Polecamy:

patiasym · 2013-06-05, 16:31

Cytat:

Napisane przez Bananalama

znajomi rodziców i sąsiedzi wypytują mnie o tatę. Specjalnie po to przychodzą do mnie do pracy. Wiem, że się martwią, ale ich pytania są trochę męczące.

Musisz to zrozumieć. Część robi to z autentycznej troski, część pewnie ze zwykłej próżnej ciekawości. Tak to już niestety bywa.

Bananalama · 2013-06-07, 12:09

Za około dwa tygodnie muszę wyjechać na 2-3 miesiące. Czy jest sens zaczynać terapię teraz? Czy może lepiej po powrocie? Zwłaszcza że ogromnie jestem teraz zabiegana. Usiłuję pracować, uczyć się do sesji (katorga z moją ciągłą potrzebą snu), ogarniać dom i wizyty u taty. Chciałabym być idealna, ale czasami mam wrażenie całkowitego braku kontroli nad tym, co się wkoło mnie dzieje.
Dzisiaj nie pojechałam na ważne zaliczenie na uczelni, bo przy moim zamuleniu umysłowym ciężko mi się ostatnio uczy. Uczyłam się więc niemal całą noc, a przy okazji krótkiego snu, na który sobie w końcu pozwoliłam, po prostu... wyłączyłam budzik przez sen i zaspałam na autobus. Masakra, cały tydzień czytałam te kserówki, porobiłam notatki.
W zasadzie ostatnio ogarniam tylko mój ubytek wagi. Jedne co mi wychodzi. Nawet moja pasja poszła w kąt, bo zanim skończę stronę książki, zapominam już co było na początku.
Wiem, że ludzie mają poważniejsze problemy, chociażby mój przyjaciel, M. Staram się jak mogę, by wykroić trochę czasu dla niego czy innych osób, które potrzebują mojej pomocy. Chętnie pocieszam na fb moich znajomych, ale czuję się jakaś... ciężka.
Pociesza mnie myśl, że rozumiem, że już od kilku miesięcy jestem na totalnym zakręcie, ale choroba taty po prostu pomogła mi to sobie uświadomić. Terapeutka będzie miała ze mną krzyż pański. Nie ogarniam, jak można jednocześnie wewnętrznie być perfekcjonistą, a na zewnątrz być osobą tak nieogarniętą.

patiasym · 2013-06-07, 12:31

Wakacje należą się Tobie jak psu zupa. Odpocznij, zrelaksuj się w miarę możliwości. Zrób kilka głębokich wdechów, stresuj się jak najmniej. Zobaczysz jak będzie potem.
Z sypianiem tak to jest. Ja czasem zalegnę podczas dnia, potem w nocy nie mogę spać; znów rano dobudzić się nie mogę. MA-SA-KRA!

Bananalama · 2013-06-07, 12:34

Cytat:

Napisane przez patiasym

Wakacje należą się Tobie jak psu zupa. Odpocznij, zrelaksuj się w miarę możliwości. Zrób kilka głębokich wdechów, stresuj się jak najmniej. Zobaczysz jak będzie potem.
Z sypianiem tak to jest. Ja czasem zalegnę podczas dnia, potem w nocy nie mogę spać; znów rano dobudzić się nie mogę. MA-SA-KRA!

Tak jest, później mam ciągłe poczucie beznadziejności i zasługiwania na jakąś karę, a to niby tylko autobus.
Wakacje są umowne, bo w ośrodku wczasowym trochę do ogarniania jest, ale nad morzem zawsze wraca mi równowaga psychiczna. Na pustej plaży można się wykrzyczeć podczas sztormu. I te lasy wkoło...
Morze to zawsze jakaś ucieczka dla mnie była. Może za rok całkiem tam zwieję, na stałe, kto to wie

. Nie jestem kimś, kto nadaje się do miasta i korporacji, wolałabym być babką-zielarką z nadmorskiej wsi

.

patiasym · 2013-06-07, 12:41

W morzu uwielbiam pływać bez skrępowania i siedzieć na samotnej dzikiej plaży patrząc na horyzont.

Eh marzenia.. ja to bym chciała być dzikuską z amazońskiej dżungli. Żyć bez cywilizacji, pieniędzy, w totalnej komunie; trochę jak ludzie z epoki kamienia łupanego. Widziałam niedawno film o ludziach żyjących w lasach deszczowych - coś pięknego

**201607110949** · 2013-06-07, 13:27

Cytat:

Napisane przez Bananalama

Chciałabym być idealna, ale czasami mam wrażenie całkowitego braku kontroli nad tym, co się wkoło mnie dzieje.

nie wiem, czy jest możliwe aby nad WSZYSTKIM co się dzieje wokół nas mieć kontrolę - chyba nie. Myślisz, że będziesz idealna, jeśli wszystko będzie takie, jakie sobie zaplanujesz i że brak kontroli oznacza spadek jakości. Otóż nie, bo lepiej skupić się na rzeczach naprawdę istotnych a reszcie pozwolić w mniejszym lub większym stopniu płynąć. Oszczędzisz sobie stresu i wyciągniesz dla siebie więcej, w myśl zasady 20/80

Kwestia poukładania priorytetów i nauki odpuszczania walki w przypadku pierdół, myślę, że do wypracowania.

Cytat:

Napisane przez Bananalama

D
Wiem, że ludzie mają poważniejsze problemy, chociażby mój przyjaciel, M. Staram się jak mogę, by wykroić trochę czasu dla niego czy innych osób, które potrzebują mojej pomocy. Chętnie pocieszam na fb moich znajomych, ale czuję się jakaś... ciężka.

czemu tak spychasz na margines swoje problemy? to, że przysłowiowe dzieci z Afryki głodują nie oznacza, że nie masz prawa przeżywać, przejmować się, płakać w zaistniałej sytuacji. Jeżeli pomaganie innym pomaga Ci, rób to - ale ja tu widzę raczej wyrzuty sumienia, że nie pomagasz tak dużo i dobrze jak kiedyś. Jesteś na tyle fajną dziewczyną, że naprawdę nie musisz wciąż i wciąż udowadniać swoimi staraniami, że warto się z Tobą kumplować. Złap oddech, zajmij się trochę sobą.
Życzę Ci abyś odpoczęła trochę nad morzem i dostrzegła 1. na co warto w życiu tracić nerwy 2. że jesteś ważna - z tym masz chyba największy problem.

Bananalama · 2013-06-12, 19:12

Hej, to znowu ja

Jakoś się to życie kręci. Jeden egzamin już za mną. Zaliczony na 3, ale zaliczony, to najważniejsze. Staram się coś planować, żeby nie popaść w całkowite odrętwienie. Może to dobry sposób? Planuję, jakie książki chciałabym przeczytać, a jakie wziąć ze sobą nad morze. Część pod kątem osobistych upodobań, część pod kątem walorów pisarskich, dla rozwoju. Pisanie ratuje mi życie. Stale coś gryzmolę. Gdy z czymś ekstremalnie smutnym czy mrocznym sobie nie radzę, piszę o tym. Papier wszystko przyjmie, ludzie niekoniecznie.
Otępienie zmieniło się w wieczne poirytowanie na zmianę z obojętnością, już chyba wolałam samą obojętność. Właśnie wyładowuję złość czyszcząc dywanik z psich kłaków

.

patiasym · 2013-06-12, 20:07

Piszesz dziennik? Ja kiedyś próbowałam, ale poległam. Kronos mnie rozwalił sczerością, teraz wracam do Dzienników Gombrowicza. Tu buchalteryjne notatki sławy, finansów, podłego życia na emigracji, seksualnych przygód i stale pogarszającego się zdrowia; tam - barokowe w formie, wycyzelowane dzieło często zawierające piękne szkatułkowe dykteryjki. "Ja" zewnętrzne i "ja" wewnętrzne - czy pisanie jednego dziennika jest w ogóle możliwe? Ilu ludzi prosi by ich najbardziej osobiste jednostki po śmierci spalić? Sorry, jeżeli offtopuję i przynudzam..

Bananalama · 2013-06-12, 21:23

Jakby ktoś przeczytał moje, to by mnie chyba zamknęli

patiasym · 2013-06-12, 21:51

Dlatego te moje próby są tylko dla mnie.. za życia nie doczekamy się niestety tak tolerancyjnego społeczeństwa, by po przeczytaniu naszych zapisków zostawiło nas w spokoju

bosky_Roman · 2013-06-16, 23:29

Bananowa mentorko bądź dzielna!

Bananalama · 2013-06-17, 00:48

Cytat:

Napisane przez bosky_Roman

Bananowa mentorko bądź dzielna!

Bananalama · 2013-06-25, 00:27

Konowały z miasta P. się myliły!

Myliły się, rozumiecie? Powiedzieli, że leczenie jest bez sensu, bo to rak w stadium terminalnym. Zawieźliśmy tatę do Katowic i okazało się, że to szpiczak! Można go leczyć, jest szansa na dłuższe życie, nawet na to, że będzie chodził

Jak dorwałabym teraz lekarzy z P. to latałyby kudły, nie ma co. Strach pomyśleć, co by było, jakbyśmy im zaufali...
Teraz tata niestety nabawił się zapalenia płuc, ponadto zajęty ma kręgosłup, żebra i miednicę, ale wygląda i tak dużo lepiej niż na początku. Leczą go.

Ile ja się namartwiłam, nadenerwowałam, napłakałam przez trefne diagnozy z P. Postawili na tacie krzyżyk, powiedzieli nam, że to ostatnie miesiące. On jest silny, bez walki się nie podda.

**201708160922** · 2013-06-25, 00:29

Bananalama -

))))))))))

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

tiniaczek · 2013-06-25, 00:32

Druga opinia to podstawa, super, bardzo sie ciesze

Poczytaj o diecie antyrakowej.

Bananalama · 2013-06-25, 00:35

Cytat:

Napisane przez CzasKomety

Bananalama -

))))))))))

Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

czuję się jakbym po długiej podróży wróciła do domu. Chce mi się jechać nad morze, chce mi się znowu czytać, pisać, jeździć na rowerze, wstawać rano, dbać o siebie. Dobrze, że mamy nie było obok, gdy tego wszystkiego mi się nie chciało, bo to by ją dobiło.

---------- Dopisano o 00:35 ---------- Poprzedni post napisano o 00:34 ----------

Cytat:

Napisane przez tiniaczek

Druga opinia to podstawa, super, bardzo sie ciesze

Poczytaj o diecie antyrakowej.

Nawet nie druga, a trzecia. W Gliwicach też było "pacjent umierający". I "nic nie można zrobić".

tiniaczek · 2013-06-25, 00:43

Cytat:

Napisane przez Bananalama

Nawet nie druga, a trzecia. W Gliwicach też było "pacjent umierający". I "nic nie można zrobić".

No nie zartuj

To tym bardziej super, ze sie nie poddaliscie

**201705250955** · 2013-06-25, 01:15

Cytat:

Napisane przez Bananalama

Konowały z miasta P. się myliły!

Myliły się, rozumiecie? Powiedzieli, że leczenie jest bez sensu, bo to rak w stadium terminalnym. Zawieźliśmy tatę do Katowic i okazało się, że to szpiczak! Można go leczyć, jest szansa na dłuższe życie, nawet na to, że będzie chodził

Jak dorwałabym teraz lekarzy z P. to latałyby kudły, nie ma co. Strach pomyśleć, co by było, jakbyśmy im zaufali...
Teraz tata niestety nabawił się zapalenia płuc, ponadto zajęty ma kręgosłup, żebra i miednicę, ale wygląda i tak dużo lepiej niż na początku. Leczą go.

Ile ja się namartwiłam, nadenerwowałam, napłakałam przez trefne diagnozy z P. Postawili na tacie krzyżyk, powiedzieli nam, że to ostatnie miesiące. On jest silny, bez walki się nie podda.

Cieszę się, że macie taką diagnozę, mimo wszystko

Nie chcę studzić entuzjazmu, ale na podstawie jakich wyników jeden szpital mówi coś innego, a drugi coś innego? Nie myśleliście, żeby skonsultować przypadek w jeszcze jednym ośrodku, np. CO Ursynów? Tata nie jest potrzebny do konsultacji. Jaką diagnozę postawiono Tacie początkowo?

_Matilde_ · 2013-06-25, 07:57

Jakos przegapilam Twoja historie wczesniej, rozumiem Cie, moj wujek tez ma raka.
Ciesze sie ze jest nadzieja, niestety czesto tak jest z lekarzami, matka mojej bratowej tez miala zyc 2 miesiace, na szczescie miala dobrego lekarza w rodzinie, minelo 3 lata a na umieranie jej sie nie ma
I cos w kwestii tego Twojego bycia dzielna kobita - nie da sie tak, Ty tez masz prawo do uczuc, do zlego samopoczucia, i inni powinni to zrozumiec
Do specjalisty oczywiscie idz, masz duzo niepotrzebnych schematow zachowan z ktorymi sie trzeba rozprawic

ciri15 · 2013-06-25, 10:05

Cytat:

Napisane przez Bananalama

Konowały z miasta P. się myliły!

Myliły się, rozumiecie? Powiedzieli, że leczenie jest bez sensu, bo to rak w stadium terminalnym. Zawieźliśmy tatę do Katowic i okazało się, że to szpiczak! Można go leczyć, jest szansa na dłuższe życie, nawet na to, że będzie chodził

Jak dorwałabym teraz lekarzy z P. to latałyby kudły, nie ma co. Strach pomyśleć, co by było, jakbyśmy im zaufali...
Teraz tata niestety nabawił się zapalenia płuc, ponadto zajęty ma kręgosłup, żebra i miednicę, ale wygląda i tak dużo lepiej niż na początku. Leczą go.

Ile ja się namartwiłam, nadenerwowałam, napłakałam przez trefne diagnozy z P. Postawili na tacie krzyżyk, powiedzieli nam, że to ostatnie miesiące. On jest silny, bez walki się nie podda.

Super, że jest nadzieja

Bananalama · 2013-06-25, 10:42

Cytat:

Napisane przez asia_aisa

Cieszę się, że macie taką diagnozę, mimo wszystko

Nie chcę studzić entuzjazmu, ale na podstawie jakich wyników jeden szpital mówi coś innego, a drugi coś innego? Nie myśleliście, żeby skonsultować przypadek w jeszcze jednym ośrodku, np. CO Ursynów? Tata nie jest potrzebny do konsultacji. Jaką diagnozę postawiono Tacie początkowo?

W Katowicach porobili wszystkie badania od początku.
W P. ordynator mówił, że w sumie mieli podejrzenia szpiczaka, ale skłaniają się ku rakowi kości, więc żebyśmy sobie załatwili do domu łóżko z hospicjum.

Luba · 2013-06-25, 10:50

Cytat:

Napisane przez Bananalama

W Katowicach porobili wszystkie badania od początku.
W P. ordynator mówił, że w sumie mieli podejrzenia szpiczaka, ale skłaniają się ku rakowi kości, więc żebyśmy sobie załatwili do domu łóżko z hospicjum.

Moja teściowa, która jest lekarzem, mówi, że medycyna to nie jest nauka ścisła

Jeden lekarz zinterpretuje wyniki tak, drugi inaczej, ja zawsze wolałam tych optymistów, którym się chciało dać nadzieję. Bo przekonałam sie na własnej skórze ile potrafi zepsuć takie: nie ma nadziei a jakiego kopa potrafi dać niech pani ma nadzieję, nie wszytsko stracone. A podejście rodziny ma olbrzymi wpływ na pacjenta.
Gdybym słuchała tych lekarzy, którzy byli na "nie" to mój mąż już by pewnie nie żył.

Bananalama · 2013-06-25, 10:58

Cytat:

Napisane przez Luba

Moja teściowa, która jest lekarzem, mówi, że medycyna to nie jest nauka ścisła

Jeden lekarz zinterpretuje wyniki tak, drugi inaczej, ja zawsze wolałam tych optymistów, którym się chciało dać nadzieję. Bo przekonałam sie na własnej skórze ile potrafi zepsuć takie: nie ma nadziei a jakiego kopa potrafi dać niech pani ma nadzieję, nie wszytsko stracone. A podejście rodziny ma olbrzymi wpływ na pacjenta.
Gdybym słuchała tych lekarzy, którzy byli na "nie" to mój mąż już by pewnie nie żył.

Dokładnie. Ostatni miesiąc funkcjonowałam jak robot, teraz będzie inaczej. Wczoraj jakby mi ktoś kopa sprzedał w tyłek

. Poszłam do biblioteki i zaczęłam czytać, poszłam na zakupy i kupiłam kolorowe sukienki, przyniosłam tacie ciastka i książkę, był taki szczęśliwy, że w końcu go leczą. Prawie ryczałam z radości, że jest szansa.
Akurat po P. szukaliśmy gdzieś indziej, bo P. nie ma dobrej renomy.

madana · 2013-06-25, 11:05

O jak dobrze, a najważniejsze, ze szukaliście innego specjalisty, nigdy w poważnych przypadkach nie wolno opierać się na jednej opinii- jak pisała Luba- można się tylko zdołować, a szukać innego. Mój mąż od kilku miesięcy chorował, były różne (niefajne diagnozy) i dopiero 4 (!!!!) specjalista postawił właściwą diagnozę - i jest w końcu dobrze

Życzę Ci dużo siły i optymizmu w walce z chorobą taty.

Bananalama · 2013-06-25, 11:13

Cytat:

Napisane przez madana

O jak dobrze, a najważniejsze, ze szukaliście innego specjalisty, nigdy w poważnych przypadkach nie wolno opierać się na jednej opinii- jak pisała Luba- można się tylko zdołować, a szukać innego. Mój mąż od kilku miesięcy chorował, były różne (niefajne diagnozy) i dopiero 4 (!!!!) specjalista postawił właściwą diagnozę - i jest w końcu dobrze

Życzę Ci dużo siły i optymizmu w walce z chorobą taty.

Mnie tej walki nie ułatwia bratowa i jej rodzina, ale olać ich. Łatwo zawsze się ocenia, jak się z boku stoi.
Ten szpital polecił nam kuzyn, którego rodzice i dwie siostry miały nowotwór. Niestety rak panoszy się ostatnio w mojej rodzinie.

Bananalama · 2013-07-01, 11:24

Tak jak myślałam, cała sytuacja pomogła mi trochę odsiać ziarno od plew. Jestem ogromnie wdzięczna tym z moich znajomych, którzy po prostu piszą, czy wszystko ok, czy mogą jakoś pomóc. Wdzięczna tym, którzy są bez próśb z mojej strony. Nie lubię żebrać o zainteresowanie, dlatego tak mnie cieszy, jak po prostu ktoś do mnie wpadnie, albo napisze z propozycją spotkania. To wiele dla mnie znaczy. Przed resztą udaję zarąbiście dobry nastrój, a tym kilku osobom mówię, jak bardzo mnie boli, że tata płacze, załamuje się. Poszukam dla niego psychologa, nie zaszkodzi mu.
Tylu ludzi napisało "pamiętam, że mi pomogłaś kiedyś, jeżeli chcesz pogadać, to jestem". To miłe, że ktoś o mnie pamięta, mimo że nie oczekuję od tych ludzi pomocy, bo nie są mi bliscy.
Przyjaciółkom postaram się nie narzucać, bo zawsze wyczuwam, kiedy ktoś zwyczajnie ma mnie dość. Są przy mnie fajni faceci, musi wystarczyć, nie narzekam

.

Doszłam ostatnio do wniosku, że mimo wszystko jestem bardzo szczęśliwą osobą. Że mam sprawdzonych przyjaciół, którzy mnie kochają. Mogę znaleźć wspólny język nawet z siostrą. Jest nadzieja na poprawę stanu taty. A ja sama jestem bardziej zdrowa niż chora, mam talenty, które rozwijam, piszę książkę. Myślę, że sobie poradzę.
Dużo daje mi to, że mogę tu pisać, dziękuję Wam za wsparcie

patiasym · 2013-07-01, 11:29

Super, że jesteś. Masz pierwszą klientkę na Twoją książkę, B.

ciri15 · 2013-07-01, 12:58

Cytat:

Napisane przez patiasym

Super, że jesteś. Masz pierwszą klientkę na Twoją książkę, B.

Też na pewno kupię

.

Mojwa · 2013-07-01, 13:23

B. strasznie się cieszę, że jest lepiej! Trzymam kciuki żeby Tata wyzdrowiał. Dobrze, że poszliście do innego lekarza!

a co do książki - też kupię!

Chatul · 2013-07-01, 14:02

Bananalama, mam nadzieję, że będzie u Was już tylko lepiej

2013-06-07, 12:09	#212
Bananalama jestę wieszczę Zarejestrowany: 2010-09 Lokalizacja: z lasu Wiadomości: 12 581	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Za około dwa tygodnie muszę wyjechać na 2-3 miesiące. Czy jest sens zaczynać terapię teraz? Czy może lepiej po powrocie? Zwłaszcza że ogromnie jestem teraz zabiegana. Usiłuję pracować, uczyć się do sesji (katorga z moją ciągłą potrzebą snu), ogarniać dom i wizyty u taty. Chciałabym być idealna, ale czasami mam wrażenie całkowitego braku kontroli nad tym, co się wkoło mnie dzieje. Dzisiaj nie pojechałam na ważne zaliczenie na uczelni, bo przy moim zamuleniu umysłowym ciężko mi się ostatnio uczy. Uczyłam się więc niemal całą noc, a przy okazji krótkiego snu, na który sobie w końcu pozwoliłam, po prostu... wyłączyłam budzik przez sen i zaspałam na autobus. Masakra, cały tydzień czytałam te kserówki, porobiłam notatki. W zasadzie ostatnio ogarniam tylko mój ubytek wagi. Jedne co mi wychodzi. Nawet moja pasja poszła w kąt, bo zanim skończę stronę książki, zapominam już co było na początku. Wiem, że ludzie mają poważniejsze problemy, chociażby mój przyjaciel, M. Staram się jak mogę, by wykroić trochę czasu dla niego czy innych osób, które potrzebują mojej pomocy. Chętnie pocieszam na fb moich znajomych, ale czuję się jakaś... ciężka. Pociesza mnie myśl, że rozumiem, że już od kilku miesięcy jestem na totalnym zakręcie, ale choroba taty po prostu pomogła mi to sobie uświadomić. Terapeutka będzie miała ze mną krzyż pański. Nie ogarniam, jak można jednocześnie wewnętrznie być perfekcjonistą, a na zewnątrz być osobą tak nieogarniętą. __________________ Dołącz do akcji NA SZCZYT W SZCZYTNYM CELU na Facebooku. Za każdy zdobyty szczyt wpłacamy po 10 zł na ukończenie budowy domu całodobowej opieki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną Dołącz do nas! *ponieważ jestem nieprzeciętna, nie obchodzą mnie tzw. powinności przeciętnej kobiety

2013-06-07, 12:31	#213
patiasym Zakorzenienie Zarejestrowany: 2006-01 Wiadomości: 11 558	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Wakacje należą się Tobie jak psu zupa. Odpocznij, zrelaksuj się w miarę możliwości. Zrób kilka głębokich wdechów, stresuj się jak najmniej. Zobaczysz jak będzie potem. Z sypianiem tak to jest. Ja czasem zalegnę podczas dnia, potem w nocy nie mogę spać; znów rano dobudzić się nie mogę. MA-SA-KRA!

2013-06-07, 12:41	#215
patiasym Zakorzenienie Zarejestrowany: 2006-01 Wiadomości: 11 558	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? W morzu uwielbiam pływać bez skrępowania i siedzieć na samotnej dzikiej plaży patrząc na horyzont. Eh marzenia.. ja to bym chciała być dzikuską z amazońskiej dżungli. Żyć bez cywilizacji, pieniędzy, w totalnej komunie; trochę jak ludzie z epoki kamienia łupanego. Widziałam niedawno film o ludziach żyjących w lasach deszczowych - coś pięknego

2013-06-12, 19:12	#217
Bananalama jestę wieszczę Zarejestrowany: 2010-09 Lokalizacja: z lasu Wiadomości: 12 581	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Hej, to znowu ja Jakoś się to życie kręci. Jeden egzamin już za mną. Zaliczony na 3, ale zaliczony, to najważniejsze. Staram się coś planować, żeby nie popaść w całkowite odrętwienie. Może to dobry sposób? Planuję, jakie książki chciałabym przeczytać, a jakie wziąć ze sobą nad morze. Część pod kątem osobistych upodobań, część pod kątem walorów pisarskich, dla rozwoju. Pisanie ratuje mi życie. Stale coś gryzmolę. Gdy z czymś ekstremalnie smutnym czy mrocznym sobie nie radzę, piszę o tym. Papier wszystko przyjmie, ludzie niekoniecznie. Otępienie zmieniło się w wieczne poirytowanie na zmianę z obojętnością, już chyba wolałam samą obojętność. Właśnie wyładowuję złość czyszcząc dywanik z psich kłaków . __________________ Dołącz do akcji NA SZCZYT W SZCZYTNYM CELU na Facebooku. Za każdy zdobyty szczyt wpłacamy po 10 zł na ukończenie budowy domu całodobowej opieki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną Dołącz do nas! *ponieważ jestem nieprzeciętna, nie obchodzą mnie tzw. powinności przeciętnej kobiety

2013-06-12, 20:07	#218
patiasym Zakorzenienie Zarejestrowany: 2006-01 Wiadomości: 11 558	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Piszesz dziennik? Ja kiedyś próbowałam, ale poległam. Kronos mnie rozwalił sczerością, teraz wracam do Dzienników Gombrowicza. Tu buchalteryjne notatki sławy, finansów, podłego życia na emigracji, seksualnych przygód i stale pogarszającego się zdrowia; tam - barokowe w formie, wycyzelowane dzieło często zawierające piękne szkatułkowe dykteryjki. "Ja" zewnętrzne i "ja" wewnętrzne - czy pisanie jednego dziennika jest w ogóle możliwe? Ilu ludzi prosi by ich najbardziej osobiste jednostki po śmierci spalić? Sorry, jeżeli offtopuję i przynudzam..

2013-06-12, 21:23	#219
Bananalama jestę wieszczę Zarejestrowany: 2010-09 Lokalizacja: z lasu Wiadomości: 12 581	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Jakby ktoś przeczytał moje, to by mnie chyba zamknęli __________________ Dołącz do akcji NA SZCZYT W SZCZYTNYM CELU na Facebooku. Za każdy zdobyty szczyt wpłacamy po 10 zł na ukończenie budowy domu całodobowej opieki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną Dołącz do nas! *ponieważ jestem nieprzeciętna, nie obchodzą mnie tzw. powinności przeciętnej kobiety

2013-06-12, 21:51	#220
patiasym Zakorzenienie Zarejestrowany: 2006-01 Wiadomości: 11 558	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Dlatego te moje próby są tylko dla mnie.. za życia nie doczekamy się niestety tak tolerancyjnego społeczeństwa, by po przeczytaniu naszych zapisków zostawiło nas w spokoju

2013-06-16, 23:29	#221
bosky_Roman Rozeznanie Zarejestrowany: 2011-04 Wiadomości: 920	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Bananowa mentorko bądź dzielna! __________________ SUWACZEK

2013-06-25, 00:27	#223
Bananalama jestę wieszczę Zarejestrowany: 2010-09 Lokalizacja: z lasu Wiadomości: 12 581	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Konowały z miasta P. się myliły! Myliły się, rozumiecie? Powiedzieli, że leczenie jest bez sensu, bo to rak w stadium terminalnym. Zawieźliśmy tatę do Katowic i okazało się, że to szpiczak! Można go leczyć, jest szansa na dłuższe życie, nawet na to, że będzie chodził Jak dorwałabym teraz lekarzy z P. to latałyby kudły, nie ma co. Strach pomyśleć, co by było, jakbyśmy im zaufali... Teraz tata niestety nabawił się zapalenia płuc, ponadto zajęty ma kręgosłup, żebra i miednicę, ale wygląda i tak dużo lepiej niż na początku. Leczą go. Ile ja się namartwiłam, nadenerwowałam, napłakałam przez trefne diagnozy z P. Postawili na tacie krzyżyk, powiedzieli nam, że to ostatnie miesiące. On jest silny, bez walki się nie podda. __________________ Dołącz do akcji NA SZCZYT W SZCZYTNYM CELU na Facebooku. Za każdy zdobyty szczyt wpłacamy po 10 zł na ukończenie budowy domu całodobowej opieki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną Dołącz do nas! *ponieważ jestem nieprzeciętna, nie obchodzą mnie tzw. powinności przeciętnej kobiety

2013-06-25, 00:29	#224
201708160922 Konto usunięte Zarejestrowany: 2011-10 Wiadomości: 10 440	Odp: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Bananalama - )))))))))) Wysłane z aplikacji mobilnej Wizaz Forum.

2013-06-25, 00:32	#225
tiniaczek Zakorzenienie Zarejestrowany: 2009-07 Lokalizacja: UK Wiadomości: 3 287	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Druga opinia to podstawa, super, bardzo sie ciesze Poczytaj o diecie antyrakowej.

2013-06-25, 07:57	#229
_Matilde_ Biała Dama Zarejestrowany: 2010-02 Lokalizacja: świętokrzyskie Wiadomości: 6 404	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Jakos przegapilam Twoja historie wczesniej, rozumiem Cie, moj wujek tez ma raka. Ciesze sie ze jest nadzieja, niestety czesto tak jest z lekarzami, matka mojej bratowej tez miala zyc 2 miesiace, na szczescie miala dobrego lekarza w rodzinie, minelo 3 lata a na umieranie jej sie nie ma I cos w kwestii tego Twojego bycia dzielna kobita - nie da sie tak, Ty tez masz prawo do uczuc, do zlego samopoczucia, i inni powinni to zrozumiec Do specjalisty oczywiscie idz, masz duzo niepotrzebnych schematow zachowan z ktorymi sie trzeba rozprawic __________________ Weź głęboki wdech Życie wokół ciebie słodkie jest jak bananowy dżem Webook Filmweb Last.fm

2013-06-25, 11:05	#234
madana Zakorzenienie Zarejestrowany: 2004-05 Wiadomości: 17 069	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? O jak dobrze, a najważniejsze, ze szukaliście innego specjalisty, nigdy w poważnych przypadkach nie wolno opierać się na jednej opinii- jak pisała Luba- można się tylko zdołować, a szukać innego. Mój mąż od kilku miesięcy chorował, były różne (niefajne diagnozy) i dopiero 4 (!!!!) specjalista postawił właściwą diagnozę - i jest w końcu dobrze Życzę Ci dużo siły i optymizmu w walce z chorobą taty.

2013-07-01, 11:24	#236
Bananalama jestę wieszczę Zarejestrowany: 2010-09 Lokalizacja: z lasu Wiadomości: 12 581	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Tak jak myślałam, cała sytuacja pomogła mi trochę odsiać ziarno od plew. Jestem ogromnie wdzięczna tym z moich znajomych, którzy po prostu piszą, czy wszystko ok, czy mogą jakoś pomóc. Wdzięczna tym, którzy są bez próśb z mojej strony. Nie lubię żebrać o zainteresowanie, dlatego tak mnie cieszy, jak po prostu ktoś do mnie wpadnie, albo napisze z propozycją spotkania. To wiele dla mnie znaczy. Przed resztą udaję zarąbiście dobry nastrój, a tym kilku osobom mówię, jak bardzo mnie boli, że tata płacze, załamuje się. Poszukam dla niego psychologa, nie zaszkodzi mu. Tylu ludzi napisało "pamiętam, że mi pomogłaś kiedyś, jeżeli chcesz pogadać, to jestem". To miłe, że ktoś o mnie pamięta, mimo że nie oczekuję od tych ludzi pomocy, bo nie są mi bliscy. Przyjaciółkom postaram się nie narzucać, bo zawsze wyczuwam, kiedy ktoś zwyczajnie ma mnie dość. Są przy mnie fajni faceci, musi wystarczyć, nie narzekam . Doszłam ostatnio do wniosku, że mimo wszystko jestem bardzo szczęśliwą osobą. Że mam sprawdzonych przyjaciół, którzy mnie kochają. Mogę znaleźć wspólny język nawet z siostrą. Jest nadzieja na poprawę stanu taty. A ja sama jestem bardziej zdrowa niż chora, mam talenty, które rozwijam, piszę książkę. Myślę, że sobie poradzę. Dużo daje mi to, że mogę tu pisać, dziękuję Wam za wsparcie __________________ Dołącz do akcji NA SZCZYT W SZCZYTNYM CELU na Facebooku. Za każdy zdobyty szczyt wpłacamy po 10 zł na ukończenie budowy domu całodobowej opieki dla osób z niepełnosprawnością intelektualną Dołącz do nas! *ponieważ jestem nieprzeciętna, nie obchodzą mnie tzw. powinności przeciętnej kobiety

2013-07-01, 11:29	#237
patiasym Zakorzenienie Zarejestrowany: 2006-01 Wiadomości: 11 558	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Super, że jesteś. Masz pierwszą klientkę na Twoją książkę, B.

2013-07-01, 13:23	#239
Mojwa zuy mod Zarejestrowany: 2006-01 Lokalizacja: Poznań Wiadomości: 23 212	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? B. strasznie się cieszę, że jest lepiej! Trzymam kciuki żeby Tata wyzdrowiał. Dobrze, że poszliście do innego lekarza! a co do książki - też kupię! __________________ L'amore scalda il cuore. *Do. Or do not. There is no try.* 23.05.2011 22.05.2017 02.12.2017

2013-07-01, 14:02	#240
Chatul ma zielone pojęcie Zarejestrowany: 2007-12 Lokalizacja: T'Kashi (Wolkan) Wiadomości: 40 388	Dot.: Sypię się. Gdzie udać się po pomoc? Bananalama, mam nadzieję, że będzie u Was już tylko lepiej __________________ „*Nowhere am I so desperately needed as among a shipload of illogical humans*”. Spock („Star Trek”)

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)