Kocham go ale nie wiem czy to miłość na całe życie

[agent001]

Hej. Mam 24 lata, mój TŻ jest 12 lat starszy. Jesteśmy razem prawie 2 lata. On ma za sobą kilka związków, w tym jeden najdłuższy 5 lat. Dla mnie to 2 związek w życiu, wcześniej byłam rok z chłopakiem do którego jednak nic nie czułam, miesiąc po rozstaniu poznałam mojego obecnego TŻ i prawie od razu zostaliśmy parą, od początku widywaliśmy się codziennie po kilka długich godzin. Ja po raz pierwszy się zakochałam, nigdy wcześniej nie czułam do nikogo tego co do niego. Pokochałam go, kocham go nadal. Do niedawana wydawało mi się, że poza nim nie ma świata (jakkolwiek głupio to brzmi), byłam w niego totalnie wpatrzona. Jednak od jakiegoś czasu (powiedzmy 2-3 miesiące) zaczynam zauważać między nami sporo różnic... Cały czas go kocham i ciężko jest mi sobie wyobrazić, że miałoby go nie być w moim życiu ale... no właśnie. Opiszę parę rzeczy o które mi chodzi.




1. Podejście do spędzania czasu wolnego. Obydwoje dużo pracujemy, jednak ja po pracy lubię się zrelaksować np. przeleżeć pół dnia w łóżku, pooglądać seriale, w weekend natomiast lubię przejść się na spacer po starówce, pójść do restauracji. On znowu woli czas spędzać na sportowo, biegać, jeździć na dłuższe trasy rowerowe. Ja nie jestem typem sportowca, nie ukrywałam tego przed nim, często gdy nie chcę iść biegać to słyszę, że jestem leniem. To nie jest tak, że ciągle bym tylko siedziała przed TV albo w restauracji, proponuje mu lżejsze sporty lub krótsze trasy ale wtedy on odmawia 'bo nie jest dziadkiem' 'tak to mu sie nie opłaca'. Chodzę też na siłownie więc nie uważam się za lenia.



2. Rodzinność. Mój TŻ jest bardzo rodzinny, przez co bardzo często chce odwiedzać swoich rodziców, kilka razy w tygodniu. Nie mam nic do jego rodziny ale nie mam potrzeby aż tak częstych spotkań (tak samo zresztą jak z moją rodziną) szczególnie, ze te spotkania trwają po kilka godzin. Gdy odmawiam mu wspólnej wizyty, obraża się. Nie wyobrażam sobie całe życie zmuszać się do tak częstych i intensywnych wizyt.


3. Różnica wieku. Mi nie przeszkadzał jego wiek, zawsze nawet wolała trochę starszych facetów. Zresztą nawet nigdy nie czułam tej róznicy, ale od pewnego czasu zaczełam się zastanawiać czy z czasem ta róznica nie będzie mnie bardziej uwierać. Np. uważam, że mam jeszcze czas na dzieci. Mogę je mieć nawet po 30, TŻ będzie już wtedy przed 50. Nie chcę żeby w szkole dziecka brali jego ojca za dziadka...



3. Podejście do wyglądu - jestem zadbana, nie raz słyszę komplementy, uważam że jestem dość ładna. Mój TŻ mówi mi, ze jestem piękna, podobam mu się itd. Jednak potrafi zwrócic mi uwagę na najmniejszy defekt w wyglądzie, typu mały wągr na nosie, mam też lekko odstające uszy, nie jest to prawie w ogóle widoczne. Czasami słyszę od niego przytyki na ten temat, niby to żart ale ja się nie czuje z tym ok. Ciągle ciśnie żebym zrobiła sobie sportową sylwetkę, przy czym wspomnę, że jestem szczupła (172 i 55kg), po prostu nie mam kaloryfera na brzuchu i umięśnionych nóg. Obiektywnie patrząc, on ma gorszą sylwetkę. Ma brzuszek itd (nie przeszkadza mi to, podoba mi się taki jaki jest).



4. Jest bardzo uparty, wiele rzeczy musi być tak jak on chce. Jak nie, obraża się. Nie lubi też gdy gdzieś wychodzę z koleżankami, po powrocie mam wywiad co robiłam, kto nas podrywał. O wyjeżdzie na weekend do koleżanki do innego miasta nie ma nawet mowy bez gadaniny, przez co całego wyjazdu po prostu mi się odechciewa.



5. Ja słabo odnajduję się wśród jego znajomych, nie mam z nimi o czym rozmawiać. W odwrotną stronę jest podobnie.


To są przykłady które na ten moment przychodzą mi do głowy. Z jednej strony, to chyba nic strasznego. Z drugiej jednak każda z tych spraw wpływa na nasze życie. Wiem, ze nie ma idealnych par. On jest dobrym człowiekiem, wiem, ze też mnie kocha. Ja go kocham, ale nie jestem przekonana, ze to miłość na całe życie, a może wymyślam i szukam problemów na siłę? Co uważacie?

[Aganiewypada]

Może być tak, że różnica wieku jest zbyt duża. Może za parę lat to by się jakoś zatarło. Może macie inne spojrzenie na życie i jesteście zbyt różni. Ciężko powiedzieć. Ale jeśli czujesz, że coś jest nie tak to warto reagować wcześniej bo im dłużej się zwleka z takimi rzeczami tym później jest gorzej..

---------- Dopisano o 20:21 ---------- Poprzedni post napisano o 20:18 ----------

+ widać, że on chce Cię kontrolować - to też może wynikać z wieku - pewnie o wiele młodszą dziewczyną jest mu łatwiej „sterować” niż rówieśniczką.

[Dziubka]

Przytyki dotyczące wyglądu są bardzo słabe, zwlaszcza, że sam wygląda jak wygląda. Chce sportowa sylwetkę to może niech zacznie od siebie? Kwestia rodzicielstwa nie jest jakaś bardzo problematyczna moim zdaniem. To chyba nie jest jakieś niespotykane, że facet zostaje ojcem w wieku 40-45 lat. Co do reszty, to też nie byłoby problemem, gdyby twój partner zaakceptował twoja odrębność, a wychodzi na to, że on nie potrafi chodzić na kompromisy. Chcesz z nim pobiegać, to mu nie pasuje, bo albo taka trasa jak on chce albo wcale. Do jego rodziny jakbyś jeździła tylko raz w tygodniu, to pewnie też źle. On w ogóle nie patrzy na Ciebie jak na osobę z odrębnymi upodobaniami, która ma prawo do swoich preferencji. Do tego upartość, zazdrość, kontrolowanie, obrażanie się. Nie wróży to dobrze. Trochę za dużo tego. Rozmawiałaś z nim o tym tak na poważnie? Próbowaliście dojść do jakiegoś porozumienia, coś ustalić ?

[Tepsa]

Mam wrażenie że jest starsznie zaborczy i chce kierować Twoim życiem jak on chce....mi się wydaje że 12 lat to jednak spora różnica... Jesteś młoda a jemu się wygodnie Tobą steruje... trochę słabe w związku, pytanie jak długo możesz znosić takie kąśliwe uwagi pod swoim adresem, rozmawiałaś z nim o tym?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[awia]

Najbardziej martwi to jego obrażanie. 36 letni człowiek nie powinien się w ogóle obrażać, a przytoczone sytuację świadczą o tym że jest niedojrzały emocjonalnie, zazdrosny i rekompensuje swoje kompleksy wytykajac Ci wady

A to dla mnie dyskwalifikowało by go jako partnera

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Wiałabym od tego typa, aż by się kurzyło. Kilkugodzinne posiedzenia z jego rodziną "inaczej się obrażę", wytykanie "wad" (urojonych) wyglądu itd. Nigdy z kimś takim. Brrr.

[_Mia]

Dla mnie to są bardzo duże problemy. Duży problem w związku nie zaczyna się dopiero od picia i bicia.

1) Nie ma nic złego w tym, że zachęca Cię do ruchu, ale mógłby sobie już odpuścić straszenie od razu trasą rowerową na pół dnia, tylko zacząć od relaksującej przejażdżki, a moze sama byś się przekonała, że to fajne, i sama wkręciła. Widzisz różnicę? A nawet, jak tego nie polubisz, to są osoby, które nie lubią sportu i jakoś sobie radzą i się wiążą.

2) Kontrolowanie Cię, pretensje o spotkania z kolezankami. Dla mnie czerwone światło bez dwóch zdań. Nie ma związku bez wolności i zaufania.

3) Obniżanie Twojej samooceny. Niby chce dobrze (kwestia aktywności), niby żarty, ale jednak.

Dla mnie to jeden a flagowych przykładów typu do odstrzału Nie rośniesz z nim, a jedynie zgnuśniejesz w domu robiąc rzeczy, których nawet nie chcesz.

[linaya]

Sama różnica wieku nie jest niczym nadzwyczajnym, wiele jest takich par. Nie w Twoim opisie nic, co kwalifikowałyby go do mentalnego emeryta. Tym, co ewentualnie mówiliby obcy ludzie o jego wieku, gdybyście potencjalnie zostali rodzicami, absolutnie bym się nie przejmowała.



Ale:

Napisane przez Ellen_Ripley

Wiałabym od tego typa, aż by się kurzyło. Kilkugodzinne posiedzenia z jego rodziną "inaczej się obrażę", wytykanie "wad" (urojonych) wyglądu itd. Nigdy z kimś takim. Brrr.

Pod tym podpisuję się całą klawiaturą

[karola11]

Napisane przez agent001

Hej. Mam 24 lata, mój TŻ jest 12 lat starszy. Jesteśmy razem prawie 2 lata. On ma za sobą kilka związków, w tym jeden najdłuższy 5 lat. Dla mnie to 2 związek w życiu, wcześniej byłam rok z chłopakiem do którego jednak nic nie czułam, miesiąc po rozstaniu poznałam mojego obecnego TŻ i prawie od razu zostaliśmy parą, od początku widywaliśmy się codziennie po kilka długich godzin. Ja po raz pierwszy się zakochałam, nigdy wcześniej nie czułam do nikogo tego co do niego. Pokochałam go, kocham go nadal. Do niedawana wydawało mi się, że poza nim nie ma świata (jakkolwiek głupio to brzmi), byłam w niego totalnie wpatrzona. Jednak od jakiegoś czasu (powiedzmy 2-3 miesiące) zaczynam zauważać między nami sporo różnic... Cały czas go kocham i ciężko jest mi sobie wyobrazić, że miałoby go nie być w moim życiu ale... no właśnie. Opiszę parę rzeczy o które mi chodzi.




1. Podejście do spędzania czasu wolnego. Obydwoje dużo pracujemy, jednak ja po pracy lubię się zrelaksować np. przeleżeć pół dnia w łóżku, pooglądać seriale, w weekend natomiast lubię przejść się na spacer po starówce, pójść do restauracji. On znowu woli czas spędzać na sportowo, biegać, jeździć na dłuższe trasy rowerowe. Ja nie jestem typem sportowca, nie ukrywałam tego przed nim, często gdy nie chcę iść biegać to słyszę, że jestem leniem. To nie jest tak, że ciągle bym tylko siedziała przed TV albo w restauracji, proponuje mu lżejsze sporty lub krótsze trasy ale wtedy on odmawia 'bo nie jest dziadkiem' 'tak to mu sie nie opłaca'. Chodzę też na siłownie więc nie uważam się za lenia.
Przecież istnieje coś takiego jak kompromis. I Ty faktycznie proponujesz spotkanie się w połowie drogi, czyli proponujesz krótsze trasy, on jednak odmawia. Ma być po jego myśli albo w ogóle. Tutaj minus.


2. Rodzinność. Mój TŻ jest bardzo rodzinny, przez co bardzo często chce odwiedzać swoich rodziców, kilka razy w tygodniu. Nie mam nic do jego rodziny ale nie mam potrzeby aż tak częstych spotkań (tak samo zresztą jak z moją rodziną) szczególnie, ze te spotkania trwają po kilka godzin. Gdy odmawiam mu wspólnej wizyty, obraża się. Nie wyobrażam sobie całe życie zmuszać się do tak częstych i intensywnych wizyt.
Ok. Niech będzie rodzinny, ale nie ma prawa Cię zmuszać do tak częstych wizyt u jego rodziny. Jak chce to niech jeździ. Ty jednak powinnaś iść na kompromis i nie odmawiać za każdym razem tylko raz na jakiś czas jechać z nim. Tak to jest, że jak ktoś jest dla nas ważny to robimy coś dla tej drugiej osoby. No, chyba, że byłabyś w konflikcie z jego rodziną to już inna para kaloszy.

3. Różnica wieku. Mi nie przeszkadzał jego wiek, zawsze nawet wolała trochę starszych facetów. Zresztą nawet nigdy nie czułam tej róznicy, ale od pewnego czasu zaczełam się zastanawiać czy z czasem ta róznica nie będzie mnie bardziej uwierać. Np. uważam, że mam jeszcze czas na dzieci. Mogę je mieć nawet po 30, TŻ będzie już wtedy przed 50. Nie chcę żeby w szkole dziecka brali jego ojca za dziadka...
To nie jest wcale takie straszne i jest to do preskoczenia. Chyba, że TŻ już naciska na dziecko to faktycznie pojawia się konflikt.


3. Podejście do wyglądu - jestem zadbana, nie raz słyszę komplementy, uważam że jestem dość ładna. Mój TŻ mówi mi, ze jestem piękna, podobam mu się itd. Jednak potrafi zwrócic mi uwagę na najmniejszy defekt w wyglądzie, typu mały wągr na nosie, mam też lekko odstające uszy, nie jest to prawie w ogóle widoczne. Czasami słyszę od niego przytyki na ten temat, niby to żart ale ja się nie czuje z tym ok. Ciągle ciśnie żebym zrobiła sobie sportową sylwetkę, przy czym wspomnę, że jestem szczupła (172 i 55kg), po prostu nie mam kaloryfera na brzuchu i umięśnionych nóg. Obiektywnie patrząc, on ma gorszą sylwetkę. Ma brzuszek itd (nie przeszkadza mi to, podoba mi się taki jaki jest).

Tutaj to przegina. Chce mieć sportową kobietę a sam nie świeci przykładem. Najłatwieć oceniać innych, niech zacznie od siebie. Na Twoim miejscu tak bym mu wygarnęła, że poszłoby mu w pięty.

4. Jest bardzo uparty, wiele rzeczy musi być tak jak on chce. Jak nie, obraża się. Nie lubi też gdy gdzieś wychodzę z koleżankami, po powrocie mam wywiad co robiłam, kto nas podrywał. O wyjeżdzie na weekend do koleżanki do innego miasta nie ma nawet mowy bez gadaniny, przez co całego wyjazdu po prostu mi się odechciewa.

Chce Cię kontrolować. Nie zgadzaj się na to.

5. Ja słabo odnajduję się wśród jego znajomych, nie mam z nimi o czym rozmawiać. W odwrotną stronę jest podobnie.
Tak może być i to nic dziwnego. Ważne, żebyście Wy potrafili się dogadać.


To są przykłady które na ten moment przychodzą mi do głowy. Z jednej strony, to chyba nic strasznego. Z drugiej jednak każda z tych spraw wpływa na nasze życie. Wiem, ze nie ma idealnych par. On jest dobrym człowiekiem, wiem, ze też mnie kocha. Ja go kocham, ale nie jestem przekonana, ze to miłość na całe życie, a może wymyślam i szukam problemów na siłę? Co uważacie?

Generalnie to powiem Ci tak, z czasem wyszły różnice między Wami i może nawet lepiej, że teraz niż później. Temat jest do głębokiego przemyślenia, jeśli nie teraz to myślę, że w przyszłości dojdziesz do wniosku, że to nie jest związek dla Ciebie. Facet ma już swoje lata i pewnych zachowań nie zmienisz, będzie uparty, będzie Cię kontrolował i jeszcze z czasem nabawisz się przy nim kompleksów. Związak ma uskrzydlać a nie dołować.

[I am Rock]

Moim zdaniem nie jest to miłość na całe życie.
Cechy jego charakteru zaczynają działać ci na nerwy, a w miarę upływu czasu będzie jeszcze gorzej. On się nie zmieni, ty będziesz coraz bardziej zirytowana. W końcu będziesz miała dość.

[b3e038722b79d57d91748189c48a0d4b42934a7c_612ac0051d267]

Facet jest według mnie do odstrzału.
Tu nie chodzi nawet o wiek. Chociaż... Nie zastanawiało Cię dlaczego w tym wieku jest sam? I dlaczego "bierze się" za o tyle młodszą partnerkę? Bo młodszą da się jeszcze jakoś "wychować". Żadna kobieta w jego wieku by takiego typa nie chciała. Jego rówieśniczki są już doświadczone życiem i po prostu go spławiają. Znalazł sobie młodą, niedoświadczoną dziewczynę i myśli, że będzie panem i władcą. Aha no na bank, weź go Pogoń na drzewo.
Masz prawo mieć swoje zainteresowania, masz prawo być gruba, chuda, sflaczałe lub wysportowana, masz prawo być sobą. On chce z Ciebie zrobić kogoś kim nie jesteś i zapewne nie chcesz być. Traktuje Cię jak dziecko i Ci mówi co masz robisz a czego masz nie robić. A i no przecież, umięśniona sylwetka żeby się przed kolegami pochwalić jaką to szprychę ma. Obrzydliwe.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez I am Rock

Moim zdaniem nie jest to miłość na całe życie.
Cechy jego charakteru zaczynają działać ci na nerwy, a w miarę upływu czasu będzie jeszcze gorzej. On się nie zmieni, ty będziesz coraz bardziej zirytowana. W końcu będziesz miała dość.

Za to chciałby zmienić ją. Częste w przypadku związków, gdzie sporo starszy facet (na tym etapie życia) bierze sobie "młódkę". A tu ups, "młódka" się buntuje.

[Aganiewypada]

[1=b3e038722b79d57d9174818 9c48a0d4b42934a7c_612ac00 51d267;87916899]Facet jest według mnie do odstrzału.
Tu nie chodzi nawet o wiek. Chociaż... Nie zastanawiało Cię dlaczego w tym wieku jest sam? I dlaczego "bierze się" za o tyle młodszą partnerkę? Bo młodszą da się jeszcze jakoś "wychować". Żadna kobieta w jego wieku by takiego typa nie chciała. Jego rówieśniczki są już doświadczone życiem i po prostu go spławiają. Znalazł sobie młodą, niedoświadczoną dziewczynę i myśli, że będzie panem i władcą. Aha no na bank, weź go Pogoń na drzewo.
Masz prawo mieć swoje zainteresowania, masz prawo być gruba, chuda, sflaczałe lub wysportowana, masz prawo być sobą. On chce z Ciebie zrobić kogoś kim nie jesteś i zapewne nie chcesz być. Traktuje Cię jak dziecko i Ci mówi co masz robisz a czego masz nie robić. A i no przecież, umięśniona sylwetka żeby się przed kolegami pochwalić jaką to szprychę ma. Obrzydliwe.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz[/QUOTE]

Autorka napisała, że nie ma nawet o czym rozmawiać z jego znajomymi więc nie wiem czy chodzi o chwalenie się przed kumplami. Co, ładna ale nie ma nic do powiedzenia? Trochę dziwne.
Ale fakt faktem zgadzam się co do kwestii "chęci wychowania".

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Aganiewypada

Autorka napisała, że nie ma nawet o czym rozmawiać z jego znajomymi więc nie wiem czy chodzi o chwalenie się przed kumplami. Co, ładna ale nie ma nic do powiedzenia? Trochę dziwne.
Ale fakt faktem zgadzam się co do kwestii "chęci wychowania".

Nie wszyscy ludzie cenią w partnerach intelekt (celowo napisałam ludzie, bo i kobiet to dotyczy). Właśnie to, że ma niewiele do powiedzenia, siedzi w kącie, dobrze wygląda i zna swoje miejsce to mogą być dla niego pożądane cechy "partnerki".

[Aganiewypada]

Napisane przez Ellen_Ripley

Nie wszyscy ludzie cenią w partnerach intelekt (celowo napisałam ludzie, bo i kobiet to dotyczy). Właśnie to, że ma niewiele do powiedzenia, siedzi w kącie, dobrze wygląda i zna swoje miejsce to mogą być dla niego pożądane cechy "partnerki".

Ok, w zasadzie masz rację.

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

nie moglabym byc z kims o tak roznych pogladach ktrory probowalby mnie w te jego ramy wcisnac
ja i moj maz rowniez roznimy sie co do rodzinnosci czy metod spedzania wolnego czasu ale nigdy mi ani jemu nie przyszlo wymuszac na drugiej osobie wizyty u rodzinki czy narzucac swoja metode spedzania czasu
to juz by bylo dla mnie wkurzajace ale przytyki na temat wygladu sa zupelnie nie do zaakceptowania,mysle ze probuje ci zanizyc samoocene bo chce cie kontrolowac -moze obawia sie ze nabierzesz zbytniej pewnosci siebie i go rzucisz
naprawde zastanow sie czy jest sens kontynuowania tego zwiazku bo moim zdaniem to tylko sie rozkreci na gorzej

[agent001]

Hej, dzięki za odpowiedzi. Co do tych przytyków na temat wyglądu to też nie jest tak, że on mi codziennie coś wypomina. Może to nie jest bardzo częste, ale zauważalne. Zazwyczaj w formie żartu, nigdy nie powiedział do mnie tego w taki wprost chamski sposób... Kiedyś to ignorowałam, teraz też mu odpłacam tym samym, ale znowu, lekko się obraża i mówi że on tylko chce żebym była 'idealna'. Tylko idealna nigdy nie będę... Czasami myślę że może jest ze mną bo po prostu on czuje że może mnie urobić pod ten swój ideał.

Rozmowę dotyczącą wizyt u jego rodziny próbowałam z nim przeprowadzić ale tak jak pisałam, on jest obrażalski więc nic z tego nie wyszło.

Kurcze, jak teraz to analizuje na chłodno to słabo to wygląda. Tak jak któraś z was napisała, wszystko musi być tak jak on chce a ja niestety mam dość uległy charakter, czasami wolę odpuścić niż się wykłócać. Ale jest między nami sporo dobrych rzeczy, kocham go, wspiera mnie w pracy, wiem że planuje że mną życie. Ja też nie mam łatwego charakteru... Na pewno ciężko będzie mi podjąć decyzję. Dziękuję jeszcze raz za podzielenie się opinią.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[awia]

Sama zauwyażylas ze cos Cie uwiera, ze cos nie do konca jest tak, sta ten wątek. I w naszej ocenie bardzo słusznie.

Napisane przez agent001

Kiedyś to ignorowałam, teraz też mu odpłacam tym samym, ale znowu, lekko się obraża i mówi że on tylko chce żebym była 'idealna'. Tylko idealna nigdy nie będę... Czasami myślę że może jest ze mną bo po prostu on czuje że może mnie urobić pod ten swój ideał.

Tu to az wyje syrena alarmowa.
Dojrzała osoba wie, ze nie istnieje cos takiego jak "idealny" partner.
A tutaj to bardziej sie wydaje, ze sie zakochał w potencjale, w tym kim mozesz byc, niz w tym kim jestes, jaka jesteś.

Kurcze, jak teraz to analizuje na chłodno to słabo to wygląda. Tak jak któraś z was napisała, wszystko musi być tak jak on chce a ja niestety mam dość uległy charakter, czasami wolę odpuścić niż się wykłócać. Ale jest między nami sporo dobrych rzeczy, kocham go, wspiera mnie w pracy, wiem że planuje że mną życie. Ja też nie mam łatwego charakteru...

Nikt nie ma. Przed chwilą pisałaś że masz uległy, wiec na czym jego trud polega? ze nie pozwalasz sie podporzadkowac panu w 100%?

Jesteś bardzo młoda, masz całe zycie przed sobą. Nie ma sensu go marnować z takim okropnym manipulatorem (bo obrazanie sie to manipulcja) który do tego pilnuje, zebys przypadkiem sie za dobrze sama z soba nie czuła.
To nie jest ktos, kto Cie kocha taka jaka jestes, a z nikimi innym nie warto marnować czasu.

[Hultaj]

Z opisu toksyk. Obrażanie się (facet ma 36 lat ). Subtelne dowalanie się do wyglądu (pomyśl co będzie jak faktycznie zmienisz się jak takie wytyki masz już teraz o nic). I na siłę zmuszanie cię do swoich hobby. Co za problem żeby sam dla siebie robił super treningi a z tobą rekreację a nie żadał od ciebie pasji maratonczyka. Twój facet nie pracuje że go jara wpadanie do rodzinki kilka razy w tyg na kilka godzin? Serio go to nie nudzi siedzenie u mamusi nad ciastem tyle czasu?
Niewysportowaną sylwetkę to ci wypomina ale potem cię spowiada kto cię podrywał. Bo ma świadomość że jesteś widocznie jednak całkiem atrakcyjna. Pewnie ma schiza że go olejesz dla kolegi studenta. Jemu zależy żebyś nie miała za wysokiego mniemania o sobie dlatego ci wmawia żebyś się czuła jak pasztet.

[I am Rock]

Napisane przez agent001

Ale jest między nami sporo dobrych rzeczy, kocham go, wspiera mnie w pracy, wiem że planuje że mną życie. Ja też nie mam łatwego charakteru... Na pewno ciężko będzie mi podjąć decyzję. Dziękuję jeszcze raz za podzielenie się opinią.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Ale wymień te "dobre rzeczy", może zrównoważą litanię wad.
Co rozumiesz przez "wspiera mnie w pracy"?

[7623cb0b746b4d40e529fc123bf669aade741778_65822f07d8014]

Napisane przez Hultaj

Z opisu toksyk. Obrażanie się (facet ma 36 lat ). Subtelne dowalanie się do wyglądu (pomyśl co będzie jak faktycznie zmienisz się jak takie wytyki masz już teraz o nic). I na siłę zmuszanie cię do swoich hobby. Co za problem żeby sam dla siebie robił super treningi a z tobą rekreację a nie żadał od ciebie pasji maratonczyka. Twój facet nie pracuje że go jara wpadanie do rodzinki kilka razy w tyg na kilka godzin? Serio go to nie nudzi siedzenie u mamusi nad ciastem tyle czasu?
Niewysportowaną sylwetkę to ci wypomina ale potem cię spowiada kto cię podrywał. Bo ma świadomość że jesteś widocznie jednak całkiem atrakcyjna. Pewnie ma schiza że go olejesz dla kolegi studenta. Jemu zależy żebyś nie miała za wysokiego mniemania o sobie dlatego ci wmawia żebyś się czuła jak pasztet.

dokladnie,wlasnie przez takie nie doslowe insynuacje probuje ci zanizyc samoocene zebys myslala ze jestes srednio atrakcyjna a takiego ksiecia ci sie udalo wyrwac
ewakuuj sie poki jest czas,dobrze ze masz glowe na karku i nie pakujesz sie w dzieci z tym panem,jest jeszcze szansa dla ciebie bo widac ze ineligentna jestes i widzisz ze cos tu porzadnie zgrzyta

[Hultaj]

Dla jasności, chce wizytować rodzinę, i luz tylko jeśli nie masz ochoty tyle tam przebywać to nie powinien cię przymuszać. Generalnie on chce miec cię ciągle przy sobie żebys czegoś nie wymodziła (czytaj nie znalazła innego faceta). Jak sobota to maraton na rowerze, w tygodniu z nim do rodziny na posiadówy, do tego wytykanie ci każdego syfa na brodzie żebyś przypadkiem nie czuła się laską oraz separowanie od koleżanek, rycie bani abyś sama z siebie rezygnowała z wyjść czy wyjazdów, no i fochy.

[Limonka2738]

Straszny palant.

I to nie z powodu wieku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[LhunLai]

Napisane przez awia

Najbardziej martwi to jego obrażanie. 36 letni człowiek nie powinien się w ogóle obrażać, a przytoczone sytuację świadczą o tym że jest niedojrzały emocjonalnie, zazdrosny i rekompensuje swoje kompleksy wytykajac Ci wady

A to dla mnie dyskwalifikowało by go jako partnera

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Podbijam.


Sam fakt, że "ma być tak, jak on chce" sprawiłby, że nie chciałabym mieć nic z typem wspólnego. Z Twojego opisu wynika jasno, że to bardzo kiepski związek i szczęśliwa z nim nie będziesz.
I nie mydl sobie oczu tym "Ale jest między nami sporo dobrych rzeczy (...)" - sorry ale rzygać mi się chce już jak to czytam, za każdym razem każda laska w toksycznym związku pisze kropka w kropkę identyczne słowa To o NICZYM nie świadczy, oczywistym jest, że nawet w najgorszym związku są dobre chwile, ale liczy się tylko to, jak się czujesz w nim OGÓLNIE. A zakładając wątek o takim tytule już widać, że czujesz się kiepsko. I będzie coraz gorzej, masz to jak w banku. Ty się po prostu boisz zostać znowu sama i trzymasz się toksyka kurczowo jak rzep.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez agent001

Hej, dzięki za odpowiedzi. Co do tych przytyków na temat wyglądu to też nie jest tak, że on mi codziennie coś wypomina. Może to nie jest bardzo częste, ale zauważalne. Zazwyczaj w formie żartu, nigdy nie powiedział do mnie tego w taki wprost chamski sposób... Kiedyś to ignorowałam, teraz też mu odpłacam tym samym, ale znowu, lekko się obraża i mówi że on tylko chce żebym była 'idealna'. Tylko idealna nigdy nie będę... Czasami myślę że może jest ze mną bo po prostu on czuje że może mnie urobić pod ten swój ideał.

Rozmowę dotyczącą wizyt u jego rodziny próbowałam z nim przeprowadzić ale tak jak pisałam, on jest obrażalski więc nic z tego nie wyszło.

Kurcze, jak teraz to analizuje na chłodno to słabo to wygląda. Tak jak któraś z was napisała, wszystko musi być tak jak on chce a ja niestety mam dość uległy charakter, czasami wolę odpuścić niż się wykłócać. Ale jest między nami sporo dobrych rzeczy, kocham go, wspiera mnie w pracy, wiem że planuje że mną życie. Ja też nie mam łatwego charakteru... Na pewno ciężko będzie mi podjąć decyzję. Dziękuję jeszcze raz za podzielenie się opinią.

Miłość i planowanie spędzenia z kimś życia same w sobie nie są żadnymi wartościami i zaletami, jeżeli brakuje szacunku, jest traktowanie jednej ze stron "z góry", szukanie okazji do wbicia szpileczki. Porywacz też mógłby planować spędzenie z Tobą życia. Z Tobą zamkniętą w jego lochu, ale jednak. Jak dla mnie to facet sobie wziął miękką, młodą, "urabialną".

Odpuszczam (ważne dla siebie sprawy lub kwestie, które mnie męczą), bo nie chcę kłótni wiesz do czego jest wstępem? Do przemocy psychicznej.

Trzymasz się go zapewne m.in. dlatego, że "ciotki" i koleżanki zachwycone, że tak szybko "złapałaś" faceta, w dodatku doświadczonego, bo starszego, na tle Twoich rówieśników wręcz ustawionego życiowo.

[Aganiewypada]

Podpisuję się pod powyższym.

Uważam, że w większości przypadków (bo na pewno nie we wszystkich) jak facet bierze sobie o wiele młodszą dziewczynę (zwłaszcza w przedziale 20-25lat) to właśnie po to, by móc nią sterować. Dziwi mnie też, że dziewczynom w tym wieku imponują starsi faceci. Jasne, ustawiony życiowo, pewnie stała praca, mieszkanie itd kiedy rówieśnicy jeszcze nie mają nic ciekawego do zaoferowania ale później wychodzą takie kwiatki jak „nie mam o czym gadać z jego znajomymi”.

Jest duże prawdopodobieństwo że dziewczyna w jego wieku nie dałaby mu tak sobą rządzić. Ciebie może sobie jeszcze wychować pod siebie i jak widać właśnie próbuje to robić.

[Frozen_Rose]

To nie jest koniecznie różnica wieku, tylko charakteru i poglądów. Prawdopodobnie jest to toksyczny człowiek. Przykłady, które podałaś są czubkiem góry lodowej, a na takie drobnostki trzeba właśnie uważać, z czasem błahostka może przeobrazić się w wielki problem.

1. Zaproponowałaś mu kompromis. On się nie zgodził i jeszcze nazywa cię leniem, bo nie chcesz przeznaczyć więcej czasu na JEGO aktywności fizyczne. Każde z was uprawia sport, ale w swoim zakresie. „Bo nie jest dziadkiem”, to może jakiś kompleks?
2. Nie masz potrzeby? I bardzo dobrze, jeśli facet jest rodzinny, to niech sam sobie jeździ do bliskich, a nie ciebie ciągnie za sobą kiedy nie masz ochoty. Tym bardziej, że oni nie są twoją rodziną, więc nie ma prawa żądać od ciebie wspólnego jeżdżenia do nich. Obraża się? Ile on ma lat? 10? Tak się nie zachowuje dojrzale emocjonalny człowiek
3. Według mnie różnica wieku (nie zawsze) prędzej czy później wyjdzie na wierzch. Jeśli nie naciska na dzieci, to jest ok. Gorzej jakby chciał już teraz mieć dziecko, a tobie taki pomysł by się nie spodobał.
4. Taaa… dowcipy. Zaczyna się od żartów, a kończy się zdeptaną i skopaną samooceną poniżej zera. Chce, żebyś była idealna. No błagam, nie ma ideałów. Zresztą niech spojrzy na samego siebie. Chyba, że on nie musi być idealny, ale jego dziewczyna perfekcyjna jak na okładkach gazet.
5. Kontrola, kontrola i jeszcze raz kontrola. To jest dla mnie chore i nie do zaakceptowania. Nigdy tego nie potrafiłam zrozumieć. Każdy w związku powinien mieć chwile czasu dla siebie i nie spowiadać się partnerowi co dokładnie ze szczegółami robiło w czasie wolnym od niego. Jeszcze trochę i będzie ci kazał siedzieć w domu oraz z niego nie wychodzić. I tu znowu obrażanie się. Zachowuje się jak dziecko. Jak coś mu nie pasuje, to tupnie nóżką i ma być tak jak chce. Żałosne.
6. W związku najważniejsze jest to, żeby ludzie ze sobą się dogadywali. Ponieważ to wy będziecie ze sobą żyć. To będzie wasze życie, a nie znajomych i rodziny.

Uważam, że powinnaś się z nim jak najszybciej pożegnać. Masz uległy charakter, zaczniesz się dla niego zmieniać, on to zauważy i dalej będzie manipulował. I będzie się cieszył, że mu się taka pokorna partnerka trafiła. Dobrze, że w porę zauważyłaś zgrzyty pomiędzy wami. Lepiej późno niż za późno kiedy jest się uzależnionym od drugiej osoby i ciężko się rozstać.
Przepraszam, jeśli za ostro skomentowałam, ale jak widzę takie sprawy, to nóż mi się w kieszeni otwiera.

[fbf4f81e41525779832788cd71e9a6a506251643_6580de17ecce4]

Uważam, że dwie osoby o tak skrajnych potrzebach i stylach życia nie dogadają się na dłuższą metę. Chodzi mi o kwestie zamiłowania do sportu czy rodzinności. Strasznie to musi być męczące, jak ktoś ci każe biegać, choć tego nie lubisz (ja też nie cierpię biegać, choć np. lubię chodzić, spacerować). Nie da się być tak szczęśliwym ba dłuższą metę i ty chyba osiągnęłaś już ten etap, że motylki opadły i przyznałaś przed sobą, że ten facet cię zwyczajnie męczy.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Alejakto]

Cześć. To teraz męski punkt widzenia chociaż większość uwag koleżanek jest raczej trafna. Obrazac się o każde byle co, to albo celowe działanie albo problem z głową. Nie mówię, że nie można się nigdy za nic nie obrazić (jak niektóre z Was twierdzą) ale nie cały czas i o wszystko.

Nie wyobrażam sobie też jeżdżenia non stop do rodziny mojej kobiety, tylko dlatego, że inna tak chce. Chyba, że sam bym bardzo dobrze ich znał i lubił i nie miał nic przeciwko.
Kwestie sportu niejako rozumiem, ale to dlatego, że sam jestem walniety na punkcie roweru. To nie znaczy też, że nie szukałem kompromisu ale po pierwsze, rozumiem, że druga osoba nie lubi nie chce tyle co ja. Trochę jak z seksem niby lubisz ale nie chcesz 3x dziennie poza tym ja nie potrafię jeździć delikatnie, muszę wrócić z roweru w takim stanie, że ledwo chodzę mogę pojechać z kimś wolno i pogadać, chciałbym mieć druga połówkę z która jezdzilbym godzinami i sobie rozmawiał, ale z drugiej strony można to też potraktować jako swoje hobby. Tylko, gdybym usłyszał od Ciebie, że zrobmy 20 km powoli bo 50 to dla mnie za dużo, to bym się ucieszył, że w ogóle chcesz zrobić te 20 i zapytał gdzie chcesz pojechać, a nie pierdzielil, że mi się nie opłaca wyciągać roweru z piwnicy.
Kiedyś zrobiłem że swoją ze 20, ona padnieta, ja znudzony tempem, odprowadzilem do domku i pojechałem na następne 40 sam

Krótko mówiąc, wygląda na to, że Twój partner niekoniecznie chce się dostosowac i razem coś zmienić.

Ale może spróbuj mu powiedzieć, że chcesz podjąć parę tematow bez obrazania i spokojnie mu te rzeczy wyjasnic. Jeśli to cokolwiek da, to czemu nie spróbować?



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[puchaty71]

Jakby mi ktoś powiedział, że on chce abym był idealny, to natychmiast bym się w☠☠☠☠ił:
po pierwsze dlatego, że wiem, że nie jestem i nie będę,
po drugie dlatego, że może i ja to wiem, że nie jestem idealny, ale ty masz o tym nie wiedzieć a przynajmniej tak nie myśleć a w ostateczności, nie dawać mi tego odczuć,
po trzecie, masz chcieć być ze mną a nie z jakimś wyobrażeniem o mnie.
W☠☠☠☠ wynikłby z tego, że trzeba się z kimś takim rozstać i czekają mnie zmiany.