Intercyza

[dawidowskasia]

Napisane przez Hultaj

to wszystko bardzo urokliwie wypada, ale dla jednych liczą się czyny, a dla innych słowa, i mimo wszystko, zawsze to nieco inaczej może brzmieć, kiedy takie same deklaracje składa ten, co ma kasę od tego, co się jej zbytnio nie dorobił.
Wg mnie to jest kwestia bardzo indywidualna, czy ktoś chce czy nie chce mieć intercyzy, czy drugie z partnerów chce, zgodzi się ją podpisać czy nie, i jeśli nie to czy zgodzi się na życie w wolnym związku czy jednak odejdzie szukać kogoś innego do pary, bo zależy mu na malżeństwie a nie na konkubinacie, ale jak dla mnie wszelkie fochy w tego rodzaju sprawach, wściekłości, zawsze mogą zrodzić podejrzenie, że coś jest z tymi czyimiś szlachetnymi intencjami bardzo nie tak. I w pewnym stopniu slusznie, Ty możesz masz na tyle pewności względem swojego rozumu, że wiesz na pewno, tak na pewno, że nie dałbys się urobić jakiejś manipulantce, ale życie pokazuje, że ludzie czasem wpadają w zastawioną przez kogoś pułapkę, czy po prostu nie do końca najlepiej odczytali charakter partnera i nic dziwnego, że kombinują różnie, jak się takiego czegoś potencjalnie ustrzec.

A dla mnie propozycja intercyzy byłaby podejrzana

Nikt nie twierdzi,że jest pewien na 100%, ryzyko jest wpisane w nasze życie
Nie można się wszystkiego bać...albo nie brać ślubu

[Hultaj]

Dlaczego tak wiele z Was pisze o "siedzeniu w domu"??? Czy wychowanie dzieci polega na "siedzeniu w domu"? Przecież to ogrom obowiązków wymagający wyjątkowej odpowiedzialności, wielkiego zaangażowania i poświęcenia. Dużo większego niż praca zawodowa, którą zawsze można zmienić wypinając do pracodawcy dolną część pleców.

też mnie to zadziwia, ale dzisiaj doszłam do wniosku, że przykład chyba najwyraźniej idzie z góry. Bo prywatnie nie wierzę, że kobieta, która ma dzieci i nimi się zajmuje, nazwałaby pracę w domu siedzeniem, więc jak dla mnie w grę wchodzą opinie osób bezdzietnych, i teraz, wg mnie, albo wyniosły z domu wzorzec, że można zajmowanie się rodziną spędzić na oglądaniu seriali i popijaniu kawki, albo się miało rodziców, którzy w domu wszystko robili a nie gonili dzieci do domowych obowiązków, a dużych, bardziej dorosłych, dzieci, ale jeszcze w domu rodzinnym mieszkających, na równi ze sobą.

[blackredmoon]

Napisane przez elvegirl

Oj chyba taka sobie ta wasza analiza była...

O ile wiem, ślub nie gwarantuje mu automatycznego uczestnictwa w jej finansach. Mieszkanie jest na nią, poza tym jest to jej majątek przedślubny, więc do niej wróci. Spadek będzie na nią, a nie na jej męża. Tak więc do zabezpieczenia jej majątku przedślubnego, rodzinnego, nie jest potrzebna intercyza, wystarczy nie robić gościa współwłaścicielem, hehe.

Jego reakcja niedojrzała? Może, to zależy jak ona mu ten pomysł przedstawiła...jeśli walnęła z ciężkiego kalibru, że chce intercyzy żeby się z nim przy rozwodzie przyszłym spadkiem nie dzielić, to się mu wcale nie dziwię.

---------- Dopisano o 19:43 ---------- Poprzedni post napisano o 19:26 ----------



Owszem, na majątek który wspólnie stworzą w małżeństwie.

Wyobraźmy sobie inną sytuację - choroba, tragedia, dziecko potrzebujące rezygnacji kobiety z pracy - automatycznie przechodzi na utrzymanie męża. Rozwód przy podpisanej wcześniej intercyzie - ona zostaje z figą z makiem, bez intercyzy - ona ma prawo walczyć o alimenty.

Nic nie jest czarno-białe, zanim się podpisze intercyzę, trzeba dobrze o niej poczytać i rozważyć wszelkie "za" i "przeciw"...

Żeby nie było, nie jestem przeciwniczką intercyzy, jestem przeciwniczką walczenia o nią, jeśli się nie wie o co dokładnie w temacie chodzi.

To samo chciałam napisać
Proponuję dokładnie zapoznać się co oznacza intercyza.

[Hultaj]

A dla mnie propozycja intercyzy byłaby podejrzana

a gdyby Twój facet powiedział Ci tak: kochanie, ja mam mieszkanie, Ty nie, to zróbmy tak, małżeństwo to wspólnota, więc zacznijmy się dorabiać wszystkiego od przysłowiowej łyżki, wspólnie i razem, a mieszkanie podaruję jakiejś instytucji charytatywnej.
Powiedziałabyś mu, że dobrze robi, bo intencja przecież jest szczytna, a przecież Wy oboje chcąc być razem możecie iść na wynajem?

[sine.ira]

Napisane przez golgie

albo żyć na kocią łapę, bo ślub jest dla osób świadomie podejmujących decyzję i ryzyko jakie się z tym wiąże

Aczkolwiek ja żyłam x lat w konkubinacie i myślę, że moja zażyłość z TŻ, zaufanie i poleganie na sobie przebijało większość małżeństw jakie znam
Mamy zresztą szereg spraw (tam szereg...większość ) i wspólnych prawno-formalnych zobowiązań, które ustanowiliśmy w czasach bezślubnych (od dwóch lat jesteśmy po ślubie).
Małżeństwo, rodzina...to tak naprawdę względne rzeczy jak chodzi o podejście, relacje między ludźmi, zaufanie itd. itp. Papier papierem ale człowiek człowiekiem Konkubinat może być dojrzalszy i trwalszy niż małżeństwo przecież. Nie ma reguły.
Aczkolwiek jak kto tak sie trzęsie o te swoje materialne dobra, to oczywiście, że do robienia dzieci papiery nie są potrzebne - jak już wczoraj mówiłam. Że w małżeństwie można wspólnie się z podatku rozliczać...coż...jak kto bogaty, to mu to lotto, c`nie ?

[MarudexuS]

Napisane przez A kuku

I to dużo cięższa praca niż robienie dobrego wrażenia w biurze, a z pewnością dużo bardziej odpowiedzialna. Dlaczego tak wiele z Was pisze o "siedzeniu w domu"??? Czy wychowanie dzieci polega na "siedzeniu w domu"? Przecież to ogrom obowiązków wymagający wyjątkowej odpowiedzialności, wielkiego zaangażowania i poświęcenia. Dużo większego niż praca zawodowa, którą zawsze można zmienić wypinając do pracodawcy dolną część pleców.

Ja powiem tylko tyle - mam czasem okazję pobyć z dziećmi mojej siostry i widzieć ile ona ma z nimi roboty i nerwów i szczerze mówiąc wolę siedzieć sobie w mojej pracy w cieplutkim biurze, z netem, wizażem, po 8 godzinach idę sobie do domu i zostawiam pracę za sobą. A ona nie raz do 2 w nocy coś w domu robi. (dodam, że też pracuje, ale jako nauczycielka więc i tak ma tego czasu więcej niż przeciętna pracująca kobieta). Gdyby nie pracowała nie robiłaby w domu do 2 w nocy tylko miałaby tej pracy mniej więcej tyle., ile na etacie. Rozumiem, że byłaby wtedy leniem?

[A kuku]

Napisane przez Hultaj

... Ty możesz masz na tyle pewności względem swojego rozumu, że wiesz na pewno, tak na pewno, że nie dałbys się urobić jakiejś manipulantce, ale życie pokazuje, że ludzie czasem wpadają w zastawioną przez kogoś pułapkę, czy po prostu nie do końca najlepiej odczytali charakter partnera i nic dziwnego, że kombinują różnie, jak się takiego czegoś potencjalnie ustrzec.

Nie mam pewności, bo nie znam przyszłości. Mogę co najwyżej grać w prawdopodobieństwo. Ale nigdy, gdy coś w życiu rozpoczynam nie zakładam z góry, że mi się nie uda. Owszem, rozpatruję różne scenariusze, w tym również scenariusze porażek, ale gdy postanowię działać, to działam z wiarą w pozytywny koniec. Rozpoczynanie czegoś z nastawieniem, że mi nie wyjdzie jest dla mnie kompletnie bez sensu. Myśl jest zawsze pierwsza i to ona determinuje co nam wyjdzie z naszego działania.

Napisane przez dawidowskasia

A to niestety, w czasie zmiany pracy osoba biedniejsza je mniej lub pożycza pożywienie od tej bogatszej (oczywiście na %)

Słusznie! Znajdzie pracę będzie miała z czego oddać! Precz z darmozjadami.

Napisane przez dawidowskasia

A w ciąży niby czemu ma nie pracować i udawać,że słaba?

Też zgoda! Podobno ciąża to nie choroba więc niech nie udaje!

Napisane przez dawidowskasia

Na naukę to był czas przed ślubem, a nie pasożytować

Teraz co najwyżej nauka obliczania ile to jest 9% od dwóch pomidorów, ogórka i czterech rzodkiewek!

Napisane przez dawidowskasia

Rehabilitacja? Żeby kózka nie skakała...

I po raz kolejny masz rację! Przecież sama sobie winna, bo skakać nie powinna, a jak mimo to skakała, to ma dokładnie co chciała!

[sine.ira]

A iluż to panów-ojców co to ich rola rodzica z deka przerosła - ucieka w pracę, jak to się mówi. Czyli przeciąga w nieskończoność powrót do domu z pracy, bo tam już odpoczynku nie zazna aż dzieciarnia nie padnie na nos. No, ilu ? A myślę, że wielu jak czytam np. internet i intymne zwierzenia samotnych matek, choć teoretycznie z mężem u boku (u boku w weekendy, choć też nie zawsze).

[A kuku]

Napisane przez MarudexuS

Ja powiem tylko tyle - mam czasem okazję pobyć z dziećmi mojej siostry i widzieć ile ona ma z nimi roboty i nerwów i szczerze mówiąc wolę siedzieć sobie w mojej pracy w cieplutkim biurze, z netem, wizażem, po 8 godzinach idę sobie do domu i zostawiam pracę za sobą. A ona nie raz do 2 w nocy coś w domu robi. (dodam, że też pracuje, ale jako nauczycielka więc i tak ma tego czasu więcej niż przeciętna pracująca kobieta). Gdyby nie pracowała nie robiłaby w domu do 2 w nocy tylko miałaby tej pracy mniej więcej tyle., ile na etacie. Rozumiem, że byłaby wtedy leniem?

Pytasz pod moim postem, ale jak rozumiem nie mnie o to pytasz, bo moje stanowisko jest chyba jasne. Ale mimo to odpowiem. Wg mnie większym leniem jest ta kobieta, która ucieka od trudu wychowania dzieci na ciepłą biurową posadkę, z której można się zwinąć o 15-tej, niż ta, która na swoje barki bierze całą odpowiedzialność za przyszłość swoich dzieci.

---------- Dopisano o 11:19 ---------- Poprzedni post napisano o 11:18 ----------

Napisane przez sine.ira

A iluż to panów-ojców co to ich rola rodzica z deka przerosła - ucieka w pracę, jak to się mówi. Czyli przeciąga w nieskończoność powrót do domu z pracy, bo tam już odpoczynku nie zazna aż dzieciarnia nie padnie na nos. No, ilu ? A myślę, że wielu jak czytam np. internet i intymne zwierzenia samotnych matek, choć teoretycznie z mężem u boku (u boku w weekendy, choć też nie zawsze).

A intercyza przed tym chroni?

[sine.ira]

Napisane przez A kuku

A intercyza przed tym chroni?

Nie. To była luźna dywagacja a propos tego jak to się siedzi w domu z dziećmi.
Najuniżeniej przepraszam za of top.

[paula78]

Napisane przez sine.ira

Aczkolwiek ja żyłam x lat w konkubinacie i myślę, że moja zażyłość z TŻ, zaufanie i poleganie na sobie przebijało większość małżeństw jakie znam
Mamy zresztą szereg spraw (tam szereg...większość ) i wspólnych prawno-formalnych zobowiązań, które ustanowiliśmy w czasach bezślubnych (od dwóch lat jesteśmy po ślubie).
Małżeństwo, rodzina...to tak naprawdę względne rzeczy jak chodzi o podejście, relacje między ludźmi, zaufanie itd. itp. Papier papierem ale człowiek człowiekiem Konkubinat może być dojrzalszy i trwalszy niż małżeństwo przecież. Nie ma reguły.
Aczkolwiek jak kto tak sie trzęsie o te swoje materialne dobra, to oczywiście, że do robienia dzieci papiery nie są potrzebne - jak już wczoraj mówiłam. Że w małżeństwie można wspólnie się z podatku rozliczać...coż...jak kto bogaty, to mu to lotto, c`nie ?

Amen.

[sine.ira]

Napisane przez paula78

Amen.

Kocham mojego misia-pysia !!!!
Bezintercyzowo

[Hultaj]

Rozpoczynanie czegoś z nastawieniem

ale nie można siłą rzeczy wymagac również od człowieka, aby koniecznie miał zaufanie przede wszystkim w takim razie do siebie, że naprawdę wybrał dobrze partnera, i wymagac nastawienia, że jeśli jednak popełni błąd w doborze towarzysza życia, to powinien stracić to, co wypracował czy nabył. Bo, btw, bo już na forum np. przeczytałam, że człowiek jak ma klasę to wyplątując się z jednego małżeństwa do innego, jak śmie, swoje mieszkanie oddaje dziecku by miało gdzie przeprowadzić się z synową/zięcia, a sam znowu zaczyna od zera. To znaczy, wymagać można. I teraz jedni ulegają jednym wymaganiom, drudzy drugim, żadne odkrycie.

[golgie]

Napisane przez sine.ira

Aczkolwiek ja żyłam x lat w konkubinacie i myślę, że moja zażyłość z TŻ, zaufanie i poleganie na sobie przebijało większość małżeństw jakie znam
Mamy zresztą szereg spraw (tam szereg...większość ) i wspólnych prawno-formalnych zobowiązań, które ustanowiliśmy w czasach bezślubnych (od dwóch lat jesteśmy po ślubie).
Małżeństwo, rodzina...to tak naprawdę względne rzeczy jak chodzi o podejście, relacje między ludźmi, zaufanie itd. itp. Papier papierem ale człowiek człowiekiem Konkubinat może być dojrzalszy i trwalszy niż małżeństwo przecież. Nie ma reguły.
Aczkolwiek jak kto tak sie trzęsie o te swoje materialne dobra, to oczywiście, że do robienia dzieci papiery nie są potrzebne - jak już wczoraj mówiłam. Że w małżeństwie można wspólnie się z podatku rozliczać...coż...jak kto bogaty, to mu to lotto, c`nie ?

Tak, jak pisałam są różne małżeństwa-dojrzałe i niedojrzałe-te drugie dość szybko się kończąTo, że Twój konkubinat był wiążący bardzo- nie wątpię ,ale wyjątek potwierdza regułę

[dawidowskasia]

Napisane przez Hultaj

a gdyby Twój facet powiedział Ci tak: kochanie, ja mam mieszkanie, Ty nie, to zróbmy tak, małżeństwo to wspólnota, więc zacznijmy się dorabiać wszystkiego od przysłowiowej łyżki, wspólnie i razem, a mieszkanie podaruję jakiejś instytucji charytatywnej.
Powiedziałabyś mu, że dobrze robi, bo intencja przecież jest szczytna, a przecież Wy oboje chcąc być razem możecie iść na wynajem?

Gdyby przeznaczył nie jakiejś instytucji tylko na konkretne cele charytatywne to trudno , jego sprawa.

Mam dwa mieszkania. Poznałam chłopaka biednego jak mysz kościelna, ale kiedy nie miałam pracy i pieniędzy on mi bardzo pomagał i mimo,że on nie chce zamierzam zrobić go współwłaścicielem mieszkania. Dlatego,że dużo poświęcił, wiele się wyrzekł,żeby być ze mną. Nawet jeśli mielibyśmy się rozstać, ja zawsze będę o tym pamiętać.

może z takim jak Twoje przekonaniem warto znależć osobę o odobnym statusie materialnym?

[sine.ira]

Napisane przez Hultaj

ale nie można siłą rzeczy wymagac również od człowieka, aby koniecznie miał zaufanie przede wszystkim w takim razie do siebie, że naprawdę wybrał dobrze partnera, i wymagac nastawienia, że jeśli jednak popełni błąd w doborze towarzysza życia, to powinien stracić to, co wypracował czy nabył.

Widzisz...stracić. A ja myślę, że jak ktoś odchodzi, a przeżył ze mną fajne lata, dał mi masę szczęścia i radochy, wspólnie ze mną pracował na utrzymanie czy zdobywanie majątku, to mu się jednak należy, to co mu się należy

---------- Dopisano o 11:35 ---------- Poprzedni post napisano o 11:33 ----------

Napisane przez golgie

Tak, jak pisałam są różne małżeństwa-dojrzałe i niedojrzałe-te drugie dość szybko się kończąTo, że Twój konkubinat był wiążący bardzo- nie wątpię ,ale wyjątek potwierdza regułę

No ale wiele nieformalnych związków pakuje się np. w finansowe zobowiązania. Do tego trzeba zaufania, a odpowiedzialność też nie mniejsza niż w małżeństwie.
Bym nie robiła z małżeństwa takiego nie wiadomo czego Papier jak papier, co innego jest ważne.

[Hultaj]

A iluż to panów-ojców co to ich rola rodzica z deka przerosła - ucieka w pracę, jak to się mówi. Czyli przeciąga w nieskończoność powrót do domu z pracy, bo tam już odpoczynku nie zazna aż dzieciarnia nie padnie na nos. No, ilu ? A myślę, że wielu jak czytam np. internet i intymne zwierzenia samotnych matek, choć teoretycznie z mężem u boku (u boku w weekendy, choć też nie zawsze).

najbardziej mi się podobają posty Elfir, która chyba jako jedyna podnosi tezę, że intercyza może w mniejszym stopniu chronić dobra bogatego małżonka (ktore to, jak czytamy, chronione formalnie na wypadek rozwodu i tak są przez zakusami połowka) a w większym pozycję osoby, która np. pracuje na rzecz rodziny w domu, nią się zajmując, a która siłą rzeczy nie jest z definicji tak uprzywilejowana jak osoba pracująca zawodowo (mam na myśli to, że kiedy jedna osoba zostaje w domu z dziećmi- to na podstawie umowy pomiędzy partnerami, że nie uzyskujący dochodów rodzic nie będzie się musiał prosić o pieniądze na szampon do włosów ani nawet o możliwość wypadu do kina ).

I teraz byłabym tylko ciekawa, jak zapatrywaliby się fani intercyzy ogólnie jako takiej; jak by się czuli, gdyby np. wyszło im w życiu na to, że np. jedna osoba (przyjmijmy, że matka, no co się będziemy czarować ...) zostaje w domu 5 lat (jak komuś się wydaje, że to bardzo długo, to wystarczy, że pojawia się drugie dziecko np. po 2 latach od urodzenia pierwszego, a rodzic chce dać dzieciom możliwość, by np. było w domu zanim pójdzie do przedszkola jako 3latek np). - i słyszy od swojej małżonki: dobrze kochanie, a teraz spiszmy umowę, że będziesz mi wypłacał pensję taką i taką, i zadbasz o moje ubezpieczenie emerytalne w tym okresie, kiedy tzw. rynek pracy mam w domu nad ''zupką i kupką''.

[dawidowskasia]

Napisane przez A kuku

Pytasz pod moim postem, ale jak rozumiem nie mnie o to pytasz, bo moje stanowisko jest chyba jasne. Ale mimo to odpowiem. Wg mnie większym leniem jest ta kobieta, która ucieka od trudu wychowania dzieci na ciepłą biurową posadkę, z której można się zwinąć o 15-tej, niż ta, która na swoje barki bierze całą odpowiedzialność za przyszłość swoich dzieci.

---------- Dopisano o 11:19 ---------- Poprzedni post napisano o 11:18 ----------

Dokładnie Ja już swojemu tż powiedziałam,że jak się dzieci pojawią to idę do pracy. Przerasta mnie na razie myśl pracy 24h a tak cyk do pracy

Mówię całkowicie poważnie. W domu to dopiero jest harówa...

[sine.ira]

Napisane przez dawidowskasia

W domu to dopiero jest harówa...

No ale z drugiej strony, moja babcia, matka ośmiorga dzieci, w tym siedmiu synów powiedziała mi kiedyś, że takie zajmowanie się domem, to jednak inny rodzaj "stresu", mniej wykańczający. Że nie zazdrości teraz młodym kobietom, co to od stresu w pracy wąsy im zaczynają wyrastać i mają problemy w płodnością

[Hultaj]

Pytasz pod moim postem, ale jak rozumiem nie mnie o to pytasz, bo moje stanowisko jest chyba jasne. Ale mimo to odpowiem. Wg mnie większym leniem jest ta kobieta, która ucieka od trudu wychowania dzieci na ciepłą biurową posadkę, z której można się zwinąć o 15-tej, niż ta, która na swoje barki bierze całą odpowiedzialność za przyszłość swoich dzieci.

nie rozumiem co jest złego w pracowaniu do 15tej na biurowej posadce?
odpowiedzialność za przyszłość dzieci to zarówno kwestie wychowacze jak i finansowe. Mężczyźnie wolno skupiać się na finansach, a kobiecie mniej?
5 lat na rynku pracy z pensją np. 2 tyś netto miesięcznie, generuje dochód w wysokości 120 tyś (+ świadczenia pochowane w brutto ;-)), minus koszty utrzymania, to prawda, ale osoba (kobieta) która zajmuje się pracą w domu tych 120 już sama siłą rzeczy nie urobi. Za to ile się nawstawia prań, zmywarek i namacha żelazkiem czy ścierą, to niewątpliwie, jej.

[dawidowskasia]

Napisane przez A kuku

Słusznie! Znajdzie pracę będzie miała z czego oddać! Precz z darmozjadami.

A najgorsi co udają, że niby bezrobocie

Też zgoda! Podobno ciąża to nie choroba więc niech nie udaje!

I jeszcze taka Ci powie, że poduszki pod plecy chce bo 7 miesiąc i że niby skurcze ma. Do czego ludzie są zdolni


Teraz co najwyżej nauka obliczania ile to jest 9% od dwóch pomidorów, ogórka i czterech rzodkiewek!

i jeszcze może pomidora w zimie by się zachciało? 9%? Że taki niby ślachetny jesteś?! a jak co do czego to bierzesz 24% jak wszyscy.


I po raz kolejny masz rację! Przecież sama sobie winna, bo skakać nie powinna, a jak mimo to skakała, to ma dokładnie co chciała!

To jeszcze pół biedy, najgorsi są symulanci. Nie może pracować, bo przepuklina. O znam ja takich, ale po MÓJ (z mojej pensji!!!) szampon to ma siłę sięgać?
Kiedyś ludzie w deszczówce myli włosy i nikt nie narzekał.
Pasożytom to się już w głowach poprzewracało

---------- Dopisano o 11:51 ---------- Poprzedni post napisano o 11:49 ----------

Napisane przez sine.ira

No ale z drugiej strony, moja babcia, matka ośmiorga dzieci, w tym siedmiu synów powiedziała mi kiedyś, że takie zajmowanie się domem, to jednak inny rodzaj "stresu", mniej wykańczający. Że nie zazdrości teraz młodym kobietom, co to od stresu w pracy wąsy im zaczynają wyrastać i mają problemy w płodnością

Myśle, że to nie stres, ale radość z patrzenia na dorastające dzieciaczki rekompensuje zmęczenie
Poza tym wie,że pracuje dla dzieci a nie na obca osobę

[sine.ira]

Napisane przez dawidowskasia

Poza tym wie,że pracuje dla dzieci a nie na obca osobę

A jak się idzie do pracy, to tam się nie pracuje na siebie i swoje dzieci na przykład ? Tylko na obcą osobę (chodzi ci o właściciela firmy ?)? A cóż to za herezje ?

Teraz widzę idzie przeginka w drugą stronę - ta co pracuje zawodowo jest beeee, a prawdziwa matka, co to jej los dzieci naprawdę leży na sercu, zostaje z nimi w domu, bo to taaaaaakaaaa harówa, że głowa mała. Dajcie spokój.

[dawidowskasia]

Napisane przez sine.ira

A jak się idzie do pracy, to tam się nie pracuje na siebie i swoje dzieci na przykład ? Tylko na obcą osobę (chodzi ci o właściciela firmy ?)? A cóż to za herezje ?

źle się wyraziłam
Ja tam wolę do pracy, bo według mnie lżej

[sine.ira]

Napisane przez dawidowskasia

Ja tam wolę do pracy, bo według mnie lżej

Moim zdaniem nie jest lżej pracować na dwa etaty. Bo zakładam, że jak się już z tej pracy wyjdzie i wróci do domu, to to bynajmniej nie oznacza zalegania na kanapie z pilotem w dłoni tylko raczej - pracy ciąg dalszy (choć już innej).

[dawidowskasia]

Napisane przez sine.ira

Moim zdaniem nie jest lżej pracować na dwa etaty. Bo zakładam, że jak się już z tej pracy wyjdzie i wróci do domu, to to bynajmniej nie oznacza zalegania na kanapie z pilotem w dłoni tylko raczej - pracy ciąg dalszy (choć już innej).

No ale wtedy na pół z partnerem.

[golgie]

Napisane przez sine.ira

o o 11:33 ----------



No ale wiele nieformalnych związków pakuje się np. w finansowe zobowiązania. Do tego trzeba zaufania, a odpowiedzialność też nie mniejsza niż w małżeństwie.
Bym nie robiła z małżeństwa takiego nie wiadomo czego Papier jak papier, co innego jest ważne.

Dla mnie jednak instytucja małżeństwa stoi o stopień, jeśli nie parę,wyżejJest to dojrzałe podjęcie odpowiedzialności za związek,za drugą osobę, wraz z wszystkimi przywilejami i niedogodnościami, jakie się z tym wiążą.Konkubinaty chcą być traktowane jak małżeństwa, a ja się pytam-z jakiej paki?To niestety nie jest to samo, choćby nie wiem jakie kredyty pozaciągaliCzemu się nie zdeklarują, właśnie na rtym ,,papierku"?Co ich tak powstrzymuje?Niepewność?B rak zaufania?

---------- Dopisano o 12:18 ---------- Poprzedni post napisano o 12:16 ----------

Każdy myśli jak mu się podoba, a to jest moje zdanie,choć pewnie nie jestem w nim odosobniona

[MarudexuS]

Napisane przez Hultaj

a gdyby Twój facet powiedział Ci tak: kochanie, ja mam mieszkanie, Ty nie, to zróbmy tak, małżeństwo to wspólnota, więc zacznijmy się dorabiać wszystkiego od przysłowiowej łyżki, wspólnie i razem, a mieszkanie podaruję jakiejś instytucji charytatywnej.
Powiedziałabyś mu, że dobrze robi, bo intencja przecież jest szczytna, a przecież Wy oboje chcąc być razem możecie iść na wynajem?

Ale po co ma oddawać? jak jego przed ślubem to i po ślubie zostaje jego do tego nie jest potrzebna rozdzielność

Napisane przez sine.ira

No ale z drugiej strony, moja babcia, matka ośmiorga dzieci, w tym siedmiu synów powiedziała mi kiedyś, że takie zajmowanie się domem, to jednak inny rodzaj "stresu", mniej wykańczający. Że nie zazdrości teraz młodym kobietom, co to od stresu w pracy wąsy im zaczynają wyrastać i mają problemy w płodnością

A to zależy jaką się tą pracę ma moja jak widać bardzo stresująca nie jest i jeśli będę iała dziecko wolę wrócić tu a dziecko oddać do żlobka na te 8 godzin, i w domu wymóc od partnera podział obowiązków jeleniem nie jestem

Napisane przez sine.ira

Moim zdaniem nie jest lżej pracować na dwa etaty. Bo zakładam, że jak się już z tej pracy wyjdzie i wróci do domu, to to bynajmniej nie oznacza zalegania na kanapie z pilotem w dłoni tylko raczej - pracy ciąg dalszy (choć już innej).

Tak, tylko wtedy nie będzie obiadków 2 daniowych, tylko dorośli w pracy na stołówce, dzieci w szkole, sprzątanie jak brud zacznie przeszkadzać a nie codziennie, zero domowych wypieków i innych takich coś za coś.

[sine.ira]

Napisane przez dawidowskasia

No ale wtedy na pół z partnerem.

Czyli wychodzi na to, że jak ktoś zostaje w domu przy dzieciach, to drugi rodzic w zajęcia domowe i przydzieciowe się nie włącza ?

Napisane przez golgie

Czemu się nie zdeklarują, właśnie na rtym ,,papierku"?Co ich tak powstrzymuje?Niepewność?B rak zaufania?

Dla mnie na przykład małżeństwo nie było ani grama wyżej od związku w jakim byłam do tej pory. Bo sam związek był bardzo dobry, gdyby nie kilka formalnych ułatwień, które daje małżeństwo, to bym ślubu nie brała. Znam ludzi, którzy też tak uważają i nie ma to związku ani ze starchem ani z brakiem pewności. Pewności czego i strachem przed czym, zresztą ?

Napisane przez golgie

Każdy myśli jak mu się podoba, a to jest moje zdanie,choć pewnie nie jestem w nim odosobniona

No nie jesteś, fakt.

[201604250941]

To, ze ktos zachoruje nie znaczy ze mozna jego miara mierzyc zdrowych ludzi. Ciaza to nie choroba. To zaslanianie sie dzieckiem, zeby tylko nie pracowac. Potem sa watki jak odejsc od meza jak sie nie ma pracy i sie jest na jego utrzymaniu. Kopanie pod soba dolkow. Jak sie straci prace to sie w ciagu miesiaca znajduje kolejna bo sie ma takie wyksztalcenie ktore na to pozwala bo sie o tym myslalo wczesniej a nie szlo za reszta owieczek na socjologie.

[A kuku]

Napisane przez Hultaj

ale nie można siłą rzeczy wymagac również od człowieka, aby koniecznie miał zaufanie przede wszystkim w takim razie do siebie ...

Nie można mieć zaufania do partnera, nie można mieć do siebie, matka oszuka, a z rodziną najlepiej wychodzi się na zdjęciu ... To jak żyć? Po co żyć, skoro na każdym kroku wszyscy tylko czyhają na Ciebie i Twoje pieniądze, a nawet Ty sama sobie nie ufasz? Ja sobie ufam. Przede wszystkim sobie.

Napisane przez Hultaj

I teraz byłabym tylko ciekawa, jak zapatrywaliby się fani intercyzy ogólnie jako takiej; jak by się czuli, gdyby np. wyszło im w życiu na to, że np. jedna osoba (przyjmijmy, że matka, no co się będziemy czarować ...) zostaje w domu 5 lat (jak komuś się wydaje, że to bardzo długo, to wystarczy, że pojawia się drugie dziecko np. po 2 latach od urodzenia pierwszego, a rodzic chce dać dzieciom możliwość, by np. było w domu zanim pójdzie do przedszkola jako 3latek np). - i słyszy od swojej małżonki: dobrze kochanie, a teraz spiszmy umowę, że będziesz mi wypłacał pensję taką i taką, i zadbasz o moje ubezpieczenie emerytalne w tym okresie, kiedy tzw. rynek pracy mam w domu nad ''zupką i kupką''.

Nie jestem fanem intercyzy, ale nie mam nic przeciwko porządnemu zabezpieczeniu rodziny na wypadek ... I tu jest problem! Jeśli usłyszałbym, że chce ubezpieczenia emerytalnego na wypadek, gdybym odszedł do innej, to z pewnością by mnie to zabolało. Ale, gdyby chodziło o to, że wypadki chodzą po ludziach i mogę nie wrócić żywy z podróży, to bym to zrozumiał bez zastrzeżeń. Pomimo to w obu wypadkach wyraziłbym zgodę.

Napisane przez sine.ira

No ale z drugiej strony, moja babcia, matka ośmiorga dzieci, w tym siedmiu synów powiedziała mi kiedyś, że takie zajmowanie się domem, to jednak inny rodzaj "stresu", mniej wykańczający. Że nie zazdrości teraz młodym kobietom, co to od stresu w pracy wąsy im zaczynają wyrastać i mają problemy w płodnością

A może babcia patrzyła nie z tej strony. Może te wąsy najpierw wyrastają, a cała reszta to tego konsekwencje?

Napisane przez Hultaj

nie rozumiem co jest złego w pracowaniu do 15tej na biurowej posadce?
odpowiedzialność za przyszłość dzieci to zarówno kwestie wychowacze jak i finansowe. Mężczyźnie wolno skupiać się na finansach, a kobiecie mniej?
5 lat na rynku pracy z pensją np. 2 tyś netto miesięcznie, generuje dochód w wysokości 120 tyś (+ świadczenia pochowane w brutto ;-)), minus koszty utrzymania, to prawda, ale osoba (kobieta) która zajmuje się pracą w domu tych 120 już sama siłą rzeczy nie urobi. Za to ile się nawstawia prań, zmywarek i namacha żelazkiem czy ścierą, to niewątpliwie, jej.

Pytanie było o większego lenia więc i odpowiedź tego dotyczyła. Oczywiście, że za wychowanie odpowiedzialność ponoszą oboje.