Odmienne poglądy dwóch osób - czy taki związek może być udany?

[kolez_anka]

Hej. Jestem tu pierwszy raz. Targa mną mnóstwo emocji, a nie mam dokąd pójść, zapytać o poradę, dlatego zwracam się o pomoc do Was.

Przeczytałam właśnie na stories pewnej blogerki, że jedna z jej obserwatorek zostawiła faceta, który stwierdził, że jej zaangażowanie w obronę praw kobiet jest głupie, bo to jego zdaniem tylko temat zastępczy. Do tego była szybka ankietka, czy dziewczyna postąpiła mądrze. Miażdżąca większość uznała, że tak.
Cóż... Ja w podobnej sprawie. Z facetem jestem 6 lat. Miewamy wzloty i upadki - wiadomo. Jednak od dłuższego czasu martwi mnie to, że mamy zupełnie odmienne spojrzenie na świat. On to praktykujący katolik. Nie jakiś fanatyk w tej kwestii, po prostu chodzi tydzień w tydzień do kościoła bo tak został wychowany i już. Ja natomiast jestem wierząca, ale będąc świadoma wszystkich ciemnych spraw KK odczuwam pewien dyskomfort idąc na mszę. Oczywiście bywają na tym tle nieporozumienia. Nie poruszam już przy nim takich tematów jak ingerencja Kościoła w sferę publiczną czy wykorzystywanie seksualne dzieci przez księży. On po prostu nie chce uczestniczyć w takich dyskusjach.

Druga sprawa, która bardzo nas różni to polityka. Kilka lat temu odezwała się we mnie postawa obywatelska i stwierdziłam, że skoro mam głos to będę z niego korzystać i chodzić na wszystkie wybory. Światopoglądem najbliżej mi do liberałów. Mój facet z kolei uznaje się za totalnie apolitycznego i na wybory nie chodzi, bo nie ma kandydatów na których on chciałby zagłosować. Jednocześnie bardzo uważnie śledzi to, co dzieje się na scenie politycznej. Jakiś czas temu pełen podziwu oglądał wywiady z Braunem, a w czasie wakacji uczestniczył z kolegami w spotkaniu "Piwo z Mentzenem". Już samo to wzbudziło mój niepokój, bo z Konfederacją zupełnie mi nie po drodze.
Wracając do obecnej sytuacji - tak jak pewnie większość z Was jestem wściekła na to co się aktualnie wyprawia. Najchętniej byłabym teraz na protestach, ale zwyczajnie nie mam z kim. Mój chłopak jest natomiast zdania, że decyzja TK w ogóle nas nie dotyczy. Uważa, że to sprawa małego kalibru i jak zwykle mniejszość zakłóca spokój większości. Jest zły, że w samym środku szalejącej pandemii ludzie dali się ogłupić władzy i zagonić na ulice. Mało tego - powiedział, że nie chce rozmawiać na ten temat, a wałkując go w kółko niszczę jego prawo do braku opinii w tej sprawie...
Nie oczekuję, że od razu będzie ze mną agitować, ale patrzę jak wielu facetów stoi w tym czasie murem za swoimi kobietami i też jest oburzonych wyrokiem. Zazdroszczę im (tym dziewczynom), że mają takie wsparcie w swoich mężczyznach i nie są w tym same. Tymczasem ja taka właśnie się czuję - pozostawiona sama sobie. Nie mogę swojemu chłopakowi opowiedzieć o swoich lękach, niepokoju, a także ogarniającej mnie wściekłości, bo wiem, że będzie z tego kłótnia.
I tu prośba do Was - jeśli miałyście podobną sytuację lub potrafcie ocenić z dystansu - wypowiedzcie się, proszę. Jestem z nim 6 lat. Wiele nas dzieli, ale tyle samo łączy. Nie chciałabym, żeby to wszystko przekreśliła polityka. Z drugiej strony, kiedyś przecież założymy rodzinę i jak wychowamy nasze dzieci mając różny światopogląd?

Czytając ten post po jego napisaniu zastanawiam się czy nie przesadzam. Może rzeczywiście powinnam odciąć się od tego szumu informacyjnego i podchodzić do pewnych spraw z większym dystansem. Nie wiem już sama, dlatego proszę Was o poradę.

[Overcooked]

Napisane przez kolez_anka

Hej. Jestem tu pierwszy raz. Targa mną mnóstwo emocji, a nie mam dokąd pójść, zapytać o poradę, dlatego zwracam się o pomoc do Was.

Przeczytałam właśnie na stories pewnej blogerki, że jedna z jej obserwatorek zostawiła faceta, który stwierdził, że jej zaangażowanie w obronę praw kobiet jest głupie, bo to jego zdaniem tylko temat zastępczy. Do tego była szybka ankietka, czy dziewczyna postąpiła mądrze. Miażdżąca większość uznała, że tak.
Cóż... Ja w podobnej sprawie. Z facetem jestem 6 lat. Miewamy wzloty i upadki - wiadomo. Jednak od dłuższego czasu martwi mnie to, że mamy zupełnie odmienne spojrzenie na świat. On to praktykujący katolik. Nie jakiś fanatyk w tej kwestii, po prostu chodzi tydzień w tydzień do kościoła bo tak został wychowany i już. Ja natomiast jestem wierząca, ale będąc świadoma wszystkich ciemnych spraw KK odczuwam pewien dyskomfort idąc na mszę. Oczywiście bywają na tym tle nieporozumienia. Nie poruszam już przy nim takich tematów jak ingerencja Kościoła w sferę publiczną czy wykorzystywanie seksualne dzieci przez księży. On po prostu nie chce uczestniczyć w takich dyskusjach.

Druga sprawa, która bardzo nas różni to polityka. Kilka lat temu odezwała się we mnie postawa obywatelska i stwierdziłam, że skoro mam głos to będę z niego korzystać i chodzić na wszystkie wybory. Światopoglądem najbliżej mi do liberałów. Mój facet z kolei uznaje się za totalnie apolitycznego i na wybory nie chodzi, bo nie ma kandydatów na których on chciałby zagłosować. Jednocześnie bardzo uważnie śledzi to, co dzieje się na scenie politycznej. Jakiś czas temu pełen podziwu oglądał wywiady z Braunem, a w czasie wakacji uczestniczył z kolegami w spotkaniu "Piwo z Mentzenem". Już samo to wzbudziło mój niepokój, bo z Konfederacją zupełnie mi nie po drodze.
Wracając do obecnej sytuacji - tak jak pewnie większość z Was jestem wściekła na to co się aktualnie wyprawia. Najchętniej byłabym teraz na protestach, ale zwyczajnie nie mam z kim. Mój chłopak jest natomiast zdania, że decyzja TK w ogóle nas nie dotyczy. Uważa, że to sprawa małego kalibru i jak zwykle mniejszość zakłóca spokój większości. Jest zły, że w samym środku szalejącej pandemii ludzie dali się ogłupić władzy i zagonić na ulice. Mało tego - powiedział, że nie chce rozmawiać na ten temat, a wałkując go w kółko niszczę jego prawo do braku opinii w tej sprawie...
Nie oczekuję, że od razu będzie ze mną agitować, ale patrzę jak wielu facetów stoi w tym czasie murem za swoimi kobietami i też jest oburzonych wyrokiem. Zazdroszczę im (tym dziewczynom), że mają takie wsparcie w swoich mężczyznach i nie są w tym same. Tymczasem ja taka właśnie się czuję - pozostawiona sama sobie. Nie mogę swojemu chłopakowi opowiedzieć o swoich lękach, niepokoju, a także ogarniającej mnie wściekłości, bo wiem, że będzie z tego kłótnia.
I tu prośba do Was - jeśli miałyście podobną sytuację lub potrafcie ocenić z dystansu - wypowiedzcie się, proszę. Jestem z nim 6 lat. Wiele nas dzieli, ale tyle samo łączy. Nie chciałabym, żeby to wszystko przekreśliła polityka. Z drugiej strony, kiedyś przecież założymy rodzinę i jak wychowamy nasze dzieci mając różny światopogląd?

Czytając ten post po jego napisaniu zastanawiam się czy nie przesadzam. Może rzeczywiście powinnam odciąć się od tego szumu informacyjnego i podchodzić do pewnych spraw z większym dystansem. Nie wiem już sama, dlatego proszę Was o poradę.

WTF ankieta czy ktoś z opowieści mądrze się rozstał, tego jeszcze nie grali xd a do tego tak cię zainspirowała do założenia trollowego wątku?

A jak prawda to rób jak uważasz skąd mamy wiedzieć co jest dla ciebie istotne? No i jedna takiego typa nie tknęła by kijem, inna właśnie o takim marzy. Najwyżej już po ostatecznej decyzji otworzysz ankietę czy coś.

[patusiaa23]

Koleś uważa, że temat was nie dotyczy, bo któreś z was nie może mieć dzieci? On jako praktykujący katolik powinien być otwarty na życie -> chcieć te dzieci mieć w przyszłości, więc jak najbardziej temat JEGO dotyczy.

Opinię na temat faceta, zachowam dla siebie, bo nie o to pytasz
Imo światopogląd, czyli właśnie religia i rodzicielstwo, to tematy fundamentalne i tu po prostu trzeba mieć takie samo zdanie co partner.

[kennedy]

Powiem tak: dobrze zrobila ze zostawila tego chlopaka. Prawa czlowieka to nie jest temat zastepczy.

Ona nie zostawila go dlatego ze mial odmienne poglady ALE dlatego ze uwaza prawa czlowieka za temat zastepczy.

[bb410bd1fbb42d2edea92b1ada01ce79bf3cfb02_603add0278cd5]

Problem jest i to duży skoro nawet nie chcesz poruszać trudnych spraw, problemów i rozterek z facetem. Podświadomie pewnie czujesz że nie ma po co, bo nie zrozumie, wyśmieje, zignoruje. Nie ważne czy macie te same poglądy i czy się zgadzacie, ale sama postawa wkurzlaaby mnie tak bardzo, że to co dla mnie ważne, dla niego nic nie znaczy, że meczylabym się w takim związku
Później pojawia się problemy, trudności i co? Nie będziesz mogła z nim pogadać bo dla niego to duperele? Już teraz jestes z tym sama, nie możesz z nim pogac, nie możesz liczyć nawet na dyskusję, bo będziesz mieć klotnie. Brzmi to na strasznie samotny związek po co się tak męczyć i ograniczac?

Wysłane z mojego CUBOT DINOSAUR przy użyciu Tapatalka

[madziamach]

Napisane przez patusiaa23

Koleś uważa, że temat was nie dotyczy, bo któreś z was nie może mieć dzieci? On jako praktykujący katolik powinien być otwarty na życie -> chcieć te dzieci mieć w przyszłości, więc jak najbardziej temat JEGO dotyczy.

Opinię na temat faceta, zachowam dla siebie, bo nie o to pytasz
Imo światopogląd, czyli właśnie religia i rodzicielstwo, to tematy fundamentalne i tu po prostu trzeba mieć takie samo zdanie co partner.

Nie koniecznie i znam takie pary co mają odmienny światopogląd.Zależy w jakim zakresie i jak bardzo się różni.Odnośnie aborcji myślę,że dużo par jest w którym jedno ma zdanie,że kompromis jest ok a drugie,że na życzenie powinna być.

[patusiaa23]

Napisane przez madziamach

Nie koniecznie i znam takie pary co mają odmienny światopogląd.Zależy w jakim zakresie i jak bardzo się różni.Odnośnie aborcji myślę,że dużo par jest w którym jedno ma zdanie,że kompromis jest ok a drugie,że na życzenie powinna być.

No ty to znasz każdego, byleby ci do swojej tezy pasowało, wiemy.

Zobaczymy jak bardzo udane będą te związki, jak pojawi się nieplanowana ciąża.

[bardzosmutnadziewczyna]

Ogólnie nie uważam, że aby być parą, dobrym związkiem trzeba mieć IDENTYCZNE poglądy polityczne. Wystarczy, że są w jakiś sposób zbliżone do siebie, a nie po dwóch przeciwnych stronach osi, bo wtedy będzie naprawdę trudno. Znam wiele małżeństw, gdzie dwie osoby głosują na dwie różne partie (nawet w rodzinie mojej). Warto też mieć na uwadze, że ludziom z czasem, wraz z nabyciem doświadczenia życiowego, pod wpływem wielu wydarzeń zmieniają się poglądy. Przecież mówi się, że tylko krowa nie zmienia zdania albo że zdania nie zmienia tylko ten, kto go nie ma.

Ja byłam w związku z chłopakiem o innych poglądach politycznych, co prawda byliśmy razem krótko, ale nie przeszkadzało to nam jakoś bardzo. Czasami sobie z siebie nawzajem żartowaliśmy i tyle. Rozstaliśmy się, bo życie zweryfikowało tę relację i prawdziwość wszystkich słodkich rzeczy, które mi opowiadał, jak było jeszcze okay. Zaszłam w ciążę i okazało się, że każde z nas w świetle tej sytuacji widzi inaczej swoją najbliższą przyszłość. Także no... Przykra sytuacja. Dla mnie w związku fundamentalne jest porozumienie w kwestii wiary i dzieci, w miarę zbliżony światopogląd.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

---------- Dopisano o 14:17 ---------- Poprzedni post napisano o 14:13 ----------

Napisane przez patusiaa23

No ty to znasz każdego, byleby ci do swojej tezy pasowało, wiemy.

Zobaczymy jak bardzo udane będą te związki, jak pojawi się nieplanowana ciąża.

No u mnie między innymi poszło o aborcję, chociaż nic wcześniej nie zapowiadało, że tak będzie. Po prostu, o ironio, katoliccy rodzice, którzy przed laty posłali go do prywatnej katolickiej podstawówki i gimnazjum, gdy wpadliśmy z chłopakiem, zaczęli na niego naciskać, aby przekonał mnie do aborcji. A ja aborcji nie chciałam. Finalnie pożegnaliśmy się miesiąc temu.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Ellen_Ripley]

Napisane przez patusiaa23

Koleś uważa, że temat was nie dotyczy, bo któreś z was nie może mieć dzieci? On jako praktykujący katolik powinien być otwarty na życie -> chcieć te dzieci mieć w przyszłości, więc jak najbardziej temat JEGO dotyczy.

Opinię na temat faceta, zachowam dla siebie, bo nie o to pytasz
Imo światopogląd, czyli właśnie religia i rodzicielstwo, to tematy fundamentalne i tu po prostu trzeba mieć takie samo zdanie co partner.

Amen. Plus nigdy nie chciałabym dzielić życia z kimś, o kim wiem, czy mam wątpliwości czy wesprze mnie w trudnym momencie życia.

---------- Dopisano o 14:19 ---------- Poprzedni post napisano o 14:18 ----------

Napisane przez patusiaa23

No ty to znasz każdego, byleby ci do swojej tezy pasowało, wiemy.

Zobaczymy jak bardzo udane będą te związki, jak pojawi się nieplanowana ciąża.

Oj dokładnie.

[Organa]

Nie wyobrazam sobie byc z kims kogo poglady razaco odbiegaja od moich. Nie jestem typem cichej myszki która woli nie pokazywac swojego zdania przy miśku, do tego nie wyobrazam sobie aby np. jego poglady ingerowały w moje zycie będąc z nim sprzecznymi.

[madziamach]

Napisane przez patusiaa23

No ty to znasz każdego, byleby ci do swojej tezy pasowało, wiemy.

Zobaczymy jak bardzo udane będą te związki, jak pojawi się nieplanowana ciąża.

A może jakaś para nie chce mieć dzieci lub jedno z osób, które jest za aborcją na życzenie np kobieta w razie wpadki urodzi ale jest za wyborem.Nie może być takiej sytuacji?

[patusiaa23]

Napisane przez madziamach

A może jakaś para nie chce mieć dzieci lub jedno z osób, które jest za aborcją na życzenie np kobieta w razie wpadki urodzi ale jest za wyborem.Nie może być takiej sytuacji?

Rozumiesz co oznacza "nieplanowana ciąża", o której piszę?
Rozumiesz, ze piszę o wspólnym poglądzie na macierzyństwo w pierwszym poście i w drugim Twoim przykładzie właśnie to występuje? O aborcji per se, pisz sobie dalej na odpowiednim wątku, nie tutaj.

[madziamach]

Napisane przez patusiaa23

Rozumiesz co oznacza "nieplanowana ciąża", o której piszę?
Rozumiesz, ze piszę o wspólnym poglądzie na macierzyństwo w pierwszym poście i w drugim Twoim przykładzie właśnie to występuje? O aborcji per se, pisz dalej na odpowiednim wątku.

No to cie odpowiadam,że może jedno mieć poglądy liberalne na aborcje ale ustalić,że w razie wpadki obydwoje są zgodni,że się urodzi.Ktoś kto jest za aborcją nie oznacza od razu,że nie planowanej ciąży będzie chciał się pozbyć.

[patusiaa23]

Napisane przez madziamach

No to cie odpowiadam,że może jedno mieć poglądy liberalne na aborcje ale ustalić,że w razie wpadki obydwoje są zgodni,że się urodzi.Ktoś kto jest za aborcją nie oznacza od razu,że nie planowanej ciąży będzie chciał się pozbyć.

to nie jest wątek o aborcji! Masz jakąś aborcyjną obsesję, że latasz z tym tematem od wątku do wątku odkąd tu w ogóle jesteś?

no przecież doładnie piszę, że musi być to samo zdanie na temat własnego potomstwa. czego ty nie rozumiesz dalej.

[myweakness118]

Nie mam nic przeciwko odmiennym poglądom i je szanuję dopóki owe poglądy nie naruszają praw i wolności innych osób. Nie mogłabym być z facetem, który np. uważa, że jestem za głupia żeby móc o sobie decydować i że prawo do decyzji w jakiejkolwiek kwestii powinno mi zostać odebrane.
Jeśli chodzi o religię: jestem świadoma powodów, dla których niektórzy mają potrzebę wiary i należenia do wspólnoty. Jestem ateistką, ale szanuję to że ktoś chce w coś wierzyć. Niedopuszczalne jest dla mnie jednak, kiedy ta wiara włazi z buciorami do życia innych i depcze ich prawo do wolnego wyboru. No i mam zero tolerancji dla KK (który tak swoją drogą ma się do nauk Jezusa jak piernik do wiatraka). Wspieranie KK i jednoczesne uważanie się za dobrego człowieka i osobę stosującą się do nauk Chrystusa wymaga godnej podziwu mentalnej gimnastyki
"Chodzi do kościoła bo został tak wychowany" - zły znak. Jeśli człowiek niezdolny jest do formowania własnych poglądów w oparciu o krytyczną analizę sytuacji i zadawanie celnych pytań, w związku z czym żyje jak mu każą, to ja bym podziękowała. (Ja, ty nie musisz.)
No i z doświadczenia wiem, że zamiatanie problemów pod dywan i niechęć do dyskusji (nie: kłótni) nie wróżą nic dobrego. Wylezie na wierzch prędzej czy później, tylko ze zdwojoną siłą.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Vanir410]

Napisane przez kolez_anka

Mało tego - powiedział, że nie chce rozmawiać na ten temat, a wałkując go w kółko niszczę jego prawo do braku opinii w tej sprawie...

Skoro wałkujesz to się nie dziwie. Tak jak jedni mogą mieć opinię tak inni mogą jej nie mieć. Czy nie o to tutaj właśnie chodzi? Mówisz, że wkurza Cię ta sytuacja, a sama nie pozostawiasz mu WYBORU.

Napisane przez kolez_anka

jak wychowamy nasze dzieci mając różny światopogląd?

Normalnie? Właśnie pokazując dzieciom, że można się różnić i żyć w zgodzie. Gdzie każdy ma właśnie WYBÓR. Mam wrażenie, że liczy się jedynie Twoja opinia.

Nie da się nigdy mieć z kimś idealnych poglądów, podejścia. O ile na innych polach współgracie, ja nie widzę problemu.

Napisane przez patusiaa23

Koleś uważa, że temat was nie dotyczy, bo któreś z was nie może mieć dzieci? On jako praktykujący katolik powinien być otwarty na życie -> chcieć te dzieci mieć w przyszłości, więc jak najbardziej temat JEGO dotyczy.

.

Od kiedy katolik w ogóle musi chcieć mieć dzieci? Wiara nie ma nic wspólnego z chęcią posiadania dzieci.

[patusiaa23]

Napisane przez Vanir410

Od kiedy katolik w ogóle musi chcieć mieć dzieci? Wiara nie ma nic wspólnego z chęcią posiadania dzieci.

Ok, źle się wyraziłam, wiara katolicka wymusza jednak otwarcie się na dzieci, czyli akceptację, ze pomimo stosowania naturalnych metod planowania rodziny, to dziecko MOŻE się pojwić i takie dziecko należy zgodnie z wiarą katlicką urodzić i wychować, więc dalej temat ciąży, a więc także abrocji, jak najbardziej tego jegomościa dotyczy. No chyba, ze żyje w czystości.

[bardzosmutnadziewczyna]

Napisane przez patusiaa23

Ok, źle się wyraziłam, wiara katolicka wymusza jednak otwarcie się na dzieci, czyli akceptację, ze pomimo stosowania naturalnych metod planowania rodziny, to dziecko MOŻE się pojwić i takie dziecko należy zgodnie z wiarą katlicką urodzić i wychować, więc dalej temat ciąży, a więc także abrocji, jak najbardziej tego jegomościa dotyczy. No chyba, ze żyje w czystości.

Bzdura.

Chodziłam kiedyś na oazę i ksiądz powtarzał, że katolik może być powołany do kapłaństwa, małżeństwa lub życia w samotności. I jeśli jest połowany do małżeństwa to niekoniecznie musi mieć dzieci. I co teraz?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[NocnaWiedma]

Różnymi poglądami mogłabym się różnić, ale różnica poglądów w tym temacie byłaby dla mnie powodem do skończenia związku.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[patusiaa23]

Napisane przez bardzosmutnadziewczyna

Bzdura.

Chodziłam kiedyś na oazę i ksiądz powtarzał, że katolik może być powołany do kapłaństwa, małżeństwa lub życia w samotności. I jeśli jest połowany do małżeństwa to niekoniecznie musi mieć dzieci. I co teraz?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Przecież temat nie jest o kapłaństwie, ani życiu w samotności, tylko o związkach. I co teraz? No chyba, że twój ksiądz z oazy pasuje do mojego posta o ludziach, którzy stosują metody zapobiegania ciąży, no to faktycznie szach-mat. Nigdzie nie napisałam, że musi.

[bardzosmutnadziewczyna]

Napisane przez patusiaa23

Przecież temat nie jest o kapłaństwie, ani życiu w samotności, tylko o związkach. I co teraz? No chyba, że twój ksiądz z oazy pasuje do mojego posta o ludziach, którzy stosują metody zapobiegania ciąży, no to faktycznie szach-mat.

To teraz, że Twoja teoria o tym, że katolik musi mieć dzieci jest błędna.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[patusiaa23]

Napisane przez bardzosmutnadziewczyna

To teraz, że Twoja teoria o tym, że katolik musi mieć dzieci jest błędna.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Przecież nigdzie tak nie napisałam
nie chce dzieci, to nie musi i stosuje metody antykoncepcyjne (te dopuszczane przez KK), ale przecież katolik nie może sobie o tak o z marszu usunąć ciąży, jeśli te metody zawiodą.

[Organa]

Napisane przez Vanir410

Normalnie? Właśnie pokazując dzieciom, że można się różnić i żyć w zgodzie. Gdzie każdy ma właśnie WYBÓR. Mam wrażenie, że liczy się jedynie Twoja opinia...

To brzmi fajnie dopoki nie przychodzi do praktyki. Jak chcesz dać dzieciom wybór przy np. tłumaczeniu im świata, gdzie z jednej strony beda slyszec ze bozia zrobila w 7 dni, z drugiej naukowa wersje? Jak rozwiazesz wersje chrztu jezeli ty go nie chcesz a twoj mąż upiera sie przy chrzczeniu dziecka? Jak chcesz im pokazać, że osoby homoseksualne to normalni ludzie jezeli twoj mąż straszy dzieci paskudnym homoseksualista co to obraza Pana Boga i bonusowo sam ma fobie na punkcie tego ze twój kumpel gej zdeprawuje mu dzieci?

A to takie przyklady z glowy.

[bardzosmutnadziewczyna]

Napisane przez Organa

To brzmi fajnie dopoki nie przychodzi do praktyki. Jak chcesz dać dzieciom wybór przy np. tłumaczeniu im świata, gdzie z jednej strony beda slyszec ze bozia zrobila w 7 dni, z drugiej naukowa wersje? Jak rozwiazesz wersje chrztu jezeli ty go nie chcesz a twoj mąż upiera sie przy chrzczeniu dziecka? Jak chcesz im pokazać, że osoby homoseksualne to normalni ludzie jezeli twoj mąż straszy dzieci paskudnym homoseksualista co to obraza Pana Boga i bonusowo sam ma fobie na punkcie tego ze twój kumpel gej zdeprawuje mu dzieci?

A to takie przyklady z glowy.

Co do stworzenia świata to XD. Nawet jak matka i ojciec w domu będą mówić, że Pan Bóg stworzył, to dziecko pójdzie do szkoły i mu nauczyciel tak czy siak opowie naukową teorię.

Ale zgadzam się, związków wierzącego i praktykującego oraz zdeklarowanego ateisty się nie uda.

Ja to bym nie mogła być z takim zdeklarowanym ateistą, bo wiem, że taki związek nie miałby przyszłości. No chyba że umawiałabym się z nim dla samej rozrywki, ale wtedy trzeba by było dobrze zabezpieczać się, ażeby nie było konsekwencji tej relacji. Mądry człowiek po szkodzie.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[I am Rock]

Napisane przez kolez_anka

Z facetem jestem 6 lat. Miewamy wzloty i upadki - wiadomo.

Aha. Czyli krótko mówiąc zwyczajnie wam się nie układa.
No to rzuć go i z głowy.

[Vanir410]

Napisane przez Organa

To brzmi fajnie dopoki nie przychodzi do praktyki. Jak chcesz dać dzieciom wybór przy np. tłumaczeniu im świata, gdzie z jednej strony beda slyszec ze bozia zrobila w 7 dni, z drugiej naukowa wersje? Jak rozwiazesz wersje chrztu jezeli ty go nie chcesz a twoj mąż upiera sie przy chrzczeniu dziecka? Jak chcesz im pokazać, że osoby homoseksualne to normalni ludzie jezeli twoj mąż straszy dzieci paskudnym homoseksualista co to obraza Pana Boga i bonusowo sam ma fobie na punkcie tego ze twój kumpel gej zdeprawuje mu dzieci?

A to takie przyklady z glowy.

Patrząc na to, że OBOJE są katolikami to twoje gdybanie nie ma sensu. Ja się odnoszę od argumentów autorki.

---------- Dopisano o 16:19 ---------- Poprzedni post napisano o 16:18 ----------

Napisane przez bardzosmutnadziewczyna

Ale zgadzam się, związków wierzącego i praktykującego oraz zdeklarowanego ateisty się nie uda.

[/URL]

Tylko autorka NIE JEST ateistką. Więc? ...

[bardzosmutnadziewczyna]

Napisane przez Vanir410

Tylko autorka NIE JEST ateistką. Więc? ...

No wiem, że nie jest! Ja tylko odpowiadałam koleżance wyżej!



Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Mad_Max]

Mój chłopak jest natomiast zdania, że decyzja TK w ogóle nas nie dotyczy. Uważa, że to sprawa małego kalibru i jak zwykle mniejszość zakłóca spokój większości.

I ma rację. Aborcje ze względów eugenicznych w Polsce to 1074 przypadki w całym roku 2019. Czyli sprawa dotyczy nikłego promila populacji.
I ma również rację, że to odwracanie uwagi od poważnych problemów, jak kompletna niewydolność polskich szkół od 1 września. I zupełna porażka w walce z pandemią. I zapaść gospodarki. I totalne fiasko polityki zagranicznej skierowanej na Białoruś. Racjonalnie patrząc to są problemy dotyczące całego społeczeństwa, za które całe społeczeństwo zapłaci swoją cenę.
A wyrok TK to tylko taki mały kamyczek w wielkiej studni, który jednak odwraca uwagę od ważniejszych problemów.

A wracając do pytania: związek może być udany, jeśli odmienne poglądy oparte są na silnych podstawach racjonalnych.

[patusiaa23]

Napisane przez Mad_Max

I ma rację. Aborcje ze względów eugenicznych w Polsce to 1074 przypadki w całym roku 2019. Czyli sprawa dotyczy nikłego promila populacji.

Błąd, pod tym względem, to dotyczy każdego, kto dopuszcza posiadanie potomstwa, bo każdy płód, może się okazać płodem z wadami. W ogole według ciebie ten temat nie dotyczy przede wszystkim przyszłych ciąż? Co zakaz zmienia w ciążch "które już były", że się na nie powołujesz?

[evonla]

Wszystko może się udać, o ile wzajemnie szanujecie swoje poglądy. Natomiast w przeróżnych trudnych sytuacjach, kiedy problem dotyczy dwóch osób, przychodzą równie trudne decyzje, zdecydowanie łatwiej jest, kiedy para patrzy w tym samym kierunku, niż w przeciwnym. Wyobraź sobie jakąś taką trudną sytuację i zadaj sama sobie pytanie, znając swojego partnera, czy podzieliłby Twoje zdanie?