Jestem stara i przegrałam życie

[GrumpyCat]

Napisane przez scarlett26

"wyszumienia"??? to jakieś nieporozumienie.... albo polski stereotyp, że na emeryturze to już tylko polsat, kapcie, niańczenie wnuków i pomoc dzieciom, ew. wybieranie nagrobka...

oczywiście, do pewnego wieku rodzice mają obowiązek zapewniać byt dziecku, ale w którymś momencie ten obowiązek się kończy... smutne, jeśli uważają, że już tylko młodym coś się od życia należy i nie mają już żadnego pomysłu na siebie poza niańczeniem wnuków i pomocą dzieciom... wtedy to już chyba pora umierać faktycznie, bo życie tylko dla innych to już nie życie.... nie ma już nas...

Czemu dla ciebie wszystko jest tylko białe albo tylko czarne? W większości przypadków jest właśnie tak jak piszesz, ale jeszcze nie widzialam żeby jacyś dziadkowie z tego powodu ubolewali, raczej obserwuję wielką radość ze spacerków z wnukami i niedzielnych obiadków. Nigdzie nie napisałam że rodzice mają obowiązek całe życie dzieciom pomagać, ale jeśli chcą to nie wiem co w tym złego Nie każdy ma potrzebę wyjazdów/wakacji itd, a poza tym jedno drugiego przecież nie wyklucza

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Farisss

Ale mnie nie boli, po prostu przedstawiam jak to wygląda.

Dla kogoś to jest okej, uważa, że całe życie powinno się w dziecko inwestować, a ja uważam, że jak ktoś ma te 25 lat i mgr i inż i może pracować w zawodzie, żeby zdobyć jakieś doświadczenie i lepszą kasę, to powinien to zrobić. A jak chce się dalej uczyć, to zaoczne.
Przez 25 lat dziecko jest na utrzymaniu rodziców i to jest ogromny wydatek. Nie wiem w jakiej części Polski mieszkasz, ale żeby dziecko na studiach w Warszawie samo się utrzymało - w chwili obecnej są to koszty ok. 1800zł miesięcznie (a jeszcze 5-6 lat temu spokojnie wystarczało 1000-1200, tak dla przykładu). Te prawie 2000zł dla jednych są małym wydatkiem, dla innych dużych. A skoro sama koleżanka twierdzi, że w domu się jej nie przelewa, a ciągnie kasę od rodziców bo się jej należy, chociaż mogłaby sama sobie zapracować już na to - wg mnie jest to nie fair.

Akurat jestem zdania, że po tych 25 latach rodzicom też już coś się należy, bo to naprawdę długi czas inwestowania w życie dziecka i tak, należy się im wycieczka dookoła świata

nie chce mi się wierzyć, że aż tyle kasy potrzeba na utrzymanie w warszawie. w chwili obecnej mieszkam we wrocławiu i żyję za 1300zł, gdzie ponad połowa to kasa za czynsz. więc tak w zasadzie, gdyby rodzice jej część kasy zlikwidowali to ona nauczyłaby się żyć oszczędniej. a, żeby nie było - odżywiam się zdrowo, bo sporo ćwiczę i się odchudzam nie na diecie głodówkowej.
ja mam o tyle trudniej, że moich studiów nie ma zaocznie, a mam mały poślizg nawet gdybym chciała to nie dałabym rady utrzymać się w 100% samodzielnie.

[GrumpyCat]

Napisane przez zakonna

ale może rodzice chcieliby sobie kupić 100 razy tuje do ogrodu albo nowe meble albo komplet pościeli za 3 tysiące. To nie chodzi o to że mają podróżować, chodzi o to, że mają prawo przewalić SWOJE pieniądze na co chcą. A dziecko dorosłe i wykształcone nie ma żadnych praw do zabraniania im tego.

Ze skrajności w skrajność Moi rodzice kupują sobie co chcą, często zmieniają meble bo mamie szybko się nudzą a mi i tak czasem pomagają. Nigdy niczego nie wymagałam, nie prosiłam o pieniądze na swoje zachcianki, wręcz przeciwnie - staram się odmawiać ale czasem mam guzik do gadania bo mama bez mojej wiedzy kupuje mi różne rzeczy, to nie wiem powinnam chyba się tym rzucać, strzelać focha czy coś Bo wg was jak rodzice coś dorosłemu dziecku kupią to już na pewno suchy chleb jedzą Przestańcie sypiać ogólnikami i wrzucać wszystkich do jednego wora.

Żeby nie było potępiam wymuszanie na rodzicach pomocy "bo mi się należy", ale jeśli rodzice mogą i CHCĄ to nie wiem w czym macie problem...

[150f22149d232a15625e38a732d46b6c6e220cbb_63e043022f3b0]

Nie rozumiem powyższej dyskusji. Jesteśmy w wątku "Jestem stara i przegrałam życie". Dla niektórych jakąś formą przegrania życia będzie korzystanie z pomocy finansowej rodziców po 25 roku życia, dla innych nie możność skończenia studiów, znalezienia pracy, chłopaka, kupienia kota.

A tu nagle się okazuje, że branie pieniędzy od rodziców to jakaś gorsza forma przegrania życia niż np. problem ze znalezieniem pracy?

[Farisss]

Napisane przez skazana_na_bluesa

nie chce mi się wierzyć, że aż tyle kasy potrzeba na utrzymanie w warszawie. w chwili obecnej mieszkam we wrocławiu i żyję za 1300zł, gdzie ponad połowa to kasa za czynsz. więc tak w zasadzie, gdyby rodzice jej część kasy zlikwidowali to ona nauczyłaby się żyć oszczędniej. a, żeby nie było - odżywiam się zdrowo, bo sporo ćwiczę i się odchudzam nie na diecie głodówkowej.
ja mam o tyle trudniej, że moich studiów nie ma zaocznie, a mam mały poślizg nawet gdybym chciała to nie dałabym rady utrzymać się w 100% samodzielnie.

No tak, ale we Wrocławiu są chociażby tańsze pokoje itp.
Ja sama tylko w tym miesiącu na mieszkanie i rachunki (doliczając bilet miesieczny + telefon) zapłaciłam 1100zł. Do tego środki czystości, kosmetyki, jedzenie. Nie ma szans, żebym się utrzymała z 1300zł
Koleżanki zarabiają u mnie w pracy na zaleceniu po 1700zł, studiują zaocznie -w większości przypadków rodzice/dziadkowie fundują im studia bo ich nie stać na opłacenie tego.

Warszawa jest droga - i tak jak pisałam, 5-6 lat temu spokojnie można się było utrzymać za 1200zł, teraz to średnio realne, chyba że ktoś będzie mieszkał w 3 osobowym pokoju w najgorszych warunkach i jadł chleb i parówki, no to wtedy się zgodzę

[Eva ID]

Dziwnie sie czuje.... jestem rodzicem


Przegralam zycie dzisiaj bo tak mi dobrze dzisiaj, ze dobrze mi tak

[ama]

Napisane przez ona679

To zależy od człowieka, mówiłam wielokrotnie mamie, żeby gdzieś pojechała coś zobaczyła, to tylko słyszałam odpowiedz a po co?. Także nie każdy ma chęć szaleć i zwiedzać świat.

Mój tata mówi, że starego drzewa się nie przesadza i mu wystarczają jego dziki, łosie i las.

Tak btw. to jeśli ktoś sobie wychował dziecka, które nic nie robi i tylko wyciąga rękę po pieniądze, szantażując rodziców emocjonalnie, to ja bym się poważnie zastanowiła, co jednak rodzice zrobili nie tak jak powinni byli. Nikt nie rodzi się roszczeniowy. A jak jest z natury leniwy, to rodzice powinni tak wychować, żeby delikwent czuł się w obowiązku wykonywać przynajmniej jakieś minimum pracy. Rozpieszczenie dziecka to też porażka wychowawcza i ma swoje konsekwencje. Rodzice muszą być ich świadomi, zabierając się za wychowanie potomka, a nie po 25 latach nagle zauważyć, że nie nauczyli dziecka radzenia sobie. Bo wtedy konsekwencje ich błędów ponosi dorosłe dziecko, chociaż wina nie leży po jego stronie (rodzice rozpieszczający są często nadopiekuńczy i izolują dziecko od otoczenia).

Zresztą sorry, ale prawie wszystkie w tym wątku albo nie mamy pracy albo mamy słabą i źle płatną. ktoś nas w takim razie utrzymuje, wiec nie wiem nad czym tu się pastwić.

[zakonna]

dlaczego od razu pastwić? każdy ma swoje zdanie. Moje jest takie, że od pewnego wieku ludzie powinni przynajmniej próbować utrzymywać się samodzielnie.

[ama]

Napisane przez zakonna

dlaczego od razu pastwić? każdy ma swoje zdanie. Moje jest takie, że od pewnego wieku ludzie powinni przynajmniej próbować utrzymywać się samodzielnie.

Tylko tego nikt raczej nie neguje

[skazana_na_bluesa]

Napisane przez Farisss

No tak, ale we Wrocławiu są chociażby tańsze pokoje itp.
Ja sama tylko w tym miesiącu na mieszkanie i rachunki (doliczając bilet miesieczny + telefon) zapłaciłam 1100zł. Do tego środki czystości, kosmetyki, jedzenie. Nie ma szans, żebym się utrzymała z 1300zł
Koleżanki zarabiają u mnie w pracy na zaleceniu po 1700zł, studiują zaocznie -w większości przypadków rodzice/dziadkowie fundują im studia bo ich nie stać na opłacenie tego.

Warszawa jest droga - i tak jak pisałam, 5-6 lat temu spokojnie można się było utrzymać za 1200zł, teraz to średnio realne, chyba że ktoś będzie mieszkał w 3 osobowym pokoju w najgorszych warunkach i jadł chleb i parówki, no to wtedy się zgodzę

ale zawsze można znaleźć pokój dalej od centrum czy dwuosobowy, jeśli fundusze nie pozwalają na wynajęcie czegoś droższego. widziałam i droższe pokoje niż mój za 700zł, ale w wyższym standardzie czy lepszej lokalizacji.

Napisane przez ama

Tylko tego nikt raczej nie neguje

zgadzam się

[Farisss]

Niestety, w warszawie nawet na obrzezach jest drogo - sama mieszkam, a do centrum mam godzine :p


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

[ama]

skazana na bluesa, nie ma cudów. W warszawie 1500 zł na łeb to konieczność. Poniżej tego to już naprawdę biedowanie. A już jak jest konieczność skorzystania z usług to w ogóle zaczyna się dramat, bo ceny są tutaj porażające miejscami i zupełnie nieuzasadnione.

Pokojów za 700 zł w Warszawie jest mało. Akademik jest za ok. 500 zł, ale nie wszyscy dostają. Moja koleżanka teraz szuka i miejsce w pokoju dwuosobowym na Służewie (czyli daleko od centrum, blok w głębi osiedla, czyli do samego metra z 15 minut, co daje ok. 45 minut do centrum) to około 900 złotych. W czerwcu większy ruch, więc można coś taniej znaleźć, ale generalnie mieszkania w Warszawie są KOSZMARNIE drogie, co zresztą powinno moim zdaniem zostać ukrócone, bo mieszkanie jest prawem, a nie tylko towarem.

---------- Dopisano o 00:36 ---------- Poprzedni post napisano o 00:33 ----------

Napisane przez Farisss

Niestety, w warszawie nawet na obrzezach jest drogo - sama mieszkam, a do centrum mam godzine :p


Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

To prawda Czasem nawet w centrum albo na pradze można znaleźć mieszkanie sporo tańsze niż na Białołęce. Tylko standard jest dużo niższy. Sama mieszkam w ścisłym centrum i nie płacę wcale tak drogo jak na Warszawę, ale mieszkam w bloku zbudowanym na początku lat 50-tych, więc standard nie poraża. Trwałość instalacji elektrycznej również.

[scarlett26]

Właśnie próbuję coś znaleźć, a czasu jeszcze trochę mam, ale potrzebuję lokum w W-wie na 2 tygodnie na przełomie września i października... Sama nie wiem czego szukać i gdzie...

[Farisss]

Napisane przez scarlett26

Właśnie próbuję coś znaleźć, a czasu jeszcze trochę mam, ale potrzebuję lokum w W-wie na 2 tygodnie na przełomie września i października... Sama nie wiem czego szukać i gdzie...

Lepiej zacznij sobie ogarniać coś już w czerwcu/lipcu, bo od połowy sierpnia ceny lecą nieziemsko w górę...
Czasami ktoś wyjeżdża itp i wstawia ogłoszenie, że podnajmie pokój, sporo jest takich przyjezdnych na tydzień-dwa i generalnie da sie znaleźć ale trzeba szukać, dzwonić, pytać - gumtree króluje.

[magyarparaszt]

Napisane przez ama

Made my day W nosie mam węże, teraz chcę już kucyka! I tęczę. Tęcza jest zawsze w komplecie z kucykiem.

Skoro się znasz to jeszcze zapytam: czy ja muszę mieć gotowy wzór, czy jest szansa, że ten kto będzie robił najpierw na kartce mi narysuje i to nawet kilka wersji? mam konkretne wyobrażenie tego węża i boje się, że nie bedzie dokładnie takiego wzoru jak ja chcę.

Sorki, dawno mnie nie było na wątku

Możesz np wybrać tatuatora, którego styl Ci odpowiada i iść do niego, zrobi Ci projekt. Ci godni artyści zazwyczaj są bardzo chętni na autorskie projekty

[_Juliette_]

Napisane przez ama

mieszkania w Warszawie są KOSZMARNIE drogie, co zresztą powinno moim zdaniem zostać ukrócone, bo mieszkanie jest prawem, a nie tylko towarem.

Amen.

[Farisss]

No niestety.

Mnie najbardziej przygnębia to, że niektórzy myślą i mówią, że jak student to nie potrzebuje luksusów i wystarczy mu zatęchły pokój o wielkości 6m^2, a w mieszkaniu jako dodatkowi mieszkańcy - karaluchy i prusaki, mile widziani. W końcu mieszkanie studenckie, a student nie człowiek, nie potrzeba mu normalnych warunków do mieszkania. I takie luksusy, to za bagatela 600zł plus rachunki.

[ama]

Napisane przez Farisss

No niestety.

Mnie najbardziej przygnębia to, że niektórzy myślą i mówią, że jak student to nie potrzebuje luksusów i wystarczy mu zatęchły pokój o wielkości 6m^2, a w mieszkaniu jako dodatkowi mieszkańcy - karaluchy i prusaki, mile widziani. W końcu mieszkanie studenckie, a student nie człowiek, nie potrzeba mu normalnych warunków do mieszkania. I takie luksusy, to za bagatela 600zł plus rachunki.

No coś ty, ty taka roszczeniowa jesteś, że chcesz mieć więcej powierzchni niż więzień w celi Tak serio, to takie gadanie też mnie doprowadza do szału. I jeszcze propozycje typu: no można mieszkać w pokoju trzyosobowym/ wynajmować mieszkanie z X innych ludzi. Może dziwna jestem, ale moim zdaniem dorosłej kobiecie należy się takie minimum prywatności jak własny pokój. Nie mówię duży, ale taki żeby było łóżko, biurko i szafa i jakakolwiek prywatność.

Mam też wrażenie, że ludzie którzy wynajmują (nie wszyscy oczywiście, bo ja na moją wynajmującą nie mogę ani jednego złego słowa powiedzieć - jest młoda, bardzo sympatyczna, nie kontroluje nas) w ogóle nie rozumieją, że właściciel ma obowiązek zapewnić jako takie warunki mieszkania. Niektórzy zapominają nawet o bezpieczeństwie, bo wynajmują mieszkania z niesprawnymi instalacjami i nie przewidują, że coś się komuś może przecież stać. nie mówiąc o rozwalających się meblach, starych dywanach, syfiaszczych łazienkach.

[Farisss]

Ja w poprzednim mieszkaniu miałam zapleśniałą lodówkę, którą musiałam sama umyć, a w kuchni pod zlewem pełno niedopałków po papierochach. Kuchenka z lat 70 bodajże, która była "chlubą" właścicieli... to nic, że strzelało z niej ogniem i raz się koleżanka poparzyła...
no ale hej, jesteśmy studentami, co my chcemy za cenę 600zł od osoby! zawsze można zamieszkać na kupie w 10 osób i mieć taniej.
Mieszkanie w 2 i 3 osoby w pokoju jest naprawdę skomplikowane. Co jak ktoś się w jakiś sposób wstydzi (oł je, jest loserem, wstydzi się innych ) że mu kawałek nogi czy będzie wystawać w nocy, do tego odwiedziny znajomych i cała masa innych rzeczy. Nie każdy chce i się nadaje do dzielenia pokoju i to też jest jego prawo. Rozumiem, trochę więcej płacić za prywatność, ale nie majątek...

[201604280909]

Napisane przez Farisss

Ja w poprzednim mieszkaniu miałam zapleśniałą lodówkę, którą musiałam sama umyć, a w kuchni pod zlewem pełno niedopałków po papierochach. Kuchenka z lat 70 bodajże, która była "chlubą" właścicieli... to nic, że strzelało z niej ogniem i raz się koleżanka poparzyła...
no ale hej, jesteśmy studentami, co my chcemy za cenę 600zł od osoby! zawsze można zamieszkać na kupie w 10 osób i mieć taniej.
Mieszkanie w 2 i 3 osoby w pokoju jest naprawdę skomplikowane. Co jak ktoś się w jakiś sposób wstydzi (oł je, jest loserem, wstydzi się innych ) że mu kawałek nogi czy będzie wystawać w nocy, do tego odwiedziny znajomych i cała masa innych rzeczy. Nie każdy chce i się nadaje do dzielenia pokoju i to też jest jego prawo. Rozumiem, trochę więcej płacić za prywatność, ale nie majątek...

Dwie jeszcze w miare ale trzecia osoba tak, to już jest tłok

Ja pierdziele - ćwicze, zdrowo sie odżywiam i dalej mam problem z zasypianiem ja sie chyba wykończe Po 22 polozylam sie ale sen nie przyszedl do tej pory wiec wstalam zaparzylam meliske i wl kompa.

[ama]

Napisane przez Baby_Spice

Dwie jeszcze w miare ale trzecia osoba tak, to już jest tłok

Ja pierdziele - ćwicze, zdrowo sie odżywiam i dalej mam problem z zasypianiem ja sie chyba wykończe Po 22 polozylam sie ale sen nie przyszedl do tej pory wiec wstalam zaparzylam meliske i wl kompa.

Poproś lekarza o hydroksyzynę. To łagodny lek. Nie budzisz się zmęczona. Ja też mam dramat ze snem. Kładę się ok. 2/ 3 rano. czasem nawet o 5. wstaję o 8.20.

Dziewczyny, weszłam na stronę mojego LO. Ci ludzie mają całe życie przed sobą, przyszłość, studia. Straszna nostalgia mnie wzięła. U mnie już pozamiatane, wszystko przegrałam. Strasznie mi się smutno zrobiło, szczególnie, że w LO byłam naczelnym nerdem i poniekąd szkolną gwiazdą, wszyscy wróżyli mi świetlaną przyszłość. A ja wracam niedługo z ukochanej Warszawy do grajdołu znanego jako Białystok i będę tam jakąś sekretarką albo protokolantką.

[201604280909]

Napisane przez ama

Poproś lekarza o hydroksyzynę. To łagodny lek. Nie budzisz się zmęczona. Ja też mam dramat ze snem. Kładę się ok. 2/ 3 rano. czasem nawet o 5. wstaję o 8.20.

Dziewczyny, weszłam na stronę mojego LO. Ci ludzie mają całe życie przed sobą, przyszłość, studia. Straszna nostalgia mnie wzięła. U mnie już pozamiatane, wszystko przegrałam. Strasznie mi się smutno zrobiło, szczególnie, że w LO byłam naczelnym nerdem i poniekąd szkolną gwiazdą, wszyscy wróżyli mi świetlaną przyszłość. A ja wracam niedługo z ukochanej Warszawy do grajdołu znanego jako Białystok i będę tam jakąś sekretarką albo protokolantką.

Jak jeszcze z miesiąc tak bd sie meczyc to sobie skombinuje hydroksyzyne.


Czasem w takim grajdole znajdzie się lepiej opłacalna robotę niż w metropolii. W dodatku bywa że przypomni się jakiś stary kolega, który od ostatniego widzenia sporo się zmienił, zmężniał i wyprzystojniał... Tak, taka wróżę ci przyszłość, zobaczysz nie bd tak źle !!

[ama]

Napisane przez Baby_Spice

Jak jeszcze z miesiąc tak bd sie meczyc to sobie skombinuje hydroksyzyne.


Czasem w takim grajdole znajdzie się lepiej opłacalna robotę niż w metropolii. W dodatku bywa że przypomni się jakiś stary kolega, który od ostatniego widzenia sporo się zmienił, zmężniał i wyprzystojniał... Tak, taka wróżę ci przyszłość, zobaczysz nie bd tak źle !!

Tu nie chodzi tylko o prace. Chodzi o to coś co ma w sobie Warszawa. I nie jest to ten element "metropolii". Ja czuję taką powojenną duszę Warszawy odbudowywanej w czynie społecznym. Mieszkam na Muranowie, tuż przy pl. Bankowym i tu naprawdę czuć, że to miasto ma coś wyjątkowego w sobie. Z jednej strony socrealistyczna, ale bardzo przemyślana architektura z nutką monumentalności, obok klasycystyczny Ogród Krasińskich, a w tle PKiN, który moim prywatnym zadniem jest po prostu piękny. Kilka przystanków tramwajem i kolonie WSM. Po prostu poezja. Nawet nie umiem sobie wyobrazić jak bardzo będę tęsknić za Warszawą.

A kolegów to ja nie miałam nigdy. Zresztą ja nie mam potrzeby być w zwiazku. Do 25 roku życia mi się nie ujawniła, więc już pewnie się nie ujawni.

[PaniPedagog]

[1=150f22149d232a15625e38a 732d46b6c6e220cbb_63e0430 22f3b0;44706398]Nie rozumiem powyższej dyskusji. Jesteśmy w wątku "Jestem stara i przegrałam życie". Dla niektórych jakąś formą przegrania życia będzie korzystanie z pomocy finansowej rodziców po 25 roku życia, dla innych nie możność skończenia studiów, znalezienia pracy, chłopaka, kupienia kota.

A tu nagle się okazuje, że branie pieniędzy od rodziców to jakaś gorsza forma przegrania życia niż np. problem ze znalezieniem pracy? [/QUOTE]

Tu nie chodzi o kłótnie czym dla kogoś jest przegrana. Tu chodzi o ten swoisty klimat bycia przegranym, ktory wyraża już sonda na 1 stronie

[150f22149d232a15625e38a732d46b6c6e220cbb_63e043022f3b0]

Napisane przez PaniPedagog

Tu nie chodzi o kłótnie czym dla kogoś jest przegrana. Tu chodzi o ten swoisty klimat bycia przegranym, ktory wyraża już sonda na 1 stronie

Ale o jaki klimat konkretnie chodzi

[Farisss]

Napisane przez Baby_Spice

Dwie jeszcze w miare ale trzecia osoba tak, to już jest tłok

Ja pierdziele - ćwicze, zdrowo sie odżywiam i dalej mam problem z zasypianiem ja sie chyba wykończe Po 22 polozylam sie ale sen nie przyszedl do tej pory wiec wstalam zaparzylam meliske i wl kompa.

Oj, nie zawsze, nie zawsze... Czasem jak się na kogoś trafi to... mieszkanie łatwo zmienić - ale z przydziałami np. w akademiku już tak nie jest różowo miałam 4 koleżanki (po 2 w każdym pokoju), pomiędzy ich pokojami był jeszcze jeden - w którym też były 2 dziewczyny - i jedna z nich zamykała drugiej przed nosem drzwi, zostawiała kluczyk w drzwiach i uprawiała sobie seks

A o której ćwiczysz? Bo ja jak wieczorami ćwiczyłam to zawsze miałam problem z zaśnięciem.

Napisane przez ama

Poproś lekarza o hydroksyzynę. To łagodny lek. Nie budzisz się zmęczona. Ja też mam dramat ze snem. Kładę się ok. 2/ 3 rano. czasem nawet o 5. wstaję o 8.20.

Ja chodzę spać o 2 a wstaję po 6

Dziewczyny, weszłam na stronę mojego LO. Ci ludzie mają całe życie przed sobą, przyszłość, studia. Straszna nostalgia mnie wzięła. U mnie już pozamiatane, wszystko przegrałam. Strasznie mi się smutno zrobiło, szczególnie, że w LO byłam naczelnym nerdem i poniekąd szkolną gwiazdą, wszyscy wróżyli mi świetlaną przyszłość. A ja wracam niedługo z ukochanej Warszawy do grajdołu znanego jako Białystok i będę tam jakąś sekretarką albo protokolantką.

Tzn.? Zawsze są jakieś inne opcje. ZAWSZE!

Napisane przez ama

Tu nie chodzi tylko o prace. Chodzi o to coś co ma w sobie Warszawa. I nie jest to ten element "metropolii". Ja czuję taką powojenną duszę Warszawy odbudowywanej w czynie społecznym. Mieszkam na Muranowie, tuż przy pl. Bankowym i tu naprawdę czuć, że to miasto ma coś wyjątkowego w sobie. Z jednej strony socrealistyczna, ale bardzo przemyślana architektura z nutką monumentalności, obok klasycystyczny Ogród Krasińskich, a w tle PKiN, który moim prywatnym zadniem jest po prostu piękny. Kilka przystanków tramwajem i kolonie WSM. Po prostu poezja. Nawet nie umiem sobie wyobrazić jak bardzo będę tęsknić za Warszawą.

Ja też wyjeżdżam z Warszawy (już niedługo, coraz bliżej ) ale ja się cieszę. Warszawa jest fajna przez pewien czas - jak sie studiuje i imprezuje, ale jak poszłam do pracy to mi się wszystkiego odechciewa. Ogólnie jestem zmęczona, brzydka, szara i w ogóle fuj. Są fajne miejsca, ale nie jara mnie to już tak jak kiedyś. Ja się wypaliłam i w ogóle przegrałam zycie w stolicy

[otako]

Napisane przez PaniPedagog

Tu nie chodzi o kłótnie czym dla kogoś jest przegrana. Tu chodzi o ten swoisty klimat bycia przegranym, ktory wyraża już sonda na 1 stronie

Możesz rozwinąć? Bo chyba nie rozumiem.

[ama]

Farisss, ja w Warszawie nie byłam na żadnej imprezie przez 5 lat studiów. Na piwie nad Wisłą jeden jedyny raz. I od roku, od kiedy zaczęłam pracę, pokochałam Warszawę jeszcze bardziej. Jasne, jest szara, jest często zniszczona i zaniedbana, ale jest w niej coś takiego, czego nie ma w żadnym innym mieście jakie znam. No i ja bardzo lubię architekturę Warszawy - pomieszanie socrealizmu, klasycyzmu i modernizmu. Nie przepadam za to za Pragą. Znaczy lubię Pl. Hallera, uwielbiam Saską kępę, ale okolice Targowej, Inżynierskiej w ogóle mnie nie kręcą. Śródmieście i Ochota rulezzz.

[Farisss]

Oj ja też tej części Pragi nie lubię...
Generalnie wolę bardziej zielony Żoliborz czy Bielany albo Bemowo i część Woli
Kiedyś mieszkałam na Mokotowie... ale jakos tak snobistycznie tam było
Są części Warszawy urokliwe i fajne, trzeba umieć szukać, ale i tak ogólnie jestem zmęczona tym miastem.

Gdybym tylko miała własne mieszkanie, w takim Gdańsku/Wrocławiu/Rzeszowie/Poznaniu/jakiejś fajnej miejscowości nadmorskiej to ja chęęęęętnie

[201604280909]

Napisane przez Farisss

Oj, nie zawsze, nie zawsze... Czasem jak się na kogoś trafi to... mieszkanie łatwo zmienić - ale z przydziałami np. w akademiku już tak nie jest różowo miałam 4 koleżanki (po 2 w każdym pokoju), pomiędzy ich pokojami był jeszcze jeden - w którym też były 2 dziewczyny - i jedna z nich zamykała drugiej przed nosem drzwi, zostawiała kluczyk w drzwiach i uprawiała sobie seks

A o której ćwiczysz? Bo ja jak wieczorami ćwiczyłam to zawsze miałam problem z zaśnięciem.


Ja chodzę spać o 2 a wstaję po 6


Tzn.? Zawsze są jakieś inne opcje. ZAWSZE!

Ja też wyjeżdżam z Warszawy (już niedługo, coraz bliżej ) ale ja się cieszę. Warszawa jest fajna przez pewien czas - jak sie studiuje i imprezuje, ale jak poszłam do pracy to mi się wszystkiego odechciewa. Ogólnie jestem zmęczona, brzydka, szara i w ogóle fuj. Są fajne miejsca, ale nie jara mnie to już tak jak kiedyś. Ja się wypaliłam i w ogóle przegrałam zycie w stolicy

Ćwicze rano,więc musi być jakiś inny powód. Może dlatego,że lubie sobie pojeść na noc

Piękna dziś sobota,choć mroźna.