Rodziny wielodzietne - co sądzicie? Czy chcecie taką mieć?

[Glodomorek]

Napisane przez irmith

Nie rozumiem co jest w tym złego że dzieci pomagają rodzicom?? To znaczy nie mam na myśli że daj mi teraz bo ja ci kiedyś też dawałem oczywiście moja mama inwestowała we mnie całe lata a teraz ja jak tylko mogę pomagam jej i jestem dumna że wyrosłam na taką dzielną dziewczynkę dlatego dzieci trzeba uczyć dzielenia się. Na tym polega życie

Wszystko fajnie, dopóki nie oczekujesz że dziecko musi ci pomóc, podać szklankę wody na starość itp. Moja mama często gadała, że dzieci to inwestycja i gdyby nas nie miała to mogłaby kupić sobie 4 mercedesy (jeden mercedes=jedno dziecko). Taka to jej inwestycja, że od 3 lat prawie nie gadamy, wnuczką się nie interesuje, bo nie podoba jej się z kim mam dziecko. Kocham rodziny wielodzietne Gdzie każdy grosz był 5 razy obracany zanim został wydany na dziecko, bo rodzice sobie niczego nie żałowali. Mnie z łaską wysłali na obóz na 2tyg za 500zł (było spore dofinansowanie), a sami w tym czasie siedzieli w Afryce za 10tys...
I myślisz, że jeśli moja mama czy tata zachoruje, to ja ich będę odwiedzać i pomagać?

[iizabelaa]

Napisane przez irmith

Nie rozumiem co jest w tym złego że dzieci pomagają rodzicom??

w tym nic,
ale w roszczeniowej postawie o jakiej pisze wg mnie jest,
ja nie chciałabym, żeby rodzice mi mówili, że zrobili sobie mnie i moje siostry po to, żebyśmy ich na starość utrzymywały

Moi rodzice pomimo, że mają nas 4 sztuki nigdy słowem czy czynem nie dali nam do zrozumienia, że oczekują czegoś w zamian za to, że dali nam życie.

Sami sobie swoją przyszłość finansową zabezpieczają, jak na dorosłych odpowiedzialnych ludzi przystało.

A radością dla nich jest sam fakt tego, że jesteśmy, że mają wnuki itp

[irmith]

A w razie gdyby Twoim rodzicom posypało się wszystko bo w życiu różnie bywa to przygarniesz ich do siebie? A jeśli tak to zrobisz to bo tak trzeba czy tak chcesz?

[iizabelaa]

Napisane przez irmith

A w razie gdyby Twoim rodzicom posypało się wszystko bo w życiu różnie bywa to przygarniesz ich do siebie? A jeśli tak to zrobisz to bo tak trzeba czy tak chcesz?

Przygarnę, bo tak bym chciała,
ale to w sumie dla mnie abstrakcja.

[irmith]

No i tylko o to mi chodziło

[Lazurowewybrzeze]

Jest prawny obowiazek pomocy rodzicom, tak jak jest prawny obowiazek opieki rodzicow nad dziecmi. Takie obowiazki maja rodzice nawet wzgledem doroslych dzieci, np. jak syn nie jest w stanie placic alimentow, to obowiazek alimentacyjny spada na jego rodzicow, czyli dziadkow dziecka (dzieci), na ktore sad przysadzil alimenty. I podobne obowiazki maja dorosle dzieci wzgledem rodzicow, sa one gwarantowane prawem.

Jezeli chodzi o Afryke, to fakt, ze zyje sie tam wielopokoleniowo, ale i sytuacja tam jest nieco inna, bo w niektorych krajach afrykanskich emerytura nie istnieje, jest tez inny system moralny i presja spoleczna osoba, ktora nie opiekowalaby sie rodzicami bylaby bardzo zle widziana i zostalaby wykluczona ze spolecznosci. Inaczej jest tez tam postrzegane dziecko, np. jak w Europie umrze dziecko, to my bedziemy bardziej zalowac niz jak umrze osoba starsza, biedne dziecko takie malutkie nic nie pozylo i juz umarlo, a starsza osoba to juz sie nazyla. Natomiast w Afryce jak umrze dziecko to bedzie to mniej tragicznie postrzegane przez spoleczenstwo, niz jak umrze starzec, bo starzec tyle wniosl do spolecznosci przez cale swoje zycie, a dziecko jeszcze nic nie wnioslo. Tam jest zupelnie inna kultura i inne myslenie.

Glodomorek, dokladnie, moj tata tez mowil, mam 4 dzieci, mam 4 mercedesy, ja tez mam 4 dzieci, mam 4 mercedesy, niestety tyle kosztuje wychowanie dziecka.

[invisible_01]

Napisane przez Lazurowewybrzeze

np. jak w Europie umrze dziecko, to my bedziemy bardziej zalowac niz jak umrze osoba starsza, biedne dziecko takie malutkie nic nie pozylo i juz umarlo, a starsza osoba to juz sie nazyla.

No chyba Ty tak myślisz Ja na pewno nie myślę o śmierci starszej osoby, że "żadna szkoda, bo się już wystarczająco nażyła". W ogóle co to za tekst...

[sura2]

Cały czas do tego zmierzam, że jeśli młode, wykształcone polki, nie widzą problemu w tym, że zamiast drugiego, czy trzeciego dziecka wybiera się lepszy status materialny (i skończcie z tą zagłodzoną siódemką) to jest poważny problem. Problem całego społeczeństwa.

[lutien]

Napisane przez sura2

Cały czas do tego zmierzam, że jeśli młode, wykształcone polki, nie widzą problemu w tym, że zamiast drugiego, czy trzeciego dziecka wybiera się lepszy status materialny (i skończcie z tą zagłodzoną siódemką) to jest poważny problem. Problem całego społeczeństwa.

Jednak to nie tylko o lepszy status materialny chodzi, ale o czas dla siebie. Coraz więcej kobiet chce w życiu mieć czas na karierę/hobby i nic w tym dziwnego. A przy 3 dzieci nie wyobrażam sobie wygospodarowania czasu kilka razy w tyg na przyjemności (ja przy 1 dziecku miałam kłopot, żeby choć raz coś dlasiebie zrobić).
Niestety praca też już nie polega na odbębnieniu etatu od 8-16, jak jeszcze niedawno było. I nie widzę w tym problemu, że kobieta pracująca do 17 czy później nie ma potrzeby posiadania większej ilości dzieci, bo po prostu nie ma dla nich czasu.
Dlatego ja uważam, że ludzie nie decydują się na więcej dzieci dlatego, że nie mają możliwości ich posiadać.
Co do statusu materialnego to też jest to duże uogólnienie. Weźmy np rodzinę 6-osobową (2+4). To wiąże się z posiadaniem dużego auta (ja np. w Katowicach nei wyobrażam sobie nie mieć samochodu, bo autobusy koszmarnie jeżdżą i dostać się gdzieć gdzie autem można dojechać w 15min często trwa 1,5h). Jak dzieci są w wieku szkolnym to rokrocznie trzeba kupować podręczniki. To są bardzo duże wydatki i nie każdego stać.

[201607231707]

Napisane przez lutien

Jednak to nie tylko o lepszy status materialny chodzi, ale o czas dla siebie. Coraz więcej kobiet chce w życiu mieć czas na karierę/hobby i nic w tym dziwnego. A przy 3 dzieci nie wyobrażam sobie wygospodarowania czasu kilka razy w tyg na przyjemności (ja przy 1 dziecku miałam kłopot, żeby choć raz coś dlasiebie zrobić).
Niestety praca też już nie polega na odbębnieniu etatu od 8-16, jak jeszcze niedawno było. I nie widzę w tym problemu, że kobieta pracująca do 17 czy później nie ma potrzeby posiadania większej ilości dzieci, bo po prostu nie ma dla nich czasu.
Dlatego ja uważam, że ludzie nie decydują się na więcej dzieci dlatego, że nie mają możliwości ich posiadać.
Co do statusu materialnego to też jest to duże uogólnienie. Weźmy np rodzinę 6-osobową (2+4). To wiąże się z posiadaniem dużego auta (ja np. w Katowicach nei wyobrażam sobie nie mieć samochodu, bo autobusy koszmarnie jeżdżą i dostać się gdzieć gdzie autem można dojechać w 15min często trwa 1,5h). Jak dzieci są w wieku szkolnym to rokrocznie trzeba kupować podręczniki. To są bardzo duże wydatki i nie każdego stać.

Dokładnie.
Wychowanie dzieci kosztuje sporo, więc nic dziwnego w tym, że wiele osób woli wychować w dostatku to jedno, dwójkę dzieci niż wychowac kilkoro w gorszych warunkach.

[Glodomorek]

Napisane przez Lazurowewybrzeze

Jest prawny obowiazek pomocy rodzicom, tak jak jest prawny obowiazek opieki rodzicow nad dziecmi.

Glodomorek, dokladnie, moj tata tez mowil, mam 4 dzieci, mam 4 mercedesy, ja tez mam 4 dzieci, mam 4 mercedesy, niestety tyle kosztuje wychowanie dziecka.

To zamiast robić tyle dzieci mógł chociaż jedno dobre auto kupić
Ja obowiązkiem prawnym nie martwię się, bo moi rodzice do sądu nie pójdą do mnie po pieniądze. A nawet jak pójdą to ode mnie nie dostaną nic. Poza tym mają inne ukochane dzieci.

[invisible_01]

Ale czy naprawdę ktokolwiek chciałby, żeby dzieci zajmowały się nim tylko dlatego, że muszą to zrobić według prawa? Jeśli nie będą chciały same z siebie, to o kant tyłka taką opiekę można otłuc...

Dziwi mnie krytyka (nie mówię o tym wątku, ale ogólnie) kobiet, które zamiast od razu po maturze rodzić dzieci idą na studia, potem na kolejne, chcą doskonalić się zawodowo. Ja studia skończę (o ile wszystko pójdzie zgodnie z planem) w wieku 27 lat, a potem trochę minie pewnie, zanim znajdę dobrą pracę i trochę "wchłonę" w życie zawodowe. Czy to coś złego? Nie mówię o żadnej karierze, ale o spełnianiu się naukowo/zawodowo, a nie tylko jako matka/żona. Niestety wielu krytykuje taki pogląd, mówi że zanim się obudzę to będę "za stara" na dziecko, że wszyscy teraz gonią za pieniędzmi, że po co kariera, najważniejsza jest rodzina itp. Ja nie mówię, że rodzina jest nieważna, ale nawet tutaj widzę głosy krytyki, kiedy kobieta chce być kimś więcej niż żoną i matką - kiedy chce wyjść na kawę z przyjaciółką, fajnie się ubrać, wypocząć na wakacjach. Lepiej, szlachetniej jest być kobietą, której jedynymi towarzyszami są dzieci i mąż, która od 15 lat ma ten sam płaszcz i sukienki, która ostatni raz wypoczywała na wakacjach w szkole średniej?

Oczywiście dodam jeszcze, żeby nie było - jeśli ktoś chce siedzieć w domu z dziećmi, zajmować się domem, a studia i praca nie uszczęśliwiłyby go - OK. Ale czemu krytykowane są kobiety, które chcą czegoś innego?

[iizabelaa]

Napisane przez lutien

Jednak to nie tylko o lepszy status materialny chodzi, ale o czas dla siebie. Coraz więcej kobiet chce w życiu mieć czas na karierę/hobby i nic w tym dziwnego. A przy 3 dzieci nie wyobrażam sobie wygospodarowania czasu kilka razy w tyg na przyjemności (ja przy 1 dziecku miałam kłopot, żeby choć raz coś dlasiebie zrobić).
Niestety praca też już nie polega na odbębnieniu etatu od 8-16, jak jeszcze niedawno było. I nie widzę w tym problemu, że kobieta pracująca do 17 czy później nie ma potrzeby posiadania większej ilości dzieci, bo po prostu nie ma dla nich czasu.
Dlatego ja uważam, że ludzie nie decydują się na więcej dzieci dlatego, że nie mają możliwości ich posiadać.

dokładnie, nie wszystko się rozbija o sprawy materialne,
ale także o styl życia

Mając 3 czy więcej dzieci nie wyobrażam sobie pracować zawodowo, bo ile czasu bym mogłam każdemu z nich poświęcić.

[_vixen_]

Mnie śmieszą takie artykuły w gazetach typu Twój Styl o kobietach sukcesu, z dobrą pracą i dziećmi. Ile taka kobieta może poświęcić realnie czasu dziecku? Znam paru mężczyzn sukcesu , i oni pracują po kilkanaście godzin na dobę. Te dzieci chyba umieszcza się w jakichś "przechowalniach", zapisuje na mnóstwo zajęć dodatkowych i tyle rodziców widzą. Coś za coś.

[invisible_01]

Napisane przez _vixen_

Mnie śmieszą takie artykuły w gazetach typu Twój Styl o kobietach sukcesu, z dobrą pracą i dziećmi. Ile taka kobieta może poświęcić realnie czasu dziecku? Znam paru mężczyzn sukcesu , i oni pracują po kilkanaście godzin na dobę. Te dzieci chyba umieszcza się w jakichś "przechowalniach", zapisuje na mnóstwo zajęć dodatkowych i tyle rodziców widzą. Coś za coś.

Mnie w którymś TS rozwalił artykuł "Polka oszczędza", a tam panie z zawodami "dyrektor ds. marketingu", "kierownik działu X" itp. Także wcale się nie dziwię, że w artykułach dzieciowych też jest przejaskrawione. Raz w DD TVN oglądałam materiał z cyklu, który niby miał opowiadać o doli i niedoli polskich młodych rodziców. A tam - mieszkanie dobre 100 m2, umeblowane świetnie, w samym centrum Warszawy i wyfryzowana i wymalowana mamusia opowiada, jak to ciężko jest być mamą w wielkim mieście...

[lutien]

Ludzie sukcesu to przynajmniej dostają godziwą kasę za swoją pracę, więc nie muszą się martwić o miejsce w żłobku państwowym czy o to, kto ugotuje obiad.
Ale w dzisiejszych czasach zwykła praca może być taka, że dziecka się praktycznie na oczy nie widzi. Często ludzie dorabiają po godzinach, żeby mieć za co żyć. A i etaty np w sklepach,usługach często zaczynają się o 9-10 i trawją do 17-18. Jak dodać do tego 2h na dojazd to wychodzi się/wraca w godzinach, gdy dziecko śpi.
Ogromnym minusem jest również to, że lwia część takiej wypłaty idzie na żłobek prywatny (bo dostanie się do państwowego graniczy z cudem), przedszkole, a potem wydatki związane ze szkołą. (A lwia część wypłaty drugiej połówki najczęściej pochłania kredyt za mieszkanie...)
I to dlatego zwykłych ludzi nie stać na posiadanie większej ilości dzieci.

PS. Poza tym to, że ktoś dużo zarabia wcale nie znaczy, że go stać na dziecko. Mój tż zarabia bardzo dobrze. Ale co z tego, jak mamy duże wydatki i tak na prawdę na życie zostaje nam tyle, co przeciętnemu Kowalskiemu. (bo co miesiąc trzeba władować kasę a to w wymianę okien, a to ubezpieczenie auta, a to się pralka zepsuje albo piec co itp)

[Lazurowewybrzeze]

Napisane przez Glodomorek

To zamiast robić tyle dzieci mógł chociaż jedno dobre auto kupić
Ja obowiązkiem prawnym nie martwię się, bo moi rodzice do sądu nie pójdą do mnie po pieniądze. A nawet jak pójdą to ode mnie nie dostaną nic. Poza tym mają inne ukochane dzieci.

Widocznie wolal miec 4 dzieci, niz 4 mercedesy.
Ja tez bym zadnej corki na mercedesa nie zamienila.
Moj tata mial 4 dzieci i dobre auto. Mial wlasna dobrze prosperujaca firme budowlana. Mama nie pracowala, od drugiego dziecka, bo jej pobory z ksiegowosci z biura, byly przy dochodach taty tak niskie, ze nic nowego do budzetu rodziny nie wnosily, a wiec tata powiedzial jej ze po co za takie grosze jeszcze ma pracowac i "zatrudnil" ja w swojej firmie, odprowadzal za mame skladki, a mama sie spokojnie nami zajmowala i emeryture dostala jeszcze przed tata.

Poza tym ja w przeciwienstwie do ciebie, nawet gdyby moi rodzice jezdzili na wczasy do Afryki, a mnie tylko raz wyslali na tanie kolonie i ogolnie zalowaliby mi pieniedzy, to i tak gdyby nie mieli co jesc to bym im pomogla, bo karmic cie jednak karmili... Potem nie wiem co tam bylo, ze jest az tak strasznie, ze nie akceptuja do tej pory ziecia, a tym bardziej dziwne jest, ze nie akceptuja wnuczki. Kazdy rodzic ma jakies marzenia odnosnie przyszlego partnera lub partnerki swojego dziecka, bo rodzic chce zeby dziecko bylo szczesliwe. Ja np. wiem kogo bym dla dzieci nie chciala i kogo trudno byloby mi zaakceptowac, tyle ze wiem tez, ze zmuszonabym byla akceptowac, ale ta akceptacja nie wyplywalaby z serca... Ale napewno zawsze jakby nie bylo i kim by ten ziec nie byl, chcialabym miec dobry kontak z wnukami.

I wlasnie skonczcie to gledzenie o glodnej siodemce, bo czasem taka siodemka zyje na wyzszym poziomie niz u innych jedynaki... Zalezy od dochodow rodzicow. Ale uwazam, ze powinno sie miec tyle dzieci na ile nas stac, bo jak mialyby chodzic glodne, to lepiej miec mniej.

Co do wygody to sie zgadzam, teraz ludzie sa wygodni, np. we Francji, gdzie kazdego jest stac na wiecej dzieci i polityka panstwa do tego zacheca wiekszosc i tak ma 1 lub 2 dzieci, trojke ma niewiele osob, a czworke i wiecej jeszcze mniej... Dlaczego tak jest, temu, ze ludzi nie stac na wiecej? Nie temu, tylko z wygody.

Invisible, ja bede bardziej zalowac malego dziecka, ty byc moze bardziej niz dziecka bedziesz zalowac starca, co nie znaczy, ze starca nie bede zalowac (i chyba nigdziej nie jest to napisane...). Jak ty bedziesz bardziej zalowac starca tzn. masz bardziej afrykanska niz europejska mentalnosc. A to co napisalam, to sa slowa nauczyciela geografii i historii z gimnazjum mojej corki, ze tak jes w Afryce, a tak w Europie, my myslimy tak (przynajmniej w wiekszosci), a oni tak.

Jezeli chodzi o ten obowiazek alimentacyjny dzieci wobec rodzicow i rodzicow wobec dzieci, a nawet wnukow, to tylko Was poinformowalam, ze taki obowiazek jest zagwarantowany prawnie, a czy wy, czy wasze dzieci zechcecie to wykorzystywac, czy nie to juz wasza sprawa.

[irmith]

Napisane przez lutien

Ludzie sukcesu to przynajmniej dostają godziwą kasę za swoją pracę, więc nie muszą się martwić o miejsce w żłobku państwowym czy o to, kto ugotuje obiad.
Ale w dzisiejszych czasach zwykła praca może być taka, że dziecka się praktycznie na oczy nie widzi. Często ludzie dorabiają po godzinach, żeby mieć za co żyć. A i etaty np w sklepach,usługach często zaczynają się o 9-10 i trawją do 17-18. Jak dodać do tego 2h na dojazd to wychodzi się/wraca w godzinach, gdy dziecko śpi.
Ogromnym minusem jest również to, że lwia część takiej wypłaty idzie na żłobek prywatny (bo dostanie się do państwowego graniczy z cudem), przedszkole, a potem wydatki związane ze szkołą. (A lwia część wypłaty drugiej połówki najczęściej pochłania kredyt za mieszkanie...)
I to dlatego zwykłych ludzi nie stać na posiadanie większej ilości dzieci.

PS. Poza tym to, że ktoś dużo zarabia wcale nie znaczy, że go stać na dziecko. Mój tż zarabia bardzo dobrze. Ale co z tego, jak mamy duże wydatki i tak na prawdę na życie zostaje nam tyle, co przeciętnemu Kowalskiemu. (bo co miesiąc trzeba władować kasę a to w wymianę okien, a to ubezpieczenie auta, a to się pralka zepsuje albo piec co itp)

No ale takie wydatki ma każdy mój mąż ma działalność, zarabia ładnie ale od tego poza wyżej wymienionymi standardowymi wydatkami musi zapłacić swój ZUS odprowadzić podatek itp. A ja uważam że wszystkiego mieć nie muszę, spokojnie jestem w stanie ograniczyć swoje wydatki (nie chodzę w worku po kartoflach a i w kinie bywam a teraz wybieramy się nawet na koncert) na poczet potrzeb teraz jednego dziecka w przyszłości kto wie ilu.
MOje dziecko również nie będzie miało wszystkiego czego tylko zapragnie dlatego że takie wychowanie "w dostatku" ma bardzo zły wpływ na dziecko.

Dyskusja robi się jałowa, jak ktoś chce mieć więcej dzieci to ustawi tak priorytety żeby te dzieci mieć ubrać i nakarmić i jest szansa że będzie z tego satysfakcję czerpać (nie każda kobieta marzy o tym by być dyrektorem ) w myśl zasady: chcieć to móc, a jak ktoś nie chce to niech jest dyrektorem i na zdrowie

[lutien]

Napisane przez irmith

No ale takie wydatki ma każdy mój mąż ma działalność, zarabia ładnie ale od tego poza wyżej wymienionymi standardowymi wydatkami musi zapłacić swój ZUS odprowadzić podatek itp. A ja uważam że wszystkiego mieć nie muszę, spokojnie jestem w stanie ograniczyć swoje wydatki (nie chodzę w worku po kartoflach a i w kinie bywam a teraz wybieramy się nawet na koncert) na poczet potrzeb teraz jednego dziecka w przyszłości kto wie ilu.
MOje dziecko również nie będzie miało wszystkiego czego tylko zapragnie dlatego że takie wychowanie "w dostatku" ma bardzo zły wpływ na dziecko.

Dyskusja robi się jałowa, jak ktoś chce mieć więcej dzieci to ustawi tak priorytety żeby te dzieci mieć ubrać i nakarmić i jest szansa że będzie z tego satysfakcję czerpać (nie każda kobieta marzy o tym by być dyrektorem ) w myśl zasady: chcieć to móc, a jak ktoś nie chce to niech jest dyrektorem i na zdrowie

Oczywiście, że jak kobieta/facet chce więcej dzieci to będzie dążył do tego, żeby zarobić na dzieci. Ale niestety nie zawsze się tak udaje i pomimo tego, że się chce to nie ma się możliwości. Nie chciałabym być w sytuacji, żeby iść do pracy kosztem czasu spędzonego z dziećmi (jak opisana przeze mnie osoba pracująca od 9-17).
I to, że Ty masz kasę na x dzieci przy podobnych do moich wydatkach ma się nijak (o co właśnie chodziło mi w poście powyżej). Ktoś może zarabiać 1tys i mieć wszystko na życie, a ktoś inny może zarabiać i 5tys a mieć na życie 500zł.

[irmith]

No właśnie ma się tak że zależy od gospodarowania tym co zostaje, jeśli się czegoś nie chce to choćby mury pękały się tego nie zrobi a jak się chce to się na rzęsach stanie.

Btw kiedyś miałam koleżankę która w trakcie robienia zakupów musiała zawsze zliczyć obiad i kawe w restauracji i wiecznie chodziła zdziwiona że ja zarabiając mniej niż ona mam kasę, kiedy ona ma pusty portfel i wszystko na kredyt kupuje.

[Lazurowewybrzeze]

Napisane przez sura2

Cały czas do tego zmierzam, że jeśli młode, wykształcone polki, nie widzą problemu w tym, że zamiast drugiego, czy trzeciego dziecka wybiera się lepszy status materialny (i skończcie z tą zagłodzoną siódemką) to jest poważny problem. Problem całego społeczeństwa.

To jest swieta prawda. Europa jest stara, najwiekszy przyrost naturalny w Europie ma Irlandia i Francja, ale i tak co to za przyrost tak naprawde jest... I poza tym, to glownie dzieki emigrantom z krai, gdzie tradycja jest posiadanie wiekszej ilosci dzieci.

Wystarczy tylko przyklad Marsylii, zeby to udowodnic. Marsylia liczy 850 602 mieszkancow. W 2008 w Marsylii bylo 108 392 emigrantow, czyli 12,7 % populacji miasta (z czego 2,2 % urodzonych w Europie i 10,5 % urodzonych poza Europa, pochodzacych glownie z krai tzw. Magrebu czyli Maroka, Algierii i Tunezji. Natomiast w 1999 roku, 41,8% osob ponizej 18 roku zycia, byly obcego pochodzenia (przynajmniej jeden z rodzicow mial obce pochodzenie z czego 23% mialo pochodzenie z Magrebu). Ta proporcja przewyzsza 50% (z czego 40% jest pochodzenia z Magrebu) w trzech pierwszych okregach Marsylii. To nie chodzi o to, ze to sa z biednych krai, to maja wiecej dzieci, to chodzi o inna mentalnosc i inne wartosci, bo bogate Emiraty Arabskie i bogata Arabia Saudyjska, mimo tego, ze bogate maja bardzo duzy przyrost naturalny. Mysle, ze biedne kraje czarnej Afryki, nawet gdyby byly bogate, to i tak by byl w nich duzy przyrost naturalny, u nich tradycja sa duze rodziny, oni lubia i chca miec duzo dzieci.

[Glodomorek]

Napisane przez Lazurowewybrzeze

Poza tym ja w przeciwienstwie do ciebie, nawet gdyby moi rodzice jezdzili na wczasy do Afryki, a mnie tylko raz wyslali na tanie kolonie i ogolnie zalowaliby mi pieniedzy, to i tak gdyby nie mieli co jesc to bym im pomogla, bo karmic cie jednak karmili... Potem nie wiem co tam bylo, ze jest az tak strasznie, ze nie akceptuja do tej pory ziecia, a tym bardziej dziwne jest, ze nie akceptuja wnuczki. Kazdy rodzic ma jakies marzenia odnosnie przyszlego partnera lub partnerki swojego dziecka, bo rodzic chce zeby dziecko bylo szczesliwe. Ja np. wiem kogo bym dla dzieci nie chciala i kogo trudno byloby mi zaakceptowac, tyle ze wiem tez, ze zmuszonabym byla akceptowac, ale ta akceptacja nie wyplywalaby z serca... Ale napewno zawsze jakby nie bylo i kim by ten ziec nie byl, chcialabym miec dobry kontak z wnukami.

W domach dziecka dzieci też karmią. Myślisz, że jest im tam dobrze?

Tylko wiesz, nie za bardzo jest jak mieć dobry kontakt z wnukami jak nie akceptujesz ich ojca. Jak wyobrażasz sobie takie spotkania? Zabrać ojca na takie spotkanie, gdzie nikt do niego się nie odzywa, atmosfera jest napięta? Pokazywać dziecku, że udawanie i chore relacje są ok i ma się ładnie uśmiechać do babci, która nienawidzi tatusia? Nie zabierać i narażać dziecko na wysłuchiwanie komentarzy babci, która nie może się powstrzymać i mówi mamusi, żeby zostawiła tatusia i zamieszkała z babcią, bo ona jej wybacza? Tak się nie da.

[Patrilla]

ale na 100% jestem pewna, że Polki chciały by więcej dzieci i rodzić je szybciej gdyby miały choć część takiej opieki jak w krajach skandynawskich

[Lazurowewybrzeze]

Glodomorek, to nie chodzi, czy dobrze by mi bylo, czy nie dobrze, a o domach dziecka nie bylo mowy, tylko o to, ze jednak karmili mnie, ubierali, kupowali mi podreczniki do szkoly, w sumie jakby nie bylo wydawali na mnie pieniadze dopuki sama nie zaczelam zarabiac, a wiec jak by byli w tragicznej sytuacji, ze niemieliby za co zyc to i tak bym rodzicom pomogla, na to zycie, podstawowe potrzeby, bym im dala, tak jak oni dawali mi, jacy by ci rodzice nie byli. A na wczasy do Afryki bym ich nie wysylala, tak jak oni nie wysylali mnie.

Jezeli chodzi o ziecia, to ja bym nie pokazywala, ze go nie akceptuje, czy nie lubie, tym bardziej jak bylby juz zieciem i tak nic juz tego nie zmieni. Po co wprowadzac niemila atmosfere na rodzinnych spotkaniach. Swoje bym mogla myslec, ale nie dalabym odczuc tego, ani zieciowi, ani corce, a tym bardziej wnukom. A, gdybym widziala, ze jest jednak dobrym mezem i, ze mylilam sie co do jego osoby przed slubem corki, to i szczerze bym go akceptowala i lubila. Natomiast, gdybym widziala, ze jest jednak zlym mezem i mialam racje, a corka nie jest z nim szczesliwa, to bym szczerze nie mogla i po slubie zaakceptowac, ale nerwowej atmosfery tez bym nie chciala wprowadzac, nie pokazywalabym tego na zewnatrz, po co denerwowac corke i wnuki. Poza tym to wiem, ze jak kobiecie jest z mezem bardzo zle to i tak wczesniej, czy pozniej od niego odejdzie, a ingerencja z zewnatrz najczesciej i tak nic nie daje. Zawsze jest lepiej jak jest to osobista decyzja danej osoby. Poza tym z reguly dzieci znaja rodzicow i wiedza kogo oni moga zaakceptowac, a kogo nie zaakceptuja i wiedza, ze jak wybiora takiego, ktorego rodzice nie beda akceptowac, to beda miec potem z ta nieakceptacja rodzicow do czynienia, czy to bedzie nieakceptacja jawnie przez rodzicow pokazywana, czy ukryta, to i tak nigdy nie bedzie tak jak w wypadku, gdzie rodzice ziecia szczerze akceptuja i lubia.

To zalezy od dziecka jednym zalezy bardzo na akceptacji rodzicow (i tacy z reguly postaraja sie, zeby ziec rodzicom odpowiadal, lub synowa odpowiadala), innym mniej, a innym wcale. Np. w spoleczenstwach bardzo tradycyjnych, jak np. Indie, Chiny, spoleczenstwa Arabskie, kraje Afrykanskie, dzieciom bardzo zalezy na akceptacji ich polowki przez rodzicow i zadko sprzeciwia sie woli rodzicow, nawet jak mieszkaja w Europie, a tym bardziej w swoich krajach. A w Europie dzieci wychodza za kogo chca i rodzice nie maja tu nic do gadania, bo jak sprobuja cos zasugerowac to dziecko trzasnie drzwiami i tak zrobi co chce i sie jeszcze na rodzicow na cale zycie obrazi tak, ze wcale zadnego kontaktu z nimi nie ma. A wiec lepiej nie sugerowac... Kiedys w Europie dzieci tez liczyly sie ze zdaniem rodzicow, teraz coraz czesciej z tym zdaniem sie nie licza sie. Czy to jest dobre, w sytuacji kiedy rodzice nie maja racji nie, ale jest tak, ze rodzice czesto maja racje, bo maja wiecej doswiadczenia. I po ilus tam latach, takie dziecko czasem mysli potem, ze jednak rodzice mieli racje. Ale jest wolnosc w Europie i kazdy zyje jak chce, szczesliwie czy nie, ale za to tak jak chce.

Patrilla, byc moze, slyszalam, ze Polki, ktore sa w UK, gdzie ta opieka jest juz duzo lepsza niz w Polsce, chetniej rodza dzieci od Polek w Polsce. Pozniej tak jak pisalam wczesniej emigranci z Afryki w krajach Europy Zachodniej i tak maja duzo dzieci, mimo tego, ze dostep do antykoncepcji jest w Europie powszechny i czesto bezplatny, bo oni chca i lubia miec duzo dzieci. To jest uwarunkowane kulturowo. Np. Zydzi, ktorzy sa w Europie juz od bardzo dawna (oprocz tego czesto sa wyksztalceni i czesto dobrze sie im powodzi) i tak do tej pory maja duzo dzieci. Zydowka ma z reguly minimum 3 dzieci, a czesto nawet 5.

Pytanie tu bylo, co sadzicie o rodzinach wielodzietnych? Ja sadze bardzo dobrze i sama taka mam, bo uwazam, ze w rodzinie wsparcie, a w ilosci sila. Bo czym jak nie ludzmi wzbogacily sie Chiny, czy Indie?

Ale zdaje sobie sprawe, ze dla wiekszosci Europejczykow, rodziny wielodzietne sa niemodne. Teraz ostatnio wsrod Europejczykow coraz modniejsze robia sie single, wczesniej byla moda na pary bezdzietne, bo dla niektorych i 1 dziecko to wysilek, strata czasu i pieniedzy. Ale i to zrobilo sie z czasem niemodne. Teraz jest moda na single. Coraz wiecej ludzi mysli, ze po co laczyc sie w jakies zwiazki, jak lepiej jest mieszkac oddzielnie, miec wygode, robic co sie chce, nie miec obowiazku gotowania mezowi obiadu itp. i miec tylko chlopaka na same rozrywki, spotykac sie z nim w weekendy i czasem po pracy, jezdzic razem na wczasy itp.

Ja sobie zdaje sprawe, ze jestem bardzo niemodna. Czasem slysze od obcych ludzi na ulicy, a wszystkie to pani? To juz trzeba na tym zakonczyc, bo inaczej nie da pani rady sie wszystkimi zajmowac.

[201611241302]

Wg mnie stwierdzenie, że w Polsce jest moda na życie singla jest mocno przesadzone.
Może w stolicy to się zdarza częściej, ale w mniejszych miastach ludzie nadal chcą zakładać rodziny. Dziewczyny wciąż marzą o byciu matkami.
I pary chętnie miałyby więcej dzieci, ale nie stać ich.

[żurawinka]

Przeciętna para w stolicy ma często dwójkę dzieci I jest to często widziany obrazek. Prawdą jest jednak że małżeństwa i dzieci pojawiają się około 30 l

[muminek88]

a ja mam 24 lata i 3 dzieci,jedno nam zmarlo i dałabym wszystko zeby z nami było...zycie zyciem niczego nie da sie zaplanowac czy przez=widziec,co ma byc to bedzie i niewiadmomo jak zycie nam sie potoczy,czasem matka jedynaka moze miec tak ze nie bedzie co do garnka wlozyc,moze byc ze matka 5 dzieci na stare lata zostanie sama....i co tu wielce dyskutowac

[Lazurowewybrzeze]

Tez fakt...

[lilka00]

Ja planuję dwójkę, no chyba, że druga ciąża okaże się mnoga, albo zdarzy się jakaś późniejsza wpadka, ale to są już rzeczy mało prawdopodobne.

[iizabelaa]

Napisane przez dzasminka

Wg mnie stwierdzenie, że w Polsce jest moda na życie singla jest mocno przesadzone.

Bardzo mocno.
Takie bzdury może pisać tylko ktoś kto o życiu w Polsce nie ma pojęcia.