Myślę ze moje życie jest bezsensu i je przegrałem

[spartacuss]

Witam
Nawiązując do tematu wszystko w moim życiu nie ma sensu mam
25 lat i najgorsze jest to że swoje życie przegrałem kilka lat temu.
Wszystko zaczęło się od tego że poszedłem na zły kierunek studiów jakim jest informatyka zdałem sobie z tego sprawę dopiero jak byłem w połowie studiów skończyłem je ledwo i do tego jeszcze na kiepskiej uczelni mimo iż wcześniej każdy mi mówił że to dobra uczelnia.
Po ich ukończeniu poszedłem na inny kierunek bezpieczeństwo narodowe który mi się podobał wszystko ok ale po skończeniu tego kierunku nie mogę znaleźć pracy wysłałem już tysiące cv i nic.
W swoim życiu mam tylko kilku miesięczny staż pracy na stażach z urzędu pracy. Nie mam w niczym doświadczenia i nie mam zawodowych znajomości.
Brak jakichkolwiek szans na pracę.
W dodatku w moim życiu osobistym również nie jest najlepiej moja rodzina mi tylko mówi gdzie mam iść do pracy reszta ich w ogóle nie interesuje. Na dodatek jeżeli chodzi o kobiety moim życiu miałem dwie ale to jedna wielka porażka. Pierwsza dziewczyna mnie bardzo kochała ale dla niej ważniejsza była praca zza granicą i tam mnie zdradziła i później tego żałowała ale ja nie chciałem już mieć z nią nic wspólnego. Drugą dziewczynę poznałem w tym roku na imprezie była ona już matką dziecka i dla niej nie liczyłem się ja tylko pieniądze więc ją rzuciłem. Żeby tego było mało od kilku lat spotykam się z taką dziewczyną chodzimy razem na imprezy jest fajną dziewczyną dobrze się dogadujemy ale ona nie chce nic więcej a najgorsze jest to w tym że spotykamy się w co sobotę na imprezę i co tydzień ona ma inne zdanie na temat czy mogli byśmy być razem raz ma ochotę podjąć inicjatywę raz nie a próbowałem już chyba wszystkich sposobów jak to ugryźć i domyślam się ze to wszystko jest jakim jej przeżyciem z byłem facetem i nie chce mi tego powiedzieć nawet swojej najlepszej kumpeli. A szukanie dziewczyn w internecie to niewypał.
Podsumowując brak pracy , brak dziewczyny , brak szans na jakąkolwiek zmianę siedzę głownie w domu i tak już zostanie do końca ze wszystkimi problemami jestem sam.
Nie wiem gdzie mam szukać pomocy myślałem żeby iść z tym do psychologa ale nie wiem czy to dobry pomyśl.

Czy myślicie że dla mnie w życiu jest jeszcze jakaś szansa co robić aby to wszystko się zmieniło na lepsze bo ja się już poddałem czy czas już to wszystko skończyć?

[comablack89]

Serio to sa problemy??
Masz ukończone studia, nie każdy jest w związku.
Wystarczy wziąć sie w garść i pójść do pracy, choćby praktyki jakies załatwić albo znowu staż.
Masz ukończone studia informatyczne - Powinines iść w tym kierunku.
Jak dla mnie ta cała historia to straszne biadolenie;/ rozumiem użalać sie jeżeli żadnej szkoły sie nie skończyło bo wolało sie balować itp ;/

[mirabelka3690]

To nie są aż tak wielkie problemy
Myślałeś o szukaniu pracy w innym mieście? Nie wiem czy tak robiłeś ale praca nie kończy się na twoim miejscu zamieszkania
Oprócz imprez co sobotę masz jakieś zainteresowania?

[gradus]

"Czy myślicie że dla mnie w życiu jest jeszcze jakaś szansa co robić aby to wszystko się zmieniło na lepsze bo ja się już poddałem czy czas już to wszystko skończyć?"

Co skończyć? Wiedz, że nie ma takiej sytuacji, w której nie byłoby wyjścia. Wydaje mi się, że należałoby, w Twoim przypadku, trochę popracować nad pozytywnymi afirmacjami.
Jeśli jest to chwilowa chandra, afirmacje zawsze pomagają, szczególnie gdy brakuje właściwej samooceny. Niska samoocena blokuje dostęp do pozytywnych zmian.
Jeśli już wpadłeś w depresję, to też można sobie z tym poradzić. Na początek można zaleźć dobrego terapeutę.

[megamag]

spartacuss takie osoby jak Ty mam ochotę kopać w d.pę nogą w glanie. Dramatyzm tekstu, jakby Ci na wojnie całą rodzinę wymordowali, a w treści: źle wybrałem kierunek studiów i nie mam dziewczyny. No wow, to tak jak połowa społeczeństwa.

Serio masz myśli samobójcze? Jeśli tak, to trzeba iść do psychiatry i leczyć się na depresję. Jeśli tylko tak sobie napisałeś dla dramatyzmu, to więcej tak nie rób.

W charakterze kogo szukałeś tej pracy? Jak szukałeś? Gdzie? Jaki w ogóle zawód chcesz wykonywać? Co w ogóle umiesz? Gdzie mieszkasz? Na jakie zawody jest zapotrzebowanie w Twojej okolicy? Może warto się przekwalifikować albo przeprowadzić w poszukiwaniu pracy?

[KarmelowaKrowka]

Autorze, jak znajdziesz pracę (serio, teraz to nie jest taki wielki problem znaleźć pracę chociażby za 2,5 tys) to zobaczysz, że się podniesiesz i wszystko zacznie się układać. Takie siedzenie na dupie potrafi wejść mocno na samoocenę. Sama tak miałam jeszcze na studiach, gdy nie wiedziałam czy kiedykolwiek pracę dostanę, a jak tak to czy będę z niej zadowolona, czy nie będzie to praca fizyczna itd. Masz możliwość mieszkania z rodzicami (jak rozumiem) to super. Łatwiej będzie Ci oszczędzać, budować swoją niezależność finansową.
A co do dziewczyny - tu akurat będę okrutna, ale żadna szanująca się, normalna dziewczyna nie będzie spotykać się z bezrobotnym facetem siedzącym i narzekającym na życie. Nie mówię, że znalezienie dziewczyny w obecnym momencie jest niemożliwe, ale po 1 znacznie utrudnione, po 2 przy takim stanie jak Twój możesz trafiać tylko na dziewczyny z bardzo zaniżoną samooceną, problemami psychicznymi, desperatki itd. A tego chyba nie chcesz?

Weź się w garść i znajdź na początek jakąkolwiek pracę, żeby tylko nie siedzieć w domu.

[TakaSamaInna]

Dziewczyny, trochę współczucia. Kobiety z (teoretycznie) mniejszymi problemami zaznały tu więcej współczucia niż autor tego wątku. Autor nie może znaleźć pracy, nie ma doświadczenia, dziewczyna go zdradziła, a teraz druga wodzi go za nos. Może to nie jest koniec świata, ale to są problemy, które mogą zniszczyć samoocenę i nie dziwię się autorowi, że się martwi. Z pracą w mniejszych miastach jest trudno. Przykładowo mam koleżankę po studiach i podyplomówce, która wysyłała dziesiątki CV (nawet na stanowiska niewymagające wyższego wykształcenia) i dopiero po 3 latach znalazła pracę. Autorze, jeśli to jest Twoim problemem to polecam na początek spróbować poszukać pracy zdalnej w branży informatycznej by cokolwiek odłożyć, a potem wyprowadzić się do większego miasta i poszukać pracy w wymarzonym zawodzie. Poza tym większe miasto daje większe możliwości poznania kogoś - są różne kluby, koła zainteresowań, miejsca do poznania ludzi. Z dziewczyną z imprezy radzę ograniczyć kontakt, bo sama nie chciałabym być z kimś kto mówi raz tak raz nie.

[Pani_Robot]

Naprawdę starałam się doczytać do końca...

[mary_poppins]

Czułam się tak samo nie mając pracy i studiów. Poszłam gdziekolwiek za marne pieniądze, potem zmieniłam pracę na taką gdzie przyjmowali wszystkich (też za marne pieniądze), okazało się że to polubiłam, a teraz jestem w pracy którą uwielbiam i którą dostałam z uwagi na doświadczenie uzyskane w tej poprzedniej.

I tak wygląda niestety rynek pracy - w większości przypadków idziesz najpierw gdziekolwiek gdzie Cię zechcą. Nie ma szans, że nie znajdziesz NIC - zawsze coś się trafi. Nie wiem czy szukasz tylko pracy związanej z bezpieczenstwem narodowym - jeśli tak to na olx raczej ogłoszenia nie znajdziesz, nie myślałeś po prostu o zgłoszeniu się do służb mundurowych? Masz szanse - młody, zdrowy facet niepotrzebujący pracy na już żeby popłacić rachunki - spokojnie mógłbyś postarać się o przyjęcie. Inne wyjście to szukanie czegokolwiek na rozruch, choćby to był makdonald albo kelnerowanie - z pustym cv nie znajdziesz od razu pracy marzeń.

Co do dziewczyny to nawet nie komentuję, bo powinieneś najpierw ogarnąć sytuację życiową.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ariada]

A czy koniecznie musisz pracować zgodnie z wykształceniem? W dzisiejszych czasach sporo ludzi się przekwalifikowuje ze względu na inne zapotrzebowania rynku.
Czy mógłbyś się ewentualnie przeprowadzić?
Jak znajdziesz pracę to Twoja ocena automatycznie poleci w górę.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[oksaanaa]

Boże, jak ja nienawidzę takich płaczków. To chyba prawda, że w dzisiejszych czasach kobiety mają więcej jaj niż faceci.

Pracy jest od groma! Jak nie możesz znaleźć wymarzonej pracy to idziesz pracować chociażby w biedronce na kasie albo na budowie. Oczywiście nie idziesz tam na zawsze tylko w międzyczasie robisz sobie jakiś kurs, praktykę itp i szukasz lepszej pracy. Możesz też iść popracować przez rok na słuchawce dzwonić do ludzi, pomęczyć się a potem do jakiegoś lepszego korpo gdzie dostaniesz 3-4 tysiące. I nie mówcie że się nie da, bo moja koleżanka ostatnio właśnie popracowała chwile na słuchawce, a potem poszła do korpo za niezłą kasę na infolinie IT. Mając ukończone studia z informatyki miałbyś 3x lepiej od innych dostać się na ten głupi help-desk.

Najbardziej rozwalilo mnie to, że nie mając solidnych fundamentów życiowych chodzisz sobie na imprezki i szukasz dziewczyny. Powiedz mi - w jaki sposób imprezowanie i szukanie dziewczyny Ci teraz pomoże? Liczysz na to, że kobieta rozwiąże twoje życiowe problemy za Ciebie i to widać, kobiety to wyczuwają.

Jesteś już po studiach, a zaradności zero, powinieneś już zbierać pierwsze doświadczenie w branży. No sory, ja bym nie chciała być z facetem, który po dwóch studiach nie jest w stanie ogarnąć sobie niczego sensownego(POMIMO TEGO, ŻE MOŻE) i w dodatku mieszka z rodzicami. Pewnie nawet prawa jazdy też nie masz?

Jak dla mnie jesteś po prostu rozpieszczonym leniem, w sumie to niekoniecznie twoja wina, być może rodzice niepotrzebnie pozwalają Ci tak długo mieszkać, właśnie dlatego jestem zdania, że od rodziców powinno się wyprowadzać w wieku 19-20 lat, nawet jeśli nie ma takiej potrzeby to zawsze rozwija zaradność życiową.

[megamag]

Napisane przez mary_poppins

Nie ma szans, że nie znajdziesz NIC - zawsze coś się trafi.

Dużo zależy od tego, gdzie autor mieszka. Jeśli to jakieś zadupie w Polsce B, to prawdopodobnie może liczyć co najwyżej na fizyczną na budowie albo na pracę jako kierowca. Ludzie tak czasem podchodzą nierealistycznie do sprawy, że skończą kierunek, po którym praca jest tylko w kilku największych miastach, a oni próbują szukać na zadupiu i są zdziwieni, że nie ma. Jakby chciał pracować w czymś związanym z bezpieczeństwem, to musiałby na przykład wstąpić do szkoły policyjnej albo pożarniczej, ale to się trzeba tam pofatygować i zdać egzaminy (swoją drogą lepiej zrobić to zamiast iść na bezpieczeństwo).

W Warszawie są te wszystkie biura bezpieczeństwa i wywiadu, które przyjmują też pracowników cywilnych i to dość chętnie (ze względu na niekonkurencyjne stawki ostatnio trudno w stolicy znaleźć chętnych do pracy w budżetówce). Służba kontrwywiadu ostatnio nawet chodziła po szkołach średnich i robiła pogadanki, czy by ktoś nie chciał do nich przyjść. No ale to trzeba mieszkać tam, gdzie te biura są (czyli w stolicy), a do tego wiedzieć, że takich ogłoszeń nie szuka się na olx ani na tablicy w UP. Tylko na przykład tak: https://www.skw.gov.pl/nabor-do-sluzby.html

Ale niestety nie dowiemy się, gdzie autor mieszka ani czego i jak szuka, bo zdaje się po wylaniu swoich żali zamilkł.

[zakonna]

Jeśli czujesz się przygnębiony, masz myśli samobójcze, masz same pesymistyczne myśli to naprawdę warto pomyśleć o psychiatrze. To s objawy depresyjne, a jeśli trwają dłużej niż dwa tygodnie to wizyta u lekarza bezwzględnie potrzebna.

Masz 25 lat, to początek dorosłego życia dopiero. Może rozważ wyprowadzkę do większego miasta. I oczywiście pracę niezwiązane z wykształceniem. Może wyjazd za granicę byłby rozwiązaniem

siła spokoju

[spartacuss]

Dziękuję wszystkim za rady i za te pozytywne i te na które spadała na mnie fala krytyki. Jestem z okolic Katowic. Przemyślałem to wszystko i zacząłem składać swoje cv do różnych firm tylko się martwię że znowu będę dostawał zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjną raz na miesiąc i tak może być w kółko. Moją taką wymarzoną praca jest praca na lotnisku w jakieś administracji lotniska tylko ta trzeba umieć perfekt angielski a ja umie tyko komunikatywnie lub jak protokolant sądowy w tym kierunku próbowałem ale ciężko się jest dostać bo na jedno miejsce jest ze dwudziestu kandydatów. Żałuje tylko jednej rzeczy że nie mogę się utrzymać z mojego hobby jakim jest statystowanie w filmach i serialach.

A co do dziewczyny to jest tak jedna dziewczyna którą mam na oku spotykamy się 2 lata na imprezy naprawdę mi na niej zależy próbowałem wielu sposobów abyśmy byli razem np. budowałem u niej dotyk i próbowałem ją pocałować a ona się odsuwała a jak się spotkaliśmy tydzień później to ją podpytałem że może będziemy razem a ona na to że może kiedyś. I ciągle chce się spotykać ze mną i ona sama do mnie piszę o spotkania a jak jakiś facet podbija na imprezie do niej nawet jak nie jest nawalony i jest spoko to ona go traktuje z buta i czasem jeszcze mi mówi dlaczego nie mowie tym facetom że jestem jej chłopakiem.

Pytanie do dziewczyn co mam zrobić z tym fantem odpuścić czy próbować do skutku aż się uda

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez spartacuss

(...)Przemyślałem to wszystko i zacząłem składać swoje cv do różnych firm tylko się martwię że znowu będę dostawał zaproszenie na rozmowę kwalifikacyjną raz na miesiąc i tak może być w kółko. Moją taką wymarzoną praca jest praca na lotnisku w jakieś administracji lotniska tylko ta trzeba umieć perfekt angielski a ja umie tyko komunikatywnie lub jak protokolant sądowy w tym kierunku próbowałem ale ciężko się jest dostać bo na jedno miejsce jest ze dwudziestu kandydatów. Żałuje tylko jednej rzeczy że nie mogę się utrzymać z mojego hobby jakim jest statystowanie w filmach i serialach.

A co do dziewczyny to jest tak jedna dziewczyna którą mam na oku spotykamy się 2 lata na imprezy naprawdę mi na niej zależy próbowałem wielu sposobów abyśmy byli razem np. budowałem u niej dotyk i próbowałem ją pocałować a ona się odsuwała a jak się spotkaliśmy tydzień później to ją podpytałem że może będziemy razem a ona na to że może kiedyś. I ciągle chce się spotykać ze mną i ona sama do mnie piszę o spotkania a jak jakiś facet podbija na imprezie do niej nawet jak nie jest nawalony i jest spoko to ona go traktuje z buta i czasem jeszcze mi mówi dlaczego nie mowie tym facetom że jestem jej chłopakiem.

Pytanie do dziewczyn co mam zrobić z tym fantem odpuścić czy próbować do skutku aż się uda

Chłopaku, jedna rozmowa kw. na miesiąc to jest normalna rzecz.

Przede wszystkim zejdź na ziemię. W adm. lotniska bez angielskiego (+drugiego języka) nie masz czego szukać. W sądzie - tym bardziej. Zamiast bujać w obłokach, posłuchaj dziewczyn wyżej. Składaj cv do służb albo rozwijaj się w branży IT. Masz już 25 lat, a Twoje podejście do kariery zawodowej jest bardzo niedojrzałe. Masz farta, że rodzice jeszcze nie pogonili cię z domu.

A dziewczyna mądra. Dobrze ci odpowiedziała.

[megamag]

Gdyby to lotnisko, tobyś się przez te wszystkie lata tego angielskiego nauczył. Taka prawda. Albo musisz podnieść kwalifikacje, albo zmniejszyć wymagania. Niestety na Śląsku nie ma tylu urzędów, biur czy ministerstw, żeby tak łatwo było załapać się do budżetówki, ale zawsze możesz przeglądać oferty:
https://nabory.kprm.gov.pl/
Możesz też sprawdzić nabory do różnych służb:
http://sm.bip.gliwice.eu/ogloszenia/nabory,718

Śląsk to region bardziej związany z przemysłem, plus jest taki, że jakąkolwiek pracę dostaniesz tam od ręki, choć najpewniej będzie to produkcja. Pracy związanej z bezpieczeństwem jest pewnie mniej, ale to nie jest niemożliwe. Przyłóż się do szukania, napisz profesjonalne CV, ale też nie wysyłaj na masę, bo to robi złe wrażenie. Poducz się też angielskiego.

Co do dziewczyny, to jakby Cię chciała, toby Cię brała. Raczej Cię trzyma jako opcję zapasową.

[Karena 73]

Nigdy nie rozumiałam dlaczego ludzie wybierają Bezpieczeństwo Narodowe, gdy nie mają super znajomości lub pracują już na stanowisku, gdzie te studia są im potrzebne. Mam dużo znajomych, którzy wybrali ten kierunek i pracują w ochronie ( gdzie studia są kompletnie niepotrzebne). Na Twoim miejscu skupiłabym się na informatyce. To daje Ci większe możliwości niż bezpieczeństwo.
Poza tym postaraj się o jakąkolwiek pracę, zdobędziesz kontakty i nowe znajomości. U nas informatyk zaczynał na stanowisku konserwatora Dopiero potem odkryli, że łebski z niego facet i dostał awans Gdyby siedział w domu nie miałby takiej możliwości.
Rodzina ma rację, skup się na szukaniu pracy, a tę dziewczynę olej, bo sama nie wie czego chce. Niech sobie księżniczkuje dalej.

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez Karena 73

tę dziewczynę olej, bo sama nie wie czego chce. Niech sobie księżniczkuje dalej.

To wcale nie musi być oznaka księżnikowania, tylko zdrowego rozsądku. Chłopak nie ma za wiele do zaoferowania. Chce łapać kilka srok za ogon i nie ma sprecyzowanych planów na przyszłość. Od 25latka należy już wymagać jakiegoś życiowego ogarnięcia. Dziewczyna być może nie chciała mu robić przykrości i dlatego dała wymijającą odpowiedź.

[MissChievousTess]

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

To wcale nie musi być oznaka księżnikowania, tylko zdrowego rozsądku. Chłopak nie ma za wiele do zaoferowania. Chce łapać kilka srok za ogon i nie ma sprecyzowanych planów na przyszłość. Od 25latka należy już wymagać jakiegoś życiowego ogarnięcia. Dziewczyna być może nie chciała mu robić przykrości i dlatego dała wymijającą odpowiedź.

Sądząc z opisu dziewczyna z tych rozrywkowych, więc alb niezdecydowana albo wodzi go za nos bo on się stara, więc księżniczkowania bym nie wykluczała. Zgadzam się, z profilem wykształcenia i tym wiekiem można jak najbardziej szukać pracy w służbach i strażach różnego rodzaju. Tylko możliwe, że trzeba przygotować się pod względem fizycznym bo są testy wytrzymałościowe, sprawnościowe. Np. może się przydarzyć np. pływanie. No i bywają różne testy np. wiedzy ogólnej, coś o państwie czy służbach, czasem jakieś ze znajomości jakiejś ustawy. Trzeba czytać pod kątem rekrutacji, która autora wątku interesuje fora z dyskusjami osób, które już do takich rekrutacji podchodziły.
Co do pracy na lotnisku- można bez języka, jako kontroler lotów krajowych. Liczy się refleks i spostrzegawczość. Ale do tego potrzebny roczny kurs i egzamin. I by na kurs się dostać też jest niezłe sito. Inna ścieżka to najpierw iść w szkolenia lotnicze, ale to droga zabawa. Kurs też kosztuje. Więc przed pracą marzeń potrzebna praca by zarobić na pracę marzeń.
A laską bym się nie martwiła. Ludzi jest tyle miliardów, że jakaś panna się znajdzie. Natomiast o sensownej pracy na teraz warto pomyśleć bo od niej wiele zależy i teraz i w przyszłości.

---------- Dopisano o 11:51 ---------- Poprzedni post napisano o 11:44 ----------

A co do samego wątku- autorze jest coś takiego jak depresja absolwenta. 60% osób rocznie po studiach/szkołach w USA czy UK to ma, więc pewnie w Polsce to jak się czujesz też dość powszechne tylko się o tym nie mówi. Można iść do psychiatry po coś na poprawę stanu psychicznego i pewnie będą to stabilizatory nastroju. Takie leki dają efekt po około tygodniu. Może warto. Można iść prywatnie, nie trzeba się użerać z NFZ jak chcesz być anonimowy. Leczenie nie trwa wiecznie,a może pomóc. W lepszym stanie psychicznym proces szukania pracy na pewno pójdzie Ci łatwiej bo męczące i nieco upierdliwe jest to zawsze i dla każdego. Między innymi dlatego jak teraz działa przemysł rekrutacyjny. Niestety jest mocno "odczłowieczony" i możliwe, że też dlatego czujesz się tak, jak się czujesz. Ale się nie poddawaj. Obiektywnie młodych brakuje i rąk do pracy w Polsce brakuje tak bardzo, że pracodawcy chcą imigrantów z różnych krajów, więc raczej na pewno po pewnym czasie jakąś pracę znajdziesz.

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez MissChievousTess

Sądząc z opisu dziewczyna z tych rozrywkowych, więc alb niezdecydowana albo wodzi go za nos bo on się stara, więc księżniczkowania bym nie wykluczała. Zgadzam się, z profilem wykształcenia i tym wiekiem można jak najbardziej szukać pracy w służbach i strażach różnego rodzaju. Tylko możliwe, że trzeba przygotować się pod względem fizycznym bo są testy wytrzymałościowe, sprawnościowe. Np. może się przydarzyć np. pływanie. No i bywają różne testy np. wiedzy ogólnej, coś o państwie czy służbach, czasem jakieś ze znajomości jakiejś ustawy. Trzeba czytać pod kątem rekrutacji, która autora wątku interesuje fora z dyskusjami osób, które już do takich rekrutacji podchodziły.
Co do pracy na lotnisku- można bez języka, jako kontroler lotów krajowych. Liczy się refleks i spostrzegawczość. Ale do tego potrzebny roczny kurs i egzamin. I by na kurs się dostać też jest niezłe sito. Inna ścieżka to najpierw iść w szkolenia lotnicze, ale to droga zabawa. Kurs też kosztuje. Więc przed pracą marzeń potrzebna praca by zarobić na pracę marzeń.

Z tego co pisze Autor ma mnóstwo czasu, by poogarniać te rzeczy. Ma 25 lat i tu już trzeba brać się do roboty, bo narazie zdaje się nie robić nic, poza bujaniem w obłokach. Ja rozumiem marzenia marzeniami, ale w tym wieku to trzeba już być bardziej realistą. Ciężką pracą można osiągnąć wiele, ale Autor nie robi w zasadzie nic, by to zrealizować.

[AuroraCoriolis]

Napisane przez KarmelowaKrowka

A co do dziewczyny - tu akurat będę okrutna, ale żadna szanująca się, normalna dziewczyna nie będzie spotykać się z bezrobotnym facetem siedzącym i narzekającym na życie. Nie mówię, że znalezienie dziewczyny w obecnym momencie jest niemożliwe, ale po 1 znacznie utrudnione, po 2 przy takim stanie jak Twój możesz trafiać tylko na dziewczyny z bardzo zaniżoną samooceną, problemami psychicznymi, desperatki itd. A tego chyba nie chcesz?

Weź się w garść i znajdź na początek jakąkolwiek pracę, żeby tylko nie siedzieć w domu.

Tez tak myslę. Jak autorze bedziesz mial wiele do zaoferowania to zawsze sie jakas znajdzie - moze nawet Twoja obecna milosc . Jakby nie patrzec masz 25 lat a rzeczywiscie narzekasz i placzesz nad soba w sposob sugerujacy, ze jestews sierota i trzeba sie bedzie Toba zajmowac- moze to odstrasza kolezankę. Mnie by odstraszylo. Kobiety bardzo cenia w facetach zaradnosc i pewnosc siebie. I dlatego pierwsza rzecza, ktora powinienes zrobic jest poszukanie pracy. Nie bede radzic gdzie i jakiej bo nie da sie nie znajc szczegolow ale tak jak pisala kolezanka wyzej zawsze sie jakas znajdzie. Fizyczna tez nie jest ujmą, choc ludzie przed nia uciekaja - ale ja 5x bardziej wolalabym miec faceta, ktory zajmuje sie np kladzeniem plytek, ale pracuje i mozna z nim widziec jakas przyszlosc (dom,dzieci) niz absolwenta najtrudniejszych studiow z doktoratem, ktory nie wie co ma robic w zyciu wiec nie robi nic .
Jakakolwiek praca dla Ciebie teraz bedzie lepsza niz zadna. A prace zawsze mzona zmienic. Ale tez trzeba miec troche realistyczne wymagania - jesli marzysz o pracy na lotnisku to albo nic nie robisz i marzysz dalej albo uczysz sie tych jezykow. Nikt Ci nie da pracy do ktorej nie masz kwalifikacji bo o niej marzysz.
Polecam najpierw uporzadkowac ta sfere a dopiero pozniej wejsc w zwiazek, bo zobaczysz, ze bedzie duzo zdrowszy dla Ciebie-teraz przelewalbys swoja depresje na zwiazek/dziewczyne i raczej szybko byscie sie rozstali

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez AuroraCoriolis

Tez tak myslę. Jak autorze bedziesz mial wiele do zaoferowania to zawsze sie jakas znajdzie - moze nawet Twoja obecna milosc . Jakby nie patrzec masz 25 lat a rzeczywiscie narzekasz i placzesz nad soba w sposob sugerujacy, ze jestews sierota i trzeba sie bedzie Toba zajmowac- moze to odstrasza kolezankę. Mnie by odstraszylo. Kobiety bardzo cenia w facetach zaradnosc i pewnosc siebie. I dlatego pierwsza rzecza, ktora powinienes zrobic jest poszukanie pracy. Nie bede radzic gdzie i jakiej bo nie da sie nie znajc szczegolow ale tak jak pisala kolezanka wyzej zawsze sie jakas znajdzie. Fizyczna tez nie jest ujmą, choc ludzie przed nia uciekaja - ale ja 5x bardziej wolalabym miec faceta, ktory zajmuje sie np kladzeniem plytek, ale pracuje i mozna z nim widziec jakas przyszlosc (dom,dzieci) niz absolwenta najtrudniejszych studiow z doktoratem, ktory nie wie co ma robic w zyciu wiec nie robi nic .
Jakakolwiek praca dla Ciebie teraz bedzie lepsza niz zadna. A prace zawsze mzona zmienic. Ale tez trzeba miec troche realistyczne wymagania - jesli marzysz o pracy na lotnisku to albo nic nie robisz i marzysz dalej albo uczysz sie tych jezykow. Nikt Ci nie da pracy do ktorej nie masz kwalifikacji bo o niej marzysz.
Polecam najpierw uporzadkowac ta sfere a dopiero pozniej wejsc w zwiazek, bo zobaczysz, ze bedzie duzo zdrowszy dla Ciebie-teraz przelewalbys swoja depresje na zwiazek/dziewczyne i raczej szybko byscie sie rozstali

Od dziewczyn teraz wymaga się zaradności, więc na partnera nie będą chciały fajtłapy. Dziewczynom jest trudniej odnieść sukces, muszą więcej i dłużej na niego pracować, więc patrzą na lamentujących chłopaków z politowaniem.

Złego kierunku nie ukończyłeś. Informatyków rynek pracy potrzebuje na wczoraj. Źle postępujesz z tym, co osiągnąłeś. Piszesz jakieś projekty? Aplikacje? Po informatyce od razu bym wysyłała hurtem cv do wszystkich korpo. I myślała o wyprowadzce do Warszawy albo Krakowa.

[KarmelowaKrowka]

Napisane przez spartacuss

A co do dziewczyny to jest tak jedna dziewczyna którą mam na oku spotykamy się 2 lata na imprezy naprawdę mi na niej zależy próbowałem wielu sposobów abyśmy byli razem np. budowałem u niej dotyk i próbowałem ją pocałować a ona się odsuwała a jak się spotkaliśmy tydzień później to ją podpytałem że może będziemy razem a ona na to że może kiedyś. I ciągle chce się spotykać ze mną i ona sama do mnie piszę o spotkania a jak jakiś facet podbija na imprezie do niej nawet jak nie jest nawalony i jest spoko to ona go traktuje z buta i czasem jeszcze mi mówi dlaczego nie mowie tym facetom że jestem jej chłopakiem.

Pytanie do dziewczyn co mam zrobić z tym fantem odpuścić czy próbować do skutku aż się uda

Czyli 'Misiu, może kiedyś ale teraz woź dupkę, pomagaj, bądź moim czasoumilaczem, a jak znajdę jakiegoś spoko kolesia to kopnę cię w dupkę". Jestem 100% pewna, że tak będzie. Ewentualnie jakoś w najbliższym czasie zaczniesz zarabiać dobre pieniadze, ogarniesz się, pójdziesz na siłownię, kupisz porządne ciuchy itd. To wtedy nastanie to "kiedyś" Chcesz marnować na nią czas?

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez KarmelowaKrowka

Czyli 'Misiu, może kiedyś ale teraz woź dupkę, pomagaj, bądź moim czasoumilaczem, a jak znajdę jakiegoś spoko kolesia to kopnę cię w dupkę". Jestem 100% pewna, że tak będzie. Ewentualnie jakoś w najbliższym czasie zaczniesz zarabiać dobre pieniadze, ogarniesz się, pójdziesz na siłownię, kupisz porządne ciuchy itd. To wtedy nastanie to "kiedyś" Chcesz marnować na nią czas?

Chyba trochę czas marnować na Autora, jeśli nie weźmie się do pracy. Nie dziwię się, że dziewczyna woli trzymać go na dystans. Kwestia tego czy Autor godzi się na takie traktowanie.

Zresztą z tego co Autor tu pisze, brak dziewczyny to jego najmniejszy problem.

[KarmelowaKrowka]

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Chyba trochę czas marnować na Autora, jeśli nie weźmie się do pracy. Nie dziwię się, że dziewczyna woli trzymać go na dystans. Kwestia tego czy Autor godzi się na takie traktowanie.

Zresztą z tego co Autor tu pisze, brak dziewczyny to jego najmniejszy problem.

A na miejscu autora chciałabyś dziewczynę, która teraz w trudnym dla niego okresie trzyma go na dystans i czeka na "lepsze czasy"? Bo ja nie. Gdyby jej zależało na autorze jako człowieku a nie na jego zasobach to powinna go teraz wspierać a nie "może kiedyś"...

[ParasolkaMaryPoppins]

Napisane przez KarmelowaKrowka

A na miejscu autora chciałabyś dziewczynę, która teraz w trudnym dla niego okresie trzyma go na dystans i czeka na "lepsze czasy"? Bo ja nie. Gdyby jej zależało na autorze jako człowieku a nie na jego zasobach to powinna go teraz wspierać a nie "może kiedyś"...

Nie, nie chciałabym takiej dziewczyny i od razu bym odpuściła. Następnie bym zastanowiła się nad powodami takiej odpowiedzi, skoncentrowała na sobie i poprawie swojej sytuacji życiowej, i dopiero wtedy wkroczyła na rynek matrymonialny. Dziewczyna mogła powiedzieć mu "kiedyś". Miała do tego pełne prawo. A Autor miał prawo się z tym nie zgodzić i z niej zrezygnować.

Każdy ma różne kryteria doboru partnera. Jedna dziewczyna wesprze partnera, a druga już chce partnera ustawionego życiowo. Nie ma kogo tutaj winić. Autor miał to nieszczęście, że akurat trafił na taką dziewczynę, która być może nie lubi marzycieli bez wyraźnej ścieżki zawodowej i planów na przyszłość. Następnym razem być może trafi na kogoś, kto lepiej będzie do niego pasował.

[AuroraCoriolis]

Napisane przez KarmelowaKrowka

A na miejscu autora chciałabyś dziewczynę, która teraz w trudnym dla niego okresie trzyma go na dystans i czeka na "lepsze czasy"? Bo ja nie. Gdyby jej zależało na autorze jako człowieku a nie na jego zasobach to powinna go teraz wspierać a nie "może kiedyś"...

bawi mnie zawsze, ze niby takiej kobiecie chodzio o pieniadze. Bo ona na pewno dostanie milijony i ich poziom zycia zmieni sie calowicie w ciagu pol roku od kiedy on pojdzie do pierwszej pracy.

Wg mnie to nie jest zadne kochanie za zasoby ale wlasnie za osobowosc. Bo charakter i osobowosc wyrazaja sie tez w zyciu i dzialaniach ludzi. I teraz autor najprawdopodobniej jest postzregany przez nią bardziej jako nieodpowiedzialny chlopiec na garnuszku rodzicow z depresja, co siedzi i nic nie robi ale narzeka.

Nie wiem czy to realny problem czy chwilowe zawirowania w zyciu autora ale ja bym sie bala, ze to bedzie taki wieczny student i bedzie bimbal nogami. To moze odstraszac nawet nie tyle swiadomie ale podswiadomie. Kiedy ktos pracuje to automatycznie nie postrzega sie go w taki sposob,a raczej jako normalną, a nawet zaradna osobę. Inaczej rozwija sie tez zwiazek rownych, zadowolonych z zycia aprtnerow a taki gdzie jedna osoba ma pocieszac druga bo on taki biedny i nie radzi sobie w zyciu .

Ale nie wiemy czy tu chodzi o to. Moze i nigdy nie beda para. Moze tak sobie dopowiedziala bo nie potrafi twardo odmowic/lubi autora i chce sie przyjaznic dalej.

[KarmelowaKrowka]

Napisane przez ParasolkaMaryPoppins

Nie, nie chciałabym takiej dziewczyny i od razu bym odpuściła. Następnie bym zastanowiła się nad powodami takiej odpowiedzi, skoncentrowała na sobie i poprawie swojej sytuacji życiowej, i dopiero wtedy wkroczyła na rynek matrymonialny. Dziewczyna mogła powiedzieć mu "kiedyś". Miała do tego pełne prawo. A Autor miał prawo się z tym nie zgodzić i z niej zrezygnować.

Każdy ma różne kryteria doboru partnera. Jedna dziewczyna wesprze partnera, a druga już chce partnera ustawionego życiowo. Nie ma kogo tutaj winić. Autor miał to nieszczęście, że akurat trafił na taką dziewczynę, która być może nie lubi marzycieli bez wyraźnej ścieżki zawodowej i planów na przyszłość. Następnym razem być może trafi na kogoś, kto lepiej będzie do niego pasował.

Ciekawe co ta dziewczyna która podoba się autorowi ma do zaoferowania poza ładną buźką i czy jest już "ustawiona życiowo" jeżeli wymaga tego od swojego potencjalnego partnera...

[MissChievousTess]

Kryteria doboru partnera u kobiety z cyklu "nie chcę ręki przyłożyć do tego żebyśmy się dorobili i chcę przyjść na gotowe" to księżniczka model classic.
I nie, to nie "jego ukochana". To dziewczyna, która mu się podoba i nie jest nim zainteresowana i szkoda na nią czasu, który można poświęcić na dziewczyny, które i mogą się autorowi wątku podobać i wykazywać jakieś nim zainteresowanie.
Życie jest krótkie i jedno. Na ludzi których guzik obchodzimy szkoda tego czasu.

[KarmelowaKrowka]

Napisane przez AuroraCoriolis

bawi mnie zawsze, ze niby takiej kobiecie chodzio o pieniadze. Bo ona na pewno dostanie milijony i ich poziom zycia zmieni sie calowicie w ciagu pol roku od kiedy on pojdzie do pierwszej pracy.

Wg mnie to nie jest zadne kochanie za zasoby ale wlasnie za osobowosc. Bo charakter i osobowosc wyrazaja sie tez w zyciu i dzialaniach ludzi. I teraz autor najprawdopodobniej jest postzregany przez nią bardziej jako nieodpowiedzialny chlopiec na garnuszku rodzicow z depresja, co siedzi i nic nie robi ale narzeka.

Nie wiem czy to realny problem czy chwilowe zawirowania w zyciu autora ale ja bym sie bala, ze to bedzie taki wieczny student i bedzie bimbal nogami. To moze odstraszac nawet nie tyle swiadomie ale podswiadomie. Kiedy ktos pracuje to automatycznie nie postrzega sie go w taki sposob,a raczej jako normalną, a nawet zaradna osobę. Inaczej rozwija sie tez zwiazek rownych, zadowolonych z zycia aprtnerow a taki gdzie jedna osoba ma pocieszac druga bo on taki biedny i nie radzi sobie w zyciu .

Ale nie wiemy czy tu chodzi o to. Moze i nigdy nie beda para. Moze tak sobie dopowiedziala bo nie potrafi twardo odmowic/lubi autora i chce sie przyjaznic dalej.

No ok, to skoro tej dziewczynie nie podoba się "charakter" autora, który zmienia się ciężej niż znajduje się pracę i zarabia pieniądze (wymaga to większego nakładu czasu, zaangażowania, chęci) to dlaczego mu powiedziała "może kiedyś"? Skoro charakter jej nie odpowiada. Jestem 100% pewna, że gdyby autor teraz dostał całkiem dobrze płatną pracę, znalazłby jakiś pomysł na siebie i jasną drogę jaką chce iść to ta koleżanka nagle stwierdziłaby, że autor jest idealnym partnerem. Teraz go tylko mami i w wypadku którym nie znalazłaby lepiej prosperującego kandydata po prostu wróciła do autora jako jej czasoumilacza