Jak sobie radzimy z... porady, informacje, ciekawostki ciążowe :)

[bassienkaw]

Witajcie dziewczyny, ostatnio namiętnie przeglądam różne strony internetowe dotyczące ciąży. Część rzeczy wklejam dziewczynom ze styczniowego wątku mamuś. Jednak stwierdziłam (gdyż nie spotkałam się wcześniej), że może warto założyć osobny wątek, gdzie z przydatnych informacji mogłyby skorzystać również przyszłe oczekujące mamuśki z innych miesiąców. Zapraszam więc do dzielenia się ze swoimi sposprzezeniami, ze swoimi notatkami i informacjami. Na początek wkleję informacje, które były w wątku styczniowym.

BEZSENNOSC
Jeśli masz problemy ze snem w trakcie ciąży, pamiętaj:
1. W drugim i trzecim trymestrze układaj się na lewym boku, taka pozycja umożliwia bowiem właściwy dopływ krwi do płodu, nerek i macicy. Unikaj leżenia na wznak.
2. Pij dużo płynów w ciągu dnia, jednak przed snem ogranicz ich ilość.
3. Unikaj nadmiernego spożywania potraw bogato przyprawionych, kwaśnych oraz smażonych, dzięki temu unikniesz zgagi.
4. Regularne ćwiczenia fizyczne poprawią krążenie krwi i zmniejszą kurcze kończyn dolnych.
5. W ciągu dnia spożywaj nieprzyprawione przekąski, dzięki którym zapobiegniesz nudnościom.
6. Korzystne mogą okazać się drzemki w ciągu dnia.
7. Techniki relaksacyjne i oddechowe pomogą Ci się zrelaksować.
8. Ciepła kąpiel przed snem również może pomóc.
9. W razie zaburzeń snu lub utrzymującej się bezsenności skontaktuj się z lekarzem.
10. Skuteczne w wielu przypadkach jest wypicie szklaneczki podgrzanego mleka z miodem i masełkiem.

FARBOWANIE WłOSóW I OPALANIE
A można w ciąży bez obaw farbować włosy, robić trwałą?
Tak. Wszystkie te zabiegi są bezpieczne, reakcje chemiczne zachodzą tylko w wierzchniej warstwie naskórka. W ciąży na pewno nie wolno się opalać, bo wyższy poziom estrogenów może doprowadzić do powstania na skórze trudnych do wywabienia przebarwień. Dotyczy to szczególnie pań o ciemnej karnacji. Uczulam też panie wybierające się na wakacje do ciepłych krajów: przebywając na słońcu, łatwo się odwodnić, co jest niebezpieczne dla dziecka.

MDŁOŚCI
Niby takie okropne i niechciane, ale przecież to dzięki nim wiele kobiet dowiaduje się, że właśnie jest w ciąży.
Mdłości zwykle pojawiają się około szóstego tygodnia ciąży, choć zdarzają się już w trzecim. Znikają przed 13. tygodniem. Ale niektóre ciężarne (np. te, które spodziewają się bliźniaków) walczą z nimi do ostatniego miesiąca.
Tzw. poranne nudności mogą dokuczać także w południe, w nocy, a czasem przez cały dzień! Bywają ciężarne, które czują się źle kilka chwil, innym jest tylko niedobrze, a jeszcze innym wydaje się, że to koniec świata.
Co za to odpowiada? Zapewne wysoki poziom ciążowego hormonu hCG i estrogenu, rozciąganie mięśniówki macicy, rozluźnienie mięśniówki przewodu pokarmowego (wpływa na gorsze trawienie), nadmiar kwasu żołądkowego oraz wyostrzone powonienie.
Na „poranne” nudności bardziej narażone są mamy, które cierpią na chorobę lokomocyjną. Nie pomaga też stres, nieprzespana noc i przemęczenie.
Jak złagodzić objawy? Zanim sięgniesz po lekarstwo, skontaktuj się z lekarzem. Ale możesz sobie pomóc także w inny sposób:
- Po przebudzeniu nie biegnij do codziennych zadań. Zjedz kromkę chleba, krakersa czy pół banana – coś, co zawiera węglowodany. Wstań dopiero po kilku minutach.
- Jedz często, ale małe porcje. Nie obciążasz w ten sposób żołądka i nie dopuszczasz, aby był pusty – wtedy nadmiar kwasu żołądkowego może wywołać mdłości.
- Dużo pij wody (niegazowanej i niskosodowej). Ale nie po posiłku, poczekaj 30 minut i dopiero wtedy ugaś pragnienie.
- Sięgnij po imbir (świeży). Plasterek dodaj do wody, ziółek, nawet zupy.
Ratunku... mam nudności:
- w pracy, possij plasterek cytryny (bez skórki!), lub wypij pół szklanki zimnej wody z dwoma łyżkami octu jabłkowego.
- w domu, wypij pół szklanki wody zagotowanej ze świeżym startym imbirem.
- w autobusie, popij kilka łyków wody z butelki ze smoczkiem, zjedz dwa kęsy wczorajszej suchej bułki, żuj gumę bez cukru.
Kiedy do lekarza? Jeśli przez nudności czy wymioty nie możesz jeść, tracisz na wadze, wymioty powtarzają się w ciągu dnia.

ZGAGA:
Na forach dyskusyjnych opisów: „To draństwo mnie wykończy”, „Jakbym wypiła kwas siarkowy” jest co nie miara. Za odczucia te trzeba winić Panią Zgagę (nie zagraża ani dziecku, ani Tobie).
Co za to odpowiada? W pierwszych tygodniach ciąży organizm zwiększa produkcję progesteronu i relaksyny. Hormony te rozluźniają mięśnie gładkie (z których zbudowany jest m.in. przewód pokarmowy), przez co wszystko, co zjesz, zalega w przewodzie i powoduje niestrawność. Ale dzięki zwolnieniu perystaltyki substancje odżywcze lepiej się przyswajają i przedostają do krwi, która trafia do łożyska. Natomiast za zgagę w ostatnich miesiącach ciąży odpowiada powiększająca się macica, która uciska na żołądek. Efekt? Wypychanie pokarmu do góry i... zgaga!
Jak złagodzić objawy? Niestety, liczenie na to, że zgaga Cię ominie, jest jak wiara, że spotkasz yeti, mityczną istotę zamieszkującą wysokie góry. Nie minie Cię, ale możesz sprawić, że nie będzie tak dokuczliwa.
- Unikaj potraw: kwaśnych, pikantnych, tłustych, bardzo gorących, również słodyczy. Omijaj dużym łukiem kawę, alkohol i napoje gazowane (także papierosy).
- Jedz częściej, ale mniej. Minimum pięć, sześć posiłków.
- Spróbuj migdałów. Wystarczy schrupać od razu kilka sztuk, a potem co dwie, trzy godziny. Naprawdę pomagają (pod warunkiem, że nie jesteś na nie uczulona).
- Dużo pij wody (oczywiście niegazowanej), by poprawić trawienie, ale nie podczas posiłku. Czasami pomaga szklanka mleka lub porcja jogurtu.
- Nie kładź się po posiłku. Kolację zjedz co najmniej dwie godziny przed snem. Pomaga też spanie z głową ułożoną wyżej.
Kiedy potrzebny lekarz? Jeśli niestrawność i zgaga nie dają Ci żyć. I mimo naszych rad nie jest lepiej. Również wtedy, gdy pojawiły się inne objawy, np. wymioty, zaparcia czy gorączka. Lekarz zapewne zaleci przyjmowanie leków, które osłabiają działanie kwasów żołądkowych. Jednak nie przyjmuj ich bez konsultacji z ginekologiem.

[bassienkaw]

SPOSOBY NA ZGAGę:
Zgaga jest to nieprzyjemne uczucie pieczenia, które niestety nie znika odrazu po porodzie, ale możemy z nią walczyć:

• należy jeść częściej i mniej obficie,powoli, małymi kęsami i dokładnie przeżuwać
• unikać napojów gazowanych, tłustych i ciężko strawnych potraw
• przed snem dobrze jest wypijać szklankę mleka, to dzięki niemu neutralizujemy kwasy żołądkowe
• po posiłku powinniśmy posiedzieć prosto, żeby pokarm mógł posówać się w odpowiednim kierunku
• jeżeli zgaga jest bardzo uciążliwa można zjeść odrobinę kminku zmielonego z majerankiem

10 SPOSOBóW NA BEZSENNOść
1. Zrezygnuj z używek – zakłócają sen. W ciąży niewskazane są: kawa i czarna mocna herbata (nie pij ich zwłaszcza na 1-2 godziny przed snem), a także papierosy oraz alkohol.
2. Godzinę przed snem zrelaksuj się: idź na krótki spacer, weź ciepły (nie gorący!) prysznic.
3. Dobrze przewietrz mieszkanie. Temperatura w pokoju nie powinna wynosić więcej niż 21°C. Jeśli w sypialni jest zbyt duszno, a powietrze jest suche, może to powodować problemy z zaśnięciem, a także częste budzenie się.
4. Wypij szklankę ciepłego mleka (zawiera aminokwasy, które mogą pomóc w zaśnięciu) lub herbaty z melisy.
5. Przed położeniem się do łóżka zasuń zasłonki lub żaluzje. Nie przykrywaj się zbyt ciężką kołdrą.
6. Pamiętaj, że łóżko służy do spania. Nie prowadź przed snem ekscytujących dyskusji z mężem, nie oglądaj telewizji, nie wykonuj czynności związanych z pracą zawodową.
7. Jeśli nie możesz zasnąć dłużej niż pół godziny, wstań i wypij szklankę kakao, a po 15-20 minutach znów się połóż.
8. Nie myśl o tym, że nie będziesz mogła zasnąć! To lęk przed bezsennością najczęściej powoduje kłopoty ze snem.
9. Nie śpij na plecach. Powiększona macica naciska na pęcherz i naczynia krwionośne, utrudniając krążenie krwi i oddychanie.
10. W ostatnim trymestrze ciąży staraj się spać na lewym boku. Pod prawe kolano możesz podłożyć jasiek albo poduszkę.

CO ROBIĆ W PRZYPADKU BÓLU GŁOWY:
- Skontaktuj się z lekarzem. Opisz objawy i zapytaj, czy możesz (i jaki) wziąć środek przeciwbólowy.
- Weź kąpiel (ale nie gorącą). Woda rozluźnia, relaksuje, wycisza.
- Odizoluj się. Zamknij się w dobrze przewietrzonym pokoju, zgaś światło, wyłącz radio. Odetnij się od wszelkich bodźców słuchowych i wzrokowych. Możesz zrobić sobie chłodny okład na czoło.

Zwolnij tempo
Przyczyną bólu głowy może być także stres, głód albo odwodnienie. Zajęte tysiącem spraw przyszłe mamy zapominają czasem o sobie. Skutek jest taki, że organizm sam zaczyna dopominać się o lepsze traktowanie. Jeśli chcesz uniknąć kłopotów, dbaj o siebie. Nie zapominaj o piciu i regularnych posiłkach. Wysypiaj się, odpoczywaj i pamiętaj, że nie powinnaś teraz pracować tak intensywnie jak przed ciążą. Staraj się nie przejmować drobiazgami: świat się nie zawali tylko dlatego, że Twój szef wolałby mieć bezdzietnych pracowników.

A co z lekami?
Jeśli spodziewasz się dziecka, nie powinnaś brać żadnych leków bez porozumienia z lekarzem. Staraj się radzić sobie bez tabletek. Jeśli jednak ból nie mija, nie ma sensu cierpieć – Twoje kiepskie samopoczucie odbija się także na dziecku (zdarza się, że gdy odczuwasz ból, spada lub nienaturalnie wzrasta aktywność maleństwa). Niektóre leki przeciwbólowe (np. zawierające paracetamol) mogą stosować także przyszłe mamy. Wolno z nich jednak korzystać wyłącznie za zgodą lekarza.

GDY BOLĄ PLECY:
Kiedy śpisz
Powiększający się brzuch czasem utrudnia spanie, zwłaszcza w ostatnim trymestrze ciąży. Może Ci być bardzo ciężko wybrać taką pozycję, w której poczujesz się wygodnie. A przecież to teraz takie ważne, byś spokojnie spała i rano budziła się wypoczęta.
Staraj się spać na boku. Pod głowę podłóż jasiek. Będzie Ci wygodniej, jeśli założysz jedną nogę na drugą lub włożysz między kolana poduszkę. Taka pozycja ułatwia przepływ krwi do łożyska (a więc i dostarczanie dziecku składników odżywczych) oraz wspomaga pracę nerek, co zmniejsza obrzęki kostek, stóp i rąk. Śpij na twardym materacu. W ostatnich miesiącach ciąży pod rosnący brzuch możesz również podłożyć miękką poduszkę. Jednak w żadnej, nawet najwygodniejszej pozycji nie wytrzymasz ośmiu godzin podczas snu, dlatego staraj się ją zmieniać, ale tak, by było to wygodne zarówno dla Ciebie, jak i dla dziecka.
Nie śpij na plecach – ciężar macicy spoczywa wówczas na kręgosłupie, jelitach i żyle wrotnej, odpowiedzialnej za odpływ krwi z dolnej części ciała do serca. Może to spowodować bóle pleców, pogorszyć pracę układu pokarmowego, utrudniać krążenie.

Kiedy stoisz
Zwiększona waga ciała oraz ciężar macicy daje się najbardziej we znaki kobiecie podczas stania. Długotrwała pozycja stojąca może powodować ucisk na kręgosłup i nogi, a w konsekwencji – pojawienie się bólu pleców oraz obrzęki.
Staraj się stawać prosto, z nogami lekko rozchylonymi, tak aby cały ciężar ciała opierał się na obydwu stopach. Gdy tylko to możliwe (np. podczas wykonywania różnych prac domowych), jedną nogę oprzyj na niskim taborecie i lekko ugnij w kolanie – taka pozycja zapobiega nadmiernemu napinaniu mięśni przykręgosłupowych. Gdy musisz podnieść coś ciężkiego, stań w lekkim rozkroku, ugnij kolana (nie zginaj się w pasie, nie uciskaj brzucha!) i dopiero wtedy spróbuj.
Unikaj długiego stania. Nie stawaj w ten sposób, by ciężar ciała opierał się tylko na jednej nodze (czyli w pozycji jak przy komendzie: "spocznij"), bo wyginasz przy tym biodro i za mocno wypychasz kręgosłup do przodu, a to może się stać przyczyną bocznego skrzywienia kręgosłupa oraz bólów pleców. Nie noś ciężkich toreb i paczek w jednym ręku! Lepiej jest rozłożyć zakupy na dwie siatki lub włożyć je do plecaka.

Kiedy siedzisz
Pozycja siedząca bardzo obciąża kręgosłup. Niewłaściwa jest często przyczyną bólów. Sposób siedzenia jest bardzo ważny, zwłaszcza jeśli na krześle spędzasz długie godziny, np. w pracy.
Musisz mieć krzesło z dobrym oparciem dla kręgosłupa (powinnaś móc oprzeć całe plecy). Dobrze też, gdy ma ono poręcze, bo dzięki temu będzie Ci łatwiej wstawać. Jeśli krzesło jest dla Ciebie za wysokie, opieraj nogi na podnóżku. Siedź wyprostowana, nie pochylaj się. Co godzinę wstań na kilka minut, pospaceruj, zrób ćwiczenia rozluźniające, np. krążenie barków.
Siedząc, nie zakładaj nogi na nogę! Może to bowiem spowodować kłopoty z krążeniem krwi, kurcze łydek, a także zbytnie przeciążenie i przegięcie miednicy do przodu, co nasila bóle kręgosłupa. Nie siadaj na dłużej na krzesłach i ławkach bez oparcia.

Kiedy spacerujesz
W czasie ciąży spacery są bardzo polecane. Dotleniasz w ten sposób siebie i dziecko, wzmacniasz mięśnie. To też znakomity relaks po dniu pracy. Spacerując, staraj się oddychać torem przeponowym.
Koniecznie noś wygodne buty, najlepiej sportowe. Powinny mieć antypoślizgową podeszwę, być wykonane ze skóry lub z naturalnych materiałów (np. bawełny), by skóra oddychała. Spaceruj codziennie, co najmniej przez godzinę.
Jeśli nosisz torbę, przewieś ją przez ramię, tak by nie uciskała brzucha. Nie chodź w butach na wysokim obcasie. Zrezygnuj z wąskich nosków. Pamiętaj, że w okresie ciąży stopa może lekko urosnąć, a często także puchnie. Najlepiej wybrać but o pół numeru większy niż nosiłaś dotychczas.

Mamo, ćwicz...
... nawet na krześle. Usiądź prosto, potem nieco się przygarb, kuląc i wysuwając ramiona do przodu, tak aby brzuch nieco się "schował". Potem wyprostuj się, napinając brzuch. Ćwiczenie powtarzaj około 40 razy rano, w południe, po obiedzie i przed snem.
Bólom krzyża zapobiegają także ćwiczenia miednicy. Klęknij, podpierając się rękami, wyprostuj plecy. Wypchnij miednicę, napinając mięśnie pośladków i wyginając plecy w "koci grzbiet". Utrzymaj tę pozycję kilka sekund. Postaraj się też regularnie chodzić na basen. To dobra profilaktyka bólów pleców!

Praktyczne rady
Gdy rośnie Ci brzuch, środek ciężkości ciała przesuwa się do przodu. Wygięty w dolnej części pleców kręgosłup i napięte mięśnie sprawiają, że odczuwasz ból. Postaraj się więc:
1. Nie przybrać na wadze zbyt mocno - zbędne kilogramy to dodatkowe obciążenie dla kręgosłupa.
2. Nie nosić butów na wysokich obcasach - powinny być szerokie i mieć najwyżej 5 cm.
3. Robić przerwę po każdej przesiedzianej godzinie - zbyt długie siedzenie, tak jak i długie stanie, jest teraz dla Ciebie niewskazane.
4. Spać na twardym materacu - gdy śpisz na miękkim, Twój kręgosłup układa się w niefizjologicznej pozycji.
5. Zapisz się do szkoły rodzenia, w której są prowadzone zajęcia dla kobiet w drugim trymestrze ciąży. Odpowiednio dobrana gimnastyka zmniejszy dolegliwości
6. zachowaj prawidłową postawę w czasie chodzenia, stania, siedzenia
ORAZ
• unikaj długotrwałego stania,
• jeżeli musisz się po coś schylić – przykucnij,
• nie dźwigaj i nie pchaj dużych ciężarów,
• śpij na równym materacu,
• regularne ćwiczenia wzmocnią mięśnie grzbietu i brzucha,
• ciepły okład i delikatny masaż łagodzi dolegliwości,
• nie przyjmuj żadnych leków bez zgody lekarza!!!

[bassienkaw]

O ODŻYWIANIU:
PIERWSZY TRYMESTR
Podczas dziewięciu miesięcy ciąży Twoje dziecko z zarodka wielkości ziarenka maku staje się prawie czterokilogramowym, półmetrowym, dorodnym... kabaczkiem.
Nic dziwnego, że jego potrzeby się zmieniają. Naucz się komponować nieco inny jadłospis w każdym z trymestrów ciąży, by zapewnić maleństwu jak najlepsze warunki do rozwoju. Sprawdź, co powinnaś jeść w pierwszym trymestrze.
Jak duże jest Twoje maleństwo?
Pod koniec trzeciego miesiąca dziecko waży ok. 40-60 gramów i ma 8-11 centymetrów długości.
Jak dziecko zmienia się w tym czasie?
To okres najbardziej intensywnych zmian. Zapłodnione jajo wędruje do macicy, zagnieżdża się i zaczyna dzielić. Powstaje łożysko, pępowina i worek owodniowy. Maleńkie komórki zarodka stają się coraz bardziej zróżnicowane, by dać początek wszystkim organom wewnętrznym. Tworzy się układ nerwowy i krwionośny, powstaje zawiązek serca – od 21. dnia bije ok. 120-140 razy na minutę.
W kilkumilimetrowym ciałku mieszczą się nerki, wątroba, przewód pokarmowy i płuca. W drugim miesiącu zarodek zmienia wygląd – „traci” ogonek upodabniający go do kijanki. Kształtują się nóżki oraz rączki wraz z paluszkami i liniami papilarnymi. W trzecim miesiącu główka dziecka jest już wyraźnie zarysowana. Widać nosek, policzki i wargi maleństwa. Jego oczka, dotąd osadzone blisko uszu, zbliżają się do siebie. A uszka przesuwają się do góry. Powstaje żuchwa i zawiązki zębów mlecznych. Tworzy się kręgosłup oraz żebra.
Czego najbardziej potrzebuje
W tym okresie organizm dziecka potrzebuje wielu składników budulcowych i odżywczych:
- pełnowartościowego białka (a dokładniej mówiąc, zawartych w nim różnorodnych aminokwasów),
- tłuszczów (szczególnie nienasyconych kwasów tłuszczowych omega-3),
- kwasu foliowego oraz wielu witamin z grupy B niezbędnych do budowy komórek nerwowych,
- cukrów jako źródła energii,
- witaminy D potrzebnej do budowy kości i zębów. Wraz z krwią maleństwu trzeba też dostarczyć dużo tlenu. Witamina D pomaga go rozprowadzać,
- witaminy E, chroniącej także przed poronieniem.
Co najczęściej powinnaś jeść
Zielone warzywa liściaste bogate w kwas foliowy (do 20. tygodnia przyjmuj go też w pastylkach) oraz witaminę E. Powinnaś jeść dużo białka, zarówno roślinnego, jak i zwierzęcego. Tłuste ryby morskie mają dużo witaminy D, jod i kwasy tłuszczowe. Wystrzegaj się surowego mięsa i surowych ryb (częste źródła zakażenia toksoplazmozą) oraz serów pleśniowych (w których mogą być zarazki listeriozy), a także niedogotowanych jajek lub niedopieczonego drobiu (bywają skażone salmonellozą). Wymienione choroby są szczególnie niebezpieczne na początku ciąży. Jedz do woli różnorodne warzywa i owoce, bogate w witaminy i składniki mineralne, np. fosfor, fluor, selen, magnez, miedź.
Ile możesz przytyć?
Jeśli przed ciążą Twoja waga była w granicach normy, zmieni się teraz nieznacznie. Staraj się nie przytyć więcej niż o około 4-5 kilogramów.

DRUGI TRYMESTR:
Czy wiesz, jak dużo różnorodnych składników odżywczych dziecko potrzebuje w tym czasie? Co dzieje się, gdy brakuje mu np. wapnia albo żelaza, którego w danej chwili niezwykle potrzebuje?
Cóż, czerpie go wówczas z Twoich zasobów, bo natura jest bardzo roztropna. Nie wymaga natychmiastowego zaspokajania potrzeb żywieniowych dziecka, ale jednocześnie nie pozwala ich lekceważyć. Sprawdź, co powinnaś jeść w drugim trymestrze.
Jak duże jest Twoje maleństwo
W szóstym miesiącu ma ok. 30-33 centymetrów długości, a waży 600-900 gramów.
Jak dziecko zmienia się w tym czasie
Teraz maleństwo bardzo szybko się rozwija. Zmieniają się proporcje jego ciałka: główka jest teraz mniejsza w stosunku do tułowia, wydłużają się rączki i nóżki, zaczyna kostnieć tkanka chrzęstna. Cieniutką, przezroczystą skórę pokrywa meszek. Dojrzewa mózg, powstają liczne połączenia pomiędzy komórkami nerwowymi, które umożliwiają pojawienie się nowych umiejętności. Dziecko potrafi ssać kciuk, połyka płyn owodniowy, staje się bardzo aktywne. Gdy ma 16-20 tygodni, możesz poczuć jego pierwsze ruchy. Pod koniec drugiego trymestru potrafi mrugać oczkami, wodzić wzrokiem, reaguje na różne dźwięki. Czuje, gdy głaszczesz swój brzuch i zmieniasz ułożenie ciała. Jego serduszko pracuje teraz bardzo intensywnie – przepompowuje ok. 30 litrów krwi na dobę, by dostarczyć dużo tlenu do wszystkich komórek.
Czego najbardziej potrzebuje
Do tworzenia krwi Twoje maleństwo wykorzystuje teraz:
- więcej żelaza,
- kwasu foliowego i witamin z grupy B. A do budowy nowych komórek nerwowych, tkanek, mięśni i kości,
- różnorodnego białka,
- dużo wapnia i wody,
- cynk (jest w chudym mięsie, fasoli i grochu),
- jodu oraz kwasów tłuszczowych omega-3 (znajdziesz je w oliwie z oliwek oraz tłustych rybach morskich).
Co najczęściej powinnaś jeść
Dziecko potrzebuje teraz wartościowszych, a nie bardziej kalorycznych posiłków. Zapotrzebowanie energetyczne podczas całej ciąży rośnie jedynie o 300 kcal. Jedz nabiał, jajka, chude mięso, tłuste ryby (jak najmniej przetworzone), kasze, brązowy ryż, pełnoziarniste pieczywo, soję, tofu, zielone warzywa, pestki z dyni, suszone morele i śliwki, owoce bogate w witaminę C. Mleko możesz zastąpić jogurtem i kefirem, jedz żółty ser (bogatsze źródło wapnia niż twaróg). Pij 2 litry niegazowanej wody. Zrezygnuj z dużej ilości soli, tłuszczów zwierzęcych, słodyczy i białego pieczywa.
Ile możesz przytyć?
Twoja waga nie powinna zmieniać się gwałtownie. Najlepiej, gdy rośnie systematycznie, o 200-450 gramów tygodniowo.

TRZECI TRYMESTR:
Szybko rosnące maleństwo wpływa na Twój apetyt, a nawet zmienia Twoje upodobania kulinarne. Jest egoistą w słusznej sprawie, bo w żadnym innym momencie życia nie będzie się tak intensywnie rozwijać.
Czy wiesz, jak dużo różnorodnych składników odżywczych dziecko potrzebuje w tym czasie? Co dzieje się, gdy brakuje mu np. wapnia albo żelaza, którego w danej chwili niezwykle potrzebuje? Sprawdź, co powinnaś jeść w ostatnim trymestrze ciąży.
Jak duże jest Twoje maleństwo
Pod koniec 37. tygodnia dziecko osiąga zwykle ostateczną wagę – ok. 3500-3800 gramów i długość ciała – ok. 52-55 centymetrów.
Jak dziecko zmienia się w tym czasie
Przez ostatnie miesiące w Twoim łonie maleństwo nadal rośnie – co tydzień przybywa mu ok. 200 gramów. Zaczyna się też przygotowywać do samodzielnego życia. Powiększa się i fałduje powierzchnia jego mózgu, więc rozwijają się nowe zmysły. Dziecko rozróżnia już smaki (słodki i kwaśny), reaguje na światło i ból. Przestaje być bardzo ruchliwe, bo zaczyna brakować mu miejsca, ale nadal jest energiczne. Stopniowo dojrzewają jego organy wewnętrzne i układ nerwowy, tworzą się zapasy substancji odżywczych potrzebnych po narodzinach. W wątrobie zostaje zmagazynowana skrobia, która po porodzie przekształci się w glukozę. Pod skórą powstaje tkanka tłuszczowa, stanowiąca nawet 15% ciężaru całego ciałka. Zanika meszek, który pokrywał skórę. W płucach pojawia się substancja umożliwiająca oddychanie tlenem, a w jelitach gromadzi się smółka.
Czego najbardziej potrzebuje
- Nadal dużo białka do budowy komórek, ale także:
- żelaza, wapnia, witamin i soli mineralnych. By zgromadzić zapasy potrzebne na kilka pierwszych miesięcy życia po urodzeniu, dziecko czerpie składniki odżywcze bezpośrednio od Ciebie. Nawet niewielkie niedobory witamin i składników mineralnych mogą zaszkodzić Wam obojgu. Nie bierz jednak preparatów witaminowo-mineralnych bez konsultacji z lekarzem.
Co najczęściej powinnaś jeść
Dbaj, by każdy posiłek był urozmaicony, a dzienny jadłospis zawierał wiele rodzajów białka (z mięsa, ryb, jaj, mleka, serów, masła, fasoli, soi), bo w każdym z nich są inne aminokwasy. Żółtko, płatki zbożowe, rośliny strączkowe, warzywa, owoce, razowe pieczywo dostarczą Wam obojgu porcję żelaza, magnezu, potasu, błonnika, a także witamin z grupy B oraz A, E i C. Pamiętaj też o węglowodanach (są w produktach zbożowych, kaszach, ziemniakach). To bogate źródło skrobi, która przekształca się w glukozę (a ją magazynuje maleństwo). Nie kupuj żywności zawierającej barwniki, konserwanty, wzmacniacze smaku, duże ilości sodu. Nie pij czarnej herbaty, kawy ani napojów z kofeiną.
Ile możesz przytyć?
Od końca ósmego miesiąca Twoja waga raczej już się nie zmienia. Przez całą ciążę możesz przytyć ok. 10-14 kg (jeśli miałaś prawidłową wagę), 15-18 kg (gdy byłaś bardzo szczupła) lub 6-9 kg (jeżeli miałaś nadwagę).

[bassienkaw]

UMACNIANIE WIęZI Z DZIECKIEM:

W ciąży kobieta wraz ze swoim maleństwem wspólnie przeżywa każdy dzień i każdą noc przez wiele miesięcy, bez przerwy. W tym okresie mama może świadomie pielęgnować relację ze swoim dzieckiem. Sposobów na to jest kilka:
-DBANIE O SIEBIE - „Mamy do dania innym tyle, ile sami mamy” ta mądrość szczególnie dobrze odnosi się do okresu ciąży i relacji matki z dzieckiem. Dziecko mianowicie dosłownie i przenośnie karmi się tym wszystkim, czym jego mama. Dlatego dbanie przez matkę o siebie jest również jej wyrazem miłości do dziecka. Odpowiednia dieta, ilość snu, aktywności i radości z życia bezpośrednio przekłada się na zdrowie dynamicznie rozwijającego się dziecka. Badania pokazują, że zadowolenie mamy jest odbierane przez maleństwo w brzuchu za pomocą krążących wtedy po organizmie kobiety hormonów szczęścia.
-PRZEZ ŻOŁĄDEK DO SERCA – podczas ciąży szczególną rolę odgrywa urozmaicona, bogata w różnorodne produkty dieta oraz odpowiednia ilość płynów. Ważne jest, aby przyszła mama spożywała wysokiej jakości produkty i dbała o częste „dostawy” składników odżywczych (5-6razy dziennie).
-PRZEZ USZY DO SERCA – dziecko w II trymestrze zaczyna słyszeć. Uczy się wtedy głosu matki oraz zaczyna czerpać radość ze słyszanej muzyki i płynących dźwięków. Dlatego też rozmowy z „własnym brzuszkiem” mogą być przyjemnością dla obydwu stron brzucha, tej wewnętrznej i tej zewnętrznej. O czym rozmawiać? O swoich wyobrażeniach, potrzebach, uczuciach, planach. Muzyka (również śpiew własny), w zależności od charakteru wpływa na mamę i dziecko uspokajająco lub też pobudzająco. Niektóre noworodki po przyjściu na świat bardzo pozytywnie reagują na muzykę słyszaną w życiu płodowym.
-PRZEZ PŁUCA DO SERCA – powietrze to energia niezbędna do życia. Kiedy mama oddycha pełną piersią, i to najlepiej zdrowym powietrzem, maleństwo czerpie z tego bezsporne korzyści. Poprzez oddech kobieta może zadbać o lepsze samopoczucie swojego dziecka właściwie w każdym momencie. Kulminacją zaś dbania o siebie i dziecko poprzez oddech jest poród. Okres ciąży może zaś służyć jako preludium tego ważnego wydarzenia.
-GŁASKANIE BRZUSZKA – dziecko w brzuszku, mimo iż zabezpieczone kilkoma „powłokami”, z pewnością „ucieszy” dotyk i ciepło maminej i ojcowskiej ręki. W ten sposób maleństwo już od pierwszych swoich dni uczy się, czym jest miłość i samo radośnie ją okazuje poprzez wiercenie się, szturchnięcia i kopnięcia (czasem nawet bardzo intensywne). Kontakt fizyczny jest przecież jednym ze źródeł radości.
-WIEDZA O ROZWOJU I CIĄŻY – poprzez pogłębianie swojej wiedzy o rozwoju dziecka i ciąży, mama może pełniej i z większą empatią towarzyszyć swojemu malcowi w życiu prenatalnym.
-NAZWANIE DZIECKA PO IMIENIU – gdy maleństwo zostanie nazwane stanie się dla rodziców kimś bliższym. Dyskusje między rodzicami dotyczące wyboru imienia można nawet nagrać i dołączyć do pamiątek z okresu ciąży.
-PIELĘGNACJA WSPOMNIEŃ – utrwalone wspomnienia mają w sobie moc umacniania więzi. W przyszłości pamiątki mogą być miłym pretekstem do powrotu do okresu ciąży dla mamy i taty. Bezspornie zaś będą wspaniałym prezentem dla dziecka, które odczyta je jako wyraz największej miłości. W specjalnym pudełku można gromadzić zdjęcia i przedmioty oraz pamiętniki i nagrania z okresu ciąży. Pierwszą pamiątką może być pozytywny test ciążowy. W pamiętniku (np. dzienniku lub tygodniku) można opisywać swoje samopoczucie, doznania fizyczne oraz dojrzewające uczucie miłości do dziecka. Warto zafundować sobie ciążową sesję fotograficzną (nie odkładać jej na ostatnią chwilę) a także cyklicznie dokumentować zmiany wielkości brzuszka (najlepiej z profilu). Można również nakręcić film, jak mama i tata rozmawiają i głaszczą brzuszek. Do pudełka wspomnień z pewnością warto dołożyć zdjęcia z badań USG i wszelkie inne przedmioty symbolicznie wiążące się z ciążą.

[bassienkaw]

BEZPIECZNA CIążA A UPAłY:
*należy unikać słońca (nie opalać się)
*stosować kremy z filtrem
*chronić brzuch przed słońcem
*pić dużo napojów (najlepiej wody niegazowanej)
*dużo odpoczywać (na spacery najlepiej wychodzić wieczorem, gdy jest już chłodniej)
*ubierać się w przewiewne ubrania

CO MOżNA ROBIć W CIążY, A CZEGO SIę NIE POWINNO:
Jedz to, nie jedz tego. Rób to, nie rób tego. Kobiety ciężarne są bombardowane z każdej strony tym co mogą, a czego nie, ale nie zrażajmy się i zachowajmy dystans do wszystkiego.
Oto kilka pożytecznych rad na temat tego co wolno, a czego nie.
Co powinnaś robić:

• bierz witaminy każdego dnia- kobiety w ciąży potrzebują witamin i żelaza, na które zapotrzebowanie często jest większe niż spożywamy w naszej diecie
• codziennie należy również brać kwas foliowy- branie kwasu foliowego w odpowiednich ilościach daje szanse na urodzenie dziecka bez wad wrodzonych, np: bez rozszczepu warg itp.
• odżywiaj się zdrowo- nie znaczy to jednak jedz za dwoje. Jedz dużo owoców, warzyw, pij dużo wody niegazowanej. Jedz także dużo nabiału, pij mleko, jedz jogurty, gdyż twoje dziecko potrzebuje tych składników do prawidłowego rozwoju kości.
• nie stresuj się i nie denerwuj- staraj się kontrolować i panować nad stresem, dużo odpoczywaj i naucz się mówić nie
• ruszaj się- dla ciebie i twojego dziecka będzie dobrze, gdy będziesz się gimnastykowała, oczywiście w granicach rozsądku. Skonsultuj się z lekarzem jeśli chcesz się dowiedzieć jakie ćwiczenia są bezpieczne w ciąży
• rozmawiaj ze swoim lekarzem, jeżeli masz jakieś problemy ze zdrowiem, jeśli jesteś cukrzykiem kontroluj poziom cukru we krwi
• konsultuj się ze swoim lekarzem jeśli chcesz wziąć jakieś lekarstwa
• odwiedzaj swojego lekarza regularnie
• zapinaj pasy bezpieczeństwa w samochodzie- nie przeszkadzają one ani tobie ani dziecku, a mogą uchronić was przed niebezpieczeństwem

Czego nie powinnaś robić:

• nie jedz surowych ryb,jajek, sushi, kawioru
• nie używaj "chemii"- jeśli musisz użyć jakiś płyn np: do czyszczenia łazienki, załóż rękawiczki
• nie zmieniaj kotu piachu w kuwecie- styczność z kotem w ciąży nie jest bezpieczna ze względu na toksoplazmozę. Powiedz swojemu lekarzowi jeśli masz jakieś zwierzę
• nie kąp się w gorącej wodzie, nie bierz gorącego prysznica, nie chodź do sauny- może to być szkodliwe dla dziecka, wywołać krwawienie, a nawet poronienie
• nie używaj perfumowanych chusteczek, płynów do kąpieli- mogą one podrażniać i wywoływać infekcję miejsc intymnych. Najlepiej do mycia używać płynu do higieny intymnej lub mydeł dla dzieci
• nie pal papierosów- może to wywoływać przedwczesny poród, a dziecko może urodzić się dużo mniejsze niż powinno
• nie pij alkoholu- pijąc alkohol możesz urodzić dziecko z tzw. zespołem alkoholowym
• nie używaj narkotyków i nie pal marihuany- są one bardzo niebezpieczne dla ciebie i twojego dziecka. Jeśli używasz narkotyków powinnaś powiedzieć o tym swojemu lekarzowi

SPOSóB NA PRZEZIęBIENIE W CIążY:
Rekomendowane jest aby kobiety w ciąży używały tylko i wyłącznie naturalnych środków słodzących. Cukier trzcinowy oraz kandyz marki "Cukier Królewski" poza szczególnym smakiem posiadają wyjątkowe walory estetyczne. Na jesienno zimowe przeziębienia- proponujemy bazujący w 100% na naturalnych składnikach syrop szałwiowo- tymiankowy na kaszel
Przed nami jesienne chłody i czas przeziębień. Proponujemy Państwu przepis na syrop przeciwkaszlowy, oparty na naturalnych składnikach.

Syrop tymiankowo - szałwiowy na kaszel:

Składniki:

• 0,25 litra dobrej jakości wody pitnej
• 1 mała drobniutko posiekana cebula
• 1 łyżka suszonego tymianku
• 1 łyżka suszonej szałwii
• garść cukru kandyzu „Cukier Królewski”

Wykonanie:
Wszystkie składniki umieść w rondelku. Gotuj, mieszając, aż do rozpuszczenia cukru (około 5 minut). Uważaj, aby syrop się nie zagotował (nie może wrzeć...). Lekko przestudzony przecedź przez gęste sito lub gazę.

Syrop tymiankowo - szałwiowy możesz spożywać ciepły lub zimny.
Po wystudzeniu przelej do ciemnej butelki, zakorkuj i przechowuj w lodówce.
Pij na kaszel po 1 łyżce 3 razy dziennie.

[bassienkaw]

CESARSKIE CIECIE, KIEDY I JAK
Wpisał: ZdroweDzieci.pl - Prof. dr hab. Janusz Kretowicz

Wpływ na zdrowie kobiety i jej dziecka.
Wbrew pozorom nazwa „cięcie cesarskie” pochodzi nie od słowa „cesarz” (często w potocznych rozmowach przywołuje się tutaj Juliusza Cezara!), lecz od łacińskiego słowa caedo (rąbię, pruję). Od czasów Numy Pompiliusza prawo nakazywało wykonanie cięcia cesarskiego na zmarłej ciężarnej. W średniowiecznej Europie cięcie cesarskie wykonywano tylko wyjątkowo. W Polsce pierwsze udokumentowane cięcie cesarskie na żywej kobiecie wykonał profesor Chirurgii Uniwersytetu Warszawskiego Franciszek Ksawery Dybek w roku 1821.
Jeszcze w pierwszej połowie XX wieku cięcie cesarskie było operacją niebezpieczną, obciążoną znaczną śmiertelnością: w roku 1937 odsetek zgonów kobiet w związku z cięciem cesarskim wynosił aż 6% (umierała więc co 16 kobieta!). Gdy u kobiety ze zniekształconą miednicą odchodziły wody płodowe i występowały objawy zakażenia, położnik stawał wobec dramatycznej perspektywy pomniejszenia płodu… Pierwsze w Polsce cięcie cesarskie po odejściu wód płodowych wykonała pod osłoną antybiotyku prof. Bulska niedługo po 2. wojnie światowej.
Postępy w zakresie aseptyki i anestezjologii, rozwój techniki operacyjnej, a nade wszystko wprowadzenie banków krwi, zorganizowanie oddziałów intensywnej opieki i udoskonalenia antybiotykoterapii sprawiły, że ryzyko śmierci kobiety, rozwiązywanej drogą cięcia cesarskiego, zmniejszyło się prawie tysiąckrotnie (umieralność kobiet w związku z cięciem cesarskim wynosi teraz w krajach rozwiniętych mniej niż 1:10 000!).

Wzrost popularności „cesarskiego cięcia”
Można zadać sobie pytanie: po co w ogóle rodzić naturalni skoro w miarę bezpiecznie można urodzić dziecko cięciem brzusznym? Częściowej (podkreślam „częściowej”!) odpowiedzi na to pytanie mogą udzielić liczby wskazujące na istnienie takiej tendencji.
W Stanach Zjednoczonych w latach trzydziestych dwudziestego wieku odsetek ciąż zakończonych drogą cięcia cesarskiego wynosił 3%, zaś już pięćdziesiąt lat później cięcie cesarskie było najczęściej wykonywanym zabiegiem operacyjnym i dotyczyło 21% wszystkich kobiet w ciąży. Obecnie w krajach rozwiniętych drogą cięcia cesarskiego rodzi się od 20 do 30% dzieci!
Wzrostowi częstości wykonywania cięć cesarskich towarzyszy znacznie rzadsze wykonywanie takich zabiegów jak vacuum extractor, kleszcze i pomoc udzielana rodzącemu się przez pochwę dziecka w położeniu miednicowym. Częstsze rozwiązywanie ciąży u kobiet drogą cięcia cesarskiego nie pociągnęło niestety za sobą obniżenia częstości występowania deficytów neurologicznych u dzieci.

Wskazania do cesarskiego cięcia
Każdy zabieg chirurgiczny wykonywany jest z jakiegoś powodu, w języku medycznym powód ten określany jest mianem „wskazanie”. Lista takich wskazań jest w medycynie długa i tak np. zmieniony zapalnie i zropiały wyrostek robaczkowy jest wycinany, aby ratować życie człowieka zagrożone przez możliwość wystąpienia ropnego zapalenia otrzewnej. Cztery główne i najczęściej formułowane wskazania do cięcia cesarskiego to:
1. rozwiązanie poprzedniej ciąży drogą cięcia cesarskiego;
2. brak postępu porodu / poród przedłużony;
3. nieprawidłowe położenie płodu (np. miednicowe lub poprzeczne);
4. zagrożenie płodu niedotlenieniem.
Innymi wskazaniami do cięcia cesarskiego są: ciąża mnoga, łożysko przodujące, przedwczesne oddzielenie się łożyska, nowotwór złośliwy narządu rodnego ciężarnej i niektóre choroby płodu.

Ryzyko związane z cesarskim cięciem
Jak dotąd nie ma na tej długiej liście cięcia cesarskiego „na życzenie” Dlaczego?...
Zawsze należy zestawiać korzyści płynące z wykonania określonego zabiegu z ryzykiem towarzyszącym tej operacji. Cięcie cesarskie jest w XX wieku zabiegiem znacznie bezpieczniejszym niż sto czy nawet pięćdziesiąt lat temu. Świadczy o tym wspomniane uprzednio radykalne zmniejszenie umieralności kobiet wiążące się z wykonywanie tego zabiegu. Jednak istnieje bezpośrednie ryzyko operacyjne, a w tym możliwości wystąpienia zakażenia, niekiedy trzeba przetoczyć krew z wszystkimi konsekwencjami tego zabiegu, czasem dochodzi też do uszkodzenia narządów wewnętrznych, w tym dróg moczowych. Do rzadziej występujących powikłań należy choroba zakrzepowo-zatorowa, endometrioza i niedrożność jelit.
Wykonanie cięcia cesarskiego należy rozpatrywać także w kontekście reprodukcyjnej przyszłości kobiety: dobrze jest udokumentowane, że podczas przyszłych ciąż u kobiet, które zostały rozwiązane cięciem cesarskim częściej występują takie powikłania jak: poronienia, ciąża jajowodowa, łożysko przodujące, wrośnięcie łożyska, a także pęknięcie macicy w czasie ciąży lub porodu.

Wpływ carskiego na noworodka
Przebycie cięcia cesarskiego jest nieobojętne dla stanu noworodka. Wielokrotnie wykonuje się cięcie cesarskie, aby uratować dziecko zagrożone niedotlenieniem, ale sam fakt przyjścia na świat w sposób „nie naturalny” może w znaczący sposób wpłynąć na dalsze losy dziecka. Dziecko urodzone przez „otwór” w ścianie jamy brzusznej pozbawione jest błogosławionego wpływu przejścia przez dość ciasny kanał rodny na jego krążenie i oddychanie. Ten fizjologiczny ucisk na klatkę piersiową powoduje, że sprawnie zostanie wyciśnięty płyn z płuc noworodka, pęcherzyki płucne rozprężą się w naturalny sposób, a towarzyszyć temu będzie dokonana dokładnie i szybko ta fizjologiczna zmiana, jaką jest przejście z płodowego krążenia krwi przez noworodkowe na ostateczne (dojdzie tutaj do zamknięcia istotnych w życiu płodowym lecz niepotrzebnych w życiu „samodzielnym” połączeń między lewą, a prawą stroną serca oraz między aortą a tętnicą płucną – przewód Botalla).
Gdy dziecko rodzi się drogą cięcia cesarskiego mechanizm ten nie działa. Może to doprowadzić do dobrze znanego neonatologom zespołu tzw. mokrego płuca, objawiającego się m.in. przyśpieszeniem oddechu, dusznością, sinicą, obniżeniem stężenia tlenu i podwyższeniem stężenia dwutlenku węgla we krwi. Brak tego fizjologicznego ucisku klatki piersiowej może pociągnąć za sobą wystąpienie zaburzeń w adaptacji układu krążenia do warunków życia pozałonowego – wspomniane wyżej fizjologiczne zmiany w krążeniu występują oporniej, a przewód Botalla może się nie zamknąć, co wymaga interwencji operacyjnej. U dziecka urodzonego drogą cięcia cesarskiego występują wymioty i ulewania pokarmu.
Są doniesienia wskazujące na to, że dzieci po cięciu cesarskim są później bardziej podatne na choroby układu oddechowego. Na koniec tej listy: błędne określenie czasu trwania ciąży (zdarzające się mimo postępu diagnostyki!) sprawić może, że w wyniku cięcia cesarskiego „na życzenie” dziecko urodzi się przedwcześnie, z wszystkimi konsekwencjami tego stanu.
Jak więc odnieść się do problemu „cięć cesarskich na życzenie”, niekiedy wychwalanych w tzw. prasie kobiecej. Rozsądny położnik jeszcze w czasie ciąży przedstawi pacjentce wszystkie dane za i przeciw tej metodzie („na życzenie”) kończenia ciąży. Zwróci on uwagę na to, że chociaż rozwiązanie cięciem cesarskim może zapobiec wystąpieniu niektórych powikłań, to sam zabieg przez się (per se) jest nie pozbawiony pewnego ryzyka – tak dla mamy jak i jej dziecka. Trzeba jednak wziąć pod uwagę, że ryzyko wystąpienia powikłań (zwłaszcza dla noworodka – chodzi tu np. o porażenie splotu barkowego) tolerowane w przeszłości i skłaniające do unikania cięcia cesarskiego może być współcześnie nie do przyjęcia dla niektórych kobiet i odsetek cięć cesarskich będzie nadal wzrastać.

Należy życzyć sobie jednak, aby zachowany był zdrowy rozsądek, a odsetek powikłań dotyczących mam i ich dzieci był jak najmniejszy i to bez względu na sposób zakończenia ciąży!

[bassienkaw]

SEKS W CIAZY
Współżycie w czasie prawidłowo przebiegającej ciąży jest na ogół bezpieczne, a także korzystne z uwagi na utrzymanie więzi z partnerem. Seks w ciąży może być doskonałą formą "ćwiczeń fizycznych". Dziecku, które schowane jest w worku owodniowym wewnątrz macicy, podczas stosunku nie dzieje się nic złego, nawet bardzo głęboka penetracja członka w pochwie nie stwarza zagrożeń dla płodu.
Wiele kobiet odczuwa podczas ciąży większe potrzeby seksualne, co jest spowodowane przestrojeniem hormonalnym, m.in. znacznym zwiększeniem poziomu estrogenów w ustroju. Seks sprawia im czasem większą satysfakcję niż dotychczas, co również daje się wytłumaczyć działaniem hormonów w ciąży, które uwrażliwiają ciało na dotyk. Reakcje seksualne wzmaga również fakt, że dopływ krwi w okolice narządów płciowych jest podczas ciąży zwiększony. Jednak zmiany zachodzące w czasie ciąży w psychice kobiety mogą również być przyczyną całkowitego unikania seksu. Wiele kobiet odczuwa również zbytnie zmęczenie w ciąży, by mieć ochotę na miłość fizyczną.NAJWYGODNIEJSZE POZYCJE W CIAZY
W pierwszych miesiącach prawidłowej ciąży wszystkie pozycje bywają zazwyczaj wygodne, ale gdy brzuch kobiety zaczyna rosnąć, trzeba zadbać, by nie był w trakcie seksu uciskany.
Pozycja odwrotna
Kobieta kładzie się na mężczyźnie w pozycji półleżącej, wspierając się na wyprostowanych ramionach - pozycja ta doskonale się sprawdza począwszy od 2 trymestru ciąży. W trzecim trymestrze można ją nieco zmodyfikować - kobiecie wygodniej wówczas podgiąć nieco kolana i przybrać ułożenie siedzące.
Pozycja boczna
Mężczyzna leży na boku, kobieta kładzie się na plecach i przerzuca nogi przez biodro partnera. Pozycja umożliwia kontakt twarzą w twarz, mężczyzna nie uciska brzucha ciężarnej ani jej piersi, co bywa ważne w ostatnim trymestrze ciąży.
Pozycja boczna odwrócona ( pozycja "łyżeczki" )
Wskazana i jedynie dopuszczalna w bardzo zaawansowanej ciąży. Kobieta leży na boku z lekko podkurczonymi nogami, mężczyzna również na boku , lekko przytrzymując ją za biodra.
Zmodyfikowana pozycja klasyczna
Kobieta leży na plecach, obejmując nogami partnera na wysokości jego bioder. Mężczyzna klęczy, podpierając się rękami, by nie opierać się na brzuchu kobiety. Pozycja nie sprawdza się w zaawansowanych stadiach ciąży, kiedy brzuch jest zbyt duży.
Pozycja siedząca
Kobieta siedzi na kolanach mężczyzny, zwrócona twarzą do niego. Jeśli jej brzuch nie jest zbyt wielki, pozycja może obojgu sprawiać przyjemność, ponieważ umożliwia głęboką penetrację.
UWAGA ! Wszystkie inne pozycje w zaawansowanej ciąży mogą być niebezpieczne.

Mój mężczyzna i seks w ciąży
Dla niektórych mężczyzn nie ma nic bardziej seksownego niż partnerka, która nosi w łonie jego dziecko. U innych fakt ciąży powoduje dużą rezerwę w erotyce. W wielu przypadkach mężczyźni obawiają się, że mogą zrobić kobiecie lub dziecku krzywdę, warto im wytłumaczyć, że ten lęk nie ma uzasadnienia.

SEKS TUZ PRZED DATA PORODU
Może sprowokować początek porodu. Męskie nasienie w kontakcie z szyjką macicy powoduje jej "dojrzewanie" i rozwieranie poprzez wzniecenie czynności skurczowej ciężarnej macicy. Dzieje się tak ze względu na obecność w spermie substancji o nazwie prostaglandyna. Jednak nie należy się obawiać zbyt wcześnie - na takie ilości prostaglandyny jaka znajduje się w spermie mężczyzny, szyjka macicy staje się dopiero wrażliwa po 38-39 tygodniu prawidłowo rozwijającej się ciąży.
Badania wykazały również, że orgazm i występujące w czasie jego trwania skurcze macicy nie mogą spowodować poronienia lub porodu niewczesnego.
W ostatnich tygodniach ciąży może on wprawdzie wywołać tzw. skurcze Braxtona-Hicksa, trwające nawet do 30 minut. Mogą one przypominać skurcze porodowe, ale polegają jedynie na napinaniu się macicy i nie są w stanie rozpocząć akcji porodowej.
Wiele ciężarnych kobiet, które nie mają ochoty na seks w ciąży, obawia się o uczucia partnera. Najlepszym rozwiązaniem w takiej sytuacji jest szczera rozmowa obojga partnerów. Wzajemna miłość pomaga w zrozumieniu uczuć partnera. Lęki i obawy mogą się okazać zupełnie pozbawione podstaw. Jeżeli natomiast nie są one do pokonania przez mężczyznę lub kobietę , warto wówczas przypomnieć sobie o tym, że seks nie jest jedynym sposobem wyrażania miłości. Przytulanie i masaż mogą być równie dobrym sposobem na utrzymanie intymnej więzi między partnerami.
W ekstremalnych sytuacjach można znaleźć pomoc w gabinecie lekarza ginekologa, który opiekuje się zdrowiem ciężarnej kobiety lub seksuologa, jeżeli problem jest bardzo skomplikowany

Lekarz ginekolog może zabronić współżycia gdy:

• będąc w ciąży poroniłaś
• miałaś krwotok
• zbyt wcześnie występują skurcze macicy
• przeżyłaś kiedykolwiek przedwczesny poród
• ciąża jest zagrożona poronieniem
• łożysko nie jest prawidłowo umiejscowione
• masz infekcję dróg rodnych
• ciąża jest mnoga
• pękł pęcherz płodowy

[bassienkaw]

BOGATY SWIAT NASZEGO MALENSTWA
Świat Twojego jeszcze nie narodzonego dziecka jest bardzo bogaty. Ze wszystkich stron maluszka otaczają nowe bodźce. Niektóre są dla niego miłe, inne – nie tak bardzo. Możesz jednak łatwo nauczyć się sprawiać mu dużo radości.
Słyszę, słucham, nadsłuchuję...
W brzuchu wcale nie panuje cisza! I bardzo dobrze, bo dzięki temu zmysł słuchu maluszka jest przez cały czas stymulowany. I to już mniej więcej od 20. tygodnia ciąży, kiedy ośrodek nerwowy, odpowiadający za słuch, budzi się do życia.
Co słyszy maluszek? Przede wszystkim wszystkie dźwięki dobiegające z Twojego organizmu: bicie serca , szum krwi przepływającej przez naczynia krwionośne, Twój oddech... Słyszy też dźwięki dobiegające ze świata zewnętrznego, oczywiście przytłumione przez wody płodowe.
Czego maluszek najbardziej lubi słuchać?
Bicie Twojego serca -Jego rytm jest stały, uspokaja. Dziecko bardzo dobrze go zna. To jeden z powodów, dlaczego po urodzeniu tak lubi być przytulone do Ciebie. Słysząc rytm bicia Twojego serca, czuje się bezpiecznie.
Twój głos -Brzmi on dla maluszka inaczej niż wszystkie inne dźwięki. Dziecko słyszy go już od pierwszego momentu, od kiedy tylko zaczyna funkcjonować zmysł jego słuchu. Maleństwo uwielbia, gdy zwracasz się bezpośrednio do niego, kiedy ton Twojego głosu staje się ciepły, wyjątkowo miły. Ono czuje, kiedy mówisz tylko do niego. Staje się wtedy bardziej aktywne ruchowo – fikanie i kopnięcia to jego ciche odpowiedzi. Dziecko bardzo lubi, gdy zwracasz się do niego melodyjnie i wyraziście. To cechy znanego na całym świecie „języka matek”, którym zwracają się do swoich maleństw .
Twój głos maleństwo dobrze zapamięta. Badania potwierdzają, że już noworodki doskonale rozpoznają i odróżniają od innych głos swojej mamy.
Twój śpiew-Dziecko uwielbia, gdy śpiewasz – niezależnie, od tego, jak Ty sama oceniasz swoje zdolności. Śpiew uspokaja maluszka, koi do snu. Jeśli nucisz często tę samą spokojną melodię, będzie ją rozpoznawać po urodzeniu.
Głosy innych ludzi-Już od 6. miesiąca maluszek słyszy, jak ktoś rozmawia z Tobą. Nie rozumie oczywiście, o czym mówicie, doskonale jednak rozróżnia ton głosu, nastrój rozmowy. Jeśli tata często rozmawia z dzieckiem, również i jego głos rozpozna ono po urodzeniu.
Muzykę-Gdy Ty jej słuchasz, słyszy ją też Twój maluch . Lubi melodie spokojne, relaksujące. Czuje, że w tym momencie odprężasz się; on robi to samo. Jeśli lubisz muzykę poważną i uspokaja Cię ona, słuchaj Mozarta – badania naukowe dowiodły, że ma to znakomity wpływ na kształtowanie się mózgu maleństwa. Jeśli jednak nie przepadasz za klasyką, nie zmuszaj się do jej słuchania; lepiej włącz płytę, którą lubisz. Gdy Ty będziesz zrelaksowana, odpręży się też Twoja pociecha.
Fikam koziołki
Nie wiadomo, kiedy to się zaczyna. Naukowcy twierdzą, że już 7,5 tygodniowy maluszek (ma wtedy 2,5 centymetra długości, czyli tyle, co ziarnko fasoli) już wykonuje pierwsze ruchy. Gdy ma 9 tygodni, aktywność zajmuje mu kilka minut dziennie. Ty jednak zaczniesz jego ruchy odczuwać dopiero między 16. a 20. tygodniem, kiedy staną się silniejsze.
Maluszek bardzo lubi ruch. Fikanie koziołków, wykonywanie salt i obrotów sprawia mu naprawdę przyjemność
Baw się ze mną Grzechotka i karuzelka zawieszona nad niemowlęcym łóżeczkiem wcale nie będą pierwszymi zabawkami dziecka. Natura tak to mądrze urządziła, by maleństwo już będąc w łonie mamy mogło się bawić. Co więcej, samo potrafi sobie znaleźć swoje pierwsze „zabawki”.
Pępowina-Długa, gruba, elastyczna – doskonale daje się nią wyginać na wszystkie strony. Maluch nie tylko się nią bawi. Chwyta ją również wtedy, gdy czuje się zagrożony. Za kilka miesięcy do tego samego będzie mu służyła przytulanka.
Paluszki-Dziecko bierze je do buzi, bada ich wielkość i kształt, ssie kciuk.
Maluszek umie się więc już bawić w pojedynkę, ale jeszcze większą przyjemność sprawiają mu zabawy z mamą lub tatą.
Kopanie-Możesz zacząć taką zabawę już od 20. tygodnia ciąży. Gdy poczujesz kopnięcie maluszka, odpowiedz mu lekkim pukaniem w brzuch. Pierwszy raz dziecko może na chwilę znieruchomieć, ale już po chwili kopnie nóżką. Gdy poklepiesz brzuch w innym miejscu, ono też spróbuje Ci „odpowiedzieć”.
Echo-Gdy czujesz, że dziecko nie śpi, zbliż głowę do brzucha i zagadaj do maluszka. Poczekaj na lekkie kopnięcie. Wtedy znów coś powiedz do niego. W ten sposób może też bawić się z maleństwem starszy brat lub siostra.
Bajki-Mów do dziecka tak, jakby było cały czas tuż obok Ciebie. Bajki możesz opowiadać w czasie całej ciąży, ale szczególnie w ostatnim trymestrze. Myślisz, że maleństwo jeszcze nic nie rozumie? To nie całkiem prawda. Na pewno wyczuwa Twoje emocje. Gdy opowiadasz maluszkowi bajkę, szczególnie z nim w roli głównej, odprężasz się, relaksujesz i cieszysz dzieckiem. A ono świetnie to wyczuwa! Zapamiętuje też charakterystyczne cechy języka, rytm. To dlatego po urodzeniu dzieci potrafią odróżniać język ojczysty od obcego.
To mi smakuje
Maleństwo wszystkie składniki potrzebne do życia dostaje od Ciebie, za pośrednictwem pępowiny. Nie odczuwa więc głodu. Jednak od czasu do czasu połyka też wody płodowe. To bardzo dobrze: ćwiczy w ten sposób przełykanie, co przyda mu się, gdy już się urodzi.
Okazuje się, że dzieci dużo chętniej piją wody płodowe, jeśli zjadłaś niedawno coś słodkiego! Już od 7. miesiąca mają dobrze rozwinięte kubki smakowe. I zdecydowanie preferują słodki smak!
Od czasu do czasu możesz więc zjeść jakiś słodycz. Najlepiej zdrowy, jak suszone morele, śliwki, daktyle, figi
Już widzę!
Powieki maluszka otwierają się na początku siódmego miesiąca. Od tego czasu maleństwo może już patrzeć. Wiele jednak nie widzi, gdyż w brzuchu jest dość ciemno. Jeśli jednak światło latarki skierujesz na swój brzuch, a dziecko nie będzie wtedy spać, zauważy zmianę natężenia światła. Możesz bawić się z maluszkiem, zapalając i gasząc latarkę. Wkrótce zacznie reagować na zmiany – będzie się przekręcał i kopał nóżką.
Pokołysz mnie, mamo...
Twoje maleństwo bardzo lubi być kołysane. Wystarczy, że chodzisz lub jedziesz samochodem – kołysanie je usypia i koi do snu. Jeśli masz taką możliwość, od czasu do czasu pobujaj się na hamaku lub na bujanym fotelu. Po urodzeniu maluszek będzie uwielbiał zasypiać, kołysany przez Ciebie.
I kochaj!
To najważniejsze. Dziecko na zasadzie niemal telepatycznej wyczuwa emocje i uczucia, jakimi je obdarzasz. Doskonale wie, czy jest na tym świecie oczekiwane, chciane, kochane. Dlatego od początku myśl o nim ciepło. Wyobrażaj sobie, jaki jest, jaki kiedyś będzie, nawiązuj z nim kontakt.
Hormony szczęścia
Maluszek odczuwa Twoje emocje. Gdy Ty jesteś zadowolona, on również to czuje. Dlaczego? Otóż w chwilach radości Twój organizm wytwarza endorfiny – hormony szczęścia. Przez pępowinę docierają one do krwi maleństwa, a potem do jego mózgu. Maluszek czuje to samo, co Ty!

Tego nie lubię!
Dziecko doskonale wyczuwa Twoje emocje. Niestety, także te negatywne. Niektórych bodźców może się nawet bać.
Podniesiony ton głosu-Dziecko nie rozumie wypowiadanych słów, ale doskonale je wyczuwa. Nie lubi, gdy się kłócisz. Nie musisz jednak przez całą ciążę odczuwać euforii. Nie przejmuj sporadycznymi sprzeczkami. Ważne, byś potrafiła się po nich wyciszyć.
Niespodziewane dźwięki-Malenstwo może przestraszyć klakson samochodu , jeśli jesteście na ulicy. Reaguje na tego typu dźwięki odruchem Moro: gwałtownym rozprostowaniem rączek i nóżek
Głośna muzyka-Dziecko zdecydowanie za nią nie przepada . Nieruchomieje na moment, jakby w przestrachu, a potem zaczyna gwałtownie kopać.
Długotrwały stres-Powoduje to wyrzut adrenaliny do krwi, skurcz naczyń krwionośnych, a także mięśni macicy . Dziecko dostaje mniej tlenu!
A to mi szkodzi!
Maleństwo nie ma szans samo obronić się przed tymi czynnikami. Nie narażaj go na niebezpieczeństwo!
Papierosy-W papierosowym dymie jest ponad 4 tysiące szkodliwych składników, w tym 40 rakotwórczych. Jeśli mama pali, przez pępowinę przedostają się one do krwiobiegu maleństwa. Dzieci palących mam częściej rodzą się z niską wagą, są narażone na uszkodzenie mózgu, niedojrzałość płuc i szereg chorób. Przyszła mama nie powinna też przebywać w towarzystwie osób palących – „bierne palenie” jest bowiem równie szkodliwe .
Alkohol-Nie ma w ciąży bezpiecznej dawki alkoholu. Nawet najmniejsze ilości przedostają się przez barierę łożyska. Alkohol może spowodować bardzo ciężkie uszkodzenie mózgu, nieprawidłowy rozwój ośrodkowego układu nerwowego, serca, urodzenie dziecka z niska masą ciała.
Kawa-Wypijanie powyżej 4 filiżanek dziennie znacznie podnosi ryzyko wystąpienia porodu przedwczesnego. Kofeina zawarta w kawie „wypłukuje” też z organizmu witaminy z grupy B, witaminę C, a także niektóre składniki mineralne.

[bassienkaw]

INTERPRETACJA WYNIKóW KRWI

Hematokryt (HCT)
Kobiety: 37-47 %
Mężczyźni: 42-52 %
Wzrost poziomu hematokrytu może być spowodowany przez: wzrost liczby krwinek czerwonych - nadkrwistości pierwotne (czerwienica prawdziwa) i wtórne (przebywanie na dużych wysokościach, przewlekłe choroby płuc, nowotwory nerek), odwodnienie - obfite biegunki, uporczywe wymioty, moczówka prosta, nadmierne pocenie, zmniejszona objętość osocza- zapalenie otrzewnej, rozległe oparzenia. Spadek poziomu hematokrytu może być spowodowany przez: zmniejszenie liczby krwinek czerwonych - niedokrwistości, utrata krwi (krwawienia), hemolizę wewnątrznaczyniową związaną z reakcją potransfuzyjną, choroby szpiku kostnego (choroba popromienna, fibroza, guzy), przewodnienie.

Hemoglobina (HGB, Hb)
Kobiety:
11,5-16,0 g/dl (7,2-10,0 mmol/l)
Mężczyźni:
12,5-18,0 g/dl (7,8-11,3 mmol/l)
Noworodki:
14,2-19,6 g/dl (8,8-12,2 mmol/l)
Obniżenie poziomu hemoglobiny jest na ogół spowodowane niedokrwistością i w stanach przewodnienia organizmu. Zwiększone stężenie hemoglobiny obserwuje się w nadkrwistościach i w zaburzeniach gospodarki wodno - elektrolitowej (odwodnienie).

Krwinki białe (leukocyty, WBC)*
1 4,0-10,8 x 109/l
Wzrost ich liczby nazywamy leukocytozą, a spadek leukopenią. Podwyższenie może być spowodowane przyczynami fizjologicznymi (wysoka temperatura otoczenia, opalanie się na słońcu, ciąża, wysiłek fizyczny, stres) lub patologicznymi (stany zapalne narządów, uszkodzenia tkanek, zakażenia, zatrucia, nowotwory). Spadek ilości krwinek białych może być spowodowany przez niektóre choroby zakaźne, zwłaszcza wirusowe - WZW, grypa, zakażenie HIV, odra, różyczka, ospa wietrzna, uszkodzenie szpiku kostnego przez środki chemiczne, promienie jonizujące, aplazja (zatrzymanie w rozwoju, zanik) i hipoplazja szpiku, wyniszczenie, kolagenozy, przerzuty nowotworowe do szpiku kostnego, niektóre białaczki, ciężkie zakażenia bakteryjne - posocznice, dury i paradury, wstrząs anafilaktyczny.

Bazocyty - Granulocyty zasadochłonne (BASO)*2
0-0,2 x 109/l
Ich liczba zwiększa się w stanach alergicznych, przy przewlekłej białaczce szpikowej, w przewlekłych stanach zapalnych przewodu pokarmowego, wrzodziejących zapaleniach jelit, niedoczynności tarczycy, chorobie Hodgkina. Wynik poniżej normy może się pojawić w ostrych infekcjach, ostrej gorączce reumatycznej, nadczynności tarczycy, ostrym zapaleniu płuc, stresie.

Eozynocyty - Granulocyty kwasochłonne (EOS)*2
0-0,45 x 109/l
Zwiększenie ich wartości wywołują choroby alergiczne, zakaźne, hematologiczne, pasożytnicze, astma oskrzelowa, a także katar sienny, łuszczyca, jak też zażywanie leków (np. penicyliny). Przyczyną spadku ich liczby mogą być zakażenia, dur brzuszny, czerwonka, posocznica, urazy, oparzenia, wysiłek fizyczny oraz działanie hormonów nadnerczowych.

Neutrocyty - Granulocyty obojętnochłonne (NEUT)*2
1,8-7,7 x 109/l
Ich zwiększenie obserwujemy w zakażeniach miejscowych i ogólnych, chorobach nowotworowych, hematologicznych, po urazach, krwotokach, zawałach, w chorobach metabolicznych, u palaczy oraz u kobiet w trzecim trymestrze ciąży. Spadek liczby neutrocytów występuje w zakażeniach grzybiczych, wirusowych (grypa, różyczka), bakteryjnych (gruźlica, dur, bruceloza), pierwotniakowych (np. malaria), w toksycznym uszkodzeniu szpiku kostnego, przy leczeniu cystostatykami.

Limfocyty (LYMPH)*2
1,0-4,5 x 109/l
Ich liczba wzrasta w takich chorobach, jak krztusiec, chłoniaki, przewlekła białaczka limfatyczna, szpiczak mnogi, odra, świnka, gruźlica, kiła, różyczka, choroby immunologiczne. Natomiast spadek (pancytopenię) może wywołać stosowanie kortykosterydów, a także ciężkie zakażenia wirusowe.

Monocyty (MONO)*2
0-0,8 x 109/l
Wzrost ich liczby może być spowodowany: gruźlicą, kiłą, brucelozą, zapaleniem wsierdzia, durem, mononukleozą zakaźną, zakażeniami pierwotniakowymi, urazami chirurgicznymi, kolagenozami, chorobą Crohna, nowotworami. Przyczyną mniejszej liczby monocytów są np. infekcje, a także stosowanie glikosterydów.

Krwinki czerwone (erytrocyty, RBC)
Kobiety:
4,2-5,4 x 1012/l
Mężczyźni:
4,7-6,1 x 1012/l
Wzrost ich liczby - erytrocytoza, natomiast spadek - erytropenia. Erytrocytoza (czyli czerwienica) jest rzadko spotykaną chorobą i może być spowodowana nowotworowym rozrostem krwinek czerwonych. Jej przyczyną bywa również niedotlenienie lub zwiększona produkcja hormonu pobudzającego wytwarzanie krwinek czerwonych we krwi (erytropoetyny). Częściej mamy jednak do czynienia z niedokrwistością. Może być ona wywołana utratą krwi, niedoborem witaminy B12 lub kwasu foliowego (tzw. niedokrwistość megaloblastyczna). Do niedokrwistości dochodzi też w przypadku oddziaływania różnorodnych czynników powodujących rozpad erytrocytów (mówimy wtedy o niedokrwistości hemolitycznej). Przyczyną niedokrwistości jest także niedobór żelaza lub inne przyczyny wtórne (ciąża, choroby nerek, nowotwory, choroby przewlekłe).

Płytki krwi - Trombocyty (PLT)
130-450 x 109/l
Z nadpłytkowością (trombocytozą) mamy do czynienia w przypadku różnych przewlekłych stanów zapalnych, po wysiłku fizycznym, w niedoborze żelaza, po usunięciu śledziony, w ciąży, w przebiegu niektórych nowotworów. Zdarza się też tzw. nadpłytkowość samoistna. Częściej spotyka się małopłytkowość (trombocypenią) spowodowaną np. skutkami ubocznymi niektórych leków, niedoborami witaminy B12 lub kwasu foliowego, infekcjami, nowotworami i innymi chorobami.

Rozkład objętości krwinek czerwonych (RDW)
11,5-14,5 %
Jego wartość wzrasta w niedokrwistości z niedoboru żelaza. Wzrost RDW można też zaobserwować po utracie krwi lub po leczeniu witaminą B12 lub/i kwasem foliowym.

Średnia objętość krwinek czerwonych (MCV, ŚOK)
Kobiety:
81-99 fl
Mężczyźni:
80-94 fl
Wartość poniżej 80 fl świadczy o niedokrwistości mikrocytowej (przebiegającej ze zmniejszeniem rozmiaru krwinki czerwonej). Jest ona charakterystyczna dla stanu niedoboru żelaza. Natomiast wynik powyżej 110 fl może być najczęściej sygnałem niedokrwistości megaloblastycznej, związanej z niedoborem witaminy B12 lub/i kwasu foliowego. Nieznaczne podwyższenie MCV bywa spowodowane wzrostem ilości retikulocytów (młodych postaci erytrocytów, które mają większą objętość), co nie zawsze jest patologią.

Średnia zawartość hemoglobiny (MCH)
27-31 pg
Wzrost średniej zawartości hemoglobiny w krwince czerwonej może wystąpić w niedokrwistościach makrocytowych natomiast zmniejszenie średniej zawartości hemoglobiny może być spowodowany przez zaburzenia wodno-elektrolitowe typu przewodnienia hipotonicznego i niedokrwistości niedobarwliwe.

Średnie stężenie hemoglobiny (MCHC)
33-37 g/dl
Wzrost MCHC może wystąpić we wrodzonej sferocytozie i w stanach hipertonicznego odwodnienia. Zmniejszenie MCHC może być spowodowany przez zaburzenia wodno-elektrolitowe typu hipertonicznej hiperhydracji i niedokrwistości z niedoboru żelaza.

[bassienkaw]

LEWATYWA I GOLENIE PRZED PORODEM:
Lewatywa oraz golenie krocza nie przez wszystkie kobiety jest uznawana za potrzebną przed porodem. Niektóre czują się wręcz poniżone przez taką ingerencję w ich organizm. Uważają, że nie jest im to potrzebne. Inne nie wyobrażają sobie, żeby urodzić bez wyżej wymienionych zabiegów.
Szpitale mają różne zwyczaje i dlatego zanim urodzisz powinnaś się dowiedzieć jak jest w placówce, której zamierzasz rodzić. Jeśli jest wbrew twoim przekonaniom to masz prawo do tego, żeby zrobiono zgodnie z Twoim wyborem.
Dla tych kobiet, które są za lewatywą i goleniem krocza opiszemy krótko jak to wygląda.

Lewatywa:
Zabieg taki można wykonać tylko w pierwszym okresie porodu. Polega on na włożeniu do odbytu plastikowej rurki zakończonej workiem z płynem, który wlewa się do jelit w celu ich oczyszczenia. Następnie kobieta idzie do WC i załatwia potrzeby fizjologiczne. Lewatywa może przyśpieszyć poród, dlatego przed oraz po jej zakończeniu powinno się kontrolować czynność serduszka płodu.
Plusy lewatywy:
- przyśpieszenie porodu
- zapobiegnięcie oddaniu stolca podczas parcia
Minusy lewatywy:
- w przypadku żylaków odbytu, zabieg może być bolesny
- jest to ingerencja w naturalny poród

Golenie krocza:
Golenie krocza polega na najzwyklejszym usunięciu owłosienia przez pielęgniarkę lub położną przy użyciu maszynki. Możesz także ogolić sobie krocze sama w domu przed wyjazdem do szpitala. Taki zabieg ułatwia po porodzie ewentualne zszycie krocza.
Plusy:
- łatwiejsza ocena przez położną czy jest potrzeba nacięcia krocza podczas porodu
- krocze łatwe do nacięcia oraz zszycia
- łatwiej zachować higienę krocza w czasie połogu
- łatwiej zdjąć szwy
Minusy:
- jest to zabieg bez uzasadnienia medycznego
- musi być wykonany w całkowitej higienie i delikatnie, bo grozi powikłaniami bakteryjnymi
- w czasie dezynfekcji może być dodatkowym źródłem bólu, szczypania
- odrastanie włosków powoduje swędzenie, niezbyt przyjemne niestety

Pamiętaj o tym, że wiele szpitali respektuje już poniższe zasady:
Dekalog "Rodzenia po ludzku"
1. Kobieta rodząca ma prawo do opieki życzliwej, serdecznej oraz do szacunku ze strony personelu. Ma też prawo do pełnej informacji,
2. Kobieta ma prawo wyboru miejsca urodzenia dziecka,
3. Przyszli rodzice powinni mieć możliwość przygotowania się do porodu w szkołach rodzenia,
4. To nie szpital, lecz kobieta decyduje, jak urodzi swoje dziecko,
5. Kobieta ma wpływ na środki i zabiegi stosowane podczas porodu,
6. Poród jest wydarzeniem intymnym,
7. Poród to wydarzenie rodzinne. Kobieta ma prawo do tego, by towarzyszył jej ktoś bliski,
8. Od pierwszych chwil po porodzie zdrowy noworodek powinien przebywać z matką,
9. Szpital nie powinien, bez uzasadnionego powodu, zabraniać lub utrudniać matce i dziecku kontakt z rodziną,
10. "Rodzenie po ludzku" powinno być dostępne każdej kobiecie. Powinno być objęte ubezpieczeniem.
(pełna treść dekalogu znajduje się pod adresem fundacji: www.rodzicpoludzku.pl)
Pamiętaj o tym, że te zabiegi, choć niezbyt przyjemne w pewnym momencie porodu mogą się jednak przydać. Dlatego warto się nad nimi zastanowić i podjąć świadomą decyzję.

[bassienkaw]

OBJAWY O KTóRYCH NALEżY POWIADOMIć LEKARZA
Jesteś w ciąży. W tej chwili w Twojej głowie przewijają się setki pytań i tysiące myśli. Odczuwasz lęk, ale zarazem radość i ogromne szczęście. Jak to w takich przyjemnych momentach bywa najważniejsze pytania do specjalisty gdzieś giną pośród natłoku tych mniej ważnych. Zastanów się teraz czy podczas wizyty w gabinecie lekarskim miałaś okazję porozmawiać na temat objawów, przy których należy się pilnie kontaktować z lekarzem? Być może Twoich pytań było tak dużo, że nie wszystko udało się omówić.
W jakich sytuacjach należy pilnie się kontaktować? Poniżej przedstawimy kilka sytuacji, w których powinnaś to zrobić jak najszybciej. Pamiętaj także o tym, aby zapisać sobie w widocznym miejscu telefon do osoby prowadzącej Twoją ciążę, jak również do najbliższego szpitala.

Skonsultuj się z lekarzem w tym dniu, kiedy nastąpiły objawy:
- Świąd skóry w wielu miejscach z wydzielaniem jasnego stolca oraz z towarzyszącym (lub nie) wydzielaniem ciemnego moczu
- Nagły przyrost masy ciała, więcej niż 1 kg w ciągu tygodnia (nie proporcjonalny do spożywanych posiłków)
- Nudności i wymioty, występujące częściej niż 3 razy w ciągu dnia (w pierwszym trymestrze)
- Wymioty w ciąży zaawansowanej
- Zawroty głowy oraz osłabienie
- Dreszcze i gorączka do 39 st.C bez objawów grypowych i uczucia zimna
- Ból i pieczenie podczas oddawania moczu
- Trwający dłużej niż 2 godz. ból głowy
- Obrzęk twarzy i rąk
- Ból w okolicy podbrzusza po jednej lub obu stronach.

Przy poniższych objawach skonsultuj się z lekarzem natychmiast:
- Nie odczuwasz ruchów płodu dłużej niż 1 dobę (po 20 tyg. ciąży) lub odczuwasz mniej niż 10 ruchów na godzinę (po 28 tyg. ciąży)
- Twój przyrost masy ciała to więcej niż 1 kg na tydzień z towarzyszącymi mu obrzękami rąk i twarzy, bólem głowy oraz zaburzeniem widzenia
- Masz nudności i wymiotujesz częściej niż 3 razy w ciągu dnia (w I Trymestrze) lub wymiotujesz będąc w ciąży zaawansowanej oraz dodatkowo jednym z powyższych objawów towarzyszy ból i gorączka
- Trwające od 1,5 do 3 godzin podwójne widzenie oraz stany niepokoju
- Strasznie boli Cię głowa od kilku godzin (2-3 godziny) oraz bólowi towarzyszy opuchlizna lub obrzęk oczu, twarzy lub rąk
- Strasznie chce Ci się pić i temu pragnieniu towarzyszy bezmocz
- Odksztuszasz plwociny razem z krwią
- Zauważyłaś krwawienia z odbytnicy, pęcherza moczowego lub brodawek sutkowych
- Zauważyłaś lub poczułaś odpływanie płynu z pochwy
- Występują u Ciebie bóle podbrzusza oraz towarzyszą mu krwawienia, nudności, lub wymioty
- Masz temperaturę powyżej 39 st.C z towarzyszącymi dreszczami, ale bez objawów grypowych i uczucia zimna

[bassienkaw]

USG W CIążY - CO TO JEST 2D, 3D, 4D
Podstawowa część badania USG ciąży odbywa się w obrazie dwuwymiarowym (tak zwanej prezentacji B), na którym obserwujemy przekroje wnętrza macicy i zarysy ciała płodu wraz z obrazem jego narządów wewnętrznych. Jest to najważniejsza część badania, umożliwiająca ocenę wielkości i kształtu różnych części ciała płodu, struktur anatomicznych, łożyska, ilości wód płodowych.

Nowszej generacji aparaty USG umożliwiają również ocenę przepływu krwi (badanie dopplerowskie) przez różne naczynia płodu i matki, dostarczającą bardzo ważnych informacji o funkcji serca, łożyska i innych narządów i o dobrostanie płodu.

Nowocześniejsze aparaty USG umożliwiają trójwymiarową rekonstrukcję obrazu płodu i wnętrza macicy, nawet w czasie rzeczywistym, uwidaczniającą ruchy płodu. Dzięki badaniu trójwymiarowemu 3D możliwe jest nie tylko uzyskanie pięknego obrazu dziecka zrozumiałego dla obserwującej badanie kobiety ciężarnej, ale również uzyskanie przekrojów anatomicznych niedostępnych w badaniu dwuwymiarowym, ułatwiających rozpoznanie wad wrodzonych. Tak zwane obrazowanie 4D to obrazowanie trójwymiarowe w czasie rzeczywistym, umożliwiające obserwację ruchów płodu, pracy serca, dostarczające wielu informacji niedostępnych w badaniach tradycyjnych, dostępne na najnowocześniejszych aparatach. Dzięki temu badaniu łatwiejsze jest uwidocznienie pewnych cech płodu, które mogą świadczyć o różnych chorobach, między innymi genetycznych.


Obraz trójwymiarowy płodu w 38 tygodniu sondą przezbrzuszną.

Reasumując, w badaniu 2D na ekranie komputera oglądamy płaskie przekroje ciała dziecka, a w badaniu 4D możemy zobaczyć dziecko jako ruchomą bryłę (oczywiście obraz trójwymiarowy jest symulowany przez komputer na płaskim ekranie monitora).

Badanie 4D a ocena rozwoju płodu
Ponieważ obrazowanie 4D jest stosowane od niedawna, nasza wiedza o jego przydatności dopiero się kształtuje. Dzięki obrazowaniu 4D ustalono kolejność pojawiania się poszczególnych umiejętności ruchowych płodu, na przykład wiadomo, że zdolność przeciwstawiania kciuka pojawia się wcześniej, niż zdolność zginania pozostałych palców dłoni. Po urodzeniu dziecka bardzo ważną informacją, określającą prawidłowość rozwoju niemowlęcia i pozwalającą przewidywać jego rozwój w przyszłości jest określenie wieku, w którym powinno ono już się obracać z brzucha na plecy, siadać, robić pierwsze kroki i osiągać inne nowe umiejętności ruchowe. Podobnie przed urodzeniem, rodzaje aktywności ruchowej płodu zmieniają się i rozwijają, stając się coraz bogatsze. Ich obserwacja w obrazie 4D jest łatwiejsza niż w dwuwymiarowym i wprowadzenie tej nowej techniki obrazowania budzi nadzieje na lepszą ocenę funkcji mózgu i przewidywanie rozwoju płodu. Zaczynamy poznawać zależności pomiędzy wzorcami ruchowymi płodu a chorobami układu nerwowego. Coraz więcej badań poświęca się ocenie zachowania płodu we wnętrzu ciała matki, jego stanom emocjonalnym. Dzięki obrazowaniu 4D wiemy, że w trzecim trymestrze płód potrafi się uśmiechać. Ciągle jednak możemy się tylko domyślać, co może oznaczać uwidocznienie uśmiechu płodu, lub innych wyrazów twarzy. Być może dzięki trójwymiarowemu badaniu USG w czasie rzeczywistym okaże się, że poprzez swoje zachowanie i wyraz twarzy płód daje nam do zrozumienia, jak się czuje, podobnie jak się to dzieje po urodzeniu, kiedy matka patrzy na buzię i ruchy dziecka. Dzięki badaniu 3D można zarejestrować obraz przestrzenny całego płodu i w dowolnym momencie na aparacie USG, albo na zewnętrznym komputerze wrócić do badania, ocenić dowolny przekrój, nawet taki, którego nie oglądano podczas pierwotnego badania i dokonać nowych pomiarów i analiz, ułatwiających właściwą diagnozę.

Badanie 4D a USG genetyczne
Najnowsze doniesienia wskazują, że niewielkie (w sensie rozległości) wady wrodzone, takie jak rozszczepy wargi, podniebienia, polidaktylia (dodatkowe palce), zniekształcenia dłoni i stóp, niewielki rozszczep kręgosłupa można bardziej miarodajnie ocenić dzięki obrazowaniu 4D. Również pewne subtelne cechy nieprawidłowe, jak np. nisko osadzone uszy, nieprawidłowości rysów twarzy, zniekształcenia dłoni są w obrazie 4D wyraźniej widoczne niż w badaniu klasycznym, co ma duże znaczenie w diagnostyce zespołu Downa i innych nieprawidłowości chromosomowych i genetycznych.


Obraz trójwymiarowy płodu w 19 tygodniu sondą przezbrzuszną


Dzięki obrazowi trójwymiarowemu możliwa jest bardziej precyzyjna ocena kości nosowych płodu, czyli parametru bardzo ważnego w ocenie ryzyka zespołu Downa. Właśnie dzięki badaniu 3D okazało się, że niektóre płody z zespołem Downa mają nieprawidłową tylko jedną z dwóch kości nosowych, co jest znacznie trudniejsze do weryfikacji w obrazie dwuwymiarowym i stanowi wskazanie do inwazyjnych badań genetycznych. U niektórych zdrowych płodów istnieje dość szeroka przerwa pomiędzy prawą i lewą kością nosową, która w obrazie płaskim może być błędnie interpretowana jako brak kości nosowych, co może prowadzić do niepotrzebnej amniopunkcji. W obrazie trójwymiarowym ocena tej przerwy i prawidłowego wykształcenia kości nosowych jest łatwiejsza, co może oszczędzić pacjentce niepotrzebnego niepokoju. Ocena przezierności karkowej w obrazie 3D również jest nieco dokładniejsza i bardziej powtarzalna niż w standardowym badaniu dwuwymiarowym. Serce płodu jest narządem o skomplikowanej strukturze anatomicznej, którego budowę ocenia się w kilkunastu wybranych przekrojach, zwanych projekcjami. Podstawowe projekcje to czterojamowa, dróg wypływu z obu komór, przekrój dużych naczyń w śródpiersiu, łuku aorty i przewodu tętniczego. Jeżeli płód leży niekorzystnie, to nie da się zobaczyć tych wszystkich przekrojów w badaniu dwuwymiarowym, bo do płodu nie mamy dostępu z każdej strony. Dwuwymiarowe badanie USG można wykonać tylko przez brzuch i pochwę ciężarnej, gdyż płód jest zasłonięty od dołu przez kości miednicy, z boku i od góry przez gaz w jelitach i żebra ciężarnej a od strony grzbietu przez jej kręgosłup. W badaniu 3D lub 4D możemy płód obracać prawie dowolnie na ekranie aparatu, uzyskując przekroje niedostępne w badaniu tradycyjnym. Sądzę, że to jest największa diagnostyczna zaleta badania trójwymiarowego.

Nowa technologia czaso-przestrzennej rekonstrukcji obrazu (STIC) opracowana przez firmę General Electric umożliwia zapisanie w postaci trójwymiarowej całego cyklu serca w postaci kilkudziesięciu klatek, dzięki czemu możliwe jest uzyskanie dowolnego przekroju serca w dowolnym momencie jego pracy. W takim badaniu analiza zwykle odbywa się bez udziału pacjentki.

Efekt psychologiczny
Badanie trójwymiarowe umożliwia matce zobaczenie twarzy dziecka i jego ciała prawie tak, jak widoczne byłoby na zdjęciu. Wielu psychologów uważa, że przyczynia się to do wytworzenia wcześniejszego i silniejszego związku emocjonalnego matki z dzieckiem. Należy więc podkreślić, że obserwacja obrazu dziecka podczas badania USG ma nie tylko charakter rozrywki, ale również wzmocnienie więzi matki (i ewentualnie obecnego podczas badania ojca dziecka) z nienarodzonym dzieckiem.

[bassienkaw]

TOKSOPLAZMA W CIążY
Toksoplazmoza jest chorobą odzwierzęcą, wywołaną przez pierwotniaka toxoplazma gondi, który po raz pierwszy został wyizolowany w 1908 roku od gryzoni afrykańskich, ale dopiero w roku 1939 trzech autorów (A. Wolf, D. Cowen, B. Pajge) opisali możliwość wystąpienia toksoplazmozy wrodzonej u płodu i noworodka.
Cykl rozwojowy toxoplazma gondi przypomina przemianę pokoleń u Plazmodium.
Początkowo postacie wewnątrzkomórkowe rozwijają się w organizmach wielu gatunków ptaków i ssaków, natomiast żywicielem ostatecznym jest jelito cienkie zwierząt kotowatych, gdzie pasożyt osiąga formę dojrzałą, inwazyjną.

Drogi zarażenia człowieka
Człowiek zaraża się bezpośrednio od chorego kota (wyłącznie od kota, nigdy od innych zwierząt), drogą pokarmową (zanieczyszczone pokarmy, jarzyny, owoce) lub przez zjedzenie świeżego mięsa zwierząt rzeźnych, również mięsa marynowanego, grilowanego lub wędzonego. Możliwe jest również zarażenie się przez uszkodzoną skórę (weterynarze, pracownicy laboratorium) lub błonę śluzową odbytu (homoseksualiści).
Chociaż brak dokładnych badań, ocenia się, że w Polsce 70 % kotów jest zarażonych tym pasożytem. Wśród ludzi przeciwciała anty toxoplazma gondi w naszym kraju stwierdza się u około 50% populacji, co jest równoznaczne z częstością występowania tej choroby.

Przebieg kliniczny choroby
Z przewodu pokarmowego człowieka pasożyt przedostaje się do węzłów chłonnych człowieka, mięśni poprzecznie prążkowanych (czasami do mięśnia sercowego), mięśni gładkich, mózgu, rdzenia kręgowego, gałek ocznych. Przebieg choroby może być zupełnie bezobjawowy, często jednak występuje powiększenie węzłów chłonnych, złe samopoczucie, rzadko objawy zapalenia mięśnia sercowego, a czasami nawet zapalenie opon mózgowych.
Udowodniono, że zarażenie kobiety w okresie przed zajściem w ciążę nie stanowi zagrożenia dla płodu (chociaż są znawcy przedmiotu, którzy nadal nie zgadzają się z takim twierdzeniem). Świeża infekcja u ciężarnej wywołuje zapalenie łożyska i przejście tą drogą pasożytów do płodu. Ryzyko przeniknięcia toxoplazma gondi przez łożysko wzrasta wraz z zaawansowaniem ciąży i wynosi: 25 % w pierwszym trymestrze, 50 % w drugim i około 65 % w trzecim trymestrze, ale ryzyko toksoplazmozy wrodzonej u płodu jest największe w pierwszym trymestrze – 75 %, mniejsze w drugim – około 50 %, a w trzecim trymestrze już tylko około 5 %.
U 10 % zarażonych prenatalnie płodów rozwijają się różne objawy kliniczne, czasami w postaci tzw. triady Sabina Pinkertona – wodogłowie lub małogłowie, zapalenie siatkówki oraz zwapnienia śródmózgowia, któremu towarzyszy znacznie opóźnienie rozwoju umysłowego dziecka. Toksoplazmoza wrodzona może również powodować hipotrofię płodu, małopłytkowość, powiększenie wątroby i śledziony.
Poronienie samoistne lub obumarcie wewnątrzmaciczne występuje w przypadku zakażeń wewnątrzmacicznych w pierwszym trymestrze ciąży.

Objawowa toksoplazmoza wrodzona występuje u około 30 % zarażonych noworodków, w tym u około 10 % ma ciężki przebieg. Śmiertelność okołoporodowa z powodu toksoplazmozy wrodzonej u dzieci wynosi 8 %. W ostatnich latach w Polsce rocznie wykrywa się około 300 przypadków toksoplazmozy wrodzonej. 70 % zarażonych prenatalnie dzieci nie ma żadnych objawów i u większości z nich choroba zostaje nierozpoznana, a więc i nie leczona. U niektórych z tych dzieci w późniejszym wieku mogą ujawnić się niekorzystne następstwa ze strony ośrodkowego układu nerwowego, a również upośledzenie słuchu i zaburzenia widzenia.

Diagnostyka zarażeń toxoplazma gondi u kobiet ciężarnych
Istnieje kilka metod diagnostycznych opartych na ocenie odpowiedzi sero – immunologicznej.
Obecnie powszechnie określa się miano przeciwciał IgM i IgG w surowicy krwi.
Przeciwciała IgM są wytwarzane już w pierwszym tygodniu zarażenia i ich poziom wzrasta w ciągu kolejnych czterech tygodni a następnie spada i utrzymuje się na niskim poziomie przez różny okres, czasami przez wiele miesięcy.
Przeciwciała IgG - w zależności od metody wykrywania - są oznaczane w surowicy krwi 2 do 4 tygodni od zarażenia, następnie ich miano szybko wzrasta do maksymalnego poziomu około 2 do 4 miesięcy od zarażenia, po czym następuje ich powolny spadek. IgG utrzymujące się na stałym poziomie są dowodem „dawnej immunizacji” (zakażenia w przeszłości).

Interpretacja wyników badań przeciwciał IgM i IgG:
IgG (-), IgM (-) – brak odporności, badanie kontrolne co 3 miesiące,
IgG (+), IgM (-) – oznacza przebyte zarażenie, jeżeli IgG znacznie podwyższone, powtórzyć badanie po trzech tygodniach – jeżeli poziom jest taki sam, nie trzeba leczyć, ani dalej kontrolować, jeżeli następuje wzrost, należy rozpocząć leczenie.
IgG (-), IgM (+) – jest to wynik nieswoisty, kontrola za trzy tygodnie, jeżeli wynik taki sam – ciężarna seronegatywna, nie wymaga leczenia, wskazana kontrola za trzy miesiące.
IgG (+), IgM (+) – przy obecności objawów należy rozpocząć leczenie. Przy braku objawów należy powtórzyć badanie po trzech tygodniach. Leczenie należy rozpocząć przy wzroście IgG co najmniej o 2 rozcieńczenia lub gdy miano IgG jest wysokie, przy dodatnim mianie IgM.

Leczenie toksoplazmozy w ciąży
Lekiem z wyboru toksoplazmozy w ciąży jest Spiramycyna - Rowamycyna doustnie, w dawce 3 g (9 mln. j.) na dobę w trzech dawkach podzielonych od chwili rozpoznania toksoplazmozy aż do rozwiązania (niektórzy zalecają 20-dniowe cykle leczenia z 20-dniową przerwą). Ostatnio stosuje się również w leczeniu w drugim i trzecim trymestrze ciąży 3-dniowe kuracje Sumamedem (po 500 mg).
Po porodzie u dziecka przez rok należy seryjnie określać poziom przeciwciał IgG i IgM. U dzieci nie zarażonych poziom przeciwciał IgG, które od matki, przekraczając barierę łożyskową przeniknęły do płodu stopniowo obniża się.
Zapobieganie toksoplazmozie wrodzonej

Ciężarne powinny przestrzegać następujących zaleceń:
1. Kobiety ciężarne mogą spożywać wyłącznie mięso dobrze ugotowane; powinny unikać natomiast posiłków z mięsa marynowanego, grilowanego lub wędzonego.
2. Owoce i warzywa powinny być dokładnie umyte i obrane przed jedzeniem.
3. Ręce oraz sztućce, naczynia lub inne przyrządy, które zostały zanieczyszczone surowym mięsem powinny być umyte ciepłą wodą z dodatkiem detergentu.
4. Kobiety ciężarne powinny zawsze stosować rękawice gumowe w trakcie prac ogrodowych, a w szczególności kontaktu z ziemią lub piaskiem.
5. Kobiety ciężarne powinny unikać kontaktu z kotami oraz ich odchodami. Koty domowe należy karmić wyłącznie suchą karmą oraz uniemożliwić im opuszczanie pomieszczeń domowych.
6. Zaleca się wykonanie badań serologicznych w kierunku obecności przeciwciał IgG i IgM przed ciążą, na początku ciąży, a w przypadku kobiet seronegatywnych powtarzanie ich w kolejnych trymestrach ciąży.

[bassienkaw]

CO POTRZEBNE DO SZPITALA
To co potrzebne będzie mamie
Dokumenty
• dowód osobisty
• karta ciąży
• Książeczka Ubezpieczeniowa
• wyniki badań
• skierowanie do szpitala, jeśli jest wymagane
Bielizna
• majtki jednorazowe z siateczki (kilka sztuk)
• staniki laktacyjne (2 sztuki)
• kapcie
• klapki pod prysznic
• szlafrok
• koszule nocne, rozpinane
• skarpetki
• odzież na wyjście
Kosmetyki i artykuły higieniczne
• kosmetyki (dezodorant, pasta do zębów, szczoteczka, delikatne
mydło, mydło / płyn do higieny intymnej w wyciągiem z kory
dębu lub „szare mydło”, szampon, kosmetyki do makijażu,
szczotka, grzebień do włosów, nożyczki, pilniczek do
paznokci)
• ręczniki (co najmniej 2-3)
• ręcznik papierowy, jednorazowy (może służyć do wycierania
krocza)
• podpaski nocne (np. pieluchy Bella, największy rozmiar)
• wkładki laktacyjne (np. Bella, Gerber-ultracienkie, bez
ceratek-pakowane po 24 sztuki.)
• papier toaletowy
• jednorazowa maszynka do golenia. Możliwe jest też wcześniejsze przygotowanie się przy pomocy łagodnego kremu depilującego np. Veet.
Żywność i napoje
• woda niegazowana
• soki (najlepiej jabłkowy, gruszkowy, z aronii, winogronowy)
• ulubiona herbata, kawa bezkofeinowa.
• przysmaki energetyczne (czekolada, ulubione ciasteczka itp.)
• owoce (jabłka, śliwki kalifornijskie) surowe lub z kompotu
Inne
• karta telefoniczna, ewentualne telefon komórkowy
• aparat fotograficzny, kamera, filmy, baterie
• książka, krzyżówki, czasopismo
• talerz, kubek, sztućce
• leki, które przyjmujesz
• drobne pieniądze

To co potrzebne będzie maluchowi
• nożyczki do paznokci, ewentualnie skarpetki, do założenia na dłonie
• miękka szczotka do włosów
• kilka koszulek i kaftaników
• kilka sztuk body
• kilka śpioszków / pajacyki
• 2 czapeczki
• sweterek
• pieluszki (jednorazowe lub tetrowe, z ceratkami)
• skarpetki
• kocyk, rożek
• krem do pupy (np. Linomag, Tormentiol)
• ręczniczek, można też wykorzystać pieluszki tetrowe

[pysiamn]

Basia wykonałaś niezłą pracę Dzięki można sobie poczytać...

[bassienkaw]

pysiamn ja dopiero się rozkręcam będę sobie tutaj dalej urzędowała... mnie się na pewno przyda zbiór takich informacji w jednym miejscu, może jeszcze komuś

[bassienkaw]

CUKRZYCA W CIążY
Cukrzyca w ciąży, mimo ogromnych postępów w diagnostyce i leczeniu, nadal stanowi poważny problem, zarówno w zakresie przebiegu tej choroby, jak i w przebiegu ciąży i prawidłowego rozwoju płodu.
Ocenia się, że około 0,2-0,3 % wszystkich ciąż jest powikłanych cukrzycą występującą przed zajściem w ciążę, a w 3-6 % ciąż objawy cukrzycy występują po raz pierwszy w trakcie ciąży.
Ponieważ stale zwiększa się liczba ludzi chorych na cukrzycę (choroba cywilizacyjna), rośnie więc także liczba ciężarnych z cukrzycą (również dzięki możliwości utrzymywania glikemii na stabilnym poziomie, co ułatwia zapłodnienie).
Paradoksalnie dzięki osiągnięciom nowoczesnej medycyny problem ciężarnych chorych na cukrzycę narasta, wymaga odpowiedniej diagnostyki i szczególnego prowadzenia ciąży.
W cukrzycy pierwotnej wyróżniamy:
- typ I – cukrzyca insulinozależna – IDDM
- typ II – cukrzyca insulinoniezależna – NIDDM
- skojarzona z otyłością
- bez otyłości
- cukrzyca osób młodych – MODY
- cukrzyca ciężarnych – GDM jest to nietolerancja węglowodanowa o różnym nasileniu, która wystąpiła po raz pierwszy w ciąży lub została po raz pierwszy w tym okresie rozpoznana. Zespół ten określono mianem cukrzycy ciężarnych z uwagi na zagrożenie, jakie stanowi dla płodu, oraz na możliwość wystąpienia cukrzycy u matki w późniejszym okresie życia (u 50 % kobiet, u których stwierdzono w czasie ciąży cukrzycę ciężarnych, cukrzyca jawna rozwija się w ciągu 10-15 lat).
Cukrzyca wtórna występuje w przebiegu różnych chorób lub w wyniku działania czynników szkodliwych:
- przewlekłe choroby trzustki, zapalne lub torbielowate
- zaburzenia hormonalne, które polegają na zwiększeniu stężenia hormonów działających antagonistycznie w stosunku do insuliny
- hyperglikemia wywołana lekami
- cukrzyca uwarunkowana genetycznie
- cukrzyca uwarunkowana wadliwym żywieniem

Cukrzyca typu I – insulinozależna występuje w 0,1-0,4 % ogólnej populacji, w różnych grupach wiekowych, ale zaczyna się poniżej 30 roku życia. Wysokie poziomy cukru u ciężarnej, szczególnie w pierwszych trzech miesiącach ciąży mogą prowadzić do wad rozwojowych płodu lub poronień. Częstość występowania dużych wad wrodzonych u dzieci matek z cukrzycą (nie wyrównaną) wynosi około 10 % i jest 2 do 3 razy wyższa niż w ogólnej populacji ciężarnych. Są one przyczyną około 40 % wszystkich zgonów okołoporodowych w tej grupie dzieci.
Ciąża zmienia przebieg cukrzycy, a cukrzyca pogarsza wyniki położnicze. Utrzymywanie stężenia glukozy we krwi na wyrównanym poziomie ma ogromne znaczenie dla prawidłowego przebiegu ciąży oraz rozwoju płodu.
Głównym czynnikiem regulującym metabolizm węglowodanów jest insulina, jej niedobór powoduje podwyższenie poziomu cukru w surowicy krwi (hyperglikemia) oraz jego wydalanie wraz z moczem przez nerki (glikozuria).

Wpływ ciąży na przebieg cukrzycy
W cukrzycy już istniejącej, w I trymestrze ciąży obserwuje się poprawę tolerancji węglowodanów i zmniejszenie zapotrzebowania na insulinę głównie dzięki pobieraniu przez płód glukozy i aminokwasów. W II i III trymestrze przemiana węglowodanów stopniowo pogarsza się i zwiększa się zapotrzebowanie na insulinę – w granicach 50 – 70 %. W ostatnich tygodniach ciąży zapotrzebowanie to wyraźnie zmniejsza się w skutek zwiększonego wydzielania insuliny przez płód.
W ciąży u chorych na cukrzycę ze zmianami naczyniowymi obserwuje się postęp niektórych przewlekłych powikłań cukrzycy, szczególnie ocznych oraz nerkowych. Konsekwencją tych powikłań może być pogorszenie a nawet utrata wzroku, zakażenie dróg moczowych i nerek, stan przedrzucawkowy.

Wpływ cukrzycy na przebieg ciąży
U ciężarnej chorej na cukrzycę mogą pojawić się następujące komplikacje:
- poronienie występuje znacznie częściej u kobiet chorych na cukrzycę
- nadciśnienie i stan przedrzucawkowy, 2 do 3-krotnie częściej niż u zdrowych ciężarnych.
- infekcje dróg moczowych występują dwukrotnie częściej. poród przedwczesny – 2-3-krotnie częściej
- wielowodzie
- odsetek cięć cesarskich sięga 50-60 %

Wpływ cukrzycy na rozwój płodu i stan noworodka
Cukrzyca u kobiety ciężarnej może wpływać również na rozwój płodu i stan noworodka. Do najczęstszych powikłań zaliczamy:
- umieralność okołoporodowa w przypadku braku prawidłowej opieki nad ciężarną jest znacznie zwiększona
- duże wady wrodzone dotyczą około 6 do 10 % noworodków matek chorujących na cukrzycę przed ciążą.
Najczęstsze wady to:
- wady serca, kardiomiopatie
- wady nerek
- wady ośrodkowego układu nerwowego – wodogłowie, niedorozwój tkanki mózgowej
Wady te występują szczególnie u kobiet z cukrzycą z wysokimi poziomami cukru przed ciążą oraz w pierwszych 7 tygodniach jej trwania.
- makrosomia, czyli nadmierny wzrost wewnątrzmaciczny płodu, któremu można zapobiec przez optymalne wyrównanie cukrzycy.
- hypotrofia czyli wyraźne cechy opóźnienia rozwoju płodu i mała masa ciała, zdarza się u matek z cukrzycą długo trwającą i zaawansowanymi zmianami naczyniowymi.
- dojrzewanie płodów matek chorych na cukrzycę jest opóźnione, co z częstszymi porodami przedwczesnymi wpływa na zwiększoną umieralność okołoporodową.

Cukrzyca insulinoniezależna – typ II
Jest to cukrzyca, która nie wymaga leczenia insuliną, występuje u osób powyżej 30. roku życia. Spowodowana jest niewystarczającą ilością receptorów insulinowych w tkankach, aby zapewnić prawidłowy poziom glukozy we krwi. Stan ten nazywany jest również opornością na insulinę. Chorzy z tym typem cukrzycy maja charakterystyczną sylwetkę w kształcie jabłka. Wiąże się to ze zwiększoną ilością tkanki tłuszczowej na brzuchu, która osłabia wrażliwość na insulinę receptorów insulinowych znajdujących się w dużej ilości w mięśniach prostych brzucha. U chorych występuje zwiększony apetyt spowodowany nadmiernym uwalnianiem insuliny w odpowiedzi na podwyższone stężenie glukozy we krwi, co prowadzi do przyrostu masy ciała. Uważa się, że w cukrzycy typu II duże znaczenie ma czynnik dziedziczny. Jeżeli oboje rodziców choruje na cukrzycę typu II, ryzyko jej wystąpienia u dzieci sięga 60-75 %. Jeśli u jednego z bliźniąt monozygotycznych rozwinie się cukrzyca typu II, drugie ma prawie 100 % szans na wystąpienie tej choroby, podczas gdy w przypadku cukrzycy typu I prawdopodobieństwo sięga tylko 20-50 %.

Cukrzyca ciężarnych (GDM)
Cukrzyca ciężarnych określa się nietolerancję węglowodanów o różnym natężeniu, która wystąpiła po raz pierwszy w ciąży lub została w tym okresie rozpoznana. Należy przyjąć, że część przypadków GDM stanowi początkowy etap rozwijającej się cukrzycy typu II. Przemawia za tym fakt, że 30-50 % kobiet, u których w czasie ciąży rozpoznano cukrzycę ciężarnych, w ciągu 10 lat po porodzie dochodzi do wystąpienia jawnych objawów cukrzycy typu II.
Cukrzyca ciężarnych dotyczy około 2-8 % ogółu ciężarnych. Niekorzystnym skutkiem cukrzycy ciężarnych (nierozpoznanej lub źle prowadzonej) może być zgon wewnątrzmaciczny płodu lub makrosomia (nadmierna wielkość lub masa płodu) której konsekwencją są urazy okołoporodowe oraz zwiększony odsetek cięć cesarskich wykonywanych w celu zapobieżenia tym urazom. Z tego powodu istnieje konieczność przeprowadzenia badań przesiewowych u wszystkich ciężarnych.
Komitet Ekspertów Polskiego Towarzystwa Endokrynologicznego, Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego i Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego zaleca następujący schemat postępowania, który stosowany jest powszechnie w Polsce od kilkunastu lat:
- po rozpoznaniu ciąży przez ginekologa należy oznaczyć w surowicy krwi stężenie glukozy na czczo. W przypadku wartości wyższej niż 105 mg% należy wykonać test obciążenia glukozą (75 g). Ciężarne z rozpoznaną cukrzycą należy skierować do Regionalnego Ośrodka Diabetologiczno – Położniczego.
- u wszystkich ciężarnych między 24 a 28 tygodniem ciąży należy wykonać test doustnego obciążenia glukozą (50 g) i oznaczyć stężenie glukozy we krwi w 60. minucie - przy wykonywaniu tego testu bez znaczenia jest pora dnia i czas jaki upłynął od ostatniego posiłku ( tzn. że ciężarna nie musi być na czczo i wykonuje się oznaczenie poziomu cukru tylko w 60. minucie po doustnym zażyciu 50 g rozpuszczonej w wodzie glukozy - dla celów tego testu nie ma potrzeby wykonania oznaczenia poziomu cukru na czczo, do czego często nakłaniają laboratoria).
Interpretacja tego testu oraz postępowanie jest następujące:
- stężenie glukozy w surowicy krwi, oznaczone 60 minut po zażyciu 50 g glukozy, poniżej 140 mg% jest wartością prawidłową. Przy poziomach cukru między 140 a 180 mg% należy wykonać test obciążenia 75 g glukozy. Nieprawidłowy wynik testu po obciążeniu 75 g glukozy lub stężenie glukozy powyżej 180 mg% po obciążeniu 50 g glukozy jest wskazaniem do skierowania pacjentki do Ośrodka Diabetologiczno – Położniczego.
- jeżeli test przesiewowy (obciążenie 50 g glukozy) jest nieprawidłowy, a wynik testu diagnostycznego (obciążenie 75 g glukozy) jest prawidłowy – należy wykonać w 32. tygodniu ciąży ponowny test diagnostyczny.

Leczenie cukrzycy
Jeszcze w latach 70-tych XX wieku rokowanie dla płodów i noworodków matek chorych na cukrzycę było bardzo poważne. 6 do 10 % dzieci rodziło się z dużymi wadami wrodzonymi, a w cukrzycach nie wyrównanych około 25 % płodów umierało wewnątrzmacicznie.
W roku 1987 na bazie Kliniki Położnictwa i Chorób Kobiecych Akademii Medycznej w Bydgoszczy oraz Zakładu Endokrynologii Szpitala Wojewódzkiego im. dr. Biziela powstał Regionalny Ośrodek Diabetologiczno – Położniczy. Opracowany i wdrożony szczegółowy program prowadzenia ciężarnych chorych na różne rodzaje cukrzycy w ciągu bardzo krótkiego czasu doprowadził do rewelacyjnych wręcz wyników: śmiertelność okołoporodowa płodów i noworodków jest porównywalna z ciężarnymi zdrowymi i zmalała z 25 % do 0,1 % (10 promil).
Zasady postępowania leczniczego zależą od rodzaju cukrzycy, ale naczelnym celem jest utrzymywanie optymalnego poziomu cukru w surowicy krwi i niedopuszczanie do zbyt dużych wahań poziomu glikemii.
Kobieta chora na cukrzycę (typu I lub II) powinna planować ciążę w okresie idealnego wyrównania glikemii czyli przy normalnej aktywności fizycznej utrzymywaniu się glikemii w granicach od 65 mg% do 180 mg%. Pacjentkom z typem I cukrzycy należy uświadomić konieczność zaplanowania nie więcej niż dwóch ciąż, w stosunkowo młodym wieku. Podstawowym postępowaniem w każdym rodzaju cukrzycy jest odpowiednia dieta, opracowywana indywidualnie dla każdej ciężarnej, z uwzględnieniem okresu ciąży, masy ciała oraz aktywności fizycznej. Masa ciała nie powinna wzrastać więcej niż 1,5 kg miesięcznie.
Całodzienne wyżywienie należy podzielić na 5 lub 6 posiłków – śniadanie, II śniadanie, obiad, podwieczorek, kolacja, ewentualnie późna kolacja.
W cukrzycy typu I i II a u niektórych ciężarnych również w cukrzycy ciężarnych stosuje się w leczeniu insulinę (nie wolno stosować tabletek przeciwcukrzycowych).
U ciężarnych należy stosować biosyntetyczne insuliny ludzkie, o krótkim czasie działania, podawane w 3 do 5 wstrzyknięciach na dobę, w razie potrzeby kojarzone z insulinami o pośrednim czasie działania. Nie należy stosować insuliny o przedłużonym i długim czasie działania (bo nie zapewniają one utrzymywania glikemii na wyrównanym poziomie).
Poziom glikemii powinien być oceniany we wstępnym okresie nawet 7 do 8 razy na dobę, a w okresie wyrównania cukrzycy 4 razy na dobę.
Wybór terminu rozwiązania w ciąży powikłanej cukrzycą jest zależny z jednej strony od stanu ciężarnej chorej na cukrzycę oraz poziomu glikemii, a z drugiej od zaawansowania ciąży i ewentualnych objawów zagrożenia płodu.
Ponieważ dojrzewanie płodu u matek chorych na cukrzycę jest opóźnione, istnieje obecnie tendencja, aby w miarę możliwości poród odbywał się w okolicy terminu porodu.
Preferowany jest poród drogami natury, chociaż w przypadku stwierdzonej makrosomii (dużego płodu) należy proponować rodzącej rozwiązanie cięciem cesarskim w obawie przed urazem okołoporodowym.
W czasie porodu lub cięcia cesarskiego istotne jest utrzymywanie glikemii w granicach 70 do 100 mg%, co można osiągnąć sprawdzając często poziom cukru i podając dożylnie 5% glukozę z odpowiednimi dawkami insuliny krótko działającej.

Antykoncepcja
Decyzja o posiadaniu potomstwa powinna być wszechstronnie rozważona. Młode kobiety chore na cukrzycę typu I powinny być zachęcane do rodzenia maksymalnie dwójki dzieci we wczesnym okresie trwania choroby, przed wystąpieniem objawów angiopatii (zmian naczyniowych).
Ze względu na duże ryzyko powikłań - niebezpiecznych dla matki i płodu – należy odradzać ciąże pacjentkom z retinopatią proliferacyjną, nefropatią i chorobą niedokrwienną serca.br> W takich przypadkach problemem jest skuteczna antykoncepcja. Zaleca się prezerwatywy, środki plemnikobójcze, wkładki wewnątrzmaciczne (trzeba pamiętać o ryzyku infekcji w obrębie miednicy mniejszej) oraz ewentualnie tabletki antykoncepcyjne, ale tylko o bardzo niskich dawkach hormonów, kontrolując poziomy cukru, u chorych bez zmian naczyniowych.

[bassienkaw]

ZADBAJ O SIEBIE W CZASIE CIążY
Ciąża to czas, w którym wiele kobiet pięknieje. Blasku dodaje im często radość płynąca z wewnątrz. Odmienny stan okazuje się być naprawdę stanem błogosławionym, w którym łatwiej o zadowolenie ze swego wyglądu i dobre samopoczucie. W tym czasie coraz bardziej zmienia się nasze ciało i potrzebuje coraz większej troski o siebie.
Wielu mankamentom i dolegliwościom można w odpowiedni sposób zapobiec, albo przynajmniej zminimalizować je. Nie traktujmy wówczas swojego wyglądu ulgowo. Nie lekceważmy pojawiających się rozstępów, przesuszonej skóry, opuchniętych nóg czy psujących się zębów. Dbajmy o siebie jeszcze bardziej niż zwykle, nie tylko dla siebie ale i dla naszych bliskich. Zadbana kobieta w ciąży to naprawdę uroczy widok.
Zmieniające się kształty mogą być piękne i zmysłowe. Trzeba tylko umieć na nie patrzyć i nauczyć się je akceptować. Zadowolona ze swojego wyglądu kobieta łatwiej przechodzi przez okres ciąży. Gdy przez 9 miesięcy zatroszczysz się odpowiednio o swoje ciało, po porodzie błyskawicznie powrócisz do dawnej formy. Nie będziesz musiała użalać się nad swoją zdeformowaną figurą, tylko....znowu zapragniesz być w ciąży.
Zadbaj o piersi.
Zwykle już w drugim miesiącu się powiększają, dlatego należy im się odpowiednio większy biustonosz, który nie będzie uciskał i pozwoli utrzymać właściwy ich kształt. Trzeba też pamiętać o zachowaniu wyprostowanej sylwetki, ćwiczeniach wzmacniających mięśnie piersiowe, codziennym masażu podczas kąpieli, wcieraniu kremu przeciw rozstępom.
Zadbaj o twarz.
Na twarzy, zwłaszcza na policzkach, czole i pod nosem, mogą pojawić się brązowe plamy, które znikają zwykle po porodzie. Bywa jednak, że silne promienie słoneczne utrwalają je. Aby temu zapobiec, należy stosować przez cały okres ciąży kremy z filtrem przeciwsłonecznym. Raz w tygodniu wskazany jest peeling złuszczający powierzchniową warstwę naskórka i zapobiegający przebarwieniom. Twarzy dobrze zrobi także naturalna maseczka (na przykład z ogórka). Nie zapominaj o codziennym nawilżaniu kremem.
Zadbaj o skórę.
Pod wpływem działania hormonów wzrasta zapotrzebowanie organizmu na wodę. Braki odczuje natychmiast skóra. Należy więc wypijać odpowiednią ilość płynów (nie mnie niż 2 litry dziennie), stosować kremy i balsamy nawilżające, maseczki oraz wodę w aerozolu. Przy wyjątkowo suchej skórze warto kupić nawilżacz powietrza. Ponadto unikaj spacerów po ruchliwych ulicach z unoszącymi się spalinami, gwałtownych skoków temperatury (sauna, pomieszczenia klimatyzowane - dodatkowo wysuszają skórę), światła słonecznego, promieni ultrafioletowych, wody morskiej, chłodu i wiatru.
O ile przebarwienia na skórze w postaci plam najczęściej po ciąży znikają, o tyle rozstępy niestety pozostają. Dochodzi do nich wskutek zanikania włókien elastycznych w skórze oraz wzrastającej masy ciała. Najczęściej pojawiają się na brzuchu, udach, pośladkach, piersiach. Początkowo wyglądają jak różowoczerwone smugi, z czasem nabierają barwy perłowo białej. Winę za ich powstawanie ponoszą geny. Można próbować im zapobiegać stosując kremy nawilżające, specjalne kremy przeciw rozstępom, dodawać do kąpieli olejek migdałowy, brać naprzemienny ciepło-zimny prysznic, po kąpieli masować brzuch i piersi. Należy baczniej kontrolować wagę, stosować dietę bogatą w warzywa, owoce i tłuszcze roślinne.
Zadbaj o nogi.
W czasie ciąży nogi często puchną w kostkach, są obolałe i ciężkie. Zrezygnuj z obuwia na wysokim obcasie. Unikaj dłuższego stania, wykonuj często ćwiczenie polegające na krążeniu stopami. Podczas odpoczynku układaj się w pozycji z nogami do góry, zwłaszcza gdy masz żylaki. Pomaga też masaż stóp z mieszanki olejku miętowego i oliwy z oliwek. Przy skurczach łydek zażywaj magnez.
Zadbaj o plecy.
Plecom w czasie ciąży należy się szczególna troskliwość z racji wciąż powiększającego się obciążenia. Bólom pleców zapobiega wyprostowana postawa. Pracuj głównie w pozycji siedzącej, tak aby dolny odcinek kręgosłupa przylegał do oparcia krzesła. Podnoś przedmioty tylko z przysiadu, unikaj skłonów, dźwigania ciężkich toreb. Jak najczęściej odpoczywaj. Poproś kogoś z domowników o masaż pleców.
Zadbaj o zęby.
W przeciwieństwie do włosów i paznokci, które podczas ciąży zwykle pięknieją, zęby mają się coraz gorzej. Wysokie stężenie progesteronu sprzyja rozpulchnieniu dziąseł. W wyniku tego resztki pokarmów łatwiej się osadzają i wywołują próchnicę. Należy więc jeszcze bardziej starannie dbać o zęby, kontrolować je u stomatologa (przed każdym zabiegiem informuj dentystę o tym, że jesteś w ciąży; istnieją bowiem przeciwwskazania do stosowania m.in. znieczulenia). W razie krwawienia z dziąseł zmień szczoteczkę na bardziej miękką.
Z czego zrezygnować?
Depilacja woskiem - gorący wosk naniesiony na nogi może doprowadzić do problemów z krążeniem żylnym, a te z kolei mogą skutkować pojawieniem się żylaków.
Solarium - w wyniku przegrzania organizmu może dojść do omdlenia, zaś promienie UV mogą wywołać na skórze przebarwienia.
Sauna - wysoka temperatura przyspiesza pracę serca, prowadzi do spadku ciśnienia i zakłóca krążenie.
Kremy z retinolem i witaminą A - kosmetyki zawierające aktywne składniki mogą podrażnić bardzo wrażliwą skórę kobiety w ciąży.
Farbowanie włosów i trwała ondulacja - opinie na temat tych zabiegów są podzielone. Niektórzy sądzą, że składniki preparatów wykorzystywanych w tych zabiegach mogą przenikać przez skórę. Najbezpieczniej wybierać więc te, które zawierają jedynie składniki roślinne (chna, basma).
Ponadto w czasie ciąży nie używaj kosmetyków z alkoholem, sztucznymi substancjami zapachowymi lub barwnikami, ponieważ mogą wywołać uczulenie. Zrezygnuj też z kosmetycznych eksperymentów - lepiej sięgać po sprawdzone produkty. Gdy mimo wszystko wystąpią podrażnienia, skonsultuj się z lekarzem.
Co można stosować?
Wybieraj preparaty przebadane dermatologicznie, o pH neutralnym dla skóry (5,5), najlepiej te przeznaczone specjalnie dla przyszłych mam. Do kąpieli używaj tylko mydeł neutralnych, nie perfumowanych. W skórę piersi, dekoltu, brzucha, ud wcieraj krem przeciw rozstępom.
Rozstępom zapobiegają też kremy i balsamy nawilżające. Bezpieczne są również dostępne w sklepach preparaty na cellulitis.
Przez cały okres ciąży stosuj kremy z filtrem przeciwsłonecznym. Powstawaniu przebarwień zapobiegnie delikatny pilling, złuszczający powierzchowną warstwę naskórka. Odświeżający żel poprawi krążenie krwi w nogach.


STOMATOLOG A CIążA
Najlepiej, gdybyś wyleczyła wszystkie zęby przed ciążą. Ale jeśli tego nie zrobiłaś nie ma co wpadać w panikę. W czasie ciąży także można leczyć zęby.
Ciąża nie jest okresem, który źle wpływa na zęby. Zaszkodzić mogą wymioty i żelazo, które niektóre kobiety musza przyjmować z powodu anemii. Wtedy warto częściej odwiedzać swojego stomatologa.
Nie każda dziurka w zębach jest niebezpieczna dla dziecka. Nie wolno lekceważyć zepsutej czwórki i trójki, bo chory ząb może stać się ogniskiem zapalnym i rozsiewać bakterie po całym organizmie.
Nie każdy zabieg u stomatologa jest wskazany w czasie ciąży. Nie powinnaś prześwietlać zębów, szczególnie w pierwszym trymestrze ciąży. Jednak niekiedy prześwietlenie jest konieczne. Przyszła mam powinna wtedy leżeć, żeby wiązka promieniowania nie kierowana była na brzuch. Na szczęście dawka promieniowania jest niewielka - aż 60 zdjęć zęba równa się jednemu prześwietleniu płuc.
Niewskazane jest także wybielanie zębów. Nie zbadano do końca preparatów wybielających zęby pod kątem szkodliwości na płód, więc lepiej chuchać na zimne.
Możesz natomiast poprosić o znieczulenie. Zmniejszenie bólu i strachu u przyszłej mamy lepiej wpłynie na dziecko niż jej duży stres i roztrzęsienie spowodowane wizytą u stomatologa.
Leczenie kanałowe również jest lepszym wyjściem, niż faszerowanie się tabletkami przeciwbólowymi. Co prawda odradza się robić prześwietlenia w tym okresie, ale istnieje możliwość zbadania kanałów urządzeniem, które mierzy długość korzenia. A prześwietlenie w celu sprawdzenia poprawności wykonania leczenia kanałowego zawsze możesz zrobić już po porodzie.
Nie jest groźne dla dziecka czyszczenie zębów. Usunięcie kamienia zabezpiecza przed próchnicą i chorobami dziąseł.
Wyrywanie zębów w czasie ciąży to ostateczności, jednak kiedy nie ma innego wyjścia można ząb usunąć. Nie powinno się jednak w tym czasie usuwać zębów gdy nie jest to absolutnie konieczne.

[bassienkaw]

MATKI DWUDZIESTOLATKI
Najmłodsze mamy na ogół nie czują się pewnie w nowej życiowej roli. Jeśli ten problem dotyka także ciebie, szukaj wsparcia wśród bliskich. Warto zapisać się do szkoły rodzenia.
Pamiętaj też o tym, że twój organizm może jeszcze nie być w pełni przygotowany na ciążę. Jeżeli masz szczupłą budowę ciała "nastolatki", postaw na odżywcze posiłki.
Większość młodych kobiet (około 20. roku życia) ma zbyt niski poziom żelaza we krwi (przyczyną mogą być m. in. obfite miesiączki). W czasie ciąży poziom tego pierwiastka obniża się jeszcze bardziej, ponieważ rozwijające się dziecko pobiera go z organizmu mamy.
Jeśli masz anemię, zażywaj preparat, który przepisze ci lekarz. Wzbogać też swój jadłospis o produkty bogate w żelazo: wątróbkę, czerwone mięsa, szpinak, brukselkę, kapustę, fasolę. Unikaj mocnej herbaty i kawy, bo kofeina i teina utrudniają przyswajanie przez organizm żelaza.
Młode matki w czasie pierwszej ciąży cierpią często na gestozę. Gestoza zwana jest zatruciem ciążowym. Na szczęście dotyka zaledwie 5 proc. kobiet. Pojawia się zwykle po 20. tygodniu ciąży. Charakterystycznym objawem zatrucia jest nadciśnienie tętnicze (140/95 mm Hg lub wyższe) i jest ono pierwszym sygnałem, że trzeba natychmiast zgłosić się do lekarza. O gestozie może informować też obecność białka w moczu (trzeba wtedy zrobić dodatkowe badania krwi, by wykluczyć stan zapalny w organizmie).
Także ty sama powinnaś uważnie się obserwować. Jeżeli zauważysz u siebie gwałtowny przyrost wagi (powyżej pół kilograma na tydzień), obrzęki rąk, nóg i twarzy oraz silne bóle głowy, szybko zgłoś się do ginekologa.
Kobieta, u której podejrzewa się gestozę, najczęściej trafia do szpitala na kilka dni - po wykonaniu dodatkowych badań, lekarz przepisuje jej odpowiednie leki. Dodatkowo zaleca chorej dużo odpoczywać oraz ograniczyć spożywanie soli.
Nieleczona gestoza może przejść w tzw. rzucawkę (drgawki), wymioty, zaburzenia widzenia, a nawet spowodować utratę przytomności.

MATKI TRZYDZIESTOLATKI
Jesteś w najlepszym wieku na dziecko. Lekarze twierdzą, że między 25. i 30. rokiem życia przyszła mama z reguły świetnie czuje się w ciąży i nie ma żadnych kłopotów zdrowotnych, jeśli... oszczędza siły w pracy. W ciąży organizm funkcjonuje bardzo intensywnie, więc szybko się męczysz. Twoją dewizą niech będzie odpoczynek.
Mogą ci dolegać poranne nudności. Cierpi na nie połowa kobiet przez trzy pierwsze miesiące ciąży. U niektórych mdłości mogą występować aż do samego porodu.
Przed samym snem zjedz jakąś przekąskę, ranek witaj na zwolnionych obrotach. Unikaj stersu. Jedz potrawy bogate w białko i węglowodany.
W 2. i 3. trymestrze ciąży częsta dolegliwością są kurcze łydek. Przypuszcza się, że spowodowane są niskim poziomem wapnia, a wysokim stężeniem fosforu w organizmie. By zmniejszyć tę dysproporcję, lekarze zalecają zażywanie węglanu wapnia i ograniczenie mięsa w diecie. Kurcze mogą być też wywołane naciskiem na nerwy powiększającej się macicy.

MATKI CZTERDZIESTOLATKI
Nadal czujesz się w pełni aktywna i młoda. Pamiętaj jednak, że u przyszłej mamy zbliżającej się do 40. urodzin mogą pojawić się różne dolegliwości. Dlatego tak ważna jest kontrola zdrowia.
Możesz mieć w tym czasie podwyższone ciśnienie. To normalne, że w ciąży ciśnienie ulega pewnym wahaniom: zazwyczaj lekko spada podczas pierwszych miesięcy, a potem (około 7. miesiąca) zaczyna rosnąć. Pamiętaj jednak, że czterdziestolatkom w ciąży, w porównaniu z przyszłymi mamami przed trzydziestką, dwa razy częściej dokucza nadciśnienie tętnicze.
Ciśnienie skurczowe wzrasta o 30 mm Hg (liczba pierwsza) lub ciśnienie rozkurczowe o 15 mm Hg (liczba druga) w pierwszym lub drugim trymestrze ciąży. Jeśli utrzymuje się ono przez cały dzień, idź do ginekologa, bo powinnaś jak najszybciej rozpocząć leczenie. Nadciśnienie powoduje bowiem zwężanie się naczyń krwionośnych, a w efekcie wolniejsze dostarczanie wraz z krwią substancji odżywczych dla dziecka (czyli opóźnia jego wzrastanie i rozwój).
Prawie 10 proc. przyszłych mam po 35. roku życia choruje na tzw. cukrzycę ciążową.
Jest to stan, w którym organizm ciężarnej nie radzi sobie ze "spalaniem" węglowodanów. Dlatego dziecko karmione zbyt "słodką" krwią mamy może osiągnąć znaczne rozmiary, a to z kolei prowadzi do komplikacji przy porodzie. Z tego powodu rutynowo około 24.-26. tygodnia ciąży wykonuje się tzw. test obciążenia 50 g glukozy, który kwalifikuje ciężarną do tzw. grupy ryzyka.
Na szczęście poziom cukru można szybko wyregulować za pomocą odpowiedniej diety i lekarstw. Cukrzyca pod kontrolą nie zagraża zdrowiu mamy i dziecka.
Oto niektóre objawy cukrzycy, które możesz sama zaobserwować: nagły wzrost apetytu, dużo większe pragnienie niż zwykle i częstsze oddawanie moczu oraz swędzenie miejsc intymnych (spowodowane nasileniem się skłonności do grzybicy).
Żylaki pojawiają się przynajmniej u połowy czterdziestolatek w ciąży. Spowodowane są m. in. słabszą kondycją żył i wzrastającym ciężarem ciała.
Żylakom nóg często towarzyszą hemoroidy, czyli żylaki odbytu. Ich główną przyczyną jest nacisk rosnącej macicy na żyły jamy brzusznej, co utrudnia swobodny odpływ krwi z okolic miednicy. Hemoroidy nasilają się pod wpływem uporczywych zaparć.

IQ W GENACH
Inteligencja twojego dziecka jest zapisana w genach, ale tylko częściowo. Iloraz inteligencji dziecka w połowie zależy od stylu życia ciężarnej mamy.
Kształtowanie inteligencji zaczyna się już w chwili poczęcia. Od tej chwili dziecko korzysta ze wszystkiego co jego mama. Zjada te same posiłki, oddycha tym samym powietrzem, itp. Dzięki zdrowemu trybowi życia mamy w czasie ciąży aż do 20% może wzrosnąć iloraz inteligencji dziecka.
Jeśli zagraża ci z jakiegokolwiek powodu wcześniejszy poród i lekarz doradza ci leżenie i odpoczywanie, nie lekceważ tego. Donoszenie ciąży ma wpływ na inteligencję dziecka. Najistotniejszym czynnikiem jest odpowiednia waga urodzeniowa dziecka. Jeśli urodzi się przedwcześnie i jego waga wynosi poniżej 1,48kg, jego współczynnik inteligencji wynosi zazwyczaj tylko ok. 87. IQ dzieci ważących po urodzeniu 2,47 wzrasta do 92. Na szczęście neurologiczny niedorozwój, nawet przy bardzo niskiej wadze można szybko wyrównać, dzięki odpowiedniej terapii.
Noworodki ważące po urodzeniu 3,96kg i więcej mają zwykle najwyższe IQ. Ich współczynnik inteligencji wzrasta jeszcze bardziej około siódmego roku życia.
Jeżeli jesteś w ciąży sprawdzaj często liczbę przybranych kilogramów. Pod koniec ciąży idealna waga to taka, która jest wyższa o 20 procent od tej normalnej, przed zajściem w ciążę. Nie oznacza to jednak, że powinnaś jeść bez opamiętania, aby urodzi inteligentnego malucha. Liczy się waga urodzeniowa dziecka, a nie twoja.
Zasadniczy wpływ na intelektualne zdolności twojego dziecka ma także twój sposób odżywiania się.
Lista substancji, które są cenne dla układu nerwowego twojego przyszłego dziecka:
Kwas foliowy czuwa nad prawidłowym tworzeniem się mózgu i rdzenia kręgowego płodu. Jego źródła to warzywa liściaste, orzechy i wątróbka.
Cholina wchodzi w skład acetylocholiny, przenoszącej impulsy nerwowe między neuronami i odpowiedzialnej za rozwój ośrodka pamięci. Dzięki za wszystko niej szybkość przyswajania informacji może wzrosnąć w wieku kilku lat nawet do 30 procent. Cholinę znajdziesz w jajach, wątróbce, orzechach i mleku.
Kwasy tłuszczowe omega-3 podnoszą poziom inteligencji i mają wpływ na rozwój wzroku. Najwięcej jest ich w makreli, sardynkach, łososiu, oleju kukurydzianym, oliwie i tranie.
Żelazo zapewnia odpowiednie stężenie tlenu w mózgu dziecka i przeciwdziała anemii. Dzieci matek, które nie zażywały żelaza w czasie ciąży mają większe problemy w nauce.
Jod - wykorzystuje go tarczyca dziecka do produkcji hormonów, które wpływaja na przemianę materii i rozwój umysłu. Najwięcej jodu znajduje się w rybach.
Witamina B12 odpowiada za prawidłowy rozwój całego układu nerwowego. Najwięcej tej witaminy znajdziesz w drobiu, wołowinie, jajach i mleku.
Zabójcami IQ są:
alkohol - dzieci matek, które nadużywały napojów alkoholowych, mają wyniki testów IQ niższe aż o 7 punktów od dzieci matek niepijących.
Nikotyna - palenie w ciąży może spowodować, że dziecko urodzi się mniejsze i z niższą wagą.
Ołów - zrezygnuj z malowania mieszkania w czasie ciąży, bowiem w organicznych rozpuszczalnikach znajduje się właśnie ołów. Może on obniżyć IQ dziecka nawet o 7,5 punkta.

[bassienkaw]

BóLE BRZUCHA W CZASIE CIążY... GROźNE CZY NIEGROźNE
Od chwili, gdy będziesz podejrzewać ze jesteś w ciąży, zaczniesz wsłuchiwać się w swój organizm z niespotykaną dotąd intensywnością. Będziesz analizować wszystkie sygnały, jakie twój organizm będzie ci wysyłał, będziesz zastanawiać się, co jest normalnym objawem ciąży, a co wymaga fachowej interwencji.
Jednym z najbardziej niepokojących „doznań ciążowych” jest ból brzucha. Jaki ból jest fizjologiczny, a jaki potrzebuje konsultacji z lekarzem? O tym właśnie będzie artykuł. Okres ciąży podzielę na trymestry i dla nich opiszę dolegliwości bólowe brzucha.

I trymestr
Pierwsze dni i tygodnie ciąży to intensywny rozwój i wzrost Twojego dziecka. Cały twój organizm reaguje na obecność tej małej istotki w twoim brzuchu, a szczególnie domek dziecka – macica. Staje się ona przytulnym mieszkaniem na całe 9 miesięcy. Ale żeby maluszkowi było wygodnie, musi rosnąć razem z nim. I ty to czujesz! Rosnąca macica rozciąga trzymające ją więzadła, zaczyna uciskać na inne narządy leżące w pobliżu, np. pęcherz moczowy. Teraz centrum twojego organizmu jest właśnie tutaj – w dole brzucha. To tutaj, pod wpływem zmian hormonalnych, dopływa najwięcej krwi, przez co narządy są obrzmiałe i bardzo tkliwe.
Możesz mieć wrażenie pełności w jamie brzusznej; uczucie „ciągnięcia”, szczególnie w pachwinach, lekkie skurcze macicy – podobne jak na miesiączkę, ale raczej bezbolesne. Objawy napięcia przedmiesiączkowego i ciąży są bardzo podobne – a to dlatego, że w obu przypadkach wzrasta gwałtownie poziom gestagenów, odpowiedzialnych za skurcze macicy, złe samopoczucie, bolące piersi, rozdrażnienie.
Mogą też pojawić się bóle niezwiązane z ciążą, np. zapalenie wyrostka robaczkowego, zaburzenia jelitowe, kolka nerkowa, co wymaga wizyty u specjalisty.
Jak wiadomo, w pierwszym trymestrze jest duże ryzyko poronienia, płód jest bardzo czuły na wszelkie czynniki zewnętrzne. Dlatego nie wolno bagatelizować pewnych sygnałów wysyłanych przez organizm. Jeśli bóle mają charakter bolesnych regularnych skurczy, należy udać się do ginekologa, który zdiagnozuje przyczynę dolegliwości i w miarę możliwości zastosuje leczenie. Każde krwawienie czy plamienie w ciąży, nawet jeśli nie towarzyszy mu ból, wymaga konsultacji lekarskiej! To może być objawem zagrażającego poronienia!

II trymestr
Macica coraz szybciej się rozciąga i w efekcie możesz czuć bóle w podbrzuszu, a także bóle pleców.
Wzrost macicy jest uwarunkowany wzrostem znajdującego się w niej płodu. Rozciągnięciu ulegają również więzadła macicy. To rozciąganie w niektórych przypadkach może wiązać się z występowaniem okresowego, czasami dość silnego bólu.
W drugiej połowie ciąży mogą pojawić się niegroźne bóle związane z ruchami płodu odczuwane jako „wiercenie się dziecka” czy „bolesne kopnięcia”.
Niektóre dolegliwości mogą być niestety sygnałem niebezpieczeństwa straty ciąży i wymagają szybkiej porady lekarskiej. Jeśli bóle są coraz silniejsze, regularne, brzuch twardnieje, udaj się natychmiast do lekarza! Takie dolegliwości mogą oznaczać odklejanie się łożyska, co wiąże się z niedotlenieniem, a nawet śmiercią płodu! Lepiej jest „dmuchać na zimne”!

III trymestr
Mogą pojawić się skurcze macicy, zazwyczaj bezbolesne, trwające 20 – 30 sekund (macica twardnieje a potem wraca do normy). Są to tzw. Skurcze Braxtona – Hicksa. Jest to całkowicie normalne.
Dziecko jest coraz większe i silniejsze, ma coraz mniej miejsca, wiec jego ruchy odczuwasz boleśniej.
W 7 i 8 miesiącu skurcze przepowiadające (Braxtona – Hicksa) są silniejsze i coraz częstsze, możesz je odczuwać kilka razy w tygodniu.
Gdy czujesz bóle (skurczowe lub tępe, nasilające się) w dole brzucha, może to świadczyć o odklejeniu się łożyska. Jeśli dolegliwości niepokoją cię, powinnaś jak najszybciej powiedzieć o nich ginekologowi. On zdecyduje, czy ból jest sygnałem do niepokoju, czy też wystarczy podanie leków rozkurczowych. Jest to niezmiernie ważne, szczególnie w przypadkach ciąży niedonoszonej, gdyż w większości przypadków pozwoli zapobiec urodzeniu się dziecka nieprzygotowanego do samodzielnego życia pozamacicznego.
W 9 miesiącu ciąży skurcze stają się bolesne, dłuższe i zdecydowanie częstsze. Macica intensywnie trenuje przed godziną „0”. Regularne, trwające kilka godzin bóle, których częstotliwość i siła wzrasta z każdym skurczem i nie da się ich zwalczyć domowymi metodami, są oznaką rozpoczynającego się porodu. Kilka dni, a czasami kilka godzin przed porodem odchodzi tzw. czop śluzowy, który może być podbarwiony niewielką ilością krwi. Jest to normalne. Jeśli jednak zauważysz krwawienie z dróg rodnych, któremu towarzyszą bóle i twardnienie macicy, udaj się do szpitala – to może, ale nie musi świadczyć o odklejaniu się łożyska, czasami rozwierająca się szyjka macicy jest przyczyną plamienia.

Wszelkie informacje zawarte w powyższym tekście, mają charakter informacyjny. Jak widać, nie każdy ból brzucha w ciąży oznacza, że dzieje się coś złego. Jednak, jeśli coś cię niepokoi, zgłoś się do lekarza. Natychmiastowej pomocy wymaga sytuacja, w której bólom podbrzusza towarzyszy plamienie lub krwawienie z dróg rodnych.

[agi_kn]

WOW jestem pod wrazeniem super watek dziekuje w swoimimieniu i mojego bobo ))

[bassienkaw]

KARTA RUCHóW PłODU
Karta ruchów płodu wg Cardiff jest prostą i skuteczna metodą nadzorowania stanu płodu w warunkach domowych. Metoda ta polega na liczeniu i rejestracji ruchów wykonywanych przez dziecko w jamie macicy w kolejnych dniach począwszy od trzeciego trymestru ciąży.
Sposób wykonania
Obserwację rozpoczynamy codziennie o 9.00 rano i kończymy o 21.00. Kiedy kobieta poczuje dziesiąty ruch, wówczas na karcie odnotowuje aktualną godzinę poprzez zaznaczenie odpowidniego kwadratu.
W dniu w którym zaobserwowano 10 ruchów kończy się obserwację i do końca dnia nie liczy się ilości ruchów płodu. Dopiero następnego dnia należy ponownie od godziny 9 rano podjąć liczenie ruchów dziecka.
Jeżeli do godziny 21:00 kobieta zaobserwowała mniej niż 10 ruchów, to ich ilość należy nanieść poniżej grubej kreski karty w kwadrancie odpowiadającym liczbie odczuwanych ruchów.
Przykład
Jeżeli dziesiąty ruch zauważono o godzinie 11:25 wówczas zamazać należy cały kwadrat przy godzinie 11:30 natomiast jeżeli dziesiąty ruch odczuwany jest o godzinie 18:50 to zamazać należy kwadrant znajdujący się przy godzinie 19:00.
Wnioski
Jeżeli zarejestruje się mniej niż 10 ruchów w ciągu dwóch kolejnych dni obserwacji, to należy następnego dnia niezwłocznie zgłosić się do lekarza prowadzącego ciążę.
Jeżeli po całym dniu obserwacji nie zarejestruje się żadnego ruchu płodu wówczas należy jak najszybciej zgłosić się do lekarza.

STRES U KOBIETY W CIążY PRZYCZYNą WAD PłODU
Duńscy lekarze, pod przewodnictwem dr Dorthe Hansen, przeprowadzili badania dotyczące wpływu stresu na jaki są narażone kobiet w ciąży na rozwój wad u ich dzieci.
Badane kobiety podzielono na dwie grupy: w pierwszej znalazły się te, które nie przeżyły dużego stresu w ciąży, w drugiej - te, które znajdowały się pod wpływem sytuacji stresowych, do których zaliczano między innymi śmierć członka rodziny lub pierwszą hospitalizację bliskiej osoby z powodu choroby serca lub nowotworu.
Po przeanalizowaniu danych okazało się, że częstość wad wrodzonych u dzieci kobiet narażonych na stres była dwukrotnie wyższa. Najbardziej szkodliwy wpływ miały tragiczne wydarzenia, do których dochodziło w pierwszych trzech miesiącach ciąży, w których formuje się większość narządów, więc wszelkie czynniki potencjalnie szkodliwe dla płodu mogą doprowadzić do najcięższych zaburzeń.
Czynnik ryzyka jakim jest stres powoduje zwiększenie we krwi stężenia hormonu, zwanego kortyzolem co może odpowiadać za wzrost stężenia glukozy we krwi i gorsze wykorzystane tlenu przez tkanki płodu. Według naukowców nie można wykluczyć, że matki w żałobie lub pozostające w głębokim stresie piją więcej alkoholu lub nieprawidłowo się odżywiają. Ich dieta może być uboga chociażby w kwas foliowy, niezbędny do prawidłowego rozwoju układu nerwowego.

KARTA CIążY - SKRóTY MEDYCZNE

Karta ciąży to podstawowy dokument każdej kobiety spodziewającej się dziecka. Zakładana jest podczas pierwszej wizyty po zebraniu wywiadu i przeprowadzeniu badania lekarskiego. Zawarte są w niej informacje o podstawowych badaniach, terminie porodu, dacie ostatniej miesiączki, ciśnieniu tętniczym, aktualnej wadze, grupie krwi i czynniku Rh, oraz zażywanych lekach. Na karcie znajdziesz często skrócony opis badania USG, jak również szczególnie ważne informacje mogące mieć wpływ na przebieg ciąży.
Karta ciąży jest dokumentem systematycznie wypełnianym przez prowadzącego Twoją ciążę ginekologa, i zawarte w niej informacje stanowią krótkie, ale treściwe kompendium wiedzy o przebiegu Twojej ciąży.
Część oznaczeń zapisana jest skrótami, które poniżej staramy się wyjaśnić
OM -ostatnia miesiączka
LMP -ostatnia miesiączka
TP -termin porodu
EDD -termin porodu
PTP -termin porodu
TC -liczba tygodni ciąży
HBD -liczba tygodni ciąży
RR -ciśnienie tętnicze krwi
ASP -tętno płodu
FHR -tętno płodu
Morfologia:
E -liczba krwinek czerwonych
RBC -liczba krwinek czerwonych
L -liczba białych krwinek
WBC -liczba białych krwinek
Ht -Hematokryt
Hct -Hematokryt
Hb -stężenie hemoglobiny
PLT -liczba płytek krwi
Badanie ogólne moczu:
c.w. -ciężar właściwy
B -obecność białka
C -obecność glukozy
Glu -obecność glukozy
E -obecność czerwonych krwinek
L -obecność białych krwinek
Badania dodatkowe:
Test GTT -test przesiewowy obciążenia 50g glukozy
Test OGTT -test diagnostyczny obciążenia 75g glukozy
WR -badanie w kierunku kiły
OWA -badanie w kierunku kiły
HBs -badanie na nosicielstwo antygenu żółtaczki zakaźnej typu B
HCV -badanie na nosicielstwo antygenu żółtaczki zakaźnej typu C
Inne
TNW -termin następnej wizyty
b.z -bez zmian

[pysiamn]

VIDEO Miesiąc po miesiacu

Polecam, watro obejrzeć ... :

http://health.discovery.com/beyond/?...upId=769305244

[Kancia]

Co to jest zasiłek rehabilitacyjny w czasie ciąży i co zrobić, aby go uzyskać? (w skrócie)


Zasiłek rehabilitacyjny jest to zasiłek, który wypłacany jest ubezpieczonej, która wyczerpała zasiłek chorobowy ( a więc 182 dni) i nadal wymaga leczenia. Będą miały do niego prawo np. te kobiety, które ze względu na zagrożenie ciąży nie będą mogły przez okres dłuższy niż 182 podjąć pracy.Prawo do tego zasiłku przyznawane jest na okres nie dłuższy niż na 12 miesięcy, a zasiłek wypłacany jest za każdy dzień niezdolności do pracy, także dni wolne od pracy. Świadczenie rehabilitacyjne wynosi w czasie ciąży 100% podstawy wymiaru. Do jego uzyskania potrzebne jest zgłoszenie do ZUS na druku ZUS NP7 oraz zaświadczenie od pracodawcy na druku ZUS Z 3a, jak i zaświadczenie od lekarza, wydane na stosownym druku. Zgłoszenie powinno nastąpić nie później niż na 6 tygodni przed upływem zasiłku chorobowego. Jeśli do zasiłku chorobowego pobieranego wcześniej nie było dostarczane zaświadczenie lekarskie o stanie ciąży, to wówczas należy też takie zaświadczenie przedstawić.


Zasiłek rehabilitacyjny może zostać cofnięty jeśli ubezpieczona w czasie jego pobierania będzie wykonywać działalność zarobkową lub wykorzystywać czas w sposób niezgodny z celem na jaki świadczenie rehabilitacyjne zostało przyznane.

zaczerpnięte z www.kobietaiprawo.pl

[bassienkaw]

Harmonogram wizyt, jakie badania, kiedy i na którym spotkaniu

Oznaczenie cyfr:
1. po uzyskaniu zgody ciężarnej i po udzieleniu porady
2. u ciężarnych ze zwiększonym ryzykiem zakażenia
3. jeśli nie wykonano przed ciążą lub przeciwciała IgG przed ciążą były ujemne

[bassienkaw]

KWAS FOLIOWY - CZYLI żółTA WITAMINA
Kwas foliowy jest potrzebny każdej komórce naszego ciała, od poczęcia do późnej starości. Nazywany jest również folacyną lub folanem. Kwas foliowy to nic innego jak rozpuszczalna w wodzie witamina B9. W zasadzie to nie jeden związek chemiczny, ale cała grupa obejmująca około 20 pochodnych pteryny - substancji, która m.in. barwi skrzydła motyli. Kwas foliowy występuje w tkankach wielu roślin i zwierząt. Dziś wiemy, że uczestniczy w różnych procesach biochemicznych organizmu. Po raz pierwszy wyodrębniono go w latach czterdziestych z liści szpinaku. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa folium, czyli liść.
Z nim pełnia szczęścia
Kwas foliowy jest dla nas tak istotny, bo bierze udział w syntezie kwasów nukleinowych, z których powstaje DNA, nasza genetyczna matryca. Tym samym reguluje wzrost i funkcjonowanie wszystkich komórek. Wraz z innymi witaminami z gruby B wpływa też na poziom homocysteiny - aminokwasu, od którego zależy stan naszego zdrowia. O ile średnie i niskie stężenia tego aminokwasu nie stanowią dla nas zagrożenia, o tyle jego wysokie stężenie może zaburzać procesy fizjologiczne komórek. W szczególności dotyczy to tkanek podlegających intensywnemu rozwojowi. Ostatnie badania naukowe dowodzą, że podwyższone stężenie homocysteiny często towarzyszy chorobom serca, zawałom, wylewom i zakrzepom żylnym. Aminokwas ten może bowiem ułatwiać utlenianie "złego" cholesterolu, który w takiej formie ma większy wpływ na powstawanie zmian miażdżycowych. Ponadto homocysteina przyśpiesza rozwój miażdżycy, uszkadzając naczynia krwionośne i obniżając poziom tlenku azotu - związku, który je rozszerza.
Organizm ma dwa mechanizmy utrzymywania bezpiecznego poziomu homocysteiny. Może ją przetwarzać w cysteinę występującą w niemal wszystkich białkach, zwłaszcza w keratynie włosów, lub w metioninę. Z metioniny, na drodze przemian, powstaje kojąca serotonina, dzięki której zapadamy w głęboki i relaksujący sen, oraz noradrenalina wpływająca na naszą dzienną aktywność. Oba te związki, zaliczane do tzw. hormonów szczęścia, odgrywają ważną rolę w systemie nerwowym i dbają o nasze dobre samopoczucie. Stwierdzono np., że niedobór kwasu foliowego często zdarza się u osób z depresją.
Kwas foliowy z witaminą B12 uczestniczy też w tworzeniu i dojrzewaniu czerwonych krwinek, ma zatem działanie krwiotwórcze. Bez niego grozi nam anemia. Naukowcy uważają również, że witamina B9 prawdopodobnie chroni organizm przed rozwojem nowotworów, obniża m.in. ryzyko występowania raka szyjki macicy.
Gdzie go znaleźć
Pod względem fizycznym kwas foliowy jest jasnożółtą substancją rozpuszczalną w wodzie. Niestety, dość łatwo rozpada się pod wpływem wyższej temperatury i światła słonecznego. Zbyt długie przechowywanie żywności może zniszczyć połowę zawartego w niej kwasu foliowego, a podczas gotowania tracimy go nawet w 70 proc. Organizm nie jest w stanie długo magazynować tej witaminy. Należy ją więc dostarczać codziennie, czyli jeść jak najwięcej surowych warzyw, zwłaszcza tych, w których występuje także witamina C, gdyż jej dodatek do pewnego stopnia chroni kwas foliowy przed rozpadem.
Co ciekawe, nasz organizm jest w stanie przyswoić tę witaminę z jedzenia tylko w 50 proc., natomiast w postaci syntetycznej - prawie w 100 proc. Dlatego, nawet jeśli nasza dieta jest bogata w kwas foliowy, przyda się nam również dodatkowe wsparcie. Świetnym źródłem kwasu foliowego są preparaty wielowitaminowe. Zawierają nie tylko odpowiednią dawkę dzienną kwasu foliowego, czyli 0,4 mg (400 mikrogramów), ale także inne witaminy grupy B, które ułatwiają jego przyswajanie.
Zbyt duże dawki kwasu foliowego mogą powodować utratę apetytu, nudności, wzdęcia, a ponadto zacierać objawy niedokrwistości złośliwej. Dawka toksyczna dla organizmu to 1,5 mg (1500 mikrogramów). Problemem nie jest jednak przedawkowanie, ale niedobór.
Zanim zajdziesz w ciąże
Dla dobra swojego dziecka musisz zażywać kwas foliowy. Już między 17 a 30 dniem po zapłodnieniu powstaje u niego zalążek układu nerwowego, zwany cewą nerwową. Przekształca się ona później w rdzeń kręgowy, kręgosłup, mózg i czaszkę. Wrodzone wady cewy nerwowej (WCN) są skutkiem zakłócenia procesu jej „zamykania". Wówczas do mózgu i rdzenia kręgowego dochodzi płyn owodniowy. Rozwój tych narządów zostaje zatrzymany. Prowadzi to do powstania przepuklin mózgowo-rdzeniowych, a w konsekwencji do bezmózgowia oraz rozszczepu kręgosłupa. Dziecko urodzone z bezmózgowiem może przeżyć tylko kilka godzin. Rozszczep kręgosłupa natomiast powoduje zwykle paraliż dolnej części ciała, często w połączeniu z upośledzeniem umysłowym. W Polsce wady te występują dość często, przeciętnie w 2 - 3 przypadkach na 1000 urodzeń. By im zapobiec, wszystkie kobiety co najmniej na kilka miesięcy przed planowaną ciążą muszą codziennie przyjmować 0,4 mg witaminy B9. Dzięki temu mogą aż o 75 proc. zmniejszyć ryzyko wystąpienia wad u dziecka.
Warto wiedzieć
Niemal wszyscy odczuwamy niedobór kwasu foliowego, ponieważ poziom tej witaminy w organizmie spada, gdy żyjemy w stresie, pijemy kawę i alkohol, palimy papierosy, zażywamy aspirynę i niektóre środki antykoncepcyjne. Jego zapasy uszczupla zła dieta i ciągłe odchudzanie. Niszczy go również wysoka temperatura. Dlatego dobrze jest uzupełniać jego niedobory preparatami.

[bassienkaw]

BY DZIECKO URODZIłO SIę ZDROWE
Jeśli przyszła mama złapie katar czy grypę, nie zrobi to krzywdy rozwijającemu się w jej brzuchu dziecku. Ale są choroby groźne dla zdrowia, a nawet życia maleństwa. Na szczęście można się przed nimi bronić.
Przez dziewięć miesięcy organizm matki i rozwijający się płód są ze sobą nierozerwalnie związane. Dlatego tak ważne jest, byś była w jak najlepszej kondycji. Już przed ciążą powinnaś się do niej przygotować, np. przyjmując odpowiednie zestawy witamin i mikroelementów. Warto też sprawdzić odporność organizmu na infekcje, które mogą być przyczyną np. wad wrodzonych i zaburzeń rozwojowych dziecka. Przed niektórymi zakażeniami można się chronić, dlatego warto o nich wiedzieć coś więcej.
Opryszczkę wywołują dwa typy wirusa opryszczki: HSV I oraz HSV II. Pierwszy wywołuje przede wszystkim opryszczkę wargową, drugi - opryszczkowe zapalenie narządów płciowych. Wirusem HSV I zwykle zarażamy się drogą kropelkową, natomiast wirusem HSV II przez kontakty seksualne. Wirus opryszczki wargowej nie jest groźny dla płodu. Zdecydowanie niebezpieczne jest dla kobiety w ciąży zakażenie HSV II, szczególnie jeśli dochodzi do niego po raz pierwszy w okresie przedporodowym. W przypadku stwierdzenia podejrzanych pęcherzyków w okolicy narządów płciowych kobiety przygotowywanej do porodu lekarz na pewno zdecyduje o rozwiązaniu ciąży poprzez cięcie cesarskie. To zapobiegnie zakażeniu, które grozi poważnymi powikłaniami neurologicznymi, a nawet śmiercią dziecka.
Zrób to koniecznie: Jeśli planujesz ciążę, zaszczep się przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B (WZW B). Pamiętaj, że konieczny jest cały cykl szczepień. To ważne, bo do zakażenia płodu wirusem typu B może dojść u kobiet, które już przed ciążą chorowały na przewlekłe zapalenie wątroby typu B lub zaraziły się WZW B podczas ciąży. U zakażonych dzieci należy się liczyć z bardzo częstym występowaniem WZW B i innych powikłań ze strony wątroby.
Półpasiec to dość rzadka choroba wywołana przez ten sam wirus, który powoduje ospę. Po przechorowaniu ospy wirus w postaci utajonej przebywa w organizmie i w okresie obniżonej odporności ponownie się ujawnia, powodując półpasiec. Choroba objawia się ogólnym osłabieniem oraz swędzącą i bolącą wysypką, ułożoną najczęściej na tułowiu wzdłuż przebiegu nerwów. Zachorowanie na półpasiec w ciąży nie jest na szczęście groźne dla płodu. Zakażenia wirusowe w ciąży niosą ryzyko powikłań zdrowotnych u dzieci. Najlepszym środkiem zapobiegawczym jest np. przyjęcie przed ciążą szczepionki, a w czasie ciąży przestrzeganie higieny i unikanie kontaktów z zakażonymi.
TOKSOPLAZMA
Chorobę wywołują pasożyty o nazwie Toxoplasma gondi, którymi można się zarazić, spożywając surowe lub niedogotowane mięso, niemyte warzywa i owoce lub poprzez kontakt z kocimi odchodami. Najczęściej przebiega zupełnie bezobjawowo lub łagodnie i przypomina przeziębienie. 30 - 50 proc. kobiet zetknęło się z tym zarazkiem przed ciąża - mają we krwi przeciwciała przeciwko toksoplazmie. W takiej sytuacji ponowne zachorowanie jest właściwie niemożliwe. Najgorzej jest, gdy kobieta zachoruje na toksoplazmę po raz pierwszy właśnie w czasie ciąży. Istnieje wtedy dość wysokie prawdopodobieństwo, że zachoruje również rozwijające się dziecko. Najbardziej niebezpieczna jest infekcja w pierwszych 3 miesiącach ciąży - istnieje wtedy ryzyko, że dziecko urodzi się chore na tzw. toksoplazmozę wrodzoną. Zdarza się ona u ok. 2 noworodków na 1000. Choroba objawia się znacznym opóźnieniem rozwoju psychofizycznego - to skutek ciężkiego uszkodzenia mózgu. Czasami zakażenie powoduje poronienie.
Jak jej uniknąć
Każda kobieta w ciąży powinna przede wszystkim unikać kontaktu z zarazkami, a więc spożywać tylko gotowane lub upieczone mięso oraz dobrze umyte warzywa i owoce. Ponadto musi dokładnie myć ręce po pracach w ogrodzie, unikać kontaktu z kocimi odchodami.
Jakie badania warto wykonać
Badań w kierunku toksoplazmy nie robi się u każdej kobiety w ciąży, a jedynie u tych, u których podejrzewa się chorobę. O konieczności wykonania takich oznaczeń decyduje lekarz ginekolog. Do badania pobiera się próbkę krwi i sprawdza obecność swoistych przeciwciał przeciwko toksoplazmozie, tzw. IgG i IgM. Ich brak oznacza, że przyszła mama nigdy nie chorowała na toksoplazmę. Jeśli stwierdzi się jedynie przeciwciała IgG, świadczy to, że kobieta zetknęła się z zarazkami przed ciążą i jest na nie odporna. Wykrycie przeciwciał IgM może oznaczać, że kobieta właśnie choruje i istnieje ryzyko zakażenia płodu. Badania wykonuje wiele laboratoriów. Cena 40 - 55 zł.
Warto zbadać poziom swoistych przeciwciał przeciwko toksoplazmie jeszcze przed zajściem w ciążę. Pozwoli to określić stan uodpornienia kobiety na tę chorobę. Będzie też pomocne przy podejmowaniu ewentualnego leczenia w czasie ciąży.
Leczenie
W razie stwierdzenia toksoplazmozy ciężarnej podaje się antybiotyki, które zmniejszają ryzyko zachorowania płodu o ok. 60 proc.
RóżYCZKA
Różyczka jest chorobą wirusową. Chorują na nią najczęściej dzieci. Objawia się obrzękiem węzłów chłonnych i wysypką. Przeciwko różyczce szczepi się powszechnie wszystkie dzieci we wczesnym dzieciństwie oraz dziewczynki w wieku dojrzewania. Dlatego większość kobiet jest odporna na tę chorobę i rzadko zdarzają się przypadki zachorowania w czasie ciąży.
Jak jej uniknąć
Jeśli nie byłaś szczepiona przeciwko różyczce ani na nią nie chorowałaś - zaszczep się. Najgroźniejsze jest zachorowanie przyszłej matki przed 17. tygodniem ciąży, ponieważ w przypadku tak wczesnego zakażenia płodu mogą wystąpić poważne wady wrodzone, np. głuchota, zaćma, wady serca i naczyń, niedorozwój psychoruchowy, uszkodzenia zębów. Zakażenia powyżej 17. tygodnia wiążą się z dużo mniejszym ryzykiem wad rozwojowych. Może bez obaw opiekować się dzieckiem akurat chorującym na różyczkę, jeśli tylko masz pewność, że jesteś uodporniona na tę chorobę.
Jakie badania warto wykonać
Warto jeszcze przed zajściem w ciążę oznaczyć poziom swoistych przeciwciał. Badania te nie są obowiązkowe ani refundowane. Kosztują ok. 50 zł i można je zrobić w większości laboratoriów. Do wykonania oznaczeń pobiera się próbkę krwi. W razie niskiego poziomu przeciwciał można się jeszcze przed zajściem w ciążę zaszczepić na różyczkę.
Leczenie
W razie kontaktu ciężarnej kobiety z osobą chorującą na różyczkę lub w razie wystąpienia wysypki w czasie ciąży konieczne jest oznaczenie przeciwciał. Na takie badania skieruje lekarz ginekolog. Jeśli ilość przeciwciał jest zbyt mała, kobiecie jak najwcześniej podaje się gotowe przeciwciała w zastrzykach.
CYTOMEGALIA
Wirus cytomegalii (CMV) należy do grupy wirusów opryszczki i jest dość rozpowszechniony wśród ludzi na całym świecie. Wirusem cytomegalii bardzo łatwo się zakazić - przez kontakt ze śliną i moczem chorego, w wyniku przetoczenia krwi, kontaktów seksualnych. Najczęściej do zakażenia CMV dochodzi w dzieciństwie (w żłobku, przedszkolu) oraz w okresie dorastania (szkoła). Ok. 70 proc. kobiet przed zajściem w ciążę miało kontakt z tym wirusem i jest na niego odporne. Dlatego ewentualny ponowny kontrakt z wirusem w czasie ciąży nie powinien być groźny ani dla kobiety, ani dla dziecka. Jeśli kobieta po raz pierwszy choruje na cytomegalię w ciąży, wtedy może dojść do zakażenia płodu. Ok. 90 proc. zakażonych dzieci rodzi się zdrowe, ale później u niektórych z nich mogą wystąpić zaburzenia rozwojowe, np. opóźnienie umysłowe lub uszkodzenia słuchu. Niestety, u ok. 10 proc. zakażonych dzieci stwierdza się bardzo poważne nieprawidłowości w rozwoju już po porodzie. Skutki zakażenia cytomegalią w czasie ciąży mogą być groźne dla dziecka, ale dochodzi do niego bardzo rzadko. Tylko ok. 1 proc. kobiet, które nie chorowały wcześniej na cytomegalię, choruje na nią właśnie w czasie ciąży.
Jak jej uniknąć
Zapobieganie chorobie jest trudne, bo jest bardzo rozpowszechniona. Poza tym zwykle przebiega bezobjawowo. Ciężarna powinna przede wszystkim często myć ręce i jeśli to możliwe, ograniczyć kontakt ze śliną i moczem małych dzieci, które najczęściej chorują na cytomegalię.
Jakie badania warto wykonać
Standardowo nie robi się badań na obecność przeciwciał przeciw cytomegalii (CMV). Można je wykonać odpłatnie - koszt ok. 50 zł.
Leczenie
Jak dotychczas leczenie cytomegalii u ciężarnych nie zostało opracowane, trwają badania nad szczepionką. Zarażonym noworodkom podaje się Gancyklowir. Czasami dziecko otrzymuje też gotowe przeciwciała przeciwko wirusowi cytomegalii, tzw. surowicę odpornościową. Jest to leczenie uzupełniające w ciężko przebiegających infekcjach, zwłaszcza u dzieci z niską odpornością.
OSPA WIETRZNA
To choroba wirusowa wieku dorastania. Towarzyszy jej swędzącą wysypka. Kobiety w ciąży chorują na ospę niezmiernie rzadko, gdyż ponad 95 proc. przebyło tę infekcję na długo przed zajściem w ciążę i posiada przeciwciała ochronne. Może się zdarzyć, że kobieta, która wcześniej nie chorowała na ospę, zarazi się nią właśnie podczas ciąży. Niesie to za sobą ryzyko wystąpienia u płodu wad wrodzonych.
Jak jej uniknąć
Kobiety, które nie chorowały na ospę w dzieciństwie lub nie są tego pewne, powinny się zaszczepić. Należy przyjąć 2 dawki w odstępie 6 tygodni. Szczepienie powinno się odbyć co najmniej 3 miesiące przed poczęciem. Szczepionka kosztuje ok. 200 zł.
Jakie badania warto wykonać
Żeby wiedzieć na pewno, czy szczepienie jest konieczne, trzeba zbadać poziom przeciwciał IgG przeciwko ospie. Ich obecność świadczy o przebyciu ospy w dzieciństwie.
Leczenie
Jeżeli kobieta ciężarna miała kontakt z osobą chorą na ospę, a badanie krwi (zlecone przez lekarza) nie wykazało obecności swoistych przeciwciał IgG - kobieta otrzyma gotowe przeciwciała (immunoglobuliny) w zastrzyku. To powinno ochronić jej dziecko przed powikłaniami. Zakażenie do 20. tygodnia ciąży zazwyczaj nie jest groźne i nie wymaga leczenia. Przyszłej mamie zaleca się jedynie częste kontrole USG. Najgroźniejsze jest zakażenie na kilka dni przed porodem lub tuż po nim. Jeśli do niego dojdzie - i mama, i maluszek otrzymują tuż po porodzie gotowe przeciwciała przeciwko ospie.

[bassienkaw]

CIążA A TARCZYCA
Wiele kobiet mających kłopoty z tarczycą zadaje sobie pytanie, jaki wpływ ich choroba może mieć na przebieg ciąży i zdrowie dziecka

CZY KOBIETA Z NIEDOCZYNNOśCIą TARCZYCY URODZI CHORE DZIECKO? JAK STWIERDZIć U NOWORODKA WRODZONą NIEDOCZYNNOść?
Jeśli kobieta w ciąży ma objawy kliniczne niedoczynności i nie jest leczona, szansa na urodzenie zdrowego dziecka jest mała. Natomiast gdy niedoczynność jest wyrównana (prawidłowe stężenie hormonów, ustąpienie objawów), wtedy dziecko najczęściej rodzi się zdrowe. Wrodzona niedoczynność może wystąpić także u dziecka, którego matka nie miała z tarczycą żadnych problemów. Nieleczona może prowadzić do umysłowego i fi zycznego niedorozwoju. Obecnie w Polsce u każdego noworodka w 4.–5. dniu życia wykonuje się oznaczenie hormonu TSH (w tym celu dziecku pobiera się krew z pięty). Pozwala to na wczesne wykrycie i odpowiednie leczenie niedoczynności, które w większości wypadków zapewnia prawidłowy rozwój dziecka.
CZY PRZYSZłA MAMA Z NADCZYNOśCIą TARCZYCY MOżE STOSOWAć W CIążY PREPARATY WITAMINOWE ZAWIERAJąCE JOD?
Jeżeli kobieta w ciąży ma nadczynność tarczycy, przyjmowanie jodu nie jest wskazane. Jest to substrat do produkcji hormonów tarczycy i może zaostrzać objawy choroby. Przy nadczynności należy więc stosować leki, w których składzie nie ma jodu (odpowiednie preparaty powinien wskazać lekarz prowadzący). Jeżeli natomiast ciąża jest prawidłowa lub u kobiety ciężarnej występuje niedoczynność tarczycy, podawanie jodu nie tylko nie jest przeciwwskazane, ale wręcz zalecane.
W JAKICH PRZYPADKACH KOBIETA W CIąZY POWINNA ZROBIć BADANIA CZYNNOśCI TARCZYCY? JAKIE OBJAAWY MOGą BYć NIEPOKOJąCE?
Hormony tarczycy odgrywają w ciąży bardzo ważną rolę. Od ich właściwego stężenia we krwi matki, zwłaszcza w pierwszym okresie ciąży, kiedy płód nie produkuje jeszcze własnych hormonów, zależy m.in. prawidłowy rozwój mózgu i układu kostnego. W rutynowej opiece nad kobietą ciężarną nie wykonuje się badań czynności tarczycy, ale czasami są one wskazane, np. gdy występują niepokojące objawy. W przypadku niedoczynności są to m.in.: osłabienie, senność, wolna akcja serca, nietolerancja zimna, a przy nadczynności: uczucie rozdygotania, drżenie mięśni, kołatanie serca, wilgotna i gorąca skóra, biegunki, nietolerancja ciepła. Niezależnie od wystąpienia objawów badania powinny być wykonane u kobiet, które chorują albo chorowały na tarczycę przed ciążą, np. po operacji tarczycy, mających guzki itp. Warto je zrobić również wtedy, gdy u kobiety wcześniej doszło do poronienia z nieustalonych przyczyn. W ciąży powinno się oznaczać nie tylko TSH, które jest (zwłaszcza w I trymestrze) fizjologicznie obniżone i może być błędnie interpretowane jako patologia. Aby postawić prawidłowe rozpoznanie, trzeba wykonać również oznaczenie fT3 i fT4, a czasem także inne badania.
CZY PRZYJMOWANIE LEKóW NA NADCZYNOść TARCZYCY JEST PRZECIWWSKAZANIEM DO KARMIENIA PIERSIą?
Obecnie uważa się, że kobieta karmiąca może byćleczona takimi lekami. Preparaty przeciwtarczycowe (tyreostatyki) dostają się wprawdzie do organizmu dziecka, jednak podawane matce w standardowych dawkach nie wpływają na funkcję tarczycy. W takich przypadkach wybiera się propylotiouracyl, który w mniejszym stopniu niż tiamazol przechodzi do pokarmu. Czasami u niemowląt karmionych przez matki leczone tyreostatykiem mogą wystąpić skórne objawy uczulenia (wysypka).

[Ray]

o jezusiu ile tego

[freshona]

Ale fajny pomysł
W wolnej chwili przeczytam wszystko