Facet z gospodarki

[cranberry juice]

Napisane przez grubella

Dziś są specjalne zgarniacze, ładowacze coś jak koparka, myjki wysokociśnieniowe, specjalne pojemniki na gnojówkę i wozy asenizacyjne do tego.

OK, to wyobraźmy sobie, jak Steczkowska i Żebrowski taki sprzęcior obsługują. Skoro tacy z nich rolnicy.

[201604181004]

nie ma to jak chwaić się nic nie robieniem za kupe kasy xd

[Bananalama]

Dziś rano widziałam widły,
w słońcu skąpane,
o drzwi stodoły oparte...

Przy wyborze partnera
osoby z pracą umysłową
są dla mnie najwięcej warte.
Ze zwierząt gospodarskich
to ja preferuję yorka,
i nie pociąga mnie żywot
tu sianokosy tam orka.
Od ciężkiej pracy się migam
a i rolnika odrzucam...

Ostatnio mnie bolą kolana
i biodro, jak tylko kucam.

[Magdallen]

Napisane przez kiciun

Zgadzam się, ale to dotyczy wyboru absolutnie każdego partnera życiowego.

---------- Dopisano o 10:31 ---------- Poprzedni post napisano o 10:18 ----------



Mój tż miał zostać na gospodarce i uczyć w miejscowej szkole. Zdanie zmienił, mamy ustalone, że tam nie zamieszkamy, do niczego nie zmuszałam, sam wybrał. Wielu synów rolników wyprowadza się do miasta.

Po drugie już jego babka- szlachcianka , która rzuciła swój majątek i sprowadziła się do jego dziadka na gospodarstwo, postawiła taki warunek, że ona w gospodarstwie pracować nie będzie. Jej mąż zajmował się gospodarstwem, ziemią, zwierzętami i jeszcze był dyrektorem miejscowej szkoły. A ona spała do południa, pachniała i zajmowała się domem. Wiem, bo moja mama tam mieszkała po sąsiedzku. To nie bajka, jak nie chcesz, to nie pracujesz.

Wakacje, podróże? Nie trzeba hodować zwierząt, ziemia nie ucieknie i nawet o urlop nie trzeba się prosić.

Że Twojemu kuzynowi wiejska dyskoteka pasuje, to nie znaczy, że wszystkim

ech te stereotypy a już myślałam, że to głównie domena facetów.

Jakie stereotypy? Nigdzie nie napisałam, że tak jest zawsze. Odnoszę się do sytuacji, które znam.

To logiczne, że jeśli chłopak ze wsi chce zamieszkać w mieście, to po prostu zamieszka i problem z głowy. Ale zakładam sytuację, że chłopak jednak chce zostać na tym gospodarstwie.

Dla mnie to sytuacja podobna do kwestii, że jedno chce mieć dzieci, a drugie nie. Jasne, ktoś może zmienić zdanie, ale jeśli nie, to pojawia się duży problem. Jakby mi ktoś na początku związku powiedział, że nie chce mieć dzieci, to raczej bym tego dalej nie ciągnęła. Tak samo, jakby mi ktoś powiedział, że chce mieszkać na wsi. Ja chcę mieszkać w mieście (niekoniecznie dużym), bo uwielbiam miasto, do takiego życia jestem przyzwyczajona i tyle.
I podkreślam, że nie chodzi mi o rolników, nie uważam, że są gorsi czy głupsi. Po prostu nie widzę siebie w gospodarstwie (bo, jak już pisałam, daleko do miasta, trzeba przynajmniej pomóc przy gospodarstwie, brak możliwości rozwoju, brak możliwości pracy w zawodzie, daleko do kina, kawiarni, na basen, na koncerty, do sklepów itd.).

[grubella]

Napisane przez cranberry juice

OK, to wyobraźmy sobie, jak Steczkowska i Żebrowski taki sprzęcior obsługują. Skoro tacy z nich rolnicy.

Święci garnków nie lepią, wszystkiego można się nauczyć.
Przecież tacy ograniczeni umysłowo rolnicy to robią to dlaczego aktor w wyższym wykształceniem ma się nie nauczyć.
Kilka biegów, wajch, przycisków opanować, umieć skoordynować to nie problem, poradzą sobie.

[749d3470e67da5a340716cf11c99d98c9d41692a_5eab587331573]

koło mojego miasteczka jest wioska,
z tej wioski dzieci dojeżdżały do zerówki autobusem,
tym samym autobusem dojeżdżały do szkoły i do liceum,
po liceum Agnieszka studiowała jakąś ekonomię z językami,
na studiach wyszła a mąż za chłopaka ze swojej wioski i urodziła dziecko

teraz mieszka na wsi, w miasteczku kupiła czy wynajęła dom (taką kostkę),
i otworzyła tam szkołę językową z angielskim i niemieckim,
kursy dla dzieci, dla dorosłych, maturzystów, kursy wakacyjne ...

[kiciun]

Napisane przez Weronka9292

Dziewczyny, czy związałybyście się z facetem który ma gospodarkę?
Czy wg Was ambitna kobieta z miasta może być w takim układzie szczęśliwa? Jest opcja żeby ona nie pracowała w tym gospodarstwie tylko spełniała się zawodowo? Znacie takie przypadki?
Pytam, bo poznałam fajnego chłopaka - wykształcony, ma w planach własny biznes, ale mieszka na wsi na gospodarstwie. Nie jestem taka żeby rzucać kogoś dlatego że ze wsi - nie przeszkadza mi to. Ale czy w takim przypadku muszę z czegoś zrezygnować? Czy jest możliwe szczęśliwe małżeństwo z kimś takim nie podzielając jego pasji, zajmując się wyłącznie swoją pracą oraz domem?
Chętnie poczytam, jeśli macie w tej kwestii jakieś doświadczenia

PS nikogo tym postem nie chcę obrazić ani się unosić, więc proszę bez hejtów.

Odpowiadając jeszcze bezpośrednio na pyt autorki.
1.Związałam się z facetem z gospodarką,ale ustaliliśmy, że nie bedziemy mieszkać w jego wsi.
2. Oczywiście, że możesz pracować w swojej pracy, a na gospodarstwo mieć wylane, tylko mu o tym powiedz. Jak pisałam wyżej, już babka mojego tż postawiła warunek, że na gospodarstwie pracować nie będzie i rzeczywiście ani ziemi ani oprzętu nie tknęła. Nie chcesz- mówisz o tym i nie pracujesz.


A co do przepisywania po hektarze. Moja mama dostała 1,5 h w spadku po rodzicach, więcej nie chciała. Ziemię od razu oddała w dzierżawę, nigdy jej nawet nie tkła Dzięki temu zajmowała się domem 100 km dalej, nie pracowała, płaciła śmieszny niski w porównaniu do zusu krus, była ubezpieczona, a teraz przeszła na wcześniejszą emeryturę. Same plusy
Te 1,5 ha przepisała mnie i póki nie pracuję, płace niski krus, jestem ubezpieczona, liczą mi sie lata do emerytury.

[Deborah100]

Napisane przez grubella

Kilkakrotnie padło tu zdanie, że słuchanie o pracy rolnika/ stonce, wykopkach, sianie itp/ jest dużo bardziej nieprzyjemne, drażniące nawet niż o pracy pracujących w innych zawodach.

Praca lekarza, prawnika to jest dopiero ciekawa./wybrałam najwyżej stojących w hierarchii /
Szczególnie gdy lekarz jest proktologiem, chirurgiem, patomorfologiem , dermatologiem i w zasadzie każdej specjalizacji i opowiada w domu przy kolacji o widzianych przetokach odbytu, hemoroidach, zaropiałych woreczkach żółciowych, naciekach nowotworowych, zasyfilisowanych genitaliach itp.
A prawnik sypie paragrafami i jeśli pracuje na sali sądowej to informacjami z rozpraw, cytuje akta sądowe itd..
Lekarz ma dużo wspólnego z grabarzem i rzeźnikiem stojącymi najniżej w rankingu pożądanych dla wizażowych TŻ zawodów.
Bo też styka się ze śmiercią, cierpieniem, krwią.
I niektórzy prawnicy tak samo.I sporo innych zawodów.

Każdy nadmiar informacji o pracy , która nas nie interesuje, obrzydza jest męczący.
I działa to w obie strony.Kobiety też potrafią zanudzać partnerów opowieściami o swojej pracy niezależnie od wykonywanego zawodu i wykształcenia.
Twierdzenie, że rolnik potrafi rozmawiać tylko i wyłącznie o swojej pracy , nie ma żadnych zainteresowań, najczęstszą rozrywką jest piwo pod sklepem jest śmieszne.

Zresztą czym się niby różni picie pod wiejskim sklepem od picia w miejskim klubie?Kulturalniej pić w klubie bo lokal elegancki, muzyka,tancerki. Efekt ten sam, kac taki sam, demolka i zanieczyszczenie otoczenia też bywa w obu przypadkach.
A jak się ostatnio okazało rozmowy panów w garniturach na wysokich stanowiskach po winie za kilka tysięcy niczym się zbytnio nie różnią od rozmowy Zenka z Jurkiem spod wiejskiego sklepiku po paru piwach za kilkanaście złotych.

Tak samo na wsi jak i w mieście znajda się tacy dla których miejsce kobiety jest w domu przy dzieciach i garach, tak samo znajdą się w jednym i drugim środowisku teściowe z piekła rodem.

Nie namawiam autorki na bliższą znajomość z rolnikiem bez naprawdę dokładnego przyjrzenia się i obiektywnej oceny sytuacji, treściwej rozmowy, przeanalizowania wszystkiego dogłębnie.

Nie każdy nadaje się na wieś. Nie każdy potrafi postawić na swoim, sprzeciwić się , nie poddać naciskom.
I potem się męczy , jest nieszczęśliwy, trwa w tym lub rzuca i żałuje straconego czasu.

Nie każdy rolnik nadaje się na partnera życiowego dla nie tylko nowoczesnej kobiety ale także tej ze wsią obeznaną i widzącej swoją przyszłość na wsi.

Decyzja musi być bardzo rozważna i poprzedzona wnikliwymi przemyśleniami i obserwacją partnera i jego rodziny.

Zgadzam się z tym d
Przecież to wszystko zależy od nas, zainteresowań itd...

Najpierw trzeba przyjrzeć się temu człowiekowi, czy jesteśmy w stanie dogadać się, mamy takie same poglądy. A później odpowiedzieć sobie na pytanie czy jesteśmy w stanie mieszkać na wsi w młodym wieku. Bo jeśli jesteśmy typem człowieka, który np. nie przepada za przyrodą, lubi spędzać czas w restauracjach, barach na basenie i ogólnie kocha tętniące życiem miasto to niestety na wsi zamęczy się....Przyjedziesz z pracy i co będziesz robiła....w pewnym momencie wykończysz się psychicznie.
Ja osobiście też nie chciałabym mieszkać w takim miejscu gdzie każdy każdego zna, przeszłość Twojej rodziny...praktycznie wszystko.

Gdy zaczęłam spotykać się z ex chłopakiem ze wsi sporo osób dowiedziało się kim jestem, kim są moi rodzice, gdzie się uczyłam itd...Nie lubię czegoś takiego.
No i tego gapienia, oglądania się jak jedziesz samochodem przez wioskę

[Bananalama]

Ja mieszkam na takiej wsi, że są bloki (w jednym z nich mieszkam) i jest obszar wiejski, gdzie ludzie mają pola, krowy, kozy, kury i... daniele . I są chwile, kiedy tam się nie da przejść normalnie, bo sorry, zwierzęta srają i śmierdzi, śmierdzą te pola gnojem na kilometr, czasami okna zamykać trzeba. I nie wyobrażam sobie gospodarzenia. A jak ktoś mi mówi, że współczesna gospodarka jest taka, że już nie trzeba tam wiele robić, to tylko głową kiwam. Bo smrodu niektórych zwierząt gospodarskich, ich żarcia i ich odchodów mi chyba żadna maszyna nie będzie usuwać 24 godziny na dobę. Zawsze będzie gdzieś jakiś smrodek.
Ja ledwo znoszę śmierdzącego żula na drugim końcu autobusu, a co dopiero subtelną woń obornika o poranku

[jelonki]

[1=749d3470e67da5a340716cf 11c99d98c9d41692a_5eab587 331573;47097055]koło mojego miasteczka jest wioska,
z tej wioski dzieci dojeżdżały do zerówki autobusem,
tym samym autobusem dojeżdżały do szkoły i do liceum,
po liceum Agnieszka studiowała jakąś ekonomię z językami,
na studiach wyszła a mąż za chłopaka ze swojej wioski i urodziła dziecko

teraz mieszka na wsi, w miasteczku kupiła czy wynajęła dom (taką kostkę),
i otworzyła tam szkołę językową z angielskim i niemieckim,
kursy dla dzieci, dla dorosłych, maturzystów, kursy wakacyjne ...[/QUOTE]


Opisana dziewczyna była z wioski i po chwilowym epizodzie na studiach do niej wróciła, a to zupełnie inna sytuacja niż autorki wątku.

[201803290936]

Napisane przez Bananalama

(...)
subtelną woń obornika o poranku

Jak poetycko. Dobrze działa na zatoki.

[201604181004]

[1=749d3470e67da5a340716cf 11c99d98c9d41692a_5eab587 331573;47097055]koło mojego miasteczka jest wioska,
z tej wioski dzieci dojeżdżały do zerówki autobusem,
tym samym autobusem dojeżdżały do szkoły i do liceum,
po liceum Agnieszka studiowała jakąś ekonomię z językami,
na studiach wyszła a mąż za chłopaka ze swojej wioski i urodziła dziecko

teraz mieszka na wsi, w miasteczku kupiła czy wynajęła dom (taką kostkę),
i otworzyła tam szkołę językową z angielskim i niemieckim,
kursy dla dzieci, dla dorosłych, maturzystów, kursy wakacyjne ...[/QUOTE]

mamy klaskać? bo nie rozumiem czemu służą te wszystkie historie.
znam laskę która skończyła stomę i po studiach otworzyła gabinet na wsi w domu.
znam laskę która pracuje w urzędzie gminy.
czy mnie to obchodzi?
wcale.
czy sprawia to że chcę mieszkać na wsi?
absolutnie.
jak to ma się do tematu?
pojęcia nie mam

[Bananalama]

Napisane przez drabineczka

mamy klaskać? bo nie rozumiem czemu służą te wszystkie historie.
znam laskę która skończyła stomę i po studiach otworzyła gabinet na wsi w domu.
znam laskę która pracuje w urzędzie gminy.
czy mnie to obchodzi?
wcale.
czy sprawia to że chcę mieszkać na wsi?
absolutnie.
jak to ma się do tematu?
pojęcia nie mam

coś jak z łańcuszkiem szczęścia. Genowefa Z. z Pcimia wysłała i wygrała pralkę, a Józef G. z Pazimiechów Dolnych nie wysłał i urwało mu nogę, ale nie wiadomo jaki miało to związek z łańcuszkiem .

[201604181004]

Napisane przez Bananalama

coś jak z łańcuszkiem szczęścia. Genowefa Z. z Pcimia wysłała i wygrała pralkę, a Józef G. z Pazimiechów Dolnych nie wysłał i urwało mu nogę, ale nie wiadomo jaki miało to związek z łańcuszkiem .

a moja mama przyjechała ze wsi do miasta i jest tu szczęśliwa oneoneoneone!1111!!!!111! !!!!

[Hibiku]

Napisane przez drabineczka

mamy klaskać? bo nie rozumiem czemu służą te wszystkie historie.
znam laskę która skończyła stomę i po studiach otworzyła gabinet na wsi w domu.
znam laskę która pracuje w urzędzie gminy.
czy mnie to obchodzi?
wcale.
czy sprawia to że chcę mieszkać na wsi?
absolutnie.
jak to ma się do tematu?
pojęcia nie mam

Hm... w temacie padło pytanie czy wizażanki znają związki z gospodarzami gdzie kobieta nie pracuje na tejże gospodarce - więc podana historia jest adekwatna do tematu. Nie jestem za to pewna czy twoje usilne powtarzanie, że ty byś nie mogła bo nie lubisz jest tak ważne, że wymaga podkreślenia kilkanaście razy. Wiemy, serio. Ale autorka nie chciała znać tylko twojego poglądu a różne przykłady.

[Minna]

Nie wiem ile jeszcze będzie trwać ta dyskusja, zanim wreszcie zostanie zrozumiane, że są ludzie, którzy nie chcą żyć na wsi, bo widok pól, lasów, pastwisk ich nie cieszy, perspektywa obsługi nowoczesnych maszyn rolniczych nie kręci, a dusi. Bywa również odwrotnie i ktoś nie cierpi miasta i jego "smrodku" i hałasu. Jak się takie dwie osoby zejdą, to gdzieś muszą mieszkać. Tylko często w związku z tym jedno nie będzie szczęśliwe, a przynajmniej nie w pełni. Nie wiem co ma do tego inteligencja

[khloe]

Napisane przez grubella

Święci garnków nie lepią, wszystkiego można się nauczyć.
Przecież tacy ograniczeni umysłowo rolnicy to robią to dlaczego aktor w wyższym wykształceniem ma się nie nauczyć.
Kilka biegów, wajch, przycisków opanować, umieć skoordynować to nie problem, poradzą sobie.

łohoho, intelygentna, (sorry, wykształciuch!) Pani z miast się znalazła

[Lexie]

Napisane przez Minna

Nie wiem ile jeszcze będzie trwać ta dyskusja, zanim wreszcie zostanie zrozumiane, że są ludzie, którzy nie chcą żyć na wsi, bo widok pól, lasów, pastwisk ich nie cieszy, perspektywa obsługi nowoczesnych maszyn rolniczych nie kręci, a dusi. Bywa również odwrotnie i ktoś nie cierpi miasta i jego "smrodku" i hałasu. Jak się takie dwie osoby zejdą, to gdzieś muszą mieszkać. Tylko często w związku z tym jedno nie będzie szczęśliwe, a przynajmniej nie w pełni. Nie wiem co ma do tego inteligencja

Tylko, że dyskusja nie toczy się raczej na tej osi w ogóle - raczej jasne jest, że ktoś może nie chcieć żyć na wsi/w mieście, bo tak nie lubi i już.
Podnoszona jest raczej kwestia stereotypowego spojrzenia na rolników i pogardliwego czasem stosunku do nich. Trochę w tym jest prawdy, bo czym innym jest powiedzieć "nie byłabym z rolnikiem, nie znoszę wsi, nie mogłabym tam mieszkać", a "nie byłabym z rolnikiem bo czułabym, że jest ode mnie gorszy, nudny, mało wykształcony". Bycie rolnikiem nie determinuje ani wykształcenia, ani nudziarstwa, ani poziomu inteligencji, ani hobby

[Minna]

Napisane przez lexie

Tylko, że dyskusja nie toczy się raczej na tej osi w ogóle - raczej jasne jest, że ktoś może nie chcieć żyć na wsi/w mieście, bo tak nie lubi i już.
Podnoszona jest raczej kwestia stereotypowego spojrzenia na rolników i pogardliwego czasem stosunku do nich. Trochę w tym jest prawdy, bo czym innym jest powiedzieć "nie byłabym z rolnikiem, nie znoszę wsi, nie mogłabym tam mieszkać", a "nie byłabym z rolnikiem bo czułabym, że jest ode mnie gorszy, nudny, mało wykształcony". Bycie rolnikiem nie determinuje ani wykształcenia, ani nudziarstwa, ani poziomu inteligencji, ani hobby

Fakt niektóre dziewczyny mnie zaskoczyły pisząc, że dla niech rolnik jest gorszy. Ciekawe co by było, gdyby spotkały super inteligentnego faceta, w swoim typie, obytego, wykształconego, idealnie się z nim rozmawia, jest szalenie interesujący, zauroczyłyby się, a pod koniec akcji /spotkania dowiedziały, że to rolnik, który mieszka na wsi. I co wtedy? Skresliłyby go za to, że mieszka na wsi, czy za to, że to rolnik to mnie ciekawi bo niektóre szczerze podejrzewam, że za to, że jest rolnikiem czyli jest tym gorszym

[Hibiku]

Swoją drogą... trafiłam kiedyś na pewnego jegomościa, według wizażu pewnie będącego skrajnym darmozjadem i beznadzieją życiową do skreślenia z samego założenia - pochodzi ze wsi, rodzina to artyści, studiuje filozofię, wydał tomik wierszy... Istna tragedia!

Szkoda że ta tragedia to jeden z najbardziej ogarniętych ludzi jakich znam. Zrobione dwa kierunki, doktorat z filozofii robi wyłącznie w ramach samorozwoju, rozwinął rodzinne gospodarstwo w świetnie prosperujący biznes zatrudniający kilkaset osób, ma dom na wsi, mieszkanie w Krakowie i w Brukseli, gdzie spędza masę czasu jeżdżąc w interesach i angażując się politycznie, w wolnym czasie (nie wiem skąd on go bierze...) zajmuje się fotografią (nie na zasadzie "cyknę focię swojej nodze" tylko współpracy z mniejszymi projektantami), czy poezją. Faktycznie z takim człowiekiem nie ma szansy na samorozwój, pracę poza polem i rozmowę o czymś innym niż stonka...
Ludzie są różni. Dopóki nie ma konkretów - ciężko o czymkolwiek przesądzać i nie ma innej opcji niż poznanie konkretnej osoby.

---------- Dopisano o 12:29 ---------- Poprzedni post napisano o 12:27 ----------

Napisane przez Minna

Nie wiem ile jeszcze będzie trwać ta dyskusja, zanim wreszcie zostanie zrozumiane, że są ludzie, którzy nie chcą żyć na wsi, bo widok pól, lasów, pastwisk ich nie cieszy, perspektywa obsługi nowoczesnych maszyn rolniczych nie kręci, a dusi. Bywa również odwrotnie i ktoś nie cierpi miasta i jego "smrodku" i hałasu. Jak się takie dwie osoby zejdą, to gdzieś muszą mieszkać. Tylko często w związku z tym jedno nie będzie szczęśliwe, a przynajmniej nie w pełni. Nie wiem co ma do tego inteligencja

A ile będzie trwać zanim osoby nie chcące mieszkać na wsi zrozumieją, że pytanie nie dotyczyło wyłącznie osób, które nigdy się do wsi nie zbliżą?

[rembertowa]

Napisane przez lexie

Podnoszona jest raczej kwestia stereotypowego spojrzenia na rolników i pogardliwego czasem stosunku do nich. Trochę w tym jest prawdy, bo czym innym jest powiedzieć "nie byłabym z rolnikiem, nie znoszę wsi, nie mogłabym tam mieszkać", a "nie byłabym z rolnikiem bo czułabym, że jest ode mnie gorszy, nudny, mało wykształcony". Bycie rolnikiem nie determinuje ani wykształcenia, ani nudziarstwa, ani poziomu inteligencji, ani hobby

jamestown pisała o tym, że zawód rolnika nie jest według niej ambitny. Takie samo wymaganie, jak każde inne. Tyczy ścieżki kariery, jaką preferujesz u swojego wybranka, charakteru jego pracy. Ja pisałam o dość rygorystycznych wymaganiach co do formatu intelektualnego - nie wyłącznie "poziomu inteligencji", choć na litość boską, jak ktoś zamiast rzeźbić w wyższej matematyce pół życia gnój przerzuca, to z czasu studiów niewiele po trzydziestu latach mu zostanie, nie tylko w postaci wzorów, ale i ogólnej bystrości. Zawsze można oczywiście powiedzieć, jakie my straszne jesteśmy, bo zawsze może nam się trafić jaki skarb, gość z doktoratem po MIT, który zjechał na zabitą dechami wieś i w przerwach w przerzucaniu gnoju pyka sobie na netbuczku artykuliki do pism o impakt faktorze wyższym niż 30. Takiego to i jamestown by rozważyła pewnie. Tyle tylko, że my tu o realu mówimy. Mówimy o preferencji co do określonych zawodów i określonych aktywności profesjonalnych, mówimy też o preferencji względem konkretnego rodzaju wykształcenia. I mówimy też o jakimś tam naszym doświadczeniu, które jednak nakazuje nam od programów typu "rolnik szuka żony" trzymać się z daleka.

[bceb01c221ea3319abad6ab25f068feed7228d52_657f8c47e3c47]

Napisane przez lexie

Podnoszona jest raczej kwestia stereotypowego spojrzenia na rolników i pogardliwego czasem stosunku do nich. Trochę w tym jest prawdy, bo czym innym jest powiedzieć "nie byłabym z rolnikiem, nie znoszę wsi, nie mogłabym tam mieszkać", a "nie byłabym z rolnikiem bo czułabym, że jest ode mnie gorszy, nudny, mało wykształcony". Bycie rolnikiem nie determinuje ani wykształcenia, ani nudziarstwa, ani poziomu inteligencji, ani hobby

Szkoda że nie wszyscy są w stanie to pojąć i negatywny stosunek do określonego zawodu jest zrównany z negatywną opinią o samym człowieku, a stereotypy królują.

Znam dużo młodych osób z rolniczych rodzin. Jedni są wykształceni, gustują w kulturze wysokiej i wiedzą na czym polega związek partnerski, a inni spędzają dni przed sklepem z piwem albo przed telewizorem i uważają że miejsce kobiety jest w domu.
A to czy chcą zostać na wsi czy mieszkać w mieście, nijak nie ma się do "poziomu ich ambicji", bo powodów takiej decyzji jest dużo. Jedni widzą w gospodarce dobrze prosperujący biznes, inni nie mają po prostu lepszego pomysłu na życie, jeszcze inni czują się związani z rodzinnymi stronami... Ile ludzi, tyle powodów, więc robienie jakichś szufladek, że ten jest taki a ten owaki jest absurdalne, bo równie dobrze ten wykształcony może zostać na wsi, a ten od piwa wyjechać do miasta.
Nie liczy się zawód ani pochodzenie tylko konkretny człowiek.

Przykład znam jeden: dziewczyna po studiach zamieszkała z mężem u jego rodziców. On zajmuje się gospodarstwem, ona domem i dzieckiem, jak synek podrośnie planuje iść do pracy, trwa już to trzy lata, nikt przez ten czas od niej pracy na roli na wymagał.

A tak poza wszystkim: Polska jest krajem postrolniczym i znaczna większość współczesnego społeczeństwa ma bliższych czy dalszych przodków na wsi. Tym bardziej nie wiem jak można mówić o braku szacunku do rolników, jeśli samemu się z rolniczej rodziny w którymś tam pokoleniu wywodzi.

[rembertowa]

Napisane przez Hibiku

Szkoda że ta tragedia to jeden z najbardziej ogarniętych ludzi jakich znam. Zrobione dwa kierunki, doktorat z filozofii robi wyłącznie w ramach samorozwoju, rozwinął rodzinne gospodarstwo w świetnie prosperujący biznes zatrudniający kilkaset osób, ma dom na wsi, mieszkanie w Krakowie i w Brukseli, gdzie spędza masę czasu jeżdżąc w interesach i angażując się politycznie, w wolnym czasie (nie wiem skąd on go bierze...) zajmuje się fotografią (nie na zasadzie "cyknę focię swojej nodze" tylko współpracy z mniejszymi projektantami), czy poezją. Faktycznie z takim człowiekiem nie ma szansy na samorozwój, pracę poza polem i rozmowę o czymś innym niż stonka...

pierwsze, interesujące nas tu, znaczenie słowa "rolnictwo", jakie podaje Słownik Języka Polskiego, to «dziedzina gospodarki obejmująca uprawę ziemi i roślin oraz hodowlę zwierząt».

[bceb01c221ea3319abad6ab25f068feed7228d52_657f8c47e3c47]

Napisane przez rembertowa

jamestown pisała o tym, że zawód rolnika nie jest według niej ambitny. Takie samo wymaganie, jak każde inne.

Tylko że oprócz tego była mowa o tym że rolnik jest kimś "gorszym" i że można "mniej go szanować".
I o to się rozchodzi, żeby rozróżnić człowieka od zawodu, który wykonuje, bo o ile co do zawodu można mieć preferencje i jest to oczywiste, o tyle dzielenie ludzi na lepszych i gorszych na podstawie tego czym się zajmują jest niedorzeczne.

[201604181004]

Napisane przez rembertowa

pierwsze, interesujące nas tu, znaczenie słowa "rolnictwo", jakie podaje Słownik Języka Polskiego, to «dziedzina gospodarki obejmująca uprawę ziemi i roślin oraz hodowlę zwierząt».

Po prostu zalujesz ze sama nie wyhaczylas rolnika z doktoratem z filozofii

Ktos tu zadal pytanie co bym zrobila gdyby moj ksiaze marzen byl rolnikiem. Pisalam o tym na pierwszej stronie ze bylby to moj najwiekszy dylemat zyciowy i dramat bo nie potrafilabym zrezygnowac z siebie dla takiego zwiazku a dla mnie taki zwiazek oznaczalby rezygnacje z wielu rzeczy. Co zrobic, cenie sie.

[Hibiku]

Napisane przez rembertowa

pierwsze, interesujące nas tu, znaczenie słowa "rolnictwo", jakie podaje Słownik Języka Polskiego, to «dziedzina gospodarki obejmująca uprawę ziemi i roślin oraz hodowlę zwierząt».

I gdzie to się niby wyklucza? Wielokrotnie wspominano, że posiadacze większego gospodarstwa rolnego obecnie są głównie menagerami, ale wykonywanie prac z stanowiska zarzadzającego nie sprawia, że przestają zajmować się rolnictwem (zwłaszcza w obliczu prawa). Posiadanie gospodarstwa rolnego nie oznacza zajmowania się wyłącznie tym i wyłącznie w tak klasycznej formie jak uznają niektóre wizażanki.

[201604181004]

Menedzerzy, matko bosko polno, widzisz i nie grzmisz

---------- Dopisano o 12:57 ---------- Poprzedni post napisano o 12:56 ----------

Hibiku powtarzasz sie sama i powtarzasz cos co mowili wszyscy inni i to nie raz

[kiciun]

Ja też bym nie była nawet z najcudowniejszym i najmądrzejszym rolnikiem, jeśli musiałabym się przeprowadzić dla niego w miejsce, gdzie nie widzę dla siebie perspektyw, które mi się nie podoba i którego nie polubię. To chyba oczywiste i nikt tu tego się nie czepia, więc nie wiem po co się tak bronicie. Chodzi o niesprawiedliwe wiązanie posiadania gospodarki z bystrością, inteligencją, ciasnotą horyzontów itp.

[rembertowa]

[1=bceb01c221ea3319abad6ab 25f068feed7228d52_657f8c4 7e3c47;47098100]Tylko że oprócz tego była mowa o tym że rolnik jest kimś "gorszym" i że można "mniej go szanować".
I o to się rozchodzi, żeby rozróżnić człowieka od zawodu, który wykonuje, bo o ile co do zawodu można mieć preferencje i jest to oczywiste, o tyle dzielenie ludzi na lepszych i gorszych na podstawie tego czym się zajmują jest niedorzeczne.[/QUOTE]
pliz, to już czepianie się słówek. jamestown pisała o sferze zawodowej, i o tym, że dla niej rolnik byłby kimś gorszym właśnie w sferze zawodowej, bo zawód rolnika według niej jest mniej wymagający, czyli mniej ambitny. Owszem, nie najbardziej udane sformułowanie, ale intencja za nim stojąca mimo wszystko dość wyraźna.

[Hibiku]

Napisane przez drabineczka

Menedzerzy, matko bosko polno, widzisz i nie grzmisz

u mnie akurat grzmi, specjalnie na toje życzenie

Hibiku powtarzasz sie sama i powtarzasz cos co mowili wszyscy inni i to nie raz

Wybacz, ale dla mnie jest różnica między powtarzaniem innych w formie dawania kolejnego przykładu, o który prosiła autorka, a powtarzaniem "Ja nie mogę być z rolnikiem bo nie".