Przeprowadzka szansą na ratunek?

[Coco Chanel6]

Hej, mam 25 lat. Kilka tygodni temu skończyłam studia magisterskie. Nie zamierzam pracować w zawodzie, mam kilka pomysłów i są to rzeczy, które kocham. Cierpię na nerwicę i depresję, od niedawna biorę leki, nie czuję się rewelacyjnie. Uczęszczam na terapie od prawie roku, jest ok, choć myślę, że mogłoby być lepiej. Mieszkam na wsi, niedaleko małego miasta, bez perspektyw. Jedyna praca tam to kasa, a ja pracowałam przez parę i już nie chcę pracy tego typu. Moja praca jest też słaba, małe pieniądze, dużo stresu. Od około roku myślę o przeprowadzce do Warszawy. Wiem, że jest to duże i specyficzne miasto, ale zawsze mnie pociągało. Problemem jest to, że byłam w nim ostatnio w 2011. Przez lęki boję się tam jechać, choćby "pozwiedzać", zobaczyć, czy to na pewno to. Kolejnym problemem jest to, że jestem silnie związana z moją rodziną, zwłaszcza z mamą. Są to toksyczne relacje, nie ma tutaj alkoholu ani przemocy, ale każdy z nas ma jakieś większe lub mniejsze problemy emocjonalne. Z jednej strony ją kocham z drugiej czasami nie mogę wytrzymać.
Marzenia i cele jakie chciałabym zrealizować byłyby dostępne w dużym mieście. Tutaj nie ma nikogo, a wiem, że nic mnie tu nie trzyma, a perspektywa życia na takim "zadupiu" mnie wykańcza. Boję się wyprowadzić, panicznie. Z drugiej strony świadomość, że nic robię z moim życiem i tkwię w martwym punkcie wywołuje u mnie depresję i brak chęci w życia. Czy ktoś był w podobnej sytuacji? Czy poczekanie, aż leki się rozkręcą plus psychoterapia, która średnio pomaga ( u mnie w mieście ciężko o dobrego terapeutę) pozwolą się odważyć na wyjazd. Czy rzucenie wszystkiego i wyjazd na głęboką wodę nie byłby za bardzo ryzykowny?

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

W Warszawie masz także szanse na lepsze leczenie.


Myślę, że decyzję już podjęłaś, ale po prostu się boisz.


To dobry pomysł, aby tu przyjechać na dzień czy dwa, po prostu zobaczyć, czy jest jakieś minimalne przyciąganie.


Ja przeprowadziłam się do Warszawy w bardzo trudnym emocjonalnie czasie i nie była ta może super hiper decyzja, ale faktem jest, że na pewno mi tu łatwiej niż w rodzinnym mieście (relacje z rodziną + słaby rynek pracy).

[d61abbce58b52fe45ffe444afc51ca0ea3c11859_65540a44484ab]

Napisane przez Coco Chanel6

Hej, mam 25 lat. Kilka tygodni temu skończyłam studia magisterskie. Nie zamierzam pracować w zawodzie, mam kilka pomysłów i są to rzeczy, które kocham. Cierpię na nerwicę i depresję, od niedawna biorę leki, nie czuję się rewelacyjnie. Uczęszczam na terapie od prawie roku, jest ok, choć myślę, że mogłoby być lepiej. Mieszkam na wsi, niedaleko małego miasta, bez perspektyw. Jedyna praca tam to kasa, a ja pracowałam przez parę i już nie chcę pracy tego typu. Moja praca jest też słaba, małe pieniądze, dużo stresu. Od około roku myślę o przeprowadzce do Warszawy. Wiem, że jest to duże i specyficzne miasto, ale zawsze mnie pociągało. Problemem jest to, że byłam w nim ostatnio w 2011. Przez lęki boję się tam jechać, choćby "pozwiedzać", zobaczyć, czy to na pewno to. Kolejnym problemem jest to, że jestem silnie związana z moją rodziną, zwłaszcza z mamą. Są to toksyczne relacje, nie ma tutaj alkoholu ani przemocy, ale każdy z nas ma jakieś większe lub mniejsze problemy emocjonalne. Z jednej strony ją kocham z drugiej czasami nie mogę wytrzymać.
Marzenia i cele jakie chciałabym zrealizować byłyby dostępne w dużym mieście. Tutaj nie ma nikogo, a wiem, że nic mnie tu nie trzyma, a perspektywa życia na takim "zadupiu" mnie wykańcza. Boję się wyprowadzić, panicznie. Z drugiej strony świadomość, że nic robię z moim życiem i tkwię w martwym punkcie wywołuje u mnie depresję i brak chęci w życia. Czy ktoś był w podobnej sytuacji? Czy poczekanie, aż leki się rozkręcą plus psychoterapia, która średnio pomaga ( u mnie w mieście ciężko o dobrego terapeutę) pozwolą się odważyć na wyjazd. Czy rzucenie wszystkiego i wyjazd na głęboką wodę nie byłby za bardzo ryzykowny?

Jeżeli łączą cię toksyczne relacje z rodziną i z mamą, to wyjazd tym bardziej jest dobrym pomysłem.

A nie chciałaś zostać w mieście, w którym studiowałaś?
Dlaczego pociąga cię akurat Warszawa?
Masz wystarczająco dużo oszczędności, żeby rozpocząć życie w nowym mieście - wynajem, kaucja, jedzenie, leki etc.?

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

[1=d61abbce58b52fe45ffe444 afc51ca0ea3c11859_65540a4 4484ab;88819677]Jeżeli łączą cię toksyczne relacje z rodziną i z mamą, to wyjazd tym bardziej jest dobrym pomysłem.

A nie chciałaś zostać w mieście, w którym studiowałaś?
Dlaczego pociąga cię akurat Warszawa?
Masz wystarczająco dużo oszczędności, żeby rozpocząć życie w nowym mieście - wynajem, kaucja, jedzenie, leki etc.?[/QUOTE]





Do drugiego: warto się postarać o bon na zasiedlenie. Jeśli zdecydujesz się na pracę na cały etat i na umowę o pracę, to możesz się starać i dostać 8.000 netto z urzędu pracy. Warunek - musisz utrzymać ciągłąś zatrudnienia przez pół roku (w przeciągu 8 miesiecy, wiec mozna miec przerwy i mozna zmieniac prace oraz miasta).

[niemanicka]

Warszawa jest dość wymagającym miastem do życia. Trzeba zarabiać naprawdę dużo, aby żyć na godnym poziomie. Przed wyjazdem najlepiej byłoby mieć już zagwarantowaną pracę. Mnie stolica przytłoczyła, nie myślałaś o mniejszym mieście?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez niemanicka

Warszawa jest dość wymagającym miastem do życia. Trzeba zarabiać naprawdę dużo, aby żyć na godnym poziomie. Przed wyjazdem najlepiej byłoby mieć już zagwarantowaną pracę. Mnie stolica przytłoczyła, nie myślałaś o mniejszym mieście?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Nie widzę różnicy w cenach pomiędzy Warszawą a takim Lublinem. Jedynie w wynajmie pokoju/mieszkania, ale to też nie zawsze. Bilety - 10 zł rożnicy. W sklepach ceny takie same, do kina też. Karnety na silownie tak samo.


Ale fakt 0 Wawa może przytłaczać. Gdybym miała pracować w centrum, to nie dałabym rady

[Ellen_Ripley]

Napisane przez niemanicka

Warszawa jest dość wymagającym miastem do życia. Trzeba zarabiać naprawdę dużo, aby żyć na godnym poziomie. Przed wyjazdem najlepiej byłoby mieć już zagwarantowaną pracę. Mnie stolica przytłoczyła, nie myślałaś o mniejszym mieście?

Zgadzam się z powyższym. Warszawa niekoniecznie jest dla osób wrażliwych, szukających swojego miejsca w życiu.

[niemamklimatu]

Napisane przez niemanicka

Warszawa jest dość wymagającym miastem do życia. Trzeba zarabiać naprawdę dużo, aby żyć na godnym poziomie. Przed wyjazdem najlepiej byłoby mieć już zagwarantowaną pracę. Mnie stolica przytłoczyła, nie myślałaś o mniejszym mieście?


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

Dużo zależy od tego, co to znaczy "godny poziom życia", jeśli ktoś codziennie chce jeść lunch na mieście i chodzić na koktajle do centrum no to trzeba mieć hajs, ale ceny w Biedronkach czy Lidlach są te same niezależnie od miasta.


Ja wyjechałam do Warszawy tuż po maturze, nie miałam pracy i rozpoczynałam studia zaoczne, było ciężko na początku, jednak jakoś dałam radę, a miasto pokochałam całym sercem i czułam się tam jak ryba w wodzie. Jak dla mnie w Warszawie jest idealnie - jeśli będziesz miała swój pokój/mieszkanie gdzieś dalej od centrum to czasem ciężko odczuć, że to stolica i duże miasto. Jest wiele spokojnych miejsc, parki, skwerki, a jednocześnie w centrum mnóstwo pubów, klubów jeśli masz akurat ochotę na integrację. Perspektywy rozwoju są na pewno duuuużo lepsze niż w małych miejscowościach. Faktem jest, że jeśli będziesz myślała o tym poważnie, to warto wysyłać CV jeszcze przed przeprowadzką, choćby po to, żeby zrobić research kto się odezwał a kto nie. Myślę, że przy zarobkach 4500-5000 netto można żyć nie martwiąc się o to czy zwiążesz koniec z końcem. Oczywiście zależy w jakie standardy celujesz.

Ja bym zaryzykowała Jeśli Ci nie będzie szło zawsze możesz wrócić.

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Napisane przez Ellen_Ripley

Zgadzam się z powyższym. Warszawa niekoniecznie jest dla osób wrażliwych, szukających swojego miejsca w życiu.

To zależy, gdzie w Warszawie. Ja mieszkam na swojej ukochanej dzielnicy i jest ona dla mnie jak odrębne miasto.


Ale jakbym miała mieszkać w centrum/na woli/na mokotowie, to nie dałabym rady!

[Taranka]

Napisane przez Ellen_Ripley

Zgadzam się z powyższym. Warszawa niekoniecznie jest dla osób wrażliwych, szukających swojego miejsca w życiu.

A mi się ciężko z tym zgodzić.
Właśnie bardzo dużo ludzi w Warszawie szuka swojego miejsca w życiu, próbuje się odnaleźć.

Nie trzeba powielać tego przeświadczenia, że Warszawa to tylko biznes, korpo, walka o kasę i kopanie dołków pod konkurencją.
Są też ludzie, którzy mniej zarabiają, są ludzie w spokojniejszych pracach, są też wrażliwi warszawiacy

Uważam, że wyjazd by dobrze Autorce zrobił, szczególnie dobre byłoby odcięcie się od rodzinki.

Autorko, spróbuj się przełamać i przyjechać na jeden dzień, zobacz jak się będziesz czuła

[PaulinciaKWC]

Autorko masz jakąś zaufaną kolezankę? wybierzcie sie na weekend do wawy, będzie ci raźniej niż samej, idzcie na spacer, na kawe. Malymi krokami. W miedzyczasie mozesz wysylac cv