Konflikty w domu przez związek

[xyz_111]

Cześć!
Po wakacjach czeka mnie klasa maturalna, chodzę do liceum, klasa biol- chem. Jestem z małego miasta, więc wyjazd na studia wiązałby się z wyprowadzką i byciu dalej na utrzymaniu dziadków, którzy mnie wychowują. Jednak właśnie chciałbym uniknąć po skończeniu liceum byciu na ich łasce. Niestety od kiedy zaczęłam się spotykać z moim chłopakiem nie potrafię znaleźć z nimi wspólnego języka. Zabraniają mu do nas przychodzić, twierdzą, że to nie chłopak dla mnie, jednak widzieli go tylko kilka razy i nigdy nie zamienili z nim słowa. Widujemy się raz, może dwa razy w tygodniu na 6-7 godzin ze względu na jego pracę. W domu zawsze jestem przed 22, jednak niejednokrotnie słyszałam od dziadków, że zachowuję się jak dziwka lub nie dbam o swoją reputację, ponieważ nie wypada widzieć się aż tyle z chłopakiem, bo nie wiadomo czy to coś poważnego i co ludzie na to powiedzą. Mam już dosyć słuchania tych wszystkich wyzwisk w moją stronę, dlatego chciałabym się w miarę możliwości jak najszybciej usamodzielnić i ograniczyć kontakty z nimi do minimum lub całkowicie zerwać. Oprócz tego często słyszę, że niczego nie osiągnę jak moja matka, skończę sprzątając ulice, że powinnam być im za wszystko wdzięczna. Owszem jestem wdzięczna za wychowanie, jednak psychicznie nie mogę znieść kłótni i wyzwisk. Zawsze gdy zdarzy mi się z kimś pokłócić jest to tylko i wyłącznie moja wina, kiedy się pytają gdzie wychodzę i odpowiem to i tak usłyszę, że pewnie kłamię. Dlatego zastanawiam się czy od razu po maturze powinnam zacząć szukać jakiejś pracy, rozejrzeć się za niedrogim mieszkaniem do wynajęcia i powoli próbować się usamodzielnić czy pójść na studia i nadal być na ich utrzymaniu?
Byłabym wdzięczna za dyskusję i wszystkie komentarze

[smutny_burak]

Jeżeli chcesz studiować, na Twoim miejscu zaczęłabym z pomocą dziadków, w mieście w którym będziesz studiować możesz poszukać sobie pracy dorywczej, weekendowej po to, żeby stopniowo się usamodzielniać.


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Rododendron91]

Nie chciałabyś iść na studia zaoczne i pracować równocześnie, wynająć pokój? Albo studiować dziennie i pracować w weekendy, dodatkowo postarać się o stypendium? Wakacje po maturze też będziesz miała długie więc już wtedy mozesz podjąć pracę, może uda Ci się odłożyć więcej kasy. Co Ty na to?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[xyz_111]

Właśnie mam w planach poszukać pracy na okres wakacyjny po maturze żeby odłożyć parę groszy. Nad studiami zaocznymi myślę i pracy na tygodniu. Chciałabym się dalej rozwijać i pogodzić te wszystkie rzeczy ze sobą.

[ajah]

Napisane przez xyz_111

Właśnie mam w planach poszukać pracy na okres wakacyjny po maturze żeby odłożyć parę groszy. Nad studiami zaocznymi myślę i pracy na tygodniu. Chciałabym się dalej rozwijać i pogodzić te wszystkie rzeczy ze sobą.

Pytanie co chcesz studiować.
Pracować możesz juz teraz tj. W te wakacje.



Sent from my SM-G935F using Tapatalk

[c6b6756720a205d307becdde1d052a7f45362f96_64ed273165c68]

Masz dwie opcje: studia dzienne i utrzymywanie się z stypendiów, jeśli jakieś dostaniesz + tego co Ci dadzą dziadkowie, albo studia zaoczne + praca - ta opcja jest dosyć wyczerpująca, tylko co drugi weekend masz wolny, plusem jest, że łatwo znaleźć pracę jak jesteś studentką, bo pracodawca mniej za Ciebie odprowadza, więc się bardziej opłaca zatrudniać studentów. Wiem, że być może jest Ci ciężko w tej chwili, ale jeśli już wiesz co chcesz robić to warto zacisnąć zęby i iść na studia. Jesteś bardzo młoda, nie masz pewności czy ten chłopak będzie z Tobą za 3, 4, 5 lat, a edukacji nikt Ci nie odbierze. Dosyć ciężko jest rozpocząć studia kilka lat po rozpoczęciu pracy. Wiem, że może Ci się nie spodobać to co piszę, ale miałam w domu bardzo podobną sytuację, co prawda nie z dziadkami, ale z rodzicami i też miałam ochotę "uniezależnić" się jak najszybciej, żeby w końcu mieć spokój, być traktowana jak dorosła itd., jednak tak się życie potoczyło, że poszłam na studia, rodzice mi dawali na nie pieniądze i je skończyłam, i cieszę się, że to zrobiłam, bo wiem, że niezależnie co się stanie mam "fach" w ręku i sobie poradzę. Nie wiem co Ty chcesz w życiu robić i wiem, że to bardzo wcześnie żeby decydować, ale zastanów się porządnie, niekoniecznie muszą być to studia, możesz zrobić jakiegoś technika, kursy itp. Nie myśl w tej chwili o facecie, tylko pomyśl przez 5 minut co jest dobre dla Ciebie. Twoi dziadkowie są ludźmi starej daty, nie rozumieją jak związki dzisiaj wyglądają i dla nich to może być faktycznie koniec świata, że Ty kogoś masz, a za młoda jesteś, oczywiście wyrażają to w zły sposób, ale nie mieli w swoim życiu pewnie żadnych lepszych przykładów i myślą, że takim gadaniem coś na Tobie wymuszą. Nie przejmuj się tym, skup się na tym co Cię interesuje, przygotuj się do matury i zdobądź jakieś wykształcenie. Nie napisałaś czy dziadkowie mają zamiar Cię utrzymywać na studiach, ale jeśli tak to ja bym na twoim miejscu poszła na dzienne. Powodzenia!

[maciejewska103]

szczerze to bardzo współczuję. Raczej po maturze nie dostaniesz pracy która pozwoli Ci się utrzymać czyli wynająć mieszkanie, płacić za jedzenie, tel, wszystkie opłaty i studiować. Jak juz sie wkręcisz w pracę to nie będzie ci sie chcialo iść na studia. jesli Twoi dziadkowie sa Twoimi opiekunami to muszą łożyć na Twoje utrzymanie albo możesz starać się o jakąś zapomogę. Na Twoim miejscu to bym się postawiła dziadkom! nie zyjemy w średniowieczu

[xyz_111]

Interesują mnie studia na kierunku fizjoterapia lub zrobienie technika masażu i dalszych kursów w tym kierunku. Czy maja zamiar mnie utrzymywać na studiach tego nie wiem, dosyć ciężka jest sytuacja w domu, więc wydatki na studia mogą po prostu przekroczyć ich możliwości finansowe.

[xyz_111]

Cześć kochane! ��

Mam ogromny problem z dziadkami, którzy nie akceptują mojego chłopaka. Dodam, że właśnie oni mnie wychowują a nie rodzice. Za dwa miesiące kończę 18 lat, z chłopakiem jestem ponad 1,5 roku. Jest on 2 lata starszy ode mnie. Od początku kiedy zaczęłam z nim być słyszałam tylko, że chłopak dopiero po studiach, teraz powinnam się skupić na nauce a nie na głupotach. Na początku związku bardzo mi zależało aby dziadkowie zaakceptowali mojego chłopaka, za ich zgodą zapraszałam go do domu. Jednak zawsze gdy wychodził była awantura, że za długo u nas siedzi, chociaż były to zawsze 2-3 godzinki, do 18-19. Pewnego razu leżeliśmy u mnie na łóżku i oglądaliśmy film, w tym czasie weszła babcia do pokoju pytając się o coś. Po wyjściu M., zrobiła mi awanturę że się nie szanuję leżąc tak blisko z chłopakiem na łóżku. Gdy to usłyszałam ręce mi opadły, przecież nie robiliśmy nic złego, zwykłe leżenie koło siebie. Od tamtej pory nie miałam ochoty spędzać czasu z chłopakiem w moim domu. Zawsze gdy mamy się spotkać to przyjeżdża po mnie samochodem, jedziemy do niego na działkę gdy jest ciepło lub spacerujemy gdzieś, czasami wstąpimy do jego domu gdy jest potrzeba. Kiedy dziadkowie się dowiedzieli, że spędzam czas z M., na wsi gdzie mieszka znowu zrobili awanturę. Powiedzieli, że nie dbam o swoją reputację, zachowuję się jak dziwka, że będą mnie ludzie palcami wytykać, bo tyle czasu spędzam z M., i że oni nie mają zamiaru się za mnie wstydzić, bo dziewczynie nie pasuje takie zachowanie. Z chłopakiem widujemy się najczęściej raz, dwa razy w tygodniu ze względu na jego pracę. Czasami spędzamy ze sobą całe popołudnia, czasem kilka godzin tylko, ale w domu zawsze jestem na czas, czyli przed 22. Jednak przez pewnie czas miał niesprawny samochód, więc raz on przyjeżdżał busem do mnie raz ja jeździłam do niego, tak na zmianę, więc w domu znowu była awantura i padły te wszystkie okropne słowa w moją stronę. Ostatnio mój M., robił grilla z okazji urodzin, jednak nie miałam jak wrócić w nocy do domu, więc powiedziałam dziadkom jaka jest sytuacja i że wrócę w niedziele wieczorem, bo przenocujemy na działce u M. Była to taka pierwsza sytuacja. Nie mieli z tym żadnego problemu, jednak gdy wróciłam do domu była kłótnia że ludzie będą mnie wytykać palcami na ulicy, że w tym wieku nocuję u chłopaka, że zepsuję sobie życie, nie dbam o swoją reputację itd., czyli standard. Mam dosyć ich awantur i wyzwisk w moją stronę. Kiedy rozpoczynam spokojną rozmowę z nimi na ten temat zawsze usłyszę, że powinnam być im wdzięczna za wychowanie, troskę i dach nad głową a nie mieć pretensje i że jak zwykle wszystko mi nie pasuje. Kompletnie ich nie rozumiem, z mojej perspektywy nie daję im powodów by w taki sposób się do mnie odnosili, wyzywali ciągle. Wiele koleżanek w moim wieku wyjechało z chłopakami na wakacje, kiedy jest sytuacja że jedno z nich nie ma jak wrócić do domu to nocowanie jest sprawą naturalną. Boli mnie to, że nie mogę z dziadkami normalnie porozmawiać, bo zawsze reagują krzykiem i wyzwiskami wobec mnie. Niejednokrotnie gdy mówię, że po liceum chcę zrobić rok przerwy przed studiami zaocznymi by zarobić, odłożyć na wynajem mieszkania by móc jak najszybciej się wyprowadzić i usamodzielnić słyszę, że bez nich i ich pieniędzy sobie nie poradzę, że w życiu pomimo wszystko i tak nic nie osiągnę. Nie mam pojęcia jak poradzić sobie z tą sytuacją. Mam nadzieję, że podzielicie się swoimi opiniami na ten temat.

[purebeauty]

Jak skończysz 18 lat to się wyprowadz. Bo z tego co widzę normalne rozmowy nie wchodzą w grę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[xyz_111]

Myślę o wyprowadzce po skończeniu liceum, podjęciu się jakiejś pracy, by mieć na wynajmem kawalerki. A po roku przerwy pomyśleć o studiach zaocznych, kursach lub zdobyciu tytułu technika.

[Adrianna_8]

Musisz się wyprowadzić i żyć na własny rachunek, jeśli chcesz mieć spokój . Powodzenia!

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

[xyz_111]

Napisane przez Adrianna_8

Musisz się wyprowadzić i żyć na własny rachunek, jeśli chcesz mieć spokój . Powodzenia!

Wysłane z mojego HTC Desire 820 przy użyciu Tapatalka

Dziękuję serdecznie. Mam wsparcie chłopaka i przyjaciółki, więc myślę, że dam radę z wyprowadzką, życiem na własny rachunek i zdobywaniem wykształcenia. Może być ciężko, ale wierzę że potrafię, wbrew temu co mówią mi w domu!

[Andz126p]

Takich ludzi starej daty nie zmienisz. Moi dziadkowie mówili to samo jak mój Tz do nas przychodził.
Dopiero po 5 latach skończyli gadać.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[lady666macbeth]

jak się wyprowadzisz skończą się problemy..
innej opcji nie masz.

[Rena]

Moim zdaniem obrywasz za grzechy innego czlonka rodziny, ktory jest dla nich niedostepny. Ty zas jestes pod reka. Jak to sie w ogole stalo, ze matka i ojciec sie Toba nie interesuja?

[xyz_111]

Ojciec od razu po moim urodzeniu powiedział że nie chce mieć ze mną nic wspólnego, a matka wyjechała do pracy za granice gdy miałam 6 lat i zerwała kontakt.

[WŁADCZYNI]

Napisane przez Rena

Moim zdaniem obrywasz za grzechy innego czlonka rodziny, ktory jest dla nich niedostepny. Ty zas jestes pod reka. Jak to sie w ogole stalo, ze matka i ojciec sie Toba nie interesuja?

To może nie być kwestia grzechów, a pokolenia. Pierścionka nie ma, ślubu nie ma, jeszcze tylko ciąży brakuje. U mojej babci to był długi proces, żeby zaakceptować, że wnuki mieszkają z partnerami, bez ślubu.

[201803290936]

Starsi ludzie - i metyką i myśleniem plus po prostu zapewne nie chcą, abyś powtórzyła błędy rodziców. Boją się pewnie tego, że zajdziesz w ciążę, chłopak Cię zostawi itp. Nie zmienisz ich myślenia. Ja rozumiem, że chcesz się z chłopakiem czuć swobodnie, ale leżenie razem na łóżku mogliście sobie jednak darować, znajdąc zdanie dziadków. Jeżeli chcesz w życiu mieć "róbta co chceta", to niestety tylko wyprowadzka.

[felisilvestris]

Uważam tak jak dziewczyny, musisz się wyprowadzić jeżeli chcesz mieć spokój... Bo dziadków już nie zmienisz.