wygoda, rozwój czy pieniądze?

[AntoinetteEpps]

Cześć, założyłam wątek tutaj choć pasuje właściwie pod kilka działów
Zastanawiam się, na co zwracacie uwagę najbardziej w pracy? Wygoda/komfort, pieniądze, możliwość awansów, czy coś jeszcze?


Ja aktualnie stoję przed dylematem - siedzieć w pracy, w której się nie rozwijam, ale mam luz, w pół dnia uwijam się z zadaniami, praca jest też na HO, więc resztę czasu mam dla siebie. Muszę być w miarę pod telefonem, ale czas pracy jest dość elastyczny. Kasa nie jest zła, ale w innych firmach mam szansę na więcej (w niektórych na dużo więcej). Szanse na awans - zerowe. Jestem specjalistą i nie ma szans awansować na coś wyżej.


Czasem się zastanawiam, czy przez lenistwo które w pewnym sensie jest tu na mnie wymuszane (więcej zadań nie ma opcji żeby dostać, a firmie i tak się opłaca mnie "trzymać") nie odzwyczajam się od normalnej pracy.


Co o tym myślicie?
Lepiej siedzieć w wygodnej pracy za niezłą (ale nie najlepszą) kasę bez opcji awansu i bez rozwoju czy szukać czegoś rozwojowego?
Co dla Was ma większe znaczenie?


Trochę się boję, że mogę stanąć w miejscu i jak w którymś momencie życia zapragnę awansu to mogę być za stara

[4b27789c826749bd4d16893be0ab05cdfb4777a2_659f2fa2a88b4]

Szukałabym czegoś innego. Masz komfortowe warunki do szukania nowej pracy, robienia kursów. Ja w sumie mam podobnie. Niedługo wyczerpią się rzeczy, których mogę się tu nauczyć i będę szukać czegoś bardziej rozwojowego i za lepsze pieniądze.

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

Napisane przez AntoinetteEpps

Cześć, założyłam wątek tutaj choć pasuje właściwie pod kilka działów
Zastanawiam się, na co zwracacie uwagę najbardziej w pracy? Wygoda/komfort, pieniądze, możliwość awansów, czy coś jeszcze?


Ja aktualnie stoję przed dylematem - siedzieć w pracy, w której się nie rozwijam, ale mam luz, w pół dnia uwijam się z zadaniami, praca jest też na HO, więc resztę czasu mam dla siebie. Muszę być w miarę pod telefonem, ale czas pracy jest dość elastyczny. Kasa nie jest zła, ale w innych firmach mam szansę na więcej (w niektórych na dużo więcej). Szanse na awans - zerowe. Jestem specjalistą i nie ma szans awansować na coś wyżej.


Czasem się zastanawiam, czy przez lenistwo które w pewnym sensie jest tu na mnie wymuszane (więcej zadań nie ma opcji żeby dostać, a firmie i tak się opłaca mnie "trzymać") nie odzwyczajam się od normalnej pracy.


Co o tym myślicie?
Lepiej siedzieć w wygodnej pracy za niezłą (ale nie najlepszą) kasę bez opcji awansu i bez rozwoju czy szukać czegoś rozwojowego?
Co dla Was ma większe znaczenie?


Trochę się boję, że mogę stanąć w miejscu i jak w którymś momencie życia zapragnę awansu to mogę być za stara

dla mnie - to zalezy od okresu w życiu i aktualnych potrzeb. Mialam taki okres, kiedy byłam młodą singielką z dobrą pamięcią, większą dawką elan vital i w ogóle chęciami do rozwoju, wyzwań itp. że pracowałam jednocześnie na 2 etatach, luzu czasowego zbytnio nie miałam, rozwijałam się, bo wciaz coś nowego dochodziło itp. Obecnie mam jeszcze małe dziecko wiec bardziej zależy mi na wygodzie, elastyczności, opcji wolnego w razie licznych chorób no i juz mi sie tez tak nie chce zwyczajnie wciąż 'rozwijać'. I to fakt w wielu przypadkach z czasem w miarę postępowania 'starości' jest mniej możliwości na rozwój - i takich wewnętrznych, organicznych i zewnętrznych chyba też- pracodawcy mogą 'gorzej' postrzegać tych starszych zasiedziałych pracowników

[Wenress]

Zależy czy te pieniądze wystarczają i będą wystarczać na Twoje potrzeby - np. mieszkanie, auto, urlop, dziecko, hobby itp. Gdyby mi wystarczały to zostałabym w takiej pracy i rozwijała się poza nią, może jakieś kursy albo po prostu hobby. Jeśli marzysz o droższym życiu to nie warto się tam kisić

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[AntoinetteEpps]

Dziękuję za dotychczasowe opinie
Jeśli chodzi o moją sytuację życiową, nie mam aktualnie dzieci. Mieszkam sama przez większość czasu (mam skomplikowaną sytuację mieszkaniową która to wymusza, nevermind). Ale za jakiś czas planujemy z przyszłym mężem coś własnego bo ślub w sierpniu. Czy planuję dzieci - nie wiem, na pewno nie w ciągu najbliższych 3 lat. Jestem lekko po 30stce. Na tyle młoda, że mogłabym się jeszcze wiele nauczyć, awansować, a z drugiej na tyle stara że nie wyobrażam sobie już pracy na dwóch etatach (półtorej uciągnęłabym ale wyłącznie zdalnie i tylko dla kasy, ale w firmie mam zakaz konkurencji więc odpada bo to wielkie korpo i boję się odpowiedzialności). No ale czuję, że obecna praca mocno mnie rozleniwia. Właściwie nikt mnie z niczym nie kontroluje. Jestem chwalona za pracę, mam już na tyle doświadczenia że uwijam się szybko z zadaniami. Był taki czas że prosiłam o dodatkowe zadania, ale nie mieli mi co dać, aż w końcu przestało mi na tym zależeć.

[chwast]

To zależy od momentu życia w jakim jestem. Przerabiałam do kitu pracę, z awansami - bo była dobrze płatna. Przerabiałam prace mało płatne, a wygodne. Obecnie mam wygodną, mam zamiar tak z rok czy dwa jeszcze pociągnąć.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[12b24d2a455c078f5629813f5df538e108ef39c5_6556ae3ede293]

Napisane przez AntoinetteEpps

Cześć, założyłam wątek tutaj choć pasuje właściwie pod kilka działów
Zastanawiam się, na co zwracacie uwagę najbardziej w pracy? Wygoda/komfort, pieniądze, możliwość awansów, czy coś jeszcze?


Ja aktualnie stoję przed dylematem - siedzieć w pracy, w której się nie rozwijam, ale mam luz, w pół dnia uwijam się z zadaniami, praca jest też na HO, więc resztę czasu mam dla siebie. Muszę być w miarę pod telefonem, ale czas pracy jest dość elastyczny. Kasa nie jest zła, ale w innych firmach mam szansę na więcej (w niektórych na dużo więcej). Szanse na awans - zerowe. Jestem specjalistą i nie ma szans awansować na coś wyżej.


Czasem się zastanawiam, czy przez lenistwo które w pewnym sensie jest tu na mnie wymuszane (więcej zadań nie ma opcji żeby dostać, a firmie i tak się opłaca mnie "trzymać") nie odzwyczajam się od normalnej pracy.


Co o tym myślicie?
Lepiej siedzieć w wygodnej pracy za niezłą (ale nie najlepszą) kasę bez opcji awansu i bez rozwoju czy szukać czegoś rozwojowego?
Co dla Was ma większe znaczenie?


Trochę się boję, że mogę stanąć w miejscu i jak w którymś momencie życia zapragnę awansu to mogę być za stara

IMO to zalezy od Ciebie, czego ty chcesz i bardzo wazne- jakie masz ambicje i predyspozycje

[Norluka]

- pieniądze
- możliwość rozwoju szeroko rozumianego. Nie chciałoby mi się iść do pracy, w której nawet za lepsze pieniądze i ładniejszą nazwę stanowiska na umowie klepałabym jakieś głupoty poniżej swoich kwalifikacji
- lokalizacja, chyba że w grę wchodziłby samochód służbowy

[a79790139dd0658ebd8b23ce8e3846ca00e1de31_65bd8201a8975]

Chyba czytam o sobie. W tym momencie nie planuje zmian bo ten tryb jest dla mnie bardzo wygodny (mam małe dzieci). Czasem chodzą mi po głowie myśli zmiany, ale jednak po chłodnej kalkulacji okazuje się, że się nie opłaca.
Jak to powiedział mój kolega z działu: może inni zarabiają więcej, ale w przeliczeniu na godzinę to my zarabiamy więcej.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[skara]

Zależy od etapu życia. Masz tylko 30 lat, więc jakiś rozwój jest wskazany, natomiast niekoniecznie mega kariera i mega zapierdziel. Ja bym chyba korzystała z wolnego czasu na rozwój w kierunku, który mnie interesuje, ale bez spiny, i przy okazji bym wysłała CV na najciekawsze oferty. Jak Cię zaproszą na rozmowę i zaproponują pracę, to będziesz myśleć. Póki co źle nie jest, korzystaj z czasu wolnego.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[26cabbdd88f595c38f9b7f8139ef1472f28f75bc_65628a8226dae]

Jestem człowiekiem, który nie ma problemu z zajmowaniem się sobą i jeśli kasa byłaby ok to siedziałabym na wygodnym stołku. Dla mnie święty spokój, brak presji jest na pierwszym miejscu.

[Snowdrop_]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89455523]Jestem człowiekiem, który nie ma problemu z zajmowaniem się sobą i jeśli kasa byłaby ok to siedziałabym na wygodnym stołku. Dla mnie święty spokój, brak presji jest na pierwszym miejscu.[/QUOTE]Tak samo. Kiedyś wybrałabym rozwój, teraz za bardzo cenię sobie czas "na życie", tylko dla mnie, szczególnie że pracując ponad miarę kilka lat temu ciężko zachorowałam i z trudem z tego wyszłam. Chcę mieć czas na spokojne przygotowanie posiłków, wyjścia z psami do lasów na kilka godzin, latem pływanie, naukę języków a pieniądze teraz mniej mi są potrzebne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[invisible_01]

To zależy od wielu czynników. Dla mnie ważne byłoby to, jak obecne stanowisko i obowiązki wyglądają w cv - czy zadania są rozwijające, fajne, ciekawe, ale jest ich mało czy w ogóle mało co się robi? Czy to stanowisko z nazwy i wykonywanych obowiązków wygląda jak rozwój? Byłam w obu sytuacjach:
1. Stanowisko w CV to był stopień wyżej od poprzedniej firmy, w międzyczasie awanse, obowiązki bardzo spoko, dużo się nauczyłam, ale z czasem okazało się, że szybko się wyrabiam z pracą i mam sporo wolnego czasu. Siedziałam w takiej firmie, bo dużo się tam nauczyłam, potem bardzo łatwo było mi zmienić.
2. Firma zatrudniła mnie ze względu na język, bo klient ekstra za niego płacił, według języka też byliśmy podzieleni w zespole i szybko okazało się, że nie mam tam co robić, ale firma miała za mnie od klienta super kasę. Mogłam siedzieć na HO i nic nie robić, ale szybko zrozumiałam, że to jest dla mnie krok w tył i nie dość, że w porównaniu do poprzedniej firmy nie nauczyłam się niczego nowego, to jeszcze obawiałam się, że zapomnę wszystko, co umiem. Praca była super wygodna czasowo, hajs za małą ilość obowiązków, ale szybko odeszłam, bo wiedziałam, że jak się tam zasiedzę, to przestanę być atrakcyjnym pracownikiem. Szansy na awans kompletnie nie było, bo nawet nie miałam obowiązków na awans.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[pempek]

Ja potrzebuje wyzwań i rozwoju, żeby dobrze się czuć w pracy, inaczej rozleniwiam się tak, ze robię tylko niezbędne minimum. Oczywiście kasa tez musi za tym iść taka, która mi odpowiada.
Na szczęście na moim stanowisku, niezależnie od firmy wyzwań nie brakuje
Robienie kariery nie musi od razu oznaczać zapierdzielania w robocie od świtu do zmierzchu. Ja sporo w moim mniemaniu osiągnęłam, a poza jakimiś wyjątkowymi sytuacjami nigdy nie klepałam nadgodzin.


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lasagna_ze_szpinakiem]

[1=26cabbdd88f595c38f9b7f8 139ef1472f28f75bc_65628a8 226dae;89455523]Jestem człowiekiem, który nie ma problemu z zajmowaniem się sobą i jeśli kasa byłaby ok to siedziałabym na wygodnym stołku. Dla mnie święty spokój, brak presji jest na pierwszym miejscu.[/QUOTE]Absolutnie mam tak samo. Szumny rozwój pracowniczy częściej mnie już bawi niż motywuje do czegokolwiek Dla mnie praca to tylko i wyłącznie zajęcie służące zarabianiu, które ma mnie jak najmniej męczyć i jak najszybciej się kończyć. Wolę się rozwijać po robocie w tym co lubię.

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

[AntoinetteEpps]

Widzę że zdania są podzielone
Ja też bym siedziała na tyłku, ale właśnie jak któreś z Was wspominały, boję się, że przestanę być atrakcyjna na rynku pracy bo niczego nowego się nie uczę. A dwa, zwyczajnie boję się że oduczę się normalnej pracy i zacznę być leniwa. A może być różnie - nigdy nic nie wiadomo, co jak nagle w pracy posypią się zwolnienia, dosięgnie kryzys? Ciężko byłoby mi już w tej chwili iść do normalnej pracy, gdzie dzień w dzień trzeba wstać o 6.30 czy o 7 żeby dojechać. Albo wracać późnym wieczorem.
A z drugiej strony widzę, jak moje młodsze koleżanki obejmują kierownicze stanowiska i pewnie mają wyższe pensje... coś za coś. Wiem że siedząc tu nie ruszę do przodu. Mam strefę komfortu, ale jeśli ktoś mnie nagle z niej wyciągnie siłą z jakiegoś powodu, będzie to twarde lądowanie.
Plus jednak w tej inflacji muszę się liczyć z kasą mimo że złej pensji nie mam. Mając lepsze stanowisko czy przenosząc się do innej firmy szybciej np. uzbieram na wkład własny na wymarzony dom.
Są plusy i minusy, ciężko się zdecydować.

[pempek]

Napisane przez Lasagna_ze_szpinakiem

Absolutnie mam tak samo. Szumny rozwój pracowniczy częściej mnie już bawi niż motywuje do czegokolwiek Dla mnie praca to tylko i wyłącznie zajęcie służące zarabianiu, które ma mnie jak najmniej męczyć i jak najszybciej się kończyć. Wolę się rozwijać po robocie w tym co lubię.

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

No ale trzeba wziąć pod uwagę, ze są tez ludzie dla których praca to pasja i chcą w tym być dobrzy po prostu
Ja mam duża satysfakcję z pracy i pewnie nawet jak bym się dorobiła to bym chciała dalej pracować. Nie jestem żadnym pracoholikiem, w pracy tylko niekiedy spędzam więcej niż 7 godzin a najgorszym koszmarem dla mnie było ciążowe L4 a później macierzyński. Marzyłam o powrocie do pracy, rozruszaniem mózgu, rozwiązywaniem jakichś poważniejszych problemów (do których nie mam stosunku emocjonalnego), nawet za analizowaniem danych w excelu tęskniłam


Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[rukolka]

Napisane przez AntoinetteEpps

Cześć, założyłam wątek tutaj choć pasuje właściwie pod kilka działów
Zastanawiam się, na co zwracacie uwagę najbardziej w pracy? Wygoda/komfort, pieniądze, możliwość awansów, czy coś jeszcze?


Ja aktualnie stoję przed dylematem - siedzieć w pracy, w której się nie rozwijam, ale mam luz, w pół dnia uwijam się z zadaniami, praca jest też na HO, więc resztę czasu mam dla siebie. Muszę być w miarę pod telefonem, ale czas pracy jest dość elastyczny. Kasa nie jest zła, ale w innych firmach mam szansę na więcej (w niektórych na dużo więcej). Szanse na awans - zerowe. Jestem specjalistą i nie ma szans awansować na coś wyżej.


Czasem się zastanawiam, czy przez lenistwo które w pewnym sensie jest tu na mnie wymuszane (więcej zadań nie ma opcji żeby dostać, a firmie i tak się opłaca mnie "trzymać") nie odzwyczajam się od normalnej pracy.


Co o tym myślicie?
Lepiej siedzieć w wygodnej pracy za niezłą (ale nie najlepszą) kasę bez opcji awansu i bez rozwoju czy szukać czegoś rozwojowego?
Co dla Was ma większe znaczenie?


Trochę się boję, że mogę stanąć w miejscu i jak w którymś momencie życia zapragnę awansu to mogę być za stara

Byłam w identycznej sytuacji jak Ty. Wykorzystałam czas w poprzedniej pracy na rozwój (kursy, podyplomówka). Z wygody trochę tam siedziałam, ale w końcu zmieniłam na lepiej płatną i bardziej rozwojową pracę i nie żałowałam ani chwili, choć na początku było stresująco.

---------- Dopisano o 19:40 ---------- Poprzedni post napisano o 19:37 ----------

Napisane przez Lasagna_ze_szpinakiem

Absolutnie mam tak samo. Szumny rozwój pracowniczy częściej mnie już bawi niż motywuje do czegokolwiek Dla mnie praca to tylko i wyłącznie zajęcie służące zarabianiu, które ma mnie jak najmniej męczyć i jak najszybciej się kończyć. Wolę się rozwijać po robocie w tym co lubię.

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

Ja na przykład lubię swoją pracę, jest powiązana z moim wykształceniem i chcę się w niej rozwijać, bo mnie to zwyczajnie interesuje.

[Snowdrop_]

Też lubię swoją pracę, ale to dlatego że używam dość niszowych w PL języków i nie chciałabym zapomnieć. Zdecydowanie bardziej niż na zarobkach z pracy zależy mi na moich umiejętnościach językowych, dużo czasu poświęciłam na naukę i wartością dla mnie jest to, że mogę z nimi pracować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Lasagna_ze_szpinakiem]

Napisane przez rukolka

Byłam w identycznej sytuacji jak Ty. Wykorzystałam czas w poprzedniej pracy na rozwój (kursy, podyplomówka). Z wygody trochę tam siedziałam, ale w końcu zmieniłam na lepiej płatną i bardziej rozwojową pracę i nie żałowałam ani chwili, choć na początku było stresująco.

---------- Dopisano o 19:40 ---------- Poprzedni post napisano o 19:37 ----------




Ja na przykład lubię swoją pracę, jest powiązana z moim wykształceniem i chcę się w niej rozwijać, bo mnie to zwyczajnie interesuje.

Szanuję i fajnie, że ludzie tak też mają. Każdy ma inne podejście/przeżycia/perspektywy. Ja po prostu nie jestem fanką tego co robię bo to nie jest moja pasja (co nie znaczy, że tego nie lubię). Wiec z mojej perspektywy praca ma być jak najprzyjemniejsza, a równocześnie zajmować mi jak najmniej czasu Takie podejście u mnie osobiście się sprawdza (zamykam laptop o 16 i praca dla mnie już wtedy nie istnieje). Nie przywiązuję się do firm raczej, gdy ktoś oferuje mi więcej i lepiej to zmieniam. Całe szczęście już po 11 latach mogę sobie na to pozwolić i trochę powybrzydzać.
I zdecydowanie najabrdziej w swojej robocie lubię kontakt z ludźmi z innych krajów, używanie języka daje mi dużo powera i radości.

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

[Pusheen_]

Napisane przez Snowdrop_

Tak samo. Kiedyś wybrałabym rozwój, teraz za bardzo cenię sobie czas "na życie", tylko dla mnie, szczególnie że pracując ponad miarę kilka lat temu ciężko zachorowałam i z trudem z tego wyszłam. Chcę mieć czas na spokojne przygotowanie posiłków, wyjścia z psami do lasów na kilka godzin, latem pływanie, naukę języków a pieniądze teraz mniej mi są potrzebne.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Kurczę, i to jest też coś, czego ludzie często nie biorą pod uwagę. A wystarczy choroba i karierę trzeba odłożyć. Są różne przypadki życiowe i człowiek może planować i chcieć żyć na wysokich obrotach, a życie to boleśnie przekreśli.

Pewnie wiele osób po wyjściu z choroby musi mieć czas zeby się zregenerować i wtedy zwalnia się obroty i kariera spada na dalszy plan, co wydaje mi się naturalne.

Ludzie mysla o pracy w kategorii zarobkow, środków finansowych pod nieruchomości czy tego, żeby dobrze zarabiać dla rodziny. O zdrowiu już tak często się nie myśli.

Napisane przez pempek

No ale trzeba wziąć pod uwagę, ze są tez ludzie dla których praca to pasja i chcą w tym być dobrzy po prostu
Ja mam duża satysfakcję z pracy i pewnie nawet jak bym się dorobiła to bym chciała dalej pracować. Nie jestem żadnym pracoholikiem, w pracy tylko niekiedy spędzam więcej niż 7 godzin a najgorszym koszmarem dla mnie było ciążowe L4 a później macierzyński. Marzyłam o powrocie do pracy, rozruszaniem mózgu, rozwiązywaniem jakichś poważniejszych problemów (do których nie mam stosunku emocjonalnego), nawet za analizowaniem danych w excelu tęskniłam
Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Fajnie, kto by tak nie chciał myśleć o pracy

Napisane przez Snowdrop_

Też lubię swoją pracę, ale to dlatego że używam dość niszowych w PL języków i nie chciałabym zapomnieć. Zdecydowanie bardziej niż na zarobkach z pracy zależy mi na moich umiejętnościach językowych, dużo czasu poświęciłam na naukę i wartością dla mnie jest to, że mogę z nimi pracować.

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

A powiesz, jakie to języki?

Wysłane z mojego SM-A202F przy użyciu Tapatalka

[rukolka]

Napisane przez Lasagna_ze_szpinakiem

Szanuję i fajnie, że ludzie tak też mają. Każdy ma inne podejście/przeżycia/perspektywy. Ja po prostu nie jestem fanką tego co robię bo to nie jest moja pasja (co nie znaczy, że tego nie lubię). Wiec z mojej perspektywy praca ma być jak najprzyjemniejsza, a równocześnie zajmować mi jak najmniej czasu Takie podejście u mnie osobiście się sprawdza (zamykam laptop o 16 i praca dla mnie już wtedy nie istnieje). Nie przywiązuję się do firm raczej, gdy ktoś oferuje mi więcej i lepiej to zmieniam. Całe szczęście już po 11 latach mogę sobie na to pozwolić i trochę powybrzydzać.
I zdecydowanie najabrdziej w swojej robocie lubię kontakt z ludźmi z innych krajów, używanie języka daje mi dużo powera i radości.

Wysłane z mojego Redmi Note 8 Pro przy użyciu Tapatalka

Ja Twoje podejście też rozumiem, bo też mam takie etapy. U mnie to zmienne, jak mi się nudzi nicnierobienie to zaczynam czegoś szukać. No i najważniejsze jest, żeby pieniądze się zgadzały. Ale i miałam pracę, w której się dosłownie cofałam, ale siedziałam tam, bo to był etap, kiedy miałam ważniejsze sprawy na głowie w trakcie i po pracy niż pracowanie.

[magbeth]

Moja praca wiąże się z nieustannym rozwojem i nie wyobrażam sobie czegoś innego, pewnie będę popylac na kursy i inne do emerytury.
Kasa tez jest dla mnie ważna, zdobywanie konkretnych, bywa ze rzadkich uprawnień przekłada się na zarobki i możliwości negocjacyjne, więc to dodatkowa motywacja.
Wygoda w sumie tez jest ważna - ja ja rozumiem przede wszystkim jako pewne bezpieczeństwo w pracy (wole pracować na etacie niż na kontrakcie np i wyjść do domu jak człowiek) lub jako fakt niedojeżdżania 45 km w jedna stronę przez czterysta bramek, co akurat w No nie jest takie oczywiste.

Biorę wszystkie elementy. Do kompletu zgrany zespół - w szpitalu nie da się inaczej.

[ateris]

Od kilku lat mam prace z tzw. rozwojem, wyzwaniami, spotkaniami z ludzmi. Czasem jestem już tym zmęczona i zazdroszczę osobom, które robią jakieś powtarzalne prace od 8 do 16 i nie myślą o tym po pracy. Tylko czy wtedy satysfakcjonowałaby mnie pensja..Pomijając jednak kwestie kasy, to dla mnie chyba jednak rozwój nie jest taki ważny jak święty spokój. Może jestem masochistką

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Paprotka_]

Napisane przez ateris

Od kilku lat mam prace z tzw. rozwojem, wyzwaniami, spotkaniami z ludzmi. Czasem jestem już tym zmęczona i zazdroszczę osobom, które robią jakieś powtarzalne prace od 8 do 16 i nie myślą o tym po pracy. Tylko czy wtedy satysfakcjonowałaby mnie pensja..Pomijając jednak kwestie kasy, to dla mnie chyba jednak rozwój nie jest taki ważny jak święty spokój. Może jestem masochistką

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Zrezygnowałam z takiej pracy po tym jak czekając na windę obserwowałam sprzątaczkę w biurowcu i poczułam zazdrość, że ma tak powtarzalną i spokojną pracę. Od kilku lat pracuję operacyjnie, za ciut lepsze pieniądze i do niedawna byłam zachwycona moją pracą. Teraz się to trochę zmieniło z uwagi na zmiany organizacji pracy w zespole, ale jeszcze nie zdecydowałam co z tym zrobię.
Też najbardziej cenię spokój (nie mylić z brakiem zadań i bimbaniem). Rozwijać się mogę po pracy.

[bafa65383b74e1029ccef70174e4f68b71e8a0f7_646950f23ada7]

Napisane przez AntoinetteEpps

Cześć, założyłam wątek tutaj choć pasuje właściwie pod kilka działów

Zastanawiam się, na co zwracacie uwagę najbardziej w pracy? Wygoda/komfort, pieniądze, możliwość awansów, czy coś jeszcze?





Ja aktualnie stoję przed dylematem - siedzieć w pracy, w której się nie rozwijam, ale mam luz, w pół dnia uwijam się z zadaniami, praca jest też na HO, więc resztę czasu mam dla siebie. Muszę być w miarę pod telefonem, ale czas pracy jest dość elastyczny. Kasa nie jest zła, ale w innych firmach mam szansę na więcej (w niektórych na dużo więcej). Szanse na awans - zerowe. Jestem specjalistą i nie ma szans awansować na coś wyżej.





Czasem się zastanawiam, czy przez lenistwo które w pewnym sensie jest tu na mnie wymuszane (więcej zadań nie ma opcji żeby dostać, a firmie i tak się opłaca mnie "trzymać") nie odzwyczajam się od normalnej pracy.





Co o tym myślicie?

Lepiej siedzieć w wygodnej pracy za niezłą (ale nie najlepszą) kasę bez opcji awansu i bez rozwoju czy szukać czegoś rozwojowego?

Co dla Was ma większe znaczenie?





Trochę się boję, że mogę stanąć w miejscu i jak w którymś momencie życia zapragnę awansu to mogę być za stara

Sama jestem w twoim wieku i szukałabym czegoś nowego. To dobry wiek na rozwijanie umiejętności. Podobno peak zawodowy jest do 40, a potem już gorzej z zatrudnieniem mimo dużo większych umiejętności niż młodsi ludzie.
Będziesz miała jeszcze masę czasu na nudna pracę.

Wysłane z mojego M2007J20CG przy użyciu Tapatalka

[71253839b04673f7804766e160d807ea33c37805_6578f4849ccb9]

Napisane przez AntoinetteEpps

Dziękuję za dotychczasowe opinie
Jeśli chodzi o moją sytuację życiową, nie mam aktualnie dzieci. Mieszkam sama przez większość czasu (mam skomplikowaną sytuację mieszkaniową która to wymusza, nevermind). Ale za jakiś czas planujemy z przyszłym mężem coś własnego bo ślub w sierpniu. Czy planuję dzieci - nie wiem, na pewno nie w ciągu najbliższych 3 lat. Jestem lekko po 30stce. Na tyle młoda, że mogłabym się jeszcze wiele nauczyć, awansować, a z drugiej na tyle stara że nie wyobrażam sobie już pracy na dwóch etatach (półtorej uciągnęłabym ale wyłącznie zdalnie i tylko dla kasy, ale w firmie mam zakaz konkurencji więc odpada bo to wielkie korpo i boję się odpowiedzialności). No ale czuję, że obecna praca mocno mnie rozleniwia. Właściwie nikt mnie z niczym nie kontroluje. Jestem chwalona za pracę, mam już na tyle doświadczenia że uwijam się szybko z zadaniami. Był taki czas że prosiłam o dodatkowe zadania, ale nie mieli mi co dać, aż w końcu przestało mi na tym zależeć.

A jakas praca o innym charakterze- zeby nie lamac zakazu konkurencji- nie wchodzilaby w grę? skoro masz takie wolne moce przerobowe w godzinach etatowych.... ja tez tak wlanie miewalam (tzn. róznie zalezy od okresu w miesiącu) wiec częściowodrugą pracę przerabialam w trakcie pierwszej- zamiast siedziec np. na necie i tez bardzo szybko pracowalam, jak tak sobie porównałam z analogicznymi stanowiskami koleżanek. obecnie tez - mimo ze mi obroty zwolniły - pewnie przez wiek i wypalenie zawodowe itp. - nieraz nie moge wyjśc z podziwu, ze komus zajmuje 2 dni przerobienie tego co mi np. 3-5 h.

[ZamyslonaRoztargniona]

DLa mnie w tym momencie liczy się kasa i to, zeby jak najmniej godzin poświęcać na pracę.
Rozwijam się poza pracą, charytatywnie.

[Triszuniek]

Przede wszystkim na zarobki i generalną branżę. Potem na to czy np. jest opcja HO, jakie są benefity itd.

[Ava_]

Mimo wszystko wybralabym rozwoj. Pracy poswiecamy +/- 40 godzin w tygodniu, nie chcialabym marnowac tyle czasu na zajecie, ktore mnie nie interesuje i tylko czekam az mozna sie wylogowac czy isc do domu. Obecnie wiele firm oferuje pracownikom szkolenia i jakas sciezke rozwoju, o ile kogos interesuje temat, szkoda nie skorzystac. Tym bardziej, ze czesto ida za tym konkretne benefity np lepsza kasa. Siedziec w wieku 40 lat na takiej samej wyplacie jak 20 lat (nie liczac podwyzek inflacyjnych) temu imo slaba perspektywa, biorac pod uwage rosnace koszty zycia.

Poza tym balabym sie stagnacji i zasiedzenia w jednym miejscu. Cos sie stanie, noga sie podwinie i trudno bedzie takiej osobie wskoczyc na rynek pracy jako atrakcyjny kandydat.