na politechnice, a wszyscy inni to frajerzy i przyszłe tłumy bezrobotnych okupujących żulskie bramy i śmietniki w poszukiwaniu pożywienia dla 10 swoich dzieci.

Najbardziej dziwi mnie jednak to, że wszyscy wszystkim uwielbiają zwracać uwagę, a jeśli broń boże im się uwagę zwróci, to się obrażą i będą czekać na przeprosiny. Lub też, gdy zwrócę komuś uwagę, słyszę w odpowiedzi: "Ach, bo niestety tak mam." - zero postanowienia poprawy, no bo po co się przemęczać, mając tak świetną wymówkę.

Ciąg dalszy nastąpi, zapewne

[mm444]

Treść usunięta

[sine.ira]

Napisane przez BioIvO

Często widuję chłopaczków gimnazjalno-licealnych (o studentach nie wspomnę) którzy rozsiadają sie na siedzeniu z mp3 i nic ich dookoła nie obchodzi. A ja akurat przykładowo mam bolesny okres, ledwo stoje po 10 godz. pracy na nogach albo po prostu mam niewygodny obcasy a musze kurde stać i balansować na zakrętach.

Ale powiedz, czy to taki problem POPROSIĆ o ustąpienie miejsca kiedy źle się czujesz i musisz usiąść ? Czy ci ludzie mają czytać w Twoich myślach ?
Wcześniej skrytykowałaś starsze osoby, że Ci sapią nad uchem i mają kwaśne miny kiedy Ty siedzisz, a one stoją. Nie zauważyłaś chyba, że popełniasz taki sam błąd jak oni - nie mówisz ludziom czego chcesz/oczekujesz/nie prosisz o przysługę. Wszyscy mają się domyślic, że masz akurat bolesny okres i cisną Cię obcasy.

I to mnie właśnie tez wkurza w ludziach - oczekują, że wszyscy będą im nadskakiwać, wyprzedzać ich prośby i zgadywać myśli. Bo przecież poprosić o kogoś o coś, uśmiechnąć się przy tym, to taka ujma na honorze

---------- Dopisano o 00:00 ---------- Poprzedni post napisano Wczoraj o 23:52 ----------

Denerwuje mnie też przenoszenie swoich osobistych problemów i kwaśnych humorów na kontakty z ludźmi z zewnątrz, np. do pracy. To jest naprawdę jakaś masakra kiedy szefowa albo koleżanka utrudnia Ci pracę, bo akurat mają muchy w nosie po kłótni z mężem. Albo zwierzanie się sobie w pracy z prywatnych problemów, wręcz intymnych, wytwarzanie pseudo - przyjacielskiej atmosfery, w której potem nikomu nie chce się pracować, bo zapominają po co przyszli do pracy.
Albo też jeszcze - na gruncie zawodowym - nieumiejętność przyjmowania krytyki. Każdą uwagę szefa czy współpracowanika ludzie odbierają osobiście, są przewrażliwieni i zupełnie bez dystansu. Naprawdę, miałam to dosłownie w każdej firmie/pracy w jakiej dotychczas pracowałam. Zero dystansu do siebie i brak pojęcia o tym na czym polega praca w zespole.
Czasem mam wrażenie, ze mimo zmiany ustroju 20 lat temu, ludziom się wydaje, ze PRL jeszcze trwa i czy się stoi czy się leży....A najgorsze jest to, że taka wypaczoną mentalność przejawiają młodzi ludzie, np. stażyści. To jakaś plaga w moim odczuciu.

[kobietasukcesu]

Kłótnie i fochy o niewiadomo co, zamiast rzeczowej, konkretnej rozmowy

[muzeumolbrzymuf]

hm. po piątkowej nocy stwierdzam, że zadziwia mnie zachowanie hm. osobników płci przeciwnej. bo na pewno nie można ich uznać za mężczyzn.

poszłam na imprezę z koleżankami, do klubu który "cieszy się" opinią trochę żulerskiego. ale inne koleżanki z klasy już były i mówiły że było naprawdę spoko...

ledwo wyszłam na parkiet a za mną już wianuszek facetów... obłapiających za tyłek, całujących po szyi, i robiącym różne inne rzeczy które doprowadzały mnie do kur**** !

w końcu nie mogłam już się dłużej spokojnie bawić, usiadłam kupiłam piwo- kolejni frajerzy się przyczepili . oh mein Gott! ;/

a na deser zachowanie koleżanek- bo to przecież moja wina, że skupiali się na mnie a nie na nich.

never again do tej żulerskiej dyskoteki
never again z tymi "koleżankami"

[missoni]

Ogólnie mam taką koleżankę, bardzo wyzwoloną seksualnie czy jak to ładnie nazwać, która ciągle śpi z kimś innym i ją dziwi jak to ja mogę spać ponad 6 lat z tym samym facetem i w ogóle co ja wiem o życiu i seksie, ona jest taka doświadczona, bo zaliczyła pół miasta. Oczywiście to nie moja sprawa z kim ona śpi, bo to jej życie ale nie rozumiem tej postawy pozjadałam wszystkie rozumy i o boże czemu nie robisz tak jak ja. Ja nikomu związku nie narzucam, więc nie lubię jak ktoś mi narzuca żebym nagle porzuciła wszystkie moje morale i otworzyła nogi szeroko, bo ona tak robi.

Co do związków jeszcze, to denerwują mnie paniusie lat naście, lub nawet więcej są ze swoimi misiaczkami całe 2 miesiące i to jest już tak na poważnie i na serio i to prawdziwe uczucie, bo w końcu to całe 60 dni razem i już noszą obrączki ze srebra na znak swojej miłości no i żeby ją misiaczek nie zdradził, jak będzie sam na imprezie, bo najwidoczniej cały ten misiaczek jest takim imbecylem, że nie potrafi sciągnąć tej obrączki z palca.
No i oczywiście najbardziej zabawne, jak za dwa miesiące ta sama historia z nowym facetem.
I tutaj mi nie chodzi o to, że skoro ja jestem już kilka lat z kimś to ktoś ma tak samo robić ale to afiszowanie się z miłością na całe życie i całymi tymi sztucznymi obrączkami to dla mnie przesada.

[patusia_91]

BioIvO są jeszcze na szczęście wyjątki mam lat jeszcze naście i niedawno nieznajomy chłopak, młody, wyglądający tak że nie ustąpiłby staruszce chwiejące się na nogach, ustąpił mi miejsce choć połowa autobusu była wolna.. oczywiście od razu popatrzyłam na brzuch nie jest szczególnie płaski, a nie wyglądam jakbym była w ciąży;]

A co do komentarzy ludzi, to najbardziej wkurzają mnie( w sumie z racji tego że pracuje w sklepie) ciągłe komentarze na temat cen, dlaczego takie drogie, itp. Czy ja im kazę to kupować? Każdy ma swoją wole, a ja już mam dość tłumaczenia dlaczego to kosztuje tyle a nie tyle... To nie jest mój sklep i nie mam wpływu na to czemu buty kosztują np. 400 zamiast 200..

[missoni]

Przypomniało mi się jeszcze dziwi mnie, że kelnerzy uważają, że należy im się 15% napiwku, bo jak nie to następnym razem poczekasz z godzinę na stolik, albo zjesz kogoś innego płyny.
Rozumiem, że kelnerzy zarabiają mało ale wątpię by oni dawali 15% napiwku pani przy kasie, która także kokosów nie zbija. No a poza tym ich klientem, może być też inny mało zarabiający kelner. Poza tym co to w ogóle za zwyczaj napiwki za co? Za to że wykonują swoją robotę? Za to dostają pensję jak każdy inny.

[peggy_blue]

ja się tam może nie znam, ale jak dla mnie napiwek dostaje się za miłą obsługę i tak też daję... sama nie zarabiam, rzadko jadam na mieście, ale jak trafię na miłego kelnera/kelnerkę to daję te 10% albo mówię, że reszty nie trzeba

[patusia_91]

Napisane przez peggy_blue

ja się tam może nie znam, ale jak dla mnie napiwek dostaje się za miłą obsługę i tak też daję... sama nie zarabiam, rzadko jadam na mieście, ale jak trafię na miłego kelnera/kelnerkę to daję te 10% albo mówię, że reszty nie trzeba

Ja też daję te kilka złotych albo właśnie mówię, że reszty nie trzeba gdy obsługa jest miła choć jak byłam w tamte wakacje we Włoszech, poszliśmy do pizzerii i tam oni sami sobie doliczyli napiwek 2 euro od osoby, nie informując nas o tym wcześniej, a zauważyliśmy to potem, już po zapłaceniu..wiec nie mam pojęcia jak to jest z tymi napiwkami...

[Gregorynka]

Napisane przez patusia_91

Ja też daję te kilka złotych albo właśnie mówię, że reszty nie trzeba gdy obsługa jest miła choć jak byłam w tamte wakacje we Włoszech, poszliśmy do pizzerii i tam oni sami sobie doliczyli napiwek 2 euro od osoby, nie informując nas o tym wcześniej, a zauważyliśmy to potem, już po zapłaceniu..wiec nie mam pojęcia jak to jest z tymi napiwkami...

W niektórych krajach doliczanie kilku procent do rachunku w ramach napiwku jest standardem .

Co mnie dziwi? Hmmm. Staram się mieć gdzieś zachowania obcych mi ludzi,więc ciężko by tu pisać od myślników co mnie dziwi,tym bardziej, że większość już została napisana. Przytoczę może jednak sytuację sprzed pół roku...
Stoję sobie w kolejce po rybę w jednym z supermarketów. Przede mną małżeństwo zastanawiające się,co by tu kupić. Kolejka długa z gatunku tych 15 minutowych, a odległość między nami tak bliska, że jestem w stanie policzyć otwarte pory na twarzy pani małżonki i ilość włosów w uszach pana małżonka. (Nie to,że ja nie mam porów na skórze itp., ale staliśmy bardzo blisko siebie). Tak więc jestem mimowolnym świadkiem ich rozmowy.
- Co kupujemy? Może śledzie?
-Nie, nie mam ochoty.
- A może krewetki?
- Nieeee, chyba, że będziesz je obskubywał, bo mi się nie chce.
-No to może łososia? Mam ochotę na łososia.
- No nie wiem, może. Odparła małżonka.
Kolejka sie wykrusza, pan małżonek zostaje obsłużony:
-Co podać?
-Taaaa, yyy, ta makrela jest świeża?
-Tak, codziennie jest dostawa
-Tak? Bo mi to ona nie wygląda na świeżą!! Oszuści pieprzeni! Chodź, idziemy stąd.
No i wtedy się naprawdę zdziwiłam .
Bo po co oni stali w tej kolejce?
Chociaż,to chyba pytanie retoryczne, bo a) była sobota, b) jak nudzi nam sie w domu, chodźmy na zakupy, c) nic tak nie poprawia humoru jak zjechanie sprzedawczyni w markecie...jakby ona miała jakiś wpływ na zaopatrzenie i częstotliwość dostaw.
Takie moje skromne pożalenie się na dziwności ludzkości

[201801022117]

Napisane przez Yvalee

Co do opalania... Osobiście nie mogę pojąć negatywnego nastawienia ludzi do bladości, i nie chodzi mi tylko o sytuacje, gdy wracamy z wakacji. Mam bardzo bladą cerę, raz, bo nie lubię się opalać, dwa, taka się sobie podobam, w pewnym sensie mam małego bzika na punktcie mojej jasnej karnacji Dlatego irytują mnie ciągłe komentarze typu: opal się, wyglądasz jak trup, jak to niezdrowo wygląda! A nikt nie pomyśli, zę może pod tym względem nie chce wyglądać tak jak większość społeczeństwa. Czy to, ze moje kanony piękna są inne, to znaczy, ze gorsze, bo jestem w mniejszości?

Dokładnie. Mnie szczególnie irytują pytania, czy nie mam anemii, i czy się badałam...

[evak1988]

Napisane przez missoni

Ogólnie mam taką koleżankę, bardzo wyzwoloną seksualnie czy jak to ładnie nazwać, która ciągle śpi z kimś innym i ją dziwi jak to ja mogę spać ponad 6 lat z tym samym facetem i w ogóle co ja wiem o życiu i seksie, ona jest taka doświadczona, bo zaliczyła pół miasta. Oczywiście to nie moja sprawa z kim ona śpi, bo to jej życie ale nie rozumiem tej postawy pozjadałam wszystkie rozumy i o boże czemu nie robisz tak jak ja. Ja nikomu związku nie narzucam, więc nie lubię jak ktoś mi narzuca żebym nagle porzuciła wszystkie moje morale i otworzyła nogi szeroko, bo ona tak robi.

Co do związków jeszcze, to denerwują mnie paniusie lat naście, lub nawet więcej są ze swoimi misiaczkami całe 2 miesiące i to jest już tak na poważnie i na serio i to prawdziwe uczucie, bo w końcu to całe 60 dni razem i już noszą obrączki ze srebra na znak swojej miłości no i żeby ją misiaczek nie zdradził, jak będzie sam na imprezie, bo najwidoczniej cały ten misiaczek jest takim imbecylem, że nie potrafi sciągnąć tej obrączki z palca.
No i oczywiście najbardziej zabawne, jak za dwa miesiące ta sama historia z nowym facetem.
I tutaj mi nie chodzi o to, że skoro ja jestem już kilka lat z kimś to ktoś ma tak samo robić ale to afiszowanie się z miłością na całe życie i całymi tymi sztucznymi obrączkami to dla mnie przesada.

Heh też mnie to zawsze dziwiło... Miałam kiedyś jak jeszcze chodziłam do szkoły taką koleżankę z która spedzałam nie tylko czas w szkole ale też tam imprezy itp. Ona zawsze co miała chłopaka to zaraz od pierwszego tygodnia już tak mu ufała, zaraz chciała żeby sobie kupili obrączki takie same, zaraz na jego rodziców "teściowie" mówiła a po 2 mies koniec... W ogóle zauważyłam wiele takich osób a co mnie najbardziej z tego denerwuje to że są dziewczyny które tylko poznały faceta zaraz robią tak jak opisałam wyżej i potem ciągle już siedzą tylko w domu i z nikim nie rozmawiają Mnie już nie znają.. Wszystkich olewają, tylko liczy się ukochany, śliczny, cudowny facet. Nie daj Boże jeszcze jak taki facet to wykorzystuje i na boku sobie lata...

Gregorynka - mnie znowu denerwują małżeństwa w sklepach które się kłócą na zakupach przy wszystkich ludziach, głośno, dogadują sobie itp..

[muzeumolbrzymuf]

Albo rodzice, którzy w sklepach krzyczą, poszturchują, albo nawet biją swoje dzieci. Chyba to nie jest ani miejsce ani czas na takie "pedagogiczne" historie....

[evak1988]

Napisane przez muzeumolbrzymuf

Albo rodzice, którzy w sklepach krzyczą, poszturchują, albo nawet biją swoje dzieci. Chyba to nie jest ani miejsce ani czas na takie "pedagogiczne" historie....

nooo ja raz idąc ulicą (padał deszcz i potwornie wiało) widziałam jak szło dziecko, coś lat 4 z mamą i dziecku od tego wiatru wywinął się do góry parasol, ta matka się tak darła na to dziecko a to dziecko stało takie wystraszone i nie wiedziało co zrobić z tym parasolem (kobieta krzyczała do dziecka- niezdaro itp tak że cała ulica słyszała..

[muszynianka]

to ja dodam że standardowo do szału i .... nie powiem dalej, doprowadzają mnie psie kupy na chodnikach które o tej porze po prostu kwitną (śnieg zaczyna topnieć, deszcz pada, to i kupeczek pełno)

[MysteryMe]

Oj,wiele rzeczy na tym swiecie mnie dziwi...Ostatnio bardzo zdziwily mnie okrucienstwa na zwierzetach,nigdy nie zrozumiem ludzi,ktorzy to robia,powiesilabym za jaja takich Jeszcze niektorzy stwierdzaja;'to tylko pies'
Jeszcze jedna rzecz ktora mnie denerwuje w ludziach to robienie pokazowek,wesele musi byc duze i huczne,coby wszyscy widzieli ile wydalismy(?),plot musi byc ladniejszy i wyzszy niz ma sasiad,a corka musi wziasc slub bo jak to tak mieszkac bez slubu z narzeczonym(nie wspominajac o samotnych matkach,bo one to napewno meza nie znajda)Znalazlo by sie jeszcze masa roznych niezrozumialych dla mnie pogladow ludzkich.

[evak1988]

Napisane przez MysteryMe

Oj,wiele rzeczy na tym swiecie mnie dziwi...Ostatnio bardzo zdziwily mnie okrucienstwa na zwierzetach,nigdy nie zrozumiem ludzi,ktorzy to robia,powiesilabym za jaja takich Jeszcze niektorzy stwierdzaja;'to tylko pies'
Jeszcze jedna rzecz ktora mnie denerwuje w ludziach to robienie pokazowek,wesele musi byc duze i huczne,coby wszyscy widzieli ile wydalismy(?),plot musi byc ladniejszy i wyzszy niz ma sasiad,a corka musi wziasc slub bo jak to tak mieszkac bez slubu z narzeczonym(nie wspominajac o samotnych matkach,bo one to napewno meza nie znajda)Znalazlo by sie jeszcze masa roznych niezrozumialych dla mnie pogladow ludzkich.

no znam takich ludzi co mówią "to tylko pies" dziwni ludzie, tacy ludzie wogole nie powinni mieć psa czy kota czy tez jakieś inne zwierze..

[lwia paszcza]

Napisane przez missoni

Ogólnie mam taką koleżankę, bardzo wyzwoloną seksualnie czy jak to ładnie nazwać, która ciągle śpi z kimś innym i ją dziwi jak to ja mogę spać ponad 6 lat z tym samym facetem i w ogóle co ja wiem o życiu i seksie, ona jest taka doświadczona, bo zaliczyła pół miasta. Oczywiście to nie moja sprawa z kim ona śpi, bo to jej życie ale nie rozumiem tej postawy pozjadałam wszystkie rozumy i o boże czemu nie robisz tak jak ja. Ja nikomu związku nie narzucam, więc nie lubię jak ktoś mi narzuca żebym nagle porzuciła wszystkie moje morale i otworzyła nogi szeroko, bo ona tak robi.

Co do związków jeszcze, to denerwują mnie paniusie lat naście, lub nawet więcej są ze swoimi misiaczkami całe 2 miesiące i to jest już tak na poważnie i na serio i to prawdziwe uczucie, bo w końcu to całe 60 dni razem i już noszą obrączki ze srebra na znak swojej miłości no i żeby ją misiaczek nie zdradził, jak będzie sam na imprezie, bo najwidoczniej cały ten misiaczek jest takim imbecylem, że nie potrafi sciągnąć tej obrączki z palca.
No i oczywiście najbardziej zabawne, jak za dwa miesiące ta sama historia z nowym facetem.
I tutaj mi nie chodzi o to, że skoro ja jestem już kilka lat z kimś to ktoś ma tak samo robić ale to afiszowanie się z miłością na całe życie i całymi tymi sztucznymi obrączkami to dla mnie przesada.

Cóż, nie razi mnie szczególnie, kto z iloma osobami spał i dlaczego, chyba że byłby to mój facet ... Co do takich osób - najczęściej tak naprawdę budują sobie w ten sposób reputację, jakie one to one nie są super i w ogóle. Znam to niejako z autopsji ... I tak szczerze, to dziwi mnie czasami, że osoba bez duzego doświadczenia związkowego, łóżkowego poucza mnie w tej tematyce. To samo tyczy się wszystkich innych pouczających mądrali, bo ja i tak zrobię to, co mi instynkt (na ogół słusznie) nakazuje.

[201604190949]

Napisane przez muszynianka

to ja dodam że standardowo do szału i .... nie powiem dalej, doprowadzają mnie psie kupy na chodnikach które o tej porze po prostu kwitną (śnieg zaczyna topnieć, deszcz pada, to i kupeczek pełno)

A wiesz co jest mega ironiczne?
Nigdy nie zdarzyło mi się żebym nie sprzątnęła po psie. Nawet jak worki się skończyły to brałam śniadaniówkę, ble i fuj no ale co robić.
A teraz po każdym spacerze myję mojemu psu łapy bo nie jest w stanie ominąć kup na trawnikach i chodnikach... I kurde ani szansy, że trafi na własną i będę miała 'za swoje'

[muszynianka]

Weź ja naprawdę nie rozumiem czemu ludzie tego nie robią w centrum nie ma problemu psich kup, nie wiem mieszkam na typowym blokowisku iiiii no tego sajgonu się nie da opisać. Ja nie wiem, miasto prosi błaga, są akcje, pies w wielkim mieście, stawiają słupki z darmowymi łopatkami i tymi woreczkami, pełno tego jest no i nie wiem czemu nikt z tego nie korzysta.
Dobrze że z kotem nie wychodzę na spacer ale ona coś ostatnio ucieka na klatkę schodową, może powinnam się z nią przespacerować. Tylko to naprawdę aż strach, ja się boję wchodzić do domu w butach

[lara]

nie pojmuję:

- okrucieństwa w stosunku do zwierząt
- komentarzy pod artykułami np. na onecie, interii, w sumie gdziekolwiek - wczoraj na niezlą "dyskusję" natrafiłam na filmwebie. Skąd to pieniactwo w ludziach i jakieś parcie, żeby tylko wyrazić (w mało kulturalny sposób) swoje zdanie, które nawet nie ma związku z tematem, tylko ma na celu podjudzanie innych??

[Soso]

Napisane przez sine.ira

Ha ! To sobie wyobraź w jakie osłupienie wprawiałam ludzi w tym roku, jak po prawie dwóch tygodniach pobytu w Portugalii - latem, średnia temp. w czasie mojego pobytu tam sięgała jakichś 34 stopni., wróciłam tak samo biała jak przed wyjazdem Szok i wstrząs w jednym. Ale cóż, filtr SPF 50 PA+++ zrobił swoje

To mnie też śmieszy - niebotyczne zdziwienie ludzi, że można nie chcieć się opalać

Napisane przez sine.ira

Smażą się skwary aż skwierczy od małego, a potem zdziwko że można w wieku 32 lat nie mieć ani jednej zmarszczki mimicznej Jako nie mam ja

Moja Teściowa ma ponad 50 lat, a jej twarz wyglada, nie przesadzając, na 30-40. Nigdy się nie opalała

Dziwi mnie także i to, ze ludziom się nie chce. Nie chce się czytać, dowiadywać, zwiedzać, poznawać, oglądać, porównywać, analizować itp.

Dziwi mnie, choć bardziej chyba irytuje, stereotyp kociary - koniecznie jakas nawiedzona, źle ubrana i dziwnie pachnąca stara panna Nijak niektorym w głowie się pomieścić nie może, że wystrojona, wypachniona i umalowana paniusia może zabrać brudnego zapchlonego kota do domu i się nim zająć. No niepojęte.

Rozwalają mnie też sugestie zatroskanych koleżanek (na szczęście rzadkie i raczej nieśmiałe), że skoro Tżet zarabia parę razy tyle co ja, to ja w rewanżu powinnam prać, gotować i zapewne jeszcze za serwis sprzatający robić.

A i tak najbardziej zaskakuje mnie to, że ludzie tkwią w byle jakich zwiazkach z obawy przed samotnością.

[Deede]

Napisane przez sine.ira

Ale powiedz, czy to taki problem POPROSIĆ o ustąpienie miejsca kiedy źle się czujesz i musisz usiąść ? Czy ci ludzie mają czytać w Twoich myślach ?
Wcześniej skrytykowałaś starsze osoby, że Ci sapią nad uchem i mają kwaśne miny kiedy Ty siedzisz, a one stoją. Nie zauważyłaś chyba, że popełniasz taki sam błąd jak oni - nie mówisz ludziom czego chcesz/oczekujesz/nie prosisz o przysługę. Wszyscy mają się domyślic, że masz akurat bolesny okres i cisną Cię obcasy.

I to mnie właśnie tez wkurza w ludziach - oczekują, że wszyscy będą im nadskakiwać, wyprzedzać ich prośby i zgadywać myśli. Bo przecież poprosić o kogoś o coś, uśmiechnąć się przy tym, to taka ujma na honorze

---------- Dopisano o 00:00 ---------- Poprzedni post napisano Wczoraj o 23:52 ----------

Denerwuje mnie też przenoszenie swoich osobistych problemów i kwaśnych humorów na kontakty z ludźmi z zewnątrz, np. do pracy. To jest naprawdę jakaś masakra kiedy szefowa albo koleżanka utrudnia Ci pracę, bo akurat mają muchy w nosie po kłótni z mężem. Albo zwierzanie się sobie w pracy z prywatnych problemów, wręcz intymnych, wytwarzanie pseudo - przyjacielskiej atmosfery, w której potem nikomu nie chce się pracować, bo zapominają po co przyszli do pracy.
Albo też jeszcze - na gruncie zawodowym - nieumiejętność przyjmowania krytyki. Każdą uwagę szefa czy współpracowanika ludzie odbierają osobiście, są przewrażliwieni i zupełnie bez dystansu. Naprawdę, miałam to dosłownie w każdej firmie/pracy w jakiej dotychczas pracowałam. Zero dystansu do siebie i brak pojęcia o tym na czym polega praca w zespole.
Czasem mam wrażenie, ze mimo zmiany ustroju 20 lat temu, ludziom się wydaje, ze PRL jeszcze trwa i czy się stoi czy się leży....A najgorsze jest to, że taka wypaczoną mentalność przejawiają młodzi ludzie, np. stażyści. To jakaś plaga w moim odczuciu.

Przenoszenie problemów osobistych na grunt zawodowy to zawsze była plaga i jest wdrukowana w niektóre typy osobowości, które ni cholery nie chcą nad sobą popracować. To było, jest i będzie.
A ad. opowiadania intymnych problemów - mnie dziwi inna rzecz - zdarza się, że obca (albo słabo mi znana) baba (czasami facet, ale rzadziej) zaczyna mi opowiadać o swoich problemach osobistych. I nie daj bóg, pyta o radę! PO CO, ja się pytam? Człowiek się z tym źle czuje, bo gdzieś mu tam świta, że powinien się zrewanżować równie pikantnym szczegółem ze swego życia, albo chociaż ponarzekać. To raz, a dwa: dla mnie to jest takie - sorry - obsrywanie kogoś swoimi problemami. Co by se ulżyć, to upuszczę trochę komuś na głowę. Bo innego umówić się z dobrą przyjaciółką na rozmowę, a co innego męczyć swoimi problemami obcych ludzi.

[marryme21]

Napisane przez Gregorynka

Co mnie dziwi? Hmmm. Staram się mieć gdzieś zachowania obcych mi ludzi,więc ciężko by tu pisać od myślników co mnie dziwi,tym bardziej, że większość już została napisana. Przytoczę może jednak sytuację sprzed pół roku...
Stoję sobie w kolejce po rybę w jednym z supermarketów. Przede mną małżeństwo zastanawiające się,co by tu kupić. Kolejka długa z gatunku tych 15 minutowych, a odległość między nami tak bliska, że jestem w stanie policzyć otwarte pory na twarzy pani małżonki i ilość włosów w uszach pana małżonka. (Nie to,że ja nie mam porów na skórze itp., ale staliśmy bardzo blisko siebie). Tak więc jestem mimowolnym świadkiem ich rozmowy.
- Co kupujemy? Może śledzie?
-Nie, nie mam ochoty.
- A może krewetki?
- Nieeee, chyba, że będziesz je obskubywał, bo mi się nie chce.
-No to może łososia? Mam ochotę na łososia.
- No nie wiem, może. Odparła małżonka.
Kolejka sie wykrusza, pan małżonek zostaje obsłużony:
-Co podać?
-Taaaa, yyy, ta makrela jest świeża?
-Tak, codziennie jest dostawa
-Tak? Bo mi to ona nie wygląda na świeżą!! Oszuści pieprzeni! Chodź, idziemy stąd.
No i wtedy się naprawdę zdziwiłam .
Bo po co oni stali w tej kolejce?
Chociaż,to chyba pytanie retoryczne, bo a) była sobota, b) jak nudzi nam sie w domu, chodźmy na zakupy, c) nic tak nie poprawia humoru jak zjechanie sprzedawczyni w markecie...jakby ona miała jakiś wpływ na zaopatrzenie i częstotliwość dostaw.
Takie moje skromne pożalenie się na dziwności ludzkości

Taaa...sklepowe historie są najlepsze.

Ostatnio miałam taką:
Byłam na zakupach w supermarkecie,godzina szczytu,mnóstwo ludzi.
Stanęłam już w kolejce,rozpakowałam produkty ,,na taśmie''.Przede mną była parka z jakimiś mikro-zakupami typu bułka i jogurt.
Przyszła ich kolej,kasjerka zapytała czy maja kartę lojalnościową.Tutaj popłoch i wielki strach w ich oczach-otóż-nie mają.
Ale przecież mają w samochodzie.Pan długo się nie zastanwawiając odwrócił się na pięcie i poszedł po kartę do auta.
Dodam tylko,że akurat ta kasa znajdowała się na samym końcu sklepu,do wyjścia był ładny kawałek,a do parkingu jeszcze większy.
Kasjerka była zszokowana tą sytuację,ale wiadomo-nie mogła nic zrobić.Kolejka jeszcze się wydłużyła,ludzie zaczęli się wściekać,że wszystko stanęło w miejscu.Po prostu chora sytuacja i tyle.
Pan od karty,wrócił po dobrych 10 minutach-jeszcze szedł sobie spokojnym kroczkiem.

Najśmieszniejsze i najbardziej żałosne zarazem,że całe ich zakupy kosztowały(podejrzałam czytnik)-uwaga-9,80 zł!!!
Czyli ile oni tam mogli zebrać na tej karcie lojalnościowej?!Jakieś totalne grosze.
Naprawdę nie rozumiem jak można z siebie robić takiego chytrego dziada.

[201804100943]

[siarczan_sodu]

Napisane przez marryme21

Taaa...sklepowe historie są najlepsze.

Ostatnio miałam taką:
Byłam na zakupach w supermarkecie,godzina szczytu,mnóstwo ludzi.
Stanęłam już w kolejce,rozpakowałam produkty ,,na taśmie''.Przede mną była parka z jakimiś mikro-zakupami typu bułka i jogurt.
Przyszła ich kolej,kasjerka zapytała czy maja kartę lojalnościową.Tutaj popłoch i wielki strach w ich oczach-otóż-nie mają.
Ale przecież mają w samochodzie.Pan długo się nie zastanwawiając odwrócił się na pięcie i poszedł po kartę do auta.
Dodam tylko,że akurat ta kasa znajdowała się na samym końcu sklepu,do wyjścia był ładny kawałek,a do parkingu jeszcze większy.
Kasjerka była zszokowana tą sytuację,ale wiadomo-nie mogła nic zrobić.Kolejka jeszcze się wydłużyła,ludzie zaczęli się wściekać,że wszystko stanęło w miejscu.Po prostu chora sytuacja i tyle.
Pan od karty,wrócił po dobrych 10 minutach-jeszcze szedł sobie spokojnym kroczkiem.

Najśmieszniejsze i najbardziej żałosne zarazem,że całe ich zakupy kosztowały(podejrzałam czytnik)-uwaga-9,80 zł!!!
Czyli ile oni tam mogli zebrać na tej karcie lojalnościowej?!Jakieś totalne grosze.
Naprawdę nie rozumiem jak można z siebie robić takiego chytrego dziada.

To już naprawdę dziwne, bo jeśli nie ma się przy sobie karty, to można później z rachunkiem iść do obsługi klienta i oni to załatwią...