Facet poznany na necie - co o tym myślicie?

[MalinowaNastka]

Napisane przez Madelin

Matkoo....dramat. Jestem załamana i więcej powiedzieć nie mogę, ani nie jestem w stanie.

Napisane przez Annie17

Żonaty zapewne...

Albo coś w tym stylu...

Oj Madelin...

[Madelin]

Dziękuję....
Nie, nie żonaty, mamy dopiero po 18 lat.
Jest bi i czuje cos do swojego przyjaciela...

[Dotka90]

Madelin, co się stało? Bo aż mnie to zaintrygowało, co to takiego strasznego..

Ja już tu kiedyś pisałam, ale nie wszystkie pewnie czytały, to ja jestem przykładem, że da się przez internet poznać i być ze sobą na odległośc

Poznałam TZta przez internet, dzieli nas 100km, ale jesteśmy razem i jesteśmy baaardzo szczęśliwi

[Zielooonooka]

Hej Dziewczyny
Czytam Was i czytam tak, ciekawy wątek

Napisane przez Madelin

Dziękuję....
Nie, nie żonaty, mamy dopiero po 18 lat.
Jest bi i czuje cos do swojego przyjaciela...

Dzieciaty?;/
Inna?;/

Napisane przez Dotka90

Madelin, co się stało? Bo aż mnie to zaintrygowało, co to takiego strasznego..

Ja już tu kiedyś pisałam, ale nie wszystkie pewnie czytały, to ja jestem przykładem, że da się przez internet poznać i być ze sobą na odległośc

Poznałam TZta przez internet, dzieli nas 100km, ale jesteśmy razem i jesteśmy baaardzo szczęśliwi

No to cieszyć się Dotka pozostało
Ile już ze sobą jesteście?

[Madelin]

W poprzednim poście jest napisane wszystko, co się stało.... Najgorsz ejest to, że ja nie patrzyłam na Niego tylko jak na najlepszego przyjaciela. Owszem, nie jestem zakochana, ale miałam jakąś nadzieję... Bardzo mi zależało.

[Jean Lafitte]

Dajcie spokój z "internetowymi związkami". Ja to traktuje tylko jako zabawę i niczego nie oczekuje do póki nie spotkam tej osoby na żywo. Tak naprawde NIC nie wiecie o osobie jesli tylko z nia TYLKO piszecie.

[Madelin]

Jean, łatwo Ci pisać i krytykować, kiedy nie wiesz jaka jest sytuacja u każdej z nas. W moim przypadku związku żadnego nie było, natomiast spotkanie i przyjaźń tak.
Właśnie wróciłam od najlepszej przyjaciółki odrodzona z planem działania. Zaczynam powoli racjonalnie rozumować. Miejmy nadzieję, że z czasem się wszystko poukłada.

[Sweet_nuka]

wrocilam z weekendy z Bartkiem. Znaczy bylam u niego w domu na 2 dni. Jak zwykle bylo super. A teraz nauka, praca, swieta, zobacze go za tydzien we wtorek. Kidys jak ojego faceta nie widzialam 2 tygodnie, o jakos nawet nie zauwazlam tego ze obok go nie ma, nikogo mi nie brakowalo, tu sie juz po paru godzinach zaczyna okropna tesknota, ktora nie pozwala mi nawet myslec o czyms innym niz o nim. Dzis o 18 mialam od niego jechac, wiec juz o 17 moje oczy caly czas byly "szkliste", jego potem tez, bo zrobilo mu sie przykro ze ja placze. A teraz to juz wlasciwie rycze caly czas. Nigy nie bylam az tak zakochana, nigdy nikt mi ta nie pasowal jak on. Niby to tylko 60 km, ale autobusami to 2 h w 1 strone, zeby sie spotkac. Powiedzmy ze da sie to jakos przezyc, ale ja pracuje, on zacznie i wtedy to bedzie dopiero dramat, strasznei sie tego boje a na mieszkanie razem za wczesnie, no i nie ma za co. Ide beczec dalej, moze jakos wyplacze ten zal ktory bedzie mnie trzymac 8 dni

[jenny1234]

widać znalazłaś miłość życia ... gratuluje

[Annie17]

Napisane przez Madelin

Jean, łatwo Ci pisać i krytykować, kiedy nie wiesz jaka jest sytuacja u każdej z nas. W moim przypadku związku żadnego nie było, natomiast spotkanie i przyjaźń tak.
Właśnie wróciłam od najlepszej przyjaciółki odrodzona z planem działania. Zaczynam powoli racjonalnie rozumować. Miejmy nadzieję, że z czasem się wszystko poukłada.

Madelin, skoro pisałaś z nim przedtem to i tak samo powinnaś pisać z nim teraz. Zobacz: wiele go kosztowało przyznanie się przed Tobą, jednak nie okłamał Cię, był z Tobą szczery. Prawdziwą przyjaźń naprawdę ciężko jest znaleźć. Nic nie jest zawsze idealne.
Jednak jeżeli uważasz, że nie umiałabyś rozmawiać z nim na tym samym poziomie co przedtem: to nie męcz się z tym.
Ah, Jean... Wiesz, każdy jest inny. Niektórzy traktują to poważnie (jeżeli jest to traktowane poważnie z obu stron - wtedy jest ok), nie można po prostu doradzić: dajcie sobie z tym spokój. Bo dla nas to naprawdę ma znaczenie.

[Jean Lafitte]

W sumie macie rację. Myślę, ze podejście do tego zależy od wieku. Parę lat temu myślałem podobnie.

[margolka1986]

Napisane przez Sweet_nuka

wrocilam z weekendy z Bartkiem. Znaczy bylam u niego w domu na 2 dni. Jak zwykle bylo super. A teraz nauka, praca, swieta, zobacze go za tydzien we wtorek. Kidys jak ojego faceta nie widzialam 2 tygodnie, o jakos nawet nie zauwazlam tego ze obok go nie ma, nikogo mi nie brakowalo, tu sie juz po paru godzinach zaczyna okropna tesknota, ktora nie pozwala mi nawet myslec o czyms innym niz o nim. Dzis o 18 mialam od niego jechac, wiec juz o 17 moje oczy caly czas byly "szkliste", jego potem tez, bo zrobilo mu sie przykro ze ja placze. A teraz to juz wlasciwie rycze caly czas. Nigdy nie bylam az tak zakochana, nigdy nikt mi ta nie pasowal jak on. Niby to tylko 60 km, ale autobusami to 2 h w 1 strone, zeby sie spotkac. Powiedzmy ze da sie to jakos przezyc, ale ja pracuje, on zacznie i wtedy to bedzie dopiero dramat, strasznei sie tego boje a na mieszkanie razem za wczesnie, no i nie ma za co. Ide beczec dalej, moze jakos wyplacze ten zal ktory bedzie mnie trzymac 8 dni

nie płakuniaj, chociaz wiem jak Ci cięzko - a co do wytłuszczonego zdania ... to czuję się identycznie ostatnio usłyszałam, że chyba jestem jego 2 połowką nie mogę wyjść z podziwu jak ten Facet na mnie działa, jaką spontaniczność i chęć do życia we mnie budzi. Widujemy się codziennie, a ja nie wcale nie mam dość... niesamowite :P

[Sweet_nuka]

oj jak ja ci zazdroszcze ze codziennie!

[Sandruś88]

Sweet_nuka ja na Twoim miejscu płakałabym ze wzruszenia, że coś takiego mnie w życiu spotkało. A ta odległość moim zdaniem dobrze Wam robi, gdyż jeśli spotykamy się z kimś codziennie, to mimi miłości w końcu popadamy w rutynę i mamy siebie dosyć. Wiem, wiem co teraz powiesz 'niemożliwe, my się tak kochany, nigdy nie miałabym go dosyć', ale uwierz mi, ze tak jest. Kiedyś miałam przyjaciółkę, z którą praktycznie się nie rozstawałam, mieszkała u mnie tygodniami, ja u niej zresztą też. No i w końcu skończyła się nasza przyjaźń (co prawda tylko na rok, ale jednak). Teraz trochę zmądrzałyśmy i nie spotykamy się tak często, ale wiemy, że zawsze możemy na siebie liczyć. Uwierz, że w miłości jest podobnie.

Co do tematu...
Hmm.. jakby to napisać
Przez internet poznałam już tylu wspaniałych facetów, ale nie spotykam się z nimi. Nie dlatego, że się boję, że po drugiej stronie siedzi zupełnie ktoś inny, ufam im. To nie są miesięczne znajomości, jak w przypadku niektórych z Was( miesiąc pisania, spotkanie). Z niektórymi piszę już pewnie z ponad rok .
Jest teraz osoba, z którą bardzo bardzo dobrze mi się pisze i dużo do niej czuję Oczywiście wiadomo, to nie miłość, ale bardzo się lubimy. Mieszkamy daleko od siebie.
Nie spotykam się z ludźmi z internetu z prostej przyczyny. Boję się, że im się nie spodobam. Mimo, że przecież widzieli wiele moich zdjęć, cały czas wydaje mi się, że w rl wyglądam po prostu inaczej. To może śmieszne, ale na zdjęciach naprawdę wszystkiego nie widać
Wiecie, to dziwne, że w rl nie utrzymuję jakichś tam świetnych kontaktów z chłopakami, a przez internet już wielu z nich się we mnie 'zakochiwało' . Nie wiem co o tym myśleć, trochę to głupie, że w internecie zdarzają mi się takie sytuacje, a w rl jakoś inaczej to wygląda

[Sweet_nuka]

Sandruś88 - to nie tak ze placze tylko z zalu. To lzy szczescia pomieszane z odrobina rozpaczy i tesknoty, moze nawet troszke wiecej niz odrobina. Wczoraj dzownil, slyszalam go a nie moglam nawet przytulic To troche smutne. Moglabym sie z nim widywac chociaz co 3 dni a nie co 10... No ale czekam na wakacje, bedzie latwiej. Zreszta on caly czas powtarza ze damy rade, wczoraj nawet powiedzial pwene bardzo mile zdanie, ktorego nigdy wczesniej nie uslyszalam

Co do wygladu w realu, nie przejmuj sie, mialam tak samo jak ty, ba.. ja nawet z tym z ktorym teraz jestem 2 dni przed spotkaniem postanowilam sie nie spotkac, ale tak bardzo nalegal, ze jednak sie spotkalismy. I nie zaluje. Spodobalam mu sie, choc wielu osoba sie nie podobam

[Madelin]

Napisane przez Annie17

Madelin, skoro pisałaś z nim przedtem to i tak samo powinnaś pisać z nim teraz. Zobacz: wiele go kosztowało przyznanie się przed Tobą, jednak nie okłamał Cię, był z Tobą szczery. Prawdziwą przyjaźń naprawdę ciężko jest znaleźć. Nic nie jest zawsze idealne.
Jednak jeżeli uważasz, że nie umiałabyś rozmawiać z nim na tym samym poziomie co przedtem: to nie męcz się z tym.

Właśnie biłam sie z myślami. Najpierw były emocje wielkie, bo patrzyłam na Niego jak na chłopaka, z którym kiedyś mogłabym być, a nie tylko przyjaciela, źle sobie Go w sercu umieściłam, dlatego no nie byłam szczęśliwa... Poza tym wiem, że dla Niego ta sytuacja będzie również bardzo męcząca i może spowodować wiele kłopotów i nie podobało mi się to. Tym bardziej, że jestem wierząca... No i właśnie mam wielki żal o to, że nie powiedział od razu jak zaczeła sie przyjaźń, wtedy nie miałabym dylematów żadnych, załamań i wielu innych niepotrzebnych rzeczy. Nie zmienia to faktu, że przyjacielem jest i chciałabym, aby nim został. Jednak za długo mnie okłamywał. Czuję się poniekąd wykorzystana. Jakby był zupełnie inna osobą, o której się dopiero teraz dowiedziałam, dlatego też nie mam ochoty teraz z Nim gadać, musze odpocząć. A dalej się potoczy jak Bóg będzie chciał

Dziekuję za zainteresowanie

[Jean Lafitte]

Napisane przez Sandruś88

(...)

Co do tematu...
Hmm.. jakby to napisać
Przez internet poznałam już tylu wspaniałych facetów, ale nie spotykam się z nimi. Nie dlatego, że się boję, że po drugiej stronie siedzi zupełnie ktoś inny, ufam im. To nie są miesięczne znajomości, jak w przypadku niektórych z Was( miesiąc pisania, spotkanie). Z niektórymi piszę już pewnie z ponad rok .
Jest teraz osoba, z którą bardzo bardzo dobrze mi się pisze i dużo do niej czuję Oczywiście wiadomo, to nie miłość, ale bardzo się lubimy. Mieszkamy daleko od siebie.
Nie spotykam się z ludźmi z internetu z prostej przyczyny. Boję się, że im się nie spodobam. Mimo, że przecież widzieli wiele moich zdjęć, cały czas wydaje mi się, że w rl wyglądam po prostu inaczej. To może śmieszne, ale na zdjęciach naprawdę wszystkiego nie widać
Wiecie, to dziwne, że w rl nie utrzymuję jakichś tam świetnych kontaktów z chłopakami, a przez internet już wielu z nich się we mnie 'zakochiwało' . Nie wiem co o tym myśleć, trochę to głupie, że w internecie zdarzają mi się takie sytuacje, a w rl jakoś inaczej to wygląda

Ten strach to normalka. Ja jestem facetem i za kazdym razem mam podobna rozkmine Tylko pytanie czy wolisz zyc bezpiecznie w zgodzie ze swoimi lękami, czy wolisz zyc ciekawe i odważnie wbrew temu. Jesli nie pokazujesz tym facetom przerobionych w photoshopie zdjec to nie ma sie czego obawiac. A pamietaj ze druga strona tez mysli ze moze sie nie spodobac W 9/10 przypadkach jest OK, wiec moze warto zaryzykowac? Pomyśl o tym ze jesli nie sprobojesz i bedziesz utrzymywała tylko "internetowe znajomości" to mozesz w przyszlosci tylko zalowac ze nie sprobowalas.

[Sandruś88]

Napisane przez Jean Lafitte

Ten strach to normalka. Ja jestem facetem i za kazdym razem mam podobna rozkmine Tylko pytanie czy wolisz zyc bezpiecznie w zgodzie ze swoimi lękami, czy wolisz zyc ciekawe i odważnie wbrew temu. Jesli nie pokazujesz tym facetom przerobionych w photoshopie zdjec to nie ma sie czego obawiac. A pamietaj ze druga strona tez mysli ze moze sie nie spodobac W 9/10 przypadkach jest OK, wiec moze warto zaryzykowac? Pomyśl o tym ze jesli nie sprobojesz i bedziesz utrzymywała tylko "internetowe znajomości" to mozesz w przyszlosci tylko zalowac ze nie sprobowalas.

Wiesz, ja też zawsze myślałam, że wszyscy się boją tego, czy się spodobają drugiej osobie, ale po ostatniej rozmowie z jedną z koleżanek straciłam tą pewność. Ona mi się żaliła przed spotkaniem, że boi się, że ON JEJ SIĘ NIE SPODOBA ;d
Może to przejaw egoizmu? Raczej nie, bo z nas dwóch, to ja jestem większą egoistką ;d

[Ciekawska88]

U mnie w rodzinie jest osoba,która zabujała się przez neta,spotyka się z tym facetam...lecz niewiem jak to się skończy

[Jean Lafitte]

Napisane przez Sandruś88

Wiesz, ja też zawsze myślałam, że wszyscy się boją tego, czy się spodobają drugiej osobie, ale po ostatniej rozmowie z jedną z koleżanek straciłam tą pewność. Ona mi się żaliła przed spotkaniem, że boi się, że ON JEJ SIĘ NIE SPODOBA ;d
Może to przejaw egoizmu? Raczej nie, bo z nas dwóch, to ja jestem większą egoistką ;d

Ja myślę, że taki tekst to tylko odruch obronny, chyba że ma super wysoką samoocene Najlepiej otwarcie mówić o swoich lękach bo wtedy się neutralizują. Wy kobiety jesteś w tym dobre, niestety w męskim świecie jest inaczej i każdy udaje twardziela. Poznałem prawdziwych rekinów uwodzenia, dla których to jest lifestyle i oni też przeżywają pewnego rodzaju stres To jest normalka.

[Sweet_nuka]

ja tez sie bałam ze ten moj mi sie nie spodoba i on w sumie to na 100% byl pewny ze mu sie nie spodobam. A wyszlo jak wyszlo Spodobal mi sie i ja mu tez.
Mysle tez, choc w moim przypadku tak nie musialo byc, ze czesto staramy sie jednak dac tej osobie szanse ze wzgledu na to co bylo zanim sie zobaczylismy i jesli tak samo jest w realu jak w sieci, to niektore wady fizyczne (te male i srednie?) nie sa juz superwazne

[Jean Lafitte]

Napisane przez Sweet_nuka

(...)
Mysle tez, choc w moim przypadku tak nie musialo byc, ze czesto staramy sie jednak dac tej osobie szanse ze wzgledu na to co bylo zanim sie zobaczylismy i jesli tak samo jest w realu jak w sieci, to niektore wady fizyczne (te male i srednie?) nie sa juz superwazne

Dokladnie i to jest piękne. Poznając się na ulicy ludzie oceniają się bardzo powierzchownie, a tu jest czas na jakies glebsze poznanie.

[Sandruś88]

Napisane przez Jean Lafitte

Ja myślę, że taki tekst to tylko odruch obronny, chyba że ma super wysoką samoocene Najlepiej otwarcie mówić o swoich lękach bo wtedy się neutralizują. Wy kobiety jesteś w tym dobre, niestety w męskim świecie jest inaczej i każdy udaje twardziela. Poznałem prawdziwych rekinów uwodzenia, dla których to jest lifestyle i oni też przeżywają pewnego rodzaju stres To jest normalka.

Chyba masz rację, ona jest trochę 'pusta' pod tym względem, ale ta jej zawyżona samoocena to chyba tylko taka udawana ucieczka przed kompleksami

Napisane przez Sweet_nuka

ja tez sie bałam ze ten moj mi sie nie spodoba i on w sumie to na 100% byl pewny ze mu sie nie spodobam. A wyszlo jak wyszlo Spodobal mi sie i ja mu tez.
Mysle tez, choc w moim przypadku tak nie musialo byc, ze czesto staramy sie jednak dac tej osobie szanse ze wzgledu na to co bylo zanim sie zobaczylismy i jesli tak samo jest w realu jak w sieci, to niektore wady fizyczne (te male i srednie?) nie sa juz superwazne

Tak, na pewno się staramy dać szansę tej osobie, tylko nie zawsze charakter to to samo co zachowanie i tu może być już gorzej ;d

[MalinowaNastka]

Ciekawa rozmowa sie rozwinęła
Aż miło poczytać

[joestrella]

miesiąc temu poznałam na czacie miłego faceta, i przeszliśmy na meila i sobie wiadomości wysyłaliśmy, aż do teraz, jest miły i bardzo sympatyczny, tylko mam pewne wątpliwości na początki napisał mi że ma 20 lat, i jak gadałam z nim na czasie to wydawało mi sie że miał w nicku napisane marek (chociaż mogło mi sie pomieszac bo gadałam paroma facetami wtedy...) potem na meila mi napisał wiadomośc i napisał że jest Michał bo sobie chyba na czacie sie nie przedstawiliśmy...niedawn o napisał mi żę troche mnie okłamał z wiekiem i że ma 24 lata...na gronie jak wpisałam w wyszukiwarke jego meila znalazłam gościa o imieniu Marek i wieku 26 lat...(ja mam 18 lat)
niewiem co robić, bo ja go naprawde polubiłam i zaczeło mi na nim zależeć, wczoraj właśnie już prawie mieliśmy skończyć znajomosć bo napisałam mu że teraz to niewiem co do spotkań i dalszej znajomości jak ma te 24 lata.
Ale zrobiło mi sie mega smutno jak napisał " "co do spotkania i dalszej znajomości to nie wiem." i słusznie ja też nie wiem. Ale na pewno nie żałuje tego czasu- czytając i pisząc listy. Możliwe że to wszystko się skoczy a możliwe że jeszcze czasem się będziemy odzywać...
na pewno znajdziesz jakiegoś fajnego faceta, w końcu na mnie świat się nie koczy
trzymaj się i powodzenia.
No i odzywaj się czasem, jak byś czegoś potrzebowała..." i spróbowałam to uratować że wiek jest w sumie bez znaczenia i on potem napisał:" Ja sam jestem ciekaw jak to wszystko się potoczy.... Chciałbym to kontynuować chociaż do pierwszego spotkania... zobaczymy jak ono wyjdzie "
teraz niewiem, spotkać się z nim, tylko ciągle mam w głowie to całe grono (marek 26 lat??).
prosze doradźcie mi, bo w sumie bardzo mi na nim zależy. a i tu musze napisać że nawet nie widzieliśmy swoich zdjęć a mimo to on mnie polubił i napisał że wydaje sie być ciekawą osobą i wogóle....
i teraz po tym małym kryzysie ja wiem że już nie za długo będziemy sobie te meile wysyłać tylko chyba należało by krok na przód zrobić...
prosze pomóżcie i z góry dziękuje
(troche chaotycznie napisałam ale mam nadzieje że jest ok )

[Sweet_nuka]

niech po prostu najpierw powie cala prawde...

[joestrella]

kurcze tylko teraz to ja niewiem jak się nawet o to zapytać, bo boje sie że już totalnie będzie chciał to wszystko skończyć...

[MalinowaNastka]

Aj...
Najlepiej by było jakbyś widziała jego zdjęcia
Bo tak to gra w ciemno...
Dane sie nie zgadzają i jeszcze nie wiesz jak wygląda.

W sumie to pewnie wchodząc na czaty wymyślił sobie drugą osobę Michała czy tam Marka i wiek, nie podał prawdziwego - na czatach to normalne raczej.

Najlepiej z tą prawdą, gdyby powiedział.
W sumie... To praktycznie mowiąc nie jest szczery...
Bo jak tyle piszecie to powinien powiedzieć już prawdę.

[Sandruś88]

ja bym się z nim już nie spotkała, kombinuje jak głupi ;D

[MalinowaNastka]

Napisane przez Sandruś88

ja bym się z nim już nie spotkała, kombinuje jak głupi ;D

Co prawda - to prawda

Ja bym się źle czuła z tym, ciągle bym myślała, że nie jest szczery.
I tak naprawdę to co o nim wiesz, to wiesz czy jest prawdą czy nie.