Gdzie poznają się ludzie z roczników 92-00? Gdzie poznać kogoś?

[Ola6000]

Skończyłam 25 lat w styczniu, 7 miesięcy temu, czyli w lipcu skończyłam studia, aktualnie szukam pracy.



Jak studiowałam w Łodzi to miałam do kogo się odezwać, na dodatkowym przedmiocie poznałam koleżankę, z ķtórą wychodziłam do parku, kawiarni, a zimą byłyśmy w Krakowie, w akademiku wychodziłam do koleżanki z 1 piętra.



Ale jak wróciłam do rodziców to mam kontakt internetowy z tą koleżanką i kolegami z akademika, nie mam się do kogo odezwać, nie mam znajomych tutaj(byłam gnębiona w gimnazjum), mam poczucie samotności.



Ale poświęcam czas na słuchanie muzyki, bieganie, street workout, czytanie książek, jazdę rowerem.



Zainteresowania moje oprócz biegania, jazdy rowerem, czytania książek, słuchania muzyki, oglądania filmów, street workout to podróże(w zeszłym roku byłam w Chorwacji z fakultetem do Bośni i Hercegowiny, także 2 kraje odwiedziłam, w Polsce też sporo miejsca widziałam).



Niekiedy mam wrażenie, że coś mnie omija.

Niekiedy myślę sobie dlaczego nie mam partnera.



Nie chodzi mi, aby szukać na siłę, ale oczekuje aby był w podobnym wieku do mnie(mam 25 lat).

Na studiach dominowały dziewczyny, dziewczyny z akademika raczej też mają same dziewczyny w towarzystwie czy na swoich kierunkach przeważnie dziewczyny. Raczej młodsze roczniki chłopaków były w akademiku.



Interesuje mnie ktoś w moim wieku czy starszy do 8 lat.

Nie interesuje się starszymi o 10-15 lat, młodszymi(nawet rok czy o parę lat).

Oczekuję, aby to był człowiek wrażliwy, godzien zaufania, stronił od używek, bójek, podejrzanego towarzystwa, nie spieszył się do współżycia. Sama unikam używek, dużo ludzi mnie chwali, że jestem wrażliwa, wyrozumiała, konkretna, że wyznaczam cel i do niego dążę, że można mi zaufać i nikomu nie rozpowiem.



Wygląd co prawda przemija, ale jedyne, czego nie chce to(bez obrazy) łysiny(u młodego chłopaka), nadwagi, reszta rzeczy w wyglądzie typu kolor włosów, kolor oczu, wzrost obojętna dla mnie. Chłopięcą urodę preferuje typu Tom Cruise, Jude Law.



Tylko czy dzisiaj takiego kogoś ze świecą szukać?

Co robić, aby go mieć?

Czy powinnam się martwić?

Co jest ze mną nie tak.

To co pozostaje zrobić?

Czy to, że nie mam znajomych w rodzinnych stronach, a bardziej miałam w mieście w którym studiowałam to raczej nie mam szans na poznanie kogoś?



Proszę o pomoc.

[Flashdance]

Znowu to samo? Przecież ty już zakładałaś tutaj identyczne wątki. Dostałaś mnóstwo rad i żadnej nie wykorzystałas. Myślisz że tym razem ludzie napiszą ci coś innego niż poprzednio?

[xfrida]

Napisane przez Ola6000

Skończyłam 25 lat w styczniu, 7 miesięcy temu, czyli w lipcu skończyłam studia, aktualnie szukam pracy.



Jak studiowałam w Łodzi to miałam do kogo się odezwać, na dodatkowym przedmiocie poznałam koleżankę, z ķtórą wychodziłam do parku, kawiarni, a zimą byłyśmy w Krakowie, w akademiku wychodziłam do koleżanki z 1 piętra.



Ale jak wróciłam do rodziców to mam kontakt internetowy z tą koleżanką i kolegami z akademika, nie mam się do kogo odezwać, nie mam znajomych tutaj(byłam gnębiona w gimnazjum), mam poczucie samotności.



Ale poświęcam czas na słuchanie muzyki, bieganie, street workout, czytanie książek, jazdę rowerem.



Zainteresowania moje oprócz biegania, jazdy rowerem, czytania książek, słuchania muzyki, oglądania filmów, street workout to podróże(w zeszłym roku byłam w Chorwacji z fakultetem do Bośni i Hercegowiny, także 2 kraje odwiedziłam, w Polsce też sporo miejsca widziałam).



Niekiedy mam wrażenie, że coś mnie omija.

Niekiedy myślę sobie dlaczego nie mam partnera.



Nie chodzi mi, aby szukać na siłę, ale oczekuje aby był w podobnym wieku do mnie(mam 25 lat).

Na studiach dominowały dziewczyny, dziewczyny z akademika raczej też mają same dziewczyny w towarzystwie czy na swoich kierunkach przeważnie dziewczyny. Raczej młodsze roczniki chłopaków były w akademiku.



Interesuje mnie ktoś w moim wieku czy starszy do 8 lat.

Nie interesuje się starszymi o 10-15 lat, młodszymi(nawet rok czy o parę lat).

Oczekuję, aby to był człowiek wrażliwy, godzien zaufania, stronił od używek, bójek, podejrzanego towarzystwa, nie spieszył się do współżycia. Sama unikam używek, dużo ludzi mnie chwali, że jestem wrażliwa, wyrozumiała, konkretna, że wyznaczam cel i do niego dążę, że można mi zaufać i nikomu nie rozpowiem.



Wygląd co prawda przemija, ale jedyne, czego nie chce to(bez obrazy) łysiny(u młodego chłopaka), nadwagi, reszta rzeczy w wyglądzie typu kolor włosów, kolor oczu, wzrost obojętna dla mnie. Chłopięcą urodę preferuje typu Tom Cruise, Jude Law.



Tylko czy dzisiaj takiego kogoś ze świecą szukać?

Co robić, aby go mieć?

Czy powinnam się martwić?

Co jest ze mną nie tak.

To co pozostaje zrobić?

Czy to, że nie mam znajomych w rodzinnych stronach, a bardziej miałam w mieście w którym studiowałam to raczej nie mam szans na poznanie kogoś?



Proszę o pomoc.

pozostaje udac sie do psychiatry
tu na forum nikt ci nie pomoze,dostalas porady gdzie szukac nowych znajomych nigdy z nich skorzystalas i nie chcesz nic zmienic
nie masz chlopaka bo jestes dziwnym czlowiekiem ,jest to widoczne dla wszystkich ludzi tutaj na forum wiec na zywo musi byc to jeszcze bardziej odstraszajace

serio odwiedz psychiatre i zacznij sie leczyc zanim zaczniesz szukac faceta

[Ola6000]

Dlaczego dziwnym?

Co jest ze mną nie tak, że w związku nie byłam nie jestem aktualnie?

Co na celu ma psychiatra? Przecież ok jest ze mną

Próbowałam rzeczy typu, apki randkowe, ale tam dziwne typy(intymne pytania, nieciekawi wizualnie, wypisywanie głupot), koleżanki nie mają kuzyna czy kolegi w tym przedziale wiekowym, dzieci znajomych rodziców to córki w tym wieku, znajomi cioci i babci też raczej mają córki w podobnym wieku, a wnuki/synowie to 10-16 lat.

Latem uprawiam sport, nie widzę osób w tym wieku.

[Camillie32]

Napisane przez Ola6000

Dlaczego dziwnym?

Co jest ze mną nie tak, że w związku nie byłam nie jestem aktualnie?

Co na celu ma psychiatra? Przecież ok jest ze mną

Próbowałam rzeczy typu, apki randkowe, ale tam dziwne typy(intymne pytania, nieciekawi wizualnie, wypisywanie głupot), koleżanki nie mają kuzyna czy kolegi w tym przedziale wiekowym, dzieci znajomych rodziców to córki w tym wieku, znajomi cioci i babci też raczej mają córki w podobnym wieku, a wnuki/synowie to 10-16 lat.

Latem uprawiam sport, nie widzę osób w tym wieku.

My ci nie powiemy co z Tobą jest “nie tak”, od tego jest właśnie psychiatra. A naprawdę niepokojące jest notoryczne wracanie do tego samego tematu, mimo wielu odpowiedzi w wielu wątkach, fiksowanie się na rzeczach (w kółko te same pytania, powtarzanie że nawet rok młodszy nie może być, że sport, koleżanki itp - naprawdę bardzo męczysz te same tematy bez przyjmowania informacji zwrotnej).

[xfrida]

Napisane przez Ola6000

Dlaczego dziwnym?

Co jest ze mną nie tak, że w związku nie byłam nie jestem aktualnie?

Co na celu ma psychiatra? Przecież ok jest ze mną

Próbowałam rzeczy typu, apki randkowe, ale tam dziwne typy(intymne pytania, nieciekawi wizualnie, wypisywanie głupot), koleżanki nie mają kuzyna czy kolegi w tym przedziale wiekowym, dzieci znajomych rodziców to córki w tym wieku, znajomi cioci i babci też raczej mają córki w podobnym wieku, a wnuki/synowie to 10-16 lat.

Latem uprawiam sport, nie widzę osób w tym wieku.

dlaczego caly czas zakladasz takie same watki i nic nie zmieniasz w swoim mysleniu i dzialaniu?

sama napisalas ze bylas odrzucana przez rowiesnikow,teraz rowniez nie masz zadnych znajomych,na forum ciagle piszesz to samo,jak zacieta plyta,poza tym masz obsesje dotyczaca wieku,skupiasz sie na jakis nieistotnych detalach ,pisalam ci tu juz wczesniej sprawiasz wrazenie osoby z autyzmem lub opoznionej w rozwoju ,prawdopodobnie na zywo jest podobnie skoro cale zycie bylas odrzucana przez otocznie
poza tym
faceci w wieku 25-33lata potrzebuja seksu i traktuja go jako naturalna czesc zwiazku,
ci ktorzy wygladaja jak tom cruise czy jude law maja duzy wybor i jest to naprawde watpliwe zeby byli sami i chcieli sie wiazac z bezrobotna ,nietowarzyska dziewczyna
tu jest tylko jedna rada :zejdz na ziemie ,idz sie leczyc i skup raczej na szukaniu pracy moze wowczas kiedy przejdziesz terapie i zaczniesz pracowac poznasz nowych ludzi i ktos sie toba zainteresuje na ta chwile nie widze szans

[Ola6000]

Jak na te chwilę nie masz szans?

Przecież mam teraz z koleżankami kontakt internetowy, to jak nie mam znajomych?

Wychodziłam z koleżanką parę razy jeszcze studiując.

---------- Dopisano o 21:16 ---------- Poprzedni post napisano o 21:12 ----------

A co ma znaczyć że takie typy nie chciałyby się wiązać z kimś bezrobotnym nietowarzyskim?



Dlaczego mnie tak określasz bezrobotna nietowarzyską.



Przecież wysyłam cv gdzie się da do skutku

Co innego jakbym nie próbowała wgl?

[Littlepig]

Napisane przez Ola6000

Jak na te chwilę nie masz szans?

Przecież mam teraz z koleżankami kontakt internetowy, to jak nie mam znajomych?

Wychodziłam z koleżanką parę razy jeszcze studiując.

---------- Dopisano o 21:16 ---------- Poprzedni post napisano o 21:12 ----------

A co ma znaczyć że takie typy nie chciałyby się wiązać z kimś bezrobotnym nietowarzyskim?



Dlaczego mnie tak określasz bezrobotna nietowarzyską.



Przecież wysyłam cv gdzie się da do skutku

Co innego jakbym nie próbowała wgl?

Radziłabym Ci iść na terapię, wyprowadzić się z domu i szukać pracy w dużym mieście. Tutaj odpowiadają Ci w kółko te same osoby i chyba nie ma już sensu dyskutować. Piszesz tu od 5 lat, odpowiedzi dostajesz często ostre, bo piszesz ciągle to samo. Lepiej zajmij się pomocą u specjalisty, bo tylko się zdołujesz

[Ola6000]

No co co trzeba zrobić by mieć chłopaka?

[xfrida]

Napisane przez Ola6000

No co co trzeba zrobić by mieć chłopaka?

W twoim przypadku trzeba zaczac sie leczyc od tego zacznij

[Ola6000]

Ale odpowiedź serio.

Dlaczego uważasz że takie typy nie myślą o bezrobotnej nietowarzyskiej?

Przecież ci mówię, że wysyłam cv, na studiach miałam koleżanki, ale teraz mamy kontakt przez internet.

Dlaczego powinnam się leczyć? Nikt mnie nie uważa za nienormalną

[Minoko]

Napisane przez Flashdance

Znowu to samo? Przecież ty już zakładałaś tutaj identyczne wątki. Dostałaś mnóstwo rad i żadnej nie wykorzystałas. Myślisz że tym razem ludzie napiszą ci coś innego niż poprzednio?

Tak mi sie wydawało, że gdzieś już widziałam te historie

[Ola6000]

Pytam proszę powiedzieć poważnie

[wokster]

Ciebie już nikt poważnie nie traktuje, bo brzmisz jak zacięta płyta a wszelkie porady to jak grochem o ścianę.
Skorzystaj z pomocy psychologa albo psychiatry, bo tu już nikt nie pomoże.


Sent from my iPhone using Tapatalk

[Ola6000]

Naprawdę nie wiem gdzie kogoś w tym wieku poznać. Studia dziewczyny, LO też. Koleżanki z miasta w którym studiowałam raczej nie mają kolegi czy kuzyna.

W necie próbowałam dziwne typy, więc usunęłam apkę.

To co jeszcze pozostaje zrobić?

Serio

[Minoko]

Napisane przez Ola6000

Naprawdę nie wiem gdzie kogoś w tym wieku poznać. Studia dziewczyny, LO też. Koleżanki z miasta w którym studiowałam raczej nie mają kolegi czy kuzyna.

W necie próbowałam dziwne typy, więc usunęłam apkę.

To co jeszcze pozostaje zrobić?

Serio

Jak napiszę tak samo jak inne wizażanki, że zacząć od ogarniecia własnego życia na terapii i pod katem pracy to i tak to zignorujesz, wiec here we go again

[xfrida]

Napisane przez Ola6000

Naprawdę nie wiem gdzie kogoś w tym wieku poznać. Studia dziewczyny, LO też. Koleżanki z miasta w którym studiowałam raczej nie mają kolegi czy kuzyna.

W necie próbowałam dziwne typy, więc usunęłam apkę.

To co jeszcze pozostaje zrobić?

Serio

Kolezanki z ktorymi studiowalas pewnie maja kolegow ale nie oznacza to ze ci koledzy sa zainteresowani relacja z toba poza tym sama piszesz ze nie masz z nimi kontaktu na codzien na zywo to niby jak bys miala zlapac kontakt z ich kuzynem czy kolega?to tak nie dziala jak w sredniowieczu ze ktos ci kogos zeswata

[Ola6000]

Jak jeszcze kontakt na żywo miałam z nimi to tak , jedna to z innego kierunku a znamy się z dodatkowego przedmiotu to mówiła że u niej też dziewczyny na jej wydziale, drugą jest młodsza 4 lata więc bardziej zna ludzi w swoim wieku. A mówiły że raczej mają młodszych kuzynów. Prawdę mówiły.



To co jeszcze mogę zrobić?

Gdzie poznać kogoś w wieku moim i starszego do 8 lat po studiach?

[Flashdance]

Słoneczko świeci i piękna pogoda, mam czas więc odpowiem.

Innych ludzi (w tym kandydatów na partnerów) można poznać:
- w pracy
- w pubie
-na dyskotece
-przez aplikacje randkową
-w biurze matrymonialnym
-na wycieczkach dla singli
-na wszelkich kursach związanych z jakimś hobby
-na forach, grupach internetowych
-na szybkich randkach
-na domówkach (znajomi znajomych znajomych itd)
-na randkach w ciemno
-przez ogłoszenie w gazecie, radiu
-przez udział w programie randkowym tv
-przez totalny przypadek (np.w kolejce po bułki)

Jak spróbujesz tych wszystkich sposobów i nadal będziesz sama to możesz stanąć gdzieś w ruchliwym miejscu z transparentem "szukam chłopaka z rocznika 92-00" (przypomina mi się odcinek Przyjaciół gdzie Joey zapomniał że miał umówić kogoś z Phebe, poszedł do kawiarni krzyknąl Mike i w ten sposób znalazł przyszłego męża dla niej).

[Ola6000]

Otóż pod koniec podstawówki byłam gnębiona w klasie, gimnazjum było dla mnie najgorsze jeśli chodzi o rówieśników, bo też miałam traumy, bo jedna dziewczyna mnie gnębiła. Ostatnia klasa gimnazjum najgorsza, bo jeden chłopak mnie zmuszał abym z nim była, mówiłam mu wielokrotnie, że nic z tego nie będzie, a on rozpowiadał przy wszystkim,że współżyliśmy, drugi z nich też mnie zmuszał abym z nim była i głupie numery robił, nikt mnie nie obronił przed nimi, zamknięta w sobie byłam przez gimnazjum i w liceum ta trauma ciążyła na mnie i kolegów dlatego nie miałam w szkole średniej bałam się do kogo kolwiek zagadywać, tym bardziej do chłopaków



Albo do mnie kochanie mówił kotku jak szłam do tablicy, a w 3 gimnazjum na lekcji religii to mówił, że cię kocham, że będę cię dotykał na bierzmowaniu pamiętasz jak spaliśmy razem, a ten drugi co długopis mi zabrał go wyrwałam mu i go uderzyłam w ramię pan od religii zwrócił mu uwagę nie przestał. A ten pierwszy coś tam przygadywał do mnie tak się zdenerwowałam, że go koplam pod krzesłem a tamten na to nie przemoc nie jest rozwiązaniem, powiedziałam zamknij się klasa była po ich stronie, pan od religii ich rozsadził potem powiedział wychowawcy o wszystkim



Albo ten chłopak co tak uroił sobie, że jesteśmy razem to namawiał mnie do ucieczki z lekcji, wysyłał życzenia typu wszystkiego najlepszego z okazji dnia dziecka, wszystkiego najlepszego z okazji czwartku.



A po tej rozmowie to ten z tym drugim się zebrał i celowo przysiadł się do mnie na stołówce mówiąc smacznego, ja uciekłam od nich a jeden z nich chichotal sobie



Ale powiem, że płakałam prawie całe gimnazjum przez te doświadczenia, w wakacje przed szkoła średnia bałam się z domu wychodzić, że któregoś spotkam na ulicy. Przez całą szkole średnią zamknięta w sobie byłamZawsze rozważałam aby przenieść się do innej szkoły wyprowadzić się gdzieś daleko mieć spokój od prześladowców od tej dziewuchy i tych chłopaków, na psychice mi się to odbijało, że liczyłam dni, godziny, miesiące do końca gimnazjum, zalękniona ciągle byłam



Ale powiem, że płakałam prawie całe gimnazjum przez te doświadczenia, w wakacje przed szkoła średnia bałam się z domu wychodzić, że któregoś spotkam na ulicy. Przez całą szkole średnią zamknięta w sobie byłam



Albo do mnie kochanie mówił kotku jak szłam do tablicy, a w 3 gimnazjum na lekcji religii to mówił, że cię kocham, że będę cię dotykał na bierzmowaniu pamiętasz jak spaliśmy razem, a ten drugi co długopis mi zabrał go wyrwałam mu i go uderzyłam w ramię pan od religii zwrócił mu uwagę nie przestał. A ten pierwszy coś tam przygadywał do mnie tak się zdenerwowałam, że go koplam pod krzesłem a tamten na to nie przemoc nie jest rozwiązaniem, powiedziałam zamknij się klasa była po ich stronie, pan od religii ich rozsadził potem powiedział wychowawcy o wszystkim



Zawsze rozważałam aby przenieść się do innej szkoły wyprowadzić się gdzieś daleko mieć spokój od prześladowców od tej dziewuchy i tych chłopaków, na psychice mi się to odbijało, że liczyłam dni, godziny, miesiące do końca gimnazjum, zalękniona ciągle byłam



Rodzice mnie Ignorowali , ale po tym incydencie z religii przejrzeli na oczy jak mnie gnebili jak mama jednego z nich spotkała to mówiła, że gnebisz moja córkę, a tamten nie dowierzał, moja mama do niego nauczyciele dyżurujący na przerwie mi mówią, a on chichotał pod nosem i uciekł od rozmowy z mama



A po tej rozmowie to ten z tym drugim się zebrał i celowo przysiadł się do mnie na stołówce mówiąc smacznego, ja uciekłam od nich a jeden z nich chichotal sobie



I jak poszłam do liceum to mało z kimś rozmawiałam, czułam lęk przed zagadnieniem do chłopaka, zdarzało mi się mieć myśli,że te dwa co mnie w gimnazjum zaczepiali gdzieś się czają, wtedy bałam się gdzie kolwiek wybrać, w liceum ciągle mi to powracało



Dopiero jak 5 lat temu wyjechałam na studia to w akademiku zamieszkałam i nie bałam się do jakiego kolwiek chłopaka zagadać



Kuzyn uznał, że to bardzo poważna sprawa, molestowanie wręcz. Ktoś uznał to za molestowanie słowne. Jedna z koleżanek mi współczuła i uznała, że to straszne było.

[xfrida]

Napisane przez Ola6000

Otóż pod koniec podstawówki byłam gnębiona w klasie, gimnazjum było dla mnie najgorsze jeśli chodzi o rówieśników, bo też miałam traumy, bo jedna dziewczyna mnie gnębiła. Ostatnia klasa gimnazjum najgorsza, bo jeden chłopak mnie zmuszał abym z nim była, mówiłam mu wielokrotnie, że nic z tego nie będzie, a on rozpowiadał przy wszystkim,że współżyliśmy, drugi z nich też mnie zmuszał abym z nim była i głupie numery robił, nikt mnie nie obronił przed nimi, zamknięta w sobie byłam przez gimnazjum i w liceum ta trauma ciążyła na mnie i kolegów dlatego nie miałam w szkole średniej bałam się do kogo kolwiek zagadywać, tym bardziej do chłopaków



Albo do mnie kochanie mówił kotku jak szłam do tablicy, a w 3 gimnazjum na lekcji religii to mówił, że cię kocham, że będę cię dotykał na bierzmowaniu pamiętasz jak spaliśmy razem, a ten drugi co długopis mi zabrał go wyrwałam mu i go uderzyłam w ramię pan od religii zwrócił mu uwagę nie przestał. A ten pierwszy coś tam przygadywał do mnie tak się zdenerwowałam, że go koplam pod krzesłem a tamten na to nie przemoc nie jest rozwiązaniem, powiedziałam zamknij się klasa była po ich stronie, pan od religii ich rozsadził potem powiedział wychowawcy o wszystkim



Albo ten chłopak co tak uroił sobie, że jesteśmy razem to namawiał mnie do ucieczki z lekcji, wysyłał życzenia typu wszystkiego najlepszego z okazji dnia dziecka, wszystkiego najlepszego z okazji czwartku.



A po tej rozmowie to ten z tym drugim się zebrał i celowo przysiadł się do mnie na stołówce mówiąc smacznego, ja uciekłam od nich a jeden z nich chichotal sobie



Ale powiem, że płakałam prawie całe gimnazjum przez te doświadczenia, w wakacje przed szkoła średnia bałam się z domu wychodzić, że któregoś spotkam na ulicy. Przez całą szkole średnią zamknięta w sobie byłamZawsze rozważałam aby przenieść się do innej szkoły wyprowadzić się gdzieś daleko mieć spokój od prześladowców od tej dziewuchy i tych chłopaków, na psychice mi się to odbijało, że liczyłam dni, godziny, miesiące do końca gimnazjum, zalękniona ciągle byłam



Ale powiem, że płakałam prawie całe gimnazjum przez te doświadczenia, w wakacje przed szkoła średnia bałam się z domu wychodzić, że któregoś spotkam na ulicy. Przez całą szkole średnią zamknięta w sobie byłam



Albo do mnie kochanie mówił kotku jak szłam do tablicy, a w 3 gimnazjum na lekcji religii to mówił, że cię kocham, że będę cię dotykał na bierzmowaniu pamiętasz jak spaliśmy razem, a ten drugi co długopis mi zabrał go wyrwałam mu i go uderzyłam w ramię pan od religii zwrócił mu uwagę nie przestał. A ten pierwszy coś tam przygadywał do mnie tak się zdenerwowałam, że go koplam pod krzesłem a tamten na to nie przemoc nie jest rozwiązaniem, powiedziałam zamknij się klasa była po ich stronie, pan od religii ich rozsadził potem powiedział wychowawcy o wszystkim



Zawsze rozważałam aby przenieść się do innej szkoły wyprowadzić się gdzieś daleko mieć spokój od prześladowców od tej dziewuchy i tych chłopaków, na psychice mi się to odbijało, że liczyłam dni, godziny, miesiące do końca gimnazjum, zalękniona ciągle byłam



Rodzice mnie Ignorowali , ale po tym incydencie z religii przejrzeli na oczy jak mnie gnebili jak mama jednego z nich spotkała to mówiła, że gnebisz moja córkę, a tamten nie dowierzał, moja mama do niego nauczyciele dyżurujący na przerwie mi mówią, a on chichotał pod nosem i uciekł od rozmowy z mama



A po tej rozmowie to ten z tym drugim się zebrał i celowo przysiadł się do mnie na stołówce mówiąc smacznego, ja uciekłam od nich a jeden z nich chichotal sobie



I jak poszłam do liceum to mało z kimś rozmawiałam, czułam lęk przed zagadnieniem do chłopaka, zdarzało mi się mieć myśli,że te dwa co mnie w gimnazjum zaczepiali gdzieś się czają, wtedy bałam się gdzie kolwiek wybrać, w liceum ciągle mi to powracało



Dopiero jak 5 lat temu wyjechałam na studia to w akademiku zamieszkałam i nie bałam się do jakiego kolwiek chłopaka zagadać



Kuzyn uznał, że to bardzo poważna sprawa, molestowanie wręcz. Ktoś uznał to za molestowanie słowne. Jedna z koleżanek mi współczuła i uznała, że to straszne było.

Jak dla mnie wyglada to jak slowotok w epizodzie manii
Dziewczyno idz do psychiatry ,zdecydowanie chorujesz na jakas chorobe ,leki pomoga ci wrocic do rownowagi .
Brak faceta jest tu najmniejszym problemem,musisz ogarnac przedewszyskim swoje zdrowie psychiczne
Jestem w szoku ze twoja rodzina,najblizsze otoczenie ignoruje twoje objawy i nigdy nic z tym nie zrobili nie probowali cie wyslac na leczenie .
Przerazajace

[Ola6000]

Skąd dowód, że mam chorobę jakąś?

[xfrida]

Napisane przez Ola6000

Skąd dowód, że mam chorobę jakąś?

Dowód?
Jakim cudem ty jakies studia skonczylas ja nie wiem
Twoje wypowiedzi pisemne nie maja skladu ani logiki jak ktos z takim stylem pisania skonczyl wyzsza uczelnie?strasznie obnizony musi byc poziom na studiach w dzisiejszych czasach .

Nie mam dowodu ,mam podejrzenia ze masz nie leczone zaburzenia/chorobe pychiczna

Mam bliskiego kolege ktory pisal bardzo podobnie do ciebie w epizodzie manii .z tym ze u niego do tego epizodu doszlo kiedy lekarz przez pomylke obnizyl mu dawke leku na recepcie
Kolega na dzień dzisiejszy jest normalnie funkcjonujacym czlowiekiem

Widze w tobie w twoich wypowiedziach na forum ze masz powazny problem ,twoje wypowiedzi sa chaotyczne pelne wyliczanek,koncetrujesz sie na jakis malo istotnych detalach,cal czas mielisz to samo w glowie.
My juz znamy ta historie o twoich oprawcach pisalas juz o tym na forum ,nie pamietasz?
Masz powazny problem w rozumieniu tego co sie do coebie mowi,we wlasciwej ocenie rzeczywistości,masz bardzo ograniczone myslenie i problem z wyjsciem poza schematy w twojej glowie

Jestes zaburzona jest to widoczne nawet dla osob ktore cie nie znaja w realnym swiecie dlatego mysle ze nie masz szans na znalezienie partnera bo twoje zachowanie , obsesyjny sposob myslenia rzuca sie w oczy odrazu i odstrasza nie potencjalnych partnerow ale rowniez inne osoby ,stad problem z generalnym brakiem znajomych i akceptacja otoczenia

Czy po tym niby dreczeniu w szkole rodzice wzieli cie do psychiatry ?

[Ola6000]

Jakie to niby dręczenie było?

To bardzo poważna sprawa



Rodzice nie wysłali mnie do psychologa

---------- Dopisano o 11:34 ---------- Poprzedni post napisano o 11:11 ----------

Koleżanka inna popytała po rodzinie i znajomych czy ktoś kogoś w tym wieku i takiego w tym typie, ale nikt nie kojarzy nikogo takiego. Koleżanka, z którą się zzylam raczej ma młodszych kuzynów, u niej na wydziale(bo z innego wydziału jest, a poznałyśmy się na dodatkowym przedmiocie) tez raczej dziewczyny. Koleżanka Inna ma kuzyna 4 lata starszego ale będzie brał ślub.

Ciocia z rodzinnego miasta u sąsiadów pytała, bo nie ma znajomych gdyż umarli to raczej mają w rodzinie kogoś 10-17 lat.

Inna ciocia co mieszka troszkę dalej, kiedyś była w odwiedzinach mówiła że raczej zna panie, które mają córki czy wnuczki w tym wieku, a synów czy wnuków to 10-17 lat.

Dzieci znajomych moich rodziców w tym wieku to córki.

Uczelnia to dziewczyny, szkoła średnia też.

[xfrida]

Napisane przez Ola6000

Jakie to niby dręczenie było?

To bardzo poważna sprawa



Rodzice nie wysłali mnie do psychologa

---------- Dopisano o 11:34 ---------- Poprzedni post napisano o 11:11 ----------

Koleżanka inna popytała po rodzinie i znajomych czy ktoś kogoś w tym wieku i takiego w tym typie, ale nikt nie kojarzy nikogo takiego. Koleżanka, z którą się zzylam raczej ma młodszych kuzynów, u niej na wydziale(bo z innego wydziału jest, a poznałyśmy się na dodatkowym przedmiocie) tez raczej dziewczyny. Koleżanka Inna ma kuzyna 4 lata starszego ale będzie brał ślub.

Ciocia z rodzinnego miasta u sąsiadów pytała, bo nie ma znajomych gdyż umarli to raczej mają w rodzinie kogoś 10-17 lat.

Inna ciocia co mieszka troszkę dalej, kiedyś była w odwiedzinach mówiła że raczej zna panie, które mają córki czy wnuczki w tym wieku, a synów czy wnuków to 10-17 lat.

Dzieci znajomych moich rodziców w tym wieku to córki.

Uczelnia to dziewczyny, szkoła średnia też.

Czyli rodzice udaja ze nie widza problemu w twoim zachowaniu ...a raczej widza problem zaloylas tu wiele wątków w ktorych opisujesz ich frustracje w zwiazku z twoim zachowaniem niestety naleza do tej grupy ludzi ktorzy wola udawac ze nie ma problemu niz skorzystac z pomocy psychiatry .no trudno
Naszczescie jestes juz dorosla i samodzilnie mozesz szukac specjalistycznej pomocy -zrob to jak najszybciej

[Ola6000]

Co do tzn?

[xfrida]

Napisane przez Ola6000

Co do tzn?

Nic to nie znaczy cos mi przeskoczylo jak pisalam wiadomosc na telefonie

Tylko tyle wynioslas z mojej odpowiedzi?
Czy zamierzasz skonsultowac sie ze specjalista ?
Nadal nie rozumiesz ze nawet jesli twoi znajomi ,sasiadki czy ciotki mieli jakis znajomych chlopakow w wieku ciebie interesujacym to jest naprawde minimalna szansa ze ci faceci chcieliby sie z toba umowic .
Jak by to wogole mialo wygladac wedlug ciebie jakby ktos mial tego brata czy kolege mieliby mu ciebie wciskac bo ty szukasz kogos w tym wieku?
Podejrzewam ze wiekszosc tych ludzi mowi ze nie zna nikogo w tym wieku zeby uniknac wymuszania przez ciebie zapoznawania z nimi
Mnie by dziwilo jakby jakas osoba z ktora rzadko kiedy utrzymuje kontakt jakas ciocia sasiadka wypytywala czy nie znam zadnych facetow. To nie jest normalne zachowanie ,raczej zajezdza jakims wolniejszym rozwojem umyslowym,wolalabym powiedziec ze nie znam,wszyscy umarli albo maja 5 lat niz sie wiklac w jakies swatanie z toba i tak pewnie wiekszosc tych ludzi mysli kiedy ty ich zadreczasz pytaniami czy kogos nie znaja

[Ola6000]

Akurat udają że nikogo nie znają, przecież ciocia, koleżanki z miasta w którym studiowałam man do nich zaufanie to mówią prawdę.

Skąd dowody że mówią celowo?



Dlaczego mówisz niby dręczenie w szkole? Przecież to bardzo poważna sprawa była.



Proszę przestań mnie nazywać upośledzoną umysłowo. Przecież jestem normalna

[xfrida]

Napisane przez Ola6000

Akurat udają że nikogo nie znają, przecież ciocia, koleżanki z miasta w którym studiowałam man do nich zaufanie to mówią prawdę.

Skąd dowody że mówią celowo?



Dlaczego mówisz niby dręczenie w szkole? Przecież to bardzo poważna sprawa była.



Proszę przestań mnie nazywać upośledzoną umysłowo. Przecież jestem normalna

ta mowia prawde ;-p
jakbys byla normalna to nie zakladalabys 15 takich samych watkow i nie pytala w nich ciagle o to samo

[Ola6000]

Studia normalnie skończyłam po co się zastanawiasz czy je skończyłam.

Te osoby prawdę mówią