Polecamy:

misia332 · 2013-09-17, 17:48

Cytat:

Napisane przez policzanka

Witam sie i ja w nowym wątku

Gratuluje serdecznie nowym mamusiom

Dziekuje za polecenie tych kropelek Bobotic.Podajemy je małej i juz tak czesto sie nie pręży.Dziewczyny powiedzcie mi z czego ja powinnam zrezygnowac jesli chodzi o jedzenie-bo dzis rano zauwazyłam ze Lili ma w kupce takie zielone nitki(ponoc to jest przez niewlasciwa moja diete)napisze Wam moje wczorajsze menu:
a wiec na sniadanie 2 kromeczki ciemnego chleba z maslem poledwica i szynka drobiowa,deser to malutka paczka herbatnikow,obiad to gotowane ziemniaki z marchewka i masełkiem,podwieczorek to wafle ryzowe,kolacja bułka grahamka z masłem i szynką,jogurt actiwia z suszoną sliwka.
pare dni wczesniej tez miałam taka sytuacje z kupa wiec zrezygnowałam z surowych warzyw i owocow no ale wychodzi na to ze cos jeszcze jest nie tak z tym moim jedzeniem...co jeszcze mam wyeliminowac?

może activie i marchewkę, gotowana marchewka może zapierać małe dzieci.

papuga i madziuchna popłakałam sie przy waszych opisach, przypomniałam sobie jakie to są emocje na sali operacyjnej, a wcześniej na sali porodowej.

kindo7 · 2013-09-17, 17:50

papuga_69 - też się popłakałam...

dobrze, że się dobrze skończyło!

policzanka · 2013-09-17, 17:50

Cytat:

Napisane przez dirtymagic85

kurczę ja mam od dawna ten problem, dla mnie te ulewania Lilki to masakra, też jej się zdarza nosem, w szpitalu nie zapomnę jak własne dziecko fartem uratowałam, bo akurat przyszłam na tą sytuację-wróciłam z odciągania mleczka, bo był tam taki kącik laktacyjny dla mamusiek, podchodzę do łóżeczka Lili, patrzę śpi, jeszcze jej nie dotknęłam a ta nagle chluuuust nosem i buzią i sina się zrobiła i bezdech! To ja ją szybko na ręce główką do dołu i tez klepanie po plecach, przy czym krzyczę po położne, bo mała miala może wtedy z 1,5kg i ja jeszcze taka niepewna z tym wszystkim. Przyleciały, odessały, a Lili załapała oddech jeszcze u mnie na szczęście po paru sekundach, no ale co by było jakbym akurat nie przyszła, to wolę nie myśleć, bo mi włosy do dziś dęba stają...a czujnik tętna i saturacji miała jak na złość odpięty, bo jej się z nóżki zsunął i co, nawet by nie wiedziały baby, że dziecko wykitowało z zachłyśnięcia przez uduszenie ku,wa!
Takie ulewanie okazało się częstsze niestety, nawet w domu jak jesteśmy to mi czasem tak ulewa, szybko reaguję, ale ogólnie mam stracha, bo to się może zdarzyć nawet 2 godziny po jedzeniu, a nie bezpośrednio po posiłku, dostawała w szpitalu na te ulewania taki zagęstnik nawet przez kilka dni, ale tak zagęszczał kupki, że była chyba jeszcze większa szkoda, bo się mała wypróżniać nie mogła i cierpiała. Takie buty....

---------- Dopisano o 17:41 ---------- Poprzedni post napisano o 17:39 ----------

może jogurt z suszoną sliwką?

Wspolczuje Wam z tym ulewaniem..
Mojej Lilce tylko raz sie zdarzylo ze noskiem wylecialo-i oby ostatni.

Dzis jeszcze zadnego jogurtu nie zjadła.Wieczorem tez nie zjem i zobaczymy jaka bedzie jutro kupcia .

Madziuchna27 · 2013-09-17, 17:50

Cytat:

Napisane przez papuga_69

Uwaga opis porodu!

No więc położyliśmy się z tż spać koło 22:30, cały wieczór chciało mi się pawia i było mi tak dziwnie niedobrze w całym organizmie (

), myślałam że to wina placków ziemniaczanych ale o 1:30 okazało się że raczej nie. Obudziłam się i poczułam że coś ze mnie wypływa, szturchnęłam tż i mówie że coś się stało, ten szybko wstał, włączył światło i naszym oczom ukazała się spora, mokra plama pod moim tyłkiem, gdy wstałam zaczęło się sączyć na podłogę więc poszłam pod prysznic, wymyłam się i kazałam tż dzwonić po taxe. Siedziałam na kibelku bo cały czas się ze mnie lało a tż przygotował mi ubrania na wyjście i ręczniki pod pupe do samochodu. W tym czasie zaczęły pojawiać się skurcze, średnio co 5-7min, wtedy zdawało mi się że są bolesne, ale nie wiedziałam co czeka mnie później.. Po 15min przyjechała taxówka, wzięliśmy torby i poszliśmy do samochodu, prowadził młody gościu, wczuł się w role tak że przecinał nawet na czerwonym. Dojechaliśmy do szpitala, wpadłam tam z ręcznikiem miedzy nogami, w mokrych getrach i mówię że rodze, wiec dali papierki do wypełnienia i zaraz przyszła położna, zabrała mnie do gabinetu ginekologicznego i zbadała na samolocie. Rozwarcie było na 1 palec. Po przebadaniu przeniosłam się na porodówkę. Dostałam najlepszą sale, była wolna ponieważ tej nocy rodziłam tylko ja. W sali worek sako, piłka, koło roma, wypasione łóżko, łazienka z wanną z hydromasażem i ogólnie super. Położyli mnie na łóżku i zostawili z tż mówiąc że to dopiero początek porodu i obstawiają że rozkęci się koło 10-11. Więc tak sobie leżałam, tż próbował się zdrzemnąć koło mnie na fotelu ale emocje nie pozwalały. Skurcze ciągle co 5-7min. Nie wiem która była godzina gdy przyszła lekarka, może 6 może 7, zrobiła mi okropną krzywdę badając rozwarcie, takiego bólu nie czułam chyba nigdy do tamtej pory, aż zaczęłam krzyczeć, domyślam się jak musi boleć masaż szyjki, gdy wyjela palce chlusnęły ze mnie wody i krew.. dostałam tens i zrobili lewatywę. Rozwarcie nie postępowało, więc odesłała tż do domu. Wtedy się trochę rozkleiłam, nie chciałam zostać sama, bałam się bólu szczególnie gdy słyszałam że to dopiero początek a ja byłam już zmęczona. Poryczałam się i lekarka (twarda babka) opieprzyła mnie że mam się nie rozklejać tylko zbierać siły. Więc jakoś się pozbierałam, tż już nie było, usiadłam na tym kole porodowym, zaczęłam się gibać i trochę mniej bolało, mniej więcej w tym czasie pisałam tu do Was z telefonu. Dostałam kroplówkę i podpięto mnie po raz chyba trzeci pod KTG, nagle nie wiadomo skąd chwycił mnie okropny skurcz, zaczęłam wyć i wołać lekarza bo byłam sama w sali, qrwa przyszła łaskawie po ponad 5min jak ja zwijałam się z bólu. Znowu sprawdziła rozwarcie, i mówi że coś się zaczyna dziać ale nadal lipa bo 3cm. Dostałam jakieś znieczulenie dożylne. Skurcze łapały co 4-5min. Zadzwoniłam po tż. Położne uruchomiły mi wanne, w której przeleżałam ponad godzine w okropnych mękach, skurcze tak bolały że 3 razy ciągnęłam za sznurek alarmujący lekarzy. Czułam że znieczulenie przestaje działać albo skurcze się nasilają. Przyjechał tż, wyciągnął mnie z wanny, nie byłam w stanie stać nie podpierając się, ubrał mnie w koszulę i pomógł podreptać trochę po sali. Widziałam jaki był przerażony gdy nie mogłam złapać tchu przy skurczach, jednak cały czas mnie wspierał, podtrzymywał, nawadniał. Położyli mnie na łóżku by ponownie sprawdzić rozwarcie, 4cm. Już wtedy zaczęłam majaczyć że chyba nie dam rady i chce zzo. Jakieś 30min później wybłagałam znieczulenie. I tu zaczęło się największe piekło. Przyszła anestezjolog, na sali zrobił się ruch, pojawili się inni lekarze, chyba widzieli że zaczynam się poddawać. Powiedzieli tż żeby wyszedł na czas iniekcji. Więc zostałam ja, chyba 2 lekarzy, pani anestezjolog i pielęgniarka do pomocy. Strasznie się bałam wkłucia, kazali usiąść na łóżku i się zgarbić, trochę zaczęłam panikować i słusznie bo po chwili poczułam jakby ktoś na żywca przewiercał mi kręgi, wiedziałam że nie mogę się ruszyć więc zaczęłam wyładowywać ból krzykiem, ugryzłam lekarkę w rękę (). Za chwilę dowiedziałam się że wkłucie się nie udało i podała tylko pół dawki. Gdy próbowała powtórzyć zabieg znowu było to samo, dostałam drgawek w lewej nodze, wiedziałam że ta baba po prostu nie potrafi porządnie zrobić znieczulenia więc nie zgodziłam się na więcej wkłuć, nie dałabym rady. Wrócił tż, weszło mi to pół znieczulenia i zaczęłam czuć taką lekkość w nogach, jednak skurcze ciągle bolały jak wcześniej. Lekarka powiedziała że muszę teraz zebrać resztki sił, miałam 6cm rozwarcia, podłączyła mnie pod ktg i wyszła na chwilę z sali. Zostaliśmy sami z tż, naglę usłyszeliśmy że serduszko dziecka bije coraz wolniej i nie równo więc ja panika, tż pobiegł po lekarzy. Na salę wpadł chyba cały personel porodówki, popatrzyli na wykres i usłyszałam tylko jak któryś krzyknął żeby przygotować łóżko bo jedziemy na sale operacyjna. Więc płacz i krzyk żeby ratowali moje dziecko. Przerzucili mnie na inne łóżko, nigdy nie widziałam takiego przerażenie w ludzkich oczach jak wtedy u tż, ja sama czułam jakbym miała już niegdy nie zobaczyć jego i Antosia. Potem pamiętam tylko jak mnie rozebrali na operacyjnej, maska na twarz, zastrzyk w rękę i tyle… Obudziłam się w totalnym szoku nie wiedziałam gdzie jestem, pożygałam się śliną bo miałam rurkę intubacyjną i powiedziałam ze czuje się jak gów*o(

) usłyszałam śmiech. Po parunastu sekundach dotarło do mnie że miałam cesarkę i zaczęłam rozpaczliwie pytać o moje dziecko. W tym czasie wywozili mnie z sali, na oczy widziałam potrójnie. Gdy byliśmy poza salą, zobaczyłam kątem oka że idą jacyś ludzie i usłyszałam płacz dziecka. To była położna, tż i Antoś. Przyłożyli mi go do twarzy, rozpłakałam się, był taki cieplutki, cały ból minął. Tż pocałował mnie w usta, pogłaskał po głowie. Wywiezli mnie na sale wybudzeniowa a 30 min później na sale cesarskich ciec na oddziale położniczym. Tam przez 5 min pozwolili pobyc mi z dzieckiem i tz. Antos dostał 10 pkt apgar i był zdrow jak ryba. Takim sposobem 08.09.13 o godzienie 14:48 zostałam mama i najszczesliwsza kobieta na swiecie. Co do zzo i tętna małego, to okazało się ze dziecko źle zareagowało za substancję która mi podano w kręgosłup.

Az się popłakałam przy pisaniu.. mam nadzieje ze nie zanudziłam

Papużko, dzielna jesteś strasznie

Gratuluję, Antoś jest śliczny

Lolaaaaaaa88 · 2013-09-17, 17:52

Cytat:

Napisane przez papuga_69

Uwaga opis porodu!

No więc położyliśmy się z tż spać koło 22:30, cały wieczór chciało mi się pawia i było mi tak dziwnie niedobrze w całym organizmie (

), myślałam że to wina placków ziemniaczanych ale o 1:30 okazało się że raczej nie. Obudziłam się i poczułam że coś ze mnie wypływa, szturchnęłam tż i mówie że coś się stało, ten szybko wstał, włączył światło i naszym oczom ukazała się spora, mokra plama pod moim tyłkiem, gdy wstałam zaczęło się sączyć na podłogę więc poszłam pod prysznic, wymyłam się i kazałam tż dzwonić po taxe. Siedziałam na kibelku bo cały czas się ze mnie lało a tż przygotował mi ubrania na wyjście i ręczniki pod pupe do samochodu. W tym czasie zaczęły pojawiać się skurcze, średnio co 5-7min, wtedy zdawało mi się że są bolesne, ale nie wiedziałam co czeka mnie później.. Po 15min przyjechała taxówka, wzięliśmy torby i poszliśmy do samochodu, prowadził młody gościu, wczuł się w role tak że przecinał nawet na czerwonym. Dojechaliśmy do szpitala, wpadłam tam z ręcznikiem miedzy nogami, w mokrych getrach i mówię że rodze, wiec dali papierki do wypełnienia i zaraz przyszła położna, zabrała mnie do gabinetu ginekologicznego i zbadała na samolocie. Rozwarcie było na 1 palec. Po przebadaniu przeniosłam się na porodówkę. Dostałam najlepszą sale, była wolna ponieważ tej nocy rodziłam tylko ja. W sali worek sako, piłka, koło roma, wypasione łóżko, łazienka z wanną z hydromasażem i ogólnie super. Położyli mnie na łóżku i zostawili z tż mówiąc że to dopiero początek porodu i obstawiają że rozkęci się koło 10-11. Więc tak sobie leżałam, tż próbował się zdrzemnąć koło mnie na fotelu ale emocje nie pozwalały. Skurcze ciągle co 5-7min. Nie wiem która była godzina gdy przyszła lekarka, może 6 może 7, zrobiła mi okropną krzywdę badając rozwarcie, takiego bólu nie czułam chyba nigdy do tamtej pory, aż zaczęłam krzyczeć, domyślam się jak musi boleć masaż szyjki, gdy wyjela palce chlusnęły ze mnie wody i krew.. dostałam tens i zrobili lewatywę. Rozwarcie nie postępowało, więc odesłała tż do domu. Wtedy się trochę rozkleiłam, nie chciałam zostać sama, bałam się bólu szczególnie gdy słyszałam że to dopiero początek a ja byłam już zmęczona. Poryczałam się i lekarka (twarda babka) opieprzyła mnie że mam się nie rozklejać tylko zbierać siły. Więc jakoś się pozbierałam, tż już nie było, usiadłam na tym kole porodowym, zaczęłam się gibać i trochę mniej bolało, mniej więcej w tym czasie pisałam tu do Was z telefonu. Dostałam kroplówkę i podpięto mnie po raz chyba trzeci pod KTG, nagle nie wiadomo skąd chwycił mnie okropny skurcz, zaczęłam wyć i wołać lekarza bo byłam sama w sali, qrwa przyszła łaskawie po ponad 5min jak ja zwijałam się z bólu. Znowu sprawdziła rozwarcie, i mówi że coś się zaczyna dziać ale nadal lipa bo 3cm. Dostałam jakieś znieczulenie dożylne. Skurcze łapały co 4-5min. Zadzwoniłam po tż. Położne uruchomiły mi wanne, w której przeleżałam ponad godzine w okropnych mękach, skurcze tak bolały że 3 razy ciągnęłam za sznurek alarmujący lekarzy. Czułam że znieczulenie przestaje działać albo skurcze się nasilają. Przyjechał tż, wyciągnął mnie z wanny, nie byłam w stanie stać nie podpierając się, ubrał mnie w koszulę i pomógł podreptać trochę po sali. Widziałam jaki był przerażony gdy nie mogłam złapać tchu przy skurczach, jednak cały czas mnie wspierał, podtrzymywał, nawadniał. Położyli mnie na łóżku by ponownie sprawdzić rozwarcie, 4cm. Już wtedy zaczęłam majaczyć że chyba nie dam rady i chce zzo. Jakieś 30min później wybłagałam znieczulenie. I tu zaczęło się największe piekło. Przyszła anestezjolog, na sali zrobił się ruch, pojawili się inni lekarze, chyba widzieli że zaczynam się poddawać. Powiedzieli tż żeby wyszedł na czas iniekcji. Więc zostałam ja, chyba 2 lekarzy, pani anestezjolog i pielęgniarka do pomocy. Strasznie się bałam wkłucia, kazali usiąść na łóżku i się zgarbić, trochę zaczęłam panikować i słusznie bo po chwili poczułam jakby ktoś na żywca przewiercał mi kręgi, wiedziałam że nie mogę się ruszyć więc zaczęłam wyładowywać ból krzykiem, ugryzłam lekarkę w rękę (). Za chwilę dowiedziałam się że wkłucie się nie udało i podała tylko pół dawki. Gdy próbowała powtórzyć zabieg znowu było to samo, dostałam drgawek w lewej nodze, wiedziałam że ta baba po prostu nie potrafi porządnie zrobić znieczulenia więc nie zgodziłam się na więcej wkłuć, nie dałabym rady. Wrócił tż, weszło mi to pół znieczulenia i zaczęłam czuć taką lekkość w nogach, jednak skurcze ciągle bolały jak wcześniej. Lekarka powiedziała że muszę teraz zebrać resztki sił, miałam 6cm rozwarcia, podłączyła mnie pod ktg i wyszła na chwilę z sali. Zostaliśmy sami z tż, naglę usłyszeliśmy że serduszko dziecka bije coraz wolniej i nie równo więc ja panika, tż pobiegł po lekarzy. Na salę wpadł chyba cały personel porodówki, popatrzyli na wykres i usłyszałam tylko jak któryś krzyknął żeby przygotować łóżko bo jedziemy na sale operacyjna. Więc płacz i krzyk żeby ratowali moje dziecko. Przerzucili mnie na inne łóżko, nigdy nie widziałam takiego przerażenie w ludzkich oczach jak wtedy u tż, ja sama czułam jakbym miała już niegdy nie zobaczyć jego i Antosia. Potem pamiętam tylko jak mnie rozebrali na operacyjnej, maska na twarz, zastrzyk w rękę i tyle… Obudziłam się w totalnym szoku nie wiedziałam gdzie jestem, pożygałam się śliną bo miałam rurkę intubacyjną i powiedziałam ze czuje się jak gów*o(

) usłyszałam śmiech. Po parunastu sekundach dotarło do mnie że miałam cesarkę i zaczęłam rozpaczliwie pytać o moje dziecko. W tym czasie wywozili mnie z sali, na oczy widziałam potrójnie. Gdy byliśmy poza salą, zobaczyłam kątem oka że idą jacyś ludzie i usłyszałam płacz dziecka. To była położna, tż i Antoś. Przyłożyli mi go do twarzy, rozpłakałam się, był taki cieplutki, cały ból minął. Tż pocałował mnie w usta, pogłaskał po głowie. Wywiezli mnie na sale wybudzeniowa a 30 min później na sale cesarskich ciec na oddziale położniczym. Tam przez 5 min pozwolili pobyc mi z dzieckiem i tz. Antos dostał 10 pkt apgar i był zdrow jak ryba. Takim sposobem 08.09.13 o godzienie 14:48 zostałam mama i najszczesliwsza kobieta na swiecie. Co do zzo i tętna małego, to okazało się ze dziecko źle zareagowało za substancję która mi podano w kręgosłup.

Az się popłakałam przy pisaniu.. mam nadzieje ze nie zanudziłam

---------- Dopisano o 17:37 ---------- Poprzedni post napisano o 17:35 ----------

o taki

http://www.bangla.babyonline.pl/opin...bujaczek-m7930

to najbardziej wzruszajcy opis porodu jaki czytalm u nas na watku...

angelikada · 2013-09-17, 17:54

Cytat:

Napisane przez aagula

Witam się w nowym wątku!!

Ewcia gratuluje szybkiego porodu

właśnie taki mi się marzy .. że tak powiem "piernę" z dwa razy i mały będzie na świecie!!

no ale to się okaże już niebawem... w sumie staram się nie myśleć o porodzie tzn. o bólu staram się myśleć tak nie ja pierwsza i nie ostatnia!
Papuga śliczności

dzisiaj mamy z mężem rocznicę ślubu...
Mam zamiar się ruszyć gdzieś do sklepu i zrobić coś dobrego bo mąż w pracy ale jak na razie pupa mi chyba się przykleiła do kanapy, bo nie mam siły się ruszyć!

wszystkiego najlepszego !!

---------- Dopisano o 17:54 ---------- Poprzedni post napisano o 17:53 ----------

padam

poprasowałam chwile, pieluchy głównie jakies 3 ciuszki i już nie mogłam ustac na nogach

musiałam się położyć bo i plecy i brzuch zaczęły boleć masakra jakaś...

Lolaaaaaaa88 · 2013-09-17, 17:55

Cytat:

Napisane przez Madziuchna27

Mój opis porodu

Jak wiecie 11 września miałam się na godzinę 16 stawić w klinice na cc, które planowane było na 17. Jechaliśmy już spóźnieni. Bolał mnie brzuch jak na @. Chyba z nerwów.
Na miejscu okazało się, że jest lekkie opóźnienie na bloku operacyjnym (potem okazało się, że to był rekordowy dzień pod względem ilości cesarek, chyba ze względu na to, że następnego dnia mój gin wyjeżdżał i poprzekładał na 11.09 większość pacjentek

), więc chwilę poczekaliśmy, potem zostałam ulokowana w mojej sali - naprawdę mega warunki

Leżała tam już dziewczyna, która chwilkę wcześniej też miała cc i urodziła synka. Przebrałam się w szpitalną sukieneczkę i podpięli mnie pod ktg, założyli wenflon i dali stertę papierków do wypełnienia. A ja nie mogłam się skupić

Ok. 17. 25-30 przyszła pielęgniarka i zaprosiła mnie na salę operacyjną. W windzie obleciał mnie blady strach

A na sali operacyjnej luz blues. Muza na full (pisałam już, że pamiętam, że akurat w radiu leciała Katy Perry

), wszyscy wyluzowani, żartują, a najbardziej anestezjolog, który tak mnie zagadywał, że nie miałam możliwości pomyśleć o tym, co mnie za chwilę czeka. Za mną siedziała młoda pielęgniarka chyba kontrolująca moje ciśnienie i tętno (pamiętam, że jak potem położyli na mnie Julka to ona ocierała mi łzy, bo mi się tusz rozmazał

). Dziewczyna uspokajała mnie przez cały zabieg.
Samo znieczulenie w kręgosłup nie zrobiło na mnie wrażenia, może i czułam jakieś ukłucie, ale to były takie emocje, że nie czułam dyskomfortu

Tylko od miejsca ukłucia zaczęło się rozchodzić takie przyjemne ciepło, a zaraz za nim mniej przyjemne odrętwienie. Gdy leżałam już na plecach instynktownie wyprostowałam nogi, a pielęgniarka mówi, że nie, żebym zginęła z powrotem, a ja na to: nie dam rady

Przyszedł mój doktor i drugi gin, który mu pomagał przy zabiegu. Założyli nade mną parawanik. Wszyscy mnie zagadywali, a ja nie byłam w stanie za wiele powiedzieć od znieczulenia. Najpierw powtarzałam, że jestem strasznie głodna, a zaraz potem, że jest mi mega niedobrze i zaraz zwymiotuję. Anestezjolog podał mi chyba coś przeciwwymiotnego. A tam za parawanikiem już zaczęła się cała akcja. Pamiętam, jak ściskałam tego anestezjologa za rękę ze strachu, zastanawiając się, czy już tam coś się dzieje, czy na razie tylko się przygotowują. Bo nie słyszałam, żeby lekarze coś do siebie mówili.
Nagle rzeczywiście poczułam taki dziwny ucisk i ciągnięcie. Nie było to nieprzyjemne, raczej - patrząc z perspektywy czasu - takie ciekawe doświadczenie

Za parawanem zrobiło się zamieszanie, a po chwili mój Syn wydał pierwszy krzyk, który brzmiał jak najpiękniejsza muzyka

Gdy mnie zszywali, w sali obok trwało już mierzenie i ważenie mego Julka, tatuś wszystko nagrywał aparatem, ale wcześniej pięknie przeciął pępowinę. Anestezjolog biegał do tej sali i przynosił mi wieści: "takiego pięknego chłopca dawno nie widziałem; czy ty Magd (tak do mnie mówił

) wiesz, że tatuś już trzyma swoje dziecko? itp." A mnie najbardziej interesowało: ile Julek waży?

Bo wiecie, nastawiałam się na pulpecika

Odetchnęłam, gdy powiedział, że 3640

I zaraz położyli Julka (już ubranego) na mnie. Nie byłam w stanie wykrztusić słowa, łzy mi leciały i myślałam, jaki on jest śliczny

Przyleciał anestezjolog z aparatem małża i zaczął mi robić zdjęcia.
Potem mnie zszywali. A. opowiadał, że przez szybkę widział moją rozwaloną macicę i krew

Czego tam zaglądał?

Pamiętam jeszcze śmieszne uczucie, jak mnie zszywali. Bo myślałam, że moje nogi leżą spokojnie wzdłuż łóżka, spojrzałam w górę, bo już był zdjęty parawan, a tam mój gin trzymał moją nogę niemal w pionie i zginał ją

Potem wsadzili mnie na łóżko i do windy. Powtarzałam mojemu ginowi: dziękuję, doktorze, dziękuję

Jeszcze z doświadczeń po cc: trzęsły mi się całe ręce już jak leżałam w sali. Nie mogłam tego opanować. Odrętwienie nóg przeszło dość szybko.

I to tyle

ale to są emocje...

angelikada · 2013-09-17, 18:02

Cytat:

Napisane przez papuga_69

Uwaga opis porodu!

No więc położyliśmy się z tż spać koło 22:30, cały wieczór chciało mi się pawia i było mi tak dziwnie niedobrze w całym organizmie (

), myślałam że to wina placków ziemniaczanych ale o 1:30 okazało się że raczej nie. Obudziłam się i poczułam że coś ze mnie wypływa, szturchnęłam tż i mówie że coś się stało, ten szybko wstał, włączył światło i naszym oczom ukazała się spora, mokra plama pod moim tyłkiem, gdy wstałam zaczęło się sączyć na podłogę więc poszłam pod prysznic, wymyłam się i kazałam tż dzwonić po taxe. Siedziałam na kibelku bo cały czas się ze mnie lało a tż przygotował mi ubrania na wyjście i ręczniki pod pupe do samochodu. W tym czasie zaczęły pojawiać się skurcze, średnio co 5-7min, wtedy zdawało mi się że są bolesne, ale nie wiedziałam co czeka mnie później.. Po 15min przyjechała taxówka, wzięliśmy torby i poszliśmy do samochodu, prowadził młody gościu, wczuł się w role tak że przecinał nawet na czerwonym. Dojechaliśmy do szpitala, wpadłam tam z ręcznikiem miedzy nogami, w mokrych getrach i mówię że rodze, wiec dali papierki do wypełnienia i zaraz przyszła położna, zabrała mnie do gabinetu ginekologicznego i zbadała na samolocie. Rozwarcie było na 1 palec. Po przebadaniu przeniosłam się na porodówkę. Dostałam najlepszą sale, była wolna ponieważ tej nocy rodziłam tylko ja. W sali worek sako, piłka, koło roma, wypasione łóżko, łazienka z wanną z hydromasażem i ogólnie super. Położyli mnie na łóżku i zostawili z tż mówiąc że to dopiero początek porodu i obstawiają że rozkęci się koło 10-11. Więc tak sobie leżałam, tż próbował się zdrzemnąć koło mnie na fotelu ale emocje nie pozwalały. Skurcze ciągle co 5-7min. Nie wiem która była godzina gdy przyszła lekarka, może 6 może 7, zrobiła mi okropną krzywdę badając rozwarcie, takiego bólu nie czułam chyba nigdy do tamtej pory, aż zaczęłam krzyczeć, domyślam się jak musi boleć masaż szyjki, gdy wyjela palce chlusnęły ze mnie wody i krew.. dostałam tens i zrobili lewatywę. Rozwarcie nie postępowało, więc odesłała tż do domu. Wtedy się trochę rozkleiłam, nie chciałam zostać sama, bałam się bólu szczególnie gdy słyszałam że to dopiero początek a ja byłam już zmęczona. Poryczałam się i lekarka (twarda babka) opieprzyła mnie że mam się nie rozklejać tylko zbierać siły. Więc jakoś się pozbierałam, tż już nie było, usiadłam na tym kole porodowym, zaczęłam się gibać i trochę mniej bolało, mniej więcej w tym czasie pisałam tu do Was z telefonu. Dostałam kroplówkę i podpięto mnie po raz chyba trzeci pod KTG, nagle nie wiadomo skąd chwycił mnie okropny skurcz, zaczęłam wyć i wołać lekarza bo byłam sama w sali, qrwa przyszła łaskawie po ponad 5min jak ja zwijałam się z bólu. Znowu sprawdziła rozwarcie, i mówi że coś się zaczyna dziać ale nadal lipa bo 3cm. Dostałam jakieś znieczulenie dożylne. Skurcze łapały co 4-5min. Zadzwoniłam po tż. Położne uruchomiły mi wanne, w której przeleżałam ponad godzine w okropnych mękach, skurcze tak bolały że 3 razy ciągnęłam za sznurek alarmujący lekarzy. Czułam że znieczulenie przestaje działać albo skurcze się nasilają. Przyjechał tż, wyciągnął mnie z wanny, nie byłam w stanie stać nie podpierając się, ubrał mnie w koszulę i pomógł podreptać trochę po sali. Widziałam jaki był przerażony gdy nie mogłam złapać tchu przy skurczach, jednak cały czas mnie wspierał, podtrzymywał, nawadniał. Położyli mnie na łóżku by ponownie sprawdzić rozwarcie, 4cm. Już wtedy zaczęłam majaczyć że chyba nie dam rady i chce zzo. Jakieś 30min później wybłagałam znieczulenie. I tu zaczęło się największe piekło. Przyszła anestezjolog, na sali zrobił się ruch, pojawili się inni lekarze, chyba widzieli że zaczynam się poddawać. Powiedzieli tż żeby wyszedł na czas iniekcji. Więc zostałam ja, chyba 2 lekarzy, pani anestezjolog i pielęgniarka do pomocy. Strasznie się bałam wkłucia, kazali usiąść na łóżku i się zgarbić, trochę zaczęłam panikować i słusznie bo po chwili poczułam jakby ktoś na żywca przewiercał mi kręgi, wiedziałam że nie mogę się ruszyć więc zaczęłam wyładowywać ból krzykiem, ugryzłam lekarkę w rękę (). Za chwilę dowiedziałam się że wkłucie się nie udało i podała tylko pół dawki. Gdy próbowała powtórzyć zabieg znowu było to samo, dostałam drgawek w lewej nodze, wiedziałam że ta baba po prostu nie potrafi porządnie zrobić znieczulenia więc nie zgodziłam się na więcej wkłuć, nie dałabym rady. Wrócił tż, weszło mi to pół znieczulenia i zaczęłam czuć taką lekkość w nogach, jednak skurcze ciągle bolały jak wcześniej. Lekarka powiedziała że muszę teraz zebrać resztki sił, miałam 6cm rozwarcia, podłączyła mnie pod ktg i wyszła na chwilę z sali. Zostaliśmy sami z tż, naglę usłyszeliśmy że serduszko dziecka bije coraz wolniej i nie równo więc ja panika, tż pobiegł po lekarzy. Na salę wpadł chyba cały personel porodówki, popatrzyli na wykres i usłyszałam tylko jak któryś krzyknął żeby przygotować łóżko bo jedziemy na sale operacyjna. Więc płacz i krzyk żeby ratowali moje dziecko. Przerzucili mnie na inne łóżko, nigdy nie widziałam takiego przerażenie w ludzkich oczach jak wtedy u tż, ja sama czułam jakbym miała już niegdy nie zobaczyć jego i Antosia. Potem pamiętam tylko jak mnie rozebrali na operacyjnej, maska na twarz, zastrzyk w rękę i tyle… Obudziłam się w totalnym szoku nie wiedziałam gdzie jestem, pożygałam się śliną bo miałam rurkę intubacyjną i powiedziałam ze czuje się jak gów*o(

) usłyszałam śmiech. Po parunastu sekundach dotarło do mnie że miałam cesarkę i zaczęłam rozpaczliwie pytać o moje dziecko. W tym czasie wywozili mnie z sali, na oczy widziałam potrójnie. Gdy byliśmy poza salą, zobaczyłam kątem oka że idą jacyś ludzie i usłyszałam płacz dziecka. To była położna, tż i Antoś. Przyłożyli mi go do twarzy, rozpłakałam się, był taki cieplutki, cały ból minął. Tż pocałował mnie w usta, pogłaskał po głowie. Wywiezli mnie na sale wybudzeniowa a 30 min później na sale cesarskich ciec na oddziale położniczym. Tam przez 5 min pozwolili pobyc mi z dzieckiem i tz. Antos dostał 10 pkt apgar i był zdrow jak ryba. Takim sposobem 08.09.13 o godzienie 14:48 zostałam mama i najszczesliwsza kobieta na swiecie. Co do zzo i tętna małego, to okazało się ze dziecko źle zareagowało za substancję która mi podano w kręgosłup.

Az się popłakałam przy pisaniu.. mam nadzieje ze nie zanudziłam

---------- Dopisano o 17:37 ---------- Poprzedni post napisano o 17:35 ----------

mi również łzy pokazały się w oczach

ale byłas dzielna i wszystko dobrze się skończyło

Madziuchna27 · 2013-09-17, 18:03

Moje dziecko pomyliło pory dnia

Śpi już prawie trzy godziny, próbowałam obudzić go na karmienie, ale ani mu się śniło... Czemu w nocy tak nie śpi? Tak samo rano: obudził się o 7, po jedzeniu marudził, nie dało się go odłożyć do łóżeczka, więc spał z nami w łóżku - uwaga - do prawie 10

angelikada · 2013-09-17, 18:10