Rodziny wielodzietne - co sądzicie? Czy chcecie taką mieć?

[invisible_01]

Napisane przez irmith

Bo dziś ludzie kładą na wadze status materialny i posiadanie dzieci i niestety wygrywają coroczne wakacje w egipcie

Trochę uogólniłaś moim zdaniem. Ja uważam, że tu nie chodzi o wakacje w Egipcie, ale o to, że wielu par zwyczajnie na kilkoro dzieci nie stać - i nie dlatego, że wydają na wakacje

[irmith]

Trochę uogólniłam owszem ale poczytaj takie wątki jak ten i powiedz czy nie mam racji??

---------- Dopisano o 16:54 ---------- Poprzedni post napisano o 16:45 ----------

Napisane przez sloniatko007

Ja pochodze z rodziny w której są sami jedynacy,ja również jestem jedynaczką i też nie wyobrażam sobie mieć więcej niż 1 dziecko.
Tak mam wpojone od maleńkości że rodzina powinna mieć 1 dziecko bo to optymalna sytuacja dla niego(nie musi rywalizować o względy rodziców z rodzeństwem,nie musi sie niczym dzielic itp).Niektórym może się takie wychowanie wydawać egoistyczne ale ja również uważam że rodzice tak naprawde zawsze mają 1 ulubione dziecko które ma przewage nad innymi(oczywiście rodzice sa nieswiadomi tego że faworuzują 1 z dzieci).

Obserwujac w dzieciństwie wielodzietne rodziny tylko się utwierdzałam w przekonaniu że sama też chce mieć 1 dziecko i dać mu jak najwięcej

Jedyny minus jest taki że jako dziecko nie miałam inie będe mieć cioć/wujów/itp

O na przykład tu człowiek w życiu musi rywalizować a dobrze też jest nauczyć dziecko dzielenia się. Wychowanie w przekonaniu że 'wszystko jest twoje' i masz to o tak poprostu nie jest raczej dobre.

Napisane przez Llorandare

W zyciu Karola. Jedno mi wystarczy. Moze kiedys mi odbije i bede chciala, zeby mala miala rodzenstwo. Ale na chwile obecna, w zupelnosci mi wystarcza jeden maluch Za leniwa jestem na wiecej, lubie miec plaze.

uogólniłam tylko trochę choć daję + za szczerość wypowiedzi w końcu zdanie jest jak każdy ma swoje

[sloniatko007]

Napisane przez irmith

Bo dziś ludzie kładą na wadze status materialny i posiadanie dzieci i niestety wygrywają coroczne wakacje w egipcie

To prawda,dziś wartości materialne odgrywają wielką role na całym świecie.Dlatego nie chciałabym aby moje dziecko czuło się gorsze od innych dzieci bo nie stać mnie na kupno zabawki czy ładnego plecaka do szkoły.Dlatego też wole mieć 1 dziecko aby zapewnić mu wszystko co najlepsze(w miare możliwości oczywiście ).

Ja za to za nic na świecie nie rozumiem kobiet które decydują się na wielodzietną rodzine a same nie pracują i zajmują się domem/dziećmi.Pomijając już fakt bycia typowa"matką Polką" (mają prawo stawiać sobie za priorytet w życiu dobro rodziny) dziwi mnie fakt jak te kobiety wyobrazają sobie zycie z gromadką dzieci jesli np mąz zginie w wypadku/odejdzie do innej kobiety itp.


Niestety póżniej widzimy np w interwencji matke z 7 dzieci która nie ma za co dzieci nakarmic/posłac do szkoly...To jest według mnie dopiero prawdziwy dramat,decydować się na 7 dzieci gdy samemu niema sie stałego zródła dochodu

[invisible_01]

Napisane przez irmith

Trochę uogólniłam owszem ale poczytaj takie wątki jak ten i powiedz czy nie mam racji??

Ale powiedz - czy jest coś złego w tym, że ktoś poza byciem mamą chce być też kobietą? Spełniać się zawodowo, mieć czas na kawę z koleżanką, podróżować, kupić sobie czasem fajny ciuch czy pójść do kina? Jak dla mnie absolutnie nie. Jeśli jakaś kobieta ma piątkę czy szóstkę dzieci i jest jej z tym dobrze - w porządku, ale nie rozumiem krytyki rodzin nie-wielodzietnych. Moja mama ma dwoje dzieci i ja uważam, że to całkiem akurat. Kiedy potrzebowałam na korepetycje - zawsze dostałam, kiedy była wycieczka nie było problemu z wyjazdem, co roku były kolonie czy obozy. Poza tym moja mama jest osobą towarzyską i lubiła wyjść z koleżankami, pojechać ze znajomymi do kina, z pracy miała organizowane wyjazdy zagraniczne i korzystała z tego. Ja absolutnie nigdy nie czułam, że to jest naszym kosztem. Były pieniądze na dzieci, ale były też na jej przyjemności i jak dla mnie to całkowicie OK. A gdybym miała jeszcze dwójkę, trójkę rodzeństwa? Na pewno nie starczyłoby na to, a nawet zabrakłoby na wiele rzeczy, które miałam.

[Lazurowewybrzeze]

Tutaj samotna matka z dziecmi, ma bardzo dobra pomoc panstwa i napewno nie zginie, taka matka dostaje tu bardzo dobre polskie pobory..., takze ja nie boje sie zostac tu sama z dziecmi nawet bez pracy mimo, ze cala moja rodzina jest w Polsce, bo z pomoca jaka tu jest panstwa wychowam je z palcem w nosie. A tak wogole, to maz pracuje, ja nie pracuje, bo narazie jestem na platnym urlopie wychowawczym do 3 urodzin ostatniego dziecka, ktore ma aktualnie 1 rok i jestem na tym urlopie juz od 5 lat, bo poszlam na ten urlop jak urodzilam drugie dziecko i jak w trakcie tego urlopu urodzi sie kolejne dziecko, to urlop ten przedluza sie do trzech lat kolejnego dziecka. W taki sposob bede na nim w sumie 7 lat. Dopuki odchowam czwarte dziecko do 3 lat, czyli wieku w ktorym idzie tu dziecko do przedszkola-szkoly. Czy to jest jakies przestepstwo? Chyba nie. Zeby miec ten wychowawczy musialam wczesniej pracowac, sa tacy co siedza tu na zasilkach nie pracujac ani 1 dnia w swoim leniwym zyciu i nawet dzieci nie maja, albo maja jedno. Jak skonczy mi sie wychowawczy to bede musiala wrocic do pracy innego wyjscia nie bedzie. Bedzie mi troche ciezko, bo ja lubie miec dokladnie w domu wysprzatane i dobrze ugotowane.

Envisible, moja corka chodzi do platnego prywatnego gimnazjum, dzieki temu korepetycje nie sa jej potrzebne, jak komus potrzebne to sa douczanki w gimnazjum, sami nauczyciele wysylaja na nie kogo trzeba, mojej corki narazie nie wysylali, te douczanki sa juz w cenie gimnazjum nic sie za nie dodatkowo nie placi. Oprocz tego corka jezdzi z gimnazjum co roku na wycieczki zagraniczne i wszystkie 4 corki maja po dwa konta, zalozone w pierwszym miesiacu zycia i zablokowane do 18 lat zycia, na ktore maja wplacane po 100 euro co miesiac. Oprocz tego kazda z nich ma ksiazeczki oszczednosciowe, z ktorych mozna pobrac pieniadze w kazdej chwili, ale jakos jeszcze bylo zawsze na wszystko stac i nie musialam z nich pobierac, na te ksiazeczki maja wplacane pieniadze jakie dostaja na urodziny, swieta, chrzciny, komunie itp. i tez sie juz na nich spora suma uzbierala, Pozostale corki tez wysle do prywatnego gimnazjum. Corki maja w domu wszystko co chca komputery, konsole WII, konsole DSI, plazme, chodza na tenis i basen. Mnie tez stac na fryzjera, na kino, czy restauracje od czasu do czasu i mam czas wyjsc na plaze z dziecmi, do parku, na shopping z corkami, w sumie najczesciej jak gdzies wychodze to wychodze z dziecmi, nie temu, ze nie moge wyjsc bez dzieci, tylko temu, ze nie lubie... Ale mamy czas i na rozrywki. A wiec ilosc dzieci ma sie nijak, do tego na co kogos stac, zalezy to bardziej od dochodow niz ilosci dzieci. Nie nalezymy tu do bogatych i mamy 4 dzieci, a i tak nas na duzo stac. Napewno nie jestesmy rodzina patologiczna...

Poza tym, to uwazam, ze dzieci jak maja rodzenstwo to sie lepiej wychowuja, ucza sie w rodzinie relacji spolecznych, ze czasem wlasnie trzeba o cos zawalczyc, a czasem ustapic, czasem kims sie zaaopiekowac, czasem pomoc komus, moim zdaniem jedynacy moga wyrosnac na slabych ludzi, ktorym potem w zyciu moze byc ciezko. Jedynak takie relacje co prawda ma w szkole, ale to i tak mniej niz w szkole i w domu. Z tego powodu nie chcialabym miec jedynaka, ale gdyby bylo mnie stac naprawde na tylko jedno, to mialabym jedno, na szczescie stac mnie na wiecej.

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez sloniatko007

.
Ja za to za nic na świecie nie rozumiem kobiet które decydują się na wielodzietną rodzine a same nie pracują i zajmują się domem/dziećmi.Pomijając już fakt bycia typowa"matką Polką" (mają prawo stawiać sobie za priorytet w życiu dobro rodziny) dziwi mnie fakt jak te kobiety wyobrazają sobie zycie z gromadką dzieci jesli np mąz zginie w wypadku/odejdzie do innej kobiety itp.

ale zdajesz sobie sprawę,ze są też rodziny wielodzietne,w których matka nie pracuje lub pracuje bardzo mało i mają mimo to zabezpieczony byt w razie w? Praca zawodowa to nie jest jedyna opcja ,zeby zapewnić sobie utrzymanie.

[sloniatko007]

Napisane przez stokrotka_to_ja

ale zdajesz sobie sprawę,ze są też rodziny wielodzietne,w których matka nie pracuje lub pracuje bardzo mało i mają mimo to zabezpieczony byt w razie w? Praca zawodowa to nie jest jedyna opcja ,zeby zapewnić sobie utrzymanie.

Oczywiście że zdaje sobie z tego sprawe,chociaż sama przyznaje mieszkam na wsi i tutaj czegoś takiego nie spotkałam.
Za to spotykam rodziny mające po 5,6 dzieci "bo dzieci to szczescie",ledwo wiążące koniec z końcem.
Jeśli kogoś na to stać to super,jednak jeśli ludziom ledwo starcza na podst potrzeby to taka sytuacja jest chora według mnie...

[stokrotka_to_ja]

Napisane przez sloniatko007

Oczywiście że zdaje sobie z tego sprawe,chociaż sama przyznaje mieszkam na wsi i tutaj czegoś takiego nie spotkałam.
Za to spotykam rodziny mające po 5,6 dzieci "bo dzieci to szczescie",ledwo wiążące koniec z końcem.
Jeśli kogoś na to stać to super,jednak jeśli ludziom ledwo starcza na podst potrzeby to taka sytuacja jest chora według mnie...

Bo kluczem jest odpowiedzialność po prostu. Sama chciałabym mieć więcej niz dwoje dzieci,ale moje chciejstwo to zbyt mało,zeby realizować taki plan

[irmith]

Napisane przez sloniatko007

To prawda,dziś wartości materialne odgrywają wielką role na całym świecie.Dlatego nie chciałabym aby moje dziecko czuło się gorsze od innych dzieci bo nie stać mnie na kupno zabawki czy ładnego plecaka do szkoły.Dlatego też wole mieć 1 dziecko aby zapewnić mu wszystko co najlepsze(w miare możliwości oczywiście ).

Ja za to za nic na świecie nie rozumiem kobiet które decydują się na wielodzietną rodzine a same nie pracują i zajmują się domem/dziećmi.Pomijając już fakt bycia typowa"matką Polką" (mają prawo stawiać sobie za priorytet w życiu dobro rodziny) dziwi mnie fakt jak te kobiety wyobrazają sobie zycie z gromadką dzieci jesli np mąz zginie w wypadku/odejdzie do innej kobiety itp.


Niestety póżniej widzimy np w interwencji matke z 7 dzieci która nie ma za co dzieci nakarmic/posłac do szkoly...To jest według mnie dopiero prawdziwy dramat,decydować się na 7 dzieci gdy samemu niema sie stałego zródła dochodu

Wydaje mi sie że nie da się połączyć sprowadzania na ten świat 7 dzieci z karierą zawodową takie same historie zdarzają się w rodzinach "mniej dzietnych" i też jest dramat. Na taką ewentualność trzeba się przygotowywać wcześniej. Ja w tej chwili nie pracuje, jestem w domu z dzieckiem i trochę w domu pobędę bo planujemy większą rodzinkę ale mąż zarabia odpowiednio aby temu podołać. A nawet co miesiąc coś tam odkładamy w razie W bo wiemy że ludzie wychodzą do pracy i czasem już nie wracają..

Napisane przez invisible_01

Ale powiedz - czy jest coś złego w tym, że ktoś poza byciem mamą chce być też kobietą? Spełniać się zawodowo, mieć czas na kawę z koleżanką, podróżować, kupić sobie czasem fajny ciuch czy pójść do kina? Jak dla mnie absolutnie nie. Jeśli jakaś kobieta ma piątkę czy szóstkę dzieci i jest jej z tym dobrze - w porządku, ale nie rozumiem krytyki rodzin nie-wielodzietnych. Moja mama ma dwoje dzieci i ja uważam, że to całkiem akurat. Kiedy potrzebowałam na korepetycje - zawsze dostałam, kiedy była wycieczka nie było problemu z wyjazdem, co roku były kolonie czy obozy. Poza tym moja mama jest osobą towarzyską i lubiła wyjść z koleżankami, pojechać ze znajomymi do kina, z pracy miała organizowane wyjazdy zagraniczne i korzystała z tego. Ja absolutnie nigdy nie czułam, że to jest naszym kosztem. Były pieniądze na dzieci, ale były też na jej przyjemności i jak dla mnie to całkowicie OK. A gdybym miała jeszcze dwójkę, trójkę rodzeństwa? Na pewno nie starczyłoby na to, a nawet zabrakłoby na wiele rzeczy, które miałam.

Dlatego napisałam że zdanie każdy ma swoje tylko nie narzekajmy na "emerytury" za 20 lat, jak dziś nam się nie chce zainwestować

Napisane przez Lazurowewybrzeze

Tutaj samotna matka z dziecmi, ma bardzo dobra pomoc panstwa i napewno nie zginie, taka matka dostaje tu bardzo dobre polskie pobory..., takze ja nie boje sie zostac tu sama z dziecmi nawet bez pracy mimo, ze cala moja rodzina jest w Polsce, bo z pomoca jaka tu jest panstwa wychowam je z palcem w nosie. A tak wogole, to maz pracuje, ja nie pracuje, bo narazie jestem na platnym urlopie wychowawczym do 3 urodzin ostatniego dziecka, ktore ma aktualnie 1 rok i jestem na tym urlopie juz od 5 lat, bo poszlam na ten urlop jak urodzilam drugie dziecko i jak w trakcie tego urlopu urodzi sie kolejne dziecko, to urlop ten przedluza sie do trzech lat kolejnego dziecka. W taki sposob bede na nim w sumie 7 lat. Dopuki odchowam czwarte dziecko do 3 lat, czyli wieku w ktorym idzie tu dziecko do przedszkola-szkoly. Czy to jest jakies przestepstwo? Chyba nie. Zeby miec ten wychowawczy musialam wczesniej pracowac, sa tacy co siedza tu na zasilkach nie pracujac ani 1 dnia w swoim leniwym zyciu i nawet dzieci nie maja, albo maja jedno. Jak skonczy mi sie wychowawczy to bede musiala wrocic do pracy innego wyjscia nie bedzie. Bedzie mi troche ciezko, bo ja lubie miec dokladnie w domu wysprzatane i dobrze ugotowane.

Envisible, moja corka chodzi do platnego prywatnego gimnazjum, dzieki temu korepetycje nie sa jej potrzebne, jak komus potrzebne to sa douczanki w gimnazjum, sami nauczyciele wysylaja na nie kogo trzeba, mojej corki narazie nie wysylali, te douczanki sa juz w cenie gimnazjum nic sie za nie dodatkowo nie placi. Oprocz tego corka jezdzi z gimnazjum co roku na wycieczki zagraniczne i wszystkie 4 corki maja po dwa konta, zalozone w pierwszym miesiacu zycia i zablokowane do 18 lat zycia, na ktore maja wplacane po 100 euro co miesiac. Oprocz tego kazda z nich ma ksiazeczki oszczednosciowe, z ktorych mozna pobrac pieniadze w kazdej chwili, ale jakos jeszcze bylo zawsze na wszystko stac i nie musialam z nich pobierac, na te ksiazeczki maja wplacane pieniadze jakie dostaja na urodziny, swieta, chrzciny, komunie itp. i tez sie juz na nich spora suma uzbierala, Pozostale corki tez wysle do prywatnego gimnazjum. Corki maja w domu wszystko co chca komputery, konsole WII, konsole DSI, plazme, chodza na tenis i basen. Mnie tez stac na fryzjera, na kino, czy restauracje od czasu do czasu i mam czas wyjsc na plaze z dziecmi, do parku, na shopping z corkami, w sumie najczesciej jak gdzies wychodze to wychodze z dziecmi, nie temu, ze nie moge wyjsc bez dzieci, tylko temu, ze nie lubie... Ale mamy czas i na rozrywki. A wiec ilosc dzieci ma sie nijak, do tego na co kogos stac, zalezy to bardziej od dochodow niz ilosci dzieci. Nie nalezymy tu do bogatych i mamy 4 dzieci, a i tak nas na duzo stac. Napewno nie jestesmy rodzina patologiczna...

Poza tym, to uwazam, ze dzieci jak maja rodzenstwo to sie lepiej wychowuja, ucza sie w rodzinie relacji spolecznych, ze czasem wlasnie trzeba o cos zawalczyc, a czasem ustapic, czasem kims sie zaaopiekowac, czasem pomoc komus, moim zdaniem jedynacy moga wyrosnac na slabych ludzi, ktorym potem w zyciu moze byc ciezko. Jedynak takie relacje co prawda ma w szkole, ale to i tak mniej niz w szkole i w domu. Z tego powodu nie chcialabym miec jedynaka, ale gdyby bylo mnie stac naprawde na tylko jedno, to mialabym jedno, na szczescie stac mnie na wiecej.

Gratuluję

Jaki z tego wniosek? Dziś uciekać z polski i wrócić jak już wszyscy wymrą, bo będzie ziemia za darmo

A poza tym czy mieć mniej jest tak źle?? Czy naprawdę musimy mieć wszystko?

[iizabelaa]

Ja z tych leniwych niestety ... niestety dla mojej córki.

O wielodzietnej rodzinie mogłabym trochę napisać, bo oboje z mężem z takich pochodzimy,
dla mnie mojej siostry są bardzo ważne, nie wyobrażam sobie jakby to było bez nich ... smutno ... chyba.
Tego nie da się przeliczyć na pieniądze czy wakacje zagranicą.

Napisane przez sloniatko007

Ja za to za nic na świecie nie rozumiem kobiet które decydują się na wielodzietną rodzine a same nie pracują i zajmują się domem/dziećmi.Pomijając już fakt bycia typowa"matką Polką" (mają prawo stawiać sobie za priorytet w życiu dobro rodziny) dziwi mnie fakt jak te kobiety wyobrazają sobie zycie z gromadką dzieci jesli np mąz zginie w wypadku/odejdzie do innej kobiety itp.

A ja nie rozumiem jak można mając kilkoro dzieci jeszcze pracować zawodowo
Ale tak jak pisałam wyżej ja leniwa jestem.

[invisible_01]

Napisane przez irmith

Dlatego napisałam że zdanie każdy ma swoje tylko nie narzekajmy na "emerytury" za 20 lat, jak dziś nam się nie chce zainwestować

'
Jeśli ktoś całe życie pracował, to emerytura mu się należy i sam sobie zapracował na nią - nawet nie mając dzieci w ogóle.

[iizabelaa]

Napisane przez invisible_01

'
Jeśli ktoś całe życie pracował, to emerytura mu się należy i sam sobie zapracował na nią - nawet nie mając dzieci w ogóle.

dokładnie

A ja ktoś nie pracuje to choćby miał i 10 dzieci na emeryturę nie ma co liczyć

[invisible_01]

Zresztą, czy posiadanie 7 dzieci daje gwarancję, że wszystkie znajdą w przyszłości pracę i "zarobią" na nasze emerytury (zdaniem niektórych)? Mało to mamy emigrantów? Jedno dziecko może zarabiać lepiej i odkładać większe składki niż 5 czy 7 dzieci. Moja koleżanka jest ostatnia z ósemki dzieci. Ona pracuje na umowę-zlecenie, więc składek nie odprowadza, jej dwójka braci siedzi w Anglii, jedna siostra nie pracuje - zajmuje się domem, druga siostra pracuje na pół etatu, reszta jest bezrobotna. Nie mówię, że to reguła, ale dziwi mnie, kiedy ktoś uważa, że więcej dzieci=pewniejsza emerytura, bo tak nie zawsze musi być, a człowiek pracując całe życie sam sobie na tą emeryturę zasłużył.

[stokrotka_to_ja]

eee tam,naiwne jesteście Obojętnie ile bedziemy mieć dzieci i ile będziemy pracować nasze emerytury i tak szlag trafi

[muminek88]

no wlasnie,nie ma co sie czarowac ze ilosc dzieci zapewni nam lepsza przyszlosc...to zalezy od wielu czynnikow

[iizabelaa]

... o ile dożyjemy wieku emerytalnego

[_vixen_]

Ja mam zamiar żyć 90 lat, chyba muszę nieźle sobie tych dzieciaków nastukać

[lutien]

Napisane przez sloniatko007

To prawda,dziś wartości materialne odgrywają wielką role na całym świecie.Dlatego nie chciałabym aby moje dziecko czuło się gorsze od innych dzieci bo nie stać mnie na kupno zabawki czy ładnego plecaka do szkoły.Dlatego też wole mieć 1 dziecko aby zapewnić mu wszystko co najlepsze(w miare możliwości oczywiście ).

Ja za to za nic na świecie nie rozumiem kobiet które decydują się na wielodzietną rodzine a same nie pracują i zajmują się domem/dziećmi.Pomijając już fakt bycia typowa"matką Polką" (mają prawo stawiać sobie za priorytet w życiu dobro rodziny) dziwi mnie fakt jak te kobiety wyobrazają sobie zycie z gromadką dzieci jesli np mąz zginie w wypadku/odejdzie do innej kobiety itp.


Niestety póżniej widzimy np w interwencji matke z 7 dzieci która nie ma za co dzieci nakarmic/posłac do szkoly...To jest według mnie dopiero prawdziwy dramat,decydować się na 7 dzieci gdy samemu niema sie stałego zródła dochodu

Dlatego trzeba myśleć o takich rzeczach i się zabezpieczyć finansowo.

Napisane przez stokrotka_to_ja

Bo kluczem jest odpowiedzialność po prostu. Sama chciałabym mieć więcej niz dwoje dzieci,ale moje chciejstwo to zbyt mało,zeby realizować taki plan

Mam takie samo zdanie, jak stokrotka. Chciałabym, ale to nie wystarczy. Dążę do tego, żeby mieć możliwość wychować więcej dzieci niż 1, ale nie wiem, czy mi się uda.

Co do aspektu pracującej mamy wielu dzieci to przy choćby małej pomocy innych osób da się to pogodzić. Oczywiścienie mówię o pracy na etat, bo tego to sobie nie wyobrażam, ale choćby dorabianie w domu (od rękodzięła po tworzenie stron www) może się udać.

[sura2]

ciężko jest spojrzeć dalej niż czubek własnego nosa. Jeśli dla ludzi priorytetem jest nowy drogi plecak i kawa z koleżanką (na którą to niby potrzeba mnóstwa czasu i pieniędzy) to rzeczywiście, w ogóle przestańmy rodzić dzieci, bo świat i tak zmierza ku zagładzie

[a34]

Może po prostu drogiego plecaka nie należy rozumieć tylko i wyłącznie dosłownie Może chodzi o możliwość chodzenia na dodatkowe zajęcia, wyjazd na wakacje bez rezygnowania z podstawowych rzeczy, swobodne wyjście do kina, kupienie wyprawki bez zaglądania na dno portfela, sfinansowanie szkolnej wycieczki? To coś dziwnego, że wiele osób zdaje sobie sprawę z tego, że przy większej ilości dzieci ich standard życia znacząco się pogorszy (ich-całej rodziny, nie tylko rodziców)? Co złego jest w tym, że chcemy kupić dziecku ładny i odpowiedni dla zdrowia plecak? Nie uznawajmy wszystkiego za fanaberię. A kawa/obiad/inna aktywność poza domem też nie jest luksusem, na który należy krzywo patrzeć, bo przecież za to byłyby już śpioszki dla drugiego dziecka

[Lazurowewybrzeze]

Moi rodzice tez maja 4 dzieci, jak bylismy mali, to mama nie pracowala siedziala z nami w domu, ale ze byla zatrudniona w firmie taty, tata odprowadzal za nia skladki emerytalne, mama dostala swoja emeryture jeszcze przed tata mimo, ze tata pracowal cale zycie, a mama nie, tzn pracowala, bo zajmowala sie domem i 4 dzieci. Moich rodzicow bylo stac na wiecej rzeczy dla nas, niz np. rodzicow mojej najlepszej kolezanki, ktorej rodzice mieli duzo mniejsze dochody mimo, ze pracowali obojei mieli tylko 1 dziecko. Na wszystkie wycieczki ze szkoly jezdzilismy, korepetycje z matematyki tez mialam. Ale fakt, ze gdyby rodzice mieli mniej dzieci to by mieli mniej wydatkow i wiecej pieniedzy. Ale tak jak ktos napisal, czy naprawde trzeba miec wszystko...

Z czworki dzieci rodzicow 3 zostalo w tym samym miescie co rodzice, sa w zwiazkach malzenskich, maja juz tez swoje dzieci, dobrze sobie radza zawodowo, jest o.k. i rodzice maja na miejscu jeszcze sporo dzieci i wnuczkow. Gdyby mieli tylko mnie to na miejscu nie mieliby nikogo. Z czworki moich dzieci, szczerze mam nadzieje, ze wszystkie zostana w Marsylii, ale jak tak nie bedzie to z tylu dzieci mysle, ze i tak ktores zostanie. Urlop wychowawczy liczy sie tu do emerytury co roku wysylaja mi punkty ile nazbieralam przez ten rok do emerytury. Takze moze sie jakiejs emerytury tu doczekam, jak szlag nie trafi w miedzyczasie calego systemu emerytalnego, tak ze nikt emerytury nie dostanie. Ludzie sobie odkladaja na emerytury teraz, zabezpieczaja sie, ja odkladam dzieciom, sobie nie, bo na odkladanie dodatkowo dla siebie na emeryture, z tym wszystkim co tu trzeba co miesiac placic za wszystko, zwyczajnie mnie nie stac. Poza tym na emeryturze nie bede miala dzieci na utrzymaniu i mniej mi bedzie trzeba, a wiec az tak bardzo sie nie zabezpieczam. Natomiast, gdybym w przyszlosci naprawde nie miala za co zyc to szczerze mowiac licze na dzieci, wnukow, ect... Duzo dla dzieci w tej chwili robie, odmawiajac sobie czesto z tego powodu roznych rzeczy, bo jak pisalam wczesniej nie nalezymy tu do bogatych i nie szastam pieniedzmi. Mam nadzieje, ze jak bede kiedys w potrzebie to mi sie dzieci za to odwdziecza.

Dzieki temu, ze maz pracuje, ja mam wychowawczy plus jest tutaj duza pomoc panstwa dla rodzin z dziecmi, szczegolnie od 3 dziecka, jako rodzina wielodzietna dostajemy od panstwa duzo benefitow, to stac nas na to, na co kazda rodzine podobna do naszej tu stac. Nie mamy niewiadomo ile, ale na wychowanie calkiem dobre dzieci mamy... Gdybysmy mieli mniej dzieci to i benefitow bysmy mieli mniej i pewnie wcale nie mielibysmy na ich wychowanie wiecej niz w tej chwili, albo byloby niewiele wiecej. Tyle, ze by pracy bylo mniej z 1 dzieckiem, niz z 4 dzieci. Dzieki dobrej polityce pro rodzinnej panstwa tu jest inna sytuacja niebogatych rodzin wielodzietnych, niz niebogatych rodzin wielodzietnych w Polsce. Tu panstwo pomaga wychowac dobrze dzieci i jak ktos chce to kazdego tu jest na takie wychowanie dzieki temu stac, tylko trzeba chciec, ale nie kazdy niestety chce. Niektorzy, maja tu duzo dzieci, wicej niz ja, ale nie inwestuja w wychowanie i ksztalcenie dzieci, a nawet oszczedzaja na jedzeniu dla dzieci i ubraniach dla nich, za to w swoich krajach maja popostawiane piekne wille. Jak widze takie osoby, to sie nie dziwie, ze Francuzi maja obcokrajowcow dosc, bo ja takich osob tez mam szczerze mowiac dosc. Bo jaki z nich jest pozytek dla Francji, benefity wywoza do siebie, a ich dzieci bez wyksztalcenia potem nie znajduja pracy i siedza na benefitach, albo co gorsze popadaja w konflikt z prawem, sprzedaja narkotyki itp. Takim rodzinom wielodzietnym i pomocy dla nich mowie nie. Z jednej strony ta pomoc panstwa jest dobra jak jest kierowana do wlasciwych osob, ktore ja przeznaczaja na to, na co ja dostaja, a z drugiej strony jak trafia w niewlasciwe rece to szkoda tych pieniedzy... Ale temu nie da sie zapobiec, jak jest pomoc panstwa to jest ta pomoc dla kazdego, ktory jest w takiej samej sytuacji, a wiec cos za cos. Tego nie da sie uniknac, sprawdzic na co ta osoba wydaje te pieniadze, czy zgodnie z ich przeznaczeniem itp.

[ilonkaczapela]

Nienawidzę myślenia takiego, jak pokazałaś - czyli, że liczysz na dzieci i wnuki, bo teraz im dużo poświęcasz.
To jest dla mnie straszne myślenie, bo ja chcę dziecko wychować tak, żeby sobie w życiu poradził i nigdy nie musiał mi pomagać. To moje dziecko a nie inwestycja. To ja chcę, żeby mi starczyło na kupienie mu mieszkania czy samochodu jak pójdzie na studia, a nie on ma myśleć, żeby zarobić jeszcze na rodziców.

Nie rozumiem też, co złego jest w chęci posiadania mniejszej ilości dzieci i możliwości życia na wyższym poziomie? Ja źle się czuję, kiedy nie mogę sobie pozwolić na dodatkowe wydatki, wyjazdy i lepsze jedzenie. Nie chcę mieć więcej dzieci i musieć oszczędzać. Wolałabym cieszyć się jednym dzieckiem i móc z nim robić to, na co z kilkoma nie byłoby nas stać. To mój wybór i moje życie a dodatkowo nie spoczywa tu na nikim odpowiedzialność poza mną i mężem za nasze dziecko i tak uważam powinno być.

[aaliyah]

Napisane przez ilonkaczapela

Nienawidzę myślenia takiego, jak pokazałaś - czyli, że liczysz na dzieci i wnuki, bo teraz im dużo poświęcasz.
To jest dla mnie straszne myślenie, bo ja chcę dziecko wychować tak, żeby sobie w życiu poradził i nigdy nie musiał mi pomagać. To moje dziecko a nie inwestycja. To ja chcę, żeby mi starczyło na kupienie mu mieszkania czy samochodu jak pójdzie na studia, a nie on ma myśleć, żeby zarobić jeszcze na rodziców.

Nie rozumiem też, co złego jest w chęci posiadania mniejszej ilości dzieci i możliwości życia na wyższym poziomie? Ja źle się czuję, kiedy nie mogę sobie pozwolić na dodatkowe wydatki, wyjazdy i lepsze jedzenie. Nie chcę mieć więcej dzieci i musieć oszczędzać. Wolałabym cieszyć się jednym dzieckiem i móc z nim robić to, na co z kilkoma nie byłoby nas stać. To mój wybór i moje życie a dodatkowo nie spoczywa tu na nikim odpowiedzialność poza mną i mężem za nasze dziecko i tak uważam powinno być.

Podzielam Twój punkt widzenia.

A tak nie w temacie to widzę że Wy też jeszcze w dwupaku. Coś się nasze chlopaki nie spiesza na ten świat...

[ilonkaczapela]

No coś się nie spieszą Wczoraj byłam na badaniu w szpitalu, czy nie trzeba mnie już położyć, ale nie chcą mnie tam, bo nic się całkiem nie dzieje Poprzeterminowujemy się razem

[invisible_01]

A ja nie rozumiem tego, że ktoś krytykuje fakt, że ktoś nie chce żyć o chlebie i wodzie i chce mieć więcej zarówno sam, jak i więcej dać dziecku. Moja koleżanka zawsze lubiła angielski, chciała iść na studia w języku angielskim. Rodzice od małego płacili za jej korepetycje - 4 godz. w tygodniu, każda lekcja 50 zł. Jak łatwo policzyć same korepetycje wynosiły 800 zł miesięcznie. I jasne, że mogli powiedzieć: "Masz angielski w szkole, ucz się sama w domu z książek" albo coś takiego, ale oni chcieli jej dać więcej. I ja to rozumiem. Marzyła o wakacjach w Anglii połączonych z kursem językowym. Cena - 2000 funtów, więc można przeliczyć, ile to złotych, a przecież musiała mieć tam jakieś pieniądze. I rodzice ją wysłali. Gdyby miała choćby jedno rodzeństwo, nie mówiąc już o kilkoro rodzeństwa, nie miałaby takiej szansy. Obecnie kończy studia menadżerskie po angielsku, była na Erasmusie w Londynie przez rok, angielski zna biegle.

I oczywiście, że jest wielu rodziców, których nie stać byłoby na te korki i wyjazd nawet mając jedno dziecko. Ale moim zdaniem dziecku też się coś należy - korepetycje, jeśli ma z czymś problemy lub jeśli chce z czegoś być na wyższym poziomie, obozy i kolonie, wyjazdy ze znajomymi czy z klasą, wyjścia na pizzę czy do kina, wycieczki zagraniczne, kursy doszkalające do matury czy innych egzaminów itp. I oczywiście, że może się okazać, że i przy jednym dziecku nie będzie mnie na to stać. Ale wtedy tym bardziej nie miałabym tego przy gromadce dzieci.

I co złego jest w tym, że rodzice chcą móc pójść do kina czy na kawę? Czy to taka zbrodnia? Czy rodzicielstwo ma być kieratem, w którym na nic nas nie stać, jakakolwiek zachcianka jest krytykowana, bo "pewnie, kawka ważniejsza niż dzieci", a rodzic wszystko ma poświęcać? Według mnie nie.

[Lazurowewybrzeze]

Nikt nikomu nie kaze zyc o chlebie i wodzie, ani nie kaze miec dzieci... Gdzie to wyczytalas, bo ja jakos tego nie widze. Gdybym zyla o chlebie i wodzie, to bym nie miala wogole dzieci... Z moich poprzednich postow wynika, ze ani ja ani moje dzieci nie zyjemy tu o chlebie i wodzie i ze moi rodzice i ich 4 dzieci tez tak nie zylismy. Na pomoc dzieci licze jakby nie bylo emerytury i nie mialam naprawde za co zyc w innym wypadku na pomoc nie licze, a wrecz przeciwnie chcialabym jeszcze pomagac materialnie moim dzieciom i wnukom. Czytajcie uwaznie moje posty, bo widac, ze ich nie czytacie albo czytacie po lebkach, albo nie mozecie przezyc, ze ktos majac wiecej dzieci, jak moi rodzice i ja zyje lepiej niz wy z 1 dzieckiem, lub bez dzieci..., bo to co podajecie na co by Was nie bylo stac, gdybyscie mialy wiecej dzieci, to na to mnie spokojnie stac z wieksza iloscia dzieci... To co daja mi moje dzieci nie zastapia mi zadne bogactwa, nic nie ma dla mnie takiej ceny jak moje dzieci. Pozdrawiam Wszystkie sfrustrowane.

[ilonkaczapela]

Ja nic nie twierdzę, poza tym, że nie lubię zdań typu "może dziecko mi się kiedyś odwdzięczy", nawet pisanego w żartach i wyrwanego z kontekstu.

Nie twierdzę, że podjęłaś jakąkolwiek złą decyzję ani nic w tym stylu - sama wiesz, na co Cię stać i bardzo dobrze, że tak jest i żyjesz według swojego planu.

Chodziło mi tylko i wyłącznie o ten jeden fragment.

Reszta mojej wypowiedzi nie dotyczyła twojego postu, tylko któregoś z poprzednich, który mówił o tym, że jego autorka nie rozumie potrzeby posiadania większej ilości dóbr materialnych i większej możliwości wydawania pieniędzy na rzeczy nie pierwszej potrzeby.
To, że moja wypowiedź pojawiła się bezpośrednio pod twoją mogło być mylące, za co przepraszam.

[irmith]

Napisane przez invisible_01

'
Jeśli ktoś całe życie pracował, to emerytura mu się należy i sam sobie zapracował na nią - nawet nie mając dzieci w ogóle.

heh tak by było gdyby każdy pracował na swoją emeryturę system emerytalny w naszym kraju działa inaczej

Napisane przez stokrotka_to_ja

eee tam,naiwne jesteście Obojętnie ile bedziemy mieć dzieci i ile będziemy pracować nasze emerytury i tak szlag trafi

no pewnie tak, dlatego trzeba taką opcję zakładaćjuż dziś i sie przygotować odpowiednio albo choć tyle na ile się da

Napisane przez iizabelaa

... o ile dożyjemy wieku emerytalnego

e tam ja zmierzam żyć na złość rządowi ile się da

Napisane przez _vixen_

Ja mam zamiar żyć 90 lat, chyba muszę nieźle sobie tych dzieciaków nastukać

sto lat, sto lat


Nie rozumiem co jest w tym złego że dzieci pomagają rodzicom?? To znaczy nie mam na myśli że daj mi teraz bo ja ci kiedyś też dawałem oczywiście moja mama inwestowała we mnie całe lata a teraz ja jak tylko mogę pomagam jej i jestem dumna że wyrosłam na taką dzielną dziewczynkę dlatego dzieci trzeba uczyć dzielenia się. Na tym polega życie
Jak ktoś nie chce gromady dzieci jego sprawa, ale jeśli ktoś chce i czuje się na siłach to kurcze nie patrzmy na to jak na patologię, są na tej ziemi dość blisko nas kraje gdzie dwójka dzieci to patologia, dzieci powinno być wiele bo na starość nie wiemy co nas czeka, a jak będzie źle i dobrze się z dziecmi będzie żyło to któreś nas przygarnie. W afryce żyje sie wielopokoleniowo i tam nie ma domów starości a u nas, jak jesteś mniej mobilna to lądujesz w umieralniku i pies z kulawą nogą cie nie odwiedzi.

[Lazurowewybrzeze]

Chcialam tylko jeszcze dodac, ze dzieci sa dla mnie inwestycja (nie temu, zeby mi w przyszlosci pomagaly, jak nie bedzie mi to potrzebne), tylko inwestycja w przyszlosc mojej rodziny i inwestycja w przyszlosc panstwa, temu ja nie zaluje na ksztalcenie dzieci itp, bo chce zeby moim dzieciom i moim wnukom zylo sie w przyszlosci dobrze. I temu tez niektore panstwa nie zaluja na to pieniedzy i maja dobra polityke prorodzinna, bo jak wiadomo dzieci sa przyszloscia narodu, nie inwestowanie w dzieci na tyle na ile jest nas stac, moim zdaniem jest bledem. Ja nie musze jezdzic na wczasy do Egiptu, zreszta w obecnych czasach z dziecmi nawet balabym sie tam jechac (i czego mam tam szukac slonce i plaze mam i w Marsylii), na wakacje jezdzimy do Polski, a ze w gimnazjum corki co roku organizuja wycieczki do roznych krai Europy, to corki zwiedza troche Europy z gimnazjum (jest 4 lata gimnazjum i pozostale corki mam zamiar wyslac do tego samego gimnazjum), corka w pierwszej klasie gimnazjum byla w Londynie i Oxfordzie, w tym roku w drugiej klasie gimnazjum pojedzie do Wloch beda zwiedzac Rzym, Neapol i Mediolan, a jeszcze za rok gimnazjum planuje wycieczke na Korsyke. Mysle, ze jest w miare o.k., mimo tego, ze nie jezdzimy z dziecmi na wczasy do Egiptu, bo ja wole wydac te pieniadze na ksztalcenie dzieci.

[_vixen_]

Tak to się dobrze mówi, że nie powinno się robić dzieci z tego względu, żeby się zajęły rodzicami na starość..ale od wiek wieków tak bywało (z tym, że ludzie żyli krócej i nie chorowali latami, jak teraz).