Czy wyznać miłość mężczyżnie, jeśli tak to w jaki sposób?

[Milagros12345]

Witajcie, proszę o poradę,
otóż jestem bardzo zakochana w pewnym mężczyźnie (on wydaje mi się, że też czuje do mnie sympatię, bo mi to okazywał na wiele sposobów) i czuję, że dłużej już nie wytrzymam tych uczuć, które we mnie siedzą.
Znamy się kilka lat, ale na początku raczej były między nami różne spięcia, takie złośliwości trochę, potem się to diametralnie zmieniło. To on pierwszy zaczął mnie zaczepiać trochę w dziecinny sposób zwracając moją uwagę. Oboje od jakiegoś czasu flirtujemy ze sobą, ale mi zależy, aby to poszło krok dalej.
Jest między nami silne napięcie erotyczne, ale każde czeka na pierwszy krok z tej drugiej strony.
Jak myślicie, czy dobrym pomysłem jest, abym szczerze kawa na ławę wyznała mu miłość? (mam 25 lat, on nieco starszy)? Sama raczej chciałabym, aby to on podjął inicjatywę, ja się do niego wdzięczę i wdzięczę i wyznania nie było z jego strony, ale wiem, że nie jestem mu obojętna.
Boję się, że się zbłaźnię, albo, że on będzie się czuł za bardzo tym przytłoczony i postawiony pod ścianą, że się wystraszy i ochłodzi relację, albo, że to po prostu połechta to jego męskie ego, dowartościuje go i na tym koniec.
Z drugiej strony nie mogę dłużej już tkwić w takim zawieszeniu, muszę wiedzieć na czym stoję.
Tym bardziej nie wiem, czy takie wyznanie tak wprost przeszłoby mi przez gardło, bo niby jak mam mu to powiedzieć: "ej, wiesz co? kocham Cię" ? wcześniej to raczej inni mężczyźni robili ten pierwszy krok w moja stronę, ale nigdy mi na nikim tak bardzo nie zależało jak na nim.
I on raczej myślał, że ja go nie lubię, bo dobrze ukrywałam swoje uczucia i raczej byłam niemiła dla niego.Myślicie, że po takim wyznaniu jego uczucia mogą osłabnąć? Proszę o radę i dziękuję wszystkim.

[Andz126p]

Postaw kawę na ławę. Zobaczymy czy on też będzie chciał w to grac 😊

[ama4]

Napisane przez Milagros12345

Witajcie, proszę o poradę,
otóż jestem bardzo zakochana w pewnym mężczyźnie (on wydaje mi się, że też czuje do mnie sympatię, bo mi to okazywał na wiele sposobów) i czuję, że dłużej już nie wytrzymam tych uczuć, które we mnie siedzą.
Znamy się kilka lat, ale na początku raczej były między nami różne spięcia, takie złośliwości trochę, potem się to diametralnie zmieniło. To on pierwszy zaczął mnie zaczepiać trochę w dziecinny sposób zwracając moją uwagę. Oboje od jakiegoś czasu flirtujemy ze sobą, ale mi zależy, aby to poszło krok dalej.
Jest między nami silne napięcie erotyczne, ale każde czeka na pierwszy krok z tej drugiej strony.
Jak myślicie, czy dobrym pomysłem jest, abym szczerze kawa na ławę wyznała mu miłość? (mam 25 lat, on nieco starszy)? Sama raczej chciałabym, aby to on podjął inicjatywę, ja się do niego wdzięczę i wdzięczę i wyznania nie było z jego strony, ale wiem, że nie jestem mu obojętna.
Boję się, że się zbłaźnię, albo, że on będzie się czuł za bardzo tym przytłoczony i postawiony pod ścianą, że się wystraszy i ochłodzi relację, albo, że to po prostu połechta to jego męskie ego, dowartościuje go i na tym koniec.
Z drugiej strony nie mogę dłużej już tkwić w takim zawieszeniu, muszę wiedzieć na czym stoję.
Tym bardziej nie wiem, czy takie wyznanie tak wprost przeszłoby mi przez gardło, bo niby jak mam mu to powiedzieć: "ej, wiesz co? kocham Cię" ? wcześniej to raczej inni mężczyźni robili ten pierwszy krok w moja stronę, ale nigdy mi na nikim tak bardzo nie zależało jak na nim.
I on raczej myślał, że ja go nie lubię, bo dobrze ukrywałam swoje uczucia i raczej byłam niemiła dla niego.Myślicie, że po takim wyznaniu jego uczucia mogą osłabnąć? Proszę o radę i dziękuję wszystkim.

Ja osobiście albo bym najpierw jego zapytała, kim dla niego jestem, albo poszła delikatniej w "zakochałam się w Tobie".

[cholernarejestracja]

Ale wy nawet nie jesteście w związku? Na pewno nie powiedziałabym "kocham Cię" osobie, z którą nawet nie jestem, i sama też bym tego nie chciała usłyszeć od jakiejś osoby, z którą ledwie flirtuję.

[adult90]

Napisane przez Milagros12345

Witajcie, proszę o poradę,
otóż jestem bardzo zakochana w pewnym mężczyźnie (on wydaje mi się, że też czuje do mnie sympatię, bo mi to okazywał na wiele sposobów) i czuję, że dłużej już nie wytrzymam tych uczuć, które we mnie siedzą.
Znamy się kilka lat, ale na początku raczej były między nami różne spięcia, takie złośliwości trochę, potem się to diametralnie zmieniło. To on pierwszy zaczął mnie zaczepiać trochę w dziecinny sposób zwracając moją uwagę. Oboje od jakiegoś czasu flirtujemy ze sobą, ale mi zależy, aby to poszło krok dalej.
Jest między nami silne napięcie erotyczne, ale każde czeka na pierwszy krok z tej drugiej strony.
Jak myślicie, czy dobrym pomysłem jest, abym szczerze kawa na ławę wyznała mu miłość? (mam 25 lat, on nieco starszy)? Sama raczej chciałabym, aby to on podjął inicjatywę, ja się do niego wdzięczę i wdzięczę i wyznania nie było z jego strony, ale wiem, że nie jestem mu obojętna.
Boję się, że się zbłaźnię, albo, że on będzie się czuł za bardzo tym przytłoczony i postawiony pod ścianą, że się wystraszy i ochłodzi relację, albo, że to po prostu połechta to jego męskie ego, dowartościuje go i na tym koniec.
Z drugiej strony nie mogę dłużej już tkwić w takim zawieszeniu, muszę wiedzieć na czym stoję.
Tym bardziej nie wiem, czy takie wyznanie tak wprost przeszłoby mi przez gardło, bo niby jak mam mu to powiedzieć: "ej, wiesz co? kocham Cię" ? wcześniej to raczej inni mężczyźni robili ten pierwszy krok w moja stronę, ale nigdy mi na nikim tak bardzo nie zależało jak na nim.
I on raczej myślał, że ja go nie lubię, bo dobrze ukrywałam swoje uczucia i raczej byłam niemiła dla niego.Myślicie, że po takim wyznaniu jego uczucia mogą osłabnąć? Proszę o radę i dziękuję wszystkim.

Żadnych wyznań, dopóki nie wiesz jakie on ma zamiary wobec Ciebie. Nawet nie jesteście w związku! Opanuj się. Absolutnie nie wykładaj się na tacy, gdyby chciał być z Tobą to by zagrał w ten flirt szybciej i efektywniej. Na razie nie wykonuj żadnych kroków i nie zgrywaj, że go nie lubisz - raczej okaż mu aprobatę, na zasadzie przychylności i lekkiej, swobodnej rozmowy.

[Milagros12345]

Nie, nie jesteśmy w związku,

tylko chodzi o to, że on ma taki charakter, że jest takim "jajcarzem", żartownisiem trochę, znaczy jest wrażliwy, ale chyba boi się zranień i jeśli chodzi o wazne sprawy to on raczej bada teren i rozmawia żartem, wymijająco, aluzjami itd, ale nie wprost,

ale jak mam go "zmusić", żeby porozmawiał ze mną powaznie, nie żartami czy złośliwymi zaczepkami rodem z gimnazjum, ale tak od serca? bo nie chcę mu się narzucac i nie chcę być nachalna wobec niego,

do tej pory właśnie grałam obojetność wobec niego, żeby go zmusić tym do dojrzałej rozmowy, ale to nic nie daje, on robi tylko takie podchody, raz też na poważnie go ochrzaniłam, że sie dziwnie zachowuje i, żeby mnie przeprosił za chamskie i prostackie zachowania i to go trochę ustawiło do pionu, ale ciężko liczyć na szczere "tak" lub "nie" z jego strony

[Frezja__]

Miałabym zdziwko gdyby osoba z którą nie jestem w związku wyznała mi miłość xd
Może zacznij się z nim spotykać po prostu?

[viva]

Napisane przez Frezja__

Miałabym zdziwko gdyby osoba z którą nie jestem w związku wyznała mi miłość xd
Może zacznij się z nim spotykać po prostu?

Dokładnie. Skoro nie jesteście razem, to wystarczy go zaprosić na randkę - to już wprost sygnalizuje chęć rozwoju waszej relacji. Zobaczysz jak zareaguje

[Milagros12345]

Ale ja się z nim regularnie spotykam sam na sam, tylko nie padło żadne wyznanie, żadna deklaracja i nie wiem, na czym stoję, na tych spotkaniach rozmawiamy, ogólnie prawimy sobie komplementy, ale to wszystko jest na zasadzie żartu, flirtu, zaczepek itd.
kiedyś próbowałam mu powiedzieć okrężnie, że potrzebuję wiedzieć na czym stoję, bo nie wiem, czy poświęcać mu swój czas, jeśli jestem mu obojętna (ubrałam to inaczej w słowa, nie tak wprost) i teraz od kilku miesięcy w ogóle nie spotykam się z nim sam na sam, dopóki on nie zrobi wyraźnego kroku w moją stronę no i czekam w takim zawieszeniu, a on jak to on dalej zaczepia mnie ale robi to tak, żeby wyglądało, że to przez przypadek na siebie trafiamy ( juz wiele razy go na tym przyłapałam, ze kombinuje abyśmy rozmawiali, ale żeby nie było, że mu zależy za bardzo),
widujemy się na co dzień na neutralnym gruncie i trwam w takim zawieszeniu, co mam zrobić?
myślałam, że mój dystans i brak spotkań go zmuszą do przejęcia inicjatywy, ale on nie okazuje mi swoich uczuc wprost,
z poprzednia kobieta też tak miał, że on był zakochany, a ona go odrzuciła, bo nie pasował jej jego brak dojrzałej inicjatywy i dziecinne "końskie zaloty"
i nie wiem, czy to ma znaczenie ale on jest DDA, chociaż sam nie ma żadnych nałogów
i on jest ogólnie tzw. "człowiekiem sukcesu", tzn. ma bardzo dobre wykształcenie, dużo sukcesów zawodowych i naukowych, dobra pozycję zawodową i na zewnątrz jest taki przebojowy i jest takim zgrywusem, ale wewnątrz jest zalękniony jak małe dziecko,

nie wiem, czy on ogólnie boi się kobiet i bliskości, ale jest bardzo niedojrzały emocjonalnie,
jak ja z nim rozmawiam to robi się jak chłopiec z podstawówki, czerwieni się, peszy, ucieka, unika wzroku, jąka się itd., zastanawiam się, czy jak się wychował w tzw. "rodzinie alkoholowej", to czy to przekłada się na taką jego niedojrzałość w relacjach z kobietami i strach przed okazaniem uczuć, czy to z innego powodu on tak się zachowuje?
on nie był nigdy w żadnym bliższym związku z kobietą, chociaż chciał i starał się niezbyt udolnie

i czy myślicie, że on oczekuje, że ja przejmę inicjatywę i mu wyznam miłość, czy lepiej nie?
bo widzę, że jemu jest bardzo przykro, jak jestem taka oziębłą i jest taki bezradny i bezbronny, że nawet atakuje mnie złośliwościami, żeby wymusić na mnie zwrócenie na siebie uwagi, często to robi, ja myślałam, że jak będę ignorowała te jego zaczepki to go zmuszę do dojrzałej rozmowy, ale tak nie jest, co myślicie?

[cholernarejestracja]

Myślę, że oboje jesteście niedojrzali, jeżeli usiłujecie sobie okazać uczucia udawaniem chłodu, obojętności i ignorowaniem się nawzajem albo obrzucaniem złośliwościami.

Myślę, że możesz też odwalać niezłą projekcję/nadinterpretację, a on po prostu jest dla Ciebie złośliwy i niemiły, bo jest złośliwym bucem, a nie "biedny i zalękniony, boi się zranienia".

[Milagros12345]

Nie jest bucem, musiałąbym opisac całą kilkuletnia znajomość, a na to nie starczyłoby 10 stron, więc napisałam w duzym uproszczeniu,
no ale ja właśnie chcę tej szczerej rozmowy i okazania sobie uczuć i zastanawiam się, czy to ja mam mu wyznać moją miłość, żeby było jasne, co czuję, bo co mam robić w tej sytuacji? obojetność i złośliwości są złe, ukrywanie uczuć też no to włąśnie o to pytam, czy i jak mu wyznać te uczucia? no bo jak mu ich nie wyznam to mam tak czekac w nieskończoność na jego dojrzałą inicjatywę? chodzi o to, że na zmiane jesteśmy dla siebie mili, niemili, obojetni itd, ale jest silne napięcie erotyczne

[Fortuna1]

Ja nie powiedziałabym pierwsza.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Frezja__]

Napisane przez Milagros12345

Nie jest bucem, musiałąbym opisac całą kilkuletnia znajomość, a na to nie starczyłoby 10 stron, więc napisałam w duzym uproszczeniu,
no ale ja właśnie chcę tej szczerej rozmowy i okazania sobie uczuć i zastanawiam się, czy to ja mam mu wyznać moją miłość, żeby było jasne, co czuję, bo co mam robić w tej sytuacji? obojetność i złośliwości są złe, ukrywanie uczuć też no to włąśnie o to pytam, czy i jak mu wyznać te uczucia? no bo jak mu ich nie wyznam to mam tak czekac w nieskończoność na jego dojrzałą inicjatywę? chodzi o to, że na zmiane jesteśmy dla siebie mili, niemili, obojetni itd, ale jest silne napięcie erotyczne

O jakich uczuciach mówisz? Na pewno chodzi o MIŁOŚĆ?
Zapytaj się go wprost do czego zmierza ta znajomość bo chcesz mieć jasność.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez Milagros12345

Nie jest bucem, musiałąbym opisac całą kilkuletnia znajomość, a na to nie starczyłoby 10 stron, więc napisałam w duzym uproszczeniu,
no ale ja właśnie chcę tej szczerej rozmowy i okazania sobie uczuć i zastanawiam się, czy to ja mam mu wyznać moją miłość, żeby było jasne, co czuję, bo co mam robić w tej sytuacji? obojetność i złośliwości są złe, ukrywanie uczuć też no to włąśnie o to pytam, czy i jak mu wyznać te uczucia? no bo jak mu ich nie wyznam to mam tak czekac w nieskończoność na jego dojrzałą inicjatywę? chodzi o to, że na zmiane jesteśmy dla siebie mili, niemili, obojetni itd, ale jest silne napięcie erotyczne

Ale kogo Ty kochasz? Projekcję faceta, którą sobie wytworzyłas? Facet nie jest przy Tobie prawdziwy, zasłania się docinkami, obojętnością, żartami. Nie znasz go naprawdę, a twierdzisz że go kochasz?

Jeśli twierdzisz, że kochasz człowieka, z którym nawet nie możesz szczerze pogadać o uczuciach w rozmowie "na serio" a nie w zartach - to moim zdaniem przekrecasz tutaj pojęcie miłości... Ewentualnie możesz być w nim zakochana, ale miłość? Te wasze podchody przypominaja licealne zakochanie, nie zgadlabym że macie oboje ponad 25 lat.

Jeśli chcesz żeby cokolwiek z tego było, to musisz mu powiedzieć wprost, że chciałabyś zbudować między wami relację, bo coś do niego czujesz, ale musi być to relacja na serio. Zobaczysz czy on po pierwsze chce, a po drugie czy w ogole jest w stanie stworzyć z Tobą relację na serio.

[Milagros12345]

To nie jest moja projekcja, znam go już dobre kilka lat, spotykamy się na codzień, przebywamy w tym samym środowisku, więc moge powiedzieć, że go znam, spotykaliśmy się sam na sam, znam jego problemy, historię życia, poglądy, wiem, jak się zachowuje w różnych sytuacjach, tylko chodzi o spotkania sam na sam i rozmowy o uczuciach- tutaj jest problem
i jeszcze jedno-jeśli tkwię w takim jakby obrażeniu na niego to głupio mi to nagle przerwać i z nim pogadac, znaczy byłąm ostatnio z nim umówiona na szczerą rozmowę, z miesiąc temu ale on odwołał ją dzień wczesniej, bo miał pogrzeb, więc od tej pory juz nie ponawiałąm mojej propozycji (on napisał mi sms, żebyśmy to przełożyli, bo ma pogrzeb), to myślicie że mam tak nagle ni z gruszki ni z pietruszki do niego zagadać i znowu zapytać co z tym naszym spotkaniem?

[januszpolak]

Napisane przez Milagros12345

To nie jest moja projekcja, znam go już dobre kilka lat, spotykamy się na codzień, przebywamy w tym samym środowisku, więc moge powiedzieć, że go znam, spotykaliśmy się sam na sam, znam jego problemy, historię życia, poglądy, wiem, jak się zachowuje w różnych sytuacjach, tylko chodzi o spotkania sam na sam i rozmowy o uczuciach- tutaj jest problem
i jeszcze jedno-jeśli tkwię w takim jakby obrażeniu na niego to głupio mi to nagle przerwać i z nim pogadac, znaczy byłąm ostatnio z nim umówiona na szczerą rozmowę, z miesiąc temu ale on odwołał ją dzień wczesniej, bo miał pogrzeb, więc od tej pory juz nie ponawiałąm mojej propozycji (on napisał mi sms, żebyśmy to przełożyli, bo ma pogrzeb), to myślicie że mam tak nagle ni z gruszki ni z pietruszki do niego zagadać i znowu zapytać co z tym naszym spotkaniem?

Odwołał w ostatniej chwili, nie zaproponował innego terminu. Nie jest Tobą zainteresowany.

Tu nie ma nic do rozkminiania. On NIE CHCE spotykać się z Tobą sam na sam, nie zależy mu na pogłębianiu znajomości. Ty chcesz wyznawać miłość? Za co go tak kochasz, za to że ma Ciebie gdzieś?

Odpuść sobie tego faceta bo nic z tego nie będzie.

[katka79]

Napisane przez januszpolak

Odwołał w ostatniej chwili, nie zaproponował innego terminu. Nie jest Tobą zainteresowany.

Tu nie ma nic do rozkminiania. On NIE CHCE spotykać się z Tobą sam na sam, nie zależy mu na pogłębianiu znajomości. Ty chcesz wyznawać miłość? Za co go tak kochasz, za to że ma Ciebie gdzieś?

Odpuść sobie tego faceta bo nic z tego nie będzie.

Dokładnie

[Milagros12345]

Bo miał pogrzeb, ta osoba zmarłą niespodziewanie, przecież nie wiedział o czyjejś smierci 2 miesiące wczesniej, to nie było zaplanowane, tylko nagle, pogrzeby są z dnia na dzień, jak miał mysleć o spotkaniu ze mną, gdy mu bliska osoba nagle umiera? jego sms był ciepły i przepraszający, czemu myslicie, że mnie olewa? jestem z nim w takiej zależności, że to on jest wobec mnie osoba że tak powiem dominująca, coś jak szef- podwładny, uczeń-nauczyciel, więc to też ma duże znaczenie, że to ja musze do niego chodzić po różne sprawy, on jest do takiego czegoś przyzwyczajony

---------- Dopisano o 22:36 ---------- Poprzedni post napisano o 22:33 ----------

Napisane przez januszpolak

Odwołał w ostatniej chwili, nie zaproponował innego terminu. Nie jest Tobą zainteresowany.

Tu nie ma nic do rozkminiania. On NIE CHCE spotykać się z Tobą sam na sam, nie zależy mu na pogłębianiu znajomości. Ty chcesz wyznawać miłość? Za co go tak kochasz, za to że ma Ciebie gdzieś?

Odpuść sobie tego faceta bo nic z tego nie będzie.

Gdyby NIE CHCIAŁ, tak jak napisałąś, to by mnie bez przerwy nie zaczepiał i nie byłby taki smutny, gdy go ignoruję, on z racji swojego stanowiska musi ukrywać swoje uczucia, to tez nie może być zbyt jawne, nie ma mnie gdzieś, to akurat wiem od niego

[ama4]

Mnie osobiście wydaje się, że sporo nadinterpretujesz w tej znajomości. Ale jeśli chcesz zaryzykować, to powiedz mu wprost co czujesz. Tylko bez miłości na wejście, trochę delikatniej. Natomiast licz się z tym, że mógł wcześniej odbierać Twoje zachowanie jako kosza, a po drugie - możesz sama dostać kosza po tym co powiesz i nie będziecie już w ogóle znajomymi albo będziesz mieć utrudniony kontakt z nim.

[Milagros12345]

Napisane przez ama4

Mnie osobiście wydaje się, że sporo nadinterpretujesz w tej znajomości. Ale jeśli chcesz zaryzykować, to powiedz mu wprost co czujesz. Tylko bez miłości na wejście, trochę delikatniej. Natomiast licz się z tym, że mógł wcześniej odbierać Twoje zachowanie jako kosza, a po drugie - możesz sama dostać kosza po tym co powiesz i nie będziecie już w ogóle znajomymi albo będziesz mieć utrudniony kontakt z nim.

"Trochę delikatniej,"- tzn? masz jakiś pomysł, jak mu to powiedzieć?
Bo mi nie chodzi, abyście teraz mi mówili, że on moze nie jest zakochany itd. ok, tez to biore pod uwagę,
ale chodzi mi co mam z tym zrobić przy 100% założeniu, że on jest zakochany po uszy, jak to rozegrać Waszym zdaniem? nie chodzi mi o rozważanie opcji, że może nie jest zakochany i dzięki za odpowiedzi

[ama4]

Tak jak pisałyśmy z dziewczynami wcześniej - wyjechanie z tekstem "kocham Cię" raczej jest dość dużą deklaracją. Mnie osobiście nigdy nie zdarzyło się usłyszeć tych słów lub ich wypowiedzieć, jeśli nie byłam już kilka miesięcy w związku.

Myślę, że takie zwroty jak "Jesteś dla mnie kimś więcej, niż tylko kolegą. Chciałabym wiedzieć na czym stoję, dlatego pytam Cię, kim jestem dla Ciebie - czy tylko koleżanką, czy kimś więcej?" są dość bezpieczne. On Ci odpowiada np. że tylko koleżanką, na co Ty nie zalewasz się łzami, tylko mówisz mu szczerze "Dziękuję Ci za szczerość, właśnie to chciałam wiedzieć". Natomiast jeśli on nie czuje nic więcej, to zapewne Wasze relacje się ochłodzą. Zapewne będzie i tak łatwiej niż po Twoim "Kocham Cię"

[januszpolak]

Napisane przez ama4

Myślę, że takie zwroty jak "Jesteś dla mnie kimś więcej, niż tylko kolegą. Chciałabym wiedzieć na czym stoję, dlatego pytam Cię, kim jestem dla Ciebie - czy tylko koleżanką, czy kimś więcej?" są dość bezpieczne.

Tylko że ona widzi na czym stoi, moim zdaniem to głupie pytać o oczywistości. Facet ją trochę popodrywa w pracy, a ona robi nadinterpretacje. No tak chodzi smuty i taaaak baaardzo mu zależy, że miesiącami nie znajduje chwili żeby jej gdzieś zaprosić. Nie robi NIC w kierunku pogłębienia znajomości, nic oprócz niezobowiązujących zaczepek.

Autorko co Tobą kieruje w angażowaniu się w tę znajomość? Co on Ci takiego daje? Poświęca czas, angażuje się, robi coś specjalnie dla Ciebie?

[Milagros12345]

W jakiej pracy? gdzie ja napisałąm, że razem pracujemy? okazywał mi to i mówił pośrednio na różne sposoby, kupował mi biżuterię np. i tym podobne, a czemu tak od razu myślisz, że on ie może mnie kochać? chyba to się zauważa, że ktoś traktuje Cie inaczej niż wszystkich, że jakoś mu zależy

---------- Dopisano o 00:07 ---------- Poprzedni post napisano o 00:04 ----------

Napisane przez januszpolak

Tylko że ona widzi na czym stoi, moim zdaniem to głupie pytać o oczywistości. Facet ją trochę popodrywa w pracy, a ona robi nadinterpretacje. No tak chodzi smuty i taaaak baaardzo mu zależy, że miesiącami nie znajduje chwili żeby jej gdzieś zaprosić. Nie robi NIC w kierunku pogłębienia znajomości, nic oprócz niezobowiązujących zaczepek.

Autorko co Tobą kieruje w angażowaniu się w tę znajomość? Co on Ci takiego daje? Poświęca czas, angażuje się, robi coś specjalnie dla Ciebie?

On mnie nie może nigdzie zaprosić, taki jest charakter naszej relacji, że właśnie on miałby pewne problemy,

[januszpolak]

Napisane przez Milagros12345

W jakiej pracy? gdzie ja napisałąm, że razem pracujemy? okazywał mi to i mówił pośrednio na różne sposoby, kupował mi biżuterię np. i tym podobne, a czemu tak od razu myślisz, że on ie może mnie kochać? chyba to się zauważa, że ktoś traktuje Cie inaczej niż wszystkich, że jakoś mu zależy

On mnie nie może nigdzie zaprosić, taki jest charakter naszej relacji, że właśnie on miałby pewne problemy,

Skoro on nie może Cię zaprosić, to jak się wcześniej spotykaliście? I jak miałby wyglądać wasz związek, zero spotkań sam na sam? Telepatyczny?

[Milagros12345]

Spotykaliśmy się sam na sam, ale chodzi mi o to, że on z powodu charakteru tej naszej zależności nie może tak wprost, ja to akurat rozumiem, chodzi mi o to, że nie to jest problemem

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Napisane przez Milagros12345

i jeszcze jedno-jeśli tkwię w takim jakby obrażeniu na niego to głupio mi to nagle przerwać i z nim pogadac

Sorry, ale dla mnie to brzmi jak tekst gimnazjalistki. Na tym polega wasza miłość? Na oficjalnym fochu i że głupio go tak po prostu przerwać? Dorośli ludzie rozmawiają. Mówią: już od dłuższego czasu nie rozmawialiśmy, nie chcę żebyś myślał, że jestem obrażona, chciałabym znów móc spędzać z tobą czas, czy czujesz podobnie?

Napisane przez Milagros12345

W jakiej pracy? gdzie ja napisałąm, że razem pracujemy? okazywał mi to i mówił pośrednio na różne sposoby, kupował mi biżuterię np. i tym podobne, a czemu tak od razu myślisz, że on ie może mnie kochać? chyba to się zauważa, że ktoś traktuje Cie inaczej niż wszystkich, że jakoś mu zależy

---------- Dopisano o 00:07 ---------- Poprzedni post napisano o 00:04 ----------



On mnie nie może nigdzie zaprosić, taki jest charakter naszej relacji, że właśnie on miałby pewne problemy,

Nie rozumiem cie w ogóle... wcześniej pisałaś, że spedzacie ze sobą wiele czasu, że jest też wiele spotkań sam na sam a teraz nagle wylatujesz z informacją, że to dla niego trudność... Czy ty go przypadkiem nie usprawiedliwiasz? Skoro mieliście się już spotkać (jak był pogrzeb), to widocznie mógł się spotkać, a skoro nie proponuje kolejnego terminu sam z siebie, to znaczy wg mnie że nie chce (a nie, że nie może). Zwłaszcza że nie widujecie się od kilku miesięcy, a niby wcześniej się spotykaliscie.

Może napisz co on takiego robi, że jego praca uniemożliwia randki. Jest księdzem czy co??? Bo my się tu produkujemy, a ty wszystkie nasze wypowiedzi odrzucasz, argumentując, że po prostu praca mu na to nie pozwala.

[Milagros12345]

---------- Dopisano o 00:34 ---------- Poprzedni post napisano o 00:32 ----------

"już od dłuższego czasu nie rozmawialiśmy, nie chcę żebyś myślał, że jestem obrażona, chciałabym znów móc spędzać z tobą czas, czy czujesz podobnie?"

kapitalny tekst, dzięki

[olennnkaaaa]

Napisane przez januszpolak

Tu nie ma nic do rozkminiania. On NIE CHCE spotykać się z Tobą sam na sam, nie zależy mu na pogłębianiu znajomości. Ty chcesz wyznawać miłość? Za co go tak kochasz, za to że ma Ciebie gdzieś?

Odpuść sobie tego faceta bo nic z tego nie będzie.

Jestem w podobnej sytuacji, co autorka, podobny wiek, pan ma zero związków na koncie, też tylko końskie zaloty, żadnego dążenia do pogłębienia znajomości na serio (w żartach owszem, propozycja spotkania padła, ale wyczuwając żart, zbyłam ją).
W sumie faktycznie nie mam powodu, by wczuwać się w taką znajomość, ale chyba z braku alternatywy i przyzwyczajenia jednak się wczułam za bardzo, choć raczej nie daję tego po sobie poznać.

Jak sprawdzić, czy za takim podrywem kryje się coś więcej, bez żadnych deklaracji czy wychodzenia z inicjatywą? Niby rozmawiam z nim normalnie, ale nawet uśmiechnięcie się to już dla mnie "za dużo", mam wtedy wrażenie, że daję mu satysfakcję, podczas gdy on się tylko tak bawi i wychodzę na idiotkę.

[_pantograf]

Zapytaj, kim dla niego jesteś i w jakim kierunku, jego zdaniem, idzie ta znajomość. Po odpowiedzi wywnioskujesz, na czym stoisz; zaznacz, że chcesz poważnej odpowiedzi.

Powiedzenie "kocham" to takie trochę "sprawdzam" w kartach i jeżeli druga strona nie jest (jeszcze?) na to gotowa, to może dać więcej złego niż dobrego. Czasem wtedy druga osoba zaczyna się wahać i rozwala wszystko - taki game over.

Jest też wiele innych sposobów na powiedzenie czegoś podobnego, a bardziej bezpiecznie, jak "zależy mi na Tobie" itp.

[Milagros12345]

"Tu nie ma nic do rozkminiania. On NIE CHCE spotykać się z Tobą sam na sam, nie zależy mu na pogłębianiu znajomości. Ty chcesz wyznawać miłość? Za co go tak kochasz, za to że ma Ciebie gdzieś?

Odpuść sobie tego faceta bo nic z tego nie będzie."

ON CHCE się ze mną spotykać, skoro znam go tyle czasu to chyba ja umiem lepiej to ocenić, niż osoba na forum, która przeczytaął krótkin opis, mi nie chodziło, abyście oceniły, czy on mnie kocha czy nie ( zakłądam, ze tak, bo mi to wiele razy udowodnił), ale czy wyznać mu miłość a jak tak, to w jaki sposób, tylko o taką poradę mi chodzi, nigdy nie pisałam, że on z powodu pracy nie może, tylko, że taki jest charakter naszej relacji, on jest wykłądowca, nie ma żony ani dzieci, ale nie tego dotyczy wątek