Kociara z psiarzem - on nie chce zakończyć relacji

[rozterkowa]

Hej.

Piszę tutaj chyba głównie po to, żeby się wygadać.

W sumie nie wiem od czego zacząć, może najpierw od najistotniejszego - jestem świeżo po 30, do niedawna singielka, mam 6 kotów, pracuję zawodowo z kotami po przejściach, jestem też behawiorystką. Zasadniczo wokół kotów kręci się znaczna część mojego życia, tak wyszło, tak wybrałam. Moje koty są dla mnie bardzo ważne.

3 miesiące temu poznałam fajnego faceta. Wszystko hyłoby idealnie, gdyby nie był psiarzem. Nie ukrywam, nie przepadam za psami. Nie darzę ich nienawiścią, mogę pogłaskać, chwilę się pobawić, ale po prostu nie mój vibe. Nigdy nie chciałam mieć psa, nie chcę mieszkać z psem, nie chcę spędzać z psami całych dni, chodzenie na spacery niezależnie od pogody i psia energia to też po prostu nie moja bajka.

Moje koty boją się psów, jedna z kotek jest chora na serce, wszystkie są nosicielami wirusa, który może powodować fipa (a czynnikiem zapalnym może być długotrwały stres). Nie zafunduję im psa w domu.

Na początku nasza relacja była raczej koleżeńska, z czasem przerodziła się w coś więcej. Natomiast ja to „coś więcej” zdecydowanie hamuję. Z jednego powodu - facet ma psy. Niestety, nie panuje nad nimi. Lizanie po twarzy, skakanie na ludzi, szczekanie. Tak, wiem, mają do tego prawo, chociaż uważam, że mógłby z nimi popracować.

Uważam, że to relacja bez przyszłości. Nie chcę krzywdzić ani swoich kotów, ani siebie, ani jego, ani tych psów. Powiedziałam mu to. Od tygodnia nie może się z tym pogodzić. Ciągle smsy, nawet w nocy, telefony, nachodzenie w pracy.

Ostatnio stwierdził że jestem bez serca bo „nienawidzę psów” a pies to „przyjaciel człowieka”.

Jak do niego trafić?

[Camillie32]

Ale po co do niego trafiać? Poprosić, by uszanował Twoją decyzję niezależnie od powodów, podsumować argumenty tak jak nam tutaj i zakończyć temat, ignorując dalsze dywagacje


Wysłane z iPhone za pomocą Tapatalk

[Aelora]

Napisane przez Camillie32

Ale po co do niego trafiać? Poprosić, by uszanował Twoją decyzję niezależnie od powodów, podsumować argumenty tak jak nam tutaj i zakończyć temat, ignorując dalsze dywagacje

Dokładnie. Tu nawet nie ma o czym dyskutować skoro facet sugeruje że jesteś złym/dziwnym człowiekiem bo lubisz inne zwierzęta niż on. To tylko 3 miesiące, na pewno byłoby mnóstwo spięć z tego powodu.

[Wicked_Girl]

To bez znaczenia czy on lubi psy, koty, czy patyczaki, bo „ Od tygodnia nie może się z tym pogodzić. Ciągle smsy, nawet w nocy, telefony, nachodzenie w pracy”- to jest problem, a ty nie trafiaj do niego, tylko pana zablokuj.

[Ellen_Ripley]

Napisane przez Wicked_Girl

To bez znaczenia czy on lubi psy, koty, czy patyczaki, bo „ Od tygodnia nie może się z tym pogodzić. Ciągle smsy, nawet w nocy, telefony, nachodzenie w pracy”- to jest problem, a ty nie trafiaj do niego, tylko pana zablokuj.

Amen.

[Minoko]

Napisane przez rozterkowa

Hej.

Piszę tutaj chyba głównie po to, żeby się wygadać.

W sumie nie wiem od czego zacząć, może najpierw od najistotniejszego - jestem świeżo po 30, do niedawna singielka, mam 6 kotów, pracuję zawodowo z kotami po przejściach, jestem też behawiorystką. Zasadniczo wokół kotów kręci się znaczna część mojego życia, tak wyszło, tak wybrałam. Moje koty są dla mnie bardzo ważne.

3 miesiące temu poznałam fajnego faceta. Wszystko hyłoby idealnie, gdyby nie był psiarzem. Nie ukrywam, nie przepadam za psami. Nie darzę ich nienawiścią, mogę pogłaskać, chwilę się pobawić, ale po prostu nie mój vibe. Nigdy nie chciałam mieć psa, nie chcę mieszkać z psem, nie chcę spędzać z psami całych dni, chodzenie na spacery niezależnie od pogody i psia energia to też po prostu nie moja bajka.

Moje koty boją się psów, jedna z kotek jest chora na serce, wszystkie są nosicielami wirusa, który może powodować fipa (a czynnikiem zapalnym może być długotrwały stres). Nie zafunduję im psa w domu.

Na początku nasza relacja była raczej koleżeńska, z czasem przerodziła się w coś więcej. Natomiast ja to „coś więcej” zdecydowanie hamuję. Z jednego powodu - facet ma psy. Niestety, nie panuje nad nimi. Lizanie po twarzy, skakanie na ludzi, szczekanie. Tak, wiem, mają do tego prawo, chociaż uważam, że mógłby z nimi popracować.

Uważam, że to relacja bez przyszłości. Nie chcę krzywdzić ani swoich kotów, ani siebie, ani jego, ani tych psów. Powiedziałam mu to. Od tygodnia nie może się z tym pogodzić. Ciągle smsy, nawet w nocy, telefony, nachodzenie w pracy.

Ostatnio stwierdził że jestem bez serca bo „nienawidzę psów” a pies to „przyjaciel człowieka”.

Jak do niego trafić?

Z jednej strony - męczenie cie przez tydzień to red flag.

Z drugiej - twoje powody niechęci do faceta wydają sie absurdalne u podstaw i trochę się nie dziwie, że facet który ewidentnie cię lubi nie może przeprocesować odrzucania go tylko dlatego, że lubi psy. Ty chcesz sie wiązać z człowiekiem czy ze zwierzakami? Wygląda to tak jakbyś była niezdrowo zafiksowana na kotach/psach i traktowała to jako jakąś wojne plemienną. No ale tak czy inaczej kompromisu z tego między wami nie będzie, więc cóż.

[Camillie32]

Napisane przez Minoko

Z jednej strony - męczenie cie przez tydzień to red flag.

Z drugiej - twoje powody niechęci do faceta wydają sie absurdalne u podstaw i trochę się nie dziwie, że facet który ewidentnie cię lubi nie może przeprocesować odrzucania go tylko dlatego, że lubi psy. Ty chcesz sie wiązać z człowiekiem czy ze zwierzakami? Wygląda to tak jakbyś była niezdrowo zafiksowana na kotach/psach i traktowała to jako jakąś wojne plemienną. No ale tak czy inaczej kompromisu z tego między wami nie będzie, więc cóż.

No ale jeśli jej koty nie lubią psów, ona sama nie lubi psów, to co miałaby zrobić? Czekać, aż koty i pies umrą by zamieszkać z partnerem? Oddać zwierzęta do schroniska w imię wielkiej miłości? Te zwierzęta są teraz częścią ich żyć i na tym trochę też polega odpowiedzialność za nie, by umieć się do nich dostosować - jeśli nie ma szansy na psa, to nie ma szansy na psa, a chłopak już teraz ma taki bagaż

[Aelora]

Napisane przez Camillie32

No ale jeśli jej koty nie lubią psów, ona sama nie lubi psów, to co miałaby zrobić? Czekać, aż koty i pies umrą by zamieszkać z partnerem? Oddać zwierzęta do schroniska w imię wielkiej miłości? Te zwierzęta są teraz częścią ich żyć i na tym trochę też polega odpowiedzialność za nie, by umieć się do nich dostosować - jeśli nie ma szansy na psa, to nie ma szansy na psa, a chłopak już teraz ma taki bagaż

Nawet kociarz niekoniecznie musi być zachwycony z mieszkania z 6 kotami, w tym chorymi i po przejściach wokół których trzeba chodzić na paluszkach. Mówię to jako właścicielka mruczącego futrzaka. Mi podobał się komentarz Minoko, bo zwróciła uwagę na istotną rzecz - dużo ludzi jest tak zafiksowanych na punkcie swojej pasji i lifestyle'u (koty/psy/sport/hobby/poglądy polityczne), że w ogóle nie dopuszcza żadnego kompromisu tylko szuka idealnej połówki z którą będą żyły według swoich zasad (przy czym wola drugiej strony nie bardzo się liczy). I gotowi są zrezygnować nawet z fajnej znajomości bo liczy się tylko ich styl życia/światopogląd, który drugi osoba musi bezwzględnie podzielać. A potem narzekania, że tak ciężko kogoś poznać.

[xfrida]

Napisane przez rozterkowa

Hej.

Piszę tutaj chyba głównie po to, żeby się wygadać.

W sumie nie wiem od czego zacząć, może najpierw od najistotniejszego - jestem świeżo po 30, do niedawna singielka, mam 6 kotów, pracuję zawodowo z kotami po przejściach, jestem też behawiorystką. Zasadniczo wokół kotów kręci się znaczna część mojego życia, tak wyszło, tak wybrałam. Moje koty są dla mnie bardzo ważne.

3 miesiące temu poznałam fajnego faceta. Wszystko hyłoby idealnie, gdyby nie był psiarzem. Nie ukrywam, nie przepadam za psami. Nie darzę ich nienawiścią, mogę pogłaskać, chwilę się pobawić, ale po prostu nie mój vibe. Nigdy nie chciałam mieć psa, nie chcę mieszkać z psem, nie chcę spędzać z psami całych dni, chodzenie na spacery niezależnie od pogody i psia energia to też po prostu nie moja bajka.

Moje koty boją się psów, jedna z kotek jest chora na serce, wszystkie są nosicielami wirusa, który może powodować fipa (a czynnikiem zapalnym może być długotrwały stres). Nie zafunduję im psa w domu.

Na początku nasza relacja była raczej koleżeńska, z czasem przerodziła się w coś więcej. Natomiast ja to „coś więcej” zdecydowanie hamuję. Z jednego powodu - facet ma psy. Niestety, nie panuje nad nimi. Lizanie po twarzy, skakanie na ludzi, szczekanie. Tak, wiem, mają do tego prawo, chociaż uważam, że mógłby z nimi popracować.

Uważam, że to relacja bez przyszłości. Nie chcę krzywdzić ani swoich kotów, ani siebie, ani jego, ani tych psów. Powiedziałam mu to. Od tygodnia nie może się z tym pogodzić. Ciągle smsy, nawet w nocy, telefony, nachodzenie w pracy.

Ostatnio stwierdził że jestem bez serca bo „nienawidzę psów” a pies to „przyjaciel człowieka”.

Jak do niego trafić?

sorry ale to jakis psychol
napisz mu ze nie zyczysz sobie jego nachodzenia i prosisz zeby wiecej do ciebie nie pisal bo zglosisz nekanie na policje
ps,ja tez wole psy od kotow ale jego zachowanie jest szokujace

[havarti]

Napisane przez Aelora

Nawet kociarz niekoniecznie musi być zachwycony z mieszkania z 6 kotami, w tym chorymi i po przejściach wokół których trzeba chodzić na paluszkach. Mówię to jako właścicielka mruczącego futrzaka. Mi podobał się komentarz Minoko, bo zwróciła uwagę na istotną rzecz - dużo ludzi jest tak zafiksowanych na punkcie swojej pasji i lifestyle'u (koty/psy/sport/hobby/poglądy polityczne), że w ogóle nie dopuszcza żadnego kompromisu tylko szuka idealnej połówki z którą będą żyły według swoich zasad (przy czym wola drugiej strony nie bardzo się liczy). I gotowi są zrezygnować nawet z fajnej znajomości bo liczy się tylko ich styl życia/światopogląd, który drugi osoba musi bezwzględnie podzielać. A potem narzekania, że tak ciężko kogoś poznać.

Tylko te koty już są, żyją i są częścią jej życia. To nie jest przedkładanie potencjalnych kotów nad potencjalny związek, tylko istniejących już kotów nad potencjalny związek. Jakby im się dobrze ze sobą było to co dalej? Ona pewnie chciałaby w związku w pewnym momencie zamieszkać razem, ale nie chce mieszkać z psami, jaki kompromis tu widzisz?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

[Aelora]

Napisane przez havarti

Tylko te koty już są, żyją i są częścią jej życia. To nie jest przedkładanie potencjalnych kotów nad potencjalny związek, tylko istniejących już kotów nad potencjalny związek. Jakby im się dobrze ze sobą było to co dalej? Ona pewnie chciałaby w związku w pewnym momencie zamieszkać razem, ale nie chce mieszkać z psami, jaki kompromis tu widzisz?

Żadnego kompromisu w tej konkretnej sprawie nie widzę, reakcja faceta też dziwna i namolna więc pewnie sama poczułabym się osaczona. Po prostu powodzenia w szukaniu drugiego kociarza.

[SteveS]

Myślę, że autorka jest tak samo zakręcona na punkcie kotów, jak i koleś psów. To że psy skaczą czy liżą go po twarzy, to nie kwestia niepanowania – może on tak po prostu lubi Tak jak on nie wyobraża sobie życia bez psów, tak i Ty, autorko, bez kotów. I już, nie ma co drążyć, oboje z dużym prawdopodobieństwem jesteście przewrażliwieni na punkcie swoich zwierzaków. Nie ma w tym nic złego, ale musicie szukać ludzi ze swojego kręgu przekonań

[Minoko]

Napisane przez havarti

Tylko te koty już są, żyją i są częścią jej życia. To nie jest przedkładanie potencjalnych kotów nad potencjalny związek, tylko istniejących już kotów nad potencjalny związek. Jakby im się dobrze ze sobą było to co dalej? Ona pewnie chciałaby w związku w pewnym momencie zamieszkać razem, ale nie chce mieszkać z psami, jaki kompromis tu widzisz?

Wysłane z aplikacji Forum Wizaz

Jak pisałam - kompromisu tu nie będzie i jest już po ptakach, ale nawet tak chcąc mysleć przyszłościowo moim zdaniem byłoby warto, aby autorka troche zrewidowała swoje postrzeganie. Bo jeżeli zakładamy, że jednak chce kogoś mieć w przyszłości - i nawet jeżeli tej osobie jakimś cudem nie będzie przeszkadzać sześć kotów wymagających specjalnego traktowania - to musi tak czy inaczej raczej zluzować, bo nie każdy będzie podzielał jej fiksacje i ja np. widziałam już pary, które miały problemy z powodu tego, że jedna strona była wręcz absurdalnie zapatrzona na co dzień w swojego zwierza podczas gdy druga czuła sie traktowana trochę jak intruz. Nawet jeżeli ktoś lubi koty to w końcu poczuje się w takim układzie mniej ważny niż jakiś sierściuch.