Dieta przy insulinoopornosci, PCOS i innych schorzeniach - dyskusja

**7719e1289fd8f2cabe4d2763ed6d1b81d4eb2186** · 2018-07-27, 23:00

[color=''red'']Prosze o nielaczenie watku z innymi watkami o insulinoopornosci, poniewaz sa to watki a) nieaktywne, b) malo rozwiniete, a kwestia insulinoopornosci jest jednym z najczestszych schorzen poruszanych na forum, wiec problem jest wazny.[/color]
Z gory zaznaczam, ze nie jestem naukowcem (ale czytalam w swoim zyciu kilka prac naukowych i wiem jak wygladaja

). Nie mam tez wyksztalcenia medycznego, wiec nie jestem w stanie ocenic wartosci badawczej wszystkich badan, ktore tutaj przedstawie. Mimo to uwazam, ze wiele osob szuka odpowiedzi na pytania dotyczace ponizej podanych kwestii (w tym ja), a odpowiedzi tych nie znajduje lub znajduje sprzeczne odpowiedzi. Dlatego chcialabym stworzyc watek, w ktorym moglibysmy na ten temat porozmawiac. Postaram sie, zeby moj wprowadzajacy post byl merytorycznie poprawny i z gory przepraszam za wszystkie ewentualne bledne informacje.
Od kilku(nastu) lat coraz czesciej slyszymy o chorobach, ktore jeszcze kilkanascie lat temu byly wlasciwie nieznane. No bo czy ktos z nas slyszal w dziecinstwie o insulinoopornosci? Pamietam nawet w szkole na biologii mielismy lekcje o cukrzycy i przedstawiano nam wtedy cukrzyce typu I i II, o insulinoopornosci ani slowa. Ale to przeciez nie jedyne schorzenie, bo mamy jeszcze PCOS, Hashimoto, niedoczynnosc tarczycy, a takze wiele innych schorzen, ktore tez czesto niestety lubia chodzic parami. Wszystko wydaje sie zespolem naczyn polaczonych, bo np. czytajac o tym, co przyczynia sie do powstania PCOS, widzimy calkiem wysoko ''insulinoopornosc, Hashimoto i niedoczynnosc tarczycy''. Na wiekszosc tych schorzen dostepne sa leki, ktore umozliwiaja tez funkcjonowanie, ale tak naprawde odzyskanie pelnej sprawnosci, pelni sil witalnych i naprawde dobrego samopoczucia wiaze sie nieodlacznie z odpowiednia dieta (a takze aktywnosc fizyczna i komfort psychiczny, ale ja chcialabym sie skupic na diecie). Ja osobiscie slyszalam o przypadkach ludzi, ktorzy dieta ''cofneli'' rozwoj chorob takich jak stwardnienie rozsiane, luszczyca czy Hashimoto do takiego punktu, ze lekarze przecieraja oczy ze zdziwienia i postrzegane jest to na granicy cudu. Nie slyszalam o ludziach, ktorzy do takiego stopnia ''na granicy cudu'' doszliby na samych lekach.
No i tutaj zaczyna sie problem. Bo jaka dieta jest wlasciwa? Dyskusje rozpoczne od kwestii insulinoopornosci, bo to zaprzata mi aktualnie glowe, ale zachecam do zadawania pytan wszystkich tych, ktorzy maja cos do powiedzenia takze na temat innych schorzen.
W leczeniu insulinoopornosci najczesciej spotyka sie trzy wzory odnoszace sie do diety:
a) bardzo intensywne ograniczenie weglowodanow, tluszcz jest OK, sporo miesa i jaj w diecie (przy czym w niektorych ksiazkach autor sugeruje, ze mieso powinno byc spozywane nie codziennie, a np. 2 razy w tygodniu, po czym wstawia jadlospis na caly miesiac, gdzie mieso wystepuje 2-3 razy... dziennie) - skrajnosc: keto, paleo
b) zbilansowana dieta, troche wszystkiego, weglowodany zlozone, malo owocow, mieso i jajka wystepuja w diecie
c) dieta weganska HCLW, czyli wysokoweglowodanowa i ewentualnie niskotluszczowa.
Pierwsza i druga opcja propagowane sa przez wielu dietetykow. Zastanowmy sie nad opcja weganska.
Pojawiaja sie doniesienia/badania potwierdzajace skutecznosc diety weganskiej w walce z insulinoopornoscia. Na przyklad ten artykul - uwazam, ze jest tu tyle odniesien, ze wlasciwie wystarczy na rzecz tej dyskusji:
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5466941/
Tutaj jeszcze analiza porownawcza (artykul z tego roku) : https://link.springer.com/article/10...654-018-0414-8

Tutaj wlasciwie jest podane czarno na bialym, ze dieta roslinna jest odpowiednia przy insulinoopornosci. Ale wielu dietetykow, np. Iwona Wierzbicka z youtube (ma cala serie filmow o IO), pewnie by te badania uznala za niewlasciwe. Oczywiscie z drugiej strony mamy cala mase badan potwierdzajacych skutecznosc diety niskoweglowodanowej przy IO.
To jak to w koncu jest? Kto mowi prawde? Zapraszam do dyskusji.

Lilstasy · 2018-08-05, 19:36

Sama mam insulinoopornosc, ja muszę jedynie przestrzegać indeksu glikemicznego, unikać wszystkiego co ma IG powyżej 60 i dużo uprawiać sportu/ćwiczyć. Pilnować też poziomu cukru. Mogę też powiedzieć że dieta w insulinoopornosci jest całkiem przyjemna

zdrowo się odżywiam, ćwiczę. Nigdy nie mogłam zbytnio schudnąć, ale gdy dowiedziałam się że mam insulinoopornosc, zaczęłam stosować zalecenia lekarzy, schudłam 4 kg. Tabletki brałam przez jakiś czas, dokładniej Siofol 500. Ale po nim było mi słabo, mdlałam, nie miałam dużo sił, szybko się męczyłam. Lekarz mi je odstawił i zalecił tylko dietę przestrzegając indeksu glikemicznego i ruch. Tego się trzymam

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

2018-07-27, 23:00	#1
7719e1289fd8f2cabe4d2763ed6d1b81d4eb2186 Konto usunięte Zarejestrowany: 2018-07 Wiadomości: 2 410	Dieta przy insulinoopornosci, PCOS i innych schorzeniach - dyskusja [color=''red'']Prosze o nielaczenie watku z innymi watkami o insulinoopornosci, poniewaz sa to watki a) nieaktywne, b) malo rozwiniete, a kwestia insulinoopornosci jest jednym z najczestszych schorzen poruszanych na forum, wiec problem jest wazny.[/color] Z gory zaznaczam, ze nie jestem naukowcem (ale czytalam w swoim zyciu kilka prac naukowych i wiem jak wygladaja ). Nie mam tez wyksztalcenia medycznego, wiec nie jestem w stanie ocenic wartosci badawczej wszystkich badan, ktore tutaj przedstawie. Mimo to uwazam, ze wiele osob szuka odpowiedzi na pytania dotyczace ponizej podanych kwestii (w tym ja), a odpowiedzi tych nie znajduje lub znajduje sprzeczne odpowiedzi. Dlatego chcialabym stworzyc watek, w ktorym moglibysmy na ten temat porozmawiac. Postaram sie, zeby moj wprowadzajacy post byl merytorycznie poprawny i z gory przepraszam za wszystkie ewentualne bledne informacje. Od kilku(nastu) lat coraz czesciej slyszymy o chorobach, ktore jeszcze kilkanascie lat temu byly wlasciwie nieznane. No bo czy ktos z nas slyszal w dziecinstwie o insulinoopornosci? Pamietam nawet w szkole na biologii mielismy lekcje o cukrzycy i przedstawiano nam wtedy cukrzyce typu I i II, o insulinoopornosci ani slowa. Ale to przeciez nie jedyne schorzenie, bo mamy jeszcze PCOS, Hashimoto, niedoczynnosc tarczycy, a takze wiele innych schorzen, ktore tez czesto niestety lubia chodzic parami. Wszystko wydaje sie zespolem naczyn polaczonych, bo np. czytajac o tym, co przyczynia sie do powstania PCOS, widzimy calkiem wysoko ''insulinoopornosc, Hashimoto i niedoczynnosc tarczycy''. Na wiekszosc tych schorzen dostepne sa leki, ktore umozliwiaja tez funkcjonowanie, ale tak naprawde odzyskanie pelnej sprawnosci, pelni sil witalnych i naprawde dobrego samopoczucia wiaze sie nieodlacznie z odpowiednia dieta (a takze aktywnosc fizyczna i komfort psychiczny, ale ja chcialabym sie skupic na diecie). Ja osobiscie slyszalam o przypadkach ludzi, ktorzy dieta ''cofneli'' rozwoj chorob takich jak stwardnienie rozsiane, luszczyca czy Hashimoto do takiego punktu, ze lekarze przecieraja oczy ze zdziwienia i postrzegane jest to na granicy cudu. Nie slyszalam o ludziach, ktorzy do takiego stopnia ''na granicy cudu'' doszliby na samych lekach. No i tutaj zaczyna sie problem. Bo jaka dieta jest wlasciwa? Dyskusje rozpoczne od kwestii insulinoopornosci, bo to zaprzata mi aktualnie glowe, ale zachecam do zadawania pytan wszystkich tych, ktorzy maja cos do powiedzenia takze na temat innych schorzen. W leczeniu insulinoopornosci najczesciej spotyka sie trzy wzory odnoszace sie do diety: a) bardzo intensywne ograniczenie weglowodanow, tluszcz jest OK, sporo miesa i jaj w diecie (przy czym w niektorych ksiazkach autor sugeruje, ze mieso powinno byc spozywane nie codziennie, a np. 2 razy w tygodniu, po czym wstawia jadlospis na caly miesiac, gdzie mieso wystepuje 2-3 razy... dziennie) - skrajnosc: keto, paleo b) zbilansowana dieta, troche wszystkiego, weglowodany zlozone, malo owocow, mieso i jajka wystepuja w diecie c) dieta weganska HCLW, czyli wysokoweglowodanowa i ewentualnie niskotluszczowa. Pierwsza i druga opcja propagowane sa przez wielu dietetykow. Zastanowmy sie nad opcja weganska. Pojawiaja sie doniesienia/badania potwierdzajace skutecznosc diety weganskiej w walce z insulinoopornoscia. Na przyklad ten artykul - uwazam, ze jest tu tyle odniesien, ze wlasciwie wystarczy na rzecz tej dyskusji: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5466941/ Tutaj jeszcze analiza porownawcza (artykul z tego roku) : https://link.springer.com/article/10...654-018-0414-8 Tutaj wlasciwie jest podane czarno na bialym, ze dieta roslinna jest odpowiednia przy insulinoopornosci. Ale wielu dietetykow, np. Iwona Wierzbicka z youtube (ma cala serie filmow o IO), pewnie by te badania uznala za niewlasciwe. Oczywiscie z drugiej strony mamy cala mase badan potwierdzajacych skutecznosc diety niskoweglowodanowej przy IO. To jak to w koncu jest? Kto mowi prawde? Zapraszam do dyskusji.

2018-08-05, 19:36	#2
Lilstasy Raczkowanie Zarejestrowany: 2017-09 Wiadomości: 37	Dot.: Dieta przy insulinoopornosci, PCOS i innych schorzeniach - dyskusja Sama mam insulinoopornosc, ja muszę jedynie przestrzegać indeksu glikemicznego, unikać wszystkiego co ma IG powyżej 60 i dużo uprawiać sportu/ćwiczyć. Pilnować też poziomu cukru. Mogę też powiedzieć że dieta w insulinoopornosci jest całkiem przyjemna zdrowo się odżywiam, ćwiczę. Nigdy nie mogłam zbytnio schudnąć, ale gdy dowiedziałam się że mam insulinoopornosc, zaczęłam stosować zalecenia lekarzy, schudłam 4 kg. Tabletki brałam przez jakiś czas, dokładniej Siofol 500. Ale po nim było mi słabo, mdlałam, nie miałam dużo sił, szybko się męczyłam. Lekarz mi je odstawił i zalecił tylko dietę przestrzegając indeksu glikemicznego i ruch. Tego się trzymam Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ten wątek obecnie przeglądają: 1 (0 użytkowników i 1 gości)