Staramy się po poronieniu. Teraz się uda cz. 4 - szczęśliwa;)

[benetta]

Napisane przez maciejka1987

super wiadomość

a za 1 razem długo się staraliście ?

to był 5 cs
(w 3. i 4. z testami owulacyjnymi)

[mariolaw_132]

Napisane przez benetta

cześć pojawiłam się tu pół roku temu. dziś jestem z dobrą wiadomością - jestem w ciąży, w pierwszym planowanym cyklu.

Gratuluje rośnijcie zdrowo w którym jesteś tc?

[benetta]

Napisane przez mariolaw_132

Gratuluje rośnijcie zdrowo w którym jesteś tc?

Dziękuję. W 5

[Panna Migotka 86]

To super, takie wiadomości dają nadzieję, że jednak może się udać szybko

[Malage]

Napisane przez benetta

cześć pojawiłam się tu pół roku temu. dziś jestem z dobrą wiadomością - jestem w ciąży, w pierwszym planowanym cyklu.

Gratulacje! Spokojnej ciąży

[Kaasik89]

Miód na moje uszy Gratuluje ... A ja jutro mam planowaną @ i chyba przyjdzie bo nie ciągnie mnie tak brzuszek jak za pierwszym razem jak zafasolkowalam .... Ale wiosna idzie nie ma co się smucic

[ZygaEffka]

Witam Was wszystkie

Pisałam w tym poście kilka miesiecy temu , jako ta Mama która straciła swoją dzidzie ;( 4 czerwca trafiłam z plamieniami do szpitala, po dwóch dniach pobytu w szpitalu dostałam krwotoku i serduszko przestało bić (7tc) , w ten sam dzień wykonano zabieg i wróciłam do domu . Przez okres zwolnienia i pobytu na skróconym macierzyńskim próbowałam usilnie zajść w ciąże bo bałam się wrócić do pracy , niestety nie udało się i musiałam po tych paru miesiącach wstawić się w pracy , popracowałam do połowy stycznia bo równo po 7 miesiącach przypadkiem dowiedziałam się że jestem w ciąży ))) na początku było przerażenie , co to będzie , bo wzięliśmy kredyt hipoteczny żeby kupić mieszkanie , odkładanie pieniążków na jego umeblowanie itd.. Ale tak musiało być , wprowadzamy się we wrześniu na nowe a planowany poród mam na 26 września w tej chwili to 12 Tc . Jestem szczęśliwa ale przerażona , co chwile sprawdzam czy nie krwawię , każde ukłucie jest dla mnie strasznie paraliżujące , mąż mówi że zwariuje od tego .
Pozdrawiam Was serdecznie

[Malage]

ZygaEffka gratulacje Każda z nas, która przeszła poronienie przy kolejnej ciąży ma obawy i czuje strach. Teraz będzie dobrze tym bardziej, że dotrwałaś już do 12 tc. Bierzesz jakieś leki ?

[baja_86]

Witam po przerwie

Przytulam mocno wszystkie nowe AM, przykro mi, że spotkałyśmy się na tym wątku

Gratuluję zaciążonym i życzę spokojnych, bezproblemowych ciąż. Tym razem wszystko będzie jak trzeba grunt do pozytywne myśli

Chciałam pochwalić się, że 4 marca urodziłam wyczekanego synka Jasia. Mały jest cudowny, nie mogę się na niego napatrzeć.
Trzymam kciuki, aby każda z was doczekała się swojego cudu

[karolinka85]

Gratuluję nowo zafasolkowanym
Baja gratuluję synka
A ja się wczoraj strasznie wkurzyłam odebrałam wyniki ze szpitala, potem dostałam telefon z poradnii genetycznej, że jednak nasz termin z 28 kwietnia się opóźni, bo nfz nie refunduje wszystkich zabiegów w ciągu miesiąca, więc musza porozrzucać wszystkie osoby na cały rok, bo jakiś limit jest..i z 28 kwietnia mamy termin na 21 lipca!!!!!
potem zadzwoniłam do gabinetu mojej profesorki, żeby umówić się na wizytę..i co słyszę, że do końca kwietnia brak wiolnych terminów!!! 1 kwietnia można dzwonić zapisywać się na maj.. a wyniki ze szpitala mam chyba sama sobie zinterpretować!!! noż kur%%%wa mać!
Ewentualnie można dzwonić we wtorki bądź czwartki pytać czy coś się zwolniło..
w dodatku mieli porobić wszystkie badania, a brak jest czynników krzepnięcia II, V, wyniku Leiden też nie mam! super!
I bądź tu człowieku mądry i rób sobie co chcesz!
Wykryto u mnie p/ciała p/jądrowe 1:160 typ świecenia homogenno-plamisty..
i p/c antykardiolipinowe IgG mam 18,4 wynik wątpliwy od >20 jest dodatni...

[Malage]

Baja za synka
Karolinka to Ci numer wywinęli z tą poradnią genetyczną. Człowiek opada z sił jak ma do czynienia z państwową służą zdrowia Do gina chodzisz prywatnie ? Z tego co zorientowałam się jeśli p/c antykardiolipinowe wyjdą dodatnie to należy powtórzyć wynik za 3 miesiące, wtedy wynik jest miarodajny. U Ciebie jest trochę poniżej granicy, ale chyba warto temu się przyjrzeć. Co do obecności p/ciał p/jądrowych to chyba ważne są objawy, a nie sama obecność przeciwciał. Miałaś badanie na tocznia ?

U mnie p/c antykardiolipinowe IgG i IgM wyszły ujemne, ale TSH skoczyło mi do 4,84 i z tego co czytam to mogło mieć wpływ na poronienie Teraz robię FT3, FT4, ATPO i zalecany antykoagulant tocznia.
Dziewczyny miałyście skopane TSH po poronieniu ?

[karolinka85]

Napisane przez Malage

Baja za synka
Karolinka to Ci numer wywinęli z tą poradnią genetyczną. Człowiek opada z sił jak ma do czynienia z państwową służą zdrowia Do gina chodzisz prywatnie ? Z tego co zorientowałam się jeśli p/c antykardiolipinowe wyjdą dodatnie to należy powtórzyć wynik za 3 miesiące, wtedy wynik jest miarodajny. U Ciebie jest trochę poniżej granicy, ale chyba warto temu się przyjrzeć. Co do obecności p/ciał p/jądrowych to chyba ważne są objawy, a nie sama obecność przeciwciał. Miałaś badanie na tocznia ?

U mnie p/c antykardiolipinowe IgG i IgM wyszły ujemne, ale TSH skoczyło mi do 4,84 i z tego co czytam to mogło mieć wpływ na poronienie Teraz robię FT3, FT4, ATPO i zalecany antykoagulant tocznia.
Dziewczyny miałyście skopane TSH po poronieniu ?

Kochana miałam już dużo badań..od razu po poronieniu jakiś tydzień, półtora poszłam na badania tsh miałam 2,1 m-c później spadło do 1,83, ft3 ft4 anty TPO ,TG wszystko ok, antykoagulant tocznia ujemny, toxoplazmoza, p/różyczce, i p/c kardiolipinowe
Potem w szpitalu wyszła mi podwyższona bilirubina, reszta chyba ok, tylko to co napisałam, jak czytałam to te p/c. p/jądrowe mogą świadczyć o chorobie immunologicznej-warto porobić dodatkowe badania..
Niektórzy mają zespół antyfosfolipidowy, choć im nie wyszedł-bo czasami wychodzi on dopiero jak się jest w ciąży..

[Malage]

Napisane przez karolinka85

Potem w szpitalu wyszła mi podwyższona bilirubina, reszta chyba ok, tylko to co napisałam, jak czytałam to te p/c. p/jądrowe mogą świadczyć o chorobie immunologicznej-warto porobić dodatkowe badania..
Niektórzy mają zespół antyfosfolipidowy, choć im nie wyszedł-bo czasami wychodzi on dopiero jak się jest w ciąży..

P/c/p/jądrowe mogą wskazywać chorobę, chociaż nie muszą, ale jak zrobisz szczegółowe badania to pewnie wszystko się wyjaśni.
Antyfosfolipidy mogą uaktywniać się tylko w czasie ciąży i na pewno wynik blisko granicy normy jest niepokojący, ale czy to możliwe żeby po poronieniu spadły tak szybko do bardzo niskiej wartości (mi wyszło IgM <2 i IgG 5)

[karolinka85]

Napisane przez Malage

P/c/p/jądrowe mogą wskazywać chorobę, chociaż nie muszą, ale jak zrobisz szczegółowe badania to pewnie wszystko się wyjaśni.
Antyfosfolipidy mogą uaktywniać się tylko w czasie ciąży i na pewno wynik blisko granicy normy jest niepokojący, ale czy to możliwe żeby po poronieniu spadły tak szybko do bardzo niskiej wartości (mi wyszło IgM <2 i IgG 5)

u mnie p/c antyfosfolipidowe IgM 0,8 a IgG 2,8 wiec ok bo widełki są do 10,0
ale zobacz robiłam kardiolipinowe 28 stycznia i wyniki miałam takie IgG- 5,71 IgM -5,58 a potem w szpitalu miesiąc później i IgG -18,4 IgM -6,3..to jest dopiero dziwne..

[ZygaEffka]

Napisane przez Malage

ZygaEffka gratulacje Każda z nas, która przeszła poronienie przy kolejnej ciąży ma obawy i czuje strach. Teraz będzie dobrze tym bardziej, że dotrwałaś już do 12 tc. Bierzesz jakieś leki ?

Witam.
Tak biorę leki , duphaston 3x1 , kwas foliowy , i euthyrox 137 bo mam niedoczynność tarczycy , przez co mialam problemy w ogole z zajsciem w pierwsza ciąże a w drugą zaszłam jakimś dziwnym cudem bo ostatnia miesiączke miałam 26 listopada a 6 stycznia dowiedziałam sie ze to początek ciązy , bete miałam 100 po dwóch dniach 196 , kochalismy się z mężem w Boże Narodzenie no i sie stało hehe

[party_girl7]

Witam

W końcu postanowiłam się u Was odezwać.
A więc TP miałam na 26lipca, niestety w 18tc poroniłam. Ale od początku. Gdy dowiedziałam się o ciąży atmosfera była bardzo napięta, bo tak sie akurat przytrafiło żę bratanek zachorował na różyczkę, której ja nie przechodziłam a miałam z nim spory kontakt. Więc trochę spanikowałam, nie byłam pewna czy byłam szczepiona, zrobiłam więc badanie na przeciwciała, okazało się że mam ich sporo więc trochę się uspokoiłam. Moje szczęście nie trwało długo, ponieważ ginekolog stwierdził na drugiej czy trzeciej wizycie że nie widać zarodka a sam pęcherzyk ciążowy i że może on być pusty, ale trzeba poczekac zeby sie upewnic. Strasznie się wystraszyłam, płakałam okropnie, ale po znajomości udało nam się po paru dniach pojechać na usg do szpitala i tam na lepszym sprzecie okazało się ze jest maleństwo, nawet serduszko już biło, więc generalnie tamten lekarz przysporzył nam niepotrzebnie kłopotów. Zmieniłam lekarza. USG prenatalne I trym. wyszło super, wszystko było ok z maleństwem. Po jakimś czasie zaczęliśmy ciężki remont, żeby przygotować dom na przyjście maleństwa, ale TZ zdążył tylko rozkopać całe mieszkanie i wylądował w szpitalu na ratujacej zycie operacji pęknięcia wrzodu żołądka... nie powiem co wtedy czułam bo mąż miał dużo szczęscia że przeżył i z tego wyszedł. Było mi bardzo ciężko patrzeć jak cierpiał, ale dosyć szybko się pozbierał. Dzień przed jego wyjściem do domu pojawiły mi się brunatne plamienia. Nie ustawały więc po paru dniach pojechałam do szpitala na badanie, okazało się że nie wiadomo z jakiego powodu pojawiły się plamienia, więc dostałam duphaston i tyle. Plamienia nie przechodziły a remont sobie trwał. W końcu po paru tyg dostałam nakaz leżenia od gin, zwiększyła mi tez dawkę duphastonu. Wokół kurz syf i malaria a ja ani ugotować ani posprzątać, masakra, ale oczywiście leżałam. Minęło parę dni i pewnego dnia obudziłam się z mokrym dołem od piżamy, tego samego dnia pojechałam z tym do szpitala, zbadano mnie i uspokojono że to raczej nie są wody płodowe, ale zatrzymano mnie na obserwacji. Leżałam 3 dni w szpitalu, jednak z dnia na dzień wg badania usg wód było coraz mniej... okazało się że pierwsza diagnoza się nie sprawdziła i scenariusz okazał się tragiczny, pękło mi łożysko, dostałam dodatkowo zapalenia w organizmie (podwyzszone CRP), wiec dla mojego zdrowia ciąża musiała zostać przerwana. Z powodu ciąży już dosyć zaawansowanej (5 miesiąc) wywołano skurcze i musiałam urodzić samodzielnie. Było to o tyle przykre, że wiedzieliśmy że będzie synek, wyraźnie czułam już ruchy mojego dzieciątka, ruszał się praktycznie aż do samego porodu... strasznie to przeżyłam, tym bardziej że takie przykre pechowe sytuacje jakoś tak się nas trzymały od samego początku ciąży, przy czym z samym maleństwem wszytko niby było ok... Zdecydowaliśmy się na pogrzeb naszego synka, jak na złość były jeszcze pewne problemy przy pogrzebie, ale to już nie ważne. W każdym razie mimo że TZ bardzo mnie wspiera cały czas dostałam depresji, wahania nastroju się mnie trzymały do niedawna bardzo, ale nie chce korzystać z pomocy psychiatry, bo myślę że to jeszcze hormony szaleją i wszystko niedługo się ureguluje. Mam nadzieję że z Wami będzie mi trochę łatwiej się pozbierać

[karolinka85]

party_girl7 bardzo mi przkro kochana, że dołączasz do naszego grona.. ogromnie Ci współczuję..
(*) dla Twojego aniołka..

[Malage]

Party_girl bardzo Ci współczuję takich przeżyć i mocno

[party_girl7]

dziękuję dziewczyny
niestety spotkalam sie z bardzo rozbieżnymi opiniami odnośnie następnych starań, jeden lekarz w szpitalu kazał odczekać min pół roku, drugi radził odczekać rok, natomiast moja ginka mnie zastrzeliła bo powiedziała że mam poczekać na okres i nawet jakbym po nim zaszła to w sumie nic się nie stanie...
czy któraś z dziewczyn miała tu podobny przypadek do mojego? ile wy odczekaliście do nastepnych starań?...

[Kucyk_Truskawkowy]

Napisane przez party_girl7

dziękuję dziewczyny
niestety spotkalam sie z bardzo rozbieżnymi opiniami odnośnie następnych starań, jeden lekarz w szpitalu kazał odczekać min pół roku, drugi radził odczekać rok, natomiast moja ginka mnie zastrzeliła bo powiedziała że mam poczekać na okres i nawet jakbym po nim zaszła to w sumie nic się nie stanie...
czy któraś z dziewczyn miała tu podobny przypadek do mojego? ile wy odczekaliście do nastepnych starań?...

Bardzo bardzo mi przykro...
Masz zalecone jakieś badania? Warto się przebadać przed kolejnymi staraniami.
U mnie lekarze byli zgodni, że kolejne starania po 3 miesiącach.

Wysłane z mojego SGP321 przy użyciu Tapatalka

[Malage]

Napisane przez party_girl7

dziękuję dziewczyny
niestety spotkalam sie z bardzo rozbieżnymi opiniami odnośnie następnych starań, jeden lekarz w szpitalu kazał odczekać min pół roku, drugi radził odczekać rok, natomiast moja ginka mnie zastrzeliła bo powiedziała że mam poczekać na okres i nawet jakbym po nim zaszła to w sumie nic się nie stanie...
czy któraś z dziewczyn miała tu podobny przypadek do mojego? ile wy odczekaliście do nastepnych starań?...

Jesteśmy po to żeby wzajemnie się wspierać, razem łatwiej poradzić sobie ze stratą aniołka

Co do kolejnych starań. Przy poronieniu samoistnym bezpieczne jest odczekać 3 miesiące, chociaż niektórzy lekarze dają praktycznie od razu zielone światło. W innych przypadkach np. przy łyżeczkowaniu zaleca się poczekać nawet 6 miesięcy. Jest jeszcze kwestia badań i ustalenia przyczyny poronienia. Myślę, że u Ciebie ze względu na przerwanie dość zaawansowanej ciąży poczekałabym pół roku, ewentualnie skonsultowała to z jeszcze innym lekarzem.

[party_girl7]

Napisane przez Kucyk_Truskawkowy

Bardzo bardzo mi przykro...
Masz zalecone jakieś badania? Warto się przebadać przed kolejnymi staraniami.
U mnie lekarze byli zgodni, że kolejne starania po 3 miesiącach.

Wysłane z mojego SGP321 przy użyciu Tapatalka

Nie mam zleconych żadnych badań, tzn. wszystkie wyniki badań wymaganych podczas ciązy były w normie i tu nie ma żadnych wskazań co mogło to wywołać. Oczywiście mam wynik badania histopatologicznego, ale niestety przyczyna tego pęknięcia nie jest znana, zresztą juz w szpitalu mnie przygotowali na to że niestety w tym przypadku przyczyny raczej nie będą znane i że ich nie poznam.
Nie mam pojęcia jakie badania mogłabym wykonać, to była moja pierwsza ciąża.

Napisane przez Malage

Jesteśmy po to żeby wzajemnie się wspierać, razem łatwiej poradzić sobie ze stratą aniołka

Co do kolejnych starań. Przy poronieniu samoistnym bezpieczne jest odczekać 3 miesiące, chociaż niektórzy lekarze dają praktycznie od razu zielone światło. W innych przypadkach np. przy łyżeczkowaniu zaleca się poczekać nawet 6 miesięcy. Jest jeszcze kwestia badań i ustalenia przyczyny poronienia. Myślę, że u Ciebie ze względu na przerwanie dość zaawansowanej ciąży poczekałabym pół roku, ewentualnie skonsultowała to z jeszcze innym lekarzem.

Ja urodziłam naturalnie, jednak po wszystkim wykonano tez łyżeczkowanie, więc chyba z tego powodu mam odczekać te pół roku myślę że dam sobie jednak te 6 miesięcy odpoczynku, wolę trochę dłużej odczekać niż znowu miałoby się cos niedobrego wydarzyć

[maciejka1987]

Napisane przez party_girl7

Nie mam zleconych żadnych badań, tzn. wszystkie wyniki badań wymaganych podczas ciązy były w normie i tu nie ma żadnych wskazań co mogło to wywołać. Oczywiście mam wynik badania histopatologicznego, ale niestety przyczyna tego pęknięcia nie jest znana, zresztą juz w szpitalu mnie przygotowali na to że niestety w tym przypadku przyczyny raczej nie będą znane i że ich nie poznam.
Nie mam pojęcia jakie badania mogłabym wykonać, to była moja pierwsza ciąża.


Ja urodziłam naturalnie, jednak po wszystkim wykonano tez łyżeczkowanie, więc chyba z tego powodu mam odczekać te pół roku myślę że dam sobie jednak te 6 miesięcy odpoczynku, wolę trochę dłużej odczekać niż znowu miałoby się cos niedobrego wydarzyć

STrasznie mi przykro, że tutaj jesteś...pamiętam CIę z wątku mam lipcowych ( ja miałam termin na 29 lipca), jakiś czas temu chciałam zobaczyć co u dziewczyn słychać i trafiłam akurat w momencie Twojej straty .

Twoja sytuacja jest jednak ciut inna niż większość z Nas.. mi lekarz kazał odczekać 3 normalne cykle, czyli zbliżone to tych sprzed ciąży. 1 cykl nie był normalny, 2 był w miarę ok( nie licząc mega obfitej @), 3 cykl obfitościowo już jest bardziej zbliżony do normalnego, także ja jeszcze czekam, myślę, że w sumie min. 5 miesięcy ( bo ten cykl liczę jako prawidłowy z prawidłowych, także jeszcze 2,5 miesiąca czekania)

Co do badań nie pomogę, bo sama jeszcze nic nie robiłam, ale ja na pewno będę robić pakiet tarczycowy, a resztę zobaczymy. Jak już wspominałam, Twoja sytuacja jest inna, bo straciłaś dziecko później. Także pewnie zupełnie inne badania powinnaś zrobić?

[party_girl7]

Napisane przez maciejka1987

STrasznie mi przykro, że tutaj jesteś...pamiętam CIę z wątku mam lipcowych ( ja miałam termin na 29 lipca), jakiś czas temu chciałam zobaczyć co u dziewczyn słychać i trafiłam akurat w momencie Twojej straty .

Twoja sytuacja jest jednak ciut inna niż większość z Nas.. mi lekarz kazał odczekać 3 normalne cykle, czyli zbliżone to tych sprzed ciąży. 1 cykl nie był normalny, 2 był w miarę ok( nie licząc mega obfitej @), 3 cykl obfitościowo już jest bardziej zbliżony do normalnego, także ja jeszcze czekam, myślę, że w sumie min. 5 miesięcy ( bo ten cykl liczę jako prawidłowy z prawidłowych, także jeszcze 2,5 miesiąca czekania)

Co do badań nie pomogę, bo sama jeszcze nic nie robiłam, ale ja na pewno będę robić pakiet tarczycowy, a resztę zobaczymy. Jak już wspominałam, Twoja sytuacja jest inna, bo straciłaś dziecko później. Także pewnie zupełnie inne badania powinnaś zrobić?

czesc Maciejko, tez Cie pamietam. Szkoda że spotykamy się ponownie w takich okolicznościach... i szczerze to myślałam że jak przejdę pierwszy trymestr to już nic takiego nie będzie mogło się przytrafić... tym bardziej że pomimo stresów to wszystko było w jak najlepszym porządku, wyniki miałam bardzo dobre, plamień zero i nic na to nie wskazywało w pierwszym trym. no ale jednak. Ja tarczycę robiłam przed pierwszą ciążą i było ok, myślisz że powinnam teraz powtórzyć badania czy to bez sensu? Właśnie szukam kogoś o podobnym przypadku, bo lekarze żadnych badań nie zlecili a sama nie mam pomysłu co powinnam przebadać.

[mariolaw_132]

Napisane przez party_girl7

dziękuję dziewczyny
niestety spotkalam sie z bardzo rozbieżnymi opiniami odnośnie następnych starań, jeden lekarz w szpitalu kazał odczekać min pół roku, drugi radził odczekać rok, natomiast moja ginka mnie zastrzeliła bo powiedziała że mam poczekać na okres i nawet jakbym po nim zaszła to w sumie nic się nie stanie...
czy któraś z dziewczyn miała tu podobny przypadek do mojego? ile wy odczekaliście do nastepnych starań?...

Bardzo mi przykro Ja miałam poród taki sam jak u Ciebie z tym, ze u mnie była to terminacja w 23 tc. Mi lekarz kazał odczekać min. 3 m-ce aby wszystko się zagoiło. Po tych 3 miesiącach zaszlam w ciąże którą niestety poroniłam. Na dzień dzisiejszy nie dowiem się czy tak miało być, czy to jednak było za szybko. Życze Ci dużo siły ponieważ wiem przez co przechodzisz.

[Panna Migotka 86]

Witaj party_girl7
bardzo mi przykro z powodu tego co się stało kolejna lipcowa mamusia, która trafiła na wątek mam aniołkowych
lekarze sa bardzo rozbieżni w tym, kiedy można zacząć starania. Mi - po poronieniu w 12 tc dał zielone światło praktycznie od razu, Maciejce kazali czekać... Pomimo zielonego światła postanowiłam odczekać trochę, zrobić jeszcze badania (toxo i cytomegalia) i w sumie dobrze, bo mimo że wydawało mi się, że jest już ok, to psychicznie jeszcze sobie z tym do końca nie poradziłam. I początek ewentualnej ciąży mogłby być bardzo stresujący i ciężki. Dlatego moim zdaniem - chociażby ze względu na swoje własne zdrowie psychiczne dobrze jest poczekać trochę.
Gdzieś też czytałam, że powinno się dać organizmowi zregenerować, bo ciąża mimo iż krótka, jest dla organizmu obciążeniem i wysiłkiem. Wydaje mi się też, że regeneracja macicy i wszystkiego innego też będzie trwała dłużej niż w przypadku wcześniejszego poronienia. Chyba rozsądnym byłoby poczekać te 3 miesiące. Żeby odpocząć psychicznie i fizycznie

Zostań z nami, w grupie zawsze jes łatwiej, szczególnie ze wszystkie mamy podobne przeżycia

[maciejka1987]

Napisane przez party_girl7

czesc Maciejko, tez Cie pamietam. Szkoda że spotykamy się ponownie w takich okolicznościach... i szczerze to myślałam że jak przejdę pierwszy trymestr to już nic takiego nie będzie mogło się przytrafić... tym bardziej że pomimo stresów to wszystko było w jak najlepszym porządku, wyniki miałam bardzo dobre, plamień zero i nic na to nie wskazywało w pierwszym trym. no ale jednak. Ja tarczycę robiłam przed pierwszą ciążą i było ok, myślisz że powinnam teraz powtórzyć badania czy to bez sensu? Właśnie szukam kogoś o podobnym przypadku, bo lekarze żadnych badań nie zlecili a sama nie mam pomysłu co powinnam przebadać.

nie wiem co CI doradzić..wydaje mi się, że powinnaś znaleźć dobrego lekarza. Tak jak pisałam wcześniej u mnie dzidziuś przestał się rozwijać, a u Ciebie zawiodło co innego... Może będziesz musiała całą ciążę przeleżeć? Mówili CI coś lekarze? Tak czy siak, ja na Twoim miejscu nie starałabym się od razu.

A co do tarczycy..jakie badania robiłaś? samo tsh?

Napisane przez Panna Migotka 86

Witaj party_girl7
bardzo mi przykro z powodu tego co się stało kolejna lipcowa mamusia, która trafiła na wątek mam aniołkowych
lekarze sa bardzo rozbieżni w tym, kiedy można zacząć starania. Mi - po poronieniu w 12 tc dał zielone światło praktycznie od razu, Maciejce kazali czekać... Pomimo zielonego światła postanowiłam odczekać trochę, zrobić jeszcze badania (toxo i cytomegalia) i w sumie dobrze, bo mimo że wydawało mi się, że jest już ok, to psychicznie jeszcze sobie z tym do końca nie poradziłam. I początek ewentualnej ciąży mogłby być bardzo stresujący i ciężki. Dlatego moim zdaniem - chociażby ze względu na swoje własne zdrowie psychiczne dobrze jest poczekać trochę.
Gdzieś też czytałam, że powinno się dać organizmowi zregenerować, bo ciąża mimo iż krótka, jest dla organizmu obciążeniem i wysiłkiem. Wydaje mi się też, że regeneracja macicy i wszystkiego innego też będzie trwała dłużej niż w przypadku wcześniejszego poronienia. Chyba rozsądnym byłoby poczekać te 3 miesiące. Żeby odpocząć psychicznie i fizycznie

Zostań z nami, w grupie zawsze jes łatwiej, szczególnie ze wszystkie mamy podobne przeżycia

a ile zamierzacie jeszcze czekać??

Ja też sobie nie do końca radzę...najgorsze jest właśnie to, że trzeba czekać,a ja nigdy nie lubiłam czekać Najwcześniej chcę zacząć starania w maju, tylko zapowiada mi się ciężki i stresujący czerwiec (muszę pracować do końca czerwca) I nie wiem co robić? starać się ( za pierwszym razem udało się w 3 cyklu) czy jednak poczekać jeszcze ten jeden cykl? doradzicie cos?

[ZygaEffka]

Witam party_girl7 i bardzo współczuję

Ja zaszłam w ciąże po 7 miesiącach . Kiedy straciłam pierwszą ciąże w 7 tc
starania zaczelismy bardzo szybko bo dostalismy zielone swiatlo od gin , ale powiem Ci że organizm sam zdecyduje kiedy bedzie gotowy .
Teraz jestem w 13 tc , w poniedziałek ide na badania prenatalne , żeby wykluczyć choroby. NT wyszło mi na badaniu u mojej gin bardzo dobre bo 1.0 mm , zobaczymy jakie będą rokowania tych szczególowych badan.
Ale to straszne że każda z nas sie cieszy ze mija te 12 tyg i uspokaja nas ze juz teraz bedzie tylko lepiej a tu takie rzeczy...
Trzymam mocno kciuki za Ciebie i męża żebyście doszli do siebie po takich przykrych wydarzeniach .
party_girl7 mam jeszcze pytanko czy przebywasz obecnie na skróconym macierzyńskim?

Mi robili bardzo dużo problemów , załatwiałam to ponad miesiac , musialam oddac kostkę parafinowa do instytutu genetyki i zaplacic pond 500 zloty za to żeby ustalili mi płeć dziecka , ponieważ w szpitalu zdecydowałam się na nie zabieranie ze sobą . Nie miałam pojecia że należy mi się pond 50 dni macierzyńskiego .

[Panna Migotka 86]

Napisane przez maciejka1987

nie wiem co CI doradzić..wydaje mi się, że powinnaś znaleźć dobrego lekarza. Tak jak pisałam wcześniej u mnie dzidziuś przestał się rozwijać, a u Ciebie zawiodło co innego... Może będziesz musiała całą ciążę przeleżeć? Mówili CI coś lekarze? Tak czy siak, ja na Twoim miejscu nie starałabym się od razu.

A co do tarczycy..jakie badania robiłaś? samo tsh?

wydaje mi się, że przed rozpoczęciem starań warto powtórzyć badania tarczycowe - tak dla pewności. Chociaż party_girl7 straciła ciążę z zupełnie innego powodu niż my, więc dodatkowe badania nie będą raczej konieczne. Nie wiem czy lekarz jest w stanie zdiagnozować dlaczego doszło do pęknięcia łożyska... Możliwe, że przy następnej ciąży potrzebne będzie prowadzenie baaaardzo oszczędnego trybu życia...

Napisane przez maciejka1987

a ile zamierzacie jeszcze czekać??

Ja też sobie nie do końca radzę...najgorsze jest właśnie to, że trzeba czekać,a ja nigdy nie lubiłam czekać Najwcześniej chcę zacząć starania w maju, tylko zapowiada mi się ciężki i stresujący czerwiec (muszę pracować do końca czerwca) I nie wiem co robić? starać się ( za pierwszym razem udało się w 3 cyklu) czy jednak poczekać jeszcze ten jeden cykl? doradzicie cos?

ja w sumie czekam na potwierdzenie od lekarze, że możemy się starać - wyszło mi zakażenie cytomegalią, co mogło być przyczyną poronienia, i nie jestem pewna, czy nie powinnam jeszcze się wstrzymać. Mam nadzieję ze od maja bedziemy mogli działać
W kwietniu mam też endokrynologa, chce sprawdzić czy nic się nie zmieniło i czy nie ma żadnego zagrożenia bo czasem wyniki mi szalały (chociaż tsh mam całe szczęście w normie)

A masz jakąś ciężką pracę? bo dodatkowy stres ze staraniami może Cię wykończyc... może po prostu przestancie się zabezpieczać, ale bez celowania w owulację i ciążę. tak na spokojnie

[maciejka1987]

Napisane przez Panna Migotka 86

wydaje mi się, że przed rozpoczęciem starań warto powtórzyć badania tarczycowe - tak dla pewności. Chociaż party_girl7 straciła ciążę z zupełnie innego powodu niż my, więc dodatkowe badania nie będą raczej konieczne. Nie wiem czy lekarz jest w stanie zdiagnozować dlaczego doszło do pęknięcia łożyska... Możliwe, że przy następnej ciąży potrzebne będzie prowadzenie baaaardzo oszczędnego trybu życia...



ja w sumie czekam na potwierdzenie od lekarze, że możemy się starać - wyszło mi zakażenie cytomegalią, co mogło być przyczyną poronienia, i nie jestem pewna, czy nie powinnam jeszcze się wstrzymać. Mam nadzieję ze od maja bedziemy mogli działać
W kwietniu mam też endokrynologa, chce sprawdzić czy nic się nie zmieniło i czy nie ma żadnego zagrożenia bo czasem wyniki mi szalały (chociaż tsh mam całe szczęście w normie)

A masz jakąś ciężką pracę? bo dodatkowy stres ze staraniami może Cię wykończyc... może po prostu przestancie się zabezpieczać, ale bez celowania w owulację i ciążę. tak na spokojnie

a dostałaś coś na cytomegalię? czy po prostu trzeba poczekać? Ja jeszcze nic nie badałam, bo gin mówił, że hormony mogą być rozchwiane, także wyniki byłyby niemiarodajne...

a co do pracy to stojącą mam i czasem trzeba dzwigać ( nie tak, że cały dzień, ale czasami trzeba) ...ALe w sumie pracowałabym tylko do początku 8 tygodnia...